Банкротство с перестуком колес – разбираемся, как положили Осиповичский вагоностроительный

Спойлер – выглядит так, что российские бизнесмены-лохотронщики втерлись в доверие высших лиц государства и под гарантии народных денег нагрелись на успешном предприятии. Лонгрид.

В свое время в Беларуси вагоностроения не было, все вагоны закупались в Российской Федерации, в Украине, других странах. Однако, через какое-то время после распада Советского Союза возникла необходимость в обновлении подвижного грузового состава.

Отправной точкой для принятия решения по созданию в Беларуси собственного вагоностроения стал визит А. Лукашенко в Могилевскую область в ноябре 2007 г. Тогда были определены два направления реализации этой задачи: создание производства по выпуску грузовых контейнеров на базе Могилевского вагоностроительного завода и БелАЗа и модернизация вагоностроительного производства на базе Осиповичского вагоностроительного завода (за это направление были назначены ответственными Белорусская железная дорога (24 % акций) и российское ЗАО “Гранд Экспресс” как основной инвестор).

В декабре 2009 г. на совещании у Лукашенко представили откорректированные сроки реализации могилевского и осиповичского проектов, а российские инвесторы подрядились на формирование в белорусском железнодорожном секторе мощного холдинга, занимающегося широким спектром деятельности: от создания новых производственных площадок для создания железнодорожной техники и до формирования транспортно-логистической инфраструктуры. Общая сумма проектов оценивалась в сотни миллионов долларов США.

Изначально фаворитом вагоностроения был определен Могилевский вагоностроительный завод (к осиповичскому заводу была масса вопросов технического характера еще на стадии проектирования). 

Но ситуация развивалась с точностью до наоборот – в 2013 г. финансовая ситуация на Могилевском вагоностроительном заводе сложилась катастрофическая – убыток в месяц составлял до 10 млрд. рублей (экспортная цена на вагоны снизилась на 30 %, а обязательства выполнять было нужно). Определенные надежды на решение возникших проблем могилевчане возлагали на объединение как раз с осиповичскими вагоностроителями. Хотя и заявляли, что объединение будет носить чисто технический характер. Впрочем, особого эффекта от совместного производства и не ожидали.

80 лет восхождения к Олимпу.

В 1933 году в г. Осиповичи был основан вагоноремонтный пункт, состоящий из сборочного и электросварочного цехов и слесарно-механического, столярного и автотормозного отделений, а в 1935 г. начался плановый ремонт вагонов.

Собственно, в последующие 80 лет (до 2013 г.) осиповичский завод постепенно осваивал новые виды продукции и наращивал объемы производства. Например, в конце 1950-х одними из первых в СССР здесь освоили капитальный ремонт среднетоннажных деревянных контейнеров, а уже в 1986 г. начали создавать базу по ремонту крупнотоннажных контейнеров. 

Следует отметить, что большинство построенных тогда зданий завода эксплуатируется и сегодня. О масштабах производства говорит тот факт, что в 1991 г. на заводе трудилось 854 человека.

Фактически до 2013 г. предприятие экономически процветало. Неплохо оно себя «чувствовало» и на начальной стадии реализации совместного производства с российской фирмой ЗАО «Гранд Экспресс» (2009–2016 гг.). 

На территории вагоноремонтного завода под инвестиции российского акционерного общества было создано СЗАО «ОВЗ», произведен ремонт цехов №№ 3 и 4, именно на этих производственных мощностях происходит ремонт, испытания и изготовление контейнеров-цистерн. В 2011 г. введен в эксплуатацию цех № 1 по производству грузового подвижного состава, газовых контейнеров, установлено современное европейское оборудование.

Но в 2016 г. в Едином государственное реестре было зарегистрировано ЗАО «Осиповичский завод транспортного машиностроения» (ОВЗ), но уже с одним акционером – ТРУП (не пугайтесь, эта аббревиатура обозначает “транспортное республиканской унитарное предприятие”) «Могилевское отделение Белорусской железной дороги». Каким-то образом затесавшийся в белорусскую экономику «Гранд экспресс» закономерно исчез и на территории Беларуси вряд ли его скоро увидим.

От любви до банкротства – российская прохиндиада длиной в 7 лет.

В начале вагоностроительной эпопеи соучредитель российского ЗАО  «Гранд Экспресс» Михаил Рабинович (он же соучредитель ЗАО «ОВЗ») отметил благоприятную деловую атмосферу Беларуси. «Белорусский рынок таит огромный потенциал для инвестиций. Здесь имеются очень серьезные конкурентные преимущества: сохранившийся кадровый инженерный потенциал, внимательное отношение к людям, выгодное географическое положение и готовность государства к восприятию инвестиций» – отметил российский бизнесмен.

На соловьиные трели Рабиновича клюнуло все белорусское правительство, в том числе и Лукашенко. Он даже определил создание Осиповичского завода как вторую точку роста в вагоностроении республики. Вторил ему и премьер-министр М. Мясникович, который подчеркнул, что инвестпроект по созданию современного вагоностроительного производства востребован, является экспортоориентированным и импортозамещающим. 

Назывались преимущества в создании комплексного производства: от выпуска вагонов до оказания транспортно-логистических услуг. Таким образом, повышаются конкурентные возможности новой создаваемой отрасли.

По словам М. Мясниковича, государство обеспечило максимально благоприятные условия для вагоностроительного производства, создав реальный пример государственно-частного партнерства. Правительством выдана гарантия под кредит Евразийского банка на $63,5 млн. на 8 лет, что является беспрецедентным для предприятий частной формы собственности. 

Таким образом, если в случае неблагоприятного исхода завод и поручители не смогут рассчитаться по долгам, республиканский бюджет останется один на один с кредитором. Или М. Мясникович был не в курсе, или заблуждался не совсем искренне, но именно с этого момента начинаются игры с государственными финансами Республики Беларусь. 

Впрочем, М. Мясникович обратил внимание на данный факт, что все это является существенным изменением первоначальных условий (во, как!) – ведь государство взяло на себя практически все риски, а инвестор по-крупному ничем не рискует. И даже вложенные в завод ЗАО “Гранд Экспресс” $34 млн. – это коммерческий заем, гарантированный имуществом завода, на которое можно наложить взыскание и истребовать в безусловном порядке. Таким образом, предоставив заем с процентами, инвестор не только ухудшил финансовые показатели проекта, но и создал дополнительные риски в части исполнения кредитного соглашения с Евразийским банком.

Если взять за отправную точку 2008 г., когда российские проходимцы «впарили» свои экономические измышления (проект) даже Лукашенко, уже тогда могли бы специалисты-финансисты  разобраться с обоснованием эффективности нового производства. 

Тем не менее, с течением времени проект стал по срокам реализации и его стоимости смещаться в сторону увеличения. Сроки выхода на плановые задания переносилась дважды, а в целом удлинились вдвое. Созданная первая очередь производства танк-контейнеров так и не вышла на проектные мощности: при запланированном выпуске 700 танк-контейнеров в год здесь с начала работы линии было произведено лишь 133.

Увы, прохиндеям при наличии легких денег нет смысла напрягаться по реализации договорных обязательств, особенно когда гарантом возврата кредита выступают лопоухие (или заинтересованные) чиновники.

(продолжение следует)

Фото: Осиповичский вагоностроительный завод

Жыхар Асіповіч не дасыпаў шчабёнку ў дарожную сумесь і “наэканоміў” 35 тон

Як высветлілі праваахоўнікі, 26-гадовы жыхар Асіповіч, супрацоўнік адной з дарожных арганізацый, парушаў тэхналагічны працэс і перыядычна не дасыпаў у дарожную сумесь неабходную колькасць шчабёнкі. Гэта прыводзіла да пагаршэння якасці складу дарожнага пакрыцця.

Агулам мужчыне ўдалося “сэканоміць” 35 тон друзу, якія ён планаваў прадаць за 1 200 рублёў. Падчас спробы продажу яго і затрымала міліцыя – паведамляе прэс-служба абласнога УУС.

Фота: УУС

Жыхарка Асіповіч атрымала апёкі на пажары

Увечары 2 красавіка ў дзевяціпавярховым доме па вуліцы Чарняхоўскага ў Асіповічах у кватэры на чацвёртым паверсе здарыўся пажар. Гаспадыня кватэры 1957 года нараджэння атрымала апёкі і была шпіталізаваная – паведамляе прэс-служба МНС. Прычына пажару высвятляецца.

Фота ілюстрацыйнае.

Пад Асіповічамі выпрабавалі мадэрнізаваную ракетную ўстаноўку “Шквал”

1 красавіка на палігоне “Асіповіцкі” прайшлі стрэльбавыя выпрабаванні рэактыўнай сістэмы залпавага агня “Шквал” – беларускага аналага сістэмы “Град”.

РСЗА “Шквал” – гэта распрацоўка беларускага вытворцы “Волатаўта” на аснове савецкай сістэмы “Град”. Работы над РСЗА пачаліся ў 2019 годзе, а ўпершыню на публіцы беларуская сістэма была прадстаўлена ў жніўні 2020 года на Міжнародным ваенна-тэхнічным форуме “Армія–2020” у падмаскоўнай Кубінцы.

“Шквал” мае дзве мадыфікацыі – з аўтаматызаванай сістэмай падрыхтоўкі дадзеных для стральбы і без. Таксама навацыяй стала прымяненне новага тыпу трубы для пакета снарадаў. Заяўляецца, што мадэрнізаваны і аўтаматызаваны “Шквал” паказвае больш чым у 1,5 разы лепшыя вынікі па трапнасці стральбы і высокія характарыстыкі па эканоміі людскіх затрат і часу на падрыхтоўку залпа. Так, замест пяці чалавек экапажа дастаткова трох.

Адметнай рысай выпрабавання “Шквала” пад Асіповічамі стала выкарыстанне беспілотніка дзеля цэлеўказання – паведамляе Дзяржкамваенпрам.

Фота: Дзяржкамваенпрам

Дзень у гісторыі. 2 красавіка. “План Маршала” Нарадзіліся Г.Х. Андэрсан, этнограф П.Баброўскі, кампазітар А. Рашчынскі. Памёрлі П. Панчанка, Папа Ян Павел II.

Міжнародны дзень дзіцячай кнігі (International Children’s Book Day, з 1967 года). 

Праводзіцца ў дзень нараджэння вялікага казачніка з Даніі Ганса Хрысціяна Андэрсана. Ініцыятарам правядзення гэтага свята стала выбітная дзяячка сусветнай дзіцячай літаратуры, нямецкая пісьменніца Йела Лепман.

Яшчэ ў 1953 годзе Лепман прапанавала заснаваць “маленькую нобелеўскую прэмію” па дзіцячай літаратуры – Міжнародную прэмію імя Ганса Хрысціяна Андэрсана. З 1956 года прэмія прысуджаецца аўтару найлепшай дзіцячай кнігі. З 1966 года яе пачалі ўручаць і найлепшаму мастаку-ілюстратару.

Прэмія імя вялікага казачніка з уручэннем залатога медаля – самая прэстыжная ўзнагарода ў сваёй вобласці. Яна прысуджаецца раз на два гады, праходзіць 2 красавіка, як і Міжнародны дзень дзіцячай кнігі.

Сусветны дзень распаўсюджання інфармацыі па праблемах аўтызму.

Дата была ўстаноўлена рэзалюцыяй Генеральнай асамблеі ААН і адзначаецца з 2008 года. У Беларусі адзначаецца з 2016 года.

Мэта дня – падкрэсліць неабходнасць дапамагаць людзям, якія пакутуюць непапраўным парушэннем развіцця, каб павысіць узровень іх жыцця.

Колер свята – сіні, бо большасць аўтыстаў – хлопчыкі.

Аўтызм часта называюць захворваннем, але гэта, хутчэй, асаблівасць псіхічнага развіцця чалавека. Расстройства па-рознаму адбіваецца на розных людзях: некаторыя могуць жыць параўнальна незалежным жыццём, у той час як іншыя маюць дастаткова сур’ёзныя парушэнні і патрабуюць пажыццёвай падтрымкі з боку навакольных. Як правіла, людзі з аўтызмам адрозніваюцца гіпер- альбо гіпаадчувальнасцю да гукаў, дотыкаў, смаку, пахаў, асвятлення і колераў.

Сярод аўтыстаў шмат знакамітых і таленавітых людзей, у тым ліку акцёры Энтані Хопкінс, Дэн Эйкройд, пісьменнік Цім Бёртан, аўтар Пакемонаў Сатошы Таджыры, спявачка Кортні Лав, шведская дзяўчына-эколаг, двойчы намінантка на Нобелеўскую прэмію Грэта Тунберг

1805 год. Нарадзіўся Ганс Хрысціян Андэрсан (1805–1875).

Дацкі казачнік, пісьменнік і паэт, аўтар сусветна вядомых казак для дзяцей і дарослых: «Брыдкае качаня», «Новая світка караля», «Цень», «Прынцэса на гароху».

У Даніі існуе легенда аб каралеўскім паходжанні Андэрсена, бо ў дзяцінстве гуляў з прынцам Фрыцам, пасля – каралём Фрэдэрыкам VII, і ў яго не было сяброў сярод вулічных хлопчыкаў – толькі прынц. Пасля смерці Фрыца, за выключэннем сваякоў, адзін толькі Андэрсен быў дапушчаны да труны нябожчыка.

З дзяцінства захапляўся лялечным тэатрам. Баяўся фізічнага пакарання, таму маці аддала яго ў яўрэйскую школу, дзе фізічныя пакаранні ў дачыненні да дзяцей былі забаронены.

Аўтар 170 казак, шматлікіх раманаў, п’ес. Стаў вядомым пісьменнікам яшчэ пры жыцці.

Памяць аб Андэрсене ўвекавечаная шэрагам скульптур і іншых выбітных мясцін: у Капенгагене ў гонар Андэрсена ўсталявана статуя Русалачкі. Статуя казачніка таксама ёсць у Нью-Ёрку і Браціславе. У Любліне існуе лялечны тэатр імя Андэрсена.

1832 год. Нарадзіўся Павел Баброўскі.

Беларускі гісторык і этнограф, генерал ад інфантэрыі, сенатар.

Скончыў Полацкі кадэцкі корпус, Дваранскі полк (Канстанцінаўскае ваеннае вучылішча), Мікалаеўскую акадэмію Генеральнага штаба. Удзельнік вайны з Турцыяй (1853–1854), быў начальнікам некалькіх юнкерскіх вучылішчаў, Ваенна-юрыдычнай акадэміі. Член Рускага геаграфічнага таварыства.

Аўтар больш за 100 прац па гісторыі, правазнаўстве, археаграфіі, геаграфіі, біялогіі, педагогіцы, этнаграфіі, статыстыцы, эканоміцы, краязнаўстве, у тым ліку «Матэрыялы для геаграфіі і статыстыкі Расіі… Гродзенская губерня», нарысаў пра Гродна, Слонім, Зэльву i іншыя, па гісторыі лейб-гвардыі Эрыванскага і Праабражэнскага палкоў.

Добра ведаў беларускую мову, захапляўся гісторыяй роднага края і ўніяцкай царквы.

Памёр 16 лютага 1905 года.

1836 год. Зацвярджаецца праект будаўніцтва першай рускай чыгункі Пецярбург – Царскае Сяло.

У Беларусі першая чыгунка (участак Парэчча–Гродна дарогі Пецярбург–Варшава) пачала дзейнічаць 27 снежня 1862 года. На тэрыторыі сучаснай Магілёўскай вобласці чыгунка пачала дзейнічаць з верасня 1873 года, яна прайшла праз Асіповічы (заснаваны ў 1872) і Бабруйск.

Праз Магілёў першая чыгунка прайшла ў канцы 1902 года, рух адкрыты ў студзені 1903 года.

Чыгуначная станцыя Парэчча.

1933 год. Нарадзіўся Віктар (Вікенці) Шымук.

Беларускі пісьменьнік і перакладчык.

Скончыў БДУ. Працаваў у дзятлаўскай газеце «За новую вёску», газетах «Калгасная праўда», «Звязда», «Літаратура і мастацтва», намеснікам галоўнага рэдактара Галоўнай рэдакцыі літаратурна-драматычнага вяшчання на Беларускім радыё.

Аўтар шматлікіх аповесцей, апавяданняў, зборнікаў прозы, вершаў, сатыры, нарысаў, твораў для дзяцей, перакладаў. На шэраг яго вершаў напісаныя песні.

Памёр 18 верасня 1998 года.

1943 год. Створаны Магілёўскі падпольны абкам кампартыі.

Пастаянным месцам дыслакацыі падпольнага абкама партыі сталі Усакінскія лясы ў Клічаўскім раёне. Першым яго сакратаром стаў камандзір партызанскага злучэння Дзмітрый Маўчанскі (1901–1979). Яго імя носяць  вуліцы ў Магілёве і Маладзечна.

1948 год. Кангрэс ЗША прымае “план Маршала” аб дапамозе еўрапейскім краінам.

Пачаў ажыццяўляцца з 4 красавіка 1948 года.

“План Маршала”, “Праграма аднаўлення Еўропы” – праграма дапамогі Еўропе пасля Другой сусветнай вайны. Прапанаваны амерыканскім дзяржаўным сакратаром Дж. Маршалам. У ажыццяўленні плана ўдзельнічалі 17 еўрапейскіх краін, уключаючы Заходнюю Нямеччыну. Пазней план Маршала быў ужыты таксама да Японіі і некаторых іншых краін Усходняй Азіі. 

СССР ад плана і дапамогі адмовіўся.

План Маршала садзейнічаў устанаўленню пасляваеннага міру ў Заходняй Еўропе, аб’яднанню Еўропы. Прамысловасць была адноўлена ў кароткія тэрміны. Эканоміка еўрапейскіх краін хутка акрыяла ад наступстваў вайны. Еўрапейскія краіны атрымалі магчымасць выплаціць знешнія даўгі, у тым ліку даўгі па ленд-лізу або рэстытуцыі і рэпарацыі. Быў адноўлены і ўмацаваны еўрапейскі сярэдні клас – гарант палітычнай стабільнасці і ўстойлівага развіцця.

1949 год. Нарадзіўся Алесь Рашчынскі.

Беларускі кампазітар, фалькларыст, дырыжор, педагог.

Аўтар больш за 400 апрацовак народных песень, 8 фальклорных зборнікаў, музычны кіраўнік ансамбля «Харошкі», квартэта «Купалінка», групы–капэлы аўтэнтычнага фальклору «Агмень».

Памёр 10 жніўня 2016 года.

У 2016 годзе ў Мінску створаны народны хор імя А.Рашчынскага.

1966 год. Нарадзіўся Андрэй Кавалёў.

Беларускі хакеіст і трэнер. Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь.

Удзельнік Алімпійскіх гульняў у Нагана і Солт-Лэйк-Сіці, чэмпіянатаў свету 1995 года у групе С, 1996 у групе В, 1997 у групе B, 1998, 1999, 2000, 2001 і 2003 гадоў у складзе зборнай Беларусі.

За нацыянальную зборную Беларусі выступаў з 1994 па 2003 год. Правёў 89 матчаў.

Выступаў за нацыянальную зборную СССР, згуляў 35 гульняў, закінуў 13 шайбаў.

Падпісаў адкрыты ліст спартыўных дзеячаў краіны, якія выступаюць за дзеючую ўладу Беларусі пасля здушэння народных пратэстаў у 2020 годзе.

1995 год. Памёр Пімен Панчанка (1917-1995).

Народны паэт Беларусі. Лаўрэат літаратурных прэмій імя Янкі Купалы, Дзяржаўнай прэміі СССР.

Юнаком жыў у Бабруйску, працаваў на дрэваапрацоўчым камбінаце, першыя вершы надрукаваў у кіраўскай раёнцы «Кіравец».

Аўтар 31 зборніка паэзіі, кнігі літаратурна-крытычных артыкулаў, перакладаў паасобных твораў Ф. Шылера, А. Міцкевіча, Я. Райніса, А. Пракоф’ева, А. Суркова, Т. Масэнкі і іншых.

Многія яго вершы пакладзены на музыку.

У сваіх творах Панчанка – шчыры патрыёт Беларусі, нястомны змагар за захаванне прыроды, за культываванне ў грамадстве высокіх маральных ідэалаў, выкрывальнік партыйнай і ўрадавай бюракратыі.

Пад канец жыцця ён пачаў бескампрамісны суд над самім сабою. Цяжка знайсці другога такога паэта, хто быў бы здольны ўзяць усю віну на сябе за тое бязладдзе ў Беларусі канца 1980-х гадоў, хто б так шчыра каяўся, хоць асабіста ні ў чым не быў вінаваты. 

Імя паэта носіць вуліца і СШ №199 у Мінску.

2005 год. Памёр Ян Павел II (Караль Вайтыла, 1920–2005).

264-ы Папа Рымскі (1981–2005).

Святар з 1946 года. Быў арцыбіскупам-мітрапалітам кракаўскім, кардыналам. Удзельнічаў у рабоце 2-га Ватыканскага сабора. Выжыў пасля замаху на яго жыццё 13 мая 1981 года.

Пантыфікат Яна Паўла ІІ вядомы адкрытым дыялогам: ён пасярэднічаў ў міжнародных канфліктах, выступаў са зваротамі аб міры, праводзіў супольныя малітвы з прадстаўнікамі іншых канфесій. Пры ім праведзена рэформа кананічнага права (1984), выдадзены новы «Катэхізіс каталіцкай царквы» (1992), рэарганізавана Рымская курыя, ажыццёўлены шматлікія кананізацыі і беатыфікацыі.

Папа правёў 104 замежныя падарожжы, наведаў 129 краін. Беатыфікаваў 1343, кананізаваў 482 асобы. Прызначыў на пасады 321 епіскапа і 232 кардыналы. Выдаў 14 Энцыклік, 15 Апостальскіх адартацый, 11 Апостальскіх канстытуцый, 45 Апостальскіх пасланняў, 30 дакументаў у форме «motu proprio», тысячы папскіх лістоў.

Па працягласці свайго пантыфікату ён саступае толькі Апосталу Пятру і Папу Пію IX (1846–1878).

Аўтар прац па праблемах хрысціянскай філасофіі чалавека, шматлікіх энцыклік, вершаў, паэм, п’ес.

Яго верш «Юдэйская пустыня» пераклала на беларускую мову Х. Лялько.

Ян Павал ІІ стаў першым пантыфікам у гісторыі, які пачаў звяртацца да беларускіх вернікаў па-беларуску ў сваіх святочных віншаваннях з нагоды Вялікадня і Нараджэння Хрыстовага, а таксама падчас сустрэч з дэлегацыямі беларусаў.

Святому прысвечаны шматлікія помнікі ў многіх каталіцкіх краінах. У 2013 годзе ў Магілёве на тэрыторыі касцёла Успення Панны Марыі і Святога Станіслава ўстаноўлена скульптура.

Фота з адкрытых крыніц.

У магілёўскім конкурсе сыроў перамаглі гатункі, якіх не купіць

У Магілёве прайшоў конкурс прафмайстэрства “Сырная карона”. 

Конкурс праводзіўся сярод філіялаў ААТ “Бабушкіна крынка”, якія вырабляюць сыры. 

У спаборніцтве прынялі ўдзел калектывы філіялаў “Асіповіцкі”, “Мсціслаўскі”, “Слаўгарадскі” і бялыніцкі цэх – паведамляе mogilevnews.

На дэгустацыю ў трох намінацыях і ў галасаванні на прыз сімпатый гледачоў было прадстаўлена 12 найменняў сыроў.

У намінацыі “Сыры расійскай групы”

1 месца заняў сыр “Рускі экстра” 42% (Асіповічы). 2 месца – сыр “Дон Леон” з водарам топленага сыру 50% (Мсціслаў),

3 месца падзялілі сыры “Tilsiter” (Слаўгарад) і “Князь Уладзімір” (Бялынічы).

У намінацыі “Сыры з тэрмінам паспявання 60-90 сутак”: 1 месца – сыр “Магутны леў” (Асіповічы); 2 месца – сыр “Гройцэр” экстра (Слаўгарад); 3 месца – сыр “Грувер” (Слаўгарад).

У намінацыі “Сыры з тэрмінам паспявання больш за 90 сутак” 1 месца ўзяў сыр “Мсціслаў Вялікі” (Мсціслаў).

Гран-Пры заваяваў сыр «Пармізана дэ Люкс» (Асіповічы).

Прыз сімпатый гледачоў заваявала “Снежная каралева” з густам пламбір 45%, які вырабляе цэх па вытворчасці сыроў г. Бялынічы.

Цікава, што абсалютную большасць з гэтай прадукцыі жыхары рэгіёна не могуць набыць, бо яна абмінае гандлёвыя кропкі Магілёва і вобласці і ідзе на экспарт.

У Асіповічах мужчына патануў у палутараметровай яміне

23 сакавіка а пятай вечара цела невядомага мужчыны было выяўлена ў тэхналагічнай яміне на чыгуначным адгалінаванні, якое не эксплуатуецца. Сама яміна – запоўненая вадой, памерамі 10 метраў на 2, і глыбінёй у 1,5 метры. Зараз высвятляецца асоба ахвяры і абставіны здарэння – паведамляе прэс-служба МНС.

Фота ілюстрацыйнае.

Выбухі каля Асіповічаў ізноў грымелі ўчора і будуць працягвацца да канца года

На вучэбнай пляцоўцы палігона “Асіповіцкі” з 20 сакавіка па 31 снежня 2023 г., у тым ліку ў начны час у выхадныя і святочныя дні, будуць праводзіцца баявыя стрэльбы падраздзяленняў узброеных сіл Рэспублікі Беларусь, што ўсхвалявала мясцовых жыхароў. 

Стрэльбы на палігоне праводзяцца як днём, так і ўначы. Пасля стрэльбаў заўжды застаюцца неспрацаваўшыя выбуховыя прадметы. Да таго ж, часам ракеты і снарады мяняюць траекторыю або ў выніку памылак вылятаюць за межы палігона. Таму, несанкцыянаванае пранікненне на тэрыторыю палігона ў гэты перыяд можа стаць смяротным, папярэджвае сайт газеты “Асіповіцкі край”. 

Тэрыторыя трэніровачнай пляцоўкі Асіповіцкага палігона – гэта небяспечная зона. На ёй могуць знаходзіцца выбуховыя элементы ракет і боепрыпасаў. Наведванне палігона для збору грыбоў, ягад, лекавых раслін, металалому ці ў іншых мэтах можа ператварыцца ў трагедыю. 

Пры знаходцы падазроных аб’ектаў забаронена дакранацца да выяўленых выбуховых прадметаў: снарадаў, мін, гранат, бомбаў, дэтанатараў і іншых прадметаў. У выпадку выяўлення любога аб’екта, нават знешне падобнага на выбуховы, трэба абгарадзіць месца яго знаходжання і ўсталяваць прыкметныя знакі з адпаведнымі надпісамі, якія папярэджваюць пра небяспеку: напрыклад, “Небяспечна, міна!” альбо “Не дакранацца, гэта небяспечна!” Затым трэба неадкладна паведаміць пра знаходку выбуховага аб’екту ў вайсковую частку 12147 альбо супрацоўнікам Міністэрства ўнутраных спраў.

Улады нагадваюць, што артыкул 295 Крымінальнага кодэкса краіны за незаконныя дзеянні з агнястрэльнай зброяй, боепрыпасамі і выбуховымі рэчывамі прадугледжвае адказнасць – ад папраўчых прац да 7 гадоў пазбаўлення волі.

Фота: “Асіповіцкі край”

Рамонт на Камсамольскай, ордэр на арышт Пуціна і стрэлы ў Гродна – дайджэст мінулага тыдня

Самай гучнай міжнароднай навіной мінулага тыдня стала інфармацыя пра тое, што за злачынствы супраць украінскіх дзяцей Міжнародны крымінальны суд выдаў ордэр на арышт Пуціна.

Падзеяй тыдня на Беларусі стала інфармацыя пра забойства ў Гродна “замежніка, які планаваў тэрарыстычны акт” і нібыта адстрэльваўся і кідаў гранаты ў спецназ КДБ.

Магілёў на мінулым тыдні пачаў жыць крыху па-новаму – тут перакрылі вуліцу Камсамольскую на рамонт, з-за чаго ў горадзе пачала дзейнічаць іншая схема грамадскага транспарту.

Рамонт Камсамольскай вуліцы пры гэтым падараваў магілёўцам турыстычную цікавостку – адкрыўся выкшталцоны дарэвалюцыйны брук.

У Магілёве адбылася жуткаватая аварыя – ад удару таксі вылецела на тратуар. Мы сабралі поўнае відэа з розных крыніц.

У магілёўскім інтэрнаце па вуліцы Куцепава паскардзіліся на жахлівыя ўмовы – кішыць тараканамі і завоблачная камуналка.

У Магілёве і Магілёўскім раёне абвясцілі водную амністыю.

БелАЗ прыняў рашэнне сур’ёзна ўкласца ў развіццё вытворчасці на магілёўскім заводзе імя Кірава.

На мінулым тыдні стала вядома, колькі дарог адрамантуюць у Магілёўскім раёне за год – 2%.

У цэнтры Горак цалкам высеклі бярозавы гай, бо людзям перашкаджалі птушкі.

На мінулым тыдні старшакласнікаў і навучэнцаў каледжаў вазілі на стрэльбы пад Асіповічамі і ў магілёўскую турму для выхавання. 

Пад Асіповічамі была зафіксавана найбуйнейшая папуляцыя зуброў у рэгіёне.

У магілёўскім заасадзе прэзентавалі новых жывёл і абвясцілі пра вялікую рэканструкцыю.

Прыгажуні на конкурсе “Міс Крычаўцэментнашыфер” разарвалі TikTok.

Славутыя літоўскія шакоцісы былі заўважаныя ў адной з гандлёвых сетак на Магілёўшчыне.

А наогул на Беларусі пачалася вясна і прачнуліся кляшчы.

Фота: mogilev.media

Для пяцісот старшакласнікаў на палігоне “Асіповіцкі” правялі ракетныя стрэльбы

На асіповіцкім палігоне ўлады сабралі 500 юнакоў для ўдзелу ў паказальных стрэльбах з мэтай прафарыентацыі. Адных школьнікаў мілітарысцкія стрэльбы захапілі, іншых напалохалі.

На вучэбнай пляцоўцы палігона “Асіповіцкі” ўлады правялі маштабную ваенна-патрыятычную акцыю. Яе мэтай была ваенна-патрыятычнае выхаванне і агітацыя да службы ў ракетных войсках і артылерыі, піша газета “Асіповіцкі край”. 

У “грандыёзным” мерапрыемстве прынялі ўдзел больш за 500 дзяцей, школьнікаў, вучняў ваенна-патрыятычных класаў і клубаў, сувораўцаў і курсантаў.

На выставе кадэты і афіцэры распавялі і паказалі ўзоры вайсковай тэхнікі, якая стаіць на ўзбраенні ў розных радоў войск беларускай арміі.

Разлікі артылерыі прадэманстравалі выкананне агнявых задач баявымі снарадамі. Кульмінацыяй падзеі стаў залп батарэі РСЗА “Ураган”, які выклікаў у гледачоў бурныя незабыўныя станоўчыя і адмоўныя эмоцыі.

Падобна на тое, што палігон “Асіповіцкі” становіцца галоўным цэнтрам ваеннай агітацыі ў Беларусі.

Фота: “Асіповіцкі край”.