Спецыялістамі клімавіцкага цэнтра гігіены і эпідэміялогіі былі выяўлены парушэнні ў краме гадлёвай сеткі “Еўраопт”.
Работнікі санітарнай службы падчас праверкі крамы гандлёвай сеткі “Еўраопт” выявілі крывяную каўбасу на пяць з паловай кілаграм са скончаным тэрмінам прыдатнасці. Акрамя гэтага, у магазіне не выконваліся ўмовы захоўвання крошкі сухарнай “Сонейка” і прадаваўся сыр “Мацарэла” без маркіроўкі прадпрыемства-вытворцы.
Быў выяўлены таксама салат “Селядзец пад футрам”, які не адпавядаў мікрабіялагічным паказчыкам, а гэта значыць, што ён не павінен прадавацца ў гандлёвым аб’екце – паведамляе клімавіцкая раённая газета “Родная ніва”.
Уся забракаваная прадукцыя была знята з абарачэння, рэкамендацыі па ліквідаванню выяўленых парушэнняў спецыялісты санітарнай службы накіравалі кіраўніцтву крамы.
Осенью прошлого года в Беларуси из-за невозможности убрать кукурузу на зерно решили в каждой области оставить в качестве эксперимента по 5-6 гектаров неубранными на зиму, чтобы убрать уже весной. Чем это закончилось в Климовичском районе – рассказываем.
Кукуруза – весьма привлекательная для возделывания культура, в первую очередь, как наиболее высокоэнергетический корм (1,34 кормовых единицы) по сравнению с традиционными для Беларуси культурами – пшеницей (1,2 корм. ед.), ячменем (1,21) и овсом (1,0).
Кроме того, она содержит витамины группы В, А, Е, а витамина С в ней больше, чем в других зерновых культурах. Отличается кукуруза и высокой переваримостью зерна: у крупного рогатого скота и свиней она достигает 90 %. Для кардинального повышения продуктивности скота в структуре зерновой части комбикормов кукурузы должно быть не менее 40 %.
Особенно важна кукуруза в птицеводстве и тут нужно признать, что Беларусь является чистым импортером этой зерновой продукции для нужд птицеводческой отрасли. Вырастить ее в достаточном количестве у нас пока не получается, хотя усилия для этого прилагаются огромные.
Покупать или выращивать?
По данным за 2020 г. в Топ-5 экспортеров зерна кукурузы входили аграрии США (продали за границу зерна на 9,6 млрд. долларов), Аргентина (6,1), Бразилия (5,9), Украина (4,9) и Франция (1,7). Приближается к рубежу в 1 млрд. долларов экспорта и Россия. Среди крупных импортеров Япония (3,3 млрд. дол.), Китай (2,5), Республика Корея (2,4).
Несомненно, насыщение зерном кукурузы кормов для всех видов скота является одной из задач сельского хозяйства Беларуси. Тем более, что технологии возделывания и переработки совершенствуются, укрепляется техническая база, нарабатывается полезный опыт. Урожайность кукурузы на зерно во многих хозяйствах перешагнула за 100 ц/га, что позволяет собирать ее с единицы площади в 2 раза больше, чем зерновых культур.
С другой стороны, производство зерна кукурузы в наших условиях весьма дорого, требует больших валютных затрат, высокой концентрации технических мощностей в короткий период времени, что отрицательно сказывается на экономике производства в целом сельского хозяйства.
Цепочка высоких затрат начинается с высоких доз минеральных и органических удобрений – по выносу питательных веществ кукуруза уступает лишь подсолнечнику. Желательно импортными должны быть средства борьбы с сорняками (гербициды).
Настоящей же головной болью является выращивание семян кукурузы на зерно. Дело в том, что отечественное семеноводство кукурузы имеет пока весьма непродолжительный опыт выращивания гибридных семян – в пределах 40-50 лет. Делать ставку на семена отечественного семеноводства себе дороже – импортный посевной материал дает возможность в одинаковых условиях возделывания получать разницу по влажности убираемого зерна кукурузы около 7 %.
Именно этот фактор лежит в основе экономики возделывания кукурузы на зерно – энергетические затраты на его сушку приводят к убыточности в целом процесс возделывания кукурузы на зерно.
Кукуруза весьма удобна для производства: в случае непогодных условий, препятствующих формированию початков, посевы можно использовать на заготовку силоса. Но данный подход уже нанес животноводству огромный ущерб: безалаберное отношение к технологии закладки силоса ведет к накоплению в корме масляной кислоты, что ведет к снижению качества продукции, удоев и гибели телят.
Сторонников посевов кукурузы на зеленый корм еще можно понять – в кукурузе содержится много сахаров и с помощью данной культуры можно сбалансировать сахаро-протеиновое соотношение. А вот наращивание площадей посева кукурузы на силос с аргументацией о высокой урожайности кукурузы в сравнении с многолетними травами (производство сенажа) некорректно само по себе.
Простое обращение к статистике ставит на свое место любителей кукурузы: по зеленой массе многолетние травы заметно превосходят «царицу полей». При этом, подсев клевера под яровые культуры (ячмень) и возможность уже осенью снимать укос травы, а потом еще 2 года обходиться без затрат на обработку почвы, удобрения и ядохимикаты позволяет заметно удешевлять производство животноводческой продукции.
Чем закончился эксперимент
Кукурузный пасьянс – зерно и/или зеленая масса – разыгрывается в Беларуси каждый год в зависимости от погодных условий. Прошлой осенью в зиму ушли не 5-6 гектаров в каждой области, а тысячи, в том числе и в Могилевской области. Но, благо, не стали махать кадровой шашкой, в том числе и благодаря ученым.
Убранная весной кукуруза в Могилевской области продемонстрировала влажность 15%. По сравнению с кукурузой, убранной осенью, это очень мало – своевременно убранная кукуруза показывает влажность на уровне 45%. Поэтому специалисты склонны считать, что результат белорусского эксперимента таков:
– В случаях, если у хозяйства большие площади кукурузы на зерно, а погода для уборки совсем неблагоприятная, во избежание порчи техники оставлять такие посевы на весну можно. Но делать это стоит в исключительных случаях, когда обстоятельства того действительно требуют. Лучше всего убирать кукурузу в тот год, когда она сеется – прокомментировал ситуацию бывший председатель Могилевского облисполкома и заместитель министра сельского хозяйства сейчас Леонид Заяц.
Ученые сегодня сталкиваются с массой проблем в кукурузоводстве, но на первом плане влажность зерна в стадии созревания, а для весенней уборки устойчивость (ломкость) стебля. Кстати, переход на семена белорусской селекции поможет значительно уменьшить коррупциогенность в выращивании кукурузы.
И не нужно забывать о многолетних бобовых травах – они должны стать драйвером в наращивании продукции животноводства и сохранности стада и разложить кукурузный пасьянс в пользу производства зерна.
Апублікаваны на мінулым тыдні маніторынг паветра ў гарадах Беларусі паказаў, што Магілёў становіцца самым брудным горадам у краіне – нормы былі перавышаныя адразу ў трох кропках па ўсім горадзе.
Вада паціху стала адступаць, хоць у Бабруйску Бярэзіна яшчэ перавышала крытычны ўзровень.
У Глуску энергетыкі правялі спецаперацыю па перасяленні бусла, з-за якога ў адной з вёсак пастаянна прападала электрычнасць, на спецыяльна ўзведзены новы слуп.
У Мсціславе выпускаць “чарніла” аказалася нерэнтабельным, замест віна будзе газіроўка.
У шматдзетнай сям’і на Мсціслаўшчыне згарэў дом, яны засталіся без жылля.
У Бабруйску прайшла цырымонія перадачы парэшткаў салдата Другой Сусветнай вайны, які нарадзіўся ў Клімавіцкім раёне і цяпер будзе перапахаваны на радзіме.
На мінулым тыдні стала вядома, па якіх артыкулах абвінавачваецца магілёўскі прафесар Юрый Бубнаў.
Таксама стала вядома, што затрыманай у Круглым Аліне Горавй не аказваюць медыцынскую дапамогу, ёй стала горш у вязніцы.
11 красавіка ў Бабруйску адбылася двайная цырымонія перадачы парэшткаў савецкіх салдат часоў Другой Сусветнай вайны. Знойдзеныя ў Бабруйску рэшткі радавога Фёдара Біндзюкова, што нарадзіўся ў Крыме і загінуў падчас абароны Бабруйска ў 1941 годзе адправяцца на радзіму. Знойдзеныя пад Феадосіяй у сакавіку 2023 года парэшткі Рыгора Салдаценкі, што нарадзіўся ў вёсцы Дамамерычы Клімавіцкага раёна, і загінуў падчас вызвалення Крыма ў 1944 годзе, былі перададзены кіраўніцтву раёна.
Рыгор Аксёнавіч Салдаценка нарадзіўся ў Дамамерычах у 1918 годзе. У 1944 ён прапаў без вестак. Маці салдата беспаспяхова спрабавала адшукаць сына ў 1950 годзе. Увесну гэтага года яго цела было знойдзена падчас размініравання ўчастка пад будаўніцтва ў пасёлку Прыморскім каля Феадосіі разам з рэшткамі яшчэ пяцярых байцоў. На радзіму былі перададзены таксама каска і асабістыя рэчы салдата – паведамляе “Родная ніва”.
У Клімавічах і Клімавіцкім раёне зацверджаны чатыры дні ў 2023 годзе ў якасці так званых “дзён цвярозасці”. Гэта 25 мая, 31 мая, 10 чэрвеня і 1 верасня – піша газета “Родная ніва”.
У гэтыя дні на тэрыторыі Клімавіцкага раёна будзе абмежаваны продаж алкагольных напояў, за выключэннем рознічнага гандлю на аб’ектах грамадскага харчавання, з 00.00 да 24.00.
Дзве галоўныя тэмы мінулага тыдня – абмеркаванне планаў размяшчэння на Беларусі ядзернай зброі і надзвычайная паводка на рэках рэгіёна ў выніку адлігі.
Донжуан з Касцюковічаў вырашыў выдаць сябе за ахвяру нападу, але хутка раскалоўся.
20-гадовы навучэнец каледжа з Касцюковіцкага раёна прыехаў у Клімавічы да дзяўчыны, якая яму спадабалася. Увесь дзень ён правёў з ёй, а ўвечары збіраўся ехаць дадому. Аднак з’язджаць маладому чалавеку так не хацелася, што каб застацца начаваць у бацькоў дзяўчыны, ён вырашыў зімітаваць з сябе ахвяру злачынства.
Па дарозе да вакзала малады чалавек знайшоў разбітую бутэльку і аскепкам шкла парэзаў на сабе адзенне, нанёс драпіны на жываце. Таксама хлопец схаваў сваю сумку з мабільнікам, пашпартам і дробнай сумай грошай у бязлюдным месцы. Затым пагрукаўся ў бліжэйшы дом, гаспадыні якога распавёў, што на яго напалі двое мужчын.
Жанчына патэлефанавала ў міліцыю. У раённым аддзеле міліцыі хлопец расказаў гісторыю пра напад, а таксама заявіў, што ў скрадзенай сумцы было шмат грошай.
Як піша “Голас Касцюкоўшчыны” навучэнца каледжа на міліцэйскай машыне павезлі на пазначанае ім “месца злачынства”. Аднак ніякіх слядоў здзейсненага гвалту там супрацоўнікі праваахоўных органаў не выявілі. У такой сітуацыі малады чалавек змушаны быў прызнацца, што здзейсніў загадзя ілжывы данос, і паказаў, дзе схаваная торба з яго рэчамі.
У выніку 20-гадовага касцюковіцкага фантазёра суд прыгаварыў да пазбаўлення волі на адзін год з выпрабавальным тэрмінам.
Адразу на некалькіх вуліцах райцэнтра былі затоплены дамы ў прыватным квартале горада.
Дажджы і актыўнае раставанне снегу даставілі нямала праблем жыхарам Клімавіцкага раёна. Як паведамляе rodniva.by у саміх Клімавічах аказаліся падтопленымі нямала прыватных падворкаў па вуліцах Куйбышава, Герцэна, Пралетарскай, Камуністычнай і некаторых іншых.
Пры гэтым затапляе не проста тэрыторыі вакол прыватных дамоў, але вада трапляе ў скляпы, гаражы і іншыя гаспадарчыя збудаванні.
Раённы аддзел па надзвычайных сітуацыях Клімавічаў паведамляе, што пацярпелых няма і жыццезабеспячэнне насельніцтва не парушана. На цяперашні момант вядзецца маніторынг гідралагічнага становішча ў горадзе і раёне.
Беларускі і польскі літаратар, выдавец, адзін з пачынальнікаў новай беларускай літаратуры.
Вядомы за свой найбуйнейшы твор «Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях», паводле якога на “Беларусьфільме” зняты фільм В. Туравым.
Аўтар вершаў на беларускай мове, паэм, балад, аповесцей, «Нарыса паўночнай Беларусі». Яго вершы «Дзеванька», «Гарэліца» пакладзены на музыку А. Абрамовічам.
Скончыў Полацкі езуіцкі калегіум. Падарожнічаў па наваколлях возера Нешчарда, па Беларусі, у тым ліку па Мсціслаўшчыне. Збіраў беларускі фальклор, апісваў курганы і гарадзішчы.
Выкладаў на Беларусі, у Пецярбургу. Выконваючы даручэнні марскога ведамства, пабываў у Францыі, Вялікабрытаніі і Фінляндыі. Сябраваў з А. Міцкевічам, Т. Шаўчэнкам, Г. Шапялевічам.
Займаўся выданнем штогадовага альманаха «Niezabudka» (1840-1844).
Па запрашэнні польскага пісьменніка Г. Жавускага пераехаў у г. Чуднаў на Валыні. Пасяліўся ў доме графіні Ю. Жавускай, дзе таксама жыў мастак-графік Напалеон Орда. Ва Украіне збіраў матэрыялы пра археалагічныя аб’екты, падарожнічаў.
Памёр ад сухотаў. Пахаваны ў Чуднаве.
У красавіку 2019 года ў Чудніве была ідэнтыфікаваная магільная пліта Я. Баршчэўскага, яна месцілася на адным з прыватных падворкаў, куды была калісьці перанесеная з разрабаваных за савецкім часам каталіцкіх могілак. На надмагіллі надпіс па-польску: «Ян Баршчэўскі, які любіў Бога, прыроду і людзей. Пісьменнік натхненняў і пачуцця. Жыў годна 70 гадоў».
У гонар пісьменніка пастаўлены помнікі на беразе возера Нешчарда, у Чуднаве.
Тытульны ліст кнігі «Шляхціц Завальня». Мастак Рудольф Жукоўскі
1868 год. У в. Студзянец сённяшняга Клімавіцкага раёна нарадзіўся Панцеляймон Лепяшынскі (1868-1944).
Выхаванец магілёўскай гімназіі. Прафесійны рэвалюцыянер, доктар гістарычных навук. Паплечнік У. Леніна. Стваральнік Ліцвінавіцкай школы-камуны.
Працаваў у наркамасветы, Маскоўскім універсітэце і Камуністычнай Акадэміі, дырэктарам гістарычнага музея, Музея рэвалюцыі ў Маскве. Адзін з арганізатараў і кіраўнікоў Камісіі па распрацоўцы гісторыі РКП(б).
Аўтар драм, рамана, аповесці, апавяданняў, успамінаў, навуковых прац па гісторыі, народнай асветы, пра А. Грыбаедава, М. Салтыкова-Шчадрына і іншых.
Памёр 30 верасня 1944 года.
У Беларусі існуе Дзяржаўная прэмія Беларусі імя Лепяшынскага за лепшы публіцыстычны твор.
Яго імя носіць вуліца ў Магілёве. У Чэрыкаве таксама ёсць вуліца Лепяшынскага, але ў гонар его брата – Мадэста, стваральніка Леменскай школы-камуны каля Чэрыкава.
У 1986 годзе зняты мастацкі фільм «Нетерпение души» аб стварэнні Ліцвінавіцкай школы-камуны, дзе ў ролі Лепяшынскага зняўся В. Ціханаў. У аграгарадку Ліцвінавічы Кармянскага раёна працуе мемарыяльны музей П. Лепяшынскага.
1871 год. У Парыжы памёр Леанард Ходзька (1800-1871).
Беларускі і польскі гісторык, публіцыст, выдавец.
Сябра таварыства філарэтаў, паплечнік А. Міцкевіча, Я. Чачота, Т. Зана, быў сакратаром кампазітара М. Агінскага.
З 1822 года на эміграцыі, жыў у Парыжы.
Аўтар паэм, біяграфіі Т. Касцюшкі, «Папулярнай гісторыі Польшчы», выдаў зборнікі твораў А. Міцкевіча, І. Красінскага, мемуары М. Агінскага, працы па гісторыі, геаграфіі, статыстыцы, у тым ліку «Польшча», у якой шмат матэрыялаў пра Беларусь.
Сабраў 125 тамоў дакументаў па гісторыі Польшчы, Беларусі, Украіны.
1922 год. Памёр пры загадкавых абставінах Кузьма Цярэшчанка (1888-1922).
Беларускі грамадска-палітычны дзеяч.
Скончыў Маскоўскі сельскагаспадарчы інстытут. У час вучобы ў Маскве актыўны ўдзельнік беларускага студэнцкага гуртка.
Старшыня Пскоўскай беларускай рады, дэлегат з’езда беларусаў-вайскоўцаў Паўночнага фронту ў Віцебску і Усебеларускага з’езда ў Мінску, член Віленскай беларускай рады.
У 1919 годзе быў камісарам Міністэрства беларускіх спраў Літоўскай тарыбы ў Беластоку, Гродне, міністр унутраных спраў БНР.
З восені 1919 года старшыня Часовага Беларускага нацыянальнага камітэта ўМінску, адзін з кіраўнікоў Цэнтральнага Беларускага саюза сельскай гаспадаркі. Член Найвышэйшай Рады БНР.
Працаваў на адказных пасадах у Цэнтральным Беларускім саюзе сельскай гаспадаркі.
1932 год. Заснавана Краснапольская раённая газета “Чырвоны сцяг. Краснаполле».
З моманту заснавання называлася “Чырвоны сцяг”, затым – “Голас Краснапольшчыны”.
Перыядычнасць выхаду: серада, субота. За час выдання выйшла 10784 нумары.
1940 год. Падпісанне мірнага дагавору паміж СССР і Фінляндыяй. Канец савецка-фінскай вайны(30 лістапада 1939 – 12 сакавіка 1940).
Вайна фармальна не аб’яўлялася, але СССР афіцыйна разарваў дыпламатычныя адносіны з Фінляндыяй.
Прычынай для вайны быў названы інцыдэнт артылерыйскага абстрэлу тэрыторыі СССР. Праз шмат гадоў М. Хрушчоў пісаў, што гэты абстрэл быў арганізаваны савецкім камандармам 1-га рангу Р. Куліком.
Стратэгічнае становішча СССР па выніках вайны пагоршылася: быў падарваны яго міжнародны аўтарытэт, Ліга Нацый выключыла яго са сваіх членаў, Фінляндыя адышла ад палітыкі нейтралітэту і зблізілася з Германіяй.
У захопніцкай, вельмі непапулярнай у народзе вайне СССР паказаў сваю слабасць: 131 476 забітымі і згінуўшымі без весткі (страты фінаў – 22 830), 200 000 параненых, 51 000 захварэўшых. Страты 406 самалётаў супраць 62 фінскіх, 653 танкаў супраць 50 фінскіх.
За баявыя подзвігі ў савецка-фінляндскай вайне 20 беларусам і ўраджэнцам Беларусі было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза, у тым ліку В. Кучараваму з Чэрыкава, І. Саламонікаву з-пад Магілёва, А. Целешаву з-пад Чавус.
1944 год. Нямецкімі захопнікамі створаны тры Азарыцкія лагеры смерці ў Даманавіцкім (зараз Калінкавіцкі) раёне ў якасці жывой заслоны на шляху наступу Чырвонай арміі.
Створаны па загаду камандзіра 9-й армііЁ. Гарпэ. У лагеры прыгналі каля 50 000 жыхароў Гомельскай, Магілёўскай і Палескай абласцей БССР, Смаленскай і Арлоўскай РСФСР.
Папярэдне ў лагеры завезлі хворых на сыпны тыф, каб сарваць наступ Чырвонай арміі за кошт эпідэміі сярод вайскоўцаў.
19 сакавіка 1944 года наступаючыя часткі Чырвонай арміі знайшлі гэтыя лагеры на балотах. Подступы да іх былі замінаваныя. Ніякіх пабудоваў, нават лёгкага тыпу, на тэрыторыі лагераў не было. Зняволеныя размяшчаліся на зямлі. Ім было забаронена разводзіць вогнішчы, збіраць галлё для падсцілкі.
З трох лягераў вызвалілі 33 480 чалавек, з іх 15 960 (48 %) дзяцей да 13 гадоў і 13 072 (39 %) жанчынаў, 4 448 (13 %) старых.
У 1965 годзе на месцы лагераў узвялі мемарыяльны комплекс, у 2004 годзе ў Азарычах адчынілі Музей памяці.
2006 год. На Замкавай плошчы ў Варшаве прайшоў першы канцэрт пад лозунгам «Салідарныя з Беларуссю».
Праведзены напярэдадні прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі.
“Салідарныя з Беларуссю” – серыя канцэртаў, праведзеных польскай грамадскай арганізацыяй Ініцыятыва «Вольная Беларусь» у Варшаве на Замкавай плошчы. На канцэртах выступалі польскія і беларускія музыкі Л. Вольскі, Зм. Вайцюшкевіч, А. Кулінковіч, Руся і іншыя.
Другі канцэрт быў праведзены 25 сакавіка 2007, трэці – 30 сакавіка 2008 года.
1988 год. Нарадзілася Марына Літвінчук (Паўтаран).
Беларуская вяслярка на байдарцы. Трохразовая чэмпіёнка свету, шасьціразовая чэмпіёнка Еўропы, двухразовы бронзавы прызёр Алімпійскіх гульняў (2012, 2016).
Чэмпіёнка Еўропы 2011 году ў гонцы-адзіночцы на 5000 м, прызёр чэмпіянатаў свету і Еўропы.
1999 год. У блок НАТА ўступілі Чэхія, Польшча і Венгрыя.
Гэта было 4-е пашырэнне ваенна-палітычнай арганізацыі краін Паўночнай Амерыкі і Еўропы, створанай на падставе Паўночнаатлантычнага дагавора ад 4 красавіка 1949 года. І першы выпадак уступлення былых сацыялістычных краін, былых членаў Варшаўскай дамовы 1955-1991 гадоў.
У 2004 годзе да НАТА далучыліся Балгарыя, Эстонія, Латвія, Літва, Румынія, Славакія, Славенія, у 2009 годзе – Албанія, Харватыя, у 2017 – Чарнагорыя, у 2020 – Паўночная Македонія.
Перамовы аб магчымым далучэнні вядуцца з Грузіяй, Сербіяй, Босніяй і Герцэгавінай, Украінай. Імкнецца ў НАТА і Малдова.
18 мая 2022 года прадстаўнікі Фінляндыі і Швецыі перадалі ў штаб-кватэру НАТА афіцыйныя заяўкі на далучэнне да Альянсу.
Беларусь удзельнічае ў Савеце еўраатлантычнага партнёрства з 1992 года, у праграме «Партнёрства дзеля міру» – з 1995 года. Пастаяннае прадстаўніцтва Беларусі пры НАТА адкрыта ў 1998 годзе.
Адносіны Беларусі з НАТА застаюцца складанымі. Першае сур’ёзнае абвастрэнне адбылося пасля прэзідэнцкіх выбараў 2006 года. Наступны віток супрацьстаяння адбыўся ў 2020-2021 гадах на фоне беларускіх пратэстаў, інцыдэнта з самалётам Ryanair і інструменталізацыі нелегальных мігрантаў на мяжы Беларусі з Польшчай і Літвой.
У сувязі з уварваннем Расіі ва Украіну ў 2022 годзе, у Беларусі нечакана заявілі аб гатоўнасці супрацоўнічаць з НАТА.
Карантынныя мерапрыемствы ў сувязі з пагрозай заражэння шаленствам уведзеныя ў вёсцы Лазавіца Клімавіцкага раёна і ў лясным масіве побач – паведамляе раённая газета “Родная ніва”. У гэтай мясцовасці праводзіцца ліквідацыя эпізаатычнага ачага захворвання.
