У Магілёўскім гарвыканкаме прайшло грамадскае абмеркаванне экалагічнага ўздзеяння новай вытворчасці пад Магілёвам. Тут запланаванае будаўніцтва прадпрыемства па вырабе базальтавага ўцяпляльніка.
Па Слаўгарадскай шашы ў Магілёўскім раёне, каля вёскі Палетнікі і пасёлка Вейна запланаваная рэканструкцыя закансерваваных памяшканняў, якія раней планаваліся пад вытворчасць электрарухавікоў для ліфтаў. Мяркуецца, што прадпрыемства “Газасілікат Магілёў” будзе ствараць тут новую імпартазамяшчальную вытворчасць – завод “Базальтум” на кітайскім абсталяванні. Завод будзе выпускаць базальтавы ўцяпляльнік.
Грамадскія слуханні новага аб’екта сабралі вялікую колькасць заўваг спецыялістаў што наконт уздзеяння новай вытворчасці на навакольнае асяроддзе. Так, удзельнік абмеркаванняў Валерыя Яфрэмава выказала наступныя заўвагі:
Чаму неабходна вырубаць велізарную колькасць дрэў пад новую вытворчасць? Няўжо няма іншага, незанятага ўчастка?;
У Беларусі ўжо быў сумны вопыт па эксплуатацыі кітайскага абсталявання. Калі ў гэтым выпадку таксама будуць парушаныя нарматывы тэхналагічных працэсаў, то пацерпяць жыхары бліжэйшых населеных пунктаў;
Падчас падрыхтоўкі дакументацыі пра экалагічнае ўздзеянне ініцыятар будоўлі ў вялікай колькасці выпадкаў выкарыстоўваў няпоўныя, недастатковыя альбо недакладныя дадзеныя.
Адзначым таксама, што новая вытворчасць запланаваная ў непасрэднай блізкасці ад населеных пунктаў і жылой забудовы – у 60 метрах ад вёскі Палетнікі – у водаахоўнай зоне воднага аб’екта.
Па выніках пасяджэння, матэрыялы грамадскага абмеркавання было вырашана накіраваць на дзяржаўную экалагічную экспертызу.
Магілёўскі гарвыканкам абвясціў грамадскія слуханні па праекце будаўніцтва на пляцоўцы Свабоднай эканамічнай зоны новага хімічнага гіганта – завода па вырабе поліамідполіаміна-эпіхлоргідрынавых смол. Абмеркаванне стартавала 14 жніўня і будзе працягвацца да 19 верасня 2024 года.
Як вынікае з праектнай дакументацыі, ініцыятарам будаўніцтва выступае Таварыства з абмежаванай адказнасцю “Ультрахем”, зарэгістраванае ў Вяйнянскім сельсавеце. Плануецца, што завод будзе выпускаць па 20 тысяч тон поліамідполіаміна-эпіхлоргідрынавых смол у год.
Пры вытворчасці гэтых смол прадпрыемства будзе выкарыстоўваць наступную сыравіну:
адыпінавая кіслата;
дыэтылентрыямін;
эпіхлоргідрын;
саляная кіслата.
Усе гэтыя хімічныя рэчывы з’яўляюцца небяспечнымі – падкрэсліваюць спецыялісты навукова-вытворчай фірмы “Экалогія”, што падрыхтавала справаздачу аб ацэнцы ўздзеяння на навакольнае асяроддзе.
Праектным рашэннем прадугледжана арганізацыя 5 стацыянарных крыніц выкідаў адыходаў у атмасферу – 4 арганізаваных і 1 неарганізаванага. Валавыя выкіды забруджвальных рэчываў у атмасфернае паветра складуць 0,092844 т/год. Але – гэта ў выпадку, калі ўсе праектныя рашэнні будуць строга вытрыманыя.
Такім чынам, Магілёў, які і так уваходзіць у дзясятку самы забруджаных гарадоў Беларусі, будзе і надалей толькі ўмацоўваць сваё лідарства.
Проста ў цэнтры горада Магілёва мінакі заснялі дзікую казу. Жывёла грацыёзна пранеслася па схіле гары, на якой размешчана плошча Арджанікідзэ, праскочыла лесвіцу Падмікольскага парка і знікла ў хмызах у накірунку рэчкі Дзебры.
Варта адзначыць, што пойма Дняпра на працягу ўсёй працягласці ракі ў Магілёве з’яўляецца натуральным зялёным калідорам для дзікіх жывёл. Захаваць гэты некрануты ўчастак горада неаднаразова заклікалі грамадскія актывісты.
Тэрыторыя такой дзяржавы як Тувалу падымаецца над узроўнем акіяна ўсяго на 2 метры. Калі гіганцкі ляднік Туэйтс у Антарктыдзе абрынецца ў ваду, то адно толькі гэта прывядзе да павышэння ўзроўню сусветнага акіяна на 1,5 метры.
Канечне, гэты працэс зацягнецца на дзесяцігоддзі, і па меркаванні даследчыкаў, наўрадці да пачаткку ХХІІ стагоддзя Тувалу цалкам знікне пад марскімі хвалямі. Але ўжо цяпер Форум Ціхаакіянскіх астравоў праводзіць кансультацыі, каб вызначыцца з асноўнымі выклікамі для малых астраўных дзяржаў і спосабамі абароны правоў свах грамадзян – паведамляе Guardian.
Малыя астраўныя дзяржавы складаюць каля 25% ад агульнай колькасці краін. Пры гэтым на іх прыходзіцца ўсяго 1% вуглекіслых выкідаў у свеце, з-за якіх яшчэ мінімум цэлае стагоддзе будзе адбывацца пад’ём узроўню сусветнага акіяна. Што чакае гэтыя краіны ў будучыні, калі іх народы проста згубяць сваю тэрыторыю?
На дадзены момант вызначэнне дзяржаўнасці ў адпаведнасці з міжнародным правам знайшло сваё адлюстраванне ў Канвенцыі Мантэвідэа, якая ўстанаўлівае чатыры крытэры: фізічная тэрыторыя, насельніцтва, урад і здольнасць уступаць у адносіны з іншымі краінамі.
– Калі мы прымаем гэтае вызначэнне, то Тувалу магло б страціць свой статус дзяржавы, калі згубіць сваю фізічную тэрыторыю. Або мы будзем вымушаныя пераехаць у іншае месца. – пракаментаваў сітуацыю міністр замежных спраў Тувалу Сайман Кофе – Такім чынам, мы проста ўяўляем сабе гэты найгоршы сцэнар – калі да гэтага ўсё ж дойдзе, мы хацелі б, каб свет працягваў прызнаваць нашу дзяржаўнасць як пастаянную.
Сваю заяву на форуме COP26 Сайман Кофе рабіў стоячы па калена ў вадзе
На канферэнцыі па гэтай тэме на Фіджы ў гэтым годзе прэм’ер- міністр Астравоў Кука Марк Браўн сфармуляваў шэраг экзістэнцыяльных пытанняў:
– Што стане з нашым суверэнітэтам, калі нашы берагі раз’ядаюцца павышэннем узроўню мора? Што будзе з нашымі асноўнымі правамі і свабодамі, гарантаванымі нашымі канстытуцыямі і Усеагульнай дэкларацыяй правоў чалавека? Як мы можам рэалізаваць наша агульнае бачанне, калі сам наш статус «дзяржавы» пастаўлены пад сумнеў? Як мы можам выканаць свой абавязак перад нашымі народамі, калі ў іх забіраюць дамы і сродкі да існавання? Гэтыя пытанні складаныя, але рэальныя. Яны патрабуюць рашэнняў.
Тувалу і іншыя астраўныя дзяржавы нядаўна пачалі ўмацоўваць некаторыя свае берагавыя лініі бетоннымі бар’ерамі супраць паводак, але гэта толькі частковая абарона, якая з цягам часу слабее і заўсёды будзе ўразлівай да цунамі або іншых буйных паводак, а таксама ад уздымаў грунтавых вод.
Сутыкнуўшыся з гэтымі пагрозамі цэласнасці нацыі, Форум ціхаакіянскіх астравоў заклікаў да міжнародных гарантый існуючых марскіх зон – і рэсурсаў у іх – нават калі сухапутная тэрыторыя размываецца.
Выгляд са спадарожніка атола Фунафуці, на якім знаходзіцца сталіца астраўной дзяржавы Тувалу. Фота: Universal Images Group North America LLC/Alamy
На сённяшні час некалькі краін свету ўзялі на сябе абавязацельства прызнаваць дзяржаўнасць астраўных краін нягледзячы на стан іх берагавой лініі, гэта Венесуэла, Багамы, Сент-Кітс, Сент-Люсія, Вануату, Ніуэ, Палаў, Габон і Тайвань. Тувалу таксама абмяркоўвае гэтае пытанне з вялікімі суседзямі, такімі як Новая Зеландыя і Аўстралія.
Тувалу таксама адлічбоўвае свой урад, каб палегчыць перамяшчэнне грамадзян і інстытуцый, у той час як навукоўцы-правазнаўцы разглядаюць пытанне аб тым, ці можна захаваць дзяржаўнасць шляхам арэнды зямлі ў іншай краіне.
Яшчэ адна праблема заключаецца ў тым, ці зможа насельніцтва захаваць свае законныя правы і культурную згуртаванасць як пастаянная дыяспара. Міжнароднае права не мае спецыяльнай юрыдычнай катэгорыі для кліматычных бежанцаў або людзей, якія пацярпелі ад павышэння ўзроўню мора. Таму, могуць узнікнуць складанасці, калі людзі эвакуіруюцца ў іншую краіну, якая не дазваляе падвойнае грамадзянства або рэгістрацыю нараджэння замежных грамадзян.
Адным з рашэнняў, прапанаваных Сусветным банкам, было б аб’яднанне з іншай дзяржавай, як гэта зрабілі Занзібар і Танганьіка ў 1964 годзе, каб утварыць Танзанію.
У літоўскай Клайпедзе працуе адзіны ў краіне рэгулярны экалагічны маршрут па ўнутраных водах – паведамляе atviraklaipeda.lt.
Два водныя аўтобусы пачалі курсіраваць у тэставым рэжыме з 16 чэрвеня па рацэ Данге, па маршруце Стары горад – мост Таўралаўкіа, хаця спачатку планавалася даць старт 15 мая. Маршрут пакуль працуе ў тэставым рэжыме.
Пра планы запусціць водны гарадскі транспарт у Клайпедзе 10 красавіка 2023 пісалі mogilev.media.
Пішам пра гарады-пабрацімы Магілёва і гарадоў Магілёўскай вобласці, каб нягледзячы на смугу прапаганды зразумець рэальнае развіццё блізкіх грамадстваў праз іх роднасныя адносіны з нашым рэгіёнам.
Водныя аўтобусы эксплуатуе муніцыпальнае прадпрыемства «Клайпедас паслаўгос» – былы Клайпедскі аўтобусны парк.
Паездка па рацэ прывабная тым, што можна ўбачыць горад з ракі. Гэта дае магчымасць мець зносіны з прыродай гараджанам і гасцям, з’яўляецца альтэрнатывай іншым відам гарадскога транспарту, цікавосткай для турыстаў.
Водны аўтобус умяшчае 10 чалавек, прадугледжана адно месца для інваліднага вазка. Кошт разавага білета – 3 еўра, дзейнічаюць і льготы. З Картай клайпедчаніна праезд – 2 еўра 40 цэнтаў.
Аплачваць паездкі можна электронным квітком, бескантактнай банкаўскай картай і іншымі электроннымі спосабамі, але не наяўнымі.
Паездка ў адзін бок займае 1 гадзіну 20 хвілін. Усяго на маршруце 6 прыпынкаў: «Стары горад», «Мост Ліепу», «Данэс зляняй», «Сянваге», «Батанікас содас» і «Мост Таўраўлаўкіа». Водныя аўтобусы курсіруюць па 8 разоў на дзень.
Дамова аб Пабрацімстве Клайпеды і Магілёва была падпісана 8 сакавіка 1997.
27 лютага 2022 году, на трэці дзень уварвання расійскіх войск ва Ўкраіну, мэр Клайпеды заявіў аб спыненні пабрацімскіх сувязяў з расійскімі і беларускімі гарадамі. Паводле яго, ён звярнуўся да кіраўніцтва гарадоў партнёраў, каб тыя супраціўляліся агрэсіі супраць Украіны, але рэакцыі не было. У афіцыйным спісе гарадоў пабрацімаў Клайпеды – Магілёва няма.
Магілёў. media працягвае сачыць за жыццём Клайпеды, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам са спадзевам, што пабрацімства між гарадамі адновіцца.
Клайпеда месціцца на захадзе краіны і з’яўляецца портам на Балтыйскім моры. Насельніцтва 160 тысяч чалавек.
Аналіз стану атмасфернага паветра ў гарадах Беларусі дэманструе стабільна высокія паказчыкі забруджанасці ў Магілёве – паведаляе Белгідрамет. Так, па стане з 30 мая да 2 чэрвеня станцыя фонавага маніторынга паветра, размешчаная на завулку Крупскай у Магілёве, паказвала перавышэнне норм па ўзроўні забруджанасці ў 1,1 – 1,5 разоў.
Горш чым у Магілёве абстаноўка з чысцінёй паветра складалася на працягу мінулага тыдня толькі ў Брэсце.
Горы смецця, цвіль і нават жалезная бочка – у што ператварылі жыхары горада і камунальныя службы рэчку Крычаўку, даліна якой магла б стаць жывапісным месцам у сэрцы горада.
Невялічкая рачулка Крычаўка з’яўляецца правым прытокам галоўнай воднай артэрыі Крычава – рэчкі Сож. Яе даўжыня больш за пяць кіламетраў і збольшага рачулка цячэ ў межах горада.
Калі рэчка перацякае праз тунэль у старую частку горада, то яе акваторыя становіцца вельмі забруджанай. Неахайнасць людзей праявілася ў тым, што ў Крычаўку скідваюць рознае смецце: гумавыя рэчы, пластыкавыя і шкляныя бутэлькі, упакоўку ад розных відаў ежы і мноства металічных адходаў – ад накрывак слоікаў да цэлай жалезнай бочкі.
Камунальныя службы Крычава не заўважаюць праблем малой рэчкі, якая прыгожа цячэ па гарадской прасторы і ўрэшце ўпадае ў Сож. Хараство малой рэчкі губляецца за гарамі смецця і людской абыякавасці да наваколля.
Адзначым, што рэчка Крычаўка мае гістарычнае значэнне, на яе левым беразе размешчана старадаўняе гарадзішча пад назвай Гарадзец або Цвінтар. Назва правага прытока Сожа паходзіць ад наймення горада, хоць, што першае было названа – рака ці паселішча, цяпер ужо ніхто не скажа.
Апублікаваны на мінулым тыдні маніторынг паветра ў гарадах Беларусі паказаў, што Магілёў становіцца самым брудным горадам у краіне – нормы былі перавышаныя адразу ў трох кропках па ўсім горадзе.
Вада паціху стала адступаць, хоць у Бабруйску Бярэзіна яшчэ перавышала крытычны ўзровень.
У Глуску энергетыкі правялі спецаперацыю па перасяленні бусла, з-за якога ў адной з вёсак пастаянна прападала электрычнасць, на спецыяльна ўзведзены новы слуп.
У Мсціславе выпускаць “чарніла” аказалася нерэнтабельным, замест віна будзе газіроўка.
У шматдзетнай сям’і на Мсціслаўшчыне згарэў дом, яны засталіся без жылля.
У Бабруйску прайшла цырымонія перадачы парэшткаў салдата Другой Сусветнай вайны, які нарадзіўся ў Клімавіцкім раёне і цяпер будзе перапахаваны на радзіме.
На мінулым тыдні стала вядома, па якіх артыкулах абвінавачваецца магілёўскі прафесар Юрый Бубнаў.
Таксама стала вядома, што затрыманай у Круглым Аліне Горавй не аказваюць медыцынскую дапамогу, ёй стала горш у вязніцы.
Но также – посмотрели, почём они сейчас в Могилёве.
Подходя в эти дни к любым рынкам, магазинам или стихийным местам продаж, яркими анилиновыми пятнами тут и там о себе заявляют искусственные цветы. Цены, как и на любой товар, отличаются также, как и буйство фантазии «дизайнеров».
В одном из самых дешёвых сетевых магазинов можно приобрести: букет искусственных цветов (ритуальный) Krokus CB малый за 1,38 р., большой за 2,10 р. Рядом на улице, с асфальта, продают уже другие цветы: 2,5, 5,5, 8,5 рублей.
Минирынок на улице Гоголя уже более богат на ассортимент и цены. Можно купить у радушных продавцов от 2-х до 12 р. и даже выше – букеты на любой вкус и цвет.
– У нас приближаются большие праздники, которые сопряжены с тем, что мы идем на кладбища. И украшаем их искусственными цветами. – отметил директор Института экспериментальной ботаники имени В.Ф. Купревича НАН Беларуси Дмитрий Груммо на пресс-конференции 13 апреля.
По его данным, в год в Беларуси на свалки вывозится около 1 млн искусственных цветов, при этом срок их разложения составляет от 100 до 500 лет. “Сжигаем, а это диокисины” – добавил Груммо.
– Я призываю всех нести на кладбища живые цветы, высаживать их в горшки, разводить многолетники и карликовые кустарники, чтобы все-таки решить или минимизировать проблему искусственных отходов. – сказал эксперт.
Напомним, что Радоница (Радуница) в 2023 году приходится на вторник, 25 апреля.
