У вёсцы Галынец Магілёўскага раёна работнікі культуры правялі рэканструкцыю святкавання Юр’ева дня – варажылі на яйках, вадзілі карагод.
Юр’еў дзень – адно з галоўных святаў беларускага народнага календара. Адзначаюць яго традыцыйна 6 траўня. Менавіта ў гэты дзень «адкрывалі» сезон вясенне-летніх песень, усталёўвалі арэлі, упершыню пасля зімы выганялі жывёлу на пашу і купаліся ў расе. Юр’еўскія абрады напярэдадні свята ў вёсцы Галынец Магілёўскага раёна правялі работнікі мясцовага сельскага клуба і раённага Цэнтра культуры – паведамляе “Прыдняпроўская ніва”.
Раніцай гаспадар, узяўшы з сабой каравай, выпечаны напярэдадні, адпраўляўся ў поле, засеянае жытам. Гаспадар параўноўваў: калі каравай вышэй сцяблінкі маладога жыта – ураджай будзе добрым. Пакуль гаспадар гнаў жывёлу, дзяўчаты варажылі – хто першай замуж выйдзе. Для гэтага яны падкідвалі фарбаваныя яйкі пад ногі жыўнасці і назіралі: чыё яйка будзе растаптана – тая і пойдзе замуж.
Работнікі і работніцы сельскага клуба зладзілі таксама рэканструкцыю Юр’еўскага карагода. Цікава, што Юр’еў дзень у Галынцы адзначалі загадзя, за некалькі дзён да ўласна Юр’ева дня, які прыпадае на 6 мая.
Старшыня Мікалаеўскай абласной ваеннай адміністрацыі Віталь Кім заявіў, што зараз насельніцтва Мікалаева аднавілася да 80% і ў Мікалаеве людзей больш, чым неабходных працоўных месцаў – паведамляе news.pn.
Пішам, як вайна ва Ўкраіне ўплывае на жыццё еўрапейскіх гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці.
– Па горадзе і вобласці аднолькавыя тэндэнцыі, у Мікалаеўскую вобласць нават яшчэ больш вяртаюцца. У Мікалаеве ў мірны час – да 24 лютага – жыло прыкладна 460 тысяч чалавек. Калі пачалося поўнамаштабнае ўварванне, у горадзе засталося прыкладна 200 тысяч. У асноўным мужчыны, якія баранілі горад і краіну, а таксама пажылыя людзі. Людзі вярталіся паступова. Цяпер больш за 400 тысяч насельніцтва паводле звестак мабільных аператараў. Прыкладна 30 тысяч з іх – херсонцы, якія выехалі ў Нікалаеў пасля вызвалення ад акупантаў Херсона. – сказаў кіраўнік адміністрацыі.
Насельніцтва горада актыўна аднаўляецца, аднак зараз размова ідзе аб недахопе рабочых месц.
– Шматлікія прадпрыемствы пашкоджаны, у многіх – упалі аб’ёмы рэалізацыі. Працы не хапае – гэта праблема, сапраўды, і гэта з’яўляецца першачарговай задачай пасля Перамогі. Цяпер прапрацоўваюцца механізмы стварэння працоўных месцаў. – падсумаваў Кім.
Пабрацімства Мікалаева з Магілёвам было замацаванае дамовай у 2009 годзе.
31 мая 2022 году мэр украінскага гораду заявіў, што Пагадненне аб пабрацімстве з Магілёвам скасаванае і выказаў спадзеў, што яно будзе адноўленае, калі Беларусь стане свабоднай.
Магілёў.media працягвае сачыць за жыццём Мікалаева, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам.
Мікалаеў месціцца за 65 км ад Чорнага мора. Да вайны ў ім жыло 460 тысяч чалавек. Амаль палова з іх вымушана была пакінуць горад. Паводле Генштабу Узброеных сіл Украіны Мікалаеў адзін з асноўных кірункаў наступу расіян.
Яго рэгулярна абстрэльваюць, знішчаючы гарадскую інфраструктуру і змушаючы мясцовую ўладу капітуляваць. Прэзідэнт Украіны Уладзімер Зяленскі прысвоіў Мікалаеву ганаровае званне «Горад-герой».
Прэс-служба Магілёўскага абласнога цэнтра гігіены, эпідэміялогіі і грамадскага здароўя канстатуе, што парушэнні санітарыі выяўлены на 28% з усіх правераных аб’ектаў, а колькасць звалак не менее.
За чатыры месяцы 2023 года санітарнымі службамі абследавана 22 274 тэрыторыі, аб’екты, парушэнні выяўляліся на 6 247 аб’ектах – гэта 28%.
Па выніках нагляду за выяўленыя парушэнні, у тым ліку паўторна, вынесена 79 пастаноў аб накладанні штрафу. Для ўстаранення парушэнняў кіраўнікам арганізацый выдадзена 975 прадпісанняў, рэкамендацый. Ліквідавана 207 несанкцыянаваных звалак. Да дысцыплінарнай адказнасці прыцягнута 51 вінаватая асоба.
Як і ў прапярэднія гады парушаюцца правілы ўтрымання кантэйнерных пляцовак, прылеглых да іх тэрыторый, несвоечасова вывозяцца адкіды.
Дзень Святога Георгія Пераможцы (праваслаўны каляндар). Юр’е – свята жывёлы.
Георгій нарадзіўся ў III стагоддзі ў Бейруце ў хрысціянскай сям’і. У рымскім войску ён стаў старэйшым ваеначальнікам.
Георгій здзейсніў нямала ратных подзвігаў і цудаў, за што быў названы Пераможным. Аднак, калі імператар Дыёклетыян пачаў ганенні на хрысціян, воін раздаў сваю маёмасць жабракам, з’явіўся да імператара і абвясціў сябе паслядоўнікам Хрыста. У засценцы ён быў падвергнуты жорсткім пакутам – яго білі дубінкамі і пугамі, прывязвалі да кола з вострымі нажамі, абувалі яму на ногі распаленыя жалезныя боты і шмат іншага, чаму сведчаць шматлікія абразы.
Ні ўгаворы, ні пакуты не змаглі схіліць яго да паганства – і па загадзе імператара Георгій быў абезгалоўлены. Пакаранне смерцю здзейснілася 6 мая (па новым стылі) 303 года. З таго часу Георгій лічыцца самым дасканалым прыкладам доблесці і адвагі.
З даўніх жа часоў святы Георгій зрабіўся “народным”, і імя яго перараблялася: Ёргу ў сярэднявечных немцаў, Жорж у французаў, Ягор або Юры ва ўсходніх славян, Гергі ў балгараў, Hophe у сербаў, Jerzy у палякаў, Jiry у чэхаў, Джэрджыс у арабаў і гэтак далей.
На Беларусь культ святога Георгія прыйшоў з Візантыі ў X-XI стагоддзях. Ён адлюстроўваўся на абразах у выглядзе стаячага ваяра з дзідай і шчытом або з мячом і дзідай. Паступова стаячага воіна замяняе вершнік-змеяборац, якому прысвячаўся сказ “Цуд Георгія аб Зміі”.
У ім апавядалася аб тым, як святы воін Георгій выратаваў царскую дачку ад жахлівага змея-людаеда, уціхамірыўшы яго пры дапамозе крыжа і малітвы, а затым працяў змея дзідай. З таго часу падобная выява Св. Георгія сімвалізуе перамогу дабра над злом.
Адмысловае шанаванне святога на Русі ўвёў Яраслаў Мудры, у хрышчэнні Георгій. Ён першым садзейнічаў яго шанаванню сярод праваслаўных. У 1030 годзе пасля перамогі над чуддзю, ён зладзіў Юр’еў храм пад Ноўгарадам, у 1036 пасля перамогі над печанегамі, заснаваў у Кіеве манастыр Св. Георгія.
Сімвалічна, што поўны разгром фашысцкай Германіі прыйшоўся на свята Георгія Перамаганосца і што яе капітуляцыю 8 мая 1945 года прыняў маршал Георгій Жукаў, які кіраваў пераможнымі бітвамі Вялікай Айчыннай.
Георгій – заступнік усіх вайскоўцаў, а таксама Бабруйска, у Бабруйску ёсць мост і праспект у гонар Георгія, Георгіеўская царква і капліца.
1686 год. Падпісаны “Вечны мір” паміж Маскоўскай дзяржавай і Рэччу Паспалітай.
Пасля доўгіх і цяжкіх перамоваў з боку Рэчы Паспалітай ваявода Пазнанскі, дыпламат К. Гжымултоўскі, з расійскай – канцлер і начальнік Пасольскага загада князь В. Галіцын падпісалі ў Маскве “Вечны мір”.
Расія пагадзілася далучыцца да антытурэцкай кааліцыі Рэчы Паспалітай, Аўстрыі, Венецыі і Рыма і здзейсніць паход супраць Крымскага ханства, што цалкам адпавядала яе ўласным інтарэсам. Па дамове Кіеў назаўжды прызнаецца рускім горадам з выплатай 146 000 рублёў кампенсацыі Рэчы Паспалітай. Кіеў Масква купіла са зніжкай 27% ад першапачатковага кошту.
1761 год. Нарадзіўся Станіслаў Юндзіл (1761–1847).
Прыродазнавец, адзін з першых даследчыкаў расліннага і жывёльнага свету Беларусі, доктар філасофіі і тэалогіі, прафесар Віленскага ўніверсітэта, загадчык кафедры гісторыі прыроды.
Атрымаўшы пасвячэнне на ксяндза, настаўнічаў у піярскіх школах.
Пасля сканчэння Віленскай акадэміі, кіраваў шчучынскай школай піяраў, рэфармаваў у ёй выкладанне ў адпаведнасці з новым статутам Адукацыйнай камісіі, пачаў ствараць навуковы гербарый мясцовай флоры. Пры ім школа стала адной з лепшых піярскіх школ.
Працаваў у піярскай школе Вільні, калекцыянаваў насякомых, птушак, гербарныя ўзоры ў наваколлях Вільні, Ліды і Шчучына, складаў настаўленні-дапаможнікі са звесткамі пра лекавыя расліны Беларусі, Літвы і Польшчы і іх выкарыстання, напісаў навуковы трактат па батаніцы, бібліяграфічны нарыс, працы «Апісанне лiтоўскіх раслін паводле сістэмы Лінея», «Аб саляных радовішчах і солі ў Стоклішках».
Пад псеўданімам Ваўрынец Кастрыца выдаваў сатырычны часопіс «Бібліяфобія».
Беарускі батанік, заолаг і прыродазнавец, адзін з першых даследчыкаў расліннага і жывёльнага свету Беларусі, доктар філасофіі і тэалогіі, прафесар Віленскага ўніверсітэта.
1802 год. Нарадзіўся Станіслаў Горскі (1802–1864).
Беларускі прыродазнавец, медык, педагог, зрабіў першае апісанне расліннага свету Белавежскай пушчы.
Скончыў Віленскі ўніверсітэт. Працаваўзагадчыкам батанічнага сада Віленскага ўніверсітэта, прафесарам Віленскай медыка-хірургічнай акадэміі, працаваў у Паставах, Берліне, у маёнтку А. Кубліцкага ў Свянцянскім павеце.
За спачуванні нацыянальна-вызваленчаму руху высланы ў Сібір, дзе скончыў жыццё самагубствам.
Адзін з першых даследчыкаў Белавежскай пушчы. Аўтар прац па батаніцы і энтамалогіі. Публікаваў нататкі з падарожжаў па батанічных садах Еўропы. Арганізаваў шырокі абмен гербарыямі паміж вучонымі Еўропы. Многія адкрытыя ім віды раслін названы яго імем.
Фота. Белавежская пушча.
1914 год. Нарадзіўся Паўлю́к Трус (1904–1929).
Беларускі паэт, публіцыст. Сябра літаратурнага аб’яднання «Маладняк».
Скончыў Беларускі педтэхнікум, у якім наведваў лекцыі Якуба Коласа, М. Грамыкі, У. Ігнатоўскага, сустракаўся з Янкам Купалам, Цішкам Гартным і іншымі. Быў пастаянным удзельнікам студэнцкага хору. Наладжваў пастаноўкі п’ес, быў акцёрам, маляваў дэкарацыі. займаўся апрацоўкай фальклорна-паэтычных матэрыялаў для кампазітараў У. Тэраўскага, Н. Сакалоўскага, Р. Пукста, І. Любана.
Выдаў два зборнікі паэзіі, апублікаваў больш за 60 сваіх твораў у перыёдыцы, суаўтар серыі літаратурных пародый. Пасмяротна выйшлі «Творы» (1935), кніг Выбраных твораў (10 выданняў, у 1931-1979), «Новай квадры настаў маладзік». Для дзяцей была выдадзеная кніга паэзіі «Падаюць сняжынкі».
У яго гонар названыя вуліцы ў Мінску і Уздзе.
1905 год. Нарадзіўся Юрка Гаўрук (1905–1979).
Беларускі рэжысёр, паэт, літаратурны крытык, патрыярх беларускага нацыянальнага перакладу, Выкладчык Горацкай акадэміі і Магілёўскага педінстытута.
Скончыў Вышэйшы літаратурна-мастацкі інстытут імя В. Брусава ў Маскве. Запісваў на Случчыне беларускі фальклор. Член «Маладняка». Працаваў дацэнтам кафедры беларускай мовы і літаратуры БСГА у Горках (1925–1931), кафедры літаратуры Магілёўскага педінстытута (1931–1935).
Арыштаваны 8 лютага 1935 года ў Магілёве, асуджаны да 8 гадоў пазбаўлення волі, высланы з БССР. Больш за 20 гадоў працаваў у Карэліі, Усходняй Сібіры, Комі АССР.
У 1957–1967 гадах працаваў у купалаўскім, коласаўскім тэатрах, рабіў для пастановак пераклады п’ес з сусветнай класікі.
Перакладчык з французскай, англійскай, нямецкай, польскай, рускай, украінскай моў.
Аўтар баек, жартаў, песень, апрацовак расказаў сялян, фальклорнага матэрыяла, першага на Беларусі зборніка паэтычных перакладаў «Кветкі з чужых палёў», кніг арыгінальных вершаў і перакладаў, зборніка выбраных перакладаў паэзіі, артыкулаў па тэорыі і практыцы мастацкага перакладу, эсэ, якія ўвайшлі ў кнігу «Ступень адказнасці».
1914 год. Ув. Сакольнічы (зараз – Крычаўскі раён) нарадзіўся Мікалай Ратабыльскі (1914–1985).
Беларускі географ, ландшафтазнавец, адзін з заснавальнікаў беларускай медыцынскай геаграфіі, прафесар МДПІ імя А. Куляшова.
У корпусе №3 МДУ імя А. Куляшова ў яго гонар усталявана шыльда (2019) на сродкі геаграфічнага таварыства. У СШ в. Сакольнічы адчынены мемарыяльны куток.
1926 год. Памёр Казімір Сваяк (Стаповіч, 1890–1926).
Беларускі каталіцкі святар, грамадска-нацыянальны дзеяч, паэт.
Удзельнік беларускага нацыянальнага руху. Скончыў Віленскую каталіцкую духоўную семінарыю. Служыў у касцёлах у Камаях, Клюшчанах, іншых у мястэчках Заходня Беларусі. З 1915 года вёў казанні на беларускай мове. Часта выязджаў на лячэнне ў Закапанэ.
Аўтар вершаў, зборніка вершаў, вершаванага апавядання. Выступаў як публіцыст, пісаў драматычныя творы. Асобнымі выданнямі выйшлі «Янка Канцавы», «Купалле». Напісаў філасофскі дзённік «Дзея маёй мыслі, сэрца і волі» з «Аўтабіяграфіяй».
У 1990 годзе А. Мальдзіс падчас візіту ў Ватыкан пры размове з Папам унёс прапанову прылічыць К. Стаповіча да ліку блаславёных.
У Вільні ўсталявана мемарыяльная дошка ў яго гонар.
1933 год. Нарадзіўся Юрась Свірка.
Беларускі паэт.
Скончыў БДУ. Працаваў у газетах «Чырвоная змена», «Літаратура і мастацтва», на Беларускім радыё.
Аўтар вершаў, зборнікаў вершаў. Малюнкі прыроды, жыццё і праца людзей, гераічныя і мужныя старонкі барацьбы з ворагам у перыяд Вялікай Айчыннай вайны складаюць змест яго паэтычных кніг.
Пераклаў на беларускую мову асобныя творы А. Пушкіна, М. Лермантава, А. Фета, Ф. Цютчава, Б. Пастарнака, С. Ясеніна, А. Твардоўскага, М. Ціханава, М. Браўна і іншых, вершы ўкраінскіх, літоўскіх, малдаўскіх, грузінскіх, азербайджанскіх, армянскіх, узбекскіх, татарскіх, асецінскіх, чувашскіх паэтаў.
Многія яго творы перакладзены на рускую, украінскую, літоўскую, грузінскую, таджыкскую, польскую, англійскую мовы.
Песні на яго вершы напісалі М. Аладаў, Э. Зарыцкі, В. Кандрасюк, М. Наско, Ю. Семяняка і іншыя.
Памёр 31 жніўня 2010 года.
На Першамайскай дэманстраціі. Я.Сіпакоў, І. Навуменка, Н. Маеўская, Б. Сачанка, Ю. Свірка. 1958 год.
1934 год. Памёр Мікола Вяршынін (1886–1934).
Беларускі грамадзкі і палітычны дзеяч. Консул БНР пры ўрадзе Чэхаславакіі. Узначальваў Беларускую грамаду ў Празе. Заснавальнік і кіраўнік Беларускага Замежнага Архіву, упаўнаважаны БНР у справах ваеннапалонных беларусаў у Чэхаславакіі. Прафесар.
Удзельнік рэвалюцыі 1905-1907 гадоў, сасланы ў Сібір.
Актыўна ўдзельнічаў у жыцці беларускай эміграцыі ў Чэхаславакіі.
1940 год. Нарадзіўся Уладзімір Ліпскі.
Беларускі пісьменнік ініцыятар і старшыня фестывалю народнага гумару ў Аўцюках.
Працаваў на Гарадзейскім цукровым заводзе, у нясвіжскай газеце «Чырвоны сцяг», першым сакратаром Нясвіжскага райкама камсамола, у ЦК ЛКСМБ, адказным сакратаром праўлення Саюза пісменнікаў БССР, галоўным рэдактарам часопіса «Вясёлка», старшынём, прэзідэнтам праўлення Беларускага аддзялення Савецкага дзіцячага фонду.
Аўтар кніг публіцыстыкі, нарысаў, аповесцей, зборнікаў прозы, апавяданняў, казак для дзяцей. Творы для дзяцей адметныя веданнем дзіцячай псіхалогіі, займальнасцю, жывой народнай мовай, дасціпнасцю. Паводле аповесці «Вясёлая азбука» ў Дзяржаўным музычным тэатрыпастаўлены мюзікл «Прыгоды ў замку Алфавіт» (1996).
1994 год. Адбылося ўрачыстае адкрыццё Еўратунэлю пад Ла-Маншам.
Адкрыты каралевай Вялікабрытаніі Лізаветай II і прэзідэнтам Францыі Ф. Мітэранам.
Упершыню ідэя звязаць Вялікабрытанію з кантынентам з’явілася яшчэ ў пачатку ХІХ стагоддзя, калі французскі інжынер А. Мацье прадставіў праект падводнага тунэля. На працягу двух стагоддзяў вучоныя распрацоўвалі розныя спосабы пераадолення праліва Ла-Манш, вылучаючы ўсё больш фантастычныя праекты. Але практычных вынікаў прыйшлося чакаць амаль 100 гадоў.
У 1984 годзе ўрады Вялікабрытаніі і Францыі прыйшлі да высновы, што без прыцягнення прыватных сродкаў будаўніцтва немагчыма, і аб’явілі конкурс на лепшы праект тунэля. У 1986 годзе такі праект быў абраны, і краіны падпісалі дамову на будаўніцтва. Галоўным падрадчыкам стаў англа-французскі кансорцыум, які складаўся з 10 кампаній і 5 інвестыцыйных банкаў.
Работы пачаліся на англійскім беразе ў снежні 1987 года, а на французскай – на тры месяцы пазней. Велізарныя машыны праходзілі па 1 км тунэля у месяц.
У вызначаным пункце бакі сустрэліся ў снежні 1990 года, апошнія метры свідроўшчыкі прарабілі ўручную. Скончыўшы збойку службовага тунэля, будаўнікі працягнулі збудаванне двух асноўных, затым пачалася кладка рэек, пракладка камунікацый, тэхнічнае абсталяванне чыгуначных тэрміналаў у Фолькстаўне (Брытанія) і ў наваколлях Кале (Францыя).
Рэгулярныя транспартныя зносіны Брытаніі з кантынентам былі адкрыты ў канцы 1994 года. У рэальнасці Еўратунэль складаецца з двух асноўных тунэляў, якія маюць рэйкавы шлях для цягнікоў, і аднаго службовага, які выконвае эксплуатацыйныя функцыі. Спецыяльныя цягнікі з платформамі для аўтамабіляў і вагонамі для пасажыраў адпраўляюцца кожную гадзіну. Сёння падарожжа ад Лондана да Парыжа займае менш як 3 гадзіны.
Тунэль пад Ла-Маншам стаў помнікам XX стагоддзя. Яго агульная працягласць складае 51 км, з іх 38 км – непасрэдна пад дном мора.
Магілёўскі гісторык Яўген Балбераў атрымаў афіцыйны адказ з Інстытута гісторыі Акадэміі навук Беларусі наконт земляных прац у Магілёве. “Зафіксавана грубае парушэнне заканадаўства Рэспублікі Беларусь у сферы аховы гісторыка-культурных каштоўнасцяў” – гаворыцца ў дакуменце.
Як паведамлялі mogilev.media, на месцы касцёла Ксаверыя ў цэнтры Магілёва камунальнікі праводзілі земляныя работы ў 20-х чыслах красавіка, прычым археолагі пры гэтым заўважаныя не былі. Таксама мы пісалі, што падчас рамонту дарожнага палатна на вуліцы Камсамольскай у Магілёве была выяўлена магчыма дарэвалюцыйная брукаванка, якая потым канчаткова знікла.
З пытаннем пра законнасць падобных дзеянняў магілёўскі гісторык Яўген Балбераў звярнуўся ў Інстытут гісторыі Акадэміі навук Беларусі – пра што ён напісаў у сваім Facebook. Земляныя работы па вуліцы Камсамольскай, а таксама на падмурках былога езуіцкага касцёла Святога Францыска Ксаверыя ў г. Магілёве праводзіліся незаконна, без апавяшчэння і ўзгаднення з Інстытутам гісторыі НАН Беларусі – адказалі Балбераву.
Профільны інстытут даведаўся пра правядзенне гэтых работ з публікацый у інтэрнэце. Быў неадкладна праведзены агляд, але на яго момант брук па Камсамольскай вуліцы ўжо не выяўлены, яго лёс не вядомы. Інстытутам зафіксавана грубае парушэнне заканадаўства Рэспублікі Беларусь у сферы аховы гісторыка-культурных каштоўнасцей. Земляныя работы, праведзеныя з выкарыстаннем цяжкай тэхнікай, знішчаюць верхнія напластаванні культурнага пласта Шклоўскага пасада. Дадзены ўчастак знаходзіцца на тэрыторыі матэрыяльнай гісторыка-культурнай каштоўнасці «Гістарычны цэнтр г. Магілёва: будынкі і збудаванні, планіровачная структура, ландшафт і культурны пласт».
Жыхарка Магілёва знайшла свой дачны домік у горадзе са слядамі ўзлома. Выявіла гэта не адразу, бо нячаста бывае на лецішчы, аднак праваахоўнікі ўсё ж знайшлі злачынцу. Выявілася, што ў чужы дачны дом пралез 47-гадовы, раней судзімы жыхар Салігорска.
Мужчына прыехаў у Магілёў і бадзяўся па прыватным сектары. Прабраўшыся ў дом 57-гадовай жыхаркі абласнога цэнтра, пераапрануўся ў вопратку, кую знайшоў у доме. Потым паеў, выпіў спіртнога, якое знайшоў у хаце, пакурыў і заснуў. Раніцай пакінуў дом, забраўшы з дома некаторыя рэчы – паведамляе прэс-служба абласнога УУС. Заведзена крымінальная справа.
На выходныя ў Магілёўскай вобласці сіноптыкі прагназуюць паніжэнне сярэднесутачных тэмператур, з ваганнямі ноччу ад -2°С да +2°С, днём – ад +7°С да +14°С.
Так што спякоты да +26 +28°С, як ў 2018 годзе, халадоў да -3°С, як у 1999 годзе не чакаецца.
Будзе пераважаць пераменна воблачнае з праясненнямі, месцамі з ападкамі надвор’е. Працягласць дня вырасце да 15 гадзін 36 хвілін 9 мая. На Дзень Перамогі сонца ўзыйдзе а 5:36, зойдзе а 20:45.
Сінаптычны прагноз надвор’я на “доўгія” выходныя наступны.
Перадвыходны дзень, 5 мая, пятніца
Надвор’е абяцае быць ясным ноччу, воблачным на працягу дня, з дажджамі. Уноч да +1 +2°С, раніцой і ўвечар да +4 +5°С, днём тэмпература падрасце незначна – да +7°С. На працягу сутак будуць паступаць паветраныя масы з паўночнага захаду, поўначы, хуткасць вятроў 3-6 м/с. Поўня. Магнітнае поле спакойнае.
Субота, 6 мая
Уноч замаразкі да -2°С, яснае неба, раніцой і ўвечары да +2 +4°С, днём малавоблачна і з тэмпературай да +8°С. Без ападкаў. У начны і ранішні час у асобных раёнах чакаюцца слабыя туман і галалёдзіца. На працягу сутак будуць паступаць паветраныя масы з паўночнага захаду, поўначы, хуткасць вятроў 3-6 м/с. Поўня. Магнітнае поле няўстойлівае.
Нядзеля, 7 мая
Ноччу замаразкі да -1 -2°С, раніцай да +4°С, удзень паветра прагрэецца да +9°С, увечары тэрмометры пакажуць +5°С. У начны і ранішні час у асобных раёнах чакаюцца слабыя туман і галалёдзіца. Малавоблачна, без ападкаў. З рання і да вечара вызначаць надвор’е будуць паўночныя вятры хуткасцю 1-3 м/с, месцамі да 9 м/с. Поўня. Магнітнае поле няўстойлівае.
Панядзелак, 8 мая
Ранак панядзелка 8 мая пачнецца з воблачнага з праясненнямі надвор’я, без ападкаў, з паўднёва ўсходнімі вятрамі хуткасцю да 1-3 м/с, тэмпературай каля 0°С. Днём паветра прагрэецца да +11 +14°С.
На Дзень Перамогі, 9 Мая, аўторак
Ноччу і ўранні будзе яснае надвор’е з тэмпературай каля +2°С, удзень прагназуецца воблачнасць, тэмпературы каля +13°С. На працягу сутак вызначаць надвор’е будуць паўднёвыя вятры хуткасцю 1-3 м/с. Убываючы месяц.
Чытачы mogilev.media заўважылі таямнічую цырымонію адкрыцця мемарыяльнай дошкі чэкісту і разведчыку Льву Маневічу, якога лічаць праобразам Шцірліца. Дошка ўсталяваная на будынку ліцэя БРУ па вуліцы Ленінскай. Ліцэй, як высвятляецца, носіць імя Маневіча.
Папярэдне ў афіцыйных крыніцах пра адкрыццё дошкі не паведамлялася, а на месцы мерапрыемства былі заўважаныя людзі ў штатскім, якія перашкаджалі некаторым мінакам фатаграфаваць цырымонію і нават выклікалі міліцыю.
Леў Маневіч нарадзіўся ў Чавусах у яўрэйскай сям’і. З маленства ён жыў у Еўропе, але пасля 1917 года вярнуўся на радзіму і стаў служыць у Чырвонай арміі. Як чалавек, які мае добры жыццёвы вопыт у Еўропе і вольна валодае некалькімі мовамі, ён быў завербаваны ў разведку і адпраўлены для шпіёнскай дзейнасці ў Заходнюю Еўропу. Там Маневіч стварыў разгалінаваную сетку інфарматараў, але быў арыштаваны і на працягу ўсёй Другой Сусветнай вайны утрымліваўся ў зняволенні.
Аднак нават з канцлагераў у яго атрымлівалася перадаваць разведдадзеныя ў Цэнтр. У 1945 годзе Маневіч быў вызвалены амерыканцамі, але амаль адразу ён памёр ад туберкулёза. Некаторыя мяркуюць, што яго асоба стала адным з правобразаў героя раманаў Юліяна Сямёнава – Шцірліца.
“Магілёўскія ведамасці” паведамляюць, што ініцыятарам усталявання памятнай дошкі Льву Маневічу выступіла Магілёўскае абласное упраўленне КДБ.
Абодва беспрацоўных маладых чалавека хацелі зарабіць на онлайн-продажах, свядома падманваючы пакупнікоў.
У магілёўскі аддзел міліцыі звярнуліся адразу сем чалавек з розных рэгіёнаў краіны, якія распавялі, што сталі ахвярамі махляра. Следчыя высветлілі, што пакупнікоў падманваў 19-гадовы магілёвец, які нідзе не працуе.
На онлайн-пляцоўках ён размяшчаў аб’явы аб продажы арыгінальнай прадукцыі, прымацоўваючы да абвестак пераканаўчыя фатаграфіі брэндавых рэчаў. Як толькі людзі пераводзілі прадаўцу грошы, ён альбо пераставаў ім адказваць ці дасылаў пасылкі з незамоўленымы і бескарыснымы рэчамі – паведамляе упраўленне ўнутраных спраў Магілёўкага аблвыканкама.
У дачыненні да маладога магілёўца ўзбуджана крымінальная справа.
Другім фігурантам свядомага махлярства стаў малады жыхар Горак, які таксама нідзе не працуе. Ён нібыта прадаваў шалік-снуд, якога насамрэч у яго не было. Сам прадавец прызнаўся супрацоўнікам міліцыі, што на ўчынак ён вырашыўся свядома, хацеў такім чынам зарабіць. На інтэрнэт-пляцоўцы па продажы рэчаў ён правёў аналіз тавараў і вызначыў для сябе, што будзе онлайн “прадаваць” снуд, бо ён карыстаецца попытам у моладзі.
Размясціў аб’яву, дадаўшы фатаграфію шаліка з інтэрнэту. У той жа дзень на аб’яву адгукнуўся пакупнік, які захацеў набыць снуд за 65 рублёў. Дамовіліся аб адпраўцы тавару поштай. Аднак, замест неіснуючага тавара прадавец адправіў поштай старую спадніцу сваёй дзяўчыны –пішуць пра гэты выпадак “Магілёўскія ведамасці”.
Пасля адпраўкі пасылкі ён заблакаваў акаўнт пакупніка на онлайн-пляцоўцы, каб той не змог звязацца з ім. Аднак гэта не дапамагло – маці непаўнагадовага пакупніка з Пінскага раёна своечасова звярнулася ў міліцыю з просьбай прыцягнуць да адказнасці несумленнага прадаўца.
У выніку горацкага махляра прыцягнулі да адміністрацыйнай адказнасці. Грошы падманутаму пакупніку прыйшлося кампенсаваць.
Міжнародны дзень пажарных (International Firefighters Day).
Устаноўлены ў памяць трагічных падзей, звязаных з тушэннем ляснога пажару ў снежні 1998 года, які адбыўся ў Аўстраліі. Тады пры выкананні свайго службовага абавязку загінулі пяцёра пажарных. Гэта падзея не была першым выпадкам гібелі змагароў з агнём, аднак менавіта яна падштурхнула да заснавання Міжнароднага дня, калі можна было б ушаноўваць герояў-агняборцаў, а таксама ўшанаваць памяць загінуўшых пры выкананні службовага абавязку.
У якасці даты святкавання быў выбраны дзень ушаноўвання Святога Фларыяна, які лічыцца нябесным апекуном пажарных.
У нашай краіне Дзень пажарнай службы адзначаецца 25 ліпеня на падставе Указа ад 11 верасня 1998 года. Выбар афіцыйнай даты свята не выпадковы. Менавіта 25 ліпеня 1853 года была заснавана пажарная ахова ў г. Мінску.
1715 год. Нарадзіўся Геранім Фларыян Радзівіл (1715–1760).
Дзяржаўны дзеяч ВКЛ, мецэнат.
Падарожнік па Еўропе. Меў шматлікія уладанні, у тым ліку трымаў Крычаўскае староства.
Падчашы, вялікі харужы ВКЛ.
Меў 6-тысячнае войска (па колькасці раўнялася войску ВКЛ) з гарнізонамі ў многіх гарадах, у тым ліку Крычаве. У Бялай, пасля ў Слуцку трымаў кадэцкі корпус.
Задушыў Крычаўскае паўстанне 1743–1744 гадоў.
У 1756 пачаў будаваць на востраве Жыд-возера (перайменаваў яго ў Князьмор, цяпер воз. Чырвонае) мураваны замак пад назвай Венецыя. Меркаваў стварыць на возеры флот з артылерыяй.
Заснаваў тэатр у Бялай і Слуцкі тэатр, артысты для якога рыхтаваліся ў спецыяльнай школе (першая ў Рэчы Паспалітай). Сабраў карцінную галерэю, вялікую бібліятэку.
1819 год. Нарадзіўся Фларыян Міладоўскі(1819–1889).
Беларускі кампазітар, піяніст, педагог.
Вучань віленскага кампазітара Ф. Цібэ, мінскага музыкі Д. Стэфановіча (настаўнік К.Марцінкевіча, С. Манюшкі) У 10-гадовым веку даў свой першы канцэрт, дзе ён выконваў няпростыя творы нават для дасведчаных музыкаў.
У 1836 годзе стаў выкладаць музыку дочкам Б. Тышкевіча і працаваць дырыжорам аркестра ў маёнтку Чырвоны Двор. Пад яго кіраўніцтвам сімфанічны аркестр стаў адным з лепшых прыватных музычных калектываў у Еўропе.
Павышаў сваю адукацыю ў Берліне, Вене, у Францыі. Працаваў у Вільні, у маёнтку Мацкі пад Мінскам, дзе з’явіўся самы знакаміты твор – аперэта «Канкурэнты» на словы М. Лапіцкага і У. Сыракомлі, прэм’ера якой адбылася ў Мінску ў 1861 годзе.
З 1862 года жыў на эміграцыі ў Францыі.
Аўтар аперэт, мес, смыковых квартэтаў, фартэпіянных трыа, санат для фартэпіяна ў 4 рукі, песень, мазуркі, паланэзаў, накцюрнаў, багатэлі.
Памёр 8 ліпеня 1889 года ў Бардо.
1838 год. Быў выкуплены з прыгону Тарас Шаўчэнка (1814–1861).
Яго выкупілі дзеячы культуры
Вядомы ўкраінскі мастак і літаратар. Нацыянальны герой Украіны.
Упершыню праехаў па Беларусі ў 1829 годзе, у час прыезду свайго ўладніка П. Энгельгарта ў Вільню.
У 1843 годзе, здабыўшы волю, Шаўчэнка па дарозе з Пецярбурга да Украіны наведаў Віцебск, Магілёў, Гомель. Гэтым жа шляхам вяртаўся ў Пецярбург у 1847 годзе. Падрымліваў сувязі са многімі беларускімі літаратарамі, удзельнікамі вызваленчага руху.
У 1863 годзе ў Вільні быў выдадзены «Кабзар» Шаўчэнкі на польскай мове ў перакладзе У. Сыракомлі.
Да пачатку XX стагоддзя адносяцца пераклады Шаўчэнкі на беларускую мову, якія зрабілі Янка Купала, А. Гурло, А. Паўловіч. Першым даследчыкам паэтыкі Т. Шаўчэнкі ў Беларусі быў М. Багдановіч. У аснове паэмы Янкі Купалы “Тарасава доля” – жыццёвы шлях вялікага Кабзара.
Перакладалі Шаўчэнку і беларускія паэты міжваеннага і паваеннага часу, у іхнім ліку – Рыгор Барадулін.
У яго гонар у Беларусі усталяваны помнікі ў Брэсце, Слуцку, Гомелі, Мінску, Магілёве (2005). У 2015 годзе помнік у Магілёве быў пашкоджаны вандаламі.
Выява Шаўчэнкі разам з Гогалем і Пушкіным размешчана на мемарыяльнай дошцы на будынку па Ленінскай, 33 у Магілёве.
У Беларусі вуліцы Шаўчэнкі ёсць у шматлікіх гарадах, у тым ліку Бабруйску, Магілёве.
На фота: Апаганены вандаламі помнік Т. Шаўчэку ў Магілёве (справа).
1863 год. У баі з расійскімі войскамі пад Дубічамі загінуў Людвік Нарбут (1832–1863).
Вайсковец, урач, вучоны-мэдык, мецэнат.
Падчас вучобы ў Віленскай гімназіі быў арыштаваны за спробу стварыць «таварыства патрыётаў з мэтай зрабіць паўстанне» і ў 1851 годзе аддадзены ў салдаты на Каўказ.
Вярнуўся на радзіму ў 1860 годзе. Адным з першых стварыў атрад з паўстанцаў у Беларусі, з якім з лютага па красавік 1863 году змагаўся супраць расійскіх войск. Быў ваенным начальнікам Лідскага павета, палкоўнікам.
М. Андрыёлі. Смерць Людвіка Нарбута ў Дубічах.
1904 год. Пачалося будаўніцтва Панамскага канала.
Ён злучае Ціхі і Атлантычны акіяны. Даўжыня 81,6 км. Афіцыйна адчынены 12 чэрвеня 1920 года.
Першым выказаў ідэю аб магчымасці будаўніцтва канала ўраджэнец Крычава Аляксандр Галынскі (1816–1893), падарожнік, пісьменнік, сябра А. Герцана, В. Урублеўскага, К. Маркса, Ф. Энгельса, Дж. Гарыбальдзі, разам з Юліушам Славацкім падарожнічаў па Блізкім Усходзе і па Егіпце. Памёр і пахаваны ў г. Крычаве.
1930 год. Памёр Уладзімір Краснянскі (1863–1930).
Гісторык, дырэктар Мсціслаўскай мужчынскай гімназіі (1906–1911), аўтар кнігі “Город Мстиславль” (1912), даследчык паўстання 1863 года.
Скончыў Пецярбургскі гісторыка-філалагічны інстытут. Выкладаў ў Беластоцкай рэальнай вучэльні, мінскай мужчынскай гімназіі, працаваў у Віленскім цэнтральным архіве старажытных актаў, у канцылярыі Віленскай навучальнай акругі, дырэктарам мсціслаўскай мужчынскай гімназіі, віцебскага рэальнага вучылішча, намеснікам дырэктара Віцебскага краязнаўчага музея.
З’яўляўся членам камісіі па ахове помнікаў даўніны і мастацтва віцебскага акруговага таварыства краязнаўства. Разабраў і сістэматызаваў багатую літаратурную, археалагічную і нумізматычную калекцыю В. Федаровіча. Праводзіў археалагічныя раскопкі ў Барысаўскім павеце.
1932 год. Нарадзіўся Мікола Прашковіч (1932–1983).
Беларускі дысідэнт, перакладчык, адзін з самых таленавітых беларускіх літаратуразнаўцаў ХХ стагоддзя. Адзін з першых пачаў даследаваць паэзію Сімяона Полацкага, абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму “Паэзія Сімяона Полацкага”.
Адзін з першых напісаў вялікі артыкул «Шлях паэта» пра творчасць Ларысы Геніюш (1967).
Спецыялізаваўся па старажытнай беларускай літаратуры. Некаторыя яго выступленні ў друку вылучаліся асаблівай палемічнай завостранасцю і атрымалі шырокі грамадскі рэзананс у Беларусі. Так, рэцэнзія М. Прашковіча на кнігу А. Коршунава пра А. Філіповіча (1965) выклікала рэзка адмоўную рэакцыю галоўнага афіцыёзнага гісторыка Л. Абэцэдарскага
Даверлівы, адкрыты і залішне эмацыянальны М. Прашковіч быў выкарыстаны савецкай дзяржбяспекай, пад пільным наглядам якой знаходзіўся, для дыскрэдытацыі некаторых патрыётаў, фабрыкацыі справы і выкрыцця ў 1973-1974 гадах «гнязда беларускіх нацыяналістаў» у АН БССР, у выніку чаго пацярпела цэлая група беларускіх навукоўцаў.
Па абвінавачанні ў беларускім нацыяналізме ў 1974 годзе быў звольнены з работы ў АН БССР.
Пэўны час заставаўся беспрацоўным, затым працаваў грузчыкам, карэктарам у часопісе «Родная прырода» і газеце «Вечерний Минск».
Трагічна загінуў на пажары 2 лютага 1983 года.
Алесь Белакоз і Мікола Прашковіч
1997 год. Сеферына Хіменэс Малья (1861–1936) абвешчаны Блажэнным і стаў афіцыйным апекуном цыган у каталікоў.
З каталіцкай цыганскай сям’і ў Іспаніі. Ён правандраваў каля 40 гадоў, перш чым асесці ў Барбастра. Быў бяздзетным і таму ўсынавіў асірацелую пляменніцу жонкі Пепіту, падкормліваў бяздомных дзяцей. Праславіўся як сумленны гандляр конямі.
Нягледзячы на сваю непісьменнасць, вучыў цыганскіх і бедных іспанскіх дзяцей асновам хрысціянства, у першую чаргу Бібліі, якую ведаў вельмі добра, і малітвам.
Падчас грамадзянскай вайны ў Іспаніі, якая суправаджалася рэлігійнымі ганеннямі з боку рэспубліканцаў, Сеферына Малья паспрабаваў абараніць святара ад арышту. Па легендзе, пры затрыманні паліцыянты спыталі цыгана, ці ёсць у яго зброя. “Ёсць, і вось яна!” – адказаў той, дастаючы з кішэні пацеркі.
Ён быў забіты разам з іншымі святарамі, місіянерамі, агаліўшы перад смерцю сваю адзіную “зброю” і ўсклікнуўшы: “Слава Хрысту!”. Яго цела было скінута ў брацкую магілу.
2005 год. Памёр Анатоль Сыс (1959–2005).
Культавы беларускі паэт канца ХХ стагоддзя.
Працаваў у Веткаўскай раённай газеце, на Беларускім тэлебачанні.
Сустваральнік Таварыства маладых літаратараў «Тутэйшыя» (1986), актыўны ўдзельнік «Талакі». Яго паэзія, грамадзянянская і творчая пазіцыя аказалі вялікі ўплыў на тагачаснае пакаленне беларускіх паэтаў.
Адзін з арганізатараў і прамоўцаў на першых дэмакратычных акцыях «Дзяды» 1987–1988 гадоў і мітынга супраць разбурэння Верхняга Горада ў Мiнску.
Пахаваны ў роднай вёсцы Гарошкаў на Гомельшчыне.
2012 год. Памёр ураджэнец в. Маслакі Горацкага раёна Міхаіл Булахаў (1919–2012).
Беларускі мовазнавец. Заслужаны дзеяч навукі Беларусі, доктар філалагічных навук, прафесар.
Выхаванец Магілёўскага педінстытута.
Працаваў загадчыкам кафедр рускай мовы Мінскага педінстытута, БДУ, навуковым супрацоўнікам Інстытута мовазнаўства АН БССР.
Даследчык праблем сучаснай беларускай мовы, мовы старажытных беларускіх помнікаў, аўтар прац «Прыметнік у беларускай мове», «Гісторыя прыметнікаў беларускай мовы», «Усходнеславянскія мовазнаўцы».
