Tag: “Восток”

Упарта і няпроста – прайшоў чарговы тур Магілёўскай вобласці па футболе

Навіна ад

Тур запомніўся непрадказальнымі вынікамі, досыць грубай гульнёй і масай жоўтых картак. Аўтсайдэры праявілі характар, а большасць матчаў прайшло ва ўпартай барацьбе, разгромных лікаў няшмат.

Адразу некалькі нечаканых вынікаў у зоне “Усход”. Адназначна здзівіла параза касцюковіцкіх футбалістаў гасцям з крычаўскага “Сожа”. Да гэтага матча касцюковіцкі клуб быў крэпкім сярэднячком турнірнай табліцы, а вось “Сож” хоць часам паказваў добры футбол, але ішоў ззаду. 

Чакалася, што матч будзе ўпартым, бо супернікі прыблізна роўныя па ўзроўню гульні. Матч артымаўся няпростым і дастаткова жосткім. У кожным з таймаў было шмат барацьбы, атакавалі абедзьве каманды і дастаткова востра. 

У першым перыядзе гульня была абсалютна роўнай, але больш пашанцавала гасцям, якія змаглі адкрыць лік на 23-й хвіліне. Другі тайм гаспадары крыху падселі, стаміліся, хоць гулялі не горш за гасцей і мелі некалькі небяспечных атак у брамы крычаўскай каманды. Але, калі не забіваеш ты, то забіваюць табе. 

Так і атрымалася на 63-й хвіліне, калі госці арганізавалі хуткую атаку да брамы гаспадароў, якая завяршылася голам. Канец матча застаўся без зменаў – 0-2 на карысць футбалістаў крычаўскага “Сожа”. Дарэчы, за ўсю гульню было паказана арбітрам пяць жоўтых картак, а матч быў насычаны стандартнымі палажэннямі. 

Нечаканы вынік адбыўся і ў сустрэчы паміж футбалістамі чавускай “Нівы” і гасцямі з Дрыбіна. Гаспадары ва ўсіх матчах глядзелася камандай, якую не так проста выйграць, нават моцным супернікам. Але вось хатні матч супраць аўтсайдэра з Дрыбіна на задаўся з першых хвілін матча. 

Ужо на 13-й хвіліне гаспадары збілі ў сваёй штрафной дрыбінскага форварда і госці змаглі рэалізаваць пенальці, тым самым заблытаўшы ўсю гульню гаспадароў. 

Большая частка першага тайма праходзіла ў барацьбе ў цэнтры поля, з вельмі рэдкімі ударамі па абодвух брамах. Напрыканцы тайма футбалісты “Нівы” ўсё ж правялі небяспечную атаку, а галявы момант змаглі ператварыць у забіты мяч, зраўняўшы лік на табло. 

Другі тайм быў зусім вялым: футбалісты абедзьвух каманд гулялі надта асцярожна, а ўдараў па брамах супернікаў амаль не было. На дзіва ў гэтым матчы дрыбінскія футблалісты змаглі спакойна дагуляць сустрэчу да нічыйныга выніку, прычым ўдараў па браме госці нанеслі больш, чым іх грозны супернік.  

Абсалютна з нечаканым вынікам скончылася сустрэчы паміж мсціслаўскай “Віхрой” і гасцямі з Клімавічаў. Гаспадары выступалі ў ролі яўных аўтсайдэраў, што займалі апошні радок турнірнай табліцы зоны “Усход”, у сваю чаргу як клімавіцкі клуб ўпэўнена ішоў трэцім. 

Сустрэча распачалася хуткім голам гаспадароў – ажно на трэцяй хвіліне. Мсціслаўцы ўпэўнена пачалі, але з цягам часу госці пачалі падціскаць іх да сваёй брамы. Урэшце клімівіцкія футбалісты добра арганізавалі атаку і на 23-й хвіліне змаглі зраўняць лік у матчы. 

Другая палова першага тайма працягвала радаваць мясцовых заўзятараў футбола (якіх усяго на мсціслаўскім стадыёне было паўсотні) вялікай колькасцю атак, удараў і небяспечных момантаў. 

У другім тайме мсціслаўцы зноўку пачалі актыўна дзейнічаць, раз за разам атакуючы пазіцыі суперніка. Гэта прынесла свой вынік – на 58-й хвіліне гаспадары зноўку выйшлі наперад. Другі гол прывёў клімавіцкую каманду ў замяшальніцтва, іх малюнак гульні стаў бляклы і футбалісты гасцей ніяк не маглі перахапіць ініцыятыву. А вось гульцы “Віхры” наадварот паспяхова адбівалі атакі суперніка, досыць востра контратакуючы. 

Перамога мсціслаўскага клуба над значна больш моцнымі гасцямі сталася б сенсацыйным вынікам усяго тура. Аднак сенсацыі не выйшла. Напрыканцы матча клімавіцкія футбалісты правялі паспяховую атаку, а гулец гаспадароў заваліў супернікаў у сваёй штрафной. 11-метровы ўдар галкіпер  “Віхры” адбіў, аднак на дабіванні падаспеў клімавіцкі форвард і адправіў мяч у пусты вугал брамы. У выніку сустрэча скончылася баявой нічыёй 2-2, хоць матч мог скончыцца сенсацыйным лікам на карысць мсціслаўскай “Віхры”. Але гаспадарам крыху не хапіла ўдачы. 

Упартай і няпростай атрымалася сустрэча паміж кранапольскімі футбалістамі і гульцамі “Сервалюкс Агра”. Госці займаюць першы радок турнірнай табліцы зоны “Усход”, а краснапольцы ўпэўнена ідуць чацвёртымі. 

Матч быў насычаны барацьбой, аднак гаспадары часцей фалілі і як вынік атрымалі ў кожным тайме па дзве жоўтых карткі. Футбалісты “Сервалюкса” гулялі больш моцна, ствараючы частыя вылазкі да штрафной суперніка. Вынік не прымусіў доўга чакаць. Ужо на 22-й хвіліне госці рэалізавалі свой галявы момант. 

Госці мелі яшчэ небяспечныя моманты, аднак краснапольцы ўдала адбіваліся, ствараючы паралельна свае контрвыпады, частка з якіх былі дастаткова небяспечнымі. 

Другі тайм пачаўся з невялікай перавагай у гульні гаспадароў, якія змаглі правесці некалькі добрых атак, але не змаглі забіць. У сярэдзіне тайма ініцыятыва перайшла да  гасцей і яны замацавалі свае панаванне на полі забытім голам. 

На жаль, усе спробы краснапольскіх футбалістаў забіць хоць адзін мяч не мелі поспеху, бо гульцы “Сервалюкса” мелі ў сустрэчы моцную абарону, якая не дала гаспадарам завяршыць свае атакі забітым мячом.  

Больш прадказальна адбывалася сустрэча паміж слаўгарадскімі і горацкімі футбалістамі, у якой апошнія былі адназначнымі фаварытамі. Сустрэча пачалася з атак горацкіх, аднак гаспадарам удавалася даволі працяглы час адбіваць іх. 

Каманда гасцей у стартавы адрэзак матча мела мноства шанцаў адкрыць лік, але падводзіла рэалізацыя момантаў. Варта адзначыць, што на камбінацыйную гульню негатыўны ўплыў аказваў стан газона слаўгарадскага стадыёна. Але госці змаглі прызвычаіцца да яго і на 20-й хвіліне матча адкрылі лік у сустрэчы. 

На 32-й хвіліне горацкія футбалісты зноўку хуткай атакай прарваліся да штрафной суперніка і закаліці другі мяч у браму слаўгарадскай каманды. На 42-й хвіліне за парушэнне недалёка ад штрафной пляцоўкі гаспадароў быў прызначаны штрафны ўдар, які па-майстэрску ў дзявятку брамы супернікаў рэалізаваў горацкі паўабаронца. 

У другім тайме была таксама вялікая колькасць небяспечных момантаў, але ў асноўным яны зыходзілі ад горацкай каманды. Гаспадары сустрэчы зрэдку ўцякалі ў контратакі, некаторыя з іх неслі сур’ёзную небяспеку для брамніка гасцей. 

Нягледзячы на багацце момантаў, мяч толькі аднойчы пабываў у браме. На 61-й хвіліне ў выніку навясной перадачы свайго калегі горацкі форвард зрабіў лік ужо зусім непрыемным для слаўгарадскіх футбалістаў 0-4. Пасля мяча гульня збавіла абароты і была насычана барацьбой у цэнтры поля, а небяспечных момантаў і ўдараў было няшмат. У выніку 0-4 на карысць гасцей з Горак. 

У Кіраўску адбыўся матч паміж аўтсайдэрамі тунірнай табліцы зоны “Захад” – кіраўскім і быхаўскім клубам. Матч распачаўся з хуткага гола на 10-й хвіліне ад быхаўскай каманды.  Аднак праз пяць хвілін форвард гаспадароў зраўняў лік. 

Пасля гульня перамясцілася ў цэнтр поля, дзе было шмат барацьбы. Так працягвалася амаль трыццаць хвілін, але госці ў канцы тайма змаглі забіць гаспадарам “у распранальню”. 

Здавалася, што ў другім тайме быхаўцы выходзяць з вялікай перавагай, але атрымалася ўсе наадварот. У другой палове матча кіраўскія футбалісты актыўна пайшлі наперад і праз дзесяць хвілін пасля пачатку тайма гаспадары зраўнялі лік. Гэты гол дазволіў завалодаць ініцыятывай і наваліцца на браму гасцей, максімальна заціснуўны быхаўцаў у сваёй штрафной. 

У выніку на 74-й і 77-й хвілінах дзве хуткія атакі гаспадароў скончыліся дакладнымі ўдарамі кіраўскіх форвардаў. Гульцы кіраўскай каманды не спыніліся разрываць абарону быхаўцаў нават у дадатковы час і ў выніку на 93-й хвіліне паставілі тлустую кропку ў матчы – 5-2 на карысць каманды гаспадароў. 

Сустрэча была насычана парушэннямі правілаў і была дастаткова грубай, бо арбітр за матч паказаў 5 жоўтых картачак і адну чырвоную, якую напрыканцы сустрэчы атрымаў быхаўскі футбаліст. 

Без барацьбы адбывалася сустрэча паміж бабруйскім “Тарпеда” і круглянскай “Зарой”. Гаспадары проста разрывалі абарону гасцей, а круглінскія футбалісты вельмі слаба глядзеліся ў сваіх рэдкіх контратаках. 

Ужо ў першыя дваццаць хвілін бабруйчане забілі двойчы, хоць моманты для давядзення ліку да разгромнага былі яшчэ. Але на перапынак каманды пайшлі з лікам 2-0 на карысць гаспадароў. 

Другі тайм толькі падкрэсліў поўную перавагу”тарпедаўцаў” на полі, якія дыктавалі гульню гасцям. Футбалісты “Зары” рэдка і беззуба атакаваўшы, прапусцілі сапраўды хуткую і вострую атаку гаспадароў на 60-й хвіліне, што завершылася трэцім голам у браму круглянскай каманды. 

Пасля пэўнага зацішша і гульні ў цэнтры поля, бабруйчане зноўку ўзвінцілі тэмп матча і забілі запар два галы  (на 80-й і 83-й хвілінах матча), маральна знішчаўшы суперніка. Напрыканцы матча адбылася ледзь не адзіная вельмі небяспечная атака гасцей, але круглянцы забіць не змаглі, прайграўшы ў выніку гаспадарам з разгромным лікам 5-0. 

Самым нечаканым вынікам у зоне “Захад” з’яўляецца лік сустрэчы паміж бялыніцкай “Друццю” і магілёўскай юніёрскай камандай “Дняпро Юні”. Матч быў вельмі ўпартым, у якім было шмат барацьбы і парушэнняў правілаў, а таксама стандартных палажэнняў – за два тайма было паказана восемь жоўтых картак. 

Першы тайм быў адносна роўны, але з некаторай перавагай магілёўскай каманды. Небяспечныя моманты былі як у адной, так і другой каманды, але ніхто не змог іх рэалізаваць. 

Другі тайм рапачаўся з гола гасцей, калі разыгранае стандартнае палажэнне завяршылася прыгожай атакай і голам. Аднак у далейшым гульня была досыць роўнай, праўда пакрысе ініцыятыву пачалі перахопліваць гаспадары, якія на 81-й хвіліне змаглі забіць гол. Гэта было непрыемнай нечаканасцю для гасцей, якія пачалі здаваць і заседжвацца ва ўласнай штрафной. 

Праз чатыры звіліны пасля першага ўзяцця брамы суперніка бялыніцкія футбалісты зноўку арганізавалі небяспечны выпад, які завяршыўся збіццём у штрафной магілёгскага клуба футбаліста “Друці”. 

Пенальці бялыніцкія футбалісты рэалізавалі бездакорна і выйшлі наперад у досыць няпростым матчы. Пасля другога мяча гаспадары мелі яшчэ моманты, але не змаглі іх рэалізаваць. У сваю чаргу магілёўскія футбалісты не чакалі такой канцоўкі і яўна здалі пасля двух забітых галоў. Але магілёўцам пашанцавала і яны прайгралі з годным лікам 2-1. 

Фота golk.by, gorkiv.by, chausynews.by і з адкрытых крыніц

16 ліпеня ў гісторыі. Хіджра. Раскол Хрысціянскай царквы. Еўратунэль. Партызанскі парад. Музей гісторыі Магілёва. Трагічная маланка.

Навіна ад

622 год. Прарок Мухамед перабраўся ў Медыну. Дзень Хіджры.

Заснавальнік ісламу Прарок Мухамед з групай сваіх паслядоўнікаў у сувязі з ганеннямі, якім падвяргалася новае веравучэнне ў яго родным горадзе, перабраўся з Мекі ў Медыну.

Дата гэтага перасялення (Хіджра – “адкачоўка”, “уцёкі”) пры халіфе Амары I прынята за пачатак мусульманскага летазлічэння.

1054 год. Раскол Хрысціянскай Царквы.

Патрыярх Канстанцінопальскі Міхаіл Кіруларый, баючыся пашырэння ўплыву каталікоў на грэцкіх хрысціян, закрыў усе лацінскія манастыры на тэрыторыі Візантыі і накіраваў у Італію ліст, у якім крытыкаваў дамаганні рымскіх першасвятароў на поўную ўладу ў хрысціянскім свеце.

У 1054 годзе для вырашэння спрэчкі папа Леў IX паслаў у Канстанцінопаль сваіх паслоў-легатаў на чале з кардыналам Гумбертам для вырашэння канфлікту. У суправаджальным лісце ён заяўляў, што ніхто не мае права крытыкаваць папу і аспрэчваць яго правы (як прамога спадчынніка апостала Пятра) на вяршэнства над усімі хрысціянамі.

Знайсці шлях да прымірэння не ўдалося, і 16 ліпеня 1054 года ў саборы Святой Сафіі ў Канстанцінопалі афіцыйныя прадстаўнікі Папы Рымскага аб’явілі аб звяржэнні Патрыярха Канстанцінопальскага Міхаіла Керуларыя і яго адлучэнні ад Царквы.

У адказ на гэта 20 ліпеня патрыярх і скліканы ім сабор адлучылі ад Царквы Папу і ягоных легатаў. Ніхто тады і ўявіць сабе не мог, што падзел, які адбыўся паміж тымі Цэрквамі, якія неўзабаве назавуць Праваслаўнай і Рымска-Каталіцкай, будзе доўжыцца стагоддзямі.

Так хрысціянства раскалолася на каталіцтва і праваслаўе.

Пакінуўшы Канстанцінопаль, папскія легаты адправіліся ў Рым акруговым шляхам, каб апавясціць аб адлучэнні Міхася Кіруларыя іншых усходніх патрыярхаў. Сярод іншых гарадоў яны наведалі Кіеў, дзе сустрэліся са старажытнарускімі клірыкамі і былі прыняты пры княжым двары. Пры гэтым руская Царква захавала прыхільнасць да праваслаўя.

Папа рымскі Леў IX і патрыярх Канстанцінопальскі Міхаіл Кіруларый

1819 год. Пачалася кругасветная экспедыцыя шлюпаў “Усход” і “Мірны” пад камандаваннем М. Лазарава і Ф. Белінсгаўзена.

Мэта экспедыцыі – прабіцца як мага бліжэй да Паўднёвага полюса.

28 студзеня 1820 года адбылася сапраўды вялікая падзея – радасны крык вахтавага матроса “Зямля! Зямля!” абвясціў аб адкрыцці шостага кантынента, Антарктыды.

У пачатку жніўня 1821 года караблі шчасна вярнуліся ў Кранштадт.

1880 год. У Вялікабрытаніі прыступілі да пракладкі з боку Дуўру тунэлю пад Ла-Маншам.

На французскім беразе таксама заклалі разведвальную галерэю. Праз 2 гады, калі сумарная даўжыня падземных галерэй (дыяметр 2,8 м) з абодвух берагоў дасягнула 1 840 м, брытанскае міністэрства абароны запатрабавала неадкладнага спынення ўсіх прац, бо яны падрываюць дзяржаўную бяспеку краіны.

Да праекту вярнуліся толькі ў 1987 годзе, і 6 мая 1994 года каралева Вялікабрытаніі Лізавета II і французскі прэзідэнт Ф. Мітэран урачыста адкрылі “Еўратунэль”.

Даўжыня тунэля – каля 51 км, з іх 39 праходзяць непасрэдна пад марскім дном.

1941 год. Пачалася акупацыя Чэрыкаўскага раёна нямецка-фашысцкімі захопнікамі.

Немцы захапілі і Смаленск.

А абарончыя баі вакол Магілёва, тым часам, працягваліся.

1944 год. У вызваленым Мінску прайшоў Партызанскі парад.

Урачыстае мерапрыемства адбылося ў нядзелю 16 ліпеня на полі былога іпадрома з нагоды вызвалення Мінска ад нямецкай акупацыі.

У парадзе ўзялі ўдзел 30 партызанскіх брыгад. Кожная брыгада мела ўласны сцяг і плакаты. На мітынг і парад сабраліся больш за 30 000 партызан і 50 000 мінчукоў.

На парадзе была вялікая дэлегацыя байцоў і камандзіраў Чырвонай Арміі на чале з камандуючым 3-м Беларускім фронтам генералам арміі І. Чарняхоўскім.

Адкрывала парад брыгада “Народныя мсціўцы” імя В. Варанянскага. За ёй ішлі партызанскія разведчыкі, падрыўнікі, кулямётчыкі ў поўным баявым узбраенні з брыгад імя Шчорса, Чапаева, “Беларусь”, “Буравеснік”.

У калоне партызан таксама ішоў і казёл па мянушцы Малыш, які быў упрыгожаны стужкай з нямецкімі ордэнамі.

1950 год. Фінал чэмпіянату свету па футболе ў Бразіліі сабраў на стадыёне “Маракана” 199 854 гледача – рэкорд для спартыўных спаборніцтваў.

Тады зборная Уругвая нанесла паражэнне гаспадарам з лікам 2:1.

Увесь стадыён рыдаў, асабліва востра перажывалі гэтую сітуацыю бразільскія футбалісты і іх суайчыннікі. Бразілія фактычна пагрузілася ў жалобу. Штодня сталі паступаць паведамленні аб самагубствах. Неўзабаве журботны спіс ужо налічваў тры з лішнім сотні чалавек.

А ўрад Уругвая абвясціў 16 ліпеня нацыянальным святам.

1976 год. У ЗША памёр Ян Станкевіч (1891-1976).

Беларускі мовазнавец, гісторык, палітычны дзеяч. Доктар славянскай гісторыі і філалогіі. Працаваў у газеце «Наша ніва», выдаваў часопіс «Веда», «Незалежнік», супрацоўнічаў з Беларускім інстытутам навукі і мастацтва і яго выданнем «Запісы», часопісам «Сяўбіт», газетай «Бацькаўшчына» і іншымі.

Пасол Сейму Польшчы. Член Беларускай народнай самапомачы, Беларускай незалежніцкай партыі, навуковага аддзела Беларускай цэнтральнай рады. Удзельнічаў у працы Беларуска-амерыканскага задзіночання, Беларуска-амерыканскага звязу, сузаснавальнік Вялікалітоўскага фонду імя Л. Сапегі.

1990 год. Вярхоўны Савет УССР прыняў Дэкларацыю аб дзяржаўным суверэнітэце. 

Украіна абвясціла свой намер стаць пастаянна нейтральнай дзяржавай, якая не будзе прымаць удзел у ваенных блоках і абавязуецца выконваць тры няядзерныя прынцыпы: не прымяняць, не вырабляць і не набываць ядзернай зброі.

Дэкларацыя абвяшчала права Украіны непасрэдна рэалізаваць адносіны з іншымі дзяржавамі, заключаць з імі дагаворы, абменьвацца дыпламатычнымі, консульскімі, гандлёвымі прадстаўніцтвамі.

З 1991 года Дзень незалежнасці Украіны сталі святкаваць 24 жніўня у гонар таго, што 24 жніўня 1991 года Вярхоўны савет УССР прыняў Акт аб абвяшчэнні незалежнасці.

1990 год. Заснаваны Музей гісторыі Магілёва.

Быў створаны віртуальна – не было ні будынка, ні фондаў, ні штата. Рэальная праца музея на базе будынка былога архірэйскага палаца на чале з першым дырэктарам Ігарам Пушкіным пачалася ў 1992 годзе. Ігар Пушкін працаваў дырэктарам у 1992-2001 гадах.

Больш за ўсё дырэктарам прабыў 7-ы дырэктар Аляксей Бацюкоў (2011-2021), пры якім праводзіліся найбольш значныя мерапрыемствы, актыўна папаўняліся фонды.

У маі 1999 года гарадскімі ўладамі выдзелена для размяшчэння службовых памяшканняў і выставачнай залы музея 1-ы паверх будынка па вул. Ленінскай, 13, дзе музей прыняў першых наведвальнікаў.

Пасля адбудовы гарадской ратушы ў 2008 годзе, музей пераведзены ў яе. У 2006  створаны філіял музея – мемарыяльны комплекс «Буйніцкае поле».  Музей з’яўляецца ініцыятарам і арганізатарам міжнароднай навуковай канферэнцыі «Гісторыя Магілёва: мінулае і сучаснасць», якая праводзіцца з 1998 г.

1990 год. Памёр Мікалай Арэхва (1902-1990).

Дзеяч рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі, беларускі гісторык. Заслужаны работнік культуры.

Удзельнік грамадзянскай і польска-савецкай войнаў. Працаваў на падпольнай рабоце ў Заходняй Беларусі. Падчас Другой сусветнай вайны – ў Войску Польскім.

З 1945 года працаваў у апараце дзяржбяспекі Польскай Народнай Рэспублікі.

З 1956 года працаваў у Інстытуце гісторыі партыі пры ЦК КПБ. Аўтар шматлікіх публікацый па гісторыі рэвалюцыйнага нацыянальна-вызваленчага руху, Камуністычнай партыі і камсамола.

2002 год. Маланка ў Чэхіі.

Унікальнае, але ўсё роўна сумнае здарэнне адбылося ў Чэхіі. На поўдні гэтай краіны адным адзіным разрадам маланкі быў забіты цэлы статак з 22-х кароў.

У жніўні 2016 года ў Нарвегіі адным разрадам маланкі было забіта 323 алені.

 

Гаспадароў раскаталі на сухую – як прайшоў шосты тур чэмпіяната Магілёўскай вобласці па футболе

Навіна ад

Ва ўсіх матчах, што адбыліся ў зоне “Усход” Магілёўскай вобласці гаспадары прайгралі, не забіўшы ніводнага мяча, а ў зоне “Захад” адбыліся матчы з самымі буйнымі вынікамі 6-га тура.  

Найбольш упартым матчам усходняй зоны турніра сталася сустрэча паміж чавускай “Нівай” і футбольным клубам “Краснаполле”. 

У першым тайме гаспадары супраціўляліся гасцям, ніяк не жадаючы аддаваць ініцыятыву ў матчы. Аднак, усё ж краснапольскія футбалісты аказаліся мацнейшымі і не толькі змаглі навязаць свой малюнак матча, але і рэалізаваць галявыя моманты. У сваю чаргу чавускія футбалісты таксама мелі пару небяспечных момантаў каля брамы суперніка, але ж не змаглі іх завяршыць голам. У выніку мацнейшыя госці перамаглі чавускіх футбалістаў на чужым полі 0-2.

Усе астанія матчы ў зоне “Усход” былі пад поўным кантролем гасцей. Сустрэча паміж лідарамі турнірнай табліцы футбольнымі клубамі “Клімавічы” і “Сервалюкс Агра” скончылася перамогай апошняга. 

Яна была насычаная небяспечнымі момантамі і стандартамі. Клімавіцкія футбалісты спрабавалі агрызацца і контратакаваць, але ж госці выглядалі мацнейшымі на працягу ўсёй гульні, пагэтаму заканамерна перамаглі з лікам 0-3.

Яшчэ больш драматычная сустрэча была паміж мсціслаўскай “Віхрой” і гасцямі са Слаўгарада. Матч быў дастаткова відовішчным і цікавым. 

Мсціслаўскія футбалісты пераважна валодалі мячом і стварылі некалькі небяспечных момантаў каля брамы суперніка. Аднак удача была на баку слаўгарадскіх гульцоў. Яны адкрылі лік, паспяхова рэалізаваўшы пенальці. А потым тройчы ўмацавалі поспех, выдатна згуляўшы на контратаках. 

Хатняя гульня не прынесла чаканага выніку для мсціслаўскіх заўзятараў і завяршылася з лікам 0:4 на карысць гасцей. Футбольны клуб “Віхра” па-ранейшаму з трыма баламі замыкае турнірную табліцу.

Зусім бясвольна праявілі сябе каманда з Дрыбіна. Дрыбінскія футбалісты на хатнім стадыёне глядзеліся зусім слаба ў параўнанні з касцюковіцкімі гульцамі, якія танкам прайшліся па сваіх суперніках, забіўшы пяць галоў, што засталіся без адказу. 

Футбалісты крычаўскага “Сожа” дома з буйным лікам 0-6 саступілі горацкім гульцам, але матч для гаспадароў стаўся драматычным з-за чырвонай карткі. 

З першых хвілін матчу, як і належыць намінальнаму фаварыту сустрэчы, футбалісты “Горак” прыняліся абложваць вароты гаспадароў. Аднак брамнік “Сожа” па-майстэрску адбіваў небяспечныя выпады гасцей. Праўда, у самым канцы першага тайма горацкія футбалісты змаглі забіць гасападарам. Аднак аказалася, што гэта яшчэ не ўсё. 

На апошняй хвіліне першага тайма за знос горацкага форварда ў штрафной плошчы брамы гаспадароў арбітр сустрэчы прызначыў адзінаццаціметровы штрафны ўдар, які быў дакладна рэалізаваны. Акрамя таго, за фол крычаўскі абаронца атрымаў чырвоную картку і быў выдалены з поля. 

У другім тайме горацкія футбалісты поўнасцю дамінавала на полі і забілі яшчэ чатыры галы ў вароты гаспадароў.

Аднак яшчэ з большым лікам скончыліся дзве сустрэчы ў зоне “Захад”. Глускія футбалісты на дамашнім стадыёне былі разгромлены гасцямі з бялыніцкай “Друці”. Гаспадары хоць і змаглі забіць адзін гол, аднак на працягу гульні не маглі нічога супрацьпаставіць гасцям, якія абрушвалі шквалы атак і небяспечных момантаў на працягу ўсёй гульні і заканамерна выйгралі 1-7. 

А вось бабруйскае “Тарпеда” дома яшчэ з большым лікам выйграла гасцей з Кіраўска. Сваёй гульнёй тарпедаўцы паказвалі, што яны – адна з наймацнейшых каманд зоны “Захад”, размазаўшы супернікаў без адзінага шанцу захаваць прыстойны лік гульні. Бабруйскія заўзятары былі ў захапленні ад гульні каманды, якая была на тры галавы мацнейшая за суперніка і выйграла з лікам 8-1. 

Самай упартай сустрэчай шостага туру другой лігі чэмпіянату Беларусі па футболе Магілёўскага рэгіёна аказаўся матч паміж круглянскай Зарой, якая дома прымала “Дняпро-Юні”. 

Гаспадары ўпэўнена пачалі гульню і ўжо на 13-й хвіліне змаглі забіць гол. У далейшым яны таксама валодалі ініцыятывай, аднак першы тайм скончыўся з мінімальнай перавагай гаспадароў. У другім тайме юніоры “Дняпра” змаглі пераламіць хаду матча, навязаўшы свой малюнак гульні круглянскім футбалістам. Спачатку на 49-й хвіліне магілёўскія гульцы зраўнялі лік, а пасля працягвалі навальвацца на браму суперніка. Футбалісты “Зары” контратакавалі і часам дастаткова паспяхова. Аднак на 81-й хвіліне магілёўцы ўсё ж змаглі вырваць гасцявую перамогу, а круглянцы за апошнія дзесяць хвілін так і не змаглі зраўняць лік матча.  

Фота: mstlife.by, gorkiv.by, chausynews і з адкрытых крыніц

Дванаццаць галоў гасцям – прайшоў пяты тур чэмпіянату Магілёўскай вобласці па футболе

Навіна ад

Вашай увазе агляд матчаў 5-га тура другой лігі зоны “Захад” і “Усход” Магілёўскай вобласці з нечаканымі вынікамі і ўпартай барацьбой.

Самы буйны лік тура быў зафіксаваны ў матчы паміж маладзёжнай камандай “Дняпро-Юні”, якая на сваім полі прымала футбольны клуб “Быхаў”. Барацьбы ў гэтым матчы не атрымалася. Магілёўскія футбалісты з першай да апошняй хвіліны валодалі ініцыятывай і дабіліся максімальна ўпэўненай перамогі – 12-1. Праўда, у першым тайме быхаўскія футбалісты супраціўляліся гаспадарам і прапусцілі толькі тры галы. Але ў другім магілёўскія юнакі проста разграмілі быхаўцаў 9-1, паказаўшы ўсю моц каманды.  

Іншыя матчы зоны “Захад” скончыліся менш вынікова, аднак з больш упартай барацьбой. Кіраўскія футбалісты не змаглі дома супрацьстаяць глускаму “Пцічу”. Хоць гаспадары стараліся перад сваімі заўзятармі паказаць вынік, аднак госці ўсё ж валодалі ініцыятывай і пагэтаму заканамерна выйгралі 1-3. 

Яшчэ большы па ўпатрасці і нечаканым па выніку атрымаўся матч паміж шклоўскім “Спартаком” і круглянскай “Зарой”. Гульня была роўнай у першым тайме, хоць гаспадары спачатку моцна наваліліся на браму гасцей, але паступова круглянскія футбалісты змаглі выраўняць гульню і нават момантамі навязаць свой малюнак. Аднак шанцавала ў гэтым матчы больш гасцям, якія змаглі не проста вытрымаць атакі шклаўчан, але нават выграць. Гэта нечаканы вынік, бо два папярэднія матчы заканчваліся з разгромным лікам на карысць шклоўскага “Спартака” – 6-0 і 4-0. Пагэтаму вынік гэтага матча з’яўляецца добрым прагрэсам для круглянскіх футбалістаў.   

Чатыры матча адбыліся ў зоне “Усход” і некаторыя з іх таксама мелі нечаканыя вынікі. Самым буйным па ліку матчам атрымалася сустрэча слаўгарадскіх і чавускіх футбалістаў. Гаспадары ўжо другі раз запар прайграюць гасцям, прапусціўшы шэсць мячоў у сваю браму. На гэты раз слаўгарадскія гульцы не змаглі пазмагацца з футбалістамі з чавускай “Нівы”. На працягу матча госці глядзеліся больш моцна, навязвалі гаспадарам сваю гульню, заканамерна выйграўшы – 1-6.  

З такім жа буйным лікам краснапольскія футбалісты дома перайгралі дрыбінскіх гульцоў. Краснапольцы моцна пачалі матч і трымалі перавагу над супернікам на працягу двух таймаў. Дрыбінскія футбалісты, у сваю чаргу, глядзеліся слаба і змаглі гаспадарам забіць толькі адзін мяч, прапусціўшы ў адказ шэсць галоў.

А вось матч паміж касцюковіцкімі і клімавіцкімі футбалістамі атрымаўся вельмі напружаным, з шматлікай барацьбой у цэнтры поля. Каманды глядзеліся роўна, перахопліваючы адзін у аднога ініцыятыву на працягу ўсяго матча. Тым не менш небяспечны момант змаглі рэалізаваць толькі клімавіцкія футбалісты, абыграўшы ў выніку гаспадараў з мінімальным лікам 0-1. Пасля гэтай перамогі клімаўчане падняліся на першы радок турнірнай табліцы зоны “Усход” Магілёўскай вобласці.

Напружным матчам таксама была сустрэча, бадай, самых моцных каманд зоны “Усход” Магілёўскай вобласці – “Сервалюкс Агра” з Мяжысетак і футбольнага клуба з Горак. Гаспадары паказвалі неблагі футбол, але госці таксама адказвалі небяспечнымі контравыпадамі. Адзначым, што гульні паміж гэтымі камандамі заўсёды з багатым наборам барацьбы, стандартнымі палажэннямі і невялікай колькасцю галоў. На гэты раз футбалісты “Сервалюкс Агра” змаглі вырваць перамогу з лікам 2-1 у горацкіх футбалістаў, хоць на працягу гульні госці гулялі не горш за гаспадароў.  

Адным з самых нечаканых вынікаў цэлага тура стаўся ў сустрэчы паміж мсціслаўскай “Віхрой” і крычаўскім “Сожам”. Гаспадары з’яўляліся аўтсайдэрамі, што знаходзіліся на апошнім радку турнірнай табліцы, а крычаўляне, у сваю чаргу, уяўляюцца моцнымі сярэднячкамі. Матч быў багаты на галы, калі абедзве каманды праводзілі шмат небяспечных і галявых момантаў. На дзіва, мсціслаўскія футбалісты на працягу двух таймаў змагла супрацьстаяць гасцям, у некаторы момант нават перахапіўшы ініцыятыву.  Вынік матча нечаканы – 3-2 на карысць гульцоў “Віхры”. 

Фота: golk.by, slavgorod.by, fc-dnepr.by і з адкрытых крыніц

Дзень у гісторыі. 9 чэрвеня. Наданне герба Магілёву. Масква згарэла ад капейкавай свечкі. Нарадзіліся Уладзіслаў IV Ваза, Іван Луцкевіч.

Навіна ад

Міжнародны дзень архіваў (International Archives Day, з 2007 года). 

Заснаваны Міжнародным саветам архіваў у 1948 годзе рашэннем ЮНЕСКА.

Для жыцця грамадства ролю архіваў цяжка пераацаніць. Як своеасаблівыя інфармацыйныя цэнтры, яны забяспечваюць доступ да рэтраспектыўнай дакументнай інфармацыі, садзейнічаюць у вырашэнні задач сацыяльна-эканамічнага развіцця краін, эфектыўнага дзяржаўнага кіравання, а таксама забяспечваюць навуковае пазнанне мінулага.

Архівы – не толькі сур’ёзны інфармацыйны рэсурс культурнай і гістарычнай спадчыны. У жыцці кожнага асобнага чалавека архівы часам адыгрываюць не меншую ролю. Бо там захоўваюцца індывідуальныя звесткі аб кожным з нас. Разнастайнасць архіўных крыніц і фарматаў вялізная. Таму архіўныя даныя з’яўляюцца каштоўным сведчаннем эканамічнага, палітычнага і сацыяльнага развіцця чалавецтва.

Захаваць дакументальную спадчыну, даць магчымасць людзям знаёміцца з унікальнымі дакументамі – галоўная задача архівістаў.

Міжнародны дзень сяброў (International Friends Day). 

Створаны для таго, каб усе мы, незалежна ад жыццёвых абставін і розных перыпетый, нагадалі сваім сябрам аб тым, як яны важныя для нас і парадавалі іх сваёй увагай, тэлефонным віншаваннем, сустрэчай з імі. 

Усе народы ва ўсе часы лічылі сяброўства найвялікшай каштоўнасцю, і пры гэтым нязменна лічылі “сапраўднае сяброўства” вельмі рэдкай з’явай. 

У кожнага з нас сапраўдных сяброў можа быць 3-5, 5-7. Не болей, як правіла. Чаму б у гэты дзень не сабрацца разам тым, хто даўно не бачыўся, не ручкаўся, не стэлефаноўваўся. Успомніць добрыя старыя часы, падзяліцца добрымі навінамі, дасягненнямі. На самай справе, калі ў сяброў здараецца нешта добрае, то гэта добрае здараецца і ў цябе.

1246 год. Італьянскі падарожнік, францысканскі манах Джавані ды Плана Карпіні вярнуўся ў Кіеў пасля наведвання Каракарума.

Першы з еўрапейцаў дасягнуў сталіцы мангольскай імперыі Каракарума, правёў перамовы з Батыем.

Падарожжа адкрыла спіс вялікіх падарожжаў еўрапейцаў у Азію, а справаздача Карпіні ўпершыню пазнаёміла Еўропу са светам Усходу. 

1595 год. Нарадзіўся Уладзіслаў IV Ваза (1595-1648).

Кароль польскі і вялікі князь ВКЛ (1632-1648), тытулярны цар маскоўскі (1610-1634) і кароль шведскі (1632-1648).  

Пераняў сталец у цяжкі для краіны час, калі была ўжо страчаная Лівонія, праваслаўная грамадскасць расколатая Берасцейскай уніяй. Ён перамог Расію ў Смаленскай вайне і паводле Палянаўскага міру 1634 адваяваў Смаленск і прымусіў маскавітаў адмовіцца ад прэтэнзій на землі Рэчы Паспалітай.

Для міру і спакою, Уладзіслаў адмовіўся ад тытулу маскоўскага цара і прэтэнзій на маскоўскі сталец, пазней – на шведскі сталец.

1661 год. Магілёву нададзены герб.

З пачаткам Трынаццацігадовай вайны ў 1654 года гараджане здалі горад маскоўскім захопнікам. Аднак 1 лютага 1661 года ў выніку народнага паўстання гараджане знішчылі акупацыйны гарнізон.

За выяўленую ў час паўстання мужнасць кароль і вялікі князь Ян Казімір ураўнаваў у правах Магілёў з Вільняй, надаў новы герб «у блакітным полі тры сярэбраныя гарадскія вежы, у адчыненай сярэдняй браме – рыцар з узнятым мячом, а над ім герб – “Пагоня”. 

Магдебургскаму Магілёву бракавала мураванай ратушы – і 4 верасня 1679 года гараджане прыступілі да будаўніцтва каменнай ратушы, асноўны корпус якой быў узведзены да 1681 года, а поўнасцю будаўніцтва завяршылі ў 1698 годзе.

1737 год. На святую Троіцу ў Маскве выгарэлі цэнтр горада і Крэмль.

Каля 23:00 гадзін успыхнуў Траецкі пажар – адзін з самых буйных за ўсю расійскую гісторыю гарадскіх пажараў XVIII стагоддзя.

Першым загарэўся дом Міласлаўскіх за Баравіцкім мостам, ад свечкі, якую паставіла перад абразом салдацкая ўдава. Адсюль пайшоў выраз: “Масква згарэла ад капейкавай свечкі”.

Вецер быў моцны, а час сухі. Было знішчана больш за 2 500 двароў, 486 крам і шмат цэркваў.

“Ахвярай” бедства таксама стаў 200-тонны Цар-звон. Ён быў адліты 2 гадамі раней, але яшчэ знаходзіўся ў спецыяльнай ліцейнай яме пад бярвеністым падстрэшкам. Ад яго адкалоўся кавалак вагой 700 пудоў (11,5 тоны).

Згарэў у пажары і гадзіннік на Спаскай вежы.

Імператрыца Ганна Іаанаўна сваім указам распарадзілася аднавіць палацавыя і саборныя цэрквы за кошт казны, але нават праз некалькі гадоў, ужо ў валадаранне Лізаветы Пятроўны, сляды пажару ў Крамлі былі па-ранейшаму вельмі прыкметныя.

1868 год. Нарадзіўся Уладзіслаў Вярыга (1868-1916).

Беларускі філосаф, этнограф, фалькларыст. Доктар філасофіі.

Вучыўся ва ўніверсітэтах Варшавы, Берліна, Прагі і Берна. Займаўся збіральніцтвам беларускага фальклору. Друкаваўся ў часопісе «Вісла». У 1889 годзе ў часопісе «Збор звестак па айчыннай антрапалогіі» апублікаваў працу «Беларускія думкі з вёскі Глыбокае Лідскага павету Віленскай губерні, запісаныя ў 1885 годзе», якая змяшчае 45 беларускіх народных песень.

Выдаў кнігу «Беларускія паданні» (1889), якая змяшчае 32 беларускія казкі з Лідскага павета.

Памёр 27 жніўня 1916 года.

Варшаўскі ўніверсітэт.

1873 год. Памёр Венцаслаў Пелікан (1790-1873).

Беларускі медык, грамадскі і палітычны дзеяч, прафесар.

Рэктар Віленскага ўніверсітэта, Прэзідэнт і Ганаровы член-карэспандэнт Пецярбургскай медыка-хірургічнай акадэміі, член Віленскага і Варшаўскага медыцынскіх таварыстваў, таварыства кіеўскіх дактароў і Харкаўскага ўніверсітэта, доктар медыцыны і хірургіі.

Працаваў дырэктарам медыцынскага дэпартамента ваеннага міністэрства.

З’яўляецца рэфарматарам расійскай медыцыны і ветэрынарыі.

1881 год. Нарадзіўся Іван Луцкевіч (1881-1919).

Беларускі палітычны і грамадскі дзеяч, публіцыст, краязнавец, археолаг, збіральнік старажытнасцяў. Брат беларускага дзеяча Антона Луцкевіча.

Адзін з заснавальнікаў Беларускай сацыялістычнай грамады і газеты “Наша ніва”. Сябра Віленскай беларускай рады і Рады БНР. Распрацоўваючы ідэю беларускага самавызначэння ад ідэй краёвасці прыйшоў да ідэі поўнай незалежнасці Беларусі.

Арганізатар беларускага культурнага жыцця ў Вільні.

Аўтар прац па гісторыі, мастацтве, кніжнай культуры Беларусі. Увёў у навуковы ўжытак помнікі старабеларускай літаратуры XVI стагоддзя, пісаныя арабскай графікай «Аль-Кітаб».

У 1921-1944 гадах працаваў Беларускі музей імя Івана Луцкевіча (зачынены савецкімі ўладамі), з 2001 працуе аб’яднанне “Беларускі музей імя Івана Луцкевіча”. У Мінску,  у парку імя Янкі Купалы ўсталяваны памятны знак у гонар братоў Луцкевічаў.

Памёр 20 жніўня 1919 года.

Іван і Антон Луцкевічы, Аляксандр Уласаў у час выхаду «Нашай Нівы».

1958 год. Нарадзіўся Алесь Камоцкі.

Беларускі паэт, бард.

Удзельнік гуртоў “Близнецы”, “Zartipo”. Аўтар 9 альбомаў, у тым ліку “З бацькоўскай кружэлкі” – пераклады папулярных песен савецкіх часоў на беларускую мову.

Удзельнік многіх супольных праектаў, у тым ліку “Віно дажджоў” на творы У. Караткевіча, “Бывайце здаровы! Bella Ciao” – італьянскія песні па-беларуску, беларускія – па-італьянску, “Тузін. Перазагрузка”(2009, 2011).

1960 год. Гарадскі пасёлак Шацілкі стаў цэнтрам Парыцкага раёна Гомельскай вобласці.

29 ліпеня 1961 года Шацілкі пераменаваны ў г. Светлагорск, Парыцкі раён стаў Светлагорскім. Новая назва, як палічыла камуністычнае кіраўніцтва, сімвалізуе светлае жыццё савецкага Палесся. 

1970 год. Забіты невядомымі ў сваёй кватэры ў Нью-Ёрку Уладзімір Тамашчык (1900-1970). 

Беларускі грамадскі і рэлігійны дзеяч, архібіскуп Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы.

Актывіст беларускага руху ў Заходняй Беларусі, належаў да КПЗБ.

Пасля трох гадоў адбывання тэрміну ў польскай турме, з 1930 года жыў у Чэхаславакіі. Скончыў Пражскі політэхнічны ўніверсітэт.

Працаваў у Пражскім інстытуце заалогіі, браў удзел у грамадскім беларускім жыцці, быў сакратаром старшыні Рады БНР Васіля Захаркі.

З пачаткам Другой сусветнай вайны працаваў у беластоцкай газеце «Новая дарога», у Беларускім камітэце. Удзельнічаў у Другім Усебеларускім кангрэсе.

З 1944 года у эміграцыі ў Германіі. Быў старшынём Беларускага цэнтральнага камітэта. У 1949 прыняў манаства пад імем Васiль і стаў епіскапам Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы.

У 1951 годзе пераехаў у Нью-Ёрк. Стаў архіепіскапам Канадска-Амерыканскім. Браў актыўны ўдзел у беларускім грамадскім жыцці ў ЗША.

2011 год. Памёр Павел Місько (1931-2011).

Беларускі пісьменнік, празаік, паэт, публіцыст.

Працаваў у многіх газетах, узначальваў аддзелы рэдакцый штотыднёвіка “Літаратура і мастацтва”, часопіса “Полымя”, намеснікам галоўнага рэдактара выдавецтва “Мастацкая літаратура”. 

Аўтар шматлікіх кніг, зборнікаў апавяданняў і аповесцей, раманаў, сатыры і гумару, кніг твораў для дзяцей.

Яго творчасці ўласцівыя ўвага да бытавой стыхіі народнага жыцця, шчырыя адносіны да чалавека працы, жывое шматфарбнае народнае слова.

Пераклаў на беларускую мову паэму М. Гогаля “Мёртвыя душы”, казку П. Яршова “Канёк-гарбунок”, творы Я. Носава, К. Чукоўскага і іншых, перакладаў таксама з украінскай, польскай і балгарскай моў.

Фота з адкрытых крыніц.

Дзень у гісторыі. 12 красавіка. Пакарэнне космаса. Самы моцны вецер. Нараджэнне беларускага рок-н-рола. Нарадзіліся асветнік І. Пацей, падарожнік М. Пржавальскі, акцёр Я. Капелян

Навіна ад

Сусветны дзень авіяцыі і касманаўтыкі. Міжнародны дзень палёту чалавека ў космас.

Абвешчаны 8 красавіка 2011 года на 65-й сесіі Генеральнай Асамблеяй ААН у гонар таго, што 12 красавіка 1961 года грамадзянін СССР Ю. Гагарын на касмічным караблі “Усход” за 108 хвілін упершыню ў свеце здзейсніў арбітальны аблёт Зямлі, адкрыўшы эпоху пілатуемых касмічных палётаў.

У космас зляталі 5 беларусаў, у тым ліку першая жанчына-касманаўт В. Церашкова. У бліжэйшы час плануецца палёт у космас яшчэ адной беларускі. 

У Магілёве ёсць вуліца і плошча Касманаўтаў, вуліцы Гагарына, Камарова, завулак Цітова.

1541 год. Нарадзіўся Іпацій Пацей (1541–1613).

Царкоўны і дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай, пісьменнік-палеміст, асветнік, фундатар школ. Прамовы вёў у асноўным на беларускай мове. 

Абаронца царкоўнай уніі, змагар за канфесійную талерантнасць, першым у беларускай літаратуры сфармуляваў ідэю роўнасці грамадзянскіх і палітычных правоў для людзей свецкага і духоўнага станаў.

1633 год. У Рыме пачаўся працэс над Галілеа Галілеям.

Галілей (1564–1642) быў абвінавачаны ў прызнанні “ілжывага вучэння” Мікалая Каперніка аб тым, што “Сонца, а не Зямля, знаходзіцца ў цэнтры свету, і што апошняя рухаецца, у тым ліку здзяйсняе абарачэнне вакол Сонца за адзін год”.

Навукоўца трымалі ў зняволенні ў Палацы святой інквізіцыі. Ён карыстаўся незвычайнымі прывілеямі – займаў тры пакоі, меў у сваім распараджэнні слугу, атрымліваў ад сяброў перадачы, вёў перапіску. На допытах Галілей доўга спрабаваў лавіраваць, але пад пагрозай катавання 22 чэрвеня змушаны быў зрачыся ад “ерасі, выкліканай яму д’яблам”.

1827 год. Зацверджана паштова-дыліжансная лінія Пецярбург–Радзівілаў (зараз у Ровенскай вобласці Украіны).

Лінія праходзіла праз Віцебск, Шклоў, Магілёў.

1839 год. Нарадзіўся Мікалай Пржавальскі (1839–1888).

Сусветна вядомы падарожнік, географ, кліматолаг, даследчык Цэнтральнай Азіі, асветнік, ганаровы член Пецярбургскай Акадэміі навук, генерал-маёр.

Належаў да беларускага шляхецкага роду Перавальскіх, герба Лук, што быў дараваны каралём Стэфанам Баторыем.

Ажыццявіў вялікія экспедыцыі: Усурыйскую, Мангольскую, Лабнорскую, Джунгарскую, Тыбецкія. Даследаваў горныя сістэмы Цэнтральнай і Усходняй Азіі,  адкрыў цэлы шэраг новых форм жывёл: дзікі вярблюд, конь Пржэвальскага.

Імператарская Санкт-Пецярбургская акадэмія навук узнагародзіла яго медалём «Першаму даследчыку прыроды Цэнтральнай Азіі».

Пахаваны паводле ўласнага запавету на беразе возера Ісык-Куль, Кыргызстан.

1890 год. Нарадзіўся Янка Нёманскі.

Беларускі пісьменнік, празаік, публіцыст, эканаміст, грамадскі дзеяч.

Скончыў Нясвіжскую настаўніцкую семінарыю. Удзельнік І Сусветна вайны,  прапаршчык. Загадваў выдавецкім аддзелам Беларускага нацыянальнага камісарыята, разам з Цішкам Гартным выдаваў газету «Дзянніца».

Працаваў у планава-эканамічных органах, намеснікам старшыні Дзяржплана, у праўленні літаб’яднання «Полымя», у Інбелкульце, загадчыкам аддзела эканомікі НДІ прамысловасці, дырэктарам Інстытута эканомікі БелАН, загадчыкам кафедры ў інстытуце народнай гаспадаркі. Акадэмік акадэміі навук, яе неадменны сакратар.

Аўтар апавяданняў, няскончанага рамана «Драпежнікі».

Арыштаваны 26 красавіка 1937 года, асуджаны НКУС 29 кастрычніка 1937 года да расстрэлу і на наступны дзень расстраляны.

1912 год. У Рэчыцы нарадзіўся Яфім Капелян (1912–1975).

Акцёр тэатра і кіно, адзін з вядучых акцёраў Вялікага драматычнага тэатра ў Ленінградзе. Народны артыст СССР.

Скончыў Рэчыцкую школу. Працаваў мастаком пры Рэчыцкім кінатэатры, у Вялікім драматычным тэатры імя М. Горкага. У гады вайны быў акцёрам франтавога Тэатра народнага апалчэння.

Адначасова шмат здымаўся ў кіно, выканаў мноства яркіх характэрных роляў у фільмах «Няўлоўныя мсціўцы», «Інтэрвенцыя», «Даўрыя», «Вечны кліч», «Саламяны капялюшык». Адна з найбольш вядомых работ – аўтарскі тэкст у тэлесерыяле “Семнаццаць імгненняў вясны”. 

Браў удзел у дубляжы замежных фільмаў на кінастудыі “Ленфільм”, агучыў адну з роляў у фільме “Паласаты рэйс”. Спрабаваў сябе ў рэжысуры, паставіў некалькі спектакляў на Ленінградскім тэлебачанні.

1934 год. На амерыканскай метэастанцыі Маунт-Вашынгтон зафіксаваны самы моцны наземны вецер у свеце.

Хуткасць склала 371,75 км у гадзіну. Увогуле гэтаму месцу ўласцівыя моцныя вятры. Напрыклад, вецер хуткасцю 112 км у гадзіну тут лічыцца “лёгкім брызам”.

Максімальная хуткасць ветра ў Беларусі – 40 м/с (144 км/гадз.) рэгістравалася ў Докшыцах (1967, 1969 гг.), у Слуцку (1959).

1938 год. У Парыжы памёр Фёдар Шаляпін (1873–1938).

Рускі оперны спявак. У розны час саліст Вялікага і Марыінскага тэатраў, Метрапалітэн Опера, першы савецкі народны артыст  (1918–1927).

Выступаў у міланскім тэатры «Ла Скала», у шматлікіх тэатрах і операх Еўропы, ЗША. Пад час знаходжання царскай Стаўкі ў Магілёве (1915–1917), неадноўчы выступаў на сцэне мясцовага тэатра.

Свае грошы накіроўваў на падрымку рабочых у 1905 годзе, на адкрыццё двух ваенных лазарэтаў, на падтрымку эмігрантаў.

У 1922 годзе выехаў на гастролі за мяжу. У 1927 годзе Пастановай СНК РСФСР яго пазбавілі звання Народнага артыста і права вяртання ў СССР.

1962 год.  Нарадзіўся Міхаіл Турэцкі.

Расійскі спявак, музычны прадзюсер, хормайстар і шоумен. Заснавальнік і прадзюсар арт-групы “Хор Турэцкага” і жаночага музычнага калектыву “Soprano”. Народны артыст Расіі.

Нарадзіўся ў Маскве ў яўрэйскай сям’і выхадцаў з Магілёўскай губерні.

1968 год. Распачаўся Першы фестываль біт-ансамбляў Мінска.

Першы беларускі рок-фестываль, першы рок-фестываль у СССР працаваў 12-14 красавіка 1968 года ў актавай зале Мінскага радыётэхнічнага інстытута. Праводзіўся дзеля папулярызацыі сучаснай эстраднай музыкі, эстэтычнага выхавання моладзі. Музычны крытык Сяргей Будкін лічыць 12 красавіка 1968 года днём нараджэння рок-н-рола ў Беларусі.

Пачынаючы з 1965 года ў Мінску ўтварылася крытычная маса гуртоў, якія гралі блюз, рок-н-рол і самы модны тады напрамак – біг-біт. Амаль кожны інстытут, школа, прадпрыемства, установа мелі як мінімум адзін свій вакальна-інструментальны ансамбль.

1969 год. У Вялікабрытаніі памёр Сяргей Малафееў (1901–1969).

Беларускі ўрач, дзеяч беларускага руху.

Адзін з заснавальнікаў Беларускага студэнцкага саюза ва Універсітэце Стэфана Баторыя ў Вільні (1920). Закончыў медыцынскі факультэт Універсітэта. Працаваў дырэктарам павятовага шпіталя ў Свянцянах, хірургам.

У кастрычніку 1939 года арыштаваны НКУС, трапіў у лагер пад Архангельск.

У час ІІ Сусветнай вайны трапіў у Армію генерала Андэрса, ваяваў пад Табрукам.

З 1947 года жыў у Вялікабрытаніі, працаваў у польскім шпіталі ў Пэнлі, урачом на параходах.

Фота. Віленскі ўніверсітэт.

1984 год. Нарадзіўся Алег Касцючэнка.

Сучасны беларускі мастак-жывапісец, манументаліст

Паходзіць з дынастыі беларускіх жывапісцаў.

Скончыў Мінскае мастацкае вучылішча імя А. Глебава, Беларускую акадэмію мастацтваў.

Працуе ў галіне манументальнаяга і станковага жывапісу. Творы мастака часта маюць філасофскі падтэкст і метафарычны змест.

Актызна ўдзельнічае ў рэспубліканскіх, міжнародных мастацкіх выставах Беларусі, Расіі, Германіі, Швецыі, Польшчы.

А. Касцючэнка, “Сняданак N”

1986 год. Памёр Тамілоўскіх Віталь (1910–1986).

Старшы сержант, Герой Савецкага Саюза.

У ліку першых 27 чэрвеня 1944 года пераправіўся праз Дняпро каля в. Палыкавічы. Умела арганізаваўшы абарону, надзейна ўтрымліваў захопленыя пазіцыі, чым спрыяў пераправе іншых падраздзяленняў палка. Удзельнічаў у баях за вызваленне г. Магілёва.