Tag: могилев

Дзень у гісторыі. 10 студзеня. Першае ў свеце метро, першы перапіс насельніцтва на Беларусі. Жудаснае пахаладанне ў Дакоце, катастрафічная лавіна ў Перу. Нарадзіўся Пётр Магіла

Навіна ад

1597 год. Нарадзіўся мітрапаліт Пётр Магіла. 

Рэлігійны дзеяч Рэчы Паспалітай, епіскап Канстанцінопальскай праваслаўнай царквы, Мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі, трэці Экзарх Канстанцінопальскага трону (1632-1647).

Быў прэтэндэнтам на малдаўскі трон, удзельнік Хоцінскай бітвы. 

У 1625 годзе прыняў манаскі пострыг у Кіева-Пячэрскім манастыры, у 1627 годзе стаў архімандрытам Кіева-Пячэрскай лаўры.

Падтрымліваў друкарні Украіны і Беларусі, рабіў пераклады з грэцкай мовы, складаў, пісаў кнігі, у тым ліку першы праваслаўны катэхізіс – «Праваслаўнае вызнанне веры», займаўся  развіццём праваслаўнай адукацыі, прымірэннем праваслаўных і уніятаў. 

Уладзіслаў IV у 1632 годзе афіцыйна аднавіў Кіеўскую праваслаўную мітраполію ў складзе Канстанцінопальскага патрыярхату з утварэннем новай Мсціслаўскай епархіі і назначэннем мітрапалітам Пятра Магілы. 

У 1633 годзе Магіла атрымаў каралеўскі дазвол на збудаванне ў Магілёве царквы Святога Мікалая. Па распараджэнню мітрапаліта магілёўскім біскупам Сільвестрам (Косавым) у 1637 г. была пабудавана часовая драўляная Мікольская царква.

Памёр 11 студзеня 1647 года.

Кананізаваны 8 снежня 2005 года Архіерэйскім саборам Рускай праваслаўнай царквы.

1684 год. Памёр Крыштаф Жыгімонт Пац. 

Вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч. Вялікі харунжы літоўскі, падканцлер, вялікі канцлер літоўскі (з 1658).

Атрымаў выдатную еўрапейскую адукацыю. Служыў у французскай, іспанскай і галандскай арміях.

Адзін з лідараў партыі, якая выступала за каранацыю Міхала Вішнявецкага і  супраць абрання Яна Сабескага.

У 1673 годзе дабіўся прыняцця закона, паводле якога кожны трэці сойм павінны быў праходзіць у Гродне (акрамя Варшавы і Кракава).

1863 год. У 6:00 раніцы ў Лондане пачало працаваць першае ў свеце метро. 

Зараз Лонданскае метро мае працягласць 402 км, яно ўключае 268 станцый і 11 ліній. 

Метро працуюць на усіх, акрамя Антарктыды, кантынентах, у 50 краінах. У Афрыцы яно ёсць толькі ў Алжыры, Егіпце, Нігерыі, Тунісе, Кот д’Івуары. 

Самыя буйныя метрапалітэны ў свеце: па колькасці станцый і ліній – Нью-Ёркскі (472 станцыі, 28 ліній), па даўжыні ліній – Шанхайскі (743 км) і Пекінскі (727 км), па гадавому пасажырапатоку – Пекінскі і Такійскі. 

Самыя кароткія лініі метро (меней за 9 км): у венесуэльскім Маракайба, індыйскім Ахмадабадзе, італьянскіх Катаніі і Генуі, украінскім Дняпры. Гётэборг, Лазана, італьянская Брэшыя, французскі Рэн – самыя маленькія гарады ў свеце, якія маюць метро. 

З 1984 года працуе метро ў Мінску: зараз гэта тры лініі працягласцю 41 км, 33 станцыі, будуецца 4-я лінія.

1890 год. Нарадзіўся Ільдэфонс Бобіч. 

Беларускі каталіцкі святар, пісьменнік, перакладчык, прыхільнік беларусізацыі касцёла. Доктар філасофіі.

Святар з 1915 года. Служыў ў прыходах Друі, Дісненшчыны, Іўі, выкладаў у Віленскай беларускай гімназіі. Супрацоўнічаў з беларускімі часопісамі «Беларус» і «Крыніца».

Аўтар апавяданняў, якія друкаваў у «Нашай ніве», у Першым беларускім календары «Нашай нівы», газеце «Biełarus» і іншых выданнях.

Выступаў за шырокае ўвядзенне беларускай мовы ў каталіцкае богаслужэнне.

У гады Другой сусветнай вайны арыштаваны акупацыйнымі ўладамі, памёр 28 красавіка 1944 года пасля вызвалення з турмы.

І. Бобіч на фотаздымку злева

1896 год. Нарадзіўся Георгій Лаўроў. 

Савецкі беларускі архітэктар.

У 1928-1934 гадах працаваў галоўным архітэктарам у наркамаце камунальнай гаспадаркі БССР, потым пераведзены на працу ў Маскву.

Праекціроўшчык будынкаў Дзяржаўнай бібліятэкі БССР, бібліятэкі і інтэрнатаў БДСГА ў Горках, ўніверсітэцкага гарадка і галоўнага корпуса БДУ, Політэхнічнага інстытута ў Менску, будынка драмтэатра і кінатэатра ў Оршы, будынкаў у Алушце, Албаніі, Алма-Аце, Ашхабадзе, Фрунзе, Сафіі, Бухарэсце.

Памёр 24 мая 1967 года.

1897 год. Пачаўся Першы Усерасійскі перапіс насельніцтва. 

Па даных гэтага перапісу насельніцтва Беларусі ў сучасных яе межах склала 6,38 мільёнаў чалавек. 

Насельніцтва па гарадах (тысяч чалавек): Менск – 90,9, Віцебск – 65,9, Гродна – 40,9, Гомель – 36,7, Полацк – 20,3; Асіповічы – 0,9, Бялынічы – 2,2, Бабруйск – 34,3, Быхаў – 6,4, Глуск – 5,3, Горкі – 6,7, Дрыбін – 1,2, Касцюковічы – 0,7, Клімавічы – 6,0, Клічаў – 0,6, Краснаполле – 3,2, Круглае – 1,6, Крычаў – 6,2, Магілёў – 43,1, Мсціслаў – 8,5, Прапойск – 1,0, Хоцімск – 3,0, Чавусы – 4,7, Чэрыкаў – 5,2, Шклоў – 9,7.

1905 год. Нарадзілася Таццяна Бірыч. 

Беларускі афтальмолаг, доктар медыцынскіх навук. Член-карэспандэнт АН БССР, доктар медыцынскіх навук, прафесар. Герой Сацыялістычнай Працы. Заслужаны дзеяч навукі, заслужаны ўрач БССР.

Працавала загадчыкам кафедры хвароб вачэй Мінскага медінстытута, галоўным афтальмолагам краіны, старшынёй Навуковага таварыства афтальмолагаў БССР, намеснікам старшыні Вярхоўнага Савета БССР (1963-1967).

Аўтар 240 навуковых прац, у тым ліку 4 манаграфій, у галіне аксігенатэрапіі хвароб вачэй, лячэння сухотаў і апёкаў вачэй, выдалення катаракты з дапамогай нізкіх тэмператур (першая ў СССР), вывучэння кровазліцця ў сятчатку ў нованароджаных пры нармальных і паталагічных родах.

Упершыню ў Савецкім Саюзе ужыла метад крыяхірургіі пры захворваннях вачэй.

Памерла 26 лютага 1993 года.

1911 год. Жудаснае пахаладанне ў Дакоце за чвэрць гадзіны. 

У горадзе Рапід-Сіці амерыканскага штата Паўднёвая Дакота цягам 15 хвілін (ёсць сведчанні, што за 5 хвілін) тэмпература апусцілася адразу на 26°С з +16  да −11°C.

Фота: Рапід-Сіці, 1912 год

1956 год. Нарадзіўся Юры Малышэўскі. 

Беларускі майстар выцінанкі. Народны майстар.

З 1987 года працуе ў мастацкай майстэрні аддзелу культуры Пружанскага райвыканкаму. Кіруе дзіцячай студыяй народнай творчасці па мастацтве выцінанкі і разьбы па дрэве.

У яго творах адлюстроўваюцца тры тэмы: жыцьцё лесу і яго насельнікаў, гісторыя роднага мястэчка, дзейнасць паўстанцаў Кастуся Каліноўскага.

Акрамя выцінанкі, працуе таксама ў жывапісе, графіцы, рэстаўрацыі. Ружанскі краязнавец.

1962 год. У 18:13 адбылася найвялікшая ў гісторыі лавін катастрофа: абвал з Невада-Уаскаран (Перу).

Аб’ём масы снегу і лёду склаў прыблізна 3 мільёны кубаметраў, а да канца руху лавіны дасягнуў 10 мільёнаў. 

Гразевы паток імчаўся ўніз з хуткасцю 110 км/гадзіну і нёс на сабе каменныя груды памерам з трохпавярховы дом. 

Лавіна прайшла 10 км і за 7 хвілін сцёрла з твару зямлі гарадок Ранраірка, 6 мястэчак і часткова разбурыла яшчэ тры. Дакладная колькасць ахвяр невядомая. Па прыблізных падліках загінула 4 000 чалавек і 10 000 хатніх жывёл.

1966 год. Нарадзіўся Яраслаў Раманчук. 

Беларускі палітык і эканаміст. Быў кандыдатам у прэзыдэнты Беларусі ад Аб’яднанай грамадзянскай партыі на выбарах 2010 года.

Працаваў выкладчыкам, журналістам, дырэктарам прадпрыемства, аналітыкам, галоўным спецыялістам Камісіі па эканамічнай палітыцы і рэформах Вярхоўнага Савета 13-га склікання, у штотыднёвіку «Белорусская газета», кіраўніком «Навукова-даследчага цэнтра Мізэса», цэнтра «Стратэгія».

Лаўрэат многіх прэмій, у тым ліку Atlas Economic Research Foundation, імя сэра Энтані Фішэра за кнігі «Беларусь: дорога в будущее» і «Бизнес Беларуси: в круге первом».

Самы вядомы прадстаўнік і папулярызатар аўстрыйскай школы эканомікі ў Беларусі.

У 2000-2011 гадах быў намеснікам старшыні Аб’яднанай грамадзянскай партыі.

Клайпеда адсвяткуе Дзень абаронцаў свабоды

Навіна ад

13 студзеня, у Клайпедзе, як і па ўсёй Літве, будуць адзначаць Дзень абаронцаў свабоды. Пройдуць традыцыйныя мерапрыемствы: памятнае вогнішча, прабег па сцежках Абаронцаў свабоды, грамадзянскае запальванне свечак, канцэрты, тэатральныя пастаноўкі, фотавыставы, богаслужэнні.

Пішам, як вайна ва Ўкраіне ўплывае на жыццё еўрапейскіх гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці.

Дзень абаронцаў свабоды ў Літве – гэта дзень памінання ахвяр крывавых студзеньскіх падзей 1991 года. У ноч на 13 студзеня 1991 года савецкія войскі распачалі спробу захапіць тэлевізійную вежу ў Вільнюсе пры падтрымцы танкаў. Увесь свет уважліва сачыў за гэтымі падзеямі. Тады пад танкамі загінулі 14 чалавек, у тым ліку жанчына, сотні атрымалі раненні – такую цану заплаціла Літва за сваю незалежнасць.

Начальнік Вільнюскага гарнізона генерал-маёр Уладзімір Усхопчык пазбег пакарання за свае дзеянні. Ён уцёк на тэрыторыю Беларусі, пазней стаў намеснікам міністра абароны і апорай А. Лукашэнкі.

Фота: пахаванне абаронцаў тэлевежы

Дамова аб Пабрацімстве Клайпеды і Магілёва была падпісана 8 сакавіка 1997.

27 лютага 2022 году, на трэці дзень уварвання расійскіх войск ва Ўкраіну, мэр Клайпеды заявіў аб спыненні пабрацімскіх сувязяў з расійскімі і беларускімі гарадамі. Паводле яго ён звярнуўся да кіраўніцтва гарадоў партнёраў, каб тыя супраціўляліся агрэсіі супраць Украіны, але рэакцыі не было. У афіцыйным спісе гарадоў пабрацімаў Клайпеды Магілёва няма.

Магілёў. media працягвае сачыць за жыццём Клайпеды, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам са спадзевам, што пабрацімства між гарадамі адновіцца.

Клайпеда месціцца на захадзе краіны і з’яўляецца портам на Балтыйскім моры. Насельніцтва 160 тысяч чалавек.

Будаўніцтва карпусоў бальніц, дзіцячых садкоў, рамонт вуліц, — што новага плануецца ў развіцці Магілёва і Бабруйска ў 2023 годзе

Навіна ад

З’явяцца новыя дзіцячыя садкі і карпусы бальніц, будуць праведзены планавыя рамонты дарог, распачнецца планаванне і будаўніцтва новых культурных аб’ектаў. Пра гэта распавёў старшыя Магілёўскага аблвыканкама Анатоль Ісачанка на выніковым пасяджэнні актыва вобласці.

У гэтым годзе ў Магілёве пачнуць будаўніцтва ўнутрыгарадской кальцавой магістралі, якая пройдзе ад вуліцы Якубоўскага да вуліцы Каралёва. Пачнуцца рамонты па праспекце Дзімітрава, вуліцах Будаўнікоў і Камсамольскай.

З’явіцца сёлета ў горадзе і новы дзіцячы садок на 240 месцаў у мікрараёне вуліц Стасавай-Грышына. Акрамя таго, праектныя работы па будаўніцтве дзіцячых садкоў будуць працягнуты ў мікрараёнах Спадарожнік-2, Казіміраўка, Саломінка-2, па вуліцы Гагарына і ў Палыкавічах.

Аднак найважнейшым для гараджан аб’ектам з’яўляецца будаўніцтва новага корпуса экстранай хірургіі. Па словах Анатолія Ісачанкі, на сённяшні дзень завершана будаўніцтва новага інфекцыйнага корпуса, а ў студзені – лютым будзе ўведзены радыёнуклідны корпус анкадыспансера. Акрамя гэтага, пачнецца будаўніцтва рэабілітацыйнага корпуса ў дзіцячай абласной бальніцы.

У 2023 годзе распачнецца і будаўніцтва  новага гісторыка-культурнага аб’екта – Музея воінскай славы на Буйніцкім поле.  

Як адзначыў Анатоль Ісачанка, сёлета ў Бабруйску, які адносіцца да тэрыторыі паскоранага развіцця,  у мікрараёне Кісілевічы будзе пабудаваны дзіцячы садок на 240 месцаў. Таксама ў Бабруйску будзе зроблена праектаванне і распачата будаўніцтва новага хірургічнага корпуса гарадской бальніцы імя У. В. Марзона.

Акрамя таго, у гэтым годзе плануецца пачаць праектаванне вяслярнай базы і фізкультурна-аздараўленчага комплексу. Таксама ў Бабруйску запланавана правядзенне бягучага рамонта вуліц Чангарскай, Урыцкага, Берагавой і Мінскай.

Фота ілюстрацыйнае, з адкрытых крыніц.

У Магілёве з’явіліся чатыры новых снегаўборачных машыны

Навіна ад

Пра гэта агенцтву БелТА расказаў дырэктар дарожна-маставога прадпрыемства Мікалай Харц. 

– На ўзбраенне нашага прадпрыемства паступілі чатыры камбінаваныя дарожныя машыны на базе МАЗ. Яны ўніверсальныя. Зімой абсталяваны шчоткамі для ўборкі дарог і апрацоўкі вуліц супрацьгалалёдным складам. Улетку іх пераабсталююць пад палівальна-мыйныя, якія ў спякоту будуць абрашаць дарогу і дапамагаць камунальным службам у палівальных працах. – паведаміў чыноўнік.

У найбліжэйшыя дні новыя машыны ў поўным складзе выедуць на маршруты для ўборкі і апрацоўкі вуліц горада.

Акрамя гэтага, у канцы мінулага года тэхніку ДМП дапоўнілі тры самазвалы МАЗ грузападымальнасцю 25 т. Цяпер машыны ўжо працуюць – заняты на адвозцы снегу на спецыяльна абсталяваны палігон. 

Пасля зімы машыны задзейнічаюць у перавозцы асфальта для рамонту дарог, нарыхтоўцы пяску і друзу. Аўтапарк камунальнага прадпрыемства ў снежні мінулага года дапоўнілі яшчэ тры трактары з адваламі і шчоткамі.

Фота: БелТА

Подводные камни могилевского экспорта – инновационные перспективы экономики региона под угрозой

Навіна ад

Экспорт в страны вне СНГ постепенно снижается.

Как известно, Беларусь имеет экспортно ориентированную экономику. Она организована таким образом, что для обеспечения расширенного воспроизводства в целом минимум половину произведенного товара необходимо поставлять на экспорт. 

Если взять в разрезе областей, то для Гомельской, Гродненской, Витебской, Могилевской и города Минска доля необходимости экспорта колеблется в пределах 55-65 %.

До 2021 года особых проблем во внешнеэкономической деятельности белорусских субъектов хозяйствования не наблюдалось. Более того, на фоне перманентно вводимых западных санкций предприятия г.Могилева «умудрились» на 47% увеличить экспорт на территорию как раз Евросоюза. Продолжалась работа и с афро-азиатскими направлениями, нашлись торговые союзники в Латинской Америке. На этом фоне поводов у чиновников для особого беспокойства вроде и не имелось.

Внешний рынок достаточно изменчив как по номенклатуре поставляемых товаров, так по их объемам и цене. Уже в 2021 году в Могилевской области обратили внимание на то, что экспорт должен прирастать не только в денежном выражении, но и в физическом измерении. В неравной борьбе с рыночной экономикой «пали» гиганты европейского масштаба «Веснянка» и «Могилевхимволокно», уступив ниши частным предприятиям, а в химической промышленности предприятиям иностранным. 

Эдаким экономическим бодрячком держится Моготекс (спасибо прежнему и нынешнему руководству), ряд осиповичских производств, неожиданно «выстрелил» «Красный металлист», пока еще удерживаются на плаву вагоностроительный завод и «Белшина». Как видим, Могилевская область живет своей экономической жизнью со своими достижениями и объявленными банкротствами. 

Но ведь не зря на последнем совещании во Дворце Независимости в январе 2023 г. руководитель государственного аппарата обратил внимание на ситуацию во внешнеэкономической деятельности и потребовал активизации и ускорения, ибо самоуспокоенность в данном направлении может привести к провалу нынешнего года. И данный подход весьма актуален для Могилевской области. Экспорт за 10 месяцев 2022 г. в приднепровском крае в стоимостном выражении увеличился на 127,2 млн. долларов или на 6 % к уровню январь-октябрь предыдущего года. Вроде и есть чему порадоваться, но ведь и импорт прирос на 5,1 % (+ 63,8 млн. дол.). Успокаивает довольно высокий показатель сальдо в 912 млн. долларов США.

Но в данном случае важна тенденция: в сентябре 2022 г. экспорт снизился к показателю августа на 3,8 % (импорт меньше на 6,3 %), а в октябре падение экспорта в денежном выражении составило еще 3,3 % к показателю сентября, а вот импорт вырос на 2 %.

Что касается групп товаров, то в данном случае по-прежнему лидируют аграрии: за 10 месяцев прошлого года экспорт продовольствия составил 372 млн. долларов США и вырос на 32,4 % к соответствующему уровню предыдущего года. Увеличили аграрии и импорт продовольственных товаров до 84,5 млн. долларов (+ 24,8 %). Заметим, что экспорт сельхозпродукции превышает импорт в 4,4 раза.

А вот с группой непродовольственных товаров происходит весьма неприятная история: мало того, что в целом показатель экспорта за 10 месяцев по этим товарам составляет весьма скромную сумму в 196,5 млн. долларов США, но и его темпы заметно снизились – всего лишь 84,3 %. А вот импорт по этой категории товаров снизился только до уровня 89,3 %. Явно, что в иных отраслях, кроме аграрной, появились весьма тревожные явления для экономики области. Впрочем, экспорт в данной группе товаров превышает импорт так же, как и у аграриев, в 4,4 раза.

Но настоящим подводным камнем для могилевского экспорта является сокращение стран-импортеров нашей продукции: если в 2021 г. экспорт осуществлялся на рынки 102 государств, то в 2022 г. – только 89 (что составляет 87 %). Сузился внешний рынок и по группировкам стран: экспорт и импорт со странами СНГ увеличился на 25,1 %, а вот со странами вне СНГ внешнеторговый оборот товарами сократился на 32,4 %. А вместе с этим и инновационные перспективы могилевской экономики.

Фото иллюстративное.

Ушчыльненне Саломенкі – улада настойвае, а жыхары супраць

Навіна ад

Дзіва – жыхары магілёўскай Саломенкі дабіліся перагляду праекта будаўніцтва новага дома, але канфлікт працягваецца.

У мікрараёне Саломенка адбылася прэзентацыя праекта новага дома па вуліцы Каштанавая. Архітэктары вымушаны былі перарабляць праект, бо ізноў разгарэўся традыцыйны ў падобных выпадках канфлікт, у якім улада прапануе будаўніцтва, а жыхары катэгарычна супраць. 

Магілёўскі гарадскі выканкам абвясціў пачатак грамадскага абмеркавання праекта і вывучэння грамадскай думкі наконт узвядзення шматкватэрнага жылога дома паміж домам № 18 па вуліцы Каштанавая і сярэдняй школай №40. 

– Папярэдняе абмеркаванне праекта не адбылося па шэрагу прычын. – цьмяна паведаміў начальнік упраўлення архітэктуры гарвыканкама Зміцер Бабкуноў.  

Насамрэч, без вывучэння думак жыхароў мікрараёна, яшчэ некалькі месяцаў назад улада планавала пабудаваць чатырохпад’ездны вялізны дом, знішчыць пасадкі дрэў, разбурыць пешаходную вуліцу Каштанавая, зацяніць школу і нарабіць яшчэ масу глупстваў. 

Менавіта глупствам і непрафесіяналізмам палічылі задуму жыхары Саломенкі. Яны здолелі самаарганізавацца, стварылі свой раённы чат, у які ўвайшлі жыхары каля 500 кватэр – а гэта прыкладна 2 000 чалавек – і абмеркавалі ў ім план сваіх дзеянняў. У выніку было сабрана некалькі сотняў подпісаў супраць бязглуздага, на думку жыхароў мікрараёна, праекта. 

Пра тое, што новы дом перарэжа самую старажытную пешаходную вуліцу ў горадзе і знішчыць толькі што высаджаныя дрэвы паведамлялі mogilev.media. 

Новы праект дома

Трэба аддаць належнае гарадскім чыноўнікам. Яны ўлічылі многія заўвагі і выправілі пэўныя хібы папярэдняга праекта. Замест 4-х пад’ездаў цяпер прапануецца 2. Зроблены асобны праезд да дома. У мікрараёне прадугледжана будаўніцтва новай паркоўкі. І нарэшце, яны ў памяшканні мясцовай школы зрабілі прэзентацыю новага праекта.  

Праект прадугледжвае будаўніцтва 10-павярховага жылога будынка ў раёне дома № 18 па вуліцы Каштанавая. Інсаляцыя жылых памяшканняў будынка і яго тэрыторыі цяпер адпавядае стандартам. Таксама назіраюцца нарматыўныя адлегласці да паркоўкі, участкаў цвёрдых адыходаў і гульнявых пляцовак.

У месцах перасячэння пешаходных дарожак з праезнай часткай устаноўка бетонных бакоў будзе пракладацца на тым жа ўзроўні для зручнасці перамяшчэння дзяцей і інвалідных калясак. У межах участка распрацавана ўстаноўка сучаснага велабокса для захоўвання асабістых ровараў.

Таксама распрацавана зона для шпацыраў са зручнымі лавамі і маляўнічымі пасадкамі дрэў і хмызнякоў. Гэтая зона звязана з дарожнай сеткай і існуючым пешаходным бульварам мікразоны. 

Патрабаванні і думкі жыхароў

На сустрэчу прыйшла без малога сотня неабыякавых жыхароў мікрараёна, якія  прадстаўлялі групу, у якой зарэгістравана больш за 500 кватэр суседніх дамоў на Саломенцы. Сустрэча была жывая, часам жарсці разгараліся, асаблівай актыўнасцю, як звычайна апошнім часам, адзначыліся мясцовыя жанчыны.

Удзельнікі сустрэчы задавалі наступныя пытанні: навошта будаваць дом на месцы нядаўна высаджанага сквера? Хто кампенсуе затрачаныя на пасадку дрэў дзяржаўныя сродкі? 

Пад’езд да дома ізноў тупіковы – гэта памылка праектантаў 1990-х гг. Няма асобнага тэхнічнага пад’езда да дому. 

Вырасце нагрузка на дзіцячыя сады і на адзіную ў мікрараёне школу №40. І без гэтага дома раённая паліклініка №10 перапоўненая.

Дом і праезд да яго пабудуюць каля школы і стадыёна, што створыць небяспеку для дзяцей.

Жыхары бліжэйшых дамоў выказалі галоўнае пытанне: чаму міністэрства пайшло насустрач, а мясцовая ўлада ўпарта ідзе супраць нас?

Адказы чыноўнікаў:

Транспартнае абслугоўванне вырашыцца ў рамках будаўніцтва мікрараёна Міжгор’е (Саломенка-2). Ужо ў 2023 годзе плануецца пачаць будаўніцтва дзіцячага саду і школы за вуліцай Жамчужная ў новым мікрараёне.

Парковачныя месцы, у тым ліку для жыхароў бліжэйшых дамоў, а не толькі для жыльцоў новага – будуць аднесены ўбок і размесцяцца каля магазіна “Суседзі”.

На многія пытанні жыхароў мікрараёна ў праектантаў, архітэктараў і будаўнікоў не было канкрэтных адказаў. Яны зусім не арыентаваліся на мясцовасці, жыхарам прыйшлося потым вадзіць галоўнага архітэктара на экскурсію на запланаваны ўчастак будаўніцтва.

Не атрымалі жыхары адказу і на галоўнае пытанне: “Ці пачулі вы нашы галасы супраць, і ці будзе распачата будаўніцтва дома?” Галоўны архітэктар толькі паабяцаў перадаць думкі, якія ён пачуў, членам камісіі.

Частку ўдзельнікаў сустрэчы змены ў праекце збольшага задаволілі. А іншыя жыхары суседніх дамоў маюць намер змагацца і надалей. 

Магілёўскі пошукавік вярнуў чарговую згубленую ўзнагароду родным ветэрана – відэа

Навіна ад

Ордэн “Чырвонай зоркі” знайшоў у сябе на прысядзібным участку аршанец Уладзімір Камянкоў.

Пра знаходку даведаўся магілёўскі пошукавік, гісторык Яўген Балбераў які шмат гадоў займаецца атрыбуцыяй страчаных калісьці і знойдзеных у наш час узнагарод. 

Галоўная місія Яўгена Балберава пры гэтым – адшукаць родных, нашчадкаў ветэрана і вярнуць узнагароду ім. Аднойчы яму ўдалося адшукаць і самаго ветэрана, і праз пасярэдніцтва Пасольства Казахстана вярнуць яму медаль “За адвагу”.

Гэтым разам знойдзеным аказаўся ордэн “Чырвонай зоркі”, які належыў ветэрану з Аршанскага раёна Васілю Меркулю. Узнагарода была ўручана ўнуку героя Вялікай Айчыннай вайны, Максіму Меркулю.

Відэа: mogilev.media

Памёр Ілля Далжанкоў – басіст магілёўскага фолк-гурта Osimira

Навіна ад

Ілля Далжанкоў дваццаць год быў музыкантам знакамітай групы Osimira, граў на бас-гітары. У час, вольны ад рэпетыцый і канцэртаў, працаваў таксама будаўніком і прамысловым альпіністам. У апошні час разам з іншым музыкантам гурта Osimira Кастусём Канцавым Далжанкоў працаваў у адной з магілёўскіх школ. 

Як ахоўнік, ён заступіў на працу і 8 студзеня чысціў школьны двор ад снега. Мяркуецца, што з-за рэзкіх фізічных нагрузак у музыканта спынілася сэрца.

Памёр Ілля Далжанкоў
Гурт Osimira. Ілля Далжанкоў – справа, з гітарай.

Іллі Далжанкову было 44 гады. Яго пахаванне адбудзецца 9 студзеня на Лаўсанаўскіх могілках.

“M.@rt-контакт” в воспоминаниях Владимира Петровича – часть десятая, заключительная

Навіна ад

Mogilev.media продолжает знакомить вас с воспоминаниями одного из организаторов, творческих вдохновителей блистательного театрального действия “M@rt-контакт”. От которого могилевчанам, похоже, только и остались – воспоминания. Субъективные заметки бывшего главного режиссера Могилевского областного драмтеатра Владимира Петровича мы нашли в его небольшом и уютном блоге, и с любезного разрешения автора решили опубликовать без изменений и с сохранением авторского стиля для наших уважаемых читателей. Сегодня мы завершаем цикл воспоминаний, а предыдущий выпуск Субъективных заметок вы можете найти по этой ссылке.

Часть 10, заключительная. ”M.@rt-контакт”, как явление, его значение, перспективы его дальнейшего существования.

“M.@rt-контакт” Субъективные заметки.

То, что изложено ниже, моё видение ситуации и моя правда.

Международный молодежный театральный форум ”M.@rt-контакт”, как и фестиваль духовной музыки “Магутны Божа”, давали возможность жителям города Могилёва расширить восприятие прекрасного и оценить его многообразие. 

Эти два фестиваля через живого человека, непосредственно здесь и сейчас творящего искусство, обменивались энергиями со зрителем, наполняли друг друга эмоциями. За этим шли, этого ждали, потому и разлетались билеты в считанные дни после поступления их в продажу.

За годы существования этих фестивалей появился фестивальный зритель, а так же фестивальные фанаты, в хорошем смысле этого слова) 

Город готовился, ждал, и это было волнительно для ждущих, для участвующих, и для готовивших фестивали. 

Говоря “город ждал”, трезво понимаю, что ждала их малая толика людей, от всего населения города, и точно знаю, что многие даже не подозревали, о существовании этих фестивалей. 

Сухая статистика говорит, что театром интересуется от 3% жителей – то есть около 11 500 человек в городе Могилёве можно назвать любителями театра? И то, что в марте месяце это количество в разы увеличивалось, заслуга Международного молодёжного театрального форума “М.@rt-контакт”. 

Но всё хорошее, как впрочем и плохое, когда-нибудь заканчивается, а если не заканчивается, то неминуемо превращается в фарс. За эти годы в Беларуси были закрыты несколько фестивалей, в числе которых “Магутны Божа”, “Теарт”, а так же экспериментальные театральные площадки. 

И это при том, что в Беларуси 28 профессиональных театров, тогда как в Лондоне – 150, в Москве – 170 и это без учёта экспериментальных площадок. Чтобы перечислить театральные фестивали Беларуси, с избытком хватит пальцев одной руки. Выводы делайте сами. 

Изменения коснулись и нашего фестиваля. Количество стран, желающих к нам приехать, изрядно сократилось, как и сократилось количество театральных критиков, желающих приехать на фестиваль. Приходилось скрести по сусекам и делать вид, что “все идет по плану”. 

Что будет дальше и как будет развиваться “М.@rt-контакт”, и будет ли в принципе развиваться, сказать трудно. Не берусь предсказывать, но понимаю, что всё когда-нибудь заканчивается. 

Посмотрим.

Верю в лучшее…

Мікалаеў працягвалі абстрэльваць нягледзячы на “перамір’е”

Навіна ад

У той час, калі расійскія і беларускія СМІ хлусліва пісалі пра абвешчанае Расіяй аднабаковае “спыненне агню” на Каляды, расійскія вайскоўцы працягвалі весці баявыя дзеянні. 

Так, у Мікалаеве за суткі  абстрэламі акупантаў пашкоджана 18 грамадзянскіх аб’ектаў – паведамляе inshe.tv. 

Усяго станам на 7 студзеня 2023 года з пачатку расійскага нападу на Ўкраіну на Мікалаеўшчыне пашкоджана часткова або поўнасцю 14 726 грамадзянскіх аб’ектаў.

Пішам, як вайна ва Ўкраіне ўплывае на жыццё еўрапейскіх гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці.

108 гадоў назад ў Мікалаеве пусцілі трамвай. Сёння даўжыня трамвайных ліній складае 73 км. У 1897-1925 гадах трамвай працаваў на коннай цяге, потым быў пераведзены на электрычную. А вось яго пабрацім Магілёў так і не дачакаўся электрычнага трамвая.

Нягледзячы на расійскія абстрэлы, у Мікалаеўскай вобласці працягваецца аднаўленне транспартнай інфраструктуры. 

Напярэдадні Раства сёлы Архангельскае і Зарэчнае былі злучаны пераправай праз раку Інгулец. Пераправа мае даўжыню 122 метра і шырыню  8 метраў.

У Мікалаеўскай вобласці і самім Мікалаеве ўвесь час назіраюцца перабоі з энергазабеспячэннем. Выключэннем не стала і святочная субота, 7 студзеня. Магчымы і далейшыя адключэнні электрычнасці пры перавышэнні лімітаў – паведамляе “Мікалаеўаблэнерга”.

«Калі ласка, эканомна расходуйце электраэнергію, каб не выкарыстоўваць пагадзінныя графікі адключэння» – прызываюць энергетыкі.

У мэтах стабілізацыі падачы электрычнай энергіі да спажыўцоў, Вялікабрытанія паставіла ў Мікалаеў 280 генератараў.

Генератары гарантуюць надзейную працу медыцынскіх устаноў, аб’ектаў крытычнай інфраструктуры. “Ва ўмовах пастаянных абстрэлаў энергасістэмы генератары гарантуюць надзейную працу медыцынскіх устаноў, аб’ектаў крытычнай інфраструктуры і пунктаў нязломнасці”, – гаворыцца ў паведамленні bykvu.com.

З марской акваторыі Мікалаева зніклі расійскія ваенныя караблі – Расія прыбрала з баявога дзяжурства караблі ў Чорным моры. 

Аднак расійцы трымаюць свае судны ў акваторыях Азоўскага і Міжземнага мораў, – паведамляе ВМС ЗСУ. 

Так, у Азоўскім моры вораг працягвае кантраляваць марскія камунікацыі, утрымліваючы на баявым дзяжурстве 2 караблі.

Пры гэтым у Міжземным моры знаходзіцца 9 расійскіх караблёў, з іх 5 носьбітаў крылатых ракет “Калібр”, агульны залп якіх складае 72 ракеты.

Пабрацімства Мікалаева з Магілёвам было замацаванае дамовай у 2009 годзе.

31 мая 2022 году мэр украінскага гораду заявіў, што Пагадненне аб пабрацімстве з Магілёвам скасаванае і выказаў спадзеў, што яно будзе адноўленае, калі Беларусь стане свабоднай.

Магілёў. media працягвае сачыць за жыццём Мікалаева, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам.

Мікалаеў месціцца за 65 кіламетраў ад Чорнага мора. Да вайны ў ім жыло 490 тысяч чалавек. Траціна з іх вымушана была пакінуць горад. Паводле Генштабу Узброеных сіл Украіны Мікалаеў адзін з асноўных кірункаў наступу расіян.

Яго рэгулярна абстрэльваюць, знішчаючы гарадскую інфраструктуру і змушаючы мясцовую ўладу капітуляваць. Прэзідэнт Украіны Уладзімер Зяленскі прысвоіў Мікалаеву ганаровае званне «Горад-герой».