Беспрэцэдэнтная па сваёй масавасці атака Ірана на Ізраіль адбылася ў ноч на 14 красавіка. Персідская дзяржава запусціла 185 беспілотнікаў, 110 ракет класа “зямля-зямля”, 36 крылатых ракет. Таксама Ізраіль быў атакаваны з тэрыторыі Лівана, Емена і Ірака. Афіцыйныя прадстаўнікі Ірана заявілі, што гэтая атака стала адказам на ізраільскі ўдар па іранскаму консульству ў Сірыі, у выніку якога загінуў прадстаўнік вышэйшага камандавання іранскай арміі.
Атака ажыццяўлялася некалькімі хвалямі і працягвалася каля 5-6 гадзін. Прэс-сакратар ізраільскай арміі Авічай Адраі так пракаментаваў вынік іранскага ўдару: “З прыкладна 170 запушчаных Іранам беспілотнікаў – ні адзін з іх не пранік у Дзяржаву Ізраіль, бо баявыя самалёты і сістэмы супрацьпаветранай абароны нашы і нашых саюзнікаў перахапілі дзясяткі з іх. З больш чым 30 крылатых ракет, запушчаных Іранам, ні адна ракета не прабілася на тэрыторыю Ізраіля. Нашы баявыя самалёты перахапілі за межамі краіны 25 ракет. З больш чым 120 балістычных ракет вельмі малая колькасць прарвалася праз ізраільскую мяжу, а астатнія ракеты былі перахопленыя. Гэтая невялікая колькасць упала на базу ВПС у Нафаціме і нанесла невялікі ўрон інфраструктуры.”
Таксама паведамляецца, што ў выніку падзення ашчэпкаў збітых ракет у ізраільскім горадзе Негеў была параненая маладая жанчына. 30 чалавек звярнуліся па медыцынскую дапамогу ў Ізраілі пасля сігналаў трывогі.
Аналізуючы каментарыі крыніц у ізраільскай арміі і малазаўважныя заявы, зробленыя прадстаўнікамі ЦАХАЛ, брытанскае выданне The Guardian апублікавала даследаванне пра выкарыстанне Ізраілем у вайне супраць ХАМАС сістэмы штучнага інтэлекта. Гэтая сістэма, вядомая як “Евангелле”, значна паўплывала на пошук дапушчальных мэтаў для атак.
Сваю першую вайну з выкарыстаннем штучнага інтэлекта Ізраіль праводзіў яшчэ ў 2021 годзе. Гэта была 11-дзённая вайна, падчас якой прадстаўнікі ізраільскай арміі заявілі пра актыўнае выкарыстанне машыннага навучання і перадавых вылічэнняў. Па выніках канфлікта ў траўні 2021 года Ізраіль заявіў пра небывалы поспех і знішчэнне ваеннай інфраструктуры ХАМАС.
Сучасная вайна паміж Ізраілем і ХАМАС дае ЦАХАЛ беспрэцэдэнтна большыя магчымасці для выкарыстання перадавых ваенных тэхналогій на тэатры баявых дзеянняў. Брытанскае выданне The Guardian сабрала і прааналізавала падрабязнасці пра выкарыстанне ізраільцянамі сістэмы штучнага інтэлекту пад назвай “Хабсора”, альбо “Евангелле” – па-беларуску.
Да 100 мэтаў у дзень
Сакрэтны аддзел адміністрацыі (выяўлення і прызначэння) мэтаў для нанясення ўдараў быў створаны ў ЦАХАЛ у 2019 годзе пры разведвальным упраўленні. У кароткай заяве на вэб-сайце ЦАХАЛа сцвярджалася, што ў вайне супраць ХАМАС яна выкарыстоўвае сістэму на аснове штучнага інтэлекту, каб “выяўляць мэты ў хуткім тэмпе”.
ЦАХАЛ заявіў, што “дзякуючы хуткаму і аўтаматычнаму здабыванню інтэлектуальных дадзеных”, Евангелле дало рэкамендацыі па таргетынгу для сваіх даследчыкаў “з мэтай поўнага супадзення паміж рэкамендацыямі машыны і ідэнтыфікацыяй, праведзенай чалавекам”.
Шматлікія крыніцы, знаёмыя з працэсамі цэлеўказання ЦАХАЛа, пацвердзілі існаванне механізаванага алгарытма, заявіўшы, што ён выкарыстоўваўся для стварэння аўтаматызаваных рэкамендацый для нападу на цэлі – такія, як прыватныя дамы асоб, якія падазраюцца ў дзейнасці ў групоўках ХАМАС або Ісламскі Джыхад.
Авіў Кохаві, які займаў тады пасаду кіраўніка Арміі абароны Ізраіля, заявіў, што новае падраздзяленне, гэта дывізія, “абсталяваная магчымасцямі штучнага інтэлекту” і якая ўключае ў сябе сотні афіцэраў і салдат. У інтэрв’ю, апублікаваным перад бягучай вайной, ён сказаў, што гэта “машына, якая вырабляе велізарныя аб’ёмы дадзеных больш эфектыўна, чым любы чалавек, і ператварае іх у цэлі для ўдару”. Па словах Кохаві, “як толькі гэтая машына была актываваная” падчас 11-дзённай вайны Ізраіля з ХАМАС у маі 2021 года, яна стварала 100 цэляў у дзень.
Цяпер – незалежна ад рангу
Новая дывізія са штучным інтэлектам была створана для вырашэння хранічнай праблемы ЦАХАЛа. У ранейшых аперацыях у Газе ў ізраільскай арміі нярэдка проста не хапала мэтаў для нанясення ўдараў, паколькі высокапастаўленыя чыноўнікі ХАМАС знікалі ў тунэлях у пачатку любога новага наступу
Як паведамляюць крыніцы выдання, такія сістэмы, як Евангелле, дазволілі ЦАХАЛу выяўляць і атакаваць значна большую групу малодшых аператыўнікаў.
Адзін чыноўнік, які працаваў над прыняццем рашэнняў аб цэлеўказанні ў папярэдніх аперацыях у Газе, сказаў, што ЦАХАЛ раней не нападаў на дамы малодшых членаў ХАМАС. І гэта змянілася ў дачыненні да цяперашняга канфлікту – цяпер дамы падазраваных актывістаў ХАМАС становяцца мішэнню незалежна ад рангу.
Згодна з дадзенымі, апублікаванымі ЦАХАЛам у лістападзе, на працягу першых 35 дзён вайны Ізраіль атакаваў 15 000 аб’ектаў у Газе, што значна вышэй, чым у папярэдніх ваенных аперацыях на гэтай густанаселенай прыбярэжнай тэрыторыі. Для параўнання, у вайне 2014 года, якая доўжылася 51 дзень, ЦАХАЛ разбамбіў ад 5000 да 6000 цэляў.
“Гэта сапраўды як фабрыка”
Крыніцы, знаёмыя з тым, як сістэмы на аснове штучнага інтэлекту былі інтэграваныя ў аперацыі ЦАХАЛа, сказалі, што такія інструменты значна паскорылі працэс стварэння мэты.
– Мы рыхтуем мішэні аўтаматычна і працуем у адпаведнасці з кантрольным спісам. – паведаміла крыніца, якая раней працавала ў мэтавым аддзеле, выданню +972/Local Call – Гэта сапраўды як фабрыка. Мы працуем хутка і няма часу ўнікаць у цэль. Мяркуецца, што нас ацэньваюць паводле таго, колькі мэтаў нам удалося стварыць.
У кароткай заяве ЦАХАЛа аб дзейнасці дывізіі па цэлеўказанні высокапастаўлены чыноўнік сказаў, што падраздзяленне “вырабляе дакладныя атакі на інфраструктуру, звязаную з ХАМАС, наносячы пры гэтым вялікую шкоду праціўніку і мінімальную шкоду асобам, якія не ўдзельнічаюць у баявых дзеяннях”.
Былая высокапастаўленая ізраільская ваенная крыніца распавяла Guardian, што аператыўнікі выкарыстоўваюць “вельмі дакладнае” вымярэнне хуткасці грамадзянскіх асоб, якія эвакуіруюцца з будынка незадоўга да ўдару. “Мы выкарыстоўваем алгарытм, каб ацаніць, колькі мірных жыхароў засталося. Ён дае нам зялёны, жоўты, чырвоны, як сігнал святлафора”.
Аднак эксперты ў галіне штучнага інтэлекту і ўзброеных канфліктаў, якія размаўлялі з Guardian, заявілі, што скептычна ставяцца да сцвярджэнняў, што сістэмы на аснове штучнага інтэлекту памяншаюць шкоду грамадзянскаму насельніцтва, заахвочваючы больш дакладнае нацэльванне.
“Паглядзіце на фізічны ландшафт Газы. – сказаў Рычард Моес, даследчык, які ўзначальвае групу Article 36, якая змагаецца за зніжэнне шкоды ад зброі – Мы назіраем паўсюднае руйнаванне гарадской тэрыторыі з дапамогай цяжкай выбуховай зброі, таму заявы аб дакладнасці і абмежаванасці прымянення сілы не пацвярджаюцца фактамі.
Фота: Maxar Technologies/Reuters
Іншая крыніца паведаміла выданню, што Евангелле дазволіла ЦАХАЛу запусціць “фабрыку масавых забойстваў”, у якой “акцэнт робіцца на колькасці, а не на якасці”. Чалавечае вока, па яго словах, “будзе аглядаць цэлі перад кожнай атакай, але яму не прыходзіцца марнаваць на гэта шмат часу”.
У некаторых экспертаў, якія даследуюць штучны інтэлект і міжнароднае гуманітарнае права, такое паскарэнне выклікае шэраг праблем. Доктар Марта Бо, навуковы супрацоўнік Стакгольмскага міжнароднага інстытута даследавання праблем міру, сказала, што нават калі “людзі знаходзяцца ў курсе”, існуе рызыка таго, што ў іх узнікне “схільнасць да аўтаматызацыі” і “празмерная залежнасць ад сістэмы, якія аказваюць занадта вялікі ўплыў на складаныя чалавечыя рашэнні”.
Мойес з Article 36 сказаў, што, абапіраючыся на такія інструменты, як Евангелле, камандзірам “перадаецца спіс мэтаў, створаны кампутарам”, і яны “неабавязкова ведаюць, як гэты спіс быў створаны, або маюць магчымасць адэкватна аналізаваць і ставіць пад сумнеў рэкамендацыі па таргетынгу”.
“Існуе небяспека, – дадаў ён – што калі людзі пачынаюць спадзявацца на гэтыя сістэмы, яны становяцца вінцікамі ў механізаваным працэсе і губляюць здольнасць разумна разглядаць рызыку нанясення шкоды грамадзянскаму насельніцтва”.
Прэм’ер-міністр Ізраіля Беньямін Нетаньяху рыхтуецца да наземнай аперацыі і пагражаае адказам, які зменіць увесь Бліжні Ўсход – піша Middle East Online.
Спасылаючыся на ізраільскі канал “А24” выданне паведамляе, што Нетаньяху патэлефанаваў прэзідэнту ЗША Джо Байдэну і заявіў, што ў Ізраіля не будзе іншага выбару, акрамя як пачаць наземную аперацыю ў Газе.
Размова паміж Нетаньяху і Байдэнам у нядзелю стала другой пасля нечаканай атакі ХАМАС на Ізраіль. Паводле крыніц, Нетаньяху праінфармаваў Байдэна падчас тэлефоннай размовы, што нельга праяўляць слабасць на Блізкім Усходзе, і гэта прымусіць Ізраіль дзейнічаць з вялікай сілай.
Нагадаем, у суботу ХАМАС нанёс ракетны ўдар, і яго байцы праніклі праз сушу, мора і праз памежную агароджу ў населеныя пункты, якія атачаюць Газу. Гэта стала самым жорсткім нападам на Ізраіль за апошнія дзесяцігоддзі.
На фота: атака на музычны фестываль у Ізраілі баевікамі ХАМАС
Ізраільская армія адказала інтэнсіўнай бамбардзіроўкай сектара Газа, які кантралюецца ісламскім рухам ХАМАС і знаходзіцца ў аблозе Ізраіля з 2007 года.
У выніку эскалацыі з ізраільскага боку загінула больш за 800 чалавек, у сектары Газа – 560. З абодвух бакоў – тысячы параненых.
Крыніцы адзначылі, што прэзідэнт ЗША спытаў Нетаньяху аб дадатковых сцэнарах эскалацыі пазней, і Байдэн адзначыў, што паведамленні, якія дайшлі да ЗША з Лівана, заключаліся ў тым, што дадатковы фронт не будзе адкрыты. Нетаньяху адказаў Байдэну, што яго турбуе сцэнар адкрыцця дадатковага фронту на поўначы, і што Ізраіль рыхтуецца да гэтага.
Адносна пытання закладнікаў, якія знаходзяцца ў руках ХАМАС у Газе, Нетаньяху сказаў, што Ізраіль не зацікаўлены ў правядзенні якіх-небудзь перамоваў па гэтым пытанні на дадзеным этапе: «Ніякіх перамоў няма».
Як паведамляе ізраільскі канал, амерыканская крыніца, знаёмая са зместам размовы, заявіла, што Байдэн не спрабаваў пераканаць Нетаньяху не праводзіць наземную аперацыю ў Газе: «Мы не спрабуем пераканаць ізраільцян у гэтым пытанні, таму што мы падтрымліваем права Ізраіля абараняць сябе, і гэта адпавядае нашым уражанням. Мы лічым, што пераканаць ізраільцян у гэтым прама цяпер немагчыма».
Сёння, у нядзелю, ліванская радыкальная групоўка Хізбала выйшла на лінію аперацыі “Паводка Аль-Акса”, распачатай байцамі ХАМАС у Ізраілі пасля раптоўнай атакі з сушы, паветра і мора, якая працягваецца другі дзень запар.
Мінамётамі Хізбалы былі абстраляныя тры ізраільскія пазіцыі на фермах Шэбаа – паведамляе Bloomberg. Гэтыя тэрыторыі з’яўляюцца спрэчнымі паміж Ізраілем і Ліванам. Аналітыкі заўважаюць, што адказ ізраільскай арміі на бстрэл быў стрыманым. Ізраільскія сілы абмежаваныя, і хочуць пазбегнуць адкрыцця новага фронту супрацьстаяння, пасля самай небяспечнай атакі за апошнія 50 гадоў. Аднак, ізраільцяне адказалі артылерыйскімі ўдарамі па Ліване і атакай беспілотнікаў на пост Хізбалы недалёка ад мяжы.
Тым часам Армія абароны Ізраіля працягвае аперацыю па ліквідацыі баевікоў ХАМАС на поўдні краіны. Раніцай у нядзелю ізраільскія вайскоўцы заявілі, што іх сілы ўсё яшчэ змагаюцца з уварваннямі ваяўнічай ісламісцкай групоўкі ў васьмі месцах, і што дзве сітуацыі з закладнікамі былі «вырашаныя», але не ўдакладнілі, ці былі ўсе закладнікі выратаваны жывымі.
Па дадзеных Цахала, за ноч Ізраіль паразіў 426 цэляў у сектары Газа, зраўняўшы з зямлёй жылыя дамы гіганцкімі выбухамі. Гэта ўключала 14-павярховую вежу, у якой размяшчаліся дзясяткі кватэр, а таксама офісы ХАМАС у цэнтры горада Газа і мячэці (на фота). У выніку ракетных удараў на тэрыторыі сектара Газа загінула больш за 230 чалавек. Колькасць ахвяр сярод жыхароў Ізраіля ў выніку атакі ХАМАС налічвае каля 300 чалавек, мяркуецца што яшчэ 50 застаюцца ў закладніках.
Перад світаннем у нядзелю баевікі выпусцілі яшчэ некалькі ракет з сектара Газа, паразіўшы бальніцу ў ізраільскім прыбярэжным горадзе Ашкелон.
У тэлезвароце ў суботу ўвечары прэм’ер-міністр Ізраіля Беньямін Нетаньяху заявіў, што вайскоўцы будуць выкарыстоўваць усю сваю сілу, каб знішчыць магчымасці ХАМАСа і “адпомсціць за гэты чорны дзень”. Але ён папярэдзіў: «Гэтая вайна зойме час. Гэта будзе складана.”
На Ізраіль былі выпушчаныя каля 5 000 ракет і снарадаў, яны дасягалі Іерусаліма. Дзясяткі мірных ізраільцян і салдат забітыя альбо патрапілі ў палон – сцвярджае ХАМАС.
Найбуйнейшая ў гісторыі атака баевікоў палесцінскага ісламісцкага руху ХАМАС адбылася раніцай 7 кастрычніка. Масіраваны ракетны ўдар па ўсёй тэрыторыі Ізраіля, уключаючы Тэль-Авіў і Іерусалім, працягваўся каля паўгадзіны, пачынаючы з 06.28. З самай раніцы пачалі паступаць паведамленні пра інфільтрацыю на тэрыторыю Ізраіля груп баевікоў ХАМАС, якія захапілі паліцэйскі ўчастак у горадзе Сдэрот, заблакавалі мірных жыхароў у прымежных паселішчах, забілі і ўзялі ў палон ізраільскіх салдат.
З горада Сдэрот пачалі паступаць паведамленні і відэаролікі, на якіх бачныя целы забітых мірных жыхароў, а таксама спалены ізраільскі танк.
«Мы абвяшчаем аб пачатку аперацыі «Паводка Аль-Акса» і паведамляем, што першы ўдар па пазіцыях і ўмацаваннях праціўніка перавысіў 5000 ракет і снарадаў» – заяўляецца на афіцыйным сайце ХАМАС.
У адказ на напады, якія, гледзячы па ўсім, засталі Армію абароны Ізраілю знянацку, Ізраіль абвясціў стан вайны.
Паводле ацэнак ізраільскай паліцыі, на дадзены момант у краіне знаходзяцца 60 баевікоў, паведамляе Haaretz. Баявыя дзеянні працягваюцца. Дадаецца, што жыхарам прылеглай да сектара Газа тэрыторыі было загадана заставацца ў сваіх дамах. “Армія абароны Ізраіля будзе абараняць ізраільскае грамадзянскае насельніцтва, а тэрарыстычная арганізацыя ХАМАС заплаціць высокую цану за свае дзеянні” – гаворыцца ў заяве ваенных.
Міністр абароны краіны Ёаў Галант абвясціў набор у войска рэзервістаў. Ізраільскія знішчальнікі наносяць удары па цэлях у сектары Газа, вайскоўцы перакрываюць дарогі вакол анклава. Армія Ізраіля аб’явіла аб пачатку «контртэрарыстычнай» аперацыі «Жалезныя мячы» у сектары Газа.
1439 год. Падпісана Фларэнційская царкоўная унія аб аб’яднанні праваслаўнай і каталіцкай цэркваў пад уладай папы рымскага.
Мітрапаліт Ісідар Кіеўскі разам з грэчаскім арцыбіскупам Васілём Бесарыёнам падпісаў царкоўную унію аб аб’яднанні праваслаўнай і каталіцкай цэркваў пад уладай рымскага папы. Іх рашэнне было прадыктавана жаданнем аб’яднаць хрысціянскія цэрквы перад пагрозай туркаў, якія ўварваліся ў Візантыю.
Аднак у дзеянне гэтая унія не ўступіла, так і застаўшыся на паперы. Па вяртанні ў Маскву мітрапаліт Ісідар быў варожа сустрэты царом Васілём II, паўстаў перад царкоўным судом і быў заключаны ў турму.
Праз 3 гады Ісідар уцёк, дабраўся да Рыма, стаў кардыналам і атрымаў ганаровы тытул канстанцінопальскага патрыярха. Але да таго часу Канстанцінопаль ужо быў захоплены туркамі.
1818 год. Нарадзіўся Антон Яленскі (1818-1874).
Грамадскі дзеяч, кіраўнік паўстання 1863-1864 гадоў на Міншчыне.
Пакараны 15 гадамі катаргі ў Сібіры.
Паўтарыў грамадзянскі подзвіг свайго старэйшага брата Яна (1809-да1848), які браў удзел у паўстанні 1830-1831 гадоў, шматлікіх сваіх сваякоў.
1847 год. Адкрыта першае ў свеце турыстычнае агенцтва і арганізавана першая турпаездка.
33-гадовы баптысцкі прапаведнік і актыўны змагар з павальным у тагачаснай Англіі п’янствам Томас Кук арганізаваў турыстычнае таварыства і першую ў свеце групавую турыстычную паездку. Па яго замове чыгуначная кампанія Midland Counties Railway прадаставіла спецыяльны цягнік з 9 адкрытымі вагонамі для “безалкагольных” 570 працоўных па маляўнічым маршруце паміж гарадамі Лейстэр і Лафбара ў Сярэдняй Англіі.
У далейшым у рэкламных мэтах чыгункі сталі прадастаўляць Куку скідкі, якія дазвалялі арганізоўваць забаўляльныя паездкі і для людзей з самымі абмежаванымі фінансавымі магчымасцямі. Таму кліентаў былі тысячы. Яго экскурсіі засноўваліся на прынцыпе: “Атрыманне максімальнай выгады для максімальнай колькасці людзей па мінімальным кошце”. Так быў пакладзены пачатак сусветнаму групавому турызму.
Лічыцца, што Томас Кук быў першым мэнэджэрам у галіне турызму. Кук распрацаваў маршруты па многіх еўрапейскіх гарадах. У 1865 годзе ён адкрыў для суайчыннікаў Новы Свет, а для амерыканцаў – радзіму іх продкаў. Дзейнасць ажыццяўлялася праз агенцтва “Томас Кук і сын”. Адным з першых амерыканскіх кліентаў фірмы стаў Марк Твен.
Кук быў прызнаны “вынаходнікам турызму”, а заснаванае ім турыстычнае агенцтва Thomas Cook and Son заваявала сусветную вядомасць. Праз пяць дзясяткаў гадоў яго фірма валодала 84 аддзяленнямі, 85 агенцтвамі, і яе паслугамі скарысталіся больш за 3 мільёны чалавек.
1901 год. НарадзіўсяУладзімір Вараксін(1901-1980).
Беларускі савецкі архітэктар, педагог. Заслужаны будаўнік.
Скончыў омскі мастацка-прамысловы тэхнікум, Ленінградскі інстытут інжынераў камунальнага будаўніцтва. Працаваў у Белдзяржпраекце, выкладаў у Беларускім політэхнічным, Брэсцкім інжынерна-будаўнічым інстытутах.
Сярод асноўных даваенных прац – будынак педтэхнікума ў Крычаве (1937, цяпер блок СШ № 1 за палацам Пацёмкіна), будынак ЦК КПБ (з А. Воінавым) у Мінску, кінатэатр «Радзіма», комплекс будынкаў прамкамбіната (1939), жылы пасёлак аўтарамонтнага завода (1941) у Магілёве.
Пасля вайны спраектаваў будынкі Беларускага інстытута народнай гаспадаркі, Белкамунбанка, жылыя дамы па вул. К. Маркса, Маскоўскай, Захарава, А. Кашавога ў Мінску, тыпавыя праекты будынкаў раённых камітэтаў КПБ для Гомельскай, Віцебскай і Мінскай абласцей.
Памёр 2 студзеня 1980 года.
1938 год. Расстраляны НКУС Юрый Лістапад (1897-1938).
Беларускі настаўнік, кіраўнік беларускага руху на Случчыне. Удзельнік Слуцкага збройнага чыну.
Скончыў Панявежскую настаўніцкую семінарыю, 1-я Беларускія педагагічныя, Віленскія беларускія настаўніцкія курсы. Працаваў настаўнікам на Случчыне, заснаваў 8 беларускіх школ, выкладаў на Слуцкіх педагагічных курсах. Блізкі сябар Якуба Коласа.
Быў перекладчыкам у мінскіх беларускіх выдавецтвах. Пераклаў на беларускую мову апавяданне У. Караленкі «Бяз мовы», камедыі А. Астроўскага, падручнік «Арытмэтыка» Цыгельмана.
Арыштоўваўся ДПУ у 1925, 1930, 1933 гадах.
Расстраляны ў Байкала-Амурскім канцлагеры.
1938 год. У Магілёве створаны Дзяржаўны архіў Магілёўскай вобласці і Цэнтральны гістарычны архіў.
У 1956-1960 гадах Цэнтральны гістарычны архіў размяшчаўся ў касцёле Св. Станіслава, потым – пераехаў у Мінск, а замест яго ў будынак сабора пераехаў Дзяржаўны архіў Магілёўскай вобласці. У гэты перыяд храм страціў частку роспісаў, быў беззваротна страчаны арган з рэдкімі керамічнымі трубамі.
Зараз галоўным архівам вобласці з’яўляецца Дзяржаўны архіў Магілёўскай вобласці (знаходзіцца ў канцы вуліцы Чалюскінцаў, на выездзе у бок Бабруйска).
1941 год. Пачалася нямецка-фашысцкая акупацыя Клічаўскага раёна.
Пад акупацыяй раён знаходзіўся да 28 чэрвеня 1944 года. Радзіма партызаншчыны на Магілёўшчыне. Цэнтрам партызанскага базіравання сталі Усакінскія лясы.
Тут з’явілася першая партызанская зона ў Беларусі – на тэрыторыі Клічаўскага і Асіповіцкага, Бялыніцкага, Бярэзінскага, Кіраўскага раёнаў.
Зона з’явілася па выніках нарады пад кіраўніцтвам маршала К. Варашылава, якая адбылася 1 ліпеня 1941 года ў штабе Заходняга фронту пад Магілёвам. 3 красавіка 1942 года партызаны абвясцілі, што на тэрыторыі Клічаўскага раёна адноўлена Савецкая ўлада.
Клічаўскую партызанскую зону (у розны час ад 2 да 3 тыс. кв. км) абараняла 18 тысяч чалавек, якія былі аб’яднаны ў 5 брыгад і 16 атрадаў. У вялікіх сёлах партызаны стварылі 40 узброеных атрадаў самаабароны. На тэрыторыі дзейнічаў Магілёўскі падпольны абкам партыі і абкам камсамола, штаб Магілёўскай ваенна-аператыўнай групы, Бялыніцкі, Бярэзінскі, Магілёўскі і Клічаўскі падпольныя райкамы партыі і камсамола, іншыя ваенныя фарміраванні і органы грамадзянскай улады. У лясной друкарні выдаваліся падпольныя газеты: абласная “За Радзіму”, клічаўская “Голас партызана”.
У «партызанскай сталіцы» – Усакіна дзейнічае мемарыяльны комплекс.
1969 год. Адбылося ўрачыстае адкрыццё мемарыяльнага комплекса «Хатынь».
Ён паўстаў на месцы знішчанай 22 сакавіка 1943 года разам з жыхарамі нямецкімі карнымі падраздзяленнямі пры ўдзеле 118-га паліцэйскага батальёна вёскі Хатынь.
Комплекс “Хатынь” – ушанаванне памяці аб спаленых разам з жыхарамі 186 беларускіх весак, якія не аднавіліся пасля вайны, аб ахвярах 66 найбуйнейшых лагераў (з 270) смерці і месцаў масавай загубы грамадзян, аб 433 вёсках, знішчаных разам з жыхарамі і адроджаных пасля вайны.
Аўтары: скульптар С. Селіханаў, архітэктары Ю. Градаў, В. Занковіч, Л. Левін. Ленінская прэмія 1970 года.
1965 год. Нарадзілася Людміла Рублеўская (Шніп).
Беларуская паэтэса, пісьменніца, літаратурны крытык.
Працавала ў газетах «Наша слова», «Літаратура і мастацтва».
Аўтарка папулярнай серыі раманаў «Авантуры Пранціша Вырвіча». Яе гісторыяцэнтрычныя творы параўноўваюць з «меладраматычнымі інтэрпрэтацыямі» мастацкіх ідэй Ул. Караткевіча.
1970 год. Нарадзіўся Андрэй Лукашэвіч.
Беларускі гісторык, картограф. Доктар гістарычных навук, прафесар.
Даследчык ваеннай і палітычнай гісторыі Беларусі, Расіі і Польшчы XVIII-пачатку XX стагоддзяў, аўтар прац па вайне 1812 года, 1-й сусветнай вайны.
1994 год. Памёр Барыс Сачанка (1936-1994).
Беларускі пісьменнік, перакладчык і выдавец.
Сакратар праўлення Саюза пісьменнікаў БССР, загадчык рэдакцыі перакладной замежнай літаратуры выдавецтва «Мастацкая літаратура», галоўны рэдактар выдавецтва «Беларуская Энцыклапедыя». Аўтар больш за 20 кніг.
У сааўтарстве з Янкам Сіпаковым і Рыгорам Барадуліным пад псеўданімамі І. Сібарсач ці Р. Сібарсач змяшчалі ў «Вожыку» вострыя і надзённыя крытычныя нататкі, артыкулы, гумарэскі, сатырычныя замалёўкі.
1996 год. Памёр Васіль Вітка (Цімох Крысько, 1911-1996).
Класік беларускай дзіцячай літаратуры, літаратурны крытык, паэт, перакладчык, публіцыст, празаік, драматург, педагог. Заслужаны дзеяч культуры. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР. Занесены ў Ганаровы спіс Х. Андэрсена (1978).
Працаваў на Бабруйскім дрэваапрацоўчым камбінаце, у газетах «Камуніст» (Бабруйск), «Ударнік» (Жлобін), «Чырвоная змена», сакратаром Беластоцкага абласнога аддзялення СП БССР. Удзельнічаў у паходзе Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь.
Пасля вайны прааваў у часопісе «Беларусь», галоўным рэдактарам «Літаратура і мастацтва», «Вясёлка».
Паводле ўспамінаў унучкі, культуролага Ю. Чарняўскай, пасля рэферэндуму 1995 года аб змяненні дзяржаўнай сімволікі на новую, напісаў да гэтай падзеі верш, пасля якога яго імгненна перасталі друкаваць, а пасля смерці на могілках раптам не стала месца для яго пахавання. Беларускае тэлебачанне не сказала ні слова пра смерць заслужанага дзеяча культуры, не ўдалося таксама дамагчыся мемарыяльнай дошкі на яго доме.
Аўтар больш за 10 зборнікаў вершаў, зборніка сатыры і гумару, каля 20 кніг паэзіі і вершаваных казак для дзяцей, п’ес «Прамень будучыні», «Шчасце паэта», прысвечанай Я. Купалу (пастаўлена купалаўскім тэатрам), кніг дзённікаў, нарысаў і апавяданняў, суаўтар чытанак «Роднае слова» для малодшых школьнікаў, перакладаў. У 1973 годзе выйшлі Выбраныя творы ў 2 тамах.
2005 год. Памёр Яўген Ціхановіч (1911-2005).
Беларускі мастак мастак і мемуарыст.
Аўтар дзесяткаў палотнаў, у тым ліку партрэтаў пісьменніка В. Быкава, драматурга У. Галубка, скульптара А. Глебава, сотняў графічных твораў, краявідаў, ілюстрацый да кніг.
2016 год. У Бабруйску ўсталяваны помнік Эфраіму Севеле (Яфім Драбкін, 1928-2010).
Беларускі, рускі, амерыканскі, ізраільскі пісьменнік, акцёр, кінарэжысёр і сцэнарыст.
Нарадзіўся 8 сакавіка 1928 года ў Бабруйску ў сям’і кадравага афіцэра, пасля – трэнера па класічнай барацьбе. Падчас вайны з маці і малодшай сястрой паспеў эвакуіравацца з Бабруйска, аднак падчас бамбёжкі быў скінуты выбуховай хваляй з платформы цягніка. Бадзяжнічаў, у 1943 стаў «сынам палка» і з артпалком дайшоў да Германіі. Узнагароджаны медалём “За адвагу”.
Скончыў БДУ, працаваў карэспандэнтам газеты “Моладзь Літвы”, затым пераехаў у Маскву. Дэбютаваў кінасцэнарыем да карціны “Нашы суседзі”, знятай на “Беларусьфільме” ў 1957 годзе.
Пад псеўданімам Севела ўпершыню быў згаданы як адзін са сцэнарыстаў фільма «Пакуль не позна» (Літоўская кінастудыя). Пад ім жа напісаў сцэнарыі да камедыйных фільмаў на франтавую тэматыку, у тым ліку «Моцны арэшак» (1967) і «Годны да нестраявой» (1968, рэжысёр, сцэнарыст, акцёр).
У 1971 годзе высланы з СССР. У 45 гадоў, праз два гады пасля прыезду ў Ізраіль, удзельнічаў у вайне Суднага дня, і на другі дзень вайны «падбіў з савецкай „базукі“ два танкі Т-54 і супрацьтанкавую гармату», быў паранены.
У 1977-1990 гадах жыў у ЗША, часта выязджаў працаваць у Лондан, Заходні Берлін, Парыж. У Парыжы напісаў кнігу апавяданняў «Легенды Інваліднай вуліцы» (пра даваенны Бабруйск, бабруйчан).
Да кінематографа зноў звярнуўся ў 1986 годзе, зняўшы ў Польшчы фільм «Калыханка», які складаецца з трох лірычных кінанавел, аб’яднаных тэмай жыцця ў гета падчас Другой сусветнай вайны.
З 1990 года жыў у Расіі, паставіў пяць фільмаў па ўласных сцэнарах – “Папугай, які гаворыць на ідыш”, “Ноеў каўчэг” і іншыя. У 1995 годзе зняў свой апошні аўтадакументальны фільм «Госпадзе, хто я?».
Сусветны дзень культурнай разнастайнасці ў імя дыялогу і развіцця (World Day for Cultural Diversity for Dialogue and Development).
Устаноўлены па пастанове Генеральнай Асамблеі ААН 20 снежня 2002 года.
Мэта – інфармаваць грамадскасць аб каштоўнасці і важнасці разнастайнасці культур і, у прыватнасці, садзейнічаць з дапамогай асветы і сродкаў масавай інфармацыі ўсведамленню пазітыўнай ролі культурнай разнастайнасці.
Дзень салідарнасці з палітзняволенымі Беларусі.
У гэты дзень у 2021 годзе ў шклоўскай вязніцы пры невысветленных абставінах памёр палітзняволены актывіст Вітольд Ашурак (1970-2021).
Станам на 17 траўня 2023 года з палітычных матываў у беларускіх вязніцах утрымліваецца 1480 чалавек.
1794 год. Загадам Тадэвуша Касцюшкі ўтворана Вышэйшая народная рада Рэчы Паспалітай.
Найвышэйшы орган паўстання 1794 года.
У склад Рады ўваходзілі начальнік паўстання, 8 радцаў, якія ўзначальвалі аддзелы, і 32 іх намеснікі, па 4 на аддзел. У Вышэйшай радзе былі ўтвораны аддзелы парадку, бяспекі, справядлівасці, фінансаў, харчовы, ваеннага забеспячэння, замежных спраў, народнай інструкцыі, які наглядаў за школамі, газетамі, прапагандай.
Галоўнай задачай рады была мабілізацыя ўсіх сіл на барацьбу за вызваленне, камплектаванне і забеспячэнне паўстанцкай арміі, арганізацыя новых мясцовых органаў кіравання, стварэнне новай судовай сістэмы, правядзенне ў жыццё пастаноў, распараджэнняў, загадаў Начальніка паўстання і самой рады, вядзенне дыпламатычных спраў, вызначэнне падаткаў.
Дзейнасць рады лічылася тымчасовай, да вызвалення краіны і ўсталявання пастаянных органаў дзяржаўнага кіравання.
Рада займалася і рэлігійнымі справамі. Мясцовымі органамі ўлады былі ваяводскія камісіі парадку, у склад якіх мелі ўваходзіць па восем землеўладальнікаў, восем домаўладальнікаў мяшчан і па пяць духоўных асоб. Ніжэйшымі судовымі і адміністрацыйнымі органамі павінны былі стаць дазорныя ўпраўленні, якія ўтвараліся ваяводскімі камісіямі з разліку адзін дазор на 1000-1200 сялянскіх гаспадарак. У кожнае дазорнае ўпраўленне назначаўся наглядчык, які разглядаў скаргі сялян на паноў, а таксама скаргі пана на непадпарадкаванне сялян. Ён таксама мог разглядаць спрэчкі паміж сялянамі.
А. Арлоўскі. Паўстанцы Т. Касцюшкі.
1797 год. Нарадзіўся Дамінік Стафановіч (1797-1870).
Беларускі музыкант, педагог, дырыжор. У 1820-1837 гадах кіраўнік Мінскага гарадскога аркестра.
Выкладаў музыку i харавыя спевы ў Мінскай гімназіі i прыватным узорным жаночым пансіёне. Пачынальнік беларускага піянізму, адзін з актыўных прапагандыстаў музычнага мастацтва на Беларусі, які садзейнічаў пашырэнню музычнай адукацыі на беларускіх землях.
У гісторыю сусветнай музычнай культуры ён увайшоў як таленавіты педагог, настаўнік выдатнага кампазітара С. Манюшкі. Хоць вучань хутка пераўзышоў свайго настаўніка ў выканаўчым майстэрстве, але Стафановіч умеў прапанаваць Манюшку адпаведныя творы i зацікавіць яго незнаёмымі песнямі i тым самым умацаваць імправізатарскі талент юнака.
Сярод вучняў Стафановіча вялікай папулярнасцю на Беларусі i за яе межамі карысталіся піяніст i кампазітар Ф. Міладоўскі, піяністка i педагог Каміла Марцінкевіч.
1841 год. Памёр гісторык, пісьменнік, палітычны дзеяч Юльян Нямцэвіч (1757-1841).
Палітычны дзеяч, пісьменнік, гісторык.
Удзельнік распрацоўкі Канстытуцыі 3 мая 1791 года, член Адукацыйнай камісіі (міністэрства адукацыі). Падчас паўстання 1794 года быўад’ютантам і сакратаром Т. Касцюшкі. Трапіў у палон і быў зняволены ў Петрапаўлаўскай крэпасці ў Пецярбургу.
Пасля амністыі ў 1796 годзе разам з Касцюшкам выехаў у ЗША.
Пасля вяртання ў Варшаву ў 1807 годзе, займаў пасады сакратара Сената Варшаўскага княства, Царства Польскага, старшыні Таварыства сяброў навук у Варшаве.
Падчас паўстання 1830-1831 гадоў увайшоў у склад Часовага ўрада. Пасля задушэння паўстання яго маёмасць была канфіскавана, у тым ліку і багатая бібліятэка. На эміграцыі ў Парыжы заснаваў Польскую бібліятэку.
Адзін з найвыдатнейшых польскіх пісьменнікаў. Ініцыятар і рэдактар выдання «Збор гістарычных мемуараў пра старажытную Польшчу» (7 тамоў). Яго камедыя «Пан Навіна» ставілася ў Віцебску ў 1820 годзе. У падарожжах па Беларусі апісваў помнікі.
1869 год. Нарадзіўся Мікалай Чуркін (1869-1964).
Беларускі кампазітар і фалькларыст, Народны артыст Беларусі.
Настаўнічаў, выкладаў музыку і маляванне, кіраваў аматарскімі харавымі калектывамі ў Баку, Коўне, Вільні, Мсціславе, Магілёве, Мінску.
Сабраў больш за 3 000 мелодый песень і танцаў розных народаў.
53 беларускія мелодыі ў яго запісе і апрацоўцы змешчаны ў «Беларускім зборніку» Е. Раманава (1910); склаў зборнікі «Беларускія народныя песні і танцы» і «Беларускія народныя песні».
Сярод твораў – оперы паводле твораў Янкі Купалы, творы для дзяцей, музычныя камедыі, сімфаньеты, сімфанічныя сюіты, сюіты і уверцюра «Памяці Янкі Купалы» для аркестра беларускіх народных інструментаў, 11 струнных квартэтаў, хары, рамансы; музыка для драматычных спектакляў; апрацоўкі народных песень і танцаў, песні для дзяцей на словы беларускіх паэтаў.
На доме па вуліцы Кісялёва, 3 у Мінску ўстаноўлена мемарыяльная дошка.
1898 год. Нарадзіўся Канстанцін Кіслы (1898-1980).
Беларускі музыкант, кампазітар, дырыжор царкоўных і свецкіх хораў.
Падчас Першай сусветнай вайны жыў у Марыупалі, працаваў кіраўніком хору ў настаўніцкай семінарыі, на канцэртах выконваліся беларускія песні.
У 1921 годзе вярнуўся ў Заходнюю Беларусь. У Беластоку арганізаваў школьны царкоўны хор, вёў свецкі хор Таварыства беларускай школы, шырока ўводзіў у рэпертуар беларускія песні і арганізоўваў публічныя канцэрты.
У 1939 годзе арыштаваны НКУС, сядзеў у турме, з якой уцёк у 1941 годзе.
Падчас вайны супрацоўнічаў з Беларускім камітэтам у Беластоку, аднавіў свой хор, які ў 1942 годзе быў перайменаваны ў Ансамбль беларускай песні і танца, шырока прапагандаваў музычна-песенную спадчыну беларускага народа на сваіх канцэртах. З 1944 года ў эміграцыі ў Германіі, Бельгіі, ЗША.
Пасля смерці Міколы Равенскага ў 1953 годзе стаў дырыжорам студэнцкага Ансамбля беларускай песні і танца ў бельгійскім г. Лёвене. З ансамблем выступаў у краінах Заходняй Еўропы.
У ЗША рэарганізаваў кліўлендскі хор беларускай моладзі ў жаночы ансамбль «Васількі». Адкрыў у Кліўлендзе ўласную інструментальна-музычную студыю.
Увосень 1976 года пераехаў жыць у Беласток.
1901 год. У Мінску нарадзіўся Сяргей Туманскі (1901-1973).
Савецкі авіяканструктар, акадэмік АН СССР. Лаурэат Ленінскай, Сталінскай прэміі, Герой Сацыялістычнай Працы.
Зрабіў вялікі ўнёсак у стварэнне высокатэмпературных турбін авіяцыйных рухавікоў, правёў фундаментальныя даследаванні па стварэнні рэактыўных рухавікоў з двухкаскадным кампрэсарам, прапанаваў рэкамендацыі па ўхіленні небяспечных вібрацыйных напружанняў лапатак кампрэсараў і турбін.
У Мінску ўпершыню зацікавіўся авіяцыяй, калі разам са старэйшымі братамі наведваў паказальныя палёты на Камароўскім полі.
Удзельнік грамадзянскай вайны, аперацый супраць басмачоў, камандзір бамбавіка.
Пасля вайны скончыў Ваенна-паветраную акадэмію.
Працаваў у Цэнтральным інстытуце авіяцыйнага маторабудавання, у Лётна-даследчым інстытуце.
1937 год. Палярная паветраная экспедыцыя АН СССР дасягае Паўночнага полюса.
Пасля гэтага ў 11:35 высадзіла дрэйфуючую навуковую станцыю “Паўночны полюс-1”. Кіраваў экспедыцыяй ураджэнец Магілёва акадэмік Ота Шміт.
Станцыю ўзначаліў І. Папанін (яго імя да вайны насіў Магілёўскі педінстытут), яе супрацоўнікамі сталі гідролаг П. Шыршоў, геафізік-астраном Я.Фёдараў і радыст Э. Крэнкель. Пілотам флагманскага самалёта быў Герой Савецкага Саюза М. Вадап’янаў.
1963 год. На пасаду прэзідэнта Ізраіля заступіўЗалман Шазар (Рубашоў, 1889-1974).
Ураджэнец беларускага мястэчка Мір, яўрэйскі грамадскі дзеяч, пісьменнік, паэт, трэці прэзідэнт Ізраіля (1963-1973).
Дзверы яго прэзідэнцкай рэзідэнцыі заўсёды былі адчынены ізраільскім навукоўцам, пісьменнікам, дзеячам мастацтва і яўрэйскім інтэлектуалам з усяго свету.
Заснавальнік фонда «Амос» для садзейнічання ізраільскім навукоўцам і дзеячам мастацтва.
Пакінуў багатую літаратурную спадчыну, якая ўключае прозу, пераклады на англійскую, французскую, іспанскую і ідыш, мемуары пра лідараў сіянісцкага руху і дзеячаў яўрэйскай культуры, паэзію, публіцыстыку і навуковыя даследаванні.
Адзін з піянераў біблеістыкі на іўрыце. Зрабіў значны ўклад у вывучэнне гісторыі мовы ідыш.
Памёр 5 кастрычніка 1974 года.
1974 год. Пушчаны наваполацкі трамвай.
Самы першы электрычны трамвай у Расійскай імперыі пушчаны ў Кіеве (1896), на Беларусі – у Віцебску (1898, праклаў Фернан Гільён) – на год раней, чым ў Маскве і на 9 – за Пецярбург.
Мінскі трамвай працуе з 1929 года. Апошняя трамвайная лінія пабудавана ў Мазыры ў 1988 годзе. Планы на магілёўскі трамвай 1920-1930-х гадоў не былі ажыццёўлены, але Магілёў некалі меў конны трамвай.
Віцебскі трамвай.
2000 год. Памерла Барбара Картленд (1901-2000)
Англійская пісьменніца. Занесена ў Кнігу рэкордаў Гінеса як самы паспяховы англійскі аўтар.
Напісала 723 кнігі, якія прададзены ў колькасці 1 мільярда паасобнікаў. пасля смерці засталося яшчэ больш за 100 ненадрукаваных раманаў.
Стала знакамітай дзякуючы сваім шматлікім любоўным раманам. Друкавалася і пад імем Барбара Мак-Каркадэйл.
У 1990 годзе ўзведзена ў ранг Дамы-камандора Ордэна Брытанскай імперыі. Дачка Картленд ад першага шлюбу стала мачахай прынцэсы Дыяны. Вядома, што сама Дыяна захаплялася раманамі Барбары Картленд.
Уваходзіць у лік самых перакладаемых пісьменнікаў, паводле базы дадзеных ЮНЕСКА, знаходзіцца на 7-м месцы па колькасці ўлічаных ЮНЕСКА перакладных выданняў.
Ізраільская кампанія RADA Electronic Industries, якая вырабляе радары, пачала прадастаўляць Украіне прыборы для новай сістэмы абвесткі аб ракетнай пагрозе – інфармуе news.pn, спасылаючыся на Israel Defense.
Украіна павінна атрымаць партыю з 16 радараў RADA. Іх будуць выкарыстоўваць для выяўлення і папярэджання аб ракетных атаках. Зазначаецца, што перадача такіх радараў патрабуе адабрэння Міністэрства абароны Ізраіля.
Радары RADA выкарыстоўваюць у Ізраілі для выяўлення пагрозы з неба. Яны падключаны да сістэмы абвесткі. У выпадку пагрозы жыхары атрымліваюць апавяшчэнне аб тым, што неабходна схавацца.
Раней Ізраіль заявіў, што дапаможа Украіне ў стварэнні сістэмы ранняга папярэджання аб паветранай пагрозе. Гаворка ідзе аб абвестцы адносна варожых ракет і дронаў.
Амбасадар Украіны ў Ізраілі заявіў, што ў пачатку траўня ізраільская сістэма абвесткі ўжо запрацавала ў Кіеве.
Недавно Александр Литин, известный могилевский фотограф и исследователь еврейской истории, покинул наш город. На новой родине он встретил неожиданное воспоминание про Ольгу – уроженку беларуских земель, бывшую жительницу Могилёва, имя которой дало название израильскому городу на побережье Средиземного моря. Mogilev.media делится отрывком из блога Александра Литина с его любезного согласия.
Случайно или нет, но некие жизненные силы поселили меня в любопытном месте с каким-то не совсем ивритским названием Гиват Ольга. Ну, слово “гиват”, допустим вполне себе ивритское и означает холм, но вот имя Ольга?.. Что же это за Ольга и как ее занесло в эти края?
Несложное расследование подтвердило догадку, что корни Ольги беларуско-еврейские (оставим за скобками, как же это в довольно ортодоксальном еврейском семействе появилось имя Ольга). И была она женой известного сионистского деятеля Иехошуа Хенкина, организатора покупки больших земельных участков в Палестине, на которых впоследствии строились многие еврейские города.
Именно здесь в 1938 г. Хенкин построил одинокий дом в стиле Баухаус на вершине утеса у залива Биньямин на побережье Средиземного моря, для себя и своей жены, который стал носить имя Ольги, а потом и вся местность его окружающая получила ее имя. История самой Ольги довольно интересна и достойна большого отдельного романа. Но мне придется описать ее лишь вкратце.
Ольга, старшая дочь Меира и Шифры Белкинд, родилась в беларуском Логойске недалеко от Минска в 1852 г. Во многих русскоязычных источниках акцент в рассказе о ней делается на ее трогательном романе с русским офицером, в иврито- и англоязычных же обычно об этом упоминается лишь вскользь.
Она успела поработать телеграфисткой на Транссибирской магистрали и, что для нас важно, пожить некоторое время в Могилеве со своей большой семьей. Ольга мечтала стать акушеркой и свою мечту исполнила, отучившись в Санкт-Петербурге, где ее дом стал местом встреч студентов-сионистов.
Когда ее брат с друзьями уехал в Палестину в начале 1880-х гг. (о знаменитой семье Белкиндов и ее связи с Могилевом я постараюсь рассказать в следующих постах), она опубликовала в российской ивритской газете Ха Мелиц восторженное письмо:
«..Идите, братья, употребите силу вашу и действуйте на благо народа вашего, народа презренного и мятежного; укрепите руки ваши; не позволяйте своему сердцу ослабеть; будьте сильными; будьте первопроходцами…, и ваши имена будут благословением для последующего поколения…»
А в 1883 году отец, живший тогда в Могилеве, написал ей стихотворение о ее центральном месте в семье Белкинд:
«Покажи же дух твой юношам твоим, которые за морем, чтобы они утешились, а также и отцам твоим, которые еще здесь; дух твой и совет твой в одном укрепят сердца их…
и если только ты свистнешь, мы соединим наши пути к Сиону, мы поднимемся к земле наших предков…»
Так и случилось через несколько лет – семья соединилась на Святой земле, где Ольга была практически первой дипломированной акушеркой. Она стала очень известной в еврейских, арабских и христианских семьях, что очень способствовало деятельности ее мужа по выкупу палестинских земель. Ну и сама она всячески поддерживала и направляла его деятельность.
Судьба на самом деле не очень благоволила к Ольге и ее мужу. Да, они вполне успешно выполнили свою миссию, но великая акушерка, принявшая сотни родов, так и не родила сама, а Иехошуа, великий спаситель еврейских земель, так не добрался до своего постоянного дома на Холме. Ольга умерла в 1942 г., а через несколько лет и ее муж.
Исторический дом, известный как Дом Ольги Ханкин, находился в запущенном состоянии до 2004 года, когда он был отремонтирован и в нем разместился очень известный в Израиле ресторан. Однако в 2021 году это место было закрыто из-за опасности обрушения скалы, и неясно, будет ли оно когда-нибудь восстановлено.
Міжнародны дзень маральнасці (International Day of Conscience, з 2019 года).
Усталяваны Генеральнай асамблеяй ААН.
ААН звязвае з «маральнасцю» – мірнае суіснаванне ў свеце, цярпімасць, негвалтоўнасць у аднаведнасці з уласнымі культурнымі традыцыямі, нацыянальнымі або рэгіянальнымі звычаямі.
Задача ААН пазбавіць зямлян ад страшных войнаў, перайсці да культуры міру.
На фоне вайны ва Ўкраіне гэты дзень з’яўляецца нагодай, каб нам усім паразважаць над праблемамі сучаснай гуманітарнай катастрофы.
Міжнародны дзень супу (International soup day).
Першапачаткова, як лічаць навукоўцы, суп не варылі, бо не было адпаведнага посуду, а гатавалі ў выглядзе поліўкі з таўчонага зерня, зеляніны. Традыцыя замочваць кавалачкі хлеба ў гарачым адвары вядомая са старажытнасці ў самых розных народаў. Крыху пазней у поліўку сталі дадаваць разнастайныя інгрэдыенты.
Суп як страва ў сённяшнім разуменні, стала штодзённай ежай больш за 500 гадоў таму, калі ў людзей з’явіўся посуд, здольны вытрымаць працэс прыгатавання.
На нашых землях вадкія стравы называлі поліўкамі. Французскае слова “суп” з’явілася пазней.
У залежнасці ад інгрэдыентаў стравы, супы падаюць на сняданак, абед ці вячэру. Напрыклад, малочны суп падыходзіць і для ранішняга прыёму ежы, а суп з агародніны і мяса часцей падаюць днём ці ўвечары.
Супы стымулююць працу страўніка, спрыяючы выпрацоўцы ферментаў і страўнікавага соку. Супы валодаюць здольнасцю змяншаць рызыку з’яўлення рака і сардэчных захворванняў.
Сёння практычна любая кухня свету можа пахваліцца дзясяткамі рэцэптаў супаў, агульная колькасць якіх і не паддаецца рахунку.
У кожнай краіне ёсць нацыянальныя супы – у Вялікабрытаніі гэта празрысты суп з хвастоў кароў, у ЗША – суп з мідый, у Італіі – мінестроне. Смузі – той жа суп, толькі з садавіны. У Нямеччыне – айнтопфы – густыя супы, у якія дадаюць сардэлькі, каўбаскі, фасолю, гародніну. Вядомыя андалузскі гаспачча, дацкі гарохавы суп з вэнджанінай, індыйскі курыны суп з кары, японскі суп міса, кітайскі хога і в’етнамскі фо, венгерскі суп-гуляш, украінскі боршч, грузінскі суп-харчо. У Чэхіі і Бельгіі шануюць супы, якія гатуюцца на піве. Фінскія супы больш экзатычныя нават за японскія.
На 1-м месцы па спажыванню супоў знаходзяцца кітайцы. Заходнееўрапейцы ўжываюць супы ў меншай ступені, але Францыя – гастранамічная мека: лукавы, вішысуаз, кансамэ, крэм-пюрэ-суп.
Каляндарная змена сезонаў для прыхільнікаў смачнага і здаровага харчавання нясе з сабой і некаторыя кулінарныя перамены. На месца сытных, сагравальных і наварыстых зімовых страў прыходзіць прасцейшая і лёгкая кухня.
Беларусь, Польшча, Україна уваходзяць у дзясятку краін свету, дзе не ўяўляюць харчаванне без супу. У нас папулярнымі з’яўляюцца малочныя клёцкі, боршч чырвоны і белы, пахлёбкі, журы, поліўкі, заціркі, крупнікі, грыжанкі, юшкі, супы грыбныя, гарбузовыя, са шчаўя, фасолі, цыбулевыя.
33 год. Уваскрос Ісус Хрыстос (1 год да н. э. – 33 год н.э.). Першы Вялікдзень.
Навукоўцы лічаць, што Хрыстос памёр у 15:00 у пятніцу, 3 красавіка 33 года, а ўваскрос а 4:00 раніцы ў нядзелю, 5 красавіка 33 года.
1585 год. Кароль Стэфан Баторый задаволіў просьбу гараджан Магілёва і забараніў габрэям набываць землі і нерухомасць у горадзе.
1722 год. Галандская экспедыцыя адмірала Якаба Рагевена адкрыла востраў Вялікадня (Рапануі).
Назва ад свята Вялікадня, у якое і быў адкрыты востраў. Невялікая тэрыторыя ў прасторах Ціхага акіяна, трохкутнай формы з памерамі 18 на 16 і на 24 км. Знакамітасць ва ўсім свеце востраў атрымаў дзякуючы вялізным каменным статуям – моаі.
1793 год. Нарадзіўся Канстанцін Радзівіл
Палітычны дзеяч, мецэнат, адзін з першых беларускіх фалькларыстаў. Навагрудскі павятовы маршалак.
У сваім маёнтку пабудаваў Паланэчкаўскі палац, побач з якім быў разбіты парк у французскім стылі.
Член Віленскай адукацыйнай камісіі, тайнай арганізацыі «Нацыянальнае масонства», Патрыятычнага таварыства. Пасля задушэння паўстання дзекабрыстаў (1825) быў арыштаваны расійскай уладай, але пасля адпушчаны.
Быў камергерам расійскага імператарскага двара, хаця і не імкнуўся зрабіць службовую кар’еру. З’яўляўся куратарам і апякуном асветы ў Мінскай і Гродзенскай губернях, часопіса «Народ і час».
Сабраў у Паланечцы значную бібліятэку (4 000 тамоў), архіў, калекцыю твораў мастацтва, у якой былі партрэты прадстаўнікоў роду Радзівілаў, карціны Ю. Пешкі, Я. Рустэма, гравюры, габелены, медалі. У яго палацы ў Паланечцы бывалі многія знакамітыя ў мясцовым краі дзеячы культуры, у тым ліку паэт У. Сыракомля.
У 1850-х гадах даслаў у Рускае геаграфічнае таварыства «Статыстычны нарыс Навагрудскага павета» і «Этнаграфічныя звесткі пра жыхароў Навагрудскага павета». Ахарактарызаваў беларускую мову («кривицкое наречие»), склаў слоўнічак мясцовых слоў, апісаў адзенне сялян Навагрудскага павета, мясцовыя сялянскія абрады на Купалле, Дзяды, куццю, вяселле навагрудскіх сялян. Запісаў 84 прыказкі, калядную, 2 купальскія і 27 вясельных песень.
У снежні ў 1863 годзе ён прасіў у віленскага генерал-губернатара М. Мураўёва аб замене смяротнага прысуду З. Чаховічу – аднаму з лідараў паўстання 1863-1864 гадоў. Чаховіча саслалі ў Сібір. Пазней бібліятэкай Чаховіча, вернутага з сібірскай ссылкі ў Віленскую губерню, будзе карыстацца малады Янка Купала.
1872 год. У Магілёве нарадзіўся Давід Пінскі (1872–1959).
Амерыканскі і яўрэйскі пісьменнік, пісаў на ідышы.
Пісаў на розныя тэмы, найбольшай вядомасцю карысталася яго «трагедыя пра адзінага і апошняга яўрэя», «Дзі прозвішча Цві», напісаная пасля Кішынёўскага пагрому 1903 года. У ёй аўтар у рамантычна-сімвалічнай форме спрабаваў адлюстраваць трагічную гібель старога патрыярхальнага яўрэйства ў яго барацьбе за дарагія яму ідэалы.
Аўтар многіх драм, некаторыя з якіх былі пастаўлены нават ў берлінскім “Deutsches Theater” (1910). Даследчык яўрэйскай драмы. У Нью-Ёрку выйшаў яго двухтомавік апавяданняў, у Варшаве – том драм.
Жыў у ЗША (1899–1949), потым пераехаў у Ізраіль, у Хайфу.
1889 год.У Друцку Магілёўскай губерні (зараз – Талачынскі раён) нарадзіўся Іосіф Кардовіч (1889–1967).
Беларускі дзяржаўны і палітычны дзеяч.
Працаваў загадчыкам Мсціслаўскага аддзела адукацыі, намеснікам старшыні Мсціслаўскага райвыканкама, старшынёй Горацкага райвыканкама, намеснікам старшыні Магілёўскага аблвыканкама (1940–1941).
Пад час вайны быў сакратаром Бабруйскага падпольнага міжраённага камітэта КП(б)Беларусі, упаўнаважаным ЦК КП(б)Б па арганізацыі партызанскага руху ў Магілёўскай вобласці.
Адзін з кіраўнікоў партызанскага руху на Магілёўшчыне, генерал-маёр, старшыня Магілёўскага (1943–1948), Віцебскага (1949–1953) аблвыканкамаў.
1908 год. У Бабруйску нарадзіўся Залман Гарэлік (1908–1987).
Беларуск геолаг, тэктаніст, арганізатар геалагічнай службы Беларусі, адзін з адкрывальнікаў першых радовішчаў калійных і каменнай солі, нафты. Доктар геолага-мінералагічных навук.
Працаваў у Інстытуце геалагічных навук, начальнікам Беларускага геалагічнага ўпраўлення, дацэнтам кафедры геалогіі БДУ, галоўным геолагам Беларускага інстытута прамысловага праектавання, у Беларускім навукова-даследчым геолагаразведачным інстытуце.
Стварыў геатэктанічны кірунак у вывучэнні нетраў і мінеральных рэсурсаў. Упершыню выканаў тэктанічнае раянаванне тэрыторыі Беларусі і абгрунтаваў структурныя крытэрыі прагназавання радовішчаў соляў і нафты ў Прыпяцкім прагіне.
1914 год.У в. Пустынкі пад Мсціславам нарадзіўся Васіль Луцкін (1914–1981).
Беларускі дзяржаўны дзеяч. Выхаванец Мсціслаўскага педтэхнікума.
Выкладаў у школах Мсціслаўскага раёна, у Лепельскім артылерыйска-мінамётным вучылішчы, быў дырэктарам Мсціслаўскай СШ № 1, знаходзіўся на партыйнай рабоце ў Магілёве і Брэсце.
У 1964–1974 гадах быў старшынёй Магілёўскага аблвыканкама. Пры яго кіраўніцтве ў вобласці з’явіліся многія прамысловыя гіганты, у тым ліку “Хімвалакно”, “Белшына“, “Магатэкс”.
1936 год. У Пінску адкрыты Музей Беларускага Палесся.
Размешчаны ў будынку езуіцкага калегіума.
У музеі працуюць часовыя экспазіцыі: «Гісторыя Піншчыны», «Прырода Палесся», «Піншчына ў гады Вялікай Айчыннай вайны» «Рускае мастацтва XIX–XX стст.», «Партрэтны жывапіс XVIII–XIX стст.», «Беларускі жывапіс 1950–1980-х гг.», «Промыслы і рамёствы Палесся», «Гарадскі побыт пачатку XX ст.», галерэя партызанскай славы.
У фондах музея налічваецца каля 70 000 адзінак асноўнага фонду.
1937 год.Цэнтральны выканаўчы камітэт БССР зацвердзіў новы малюнак гербу БССР.
З 1995 году кіраўніцтва А. Лукашэнкі выкарыстоўвае мадыфікацыю гербу БССР – афіцыйны герб Беларусі ўсталяваны ў якасці дзяржаўнага гербу ўказам Лукашэнкі ад 12 чэрвеня 1995 году.
1972 год. Заснаванне ў в. Вязынка Маладзечанскага раёна Купалаўскага мемарыяльнага запаведніка.
Займае плошчу ў 21 гектар. У запаведніку захаваны натуральны ландшафт і планіроўка былой сядзібы, а таксама найбольш старыя дрэвы. Акрамя хаты, ў якой нарадзіўся Янка Купала, захаваныя хатка дваровых, сажалка, крыніца, частка фруктовага саду, ліпавая алея, валуны з высечанымі на іх радкамі з твораў паэта.
Ёсць дуброва, пасаджаная беларускімі пісьменнікамі да 100-годдзя з дня нараджэння песняра, жывая альтанка з ліпаў, канцэртная эстрада, вялікая пляцоўка для правядзення паэтычных святаў, выстаў народных майстроў і масавых гулянняў. У цэнтры запаведніка стаіць бронзавы бюст Янкі Купалы.
У адноўленым будынку свірна дзейнічае этнаграфічная экспазыцыя.
Штогод на тэрыторыі запаведніка ў дзень нараджэньня паэта (7 ліпеня) праводзяцца святы паэзіі, песні і народных рамёстваў, традыцыйныя злёты студэнтаў-філолагаў БДУ.
Штогод «Вязынку» наведвае каля 100 тысяч чалавек.
Хата, у якой нарадзіўся паэт Янка Купала
1990 год. Вярхоўны Савет БССР аб’явіў 26 красавіка днём Чарнобыльскай трагедыі.
Дзень устаноўлены у памяць аб аварыі на ЧАЭС – самай вялікай тэхнагеннай катастрофе ў гісторыі чалавецтва.
Для Беларусі наступствы аварыі аказаліся найбольш цяжкімі. На тэрыторыю краіны прыпала 70% усяго радыеактыўнага забруджвання (эквівалент 100 атамных бомб, як пры бамбардзіроўцы Хірасімы). На землях забруджаных радыяцыяй апынулася каля 2,1 мільёна чалавек – кожны пяты жыхар.
У памяць аб аварыі на ЧАЭС на 26 красавіка ў гарадах Беларусі ладзіліся мерапрыемствы “Чарнобыльскі шлях” у 1989, 1996-2020 гадах.
2015 год. Памёр Сергіуш Плева (1940–2015).
Польскі грамадскі і палітычны дзеяч, актыўны дзеяч беларускай дыяспары ў Польшчы, дэпутат Сейму, сенатар.
Прымаў актыўны ўдзел у фінансаванні дзіцячых дамоў, фонду “Młoda Polonia” і іншых дзіцячых арганізацыяў. З асабістых грашовых сродкаў аплаціў знаходжанне ў Польшчы больш за 100 дзяцей польскага паходжання з Украіны.
2022 год. Прайшло пасяджэнне Савета Бяспекі ААН па Украіне.
На пасяджэнні У. Зяленскі расказаў аб ваенных злачынствах Расіі ва Украіне, у Бучы пад Кіевам.
Прэзідэнт Украіны падкрэсліў, што злачынствы здзяйсняе “краіна, якая ператварае права вета ў Свеце Бяспекі ААН у права на забойства”, “падрывае ўсю архітэктуру глабальнай бяспекі, дазваляе злу быць беспакараным і распаўсюджвацца па свеце, знішчаючы ўсё, што толькі можа працаваць на мір і бяспеку”.
Расійскі бок назваў відэакадры з Бучы “пастаноўкай” і даў украінцам здзеклівы адказ: “Мы прыйшлі да Вас не з-за ўкраінскіх земляў. Мы прыйшлі, каб прынесці доўгачаканы мір”.
Зварот У. Зяленскага да Савета Бяспекі ААН
2022 год. Памёр ураджэнец в. Равячына Горацкага раёна Яфрэм Сакалоў (1926–2022).
Выхаванец Горацкай сельскагаспадарчай акадэміі. Апошні кіраўнік ЦК КПБ, Герой Сацыялістычнай працы,дэпутат Вярхоўнага савета СССР (1979–1989), Народны дэпутат СССР (1989–1991).
А. Фядута некалі пра яго напісаў наступнае: “Сакалоў – амаль ідэал кіраўніка. Ніхто ніколі не чуў, каб ён узвысіў голас на падначаленага. Ніхто не бачыў яго нецвярозым. Ніхто не мог падазраваць яго ў хабарніцтве”.
У Горках на алее Славы Герояў у яго гонар устаноўлены мемарыяльны знак, пасаджаны імянны каштан.
