Вечарам 24 мая міністры абароны Беларусі і Расіі падпісалі ў Мінску дакументы, якія вызначаюць парадак утрымання расійскай тактычнай ядзернай зброі ў Беларусі – перадае ТАСС.
“У ходзе сустрэчы падпісаны дакументы, якія вызначаюць парадак утрымання расійскай нестратэгічнай ядзернай зброі ў спецыяльным сховішчы на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь” – гаворыцца ў паведамленні прэс-службы міністэрства абароны Беларусі.
Як паведамляў раней кіраўнік расійскай дзяржавы Уладзімір Пуцін, 1 ліпеня плануецца завяршыць будаўніцтва сховішча для тактычнай ядзернай зброі на беларускай тэрыторыі. Масква ўжо перадала Мінску ракетны комплекс “Іскандэр”, які можа быць носьбітам ядзернай зброі, і аказала дапамогу ў пераабсталяванні беларускіх самалётаў для магчымасці прымянення боепрыпасаў з ядзернай зброяй.
Міжнародны дзень зніклых дзяцей (International Missing Children’s Day, з 2010 года).
Гэта дата вядзе сваю гісторыю з ЗША, а сімвалам Дня з’яўляецца выява сіняй незабудкі.
У гэты дзень у 1979 годзе па дарозе дадому знік амерыканскі 6-цігадовы школьнік Эвіян Пейтс, яго шукалі ўсім светам, справа атрымала шырокі рэзананс, але пошукі не мелі поспеху. Праз 4 гады пасля гэтай падзеі прэзідэнт ЗША Рональд Рэйган абвясціў 25 траўня Нацыянальным днём зніклых дзяцей, а яшчэ праз год, у 1984-м, быў заснаваны Нацыянальны цэнтр пошуку зніклых і эксплуатаваных дзяцей.
Неўзабаве дадзеную ініцыятыву падтрымалі і ў шэрагу еўрапейскіх краін, і ў 1997 годзе быў створаны Міжнародны цэнтр пошуку дзяцей, якія зніклі і эксплуатуюцца. Менавіта па яго ініцыятыве ў 2010 годзе і быў заснаваны Міжнародны Дзень зніклых дзяцей.
Зніклае дзіця – гэта надзвычайнае здарэнне сусветнага маштабу, а для бацькоў няма нічога горш дадзенага факту. І заснаванне гэтага Дня стала спробай прыцягнуць увагу сусветнай грамадскасці да праблемы знікнення непаўналетніх, да праблемы абароненасці дзяцей ад выкраданняў, цяжкіх жыццёвых сітуацый і супрацьпраўнай эксплуатацыі.
1780 год. Прыём Кацярыны II у Магілёве духоўных асоб.
У доме генерал-губернатара былі прыняты Магілёўскі праваслаўны біскуп Г. Каніскі і біскуп Беларускіх каталіцкіх цэркваў С. Богуш-Сестранцэвіч з канонікамі і іншымі духоўнымі асобамі.
1792 год. Геранёны атрымалі герб «Няўдзячнае сэрца».
Зараз гэта аграгарадок у Іўеўскім раёне.
Раней існавалі Манівідавы Геранёны (цяперашнія Суботнікі), Жыгімонтавы Геранёны (Зыгмунцішкі) і Гаштольдаўскія, альбо Мураваныя, Геранёны, за якімі ўрэшце і засталася назва.
Упершыню згадваюцца ў 1411 годзе. У мястэчку Гаштольды пабудавалі замак. Пры каралю Аўгусце III (1733-1763) Геранёны атрымалі магдэбургскае права (паводле іншых крыніц, у 1630-я гады).
1907 год. У Вільні адбыўся з’езд настаўнікаў.
Створаны Беларускі настаўніцкі саюз. Ва ўмовах рэакцыі пасля паражэння рэвалюцыі 1905-1907 гадоў саюз не змог разгарнуць шырокую дзейнасць і спыніў існаванне.
Адноўлены намаганнямі І. Луцкевіча ў час 1-й сусветнай вайны, але забаронены германскімі акупацыйнымі ўладамі.
І. Луцкевіч
1917 год. У Ялце памёр Максім Багдановіч (1891-1917).
Беларускі паэт, публіцыст, літаратурны крытык. Зорка беларускай паэзіі.
Напэўна, няма такога беларуса, які б не ведаў хоць некалькі радкоў з вершаў паэта, не захапляўся ім як асобай і чалавекам.
Яго спадчына ўвайшла ў залаты фонд беларускай культуры.
Упершыню пачаў гутарыць на беларускай мове ў 1895 годзе ў в. Вяззе (зараз – Асіповіцкі раён), калі гасцяваў у сваякоў. Там цяпер усталявана мемарыяльная шыльда (на доме сваякоў, з 1986 года – будынак спартовай базы).
Асноўны кірунак яго творчасці – патрыятычнае служэнне сацыяльнаму і нацыянальнаму вызваленню беларускага народа.
Сузаснавальнік пейзажнай і інтымнай любоўнай лірыкі ў беларускай паэзіі. Вялікая заслуга паэта ў распрацоўцы гістарычнай тэмы і урбаністычных матываў.
Яго творчасць мела першаступеннае значэнне ў гістарычным самапазнанні народа і сцвярджэнні яго месца ў гісторыі чалавецтва.
Пераклаў на беларускую мову вершы П. Верлена, Э Верхарна, Г. Гейнэ, А. Пушкіна, Авідзія, Гарацыя і іншых паэтаў, на рускую – творы Янкі Купалы, Т. Шаўчэнкі, І. Франко.
Пахаваны на Старых могілках у Ялце.
У 1980-х гадах уздымалася пытанне пераносу праху паэта з Ялты ў Мінск.
Працуюць музеі паэта ў Мінску, Гродне, Яраслаўлі, яго імя носяць вуліцы ва ўсіх абласных цэнтрах і буйных гарадах Беларусі, у Ніжнім Ноўгарадзе, Яраслаўлі і Ялце, беларускія школы і бібліятэкі.
Помнікі паэту пастаўлены ў Яраслаўлі, Мінску.
У 1991 годзе імя Максіма Багдановіча ўнесена ў каляндарны спіс ЮНЕСКА “Гадавіны выдатных асоб і падзей”.
1937 год. Нарадзіўся Сяргей Сідор (1937–1998).
Вучоны, педагог, доктар педагагічных навук, беларускамоўны прафесар БДУ, дзеяч ТБМ, БНФ, аўтар падручнікаў па геаграфіі Беларусі (1989-1990-я).
У 1971–1974 гадах працаваў на кафедры эканамічнай геаграфіі Магілёўскага педінстытута.
Часта яго называюць “Смоліч” геаграфіі 1990-х гг., бо яго намаганнямі, геаграфія Беларусі стала вывучацца ў школах як асобны прадмет і на працягу года. Раней геаграфія краіны асобна не вывучалася, хаця падручнікі былі.
Апісаў Беларусь у геаграфічным ракурсе («Геаграфія Беларусі. Энцыклапедычны даведнік», «Займальная геаграфія Беларусі», «Геаграфія Беларусі ў пытаннях і адказах»).
1938 год. У Мінску адкрыўся Беларускі дзяржаўны тэатр оперы і балета.
Зараз Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета – адзіны ў Беларусі тэатр оперы і балета, адзін з двух музычных тэатраў краіны разам з Музычным тэатрам. Галоўная музычная і тэатральная пляцоўка краіны.
Размешчаны ў гістарычным раёне Мінска – Траецкім прадмесці ў велічным будынку, акружаным маляўнічым паркам.
Будынак оперы – помнік міжнароднага значэння, узор савецкага канструктывізму з элементамі ар-дэко (архітэктары І. Лангбард, Г. Лаўроў).
Пастаноўкі большасці спектакляў у тэатры ідуць на мове арыгінала, а таксама на беларускай і рускай.
1942 год. Памёр у ГУЛАГу Іван Замоцін (1873-1942).
Беларускі літаратуразнаўца. Акадэмік Акадэміі навук БССР, член-карэспандэнт АН СССР. Доктар філалагічных навук. Прафесар Варшаўскага, Пецярбургскага, Данскога, Беларускага ўніверсітэтаў.
Адзін з пачынальнікаў беларускага літаратуразнаўства XX стагоддзя. Першы загадчык кафедры беларускай літаратуры і этналогіі БДУ. Дырэктар Інстытута літаратуры і мастацтва АН БССР.
Складальнік і рэдактар выданняў М.Багдановіча, Алеся Гаруна, Паўлюка Труса, Цёткі і іншых.
Арыштаваны ДПУ БССР у 1938 годзе, асуджаны да зняволення ў лагерах.
1943 год. Партызаны ў Шклоўскім раёне паставілі рэкорд.
Партызаны брыгады “Чэкіст” адначасова разграмілі тры варожых гарнізона ў вёсках Шклоўскага раёна.
1948 год. У Польшчы расстраляны сталінскай сакрэтнай службай бяспекі Вітольд Пілецкі (1901-1948).
Жаўнер Другой Польскай рэспублікі, заснавальнік падпольнай арміі супраціўлення, ваенны Арміі Краёвай.
Дзеля таго, каб атрымаць звесткі пра злачынствы нацыстаў, пагадзіўся на ўвязненне ў канцлагеры Асвенцім. Падчас перабывання ў канцлагеры арганізаваў рух супраціву, а ў 1943 годзе ўцёк.
Аўтар першага выведніцкага данясення па Асвенціме, дзякуючы якому Польскі ўрад у выгнанні здолеў пераканаць саюзнікаў пра факты Халакосту. Прыняў удзел у Варшаўскім паўстанні.
Пасля вайны застаўся верным ураду ў Лондане і ў 1948 годзе быў абвінавачаны ў працы на «замежны імперыялізм», пад якім меркавана падразумявалася брытанская разведка МІ6.
Да 1989 года звесткі пра яго лёс і ўчынкі замоўчваліся польскімі камуністычнымі ўладамі..
1964 год. Памёр Васіль Залатароў (1872-1964).
Беларускі кампазітар і педагог. Заслужаны артыст Расіі, народны артыст Беларусі. Прафесар. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі. Пачынальнік беларускай акадэмічнай музыкі.
Вучыўся ў Прыдворнай пеўчай капэле ў М. Балакірава і А. Лядава, Пецярбургскай кансерваторыі па класу М. Рымскага-Корсакава.
Выкладаў у кансерваторыях і музычна-драматычных інстытутах у Расіі, Украіне, Беларусі. Яго вучнямі былі Л. Абеліёвіч, А. Багатыроў, У. Алоўнікаў.
У беларускую музычную культуру арганічна ўвайшлі яго балет па матывах народных легенд «Князь-возера», сімфонія «Беларусь», танцавальная сюіта і уверцюра-фантазія на беларускія тэмы для сімфанічнага аркестра, цыкл апрацовак народных песень для голасу з сімфанічным аркестрам «Кантрасты» і іншыя.
Аўтар манаграфіі «Фуга» – першай рускамоўнай працы, спецыяльна прысвечанай гэтай музычнай форме.
В. Залатароў з выпускнікамі С. Нісневіч, М. Вайнбергам, У. Алоўнікавым, Д. Лукасам, Р. Селіцкім, Л. Абеліевічам, Д. Лукас. Мінск, 1941 год.
1970 год. памёр Мікола Абрамчык (1903-1970).
Беларускі грамадзкі і палітычны дзеяч, публіцыст, інжынер, Прэзідэнт Рады БНР (1947-1970). Дзеяч беларускай эміграцыі ў Чэхаславакіі, Францыі.
Старшыня Беларускага нацыянальнага цэнтру, удзельнік антыкамуністычнага руху, прэзідэнт Лігі за вызваленне народаў СССР. Ініцыятар стварэння беларуская рэдакцыі Радыё «Вызваленне/Свабода».
Пахаваны на могілках Пер-Лашэз у Парыжы.
1991 год. У Мінску пачаўся I Міжнародны кангрэс беларусістаў.
Працаваў 25-27 мая 1991 года.
У Беларусі апошні, шосты кангрэс працаваў 27-29 мая 2015 года.
1992 год. УБеларусі уведзена нацыянальная валюта – беларускі рубель.
Адразу ў народзе атрымала назву “зайчык”.
Народны паэт Ніл Гілевіч са сваімі паплечнікамі адстойваў гістарычную назву для нацыянальнай валюты – талер.
Уведзены былі купюры наміналам ад 50 капеек да 50 рублёў. Наміналы 100, 200 і 500 з’явіліся толькі ў снежні. Курс: 1 беларускі рубель = 10 савецкіх рублёў.
Летняя цеплыня накрыла нас, а разам з тым і прыйшла забарона на наведванне лясоў. Расказваем, якія парушэнні прывядуць да сур’ёзных штрафаў.
Забароны і абмежаванні на наведванне лясоў уводзяцца ў Беларусі для прадухілення лясных пажараў рэгулярна. Гэтая мера накіраваная на забеспячэнне бяспекі грамадзян, захаванасці іх маёмасці, а таксама ляснога фонду.
За пікнік, збор ягад або грыбоў у лесе, дзе ўведзена забарона або абмежаванне на яго наведванне, у бальшыні выпадкаў вы будзеце выведзеныя супрацоўнікамі лясгасаў і дадаткова папярэджаны аб тым, што ў лес пакуль што хадзіць забаронена.
Праўда, штраф вы не заплаціце, калі не палілі вогнішча, ці не пакінулі абпалак. Бо парушэнне патрабаванняў па забеспячэнні пажарнай бяспекі ў лясах у час забароны на іх наведванне, якое не прывяло да прычынення ўрону, караецца накладаннем штрафу ў памеры да 12 базавых велічынь, а гэта на сённяшні дзень амаль 450 рублёў.
Калі з-за разведзенага вогнішча чалавекам падчас забароны наведвання загарыцца лес, то штраф павялічваецца да 30 базавых велічыняў, што складае больш за 1100 рублёў.
Как получилось, что весь масштабный план по замене импортных товаров на собственные скатился до простого завоза всего что можно из России? Продолжаем разбираться с печальным белорусским импортозамещением, а предыдущий обзор – здесь.
Импортозамещение в современных экономических отношениях является процессом уменьшения и, даже, прекращения импорта определенных товаров и комплектующих посредством выпуска в стране аналогичной продукции. И, желательно, чтобы она по своим потребительским качествам была не ниже замещаемой.
Проблема импортозамещения столь важна для Беларуси, что ее решение возведено до уровня государственного приоритета, от решения которого зависит сбалансированное развитие как страны в целом, так и большинства регионов. Особенно острым вопрос импортозамещения стал в 2020 г. после введения ряда санкций в отношении Беларуси со стороны развитых стран, что сразу почувствовали не только крупные товаропроизводители, но и обыватели из-за отсутствия привычных и качественных товаров.
Казалось бы, нашим производственникам оперативно нужно было создавать новые мощности на местных видах сырья и увеличивать уровень локализации производимой продукции. Естественно, импортеры в целом должны были переориентироваться на организацию импортозамещающих производств и экспорта данной продукции.
В целом, данного курса вынуждены придерживаться все товаропроизводители в Беларуси, но торговля идет несколько иным путем. И тому несколько примеров бытового уровня.
Верхом торгового цинизма, на первый взгляд, является импорт минерального комплексного удобрения под картофель, производимого в деревне Снопово Солнечногорского района Московской области. И это при наличии собственных химических заводов, выпускающих аналогичные удобрения с более высоким содержанием питательных веществ – 51 % действующего вещества против российских 30%.
Пример с другого «полюса». Беларусь в больших объемах импортирует корм для домашних животных. В частности, Chappi, производимый опять же в России, в г. Ступино Московской области. Для потребления людям мясные продукты белорусского производства даже на экспорт поставляются, а для животных приходится на их приобретение тратить столь драгоценную валюту. Или животных качеством изделий труднее обмануть?
А что для питания людей к нам поставляется по импорту? Не вникая в ассортимент, возьмем свое домашнее хозяйство. Корица молотая к нам поступает из г. Истра Московской области, ванилин – из Саратова, вермишель быстрого приготовления из г. Иваново.
Около газовой плиты скромно притаились пакеты для запекания, доставленные из г. Санкт-Петербург, губки для посуды в вакууме из г. Москва и долгоиграющий комплект скребков для посуды из г. Херсон (когда это было!). Весь торговый цимус в том, что аналогичная продукция производится или может производиться в Беларуси.
Опять же, на кухне можем увидеть средство для мытья посуды из г. Казань (Татарстан), средство «Антижир» из российского Волгограда, в белорусском отеле можем встретить мыло туалетное «Hotel» (Московская обл.), хотя в Беларуси имеется собственное производство мыла хорошего качества (например, в г. Несвиж).
Из Лениградской области в Беларусь импортируют весьма актуальные средства для отпугивания от насекомых «Комарофф», из Московской области – лосьон-спрей «Таежный».
Есть и весьма приятные импортные поступления – семена цветов, которые могут круглый год украшать нашу жизнь. В частности, на прилавках магазинов реализуются семена из Италии (георгина), России (циния) и других стран.
Благодаря полезному для домашних хозяйств импорту мы выращиваем рукколу (семена из Новосибирска и Сербии), базилик и шпинат (д. Верея Московской области), сахарную кукурузу, семена которой произведены в Пятигорске.
Мажорный настрой по поводу необходимости импорта для домашних хозяйств, в частности, немного портит мысль, что практически все его позиции могли бы закрывать собственным производством – а это и рабочие места, и доход в казну, и экономия валюты.
Видимо, нет со стороны государства в достаточной степени стимулирования производственной деятельности по организации соответствующих импортозамещающих и экспортноориентированных производств. А жаль…
Дзень святых Мяфодзія і Кірылы, святых праваслаўнай і каталіцкай царквы, братоў-місіянераў, стваральнікаў стараславянскай азбукі і царкоўнаславянскай мовы.
Мова – душа любога народа, яна з’яўляецца асновай нашага мыслення, таму мову трэба берагчы, вывучаць, паважаць і ведаць. Беражлівыя адносіны да сваёй мовы дазваляюць нам развіваць здольнасць разумець словы, аналізаваць учынкі, думаць, перадаваць атрыманы вопыт, ясна і дакладна выкладаць свае думкі.
1377 год. Памёр Альгерд (1296-1377).
Вялікі князь (1345-1377) ВКЛ, князь крэўскі і віцебскі, адзін з найбуйнейшых вайскаводаў ВКЛ.
З 80 гадоў жыцця, кіраваў дзяржавай 32 гады.
Бацька 12 сыноў, у тым ліку Ягайлы, Андрэя Полацкага, Свідрыгайлы, Скіргайлы, Уладзіміра.
У часы Альгерда тэрыторыя ВКЛ павялічылася больш чым удвая, беларускія землі занялі цэнтральнае месца ў дзяржаве, што забяспечыла рост эканомікі, развіццё культуры, умацаванне старабеларускай мовы як афіцыйнай.
У 2014 годзе Альгерду ўсталяваны помнік у Віцебску..
1706 год. У Магілёў увайшлі рускія войскі генерала Бауэра.
Рускія войскі – саюзнікі Рэчы Паспалітай у вайне са Швецыяй, сталі лагерам пад Машакоўскай гарой.
У розны час у перыяд 1706-1708 гадоў у Магілёве знаходзіліся рускія ваенаначальнікі: Меншыкаў, Брус, Бауэр, Галавін, Рапнін, Даўгарукі, Сініцкі, Галоўкін, Нотаў, Чамберс.
Іх атрады, як і 30-тысячнае войска татар, спустошылі горад і наваколлі рабаваннямі.
8 верасня 1708 года па загаду Пятра I горад быў поўнасцю спалены татарскімі і калмыцкімі палкамі.
1780 год. У Магілёве адбылася сустрэча Кацярыны ІІ і аўстрыйскага імператара Іосіфа ІІ.
Мэта сустрэчы – абмеркаванне другога падзелу Рэчы Паспалітай.
Іосіф прыехаў у Магілёў 23 мая. У гонар сустрэчы з Іосіфам, 29 мая на Саборнай плошчы Магілёва быў закладзены Іосіфаўскі кафедральны сабор. Сабор будаваўся з цэглы ў 1780-1798 гг. архітэктарам Мікалаем Львовым ў класіцыстычным стылі. Адзін з найбольш ранніх помнікаў класіцызму ў культавай архітэктуры Беларусі. Зруйнаваны ў 1937 г., бо “не ўпісываўся” ў архітэктуру будучай сталіцы БССР. На яго месцы пабудавалі гатэль “Дняпро”.
У кастрычніку 2011 года тагачасны намеснік старшыні Магілёўскага гарвыканкама Ігар Шардыка паведаміў, што сабор трапіў у лік першых у чарзе на аднаўленне разбураных помнікаў архітэктуры Магілёва.
Іосіфаўскі сабор.
1904 год. Нарадзіўся Адам Русак (1904-1987).
Беларускі паэт-песеннік. Заслужаны дзеяч культуры.
Скончыў Беларускі музычны тэхнікум і Ленінградскую кансерваторыю. Быў салістам аркестра Ленінградскага Малога опернага тэатра, Белдзяржфілармоніі.
Аўтар больш 10 зборнікаў паэзіі, вершаў, вершаў для дзяцей.
На тэксты яго вершаў напісана каля 300 песень. З іх найбольш вядомымі сталі песні: «Бывайце здаровы», «Лясная песня», «Толькі з табою», «Не шукай», «Не за вочы чорныя», «Як правёў мяне Цімох».
Памёр 21 сакавіка 1987 года.
1917 год. Заснавана газета “Грамада”.
Першая беларуская газета ў Мінску, орган Беларускай Сацыялістычнай Грамады.
Выдавалася да 11 чэрвеня (4 нумары), рэдактар – ураджэнец в. Бацэвічы (зараз Клічаўскі раён), географ, грамадскі дзеяч Аркадзь Смоліч.
1918 год. У Магілёве створана губернская ЧК па барацьбе з сабатажам і контррэвалюцыяй.
Яна стала першай ЧК на тэрыторыі Беларусі. ЧК размесцілася ў будынку Архіерэйскага палаца. З гэтага моманту пачынаюцца рэпрэсіі супраць іншадумцаў.
1930 год. У Навагрудку нарадзілася Галіна Русак (1930-2000).
Беларускі жывапісец, графік, мастацтвазнаўца, грамадскі дзеяч беларускай дыяспары ў ЗША, удзельніца агульнаамерыканскага руху за правы жанчын. Прафесар.
Нарадзілася ў сям’і беларускага дзеяча Філарэта Родзькі.
З 1949 года жыла ў Амерыцы. Да ад’езду ў Новы Свет скончыла Фрайбургскі і Лёвенскі ўніверсітэты. Адукацыю завяршыла ў Амерыцы. Працавала дырэктарам мастацкай бібліятэкі Ратгерскага ўніверсітэта.
Яе мастацкая творчасць добра вядомая ў ЗША і Канадзе, дзе яна неаднаразова выстаўлялася ў розных галерэях, але толькі ў 1992 годзе з выстаўкай яе твораў змаглі пазнаёміцца і ў Беларусі.
Уваходзіла ў склад кіраўніцтва Згуртавання беларускіх мастакоў і ўмельцаў.
Г. Русак. Сон малочніка.
1948 год. Нарадзіўся Міхаіл Чыгір.
Палітык, сябра Аб’яднанай Грамадзянскай Партыі, палітвязень, вязень сумлення паводле Amnesty International. Другі Прэм’ер-міністр Рэспублікі Беларусь (1994-1996), першы – у прэзідэнцкай Беларусі,
У 1995 годзе прадстаўляў краіну на сусветным эканамічным форуме ў Давосе.
У лістападзе 1996 года гучна сышоў у адстаўку ў знак пратэсту супраць абвешчанага А. Лукашэнкам рэферэндуму.
У 1999 годзе вылучаўся кандыдатам у прэзідэнты, спадзяючыся такім шляхам вярнуць краіну на дэмакратычны шлях развіцця. Гэтым выклікаў рэпрэсіі з боку ўладаў супраць сябе і членаў сям’і.
30 сакавіка быў арыштаваны і змешчаны на 8 месяцаў ў мінскі СІЗА. Пасля прысуду 2000 года, быў асуджаны судом Фрунзенскага раёна Мінска ў 2002 годзе на 3 гады пазбаўлення волі.
Прымаў удзел у парламенцкіх выбарах у Палату прадстаўнікоў Народнага сходу(кастрычнік 2000), у кампаніі па выбарах прэзідэнта 2001, на выбарах у 2010 годзе быў даверанай асобай Я. Раманчука.
1956 год. У швейцарскім Лугана прайшоў першы конкурс песні “Еўрабачанне”.
У ім прынялі ўдзел прадстаўнікі Бельгіі, Нідэрландаў, Італіі, Люксембурга, Францыі, ФРГ, Швейцарыі.
Да конкурсу дапускалася толькі сольнае выступленне выканаўцаў. Можна было выканаць дзве песьні. Аўстрыя, Вялікабрытанія, Данія не ўдзельнічалі з-за спазнення правядзення нацыянальных адбораў.
Беларусь удзельнічала ў конкурсе “Еўрабачанне” з 2004 па 2019 год. Першымі прадстаўнікамі краіны стаў дуэт “Аляксандра і Канстанцін” з песняй “My Galileo” (10 балаў і 19-е месца ў паўфінале).
Самае высокае месца заняў Дзмітрый Калдун у 2007 годзе: 145 балаў і 6 месца ў фінале.
За ўсю гісторыю ўдзелу Беларусь кваліфікавалася ў фінал усяго толькі 6 разоў і толькі аднойчы ўвайшла ў дзясятку найлепшых у фінале (2007).
У сакавіку 2021 года Беларусь дыскваліфікавана з-за палітычнага падтэксту ў песні “Я навучу цябе” гурта «Галасы ЗМеста”. 28 мая 2021 г. Еўрапейскі вяшчальны саюз пазбавіў членства Белтэлерадыёкампаніі ў арганізацыі з-за пытанняў адносна правоў чалавека ў краіне на фоне пераследу апазіцыі.
1173 год. У Ерусаліме спачыла Еўфрасіння Полацкая (1104-1173).
Полацкая князёўна і ігумення, прылічаная да святых, асветніца і апякунка Беларусі праваслаўнымі і грэка-каталікамі, першая ў Цэнтральна-Усходняй Еўропе падарожніца.
У паломніцтва ў 1167 годзе ішла па Дняпру, праходзіла месца, дзе зараз стаіць Магілёў.
У 1187 годзе яе мошчы былі перанесены з Ерусаліму ў Кіева-Пячорскую лаўру. У 1910 годзе пры вяртанні машчэй з Кіева ў Полацк, рака з парэшткамі святой стаяла тры дні ў Іосіфаўскім саборы Магілёва. Штогод 5 чэрвеня адзначаецца як Дзень Святой Еўфрасінні, ладзяцца пілігрымкі ў Полацк.
1753 год. У Навагрудку памерла Францішка Уршуля Радзівіл (1705-1753).
Беларуская і польская пісьменніца, першая вядомая жанчына-драматург у ВКЛ, мастак. Жонка Міхала Радзівіла Рыбанькі.
Аўтар каля 80 паэтычных твораў, п’ес, камедый, трагедый і опер, у аснове якіх ляжаць вядомыя літаратурныя або фальклорныя сюжэты.
Яе драматычныя творы былі падрыхтаваны да друку Якубам Побугам Фрычынскім і надрукаваны ў Жоўкве ў 1754 годзе – “Камедыі і трагедыі…”
Пастаноўкі п’ес адбываліся на сцэнах розных радзівілаўскіх сядзібаў. Пасля смерці мужа п’есы ставіліся ў вузкім коле радзівілаўскага асяроддзя. Чарговы ўздым нясвіжскага тэатра пачаўся з 1777 годзе, калі з эміграцыі вярнуўся яе сын Караль Станіслаў Радзівіл «Пане Каханку».
Доўгі час імя Францішкі Уршулі было невядома шырокаму чытачу. Толькі ў 2003 годзе ў свет выйшла кніга выбраных твораў у беларускім перакладзе. Пераклад шэрагу твораў пісьменніцы на беларускую мову здзейснілі Н. Русецкая, Н. Гардзіенка, А.Хадановіч, Ж. Некрашэвіч-Кароткая, Л. Баршчэўскі і іншыя.
1761 год. Шчучыну нададзены герб.
Амаль 16-тысячны раённы цэнтр Гродзенскай вобласці, вядомы з І паловы XV стагоддзя, адзін з цэнтраў піярскага ордэна.
З 1795 года ў складзе Расійскай імперыі. Сярод выхаванцаў Шчучынскай школы піяраў вядомыя І. Дамейка, М. Догель, К. Нарбут, А. Петрашкевіч, Ю. Корсак.
У 1921-1939 гадах у складзе Польшчы, цэнтр павета Навагрудскага ваяводства. З 1939 года – у БССР, у Баранавіцкай (да 1962), Гродзенскай абласцях.
Знакаміты сваім ваенным аэрадромам (у розны час у раёне знаходзілася каля 20 авіяцыйных частак). Цікава, што на пачатку 1990-ых тут былі сканцэнтраваныя амаль усе знішчальнікі-перахватчыкі тыпу МіГ-25БМ, якія былі выраблены ў СССР.
У горадзе зараз працуюць ААТ «Аўтапровад», прадпрыемствы сельскагаспадарчага і трактарнага машынабудавання, харчовай прамысловасці.
1842 год. Нарадзілася Марыя Канапніцкая (1842-1910).
Пісьменніца, паэтэса, перакладчыца, буйнейшы майстар польскай рэалістычнай літаратуры.
Змагарка за правы жанчын. Блізкая сяброўка Элізы Ажэшкі. Неаднаразова наведвала Беларусь, перапісвалася з Я. Лучынай.
Аўтар цыклаў вершаў, эпічных паэм, зборнікаў апавяданняў, цыклаў народных песняў «З лугоў і палёў», «На жалейцы», кнігі «Міцкевіч, яго жыццё і душа» (1899).
Асноўныя матывы яе творчасці — сялянская нядоля, жыццё гарадской беднаты, любоў да радзімы, вера ў народ, у надыход справядлівасці.
1871 год. Памёр Яраслаў Дамброўскі (1836-1871).
Адзін з кіраўнікоў паўстання 1863-1864 гадоў, генерал Парыжскай камуны. Скончыў Брэсцкі кадэцкі корпус, служыў у Санкт-Пецярбургскім Дваранскім палку, у артбрыгадзе, якая ўдзельнічала ў Каўказскай вайне. Вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба.
Быў членам і кіраўніком гуртка апазіцыйна настроеных афіцэраў, вёў у Варшаве падпольную працу ў складзе Цэнтральнага Нацыянальнага Камітэта. Распрацаваў план паўстання.
Быў арыштаваны і зняволены ў Варшаўскую цытадэль, адкуль кіраваў паўстаннем. Асуджаны да 15 гадоў катаржных работ, але ў 1864 здолеў уцячы з маскоўскай перасыльнай турмы.
З 1865 года жыў у Парыжы, удзельнік Аб’яднання польскай эміграцыі.
Актыўны ўдзельнік Парыжскай камуны: камандзір легіёна, камендант Парыжскага ўмацаванага раёна і камандуючы войскамі заходняга сектара абароны Парыжу, генерал.
Атрымаў цяжкае кулявое раненне ў баі і памёр у парыжскім шпіталі Ларыбуазьер.
1910 год. Янка Купала закончыў сваю паэму-баладу «Курган».
У паэме паказаны вобраз гусляра, які не прадаўся князю за грошы, не стаў ягоным песняром. Гусляр не здрадзіў сабе і свайму народу. Ён застаўся сапраўдным мастаком, вольным і незалежным духоўна. Гусляр загінуў, але перамог князя ў гэтым паядынку. Курган – гэта не магіла старца-гусляра, а помнік чыстаму сумленню, годнасці і таленту.
1938 год. Нарадзіўся Аляксей Мацвееў.
Доктар геолага–мінералагічных навук, прафесар, акадэмік НАНБ. Заслужаны дзеяч навукі.
Скончыў геаграфічны факультэт БДУ. Працаваў у Белдзіправадгас Міністэрства меліярацыі і воднай гаспадаркі БССР, Інстытуце геалагічных навук (дырэктар), у БДУ
Аўтар каля 400 надрукаваных работ, у тым ліку 23 манаграфій і кніг.
1945 год. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР г.п. Прапойск перайменаваны ў г. Слаўгарад.
Вядомы з 1136 года. Назва Прапойск паходзіць ад упадзення р. Проня ў р. Сож.
Паводле папулярнай легенды, перайменаваны ў сувязі з прысваеннем дывізіі, якая вызваляла горад, звання гвардзейскай – найменне «Гвардзейская Прапойская дывізія» аказалася немілагучным. Але ніякіх вайсковых падраздзяленняў і злучэнняў з назвамі «Прапойскі» ці «Слаўгарадскі» ніколі не існавала, а легенда з’явілася, верагодна, на падставе мемуараў генерала А. Гарбатава.
Па іншай легендзе, новае імя Прапойску – Слаўгарад – асабіста даў Сталін, упісаўшы яго ў спіс гарадоў, у гонар якіх давалі салют Перамогі ў Маскве. Сталін нібыта вырашыў, што «Прапойск» – не надта мілагучная для такога гістарычнага моманту назва.
Зараз у горадзе 7,8 тысяч жыхароў, працуюць філіялы ААТ “Дамачай”, “Бабушкіна крынка”, “Чырвоны харчавік”.
1946 год. Кастусь Езавітаў загінуў у мінскай турме НКУС (1893-1946).
Беларускі палітычны, грамадскі і ваенны дзеяч, публіцыст, перакладчык і педагог. Актыўны ўдзельнік беларускага нацыянальна-дзяржаўнага адраджэння, дзеяч БНР, арганізатар беларускай дзейнасці ў міжваеннай Латвіі.
Удзельнік З’езда, Камітэта воінаў-беларусаў Паўночнага фронту, Цэнтральнай беларускай вайсковай рады, Усебеларускага з’езда.
Браў удзел у абвяшчэнні незалежнасці Беларускай Народнай Рэспублікі, народны сакратара ваенных спраў ва ўрадзе БНР, палкоўнік.
У 1921-1941 гадах жыў Латвіі, дзе займаўся грамадска-палітычнай і культурна-асветніцкай дзейнасцю сярод беларусаў, арганізацыяй школьнай справы. За беларускую нацыянальную дзеянасць арыштоўваўся латвійскімі ўладамі ў 1924, 1930, 1933 і 1935 гадах.
Падчас Другой сусветнай вайны кіраваў у Рызе Беларускім цэнтральным камітэтам, які займаўся арганізацыяй беларускіх школ у Латвіі, удзельнічаў у Другім Усебеларускім кангрэсе, быў генеральным інспектарам Беларускага вызваленчага войска, міністрам ваенных спраў Беларускай Цэнтральнай Рады.
У красавіку 1944 года затрыманы СМЕРШам. Загінуў 23 мая 1946 года ў мінскай турме.
Аўтар многіх кніг і артыкулаў па гісторыі нацыянальна-вызваленчага руху, беларусазнаўстве, вершаў, школьных дапаможнікаў. Падрыхтаваў да друку невядомыя раней творы М. Багдановіча. Укладальнік біяграфічнага слоўніка дзеячаў беларускага нацыянальнага адраджэння, апекаваўся стварэннем архіва беларускага нацыянальна-вызваленчага руху.
1954 год. Нарадзіўся Алесь Грудзіна.
Грамадскі дзеяч са Шклова, краязнавец, педагог.
1959 год. Нарадзіўся Аляксандр Смалянчук.
Беларускі гісторык беларускі, доктар гістарычных навук, прафесар.
Скончыў Гродзенскі ўніверсітэт, стажыраваўся ў Варшаўскім і Ягелонскім універсітэтах.
Працаваў настаўнікам гісторыі ў сярэдняй школе, навуковым супрацоўнікам Рэспубліканскага музея гісторыі рэлігіі і Гродзенскага абласнога гістарычна-археалагічнага музея, у Гродзенскім дзяржаўным універсітэце імя Янкі Купалы, Еўрапейскім гуманітарным універсітэце, дырэктарам Інстытута гістарычных даследаванняў ЕГУ.
Асноўныя тэмы даследаванняў: гісторыя польскага руху ў Беларусі і Літве ў XIX – пачатку XX стагоддзяў, гісторыя беларускага нацыянальнага руху, палітычная гісторыя Беларусі XIX – XX стагоддзяў і яе адлюстраванне ў памяці жыхароў Беларусі (вусная гісторыя), краязнаўства.
Узнагароджаны медалём 100 гадоў БНР Рады Беларускай Народнай Рэспублікі.
1986 год. Ткачыха магілёўскай стужкаткацкай фабрыкі Ніна Дзянісенка стала першым у горадзе поўным кавалерам ордэна Працоўнай Славы.
Яна стала 277-м поўным кавалерам у СССР.
На фабрыцы “Стужка“ прапрацавала з 1961 года да выхада на пенсію ў 1996. Ахвотна і з цікавасцю авалодвала прафесіяй ткачыхі, актыўна пераймала вопыт старэйшых, стала перадавіком вытворчасці. Асабістыя заданні некалькіх пяцігодак выконвала датэрмінова, дабіваючыся завяршэння за 5 гадоў сямі гадавых планаў.
Узнагароджвалася ордэнамі Працоўнай Славы 3-й і 2-й ступеняў у 1975 і 1981 гадах.
Дэпутатка Вярхоўнага Савета БССР (1980-1985).
Н. Дзянісенка другая справа.
1987 год. Памёр ураджэнец в. Гарадзец Быхаўскага раёна Канстанцін Лукашоў (1907–1987).
Заснавальнік Беларускага геаграфічнага таварыства (1954) і яго прэзідэнт (1957–1960), акадэмік, віцэ–прэзідэнт АН БССР, рэктар БДУ (1956–1969), дырэктар Інстытута геалагічных навук.
У 24 гады стаў загадчыкам кафедры, у 25 – дэканам, потым – рэктарам Ленінградзскага ўніверсітэта. Падчас вайны прадстаўляў СССР у ЗША, дзе адказваў за набыццё па “ленд–лізу” бронетэхнікі, самалётаў, узбраення.
Апублікаваў больш за 500 навуковых прац, у тым ліку 55 манаграфій і кніг.
1990 год. На вайсковай базе «Лясная» ў Баранавіцкім раёне ліквідавалі апошнюю балістычную ракету тыпу Р-12 (СС-4) з Пружан.
Гэта адбылося ў межах дамоўленнасцяў 1987 года паміж СССР і ЗША.
У Беларусі былі знішчаны ўсе ракеты дальнасцю 500-5500 км. Пасля развалу СССР Беларусь была 8-ай краінай у свеце па запасах ядзернага ўзбраення: 1120 ядзерных боезапасаў на ўзбраенні 180 часцей агульнай колькасцю 40 тыс. чалавек.
1992 год. Закладзены і асвечаны арцыбіскупам Максімам першы камень новай будучай магілёўскай ратушы.
У 1578 годзе, праз год пасля атрымання горадам граматы на магдэбургскае права, у Магілёве пачалося ўзвядзенне гарадской ратушы. Першапачаткова яна была драўлянай, таму неаднаразова згарала дашчэнту, і яе месцазнаходжанне мянялася.
4 верасня 1679 года гараджане прыступілі да будаўніцтва каменнай ратушы, асноўны корпус якой быў узведзены да 1681 года, а поўнасцю будаўніцтва завяршылі ў 1698 годзе. Вышыня 8-граннай 5-яруснай вежы са шпілем была роўная 47 метрам – самы высокі будынак у горадзе.
У час Вялікай Айчыннай вайны ратуша была моцна пашкоджана. 28 снежня 1952 года на нарадзе архітэктараў БССР па ахове помнікаў архітэктуры, было прынята рашэнне аб яе аднаўленні, аднак рэстаўрацыя ратушы так і не была распачатая, а ў ліпені 1957 года яна была ўзарвана.
Аднаўленне ратушы пачалі толькі ў 2007 годзе. У 2008 годзе ў дзень горада адбылося яе ўрачыстае адкрыццё.
1996 год. Пад Баранавічамі разбіўся Су-27 ВПС Беларусі.
Загінуў падпалкоўнік і начальнік баранавіцкай базы Уладзімір Карват (1958-1996), які пасмяротна стаў першым Героем Беларусі.
Загінуў пры выкананні вучэбна-трэніровачнага палёту, спрабуючы адвесці самалёт, які страціў кіраванне і падаў, ад населенага пункта.
2021 год. Авіяцыйны інцыдэнт з рэйсам Ryanair 4978 у Беларусі.
Выконваўся міжнародны рэгулярны пасажырскі рэйс авіякампаніі Ryanair з Афін у Вільнюс. Калі самалёт знаходзіўся над Беларуссю, ён быў перанакіраваны ў Нацыянальны аэрапорт Мінск у суправаджэнні ваеннага знішчальніка. Тут быў затрыманы беларускі апазіцыйны актывіст Раман Пратасевіч і яго сяброўка Соф’я Сапега, пасля борт вылецеў з Мінска і прызямліўся ў Вільнюсе.
27 мая 2021 года Міжнародная арганізацыя грамадзянскай авіяцыі абвясціла аб пачатку расследавання ў сувязі з сітуацыяй з рэйсам Ryanair FR4978. 20 ліпеня 2022 года апублікавана канчатковая справаздача аб інцыдэнце з лайнерам. Паводле яе высноваў, віна за захоп самалёта ляжыць на беларускіх уладах.
Сын удзельніка выбарчай прэзідэнцкай кампаніі 2020 Віктара Бабарыкі года адверг усе абвінавачванні – піша БелТА. Яну інкрымінуюцца “ўхіленне ад аплаты падаткаў, легалізацыя (адмыванне) сродкаў, атрыманых злачынным шляхам”, дапамога Сяргею Ціханоўскаму.
Паводле дзяржабвінавачання, Эдуард Бабарыка аказваў садзейнічанне Ціханоўскаму ў арганізацыі масавых беспарадкаў.
«Эдуард Бабарыка дапамагаў Сяргею Ціханоўскаму ў арганізацыі масавых беспарадкаў, якія суправаджаліся насіллем над асобай, пагромамі, падпаламі, знішчэннем маёмасці і ўзброеным супраціўленнем прадстаўнікам улады» – перадае БелТА цытаты абвінавачання, агучаныя ў судзе пракурорам.
Пры гэтым Бабарыка, паводле абвінавачання, «з дапамогай платформ «Вулей» і «Мола-мола» арганізаваў збор «сродкаў з неакрэсленага кола асоб для падтрымкі ўдзельнікаў масавых беспарадкаў».
Бацьку і сына Бабарыкаў затрымалі 18 чэрвеня 2020 года. Эдуард узначальваў перадвыбарчы штаб бацькі, іх спынілі, калі яны везлі ў ЦВК подпісы, сабраныя для вылучэння Віктара Бабарыкі кандыдатам у прэзідэнты.
За кратамі, без суда Эдуард Бабарыка правёў амаль тры гады. Цяпер яму пагражае да 20 гадоў зняволення.
Дачны сезон у разгары, і mogilev.media вырашылі падсумаваць, якіх правілаў павінны прытрымлівацца дачнікі і гаспадары прысядзібных участкаў, каб не нарвацца на непрымнасці.
Шмат хто з гаспадароў дачных участкаў нават не падазрае, што заканадаўствам рэгламентаваны правілы ўтрымання падобных тэрыторый. Адказнасць за іх выкананне прапісаны ў кодэксе аб адміністрацыйных правапарушэннях. Гэтыя правілы варта ведаць, каб не здабыць сабе штраф на роўным месцы.
За спальванне смецця
Увесну, калі на дачных участках людзі наводзяць парадкі, то разнастайнае смецце часта спальваюць. Аднак не ўсё можна паліць. Мінулагодняе лісце, сухое галлё, паперу – калі ласка. Траву трэба спачатку скасіць, сабраць у кучы і толькі потым спаліць. А вось бытавыя адыходы, пластык, зношаныя шыны паліць забаронена, бо пры згаранні яны вылучаюць у атмасферу шкодныя рэчывы.
Больш за тое, зона вогнішча павінна размяшчацца не бліжэй за 10 метраў ад дома, любых іншых пабудоў і плота. А калі ваш участак прымыкае да лясной паласы, адлічвайце да яе 20-30 метраў. Не дазваляецца таксама разводзіць вогнішча на тарфяніках і пад дрэвамі. На ўсякі выпадак варта запасціся сродкамі пажаратушэння. Парушальніку акрэсленых патрабаванняў пагражае штраф у памеры ад 12 да 30 базавых велічынь.
За непакошаную траву
Варта не забываць рэгулярна скошваць траву на ўчастку, прыбіраць смецце ў садзе, агародзе, у двары, вакол альтанак і гаспадарчых пабудоў, а таксама ўтрымліваць у чысціні прылеглую з боку вуліцы тэрыторыю, бо інакш за беспарадак давядзецца заплаціць ад 25 да 30 базавых велічынь.
За грыбы, мак, каноплі
На ўчастках забаронена саджаць і проста мець расліны і грыбы, якія змяшчаюць наркатычныя рэчывы. Нават калі яны выраслі ў вас выпадкова і мэты збыту не было, давядзецца раскашэліцца на 20 базавых велічынь. Калі будзе даказаны намер збыту, прадугледжана крымінальная адказнасць.
За баршчэўнік
Сачыце, каб на ўчастку не закаласіліся небяспечныя расліны-агрэсары. Сярод іх баршчэўнікі Сасноўскага і Мантэгацы (выклікаюць апёкі), залатарнік канадскі і гіганцкі (карані вылучаюць рэчывы, якія правакуюць алергію ў людзей), клён ясенелісты і эхінацістыс лопасцевы, рабінія ілжэакацыя (усе яны не даюць расці іншым раслінам). Калі своечасова не прыбярэце няпрошаных гасцей з зямлі – заплаціце 20 базавых велічынь.
За могілкі хатніх жывёлаў
Можа падацца дзіўным, але на прысядзібным участку нельга хаваць хатніх жывёлаў. Гэта лічыцца парушэннем санітарна-эпідэміялагічнага заканадаўства і псотай зямлі. Калі санітарныя органы даведаюцца пра такі факт, то аштрафуюць на 30 базавых велічыняў.
За самавольства
Штрафныя санкцыі накладваюцца і ў выпадку нямэтавага выкарыстання ўчастка (30 базавых велічыняў) або ўзвядзення там самавольных пабудоў (20-50 базавых велічынь, да таго ж давядзецца ўсё знесці сваімі сіламі).
У Мінску былі затрыманыя двое мужчын 27 і 38 гадоў, якія працавалі на наркамаркет, караючы кур’ераў, што правініліся.
Устаноўлена, што яны збівалі закладчыкаў рукамі, нагамі, бітамі, дубінкамі і іншымі сродкамі, а таксама распылялі ім пярцовы газ у твар і ўжывалі электрашокер. Запалохваючы траўматычным пісталетам, прымушалі кур’ераў, якія правініліся, стоячы на каленях пад запіс на тэлефон прасіць прабачэння перад кіраўніком інтэрнэт-крамы.
Гэтыя запісы потым выкарыстоўваліся кіраўніцтвам наркамаркета для падтрымання дысцыпліны ў групоўцы. Сярод пакаранняў, якія на замову кіраўніцтва выканалі “спорцікі” – адрэзаны палец адной дзяўчыне-закладчыцы.
Як гэта адбылося – распавялі ў Следчым камітэце. Увечары 22 чэрвеня мінулага года паступіла паведамленне аб збіцці 25-гадовага хлопца і 29-гадовай дзяўчыны. Пацярпелыя растлумачылі ў міліцыі, што ў даркнэце яны набылі псіхатропнае рэчыва альфа-PVP і, атрымаўшы каардынаты, накіраваліся забіраць тавар. Прыбыўшы на месца пары выявіла пустую схованку. Праз некалькі хвілін да іх падышлі двое невядомыя са зброяй. Нападнікі жорстка збілі мінчан нагамі і металічнай бітай, а пасля адрэзалі дзяўчыне фалангу пальца рукі.
Як высветлілася, пацярпелая жанчына працавала закладчыцай на буйную інтэрнэт-краму па продажы наркотыкаў. Размяшчаючы закладкі, дзяўчына не выканала пастаўленыя куратарам задачы, за што ён вырашыў яе пакараць. У той дзень мінчанка накіроўвалася за чарговай партыяй наркотыкаў, а свайго хлопца папрасіла яе падвезці. У выніку ў пастцы “калектараў” апынуліся адразу абодва.
Карнікамі наркамаркета выступілі тыя самыя 27-мі і 38-мі гадовыя мужчыны. Як правіла, куратар інтэрнэт-крамы паведамляў ім дадзеныя кур’ераў, іх каардынаты і агаворваў пажаданы спосаб расправы. «Спорцікі» чакалі сваіх ахвяр у зацішных месцах, каб на крыкі аб дапамозе ніхто не прыйшоў.
Свае здзекі яны здымалі на камеры мабільных тэлефонаў і ў якасці справаздачы адпраўлялі кіраўніцтву маркета, за што атрымлівалі ганарар па ўсталяваным прайсе. Напрыклад, за адрэзаны палец дзяўчыны ім належала 700 долараў ЗША.
Усяго на рахунку фігурантаў 4 падобныя «замовы». Пацярпелымі па крымінальнай справе прызнана 4 грамадзян ва ўзросце ад 25 да 30 гадоў. Нярэдка пасля расправы агрэсары выкрадалі мабільныя тэлефоны, ключы ад аўтамабіляў і іншую маёмасць.
Малодшы са “спорцікаў” быў раней судзімы за хуліганства, крадзяжы і ўхіленне ад адбывання пакарання, а старэйшы – за збыт наркотыкаў на тэрыторыі Расійскай Федэрацыі і неаднаразовую язду без права кіравання. Жылі яны за кошт выпадковых заробкаў на розных будаўнічых аб’ектах.
Зараз абодвум прад’яўлена абвінавачванне па пяці артыкулах Крымінальнага кодэкса.
Міжнародны дзень біялагічнай разнастайнасці (International Day for Biological Diversity, з 1995 года.
Заснаваны Генеральнай Асамблеяй ААН, першы раз шырока адзначаны ў 2001 годзе.
Свята адзначаюць, але не заўсёды са святочным настроем, бо праблемы біялагічнай разнастайнасці відавочныя. Экалагічная раўнавага нясталая, экалагічная і біялагічная разнастайнасць працягвае скарачацца, а экалагічная раўнавага ўсё яшчэ падвяргаецца зменам.
Каля 60% экалагічнай сістэмы дэградуе або выкарыстоўваецца безразважна, што вядзе да страты біялагічнай разнастайнасці і цяжкіх наступстваў, якія ў бліжэйшыя 50 гадоў могуць яшчэ і пагоршыцца.
Дзень нараджэння тэхналогіі “Ethernet”
22 мая 1973 года Роберт Меткалф і Дэвід Богс апублікавалі дакладную запіску, у якой апісвалася эксперыментальная сетка, пабудаваная імі ў Даследчым цэнтры фірмы Xerox у Апала-Альта.
Ethernet – сямейства тэхналогій пакетнай перадачы дадзеных паміж прыладамі для камп’ютарных і прамысловых сетак.
Назва “Ethernet” – літаральна “эфірная сетка” ці “асяроддзе сеткі” адлюстроўвае першапачатковы прынцып працы гэтай тэхналогіі: усё, што перадаецца адным вузлом, адначасова прымаецца ўсімі астатнімі (гэта значыць, маецца нейкае падабенства з радыёвяшчаннем).
У цяперашні час практычна заўсёды падлучэнне адбываецца праз камутатары (switch), так што кадры, якія адпраўляюцца адным вузлом, даходзяць толькі да адрасата (выключэнне складаюць перадачы на шырокавяшчальны адрас) – гэта падвышае хуткасць працы і бяспеку сеткі.
Сёння тэхналогіяй карыстаецца каля 5,5 мільярдаў зямлян.
1501 год. Асвечаны Касцёл Святой Ганны ў Вільні.
Помнік гатычнай архітэктуры сусветнага маштабу, адзін з сімвалаў Вільні.
Першыя звесткі аб драўляным касцёле датуюцца пад 1394 годам. Каменны храм паўстаў у 1495-1500 гадах. Мецэнатам касцёла быў Вялікі князь Літоўскі Аляксандр (1461-1506).
Напалеон Банапарт, калі ўбачыў гэты будынак, прыйшоў у захапленне ад вытанчанасці і прыгажосці сабора і хваляваўся, што ў яго няма магчымасці павезці яго з сабой у Парыж.
Спалены крыжакамі ў 1419 годзе, неаднаразова зведаў пажары, французы ў 1812 годзе спалілі ўсё ўнутранае начыненне храма.
1762 год. Памёр Міхал Казімір Радзівіл «Рыбанька» (1702-1762).
Дзяржаўны дзеяч ВКЛ, мецэнат.
Сын вялікага канцлера Караля Станіслава, бацька Караля Станіслава «Пане Каханку».
Мянушка пайшла ад таго, што да ўсіх звяртаўся са словам “рыбанька”.
У 1726 годзе распачаў аднаўленне замку ў Нясвіжы, разбуранага шведамі ў 1706. Аднавіў дзейнасць Нясвіжскай друкарні і адкрыў Нясвіжскі кадэцкі корпус. Заснаваў першыя ў ВКЛ мануфактуры, між іншых Свяржанскую фаянсавую, Слуцкую персіярню (мануфактуру па вырабе шаўковых паясоў). Разам з жонкай Уршулай арганізаваў тэатр і музычную, вакальную і балетную школы, аркестр беларускіх народных інструментаў.
Кавалер ордэна Белага арла.
1792 год. Ашмянам нададзены герб.
У 1792 годзе Станіслаў Аўгуст Панятоўскі зацвердзіў герб горада. Скасаваны рускімі ўладамі 5 жніўня 1800 года.
Ашмяны – 16-тысячны прыгранічны раённы цэнтр у Гродзенскай вобласці, на рацэ Ашмянка. Праз горад праходзіць 9-ы транспартны еўрапейскі калідор.
Існуе меркаванне, што горад ўжо існаваў ужо ў 1040 годзе, але першыя згадкі аб Ашмянах у пазнейшых крыніцах адносяцца да 1341 года. У 1432 годзе тут адбыўся замах на жыццё Свідрыгайл. Адзін з цэнтраў кальвінізму ў ВКЛ. Падчас паўстання 1794 года тут размяшчаўся штаб Я. Ясінскага, фарміраваўся атрад Міхала Клеафаса Агінскага.
У 1796-1801 гадах знаходзіліся ў складзе Літоўскай, у 1801-1920 – Віленскай губерняў. Уваходзілі ў склад ССРБ, Літоўска-Беларускай ССР (1919), Польшчы (1919-1920, 1922-1939), Літвы (1920), Сярэдняй Літвы (1920-1922), БССР з 1939.
У горадзе працуюць мясакамбінат, сыраробны, дражджавы заводы, хлебакамбінат, ААТ «Белкофе», ААТ «Радыётэхніка» і іншыя.
1899 год. Нарадзіўся Мікола Чарнецкі (1899-1944).
Беларускі публіцыст, педагог, палітычны дзеяч. Доктар філасофіі.
Актывіст Грамады беларускай моладзі ў Гродне, студэнцкіх арганізацый у Празе, Пражскім універсітэце, Беларускага (Крывіцкага) культурнага таварыства імя Ф. Скарыны, член пражскага бюро Беларускай партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў.
У 1929-1944 гадах працаваў у Заходняй Беларусі:выкладчык беларускіх гімназій у Радашковічах і Клецку, сурэдактар віленскага часопіса «Золак», дырэктар школы ў в. Крынкі, кіраўнік асветы Крынкаўскага раёна пры Саветах.
Арыштаваны НКУС, уцёк з-пад арышту. Падчас вайны працаваў у Беларускім нацыянальным камітэце ў Беластоку.
Па-зверску забіты польскімі падпольшчыкамі. Пахаваны на Праваслаўных могілках у Беластоку.
Настаўнікі Клецкай гімназіі. Другі злева – Мікалай Чарнецкі
1900 год. Нарадзіўся Мікалай Каспяровіч (1900-1937).
Беларускі этнограф і мовазнавец, краязнавец, лексікограф, мастацтвазнавец і літаратуразнавец.
Настаўнічаў, быў інструктарам Часовага беларускага нацыянальнага камітэта і Цэнтральнай беларускай школьнай рады, арганізаваў і быў першым старшынёй Ігуменскіх павятовых беларускага нацыянальнага камітэта і школьнай рады, удзельнічаў у антыпольскім падполлі. Працаваў інструктарам Наркамасветы БССР, інспектарам Слуцкага, Віцебскага аддзелаў народнай асветы, сакратаром Цэнтральнага бюро краязнаўства пры Інбелкульце.
Аўтар «Беларуска-расійскага слоўнічка», «Віцебскага краёвага слоўніка» і «Слоўнічка уласных найменняў», прац па краязнаўству, гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва, архітэктуры, графіцы, гісторыі тэатра, навукі, бібліяграфіі твораў К. Каганца. Укладальнік першага беларускага дапаможніка па тэорыі літаратуры.
Арыштаваны ДПУу 1930 годзе. Вязень ГУЛАГу. Паўторна арыштаваны ў 1937 годзе, прыгавораны да расстрэлу і расстраляны 26 снежня.
У яго гонар у 2013 годзе ў Віцебску па вуліцы Крылова, 4, усталявана мемарыяльная дошка.
1907 год. Нарадзілася Алена Аладава (Пук, 1907-1986).
Беларуская мастацтвазнаўца, заслужаны дзеяч мастацтваў, дырэктар Нацыянальнага мастацкага музея Беларусі (1944-1977). Жонка кампазітара М. Аладава.
Адна з першых студэнтак БДУ і адначасова ілюстратар Беларускага дзяржаўнага музея.
Аўтар мастацкіх аглядаў у часопісе «Прамень», член творчых аб’яднанняў «Літаратурна-мастацкая камуна», «Прамень».
Прымала ўдзел у стварэнні першай у Беларусі Дзяржаўнай карціннай галерэі (1939), у правядзенні выстаў, у захаванні выратаваных падчас вайны твораў віцебскіх і мінскіх галерэй.
З канца 1940-х гадоў на працягу 30 гадоў збірала для Нацыянальнага мастацкага музея шэдэўры рускага і беларускага жывапісу на прасторах усяго СССР і сумежных дзяржаў. Вяла перапіску з мноствам знакамітых мастацтвазнаўцаў, калекцыянераў, рэстаўратараў і мастакоў.
У яе гонар усталявана мемарыяльная дошка на будынку Нацыянальнага мастацкага музея.
1918 год. У Магілёве і Бабруйску расфарміраваны корпус Доўбар-Мусніцкага.
Камандзір 1-га польскага корпуса, часці якога размяшчаліся на тэрыторыі Магілёўскай губерні, генерал Доўбар-Мусніцкі, ва ўмовах наступлення нямецкіх войскаў з боку Оршы, Шклова, аддаў загад аб расфармаванні корпуса і здачы зброі 10 нямецкай арміі.
1-ы Польскі корпус сфарміраваны ў 1917 годзе на базе польскіх брыгады, дывізіі ў складзе рускай арміі. У 1918 годзе ў корпусе налічвалася 23-28 тысяч чалавек.
29 студзеня 1918 года корпус заняў Бабруйскую крэпасць, удзельнічаў у баях з бальшавікамі пад Татаркай і Асіповічамі.
Апошні транспарт войскаў корпуса пакінуў Бабруйск 8 ліпеня 1918 года. Салдаты корпуса пасля раззбраення ў большасці прыбылі ў Варшаву, дзе адыгралі важную ролю ў заваяванні незалежнасці, а пасля ўвайшлі ў склад Войска Польскага.
У Бабруйску на месцы ваенных могілак існаваў вялікі курган, пад якім былі пахаваны каля 2 000 польскіх салдат I Корпуса. Цяпер гэты курган не існуе. Зменшаная копія знаходзіцца на Вайсковых могілках Павонзкі ў Варшаве.
Штаб корпуса.
1940 год. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР заснаваны Залаты медаль “Серп і Молат”.
Знак адрознення Героя Сацыялістычнай Працы. Званне Героя Сацыялістычнай Працы ў 1938-1991 гадах атрымала 20 613 чалавек, у тым ліку ў БССР – 549.
Тройчы Герояў у СССР было 15, у іх ліку ўраджэнец Беларусі Якаў Зяльдовіч (1914-1987), акадэмік АН СССР. Зараз у Беларусі жыве 40 Герояў Сацыялістычнай працы.
1959 год. У Магілёве нарадзіўся Мікалай Яцкоў (псеўданімы: Адам Доман, Панас Прусак).
Беларускі паэт, публіцыст, кампазітар-песеннік, дырэктар Брылёўскага Дома культуры. Сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў (рэкамендацыі Г. Бураўкіна, С. Законнікава і Э. Акуліна).
Аўтар больш за 1300 песень на вершы беларускіх паэтаў, аўтар музыкі афіцыйна зацверджаных гімнаў Магілёва (у сааўтарстве з А. Шлеянковым) і Слаўгарада (у сааўтарстве з Ф. Шкірманковым).
1962 год. У п. Сосны пад Мінскам запусцілі першы ў Беларусі атамны рэактар.
На яго базе быў створаны Інстытут ядзернай энергетыкі (з 1965).
У Інстытуце створана эксперыментальная база для правядзення фундаментальных даследаванняў і рашэння прыкладных задач. Плануецца стварыць у Інстытуце навукова-эксперыментальную і вытворчую базу са шматмэтавым даследчым ядзерным рэактарам вакол якога будзе сфарміраваны нацыянальны Цэнтр ядзерных даследаванняў і тэхналогій.
У Соснах яшчэ пры СССР была распрацавана мабільная АЭС на колавым шасі з рэактарнай устаноўкай “Памір”. Усяго было выпушчана два камплекты мабільнай АЭС, адзін з якіх паспеў поўнасцю прайсці выпрабаванні. Аднак радыёфобія, якая ахапіла грамадства пасля Чарнобыльскай катастрофы, прывяла да закрыцця праекту. У выніку абедзве ўстаноўкі былі знішчаны ў канцы 1986 года.
Партатыўная АЭС Памір 630Д.
1964 год. У Оршы нарадзіўся вядомы магілёўскі гісторык Ігар Пушкін.
Кандыдат гістарычных навук, дацэнт.
Першы дырэктар Музея гісторыі Магілёва (1992-2001).
У Магілёве працаваў у школе, ПТВ №14, карэспандэнтам газеты «Ратуша». Зараз – дацэнт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта харчовых і хімічных тэхналогіяў.
Даследуе гісторыю і культуры Беларусі, Магілёва, нацыянальных меншасцяў.
Ініцыятар і арганізатар правядзеньня Міжнародных навуковых канферэнцый пад агульнай назвай «Гісторыя Магілёва: мінулае і сучаснасьць» (з 1998), шматлікіх іншых. Адзін з ініцыятараў аднаўлення выдання і сябра рэдакцыйнай рады часопіса «Магілёўская даўніна» (1993-2001).
Аўтар больш за 300 навуковых, навукова-папулярных і вучэбна-мэтадычных прац.
Вядучы гісторыка-пазнавальных радыёпраграмаў на «Новым радыё Магілёў» (1998-2001), стваральнік гістарычных тэлеперадач для Магілёўскага абласнога і гарадскога тэлебачання (1999-2011), для «2 канал. Магілёў» (2001-2008).
Суаўтар праграмы «Магілёвазнаўства» для школ. Адзін з кіраўнікоў культурна-асветніцкай суполкі беларусаў «Машэка» (1989-1999), акцёр аматарскага тэатра “Валянцін”.
Адзін з арганізатараў усталяваньня ў Магілёве памятных дошак у гонар Г. Каніскага, С. Собаля, генерала М. Раманава, рэжысёра В. Ермаловіча.
Член аргкамітэта Міжнароднага фестывалю духоўнай хрысціянскай музыкі «Магутны Божа» (1993-1995).
