Ужо поўгады не могуць адрамантаваць яму ў Хоцімску

Жыхары Хоцімска ўжо стаміліся прасіць мясцовых дарожнікаў, каб прывялі ў парадак дарожнае палатно на вуліцы Чапаева. Яміна на поўдарогі красуецца там ужо поўгады.  У першы раз пра яе нагадалі ў сакавіку 2024 года, калі ўсе цэнтральныя вуліцы горада былі пакрытыя падобнымі выбоінамі. Да гэтага часу, нягледзячы на бравурныя абяцанні адрамантаваць усе дарогі да 9 мая, “так нічога і не змянілася” – піша раённая газета “Шлях Кастрычніка”. 

Фота: “Шлях Кастрычніка”

Замахнуўся кулаком і дастаў нож – жыхара Бабруйска публічна судзілі на яго ж прадпрыемстве

Публічнае судзілішча над работнікам, абвінавачаным у пагрозе сямейнага гвалту, прайшло на Бабруйскім хлебазаводзе.

Пагроза забойствам і прычыненнем фізічных пашкоджанняў – менавіта так кваліфікавала абвінавачванне паводзіны жыхара Бабруйска 1965 года нараджэння. Раніцай у ліпені гэтага года мужчына прыехаў на сваё лецішча ў вёсцы Мікулічы. “Паснедаўшы са спіртным”, як гаворыцца ў матэрыялах справы, ён заўважыў, што на лецішча прыйшлі таксама яго сястра з сынам. З роднымі ў бабруйчаніна быў застарэлы канфлікт з-за перадзелу маёмасці пасля смерці бацькоў. 

Гнеў абуяў чалавекам, жыхар Бабруйска накінуўся на сястру і яе сына – замахнуўся кулаком і стаў пагражаць нажом, паведамляецца ў матэрыялах справы. Пасля таго, як жанчына з дзіцёнкам падаліся назад і выйшлі на вуліцу, бабруйчанін схаваў нож у шуфлядку, дзе яго неўзабаве знойдуць работнікі міліцыі.

Асабістую справу мужчыны вырашылі разглядаць публічна, прычым на яго родным прадпрыемстве – “Бабруйскім камбінаце хлебапрадуктаў”. На выязное пасяджэнне суда запрасілі супрацоўнікаў завода. Перад імі афіцыйна зачыталі, што на месцы працы бабруйчанін характаразуецца станоўча. Паводле словаў яго сястры, аднак, як толькі ён вып’е, то пачынае шукаць канфлікт.

Па выніках судовага разгляду жыхара Бабруйска асудзілі да штрафу ў 30 базавых велічынь, што складае 1 200 рублёў.

Фота: “Трыбуна працы”

Кіроўца зазявалася – пад Мсціславам машыну выкінула з дарогі

Аднаго з пасажыраў прыйшлося вызваляць з дапамогай спецыяльнага інструмента.

Раніцай 18 жніўня на трасе пад Мсціславам адбылася жорсткая аварыя. Аўтамабіль Citroen, у якім ехалі пяць чалавек, выкінула з дарожнага палатна, машына перакулілася. Як паведамляе прэс-служба УУС Магілёўскага аблвыканкама, ДТЗ адбылося па той прычыне, што кіроўца згубіла ўвагу і выехала на сустрэчную паласу руху, а потым і наогул перастала кантраляваць аўтамабіль.

Для таго, каб дастаць з машыны аднаго з пасажыраў, спатрэбілася дапамога ратавальнікаў. Ён быў шпіталізаваны з траўмамі – піша прэс-служба МНС. У аварыі ніхто не загінуў, дзякуючы рамяням бяспекі – адзначылі супрацоўнікі ДАІ.

аварыя

Фота: МНС

У Шклове прайшоў “Дзень агурка” – фота

Традыцыйнае раённае свята, прысвечанае мясцоваму брэнду, прайшло на выходных у Шклове.

“Дзень агурка” праходзіць у Шклове кожны год, пачынаючы з 2006 года. Шклоў лічыцца агурковай сталіцай на Усходзе Беларусі. Мясцовыя жыхары масава вырошчваюць агуркі ў сваіх цяпліцах і ўжо дзесяцігоддзямі пастаўляюць іх на продаж у самыя разнастайныя гарады краіны.

День огурца

У 2007 годзе ў Шклове з’явіўся помнік агурку, аўтарам якога стаў знакаміты магілёўскі скульптар Андрэй Вараб’ёў.

Памятник огурцу

Свята агурка сёлета праходзіла на цэнтральнай плошчы Шклова, каля гарадской ратушы – паведамляе газета “Ударны фронт”. Галоўнай персонай на мерапрыемстве стаў Сяргей Барташ – былы міністр сельскай гаспадаркі, якога павысілі да старшыні Шклоўскага райвыканкама.

Сергей Бартош

Шклов

Ратуша Шклов

Сувениры Шклов

Трэш Шклов

Фота: “Ударны фронт”

„Які ваш цэх?” – прадпрымальнік набыў і адрамантаваў ферму пад Слаўгарадам, а яе проста знеслі

Інвестар Аляксей Салаўёў, уласнік свайго прадпрыемства, набыў у вёсцы Новая Слабада Слаўгарадскага раёна старую ферму ў мясцовага сельскагаспадарчага прадпрыемства. Тут ён планаваў размясціць свой новы цэх і ўжо правёў у памяшканні рамонт. Але аднойчы, прыехаўшы ў Новую Слабаду па справах, пабачыў, што яго будынак ужо не існуе. Пра анекдатычную сітуацыю з інвестыцыямі ў Слаўгарадскім раёне расказаў тэлеканал АНТ.

– Прыязджаю з „Белтэлекама“ з майстрам, каб ён падкарэктаваў – нешта там сігналізацыя дрэнна працавала. – распавёў у сюжэце мужчына – Выйшаў з машыны, гляджу – ідзе будоўля нейкая. Выходжу з-за павароту, гляджу – а майго будынка няма. Падыходжу да людзей сюды, кажу: „А хто знёс мой цэх?“ Кажуць: „Які ваш цэх?”.

Як высветлілася, гаспадарку “Прысожжа”, у якой Аляксей Салаўёў набываў ферму, далучылі да іншага сельгаспрадпрыемства – “Прывольны Агра”. Кіраўнік апошняй арганізацыі вырашыў навесці парадак на сваіх новых тэрыторыях, і пад замах разбурыў памяшканне, якое належыла ўжо новаму ўласніку.

Пакет дакументаў, які ёсць у прадпрымальніка – дагавор куплі-продажу, пасведчанне аб рэгістрацыі і тэхнічны пашпарт – ніякай ролі не адыграў. Дырэктар «Прывольнага Агра» Міхаіл Пліндаў у каментарыі журналістам заявіў, што ўсіх гэтых дакументаў перад зносам не бачыў. 

Новая Слабада
Прадпрымальнік Аляксей Салаўёў (злева) з прадстаўнікамі “Прывольнага Агра”.

– Яны [знесеныя будынкі прыватніка] не былі ні асобна выгароджаныя, яны не стаялі асобна, яны знаходзіліся ў адной лініі з усімі трухлявымі будынкамі [стратнага дзяржпрадпрыемства]» – растлумачыў ён.

Зараз Аляксей Салаўёў разам з адвакатам рыхтуецца да судовага разбіральніцтва па гэтай справе. Набыццё старой фермы абышлося яму ў 7 500 рублёў. У дзесяць разоў больш было ўкладзена ў капрамонт памяшканняў.

Фота: Тэлеканал АНТ, скрыншоты

Дмитрий Мартинович – главные ошибки бывшего руководителя Быховского района

Почему Быховщина была передана новому руководителю Александру Киселеву со словами: “непочатый край работы по наведению элементарного порядка”?

Дмитрий Мартинович официально занял пост председателя Быховского райисполкома в сентябре 2018 года. Тогда «губернатором» был Владимир Доманевский, который, представляя Мартиновича, заметил, что «главная проблема района – отсутствие слаженности в действиях руководителей предприятий и организаций, структур и подразделений. Судя по всему, это и стало главным фактором смены председателя. Выбор пал на молодого руководителя, успешно проявившего себя на всех местах, где приходилось работать».

Надо отметить, что Дмитрий Васильевич не относится к числу выскочек, которые получают неоправданно высокие должности из-за кадрового дефицита. 

Путь Мартиновича в высшее управленческое звено был достаточно долгим и постепенным:

  1. Уроженец Мозыря, он связал свою жизнь с сельским хозяйством в 1997 году, когда поступил в калинковичский Полесский сельскохозяйственный техникум.
  2. Дальше были сельхозакадемия, аграрный технический университет и академия управления.
  3. Мартинович стажировался на ЗАО «Агрокомбинат «Заря», был директором быховской райплемстанции, заместителем директора по животноводству быховского СПК «Володарский», директором СПК «Новобыховский», первым заместителем начальника управления сельского хозяйства и продовольствия райисполкома, а в 2015 году стал начальником райсельхозпрода Климовичского райисполкома.

Что же удалось сделать этому, без всяких насмешек, крепкому хозяйственнику за шесть лет управления Быховским районом? И смог ли Мартинович преодолеть «отсутствие слаженности в действиях руководителей предприятий и организаций, структур и подразделений”, о которой говорил когда-то Доманевский?

Увы, нет. Район так и остался отстающим по ряду главных показателей, а “структуры и подразделения” не смогли преодолеть эффекта лебедя, рака и щуки. 

Почему так вышло? И почему Быховщина не перестает выглядеть некой заповедной территорией, а с местной консервативной “элитой” не смогли справиться ни Дмитрий Мартинович, ни руководители возглавлявшие район до него?

Наиболее очевидные ответы на эти вопросы выглядят так:

  • Дмитрий Васильевич, как специалист по сельскому хозяйству, вплотную занимался только оным, доверив другие сферы “специалистам”, не раз и не два проявлявшим вопиющую некомпентенность в порученном им деле;
  • знание специфики Быховского района сыграло с Мартиновичем злую шутку: он назначил на ключевые должности руководителей, у которых был в подчинении ранее, без учета их длиннющих, драконовских хвостов неудач, родственных и дружеских связей;
  • оставил “при портфелях” чиновников, с головой погрязших в коррупции.

В связи с этим стоит вспомнить напутственные слова Доманевского, который пообещал Дмитрию Васильевичу поддержку на первых порах, но предупредил, что “за вас мы думать не будем”.

“Губернатор” тогда слукавил. Как раз-таки думать, делать и проявлять разумную инициативу председателям райисполкомов в Беларуси запрещено в принципе. 

Однако кое-что руководителям районов все-таки под силу.

Например, в Быховском районе, требуется просто-напросто прищемить хвосты банде, которая в свое время страшно испугалось Лукашенко, а поняв его мелкосоветскую сущность, стала продвигать собственные интересы в ущерб району. 

Их имена можно смело заносить на коррупционную доску почета не только Быховщины, но, увы, и области.

Чего только стоит история с нелегальным парковочным устройством, которое установила любовница одного из представителей быховской “богемы” у своего дома в микрорайоне Колос. Именно при Мартиновиче, унять даму, заявлявшую соседям “ничего мне не сделаете, у меня связи” не могли ни публикации в районной газете, ни руководство коммунхоза, ни служба ГАИ, ни райисполком в течение полугода. Демонтировали парковочное устройство только после вмешательства облисполкома.

Остается надеяться, что молодому, вроде бы “инициативному и амбициозному” Александру Киселеву, который, к слову, тоже сельхозник, удастся хоть чуть-чуть сдвинуть с места скалу “самоуправления”, воздвигавшуюся в Быхове десятилетиями.

Фото из открытых источников.

У Магілёве збіраюцца пабудаваць яшчэ аднаго хімічнага гіганта – цяпер па вырабе смол

Магілёўскі гарвыканкам абвясціў грамадскія слуханні па праекце будаўніцтва на пляцоўцы Свабоднай эканамічнай зоны новага хімічнага гіганта – завода па вырабе поліамідполіаміна-эпіхлоргідрынавых смол. Абмеркаванне стартавала 14 жніўня і будзе працягвацца да 19 верасня 2024 года.

Як вынікае з праектнай дакументацыі, ініцыятарам будаўніцтва выступае Таварыства з абмежаванай адказнасцю “Ультрахем”, зарэгістраванае ў Вяйнянскім сельсавеце. Плануецца, што завод будзе выпускаць па 20 тысяч тон поліамідполіаміна-эпіхлоргідрынавых смол у год.

Пры вытворчасці гэтых смол прадпрыемства будзе выкарыстоўваць наступную сыравіну:

  • адыпінавая кіслата;
  • дыэтылентрыямін;
  • эпіхлоргідрын;
  • саляная кіслата.

Усе гэтыя хімічныя рэчывы з’яўляюцца небяспечнымі – падкрэсліваюць спецыялісты навукова-вытворчай фірмы “Экалогія”, што падрыхтавала справаздачу аб ацэнцы ўздзеяння на навакольнае асяроддзе.

Праектным рашэннем прадугледжана арганізацыя 5 стацыянарных крыніц выкідаў адыходаў у атмасферу – 4 арганізаваных і 1 неарганізаванага. Валавыя выкіды забруджвальных рэчываў у атмасфернае паветра складуць 0,092844 т/год. Але – гэта ў выпадку, калі ўсе праектныя рашэнні будуць строга вытрыманыя.

Такім чынам, Магілёў, які і так уваходзіць у дзясятку самы забруджаных гарадоў Беларусі, будзе і надалей толькі ўмацоўваць сваё лідарства.

Фота: mogilev.media

Выбілася з сілаў – ноччу ў лесе пад Асіповічамі ратавалі пенсіянерку

Ратавальнікі адшукалі ў лесе пад Асіповічамі 61-гадовую пенсіянерку. Жанчына збірала чарніцы недалёка ад вёскі Татарка, але самастойна выйсці з лесу ўжо не змагла. Каля 12 гадзіны ночы яна патэлефанавала ў МНС і паведаміла, што знаходзіцца каля чыгункі, бачыць семафоры, але сама выйсці з лесу не можа – выбілася з сілаў. Неўзабаве сувязь з ёй знікла. Ратавальнікі знайшлі жанчыну ў трох з паловай кіламетрах ад вёскі Татарка Асіповіцкага раёна – паведамляе прэс-служба МНС.

выбилась из сил в лесу

Фота: МНС

Бабруйчанін забіў сваю маці-сабутыльніцу насмерць

41-гадовы жыхар Бабруйска тры разы запар хадзіў за дабаўкай у краму, а калі п’яная маці стала смяяцца над ім, забіў яе кулакамі да смерці.

Генеральная пракуратура Беларусі апублікавала матэрыялы судовай справы наконт забойства з асаблівай жорсткасцю. Паведамляецца, што ў лютым 2024 года абвінавачаны, 41-гадовы жыхар Бабруйска, разам з маці на працягу дня ўжывалі спіртное. Увечары, калі алкагольныя напоі скончыліся, абвінавачаны ў трэці раз за дзень схадзіў у краму за «дабаўкай». 

Прыйшоўшы ў кватэру, на прапанову выпіць разам, пачуў ад маці абразлівыя выказванні. У ходзе ўзніклага канфлікту абвінавачаны падышоў да маці, якая ляжала на ложку, і нанёс ёй не менш як 20 удараў рукамі і нагамі па розных частках цела, у тым ліку ў жыццёва важныя органы, прычыняючы асаблівыя пакуты. Смерць пацярпелай наступіла на месцы здарэння праз непрацяглы час.

Падчас судовага пасяджэння абвінавачаны віну не прызнаў, растлумачыў, што ў момант учынення злачынства знаходзіўся ў стане моцнага алкагольнага ап’янення, намеру на пазбаўленне жыцця маці не меў.

З улікам усіх абставін, мужчыне прызначылі 18 гадоў калоніі.

Фота ілюстрацыйнае

В Быхове ощипали лебедей, а одному сломали шею

Быховские вандалы сломали шею декоративному лебедю на центральной площади города.

В Беларуси, где на каждого жителя приходится не меньше, чем по одному милиционеру и ежедневно выявляются «экстремисты», лайкающие деструктивные сайты, оказывается, невозможно защитить от вандалов центральные площади городов.

Быховская газета «Маяк Прыдняпроўя» посетовала на то, что неизвестные регулярно ощипывают декоративных лебедей на площади Красовского, а “шею одному и вовсе сломали”.

Журналисты считают, что “один звонок в милицию мог бы остановить этот беспредел” и обвиняют быховчан в равнодушии.

Районная газета даже выдвигает какие-то версии о личностях преступников:

  • вряд ли это сделали маленькие дети, им это не под силу;
  • да и серьезные взрослые люди не стали бы заниматься вандализмом.

Остаются только несерьёзные и не взрослые, но уже и не дети.

 Однако если смотреть на все это дело без лицемерных ахов и охов, просто основываясь на том, что каждый должен заниматься своим делом, станет очевидно, что:

  1. Если уж и разбираться, то, в первую очередь, с местным РОВД, прямой обязанностью которого и является защита общественной собственности от вандалов. Тем более, не где-то у черта на куличках, а в центре города.
  2. Совсем необязательно ставить правоохранительную структуру в известность о совершенном преступлении телефонным звонком или газетной публикацией.
  3. Место, где находятся пресловутые лебеди, не самое спокойное в Быхове и следить за ним, на постоянной основе, надо не столько неравнодушным гражданам, сколько сотрудникам патрульно-постовой службы, получающим за это зарплату.

Ну, а что касается неравнодушия и желания защитить общественную собственность от разного рода посягательств, то сотрудникам быховской газеты хорошо бы вспомнить о фонарях, которые исчезли в неизвестном направлении с аллеи Быховского замка, находящейся всего в десяти метрах от здания редакции.

Тогда и станет понятно, почему кому-то “удобнее всего сделать вид, что меня это не касается и равнодушно пройти мимо”.

 Фото: «Маяк Прыдняпроўя».