Віктар Бабарыка шпіталізаваны – верагодна, з траўмамі

Беларускія СМІ паведамляюць, што палітык і палітзняволены Віктар Бабарыка магчыма, быў моцна збіты ў Наваполацкай калоніі, дзе ён адбывае прысуд. Паводле інфармацыі, якая прасачылася да праваабаронцаў і прадстаўнікоў рабочага руху, зараз ён знаходзіцца ў хірургічным аддзяленні бальніцы ў Наваполацку. Гаворыцца, што ў лякарню ён быў дастаўлены з шматлікімі слядамі збіцця, у стане сярэдняй ступені цяжкасці.

Некалькі месяцаў ад палітыка не паступала ніякай інфармацыі, да родных не даходзілі лісты. Ёсць інфармацыя, што апошнім часам ён пастаянна ўтрымліваўся ў штрафным ізалятары. Ад асуджаных, што разам з ім утрымліваліся ў калоніі ў Наваполацку паступалі звесткі, што іншым зняволеным забаранялася размаўляць з Віктарам Бабарыкам. Працаваць яго паставілі на выпальванне драўнянага вугалю. Гэтая праца лічыцца адной з самых цяжкіх у калоніі.

Фота з адкрытых крыніц.

Банкротство с перестуком колес – разбираемся, как положили Осиповичский вагоностроительный

Спойлер – выглядит так, что российские бизнесмены-лохотронщики втерлись в доверие высших лиц государства и под гарантии народных денег нагрелись на успешном предприятии. Лонгрид.

В свое время в Беларуси вагоностроения не было, все вагоны закупались в Российской Федерации, в Украине, других странах. Однако, через какое-то время после распада Советского Союза возникла необходимость в обновлении подвижного грузового состава.

Отправной точкой для принятия решения по созданию в Беларуси собственного вагоностроения стал визит А. Лукашенко в Могилевскую область в ноябре 2007 г. Тогда были определены два направления реализации этой задачи: создание производства по выпуску грузовых контейнеров на базе Могилевского вагоностроительного завода и БелАЗа и модернизация вагоностроительного производства на базе Осиповичского вагоностроительного завода (за это направление были назначены ответственными Белорусская железная дорога (24 % акций) и российское ЗАО “Гранд Экспресс” как основной инвестор).

В декабре 2009 г. на совещании у Лукашенко представили откорректированные сроки реализации могилевского и осиповичского проектов, а российские инвесторы подрядились на формирование в белорусском железнодорожном секторе мощного холдинга, занимающегося широким спектром деятельности: от создания новых производственных площадок для создания железнодорожной техники и до формирования транспортно-логистической инфраструктуры. Общая сумма проектов оценивалась в сотни миллионов долларов США.

Изначально фаворитом вагоностроения был определен Могилевский вагоностроительный завод (к осиповичскому заводу была масса вопросов технического характера еще на стадии проектирования). 

Но ситуация развивалась с точностью до наоборот – в 2013 г. финансовая ситуация на Могилевском вагоностроительном заводе сложилась катастрофическая – убыток в месяц составлял до 10 млрд. рублей (экспортная цена на вагоны снизилась на 30 %, а обязательства выполнять было нужно). Определенные надежды на решение возникших проблем могилевчане возлагали на объединение как раз с осиповичскими вагоностроителями. Хотя и заявляли, что объединение будет носить чисто технический характер. Впрочем, особого эффекта от совместного производства и не ожидали.

80 лет восхождения к Олимпу.

В 1933 году в г. Осиповичи был основан вагоноремонтный пункт, состоящий из сборочного и электросварочного цехов и слесарно-механического, столярного и автотормозного отделений, а в 1935 г. начался плановый ремонт вагонов.

Собственно, в последующие 80 лет (до 2013 г.) осиповичский завод постепенно осваивал новые виды продукции и наращивал объемы производства. Например, в конце 1950-х одними из первых в СССР здесь освоили капитальный ремонт среднетоннажных деревянных контейнеров, а уже в 1986 г. начали создавать базу по ремонту крупнотоннажных контейнеров. 

Следует отметить, что большинство построенных тогда зданий завода эксплуатируется и сегодня. О масштабах производства говорит тот факт, что в 1991 г. на заводе трудилось 854 человека.

Фактически до 2013 г. предприятие экономически процветало. Неплохо оно себя «чувствовало» и на начальной стадии реализации совместного производства с российской фирмой ЗАО «Гранд Экспресс» (2009–2016 гг.). 

На территории вагоноремонтного завода под инвестиции российского акционерного общества было создано СЗАО «ОВЗ», произведен ремонт цехов №№ 3 и 4, именно на этих производственных мощностях происходит ремонт, испытания и изготовление контейнеров-цистерн. В 2011 г. введен в эксплуатацию цех № 1 по производству грузового подвижного состава, газовых контейнеров, установлено современное европейское оборудование.

Но в 2016 г. в Едином государственное реестре было зарегистрировано ЗАО «Осиповичский завод транспортного машиностроения» (ОВЗ), но уже с одним акционером – ТРУП (не пугайтесь, эта аббревиатура обозначает “транспортное республиканской унитарное предприятие”) «Могилевское отделение Белорусской железной дороги». Каким-то образом затесавшийся в белорусскую экономику «Гранд экспресс» закономерно исчез и на территории Беларуси вряд ли его скоро увидим.

От любви до банкротства – российская прохиндиада длиной в 7 лет.

В начале вагоностроительной эпопеи соучредитель российского ЗАО  «Гранд Экспресс» Михаил Рабинович (он же соучредитель ЗАО «ОВЗ») отметил благоприятную деловую атмосферу Беларуси. «Белорусский рынок таит огромный потенциал для инвестиций. Здесь имеются очень серьезные конкурентные преимущества: сохранившийся кадровый инженерный потенциал, внимательное отношение к людям, выгодное географическое положение и готовность государства к восприятию инвестиций» – отметил российский бизнесмен.

На соловьиные трели Рабиновича клюнуло все белорусское правительство, в том числе и Лукашенко. Он даже определил создание Осиповичского завода как вторую точку роста в вагоностроении республики. Вторил ему и премьер-министр М. Мясникович, который подчеркнул, что инвестпроект по созданию современного вагоностроительного производства востребован, является экспортоориентированным и импортозамещающим. 

Назывались преимущества в создании комплексного производства: от выпуска вагонов до оказания транспортно-логистических услуг. Таким образом, повышаются конкурентные возможности новой создаваемой отрасли.

По словам М. Мясниковича, государство обеспечило максимально благоприятные условия для вагоностроительного производства, создав реальный пример государственно-частного партнерства. Правительством выдана гарантия под кредит Евразийского банка на $63,5 млн. на 8 лет, что является беспрецедентным для предприятий частной формы собственности. 

Таким образом, если в случае неблагоприятного исхода завод и поручители не смогут рассчитаться по долгам, республиканский бюджет останется один на один с кредитором. Или М. Мясникович был не в курсе, или заблуждался не совсем искренне, но именно с этого момента начинаются игры с государственными финансами Республики Беларусь. 

Впрочем, М. Мясникович обратил внимание на данный факт, что все это является существенным изменением первоначальных условий (во, как!) – ведь государство взяло на себя практически все риски, а инвестор по-крупному ничем не рискует. И даже вложенные в завод ЗАО “Гранд Экспресс” $34 млн. – это коммерческий заем, гарантированный имуществом завода, на которое можно наложить взыскание и истребовать в безусловном порядке. Таким образом, предоставив заем с процентами, инвестор не только ухудшил финансовые показатели проекта, но и создал дополнительные риски в части исполнения кредитного соглашения с Евразийским банком.

Если взять за отправную точку 2008 г., когда российские проходимцы «впарили» свои экономические измышления (проект) даже Лукашенко, уже тогда могли бы специалисты-финансисты  разобраться с обоснованием эффективности нового производства. 

Тем не менее, с течением времени проект стал по срокам реализации и его стоимости смещаться в сторону увеличения. Сроки выхода на плановые задания переносилась дважды, а в целом удлинились вдвое. Созданная первая очередь производства танк-контейнеров так и не вышла на проектные мощности: при запланированном выпуске 700 танк-контейнеров в год здесь с начала работы линии было произведено лишь 133.

Увы, прохиндеям при наличии легких денег нет смысла напрягаться по реализации договорных обязательств, особенно когда гарантом возврата кредита выступают лопоухие (или заинтересованные) чиновники.

(продолжение следует)

Фото: Осиповичский вагоностроительный завод

Са свежай ямы былі відныя часткі цела – пад Магілёвам затрымалі падазраванага ў забойстве

Днём 19 красавіка ў вёсцы Галынец-1 адбылася аперацыя з удзелам АМАП па затрыманні асабліва небяспечнага злачынцы. Каля 14:20 жыхарка вёскі прыехала на дачны ўчастак свайго роднага, і пабачыла на ім свежавыкапаную яму, з якой былі відныя часткі цела. Адначасова яна заўважыла, што ў дачным доме нехта знаходзіцца.

На ўчастак былі выкліканыя праваахоўнікі, якія ачапілі ўвесь участак і пры дапамозе атрада АМАП правялі штурм дома. У выніку быў затрыманы 46-гадовы мужчына, раней асуджаны за забойства чалавека. Далейшыя дэталі справы высвятляюцца – паведамляе прэс-служба абласнога УУС.

Фота: УУС

Як на Радаўніцу можна наведаць могілкі, што знаходзяцца ў забруджанай радыяцыяй зоне

Значная колькасць тэрыторый Слаўгарадскага, Чэрыкаўскага, Краснапольскага і Касцюковіцкага раёнаў Магілёўшчыны ўваходзяць у зону адчужэння, наведваць якую без спецыяльных прапускоў забаронена. Раз у год, на Радаўніцу, гэтая забарона здымаецца, каб блізкія змаглі наведаць пахаванні сваіх родных і прыбрацца на іх. Наведванне зоны без прапускоў дазваляецца сёлета з 22 па 25 красавіка з 9.00 да 17.00.

Пры гэтым наведвальнікам неабходна прытрымлівацца асноўных правіл бяспекі. Ні ў якім разе не распальваць кастры і не спальваць смецце – яго можна толькі адносіць на спецыяльныя пляцоўкі.

Таксама, пры рабоце на могілках неабходна паклапаціцца пра ўласную бяспеку – працаваць у медыцынскіх масках і пальчатках, пасля завяршэння страсануць сваю верхнюю вопратку, вымыць адкрытыя ўчасткі цела прывезенай з сабой вадой. Асаблівую ўвагу варта надаваць дзецям, каб яны не адхіляліся ад дарослых.

Фота з адкрытых крыніц, ілюстрацыйнае.

Знайшлі жанчыну, што пакінула сваё нованароджанае дзіця ў пакеце на казырку

Следчы камітэт заявіў, што высветліў жахлівыя падрабязнасці знаходкі нованароджанай дзяўчынкі на казырку паштовага аддзялення на вуліцы Габраўскай у Магілёве. Паведамляецца, што ноччу дзіцячы крык пачула жыхарка дома, якая выйшла на балкон пакурыць. Жанчына ўбачыла нованароджанага дзіцёнка, што ляжаў у пакеце і выклікала міліцыю. Дзіця з пераахаладжэннем дастаўлена ў бальніцу. Яму аказана кваліфікаваная дапамога, дзяўчынка знаходзіцца пад назіраннем лекараў.

Папярэдне ўстаноўлена, што дзяўчынку нарадзіла 34-гадовая мясцовая жыхарка. Яна загарнула малую ў ручнік, паклала ў пакет і выставіла на казырок. У жанчыны ёсць яшчэ трое дзяцей, аднаго, двух і дзевяці год.

Заведзеная крымінальная справа за замах на забойства заведама малалетняга, што знаходзіцца ў бездапаможным стане.

Фота: Следчы камітэт

У Магілёве на Святым возеры масава паміраюць чайкі – відэа

Магілёўцы дзеляцца ў соцсетках назіраннямі – на Святым возеры ў Задняпроўі масава гінуць чайкі. Некаторыя птушкі дзіўна паводзяць сябе, не палохаюцца людзей і самнамбулічна круцяцца на адным месцы. Мы сабралі відэа з розных крыніц, паглядзіце.

Пакуль невядома, масавы мор птушак звязаны з экалогіяй, хваробамі ці чымсьці яшчэ.

Фота з сацыяльных сетак.

 

Пачалося абмеркаванне новага генплана горада Магілёва, у спіс каштоўнасцяў могуць трапіць за сотню будынкаў

Магілёўскі гарвыканкам абвясціў пра пачатак грамадскага абмеркавання Генеральнага плана горада Магілёва. Яно будзе праходзіць з 12 па 26 красавіка 2023 года.

Генеральны план – гэта праект, які вызначае стратэгію комплекснага горадабудаўнічага развіцця горада і прылеглых тэрыторый. Звычайна гэта амбіцыёзны план, якім прадугледжваецца комплекснае аднаўленне архітэктурных помнікаў гістарычнага цэнтра, развіццё транспартнай інфраструктуры, план па будаўніцтве новых жылых раёнаў і гэтак далей.

Проста песня

Новы Генплан Магілёва звярнуў увагу даследчыкаў тым, што паводле яго прадугледжваецца ўключэнне ў спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў адразу некалькіх дзясяткаў (каля 80) будынкаў у гістарычным цэнтры Магілёва, што сфарміраваліся ў канцы ХІХ – пачатку ХХ стагоддзяў. Гэта даваенная і паваенная архітэктура вуліц Першамайскай, Ленінскай, Піянерскай, Лепяшынскага, Міронава і іншых. 

А таксама ў тэксце генплана адзначаецца, што ў раёне вуліц Садовай, Мянжынскага, Пляханава, Вароўскага, Вакзальнай і інш. захаваліся прыклады драўлянай забудовы першай паловы ХХ стагоддзя, якія маюць характэрныя элементы драўлянай архітэктуры гэтага перыяду. “Прыклады драўлянай гістарычнай забудовы мэтазгодна захаваць і выпрацаваць рэгламенты (патрабаванні) па яе змесце і эксплуатацыі.”

“Проста нейкая песня” – пракаментавалі праект Генплана на Тэлеграм-канале “Спадчына”.

Пазнаёміцца з праектам можна па гэтай спасылцы.

Прэзентацыя праекта ўдзельнікам грамадскага абмеркавання адбудзецца 20 красавіка 2023 г. а 14:30 у будынку гарвыканкама.

Фота: mogilev.media

Якім бы намалявалі Магілёў Босх, Шагал, Малевіч – пагуляліся з чарговай нейрасеткай

Следам за Stable Diffusion Online і DALL-E, якія па нашай просьбе малявалі альтэрнатыўны Магілёў, мы папрасілі новую нейрасетку Kandinsky 2.1 намаляваць наш горад. Але не простафантазійны, а такім, як яго маглі б выявіць славутыя мастакі.

Але спачатку спыталі штучны інтэлект, як бы ён выглядаў Магілёў у папулярных мастацкіх стылях. Напрыклад, кіберпанк.

Анімэ.

Поп-арт. Звярніце ўвагу, чым вянчаецца цэнтральная цыбуліна.

Наогул, звяртае на сябе ўвагу аднатыпнасць фантазіі нейрасеткі. Як бы мы ні фармулявалі пытанне, на цэнтральным месцы выявы амаль заўсёды знаходзіцца стылізаваная царква. А вось мастацкі почыркі знакамітых жывапісцаў амаль заўсёды Kandinsky улоўлівае трапна. Вось, напрыклад, пару варыянтаў ад “Босха”.

Кандзінскі.

Шагал.

А вось стыль Бялыніцкага-Бірулі, на наш погляд, зусім не ўгаданы. Відаць, нейрасетка брала за аснову не ўзорныя працы знакамітага ўраджэнца Магілёўшчыны, а нейкія выпадковыя выявы.

Казімір Малевіч так не расчараваў, хоць і не вельмі аказаўся падобным на сябе, хутчэй патрапіў пад моцны ўплыў Кандзінскага.

Таксама некуды не туды адбыўся зрух у стылістыцы Сая Твомблі, хоць у прынцыпе праца атрымалася прыемная, лаканічная.

Рэмбранд парадаваў.

Ну, і нарэшце, Сальвадор Далі.

Kandinsky 2.1 – гэта расійскі аналаг знакамітай нейрасеткі Midjourney, якую распрацавалі праграмісты “Сбербанка”.

Сёння – гадавіна трагедыі на Дубравенцы, вядомай як “Магілёўскае цунамі”

10 красавіка 1942 года ў Магілёве адбылася незвычайная тэхнагенная катастрофа, аналагаў якой у гісторыі Белрусі больш не вядома. Патоп на невялічкай Дубравенцы забраў жыцці соцень магілёўцаў, вынішчыў дзясяткі дамоў у Магілёве.

Прычыны трагедыі на Дубравенцы і сама хада падзеяў зараз добра вядомыя даследчыкам, а сама катастрофа шырока асветленая ў СМІ. Зусім не так абстаялі справы яшчэ з пару дзясяткаў гадоў таму – пра “Магілёўскае цунамі” ведала толькі жменька спецыялістаў, а ў самім горадзе нічога не нагадвала пра патоп 1942 года і яго ахвяр.

 

У чэрвені 2022 года памяць пра “цунамі” ў Магілёве нарэшце была адзначаная ў гарадской прасторы – высілкамі магілёўскага актывіста Ігара Бадзькова, пры дапамозе гісторыкаў і краязнаўцаў Аляксея Бацюкова і Алега Лісоўскаага на месцы трагедыі была пастаўленая інфармацыйная таблічка.

“Магілёўскае цунамі” здарылася падчас Другой Сусветнай вайны. У чэрвені-ліпені 1941 года пры адступленні з Магілёва савецкія войскі падарвалі чыгуначны насып на Дубравенцы і ён прасеў, фактычна спыніўшы раку. Паводкавыя воды сабраліся за насыпам у агромністае возера, якое падчас адлігі 10 красавіка 1942 года прарвала насып.

Як выглядаў насып у 1942 годзе – фота з калекцыі Алега Давіда Лісоўскага

Люльку несла па плыні, а з яе даносіўся дзіцячы плач

“Першапачатковы вал вады з ільдзінамі дасягаў 15 метраў. – узгадваў катастрофу магілёвец Т. Крываносаў, відавочца падзей – Вада змятала ўсё на сваім шляху, над горадам падняўся страшэнны шум і грукат. Я пачуў яго дома (Ленінская, 27) і адразу накіраваўся за людзьмі, якія беглі, да Дубравенкі ў раён гарадскога парка. Адсюль адкрылася страшная карціна – мутная, карычневая вада заліла ўсю пойму Дубравенкі, у тым ліку і Быхаўскі рынак.”

Адразу пасля патопа ў гарадской прэсе паявілася нататка, у якой называлася прыблізная колькасць ахвяр у 2 000 чалавек. Сучасныя даследчыкі схіляюцца да ацэнкі ў некалькі соцень чалавек. Большасць з іх трапілі пад смяротны вал вады ў дамах, што стаялі абапал Дубравенкі і ў даліне ракі Струшні. Людзі гінулі, калі вада паглынала іх на вуліцы, затаплівала да самай столі іх дамы, калі лледзяныя глыбы разбівалі сцены. Сярод ахвяр апынулася шмат дзяцей – відавочцы распавядалі пра люльку з немаўляткам, якую несла па плыні, а з яе даносіўся дзіцячы плач.

Прычына трагедыі, як цяпер мяркуюць навукоўцы, палягала ў тым, што папсаваны падрывам чыгуначны насып увесь канец 1941-га года і ў пачатку 1942-га быў неабходны нямецкаму камандаванню для транспарціроўкі грузў па чыгунцы. Пагэтаму яны не дазвалялі гарадскому кіраўніцтву правесці своечасовыя рамонтныя работы. 

Трэба адзначыць, што гарадскія ўлады папярэджвалі жыхароў дамоў на Дубравенцы пра небяспеку загадзя. 

“Тапельцаў збіралі на берагах Дняпра і дастаўлялі іх у гандлёвы павільён на Быхаўскім рынку. – распавядаў іншы відавочца, Е. Кавалькоў – Тут былі жанчыны, мужчыны, малечы ў пялёнках. Даліна Дубравенкі непазнавальна памяняла свой выгляд – скразная пустыня сярод высокіх берагоў і глыбы блакітнага лёду, што таялі пад прамянямі веснавога сонца.

Фота з калекцыі Алега Давіда Лісоўскага.

Ужо праз дзесяць гадоў могуць вынайсці вакцыну ад раку – і дапамог у гэтым Covid-19

Даследчыкі фармакалагічнай кампаніі Moderna лікуюць – ужо ў самай бліжэйшай перпектыве чалавецтва можа атрамаць універсальную вакцыну ад раку, сардэчна-сасудзістых і аўтаімунных захворванняў – піша The Guardian.

Мільёны жыццяў могуць быць выратаваны з дапамогай наватарскага набору новых вакцын ад шэрагу захворванняў, уключаючы рак, кажуць эксперты з кампаніі Moderna. Гэтая фармацэўтычная фірма заявіла, што прэпараты для лячэння рака, сардэчна-сасудзістых і аутаіммунных захворванняў і многіх іншых будуць гатовыя да 2030 года.

А доктар Пол Бертан, галоўны ўрач Moderna, наогул лічыць, што іх фірма зможа прапанаваць рэвалюцыйныя метады лячэння «розных хвароб» ужо праз пяць гадоў.

– У нас будзе такая вакцына, яна будзе вельмі эфектыўнай і яна выратуе многія сотні тысяч, калі не мільёны жыццяў. – сказаў ён – Я думаю, што мы зможам прапанаваць персаналізаваныя вакцыны ад раку супраць розных тыпаў пухлін людзям ва ўсім свеце.

Новы метад лячэння будзе заснаваны на прымяненні мРНК. Малекула мРНК, уведзеная ў арганізм, інструктуе клеткі вырабляць бялок. Вакцына папярэджвае імунную сістэму чалавека пра рак, які ўжо расце ў арганізме чалавека, каб яна вынішчала гэтую хваробу, не кранаючы здаровыя клеткі. Для гэтага будзе дастаткова ўзяць пункцыю з ракавай пухліны, каб ідэнтыфікаваць бялковыя фрагменты на паверхні ракавых клетак. Пасля секвеніравання генетычнага матэрыяла медыкі вызначаюць мутацыі, якіх няма ў здаровых клетках. Гэта выкарыстоўваецца як маркер для вакцыны, якая ўказвае імунітэту чалавека на тыя клеткі, якія неабходна знішчаць.

Гэты рэвалюцыйны метад лячэння мог бы вынаходзіцца яшчэ гадоў пятнаццаць – заўважаюць спецыялісты. Аднак паскоранае вывучэнне спосабаў прымянення вакцын падчас пандэміі каронавіруса дазволіла “сціснуць” гэтыя 15 гадоў у 12-18 месяцаў.

Але навукоўцы папярэджваюць, што паскораны прагрэс, які вырас «на парадак» за апошнія тры гады, будзе змарнаваны, калі не будзе падтрымлівацца высокі ўзровень інвестыцый.

Фота ілюстрацыйнае