“Психопат понимает только силу” – сярод даносчыц КДБ аказалася дзіцячы псіхолаг з Магілёва

Mogilev.media выявілі яшчэ аднаго адносна вядомага ў горадзе чалавека, які пісаў даносы на электронную пошту беларускага КДБ. Гэта Святлана Красоўская, гештальт-псіхолаг, якая працуе з дзецьмі. Нумар тэлефона, адзначаны ёй у шэрагу рэзюмэ на сайтах псіхалагічнай скіраванасці супадае з тым, які быў указаны падчас зваротаў у КДБ.

Усяго ад Святланы Красоўскай паступілі два лісты, напісаныя падчас самых гарачых падзей у жніўні 2020 года. Навошта міністр унутраных спраў папрасіў прабачэння ў мітынгоўцаў – пыталася жанчына, чаму выпусцілі 200 чалавек? Ну думку даносчыцы, міліцыя і спецслужбы паводзілі сябе з пратэстоўцамі “занадта мякка”.

Фота: b17.ru

Среди доносчиков КГБ оказался Могилевский экоактивист и фотограф Михаил Копычко

Требовал возбуждать уголовные дела против оппозиции, вдохновлялся полуоккультными теориями.

Все новые факты о могилевчанах-стукачах обнаруживаются в базе КГБ, вскрытой Киберпартизанами. Так, например, могилевский фотограф Михаил Копычко занял «активную гражданскую позицию» еще до выборов и принялся строчить доносы на земляков, протестующих против лукашизма, обнаружили могилевские правозащитники из MAYDAY.TEAM. Ошибки здесь быть не может – в доносах указан действующий телефон Копычко.

Пятого июня 2020 года он попросил КГБ «…создать специальный информационный отдел по борьбе с дезинформацией, провокационными и негативными высказываниями в сторону действующего президента РБ, а так же политического строя РБ…». За день до выборов неравнодушный стукач требовал от КГБ заблокировать сайт «ZUBR.in» – Копычко был обеспокоен разглашением данных членов участковых комиссий.

Через день после выборов Миша настоятельно просил «гэбистов» возбудить уголовные дела против “Nexta”, «97%» и других оппозиционных ресурсов. Даже советовал белорусским чекистам подключить Интерпол.

13 августа беспокойный фотограф посоветовал КГБ ввести в образовательный процесс белорусских управленцев курс лекций одиозного и полуоккультного российского военного, разработавшего теорию «Концепции Общественной Безопасности». Для пущей убедительности он послал чекистам ссылку на вводную лекцию.

21 сентября Копычко донес на администратора группы «ВКонтакте» «Рудабельская паказуха», которого обвинил в  «размещении в публичном доступе личной информации сотрудников внутренних дел РБ с целью призыва к травле данных сотрудников».

Что ж, теперь голос кэгэбэшного активиста услышан и по достоинству оценен. Спасителю Печерского лесопарка, по всей видимости, придется спасаться самому. Благодарные могилевчане обязательно припомнят все его заслуги по «спасению» Родины. На защиту КГБ Михаилу Копычко уповать бессмысленно. Чекистам не до стукача – им бы со своим дырявым сайтом разобраться.

 Фото: belmir.by

Убил веру в светлое будущее – за что в КГБ пожаловались на кричевского председателя Седукова

Среди обращений граждан в КГБ, как стало известно из слива белорусских Wikileaks, есть огромное письмо про деятельность председателя кричевского райисполкома Андрея Седукова. Требует дорогие подарки, почем зря выгоняет на улицу и людей и скотину. Это и многое другое – в нашем новом обзоре.
Continue reading “Убил веру в светлое будущее – за что в КГБ пожаловались на кричевского председателя Седукова”

“Мой бывший друг спонсировал Тихановскую” – пра што пісалі магілёўцы ў беларускіх Wikileaks

Так-так, мы праглядзелі ўсе 40 000 “даносаў”, злітых Кіберпартызанамі з сайта КДБ. Адразу трэба адзначыць, што ўласна даносаў там не вельмі шмат, яны складаюць толькі нязначны працэнт ад усіх зваротаў. Але яны ёсць.

Сярод людзей, якія звярнуліся на афіцыйны сайт беларускага КДБ па электроннай пошце, магілёўцы аказаліся ледзь не самымі актыўнымі. Аднак, трэба адзначыць, што абсалютная большасць такіх зваротаў – гэта спам. Так, 9 728 аднатыпных е-мэйлаў напісаў чалавек, падпісаны як жыхар аграгарадка Гавяды Шклоўскага раёна. Агромністую хвалю лістоў падрыхтавалі таксама фанаты газеты “Вячэрні Магілёў” падчас унікальнага для Беларусі судовага разбіральніцтва над гэтым выданнем з-за гамафобскіх выказванняў. Аўтараў гэтай хвалі было ўсяго двое, і напісаныя імі звароты вымушаюць сумнявацца ў псіхалагічнай адэкватнасці. 

Зрэшты, лісты ад псіхічна неўраўнаважаных асобаў – абавязковы складнік любой перапіскі ў публічным ведамстве. Сярод жа тых тэкстаў, на якія варта звярнуць увагу, варта выдзеліць некалькі груп. Па-першае, гэта ўласна даносы, у іх класічным выглядзе. На ўсе 40 000 зваротаў, налічылася ўсяго каля 30 чалавек, чые звароты трапляюць пад гэтае вызначэнне і адносяцца да жыхароў нашага рэгіёна. 

Вось, напрыклад, зварот навучэнца аднаго з магілёўскіх ліцэяў, у якім малады чалавек даносіць на свайго “былога сябра”.

Ёсць таксама класічныя даносы на суседзяў, калегаў па працы і начальства, а таксама скаргі ад карыстальнікаў соцсетак на “няправільныя” ролікі ці абуральныя фотаздымкі, калі ў сканвордзе пад фота “зубра, сімвала Беларусі” напісана “бізон”. Але поўны корпус такіх даносаў і скаргаў мы вырашылі вынесці ў асобную публікацыю – сачыце за нашымі наступнымі матэрыяламі.

Пра што яшчэ пісалі ў КДБ – тут ёсць абгрунтаваныя скаргі ад людзей, якія сутыкнуліся з несправядлівасцю, хабарніцтвам і кумаўством на працы і ў жыцці. Такія лісты мы таксама будзем вывучаць і даваць ім асобную характарыстыку.

Ёсць звароты з просьбай аб памілаванні. Альбіна С. з горада Магілёва, напрыклад, напісала раскаянне за тое, што збірала подпісы за Бабарыку. Усё б нічога, але разам са сваім апраўданнем, яна не-не, дый данесла на іншага чалавека.

Я “на все готов” – з такімі словамі пісалі ў КДБ людзі, якія прапаноўвалі сябе ў якасці тайных агентаў у ЕС, альбо ў Беларусі. Іх імёны і адрасы, як і ўсіх астатніх мы прыбралі з публікацыі, хоць усведамляем, што праз публічнасць зліву знайсці кантакты гэтых асобаў не складзе ніякай цяжкасці.

Іншыя звароты – словы падтрымкі работнікам КДБ і праклёны ў іх адрас, крытыка ўладаў і пахвала – такія звароты дзеляцца прыкладна 50/50 і іх вельмі нязначная колькасць, па пяць-шэсць з сарака тысяч. Іх мы тут наўрадці будзем публікаваць, а засяродзімся найперш на тых матэрыялах, якія раскрываюць схаваную пакуль ад жыхароў Магілёўскага рэгіёна, але вельмі важную рэальнасць.

Сачыце за нашымі публікацыямі. 

Кіберпартызаны атрымалі дадзеныя пра 40 000 даносчыкаў КДБ

“Суполка ананімных хактывістаў” паведаміла пра ўзлом сайта КДБ 26 красавіка. Яны заявілі, што афіцыйны сайт ведамства не працуе ўжо два месяцы па той прычыне, што яшчэ ўвосень 2023 года ў яго праніклі “Кіберпартызаны”, выкачалі ўсю інфармацыю і крыху “пашумелі”.

Сння ж суполка распавяла, што ў атрыманай імі інфармацыі аказалася база дадзеных даносчыкаў КДБ. Гэта больш за 40 000 паведамленняў, адпраўленых як беларускімі, так і замежнымі карыстальнікамі сайта дзяржбяспекі. Некаторыя з іх былі апублікаваныя “Кіберпартызанамі”.

Пакуль у апублікаваных матэрыялах не фігуруюць жыхары, альбо выхадцы з Магілёўшчыны, таму будзем з цікаўнасцю сачыць за абнаўленнямі гэтай інфармацыі.

Фота: by.cpartisans.org

Мой личный Чернобыль. Трагедия глазами одного человека

Мне кажется, что чернобыльскую беду можно разделить на общую и личную. С одной стороны авария на ЧАЭС – это национальная катастрофа, с общим горем всех беларусов, со страшной статистикой смертей, с перечнем населенных пунктов навсегда исчезнувших с карты страны, с какими-то иными, вызывающими трепет и недоумение фактами и цифрами. 

При этом, я уверен, личный Чернобыль есть у каждого. Он не такой масштабный, но столь же трагичный. Он не такой публичный, но такой же болезненный.

С чего начался мой Чернобыль? Наверное, с карты и линейки. Да-да. В 1986 году я учился на первом курсе Могилевского технологического института.  Двадцать шестое апреля и последующие дни были наполнены какими-то рутинными заботами. О том, что в Чернобыле произошел взрыв, узнали из «Голоса Америки», когда слушали на транзисторном приемнике любимую музыкальную передачу.

Известие это никого из студентов особо не взволновало и первомайский парад прошел, как обычно: отмазаться от этого вида выражения всенародного ликования было неимоверно трудно.

После парада мой друг-украинец Юра стал собираться домой, а я заметил:

– Куда, дурак, едешь? У вас же там Чернобыль, радиация и все такое…

В ответ Юра разложил на столе карту, вооружился линейкой и показал мне, что расстояние от его Путивля до Чернобыля, в разы больше, чем от Чернобыля до моего Быхова.

Так началось мое осознание того, что беда была гораздо ближе, чем виделось. Она разгуливала не где-то по далекой Украине, а стояла на пороге моего дома.

А совсем скоро мой личный Чернобыль стал обретать уже реальные очертания.

Больше всего запомнился сосед, дядя Валера. В ночь катастрофы он рыбачил, а утром попал под дождь. Немного пожаловался жене на сильную головную боль и вроде бы история на этом закончилась.

А когда, двумя месяцами позже, я приехал домой на выходные и встретил дядю Валеру, то не сразу его узнал. Желтая кожа и потухший взгляд сделали из мужчины, которому не было и сорока, 80-летнего деда.

Больше всего мне запомнилось наше рукопожатие – ладонь Валеры была горячей, вялой и очень сухой…

Потом наступило время, когда слова Боровляны и химиотерапия намертво вошли в наш лексикон, а скорость разрастания городского кладбища стала пугающей.

Это была только первая волна смертей – умирали те, кто принял на себя начальный удар радиации.

Что дальше? Черная икра во всех магазинах и все более частые прощания на кладбище с уходящими в последний путь земляками.

Ручеек моего личного Чернобыля вливался в общую реку слез…

Быховчанин

Фото носит иллюстративный характер.

Затрымалі дачку Рыгора Кастусёва, яна да апошняга заставалася ў Беларусі

Відэа з удзелам дачкі Рыгора Кастусёва Кацярынай выклалі ў звязаным з сілавікамі тэлеграм-канале. У роліку жанчыну прымушаюць агаварыць сябе прызнаннем, што яна брала ўдзел у дзейнасці “экстрэмісцкага фарміравання “Вясна” у 2020 годзе”, пры тым, што праваабарончая арганізацыя не мела падобнага статусу ў тым годзе. 

За дачыненне да “Вясны” і рэгістрацыю ў плане “Перамога” паводле каментарыя аўтараў роліка Кацярыну чакае крымінальны пераслед. Дачка палітзняволенага Рыгора Кастусёва Кацярына да апошняга заставалася ў Беларусі, яна працавала інструктарам у аўташколе. З членаў сям’і палітыка на волі ў Беларусі засталася толькі яго жонка.

Кацярыну ўжо затрымлівалі ў 2021 годзе – паведамляла “Еўрарадыё”. Да 2020 года яна працавала выкладчыцай у музычнай школе, але была адтуль звольненая пасля выбараў, пазней працавала ў дзіцячым цэнтры. 

Фота з сацыяльных сетак

Атручванне зэкаў і самая жахлівая калонія ў Беларусі – палітвязень Жамчужны расказаў пра магілёўскія турмы

Адзін з асуджаных памёр ад ежы, адмыслова прыгатаванай для смяротнікаў – былы палітзняволены Міхаіл Жамчужны даў інтэрв’ю з гайдам па беларускіх турмах.

На Youtube-канале ТОК выйшла вялікае інтэрв’ю з палітзняволеным Міхаілам Жамчужным, які адсядзеў у беларускіх турмах 11 гадоў. Тройчы яго спрабавалі забіць, і пра адно такое здарэнне ў горацкай калоніі №9 былы зняволены распавёў у сваёй размове. Ёсць у інтэрв’ю таксама характарыстыка магілёўскай турмы №4, якой працяглы час кіраваў Аляксандр Лауэр. 

“Падонак вышэйшага гатунку – ахарактарызаваў начальніка магілёўскай турмы Жамчужны – ён цалкам на баку Лукашэнкі і рэпрэсіруе ўсімі дасяжнымі яму метадамі аж да асабістага рукапрыкладства”. Наогул, гаворачы пра магілёўскія турмы, Жамчужны адзначае, што тут сабраны самы зброд з усёй Беларусі – што зэкі, што супрацоўнікі – з-за чаго нават многія ахоўнікі звальняюцца задоўга да канца кантракту, не вытрымліваючы псіхалагічна.

Пра спробу атручвання ў горацкай калоніі былы палітзняволены распавядае, што аднойчы ў камеру, дзе ён утрымліваўся, пачалі даваць ежу з выразным прысмакам шчолачы. Кантакт шчолачы з кіслатой страўнікавага соку прыводзіць да ўтварэння газаў, ежа не паратраўліваецца, а пачынае гніць. Прыём такой ежы прывёў да таго, што вязень адной з суседніх камер атруціўся смяротна – у яго пайшлі горлам ваніты. 

Пасля гэтага выпадку Жамчужны ўзяў узоры ежы, якой яго кармілі, дамогся ад пракуратуры правядзення экспертызы і тая пастанавіла, што ў ёмістасці для прыгатавання ежы наўмысна дабаўляліся мыйныя сродкі. Калі пасудзіна для прыгатавання яшчэ поўная, то канцэнтрацыя гэтых сродкаў недастаткова моцная, таму асуджаныя, што прымаюць ежу першымі, не церпяць адчувальнай атруты. Калі раздача ежы набліжаецца да самых апошніх камер (а ў адной з іх, у камеры смяротнікаў сядзеў Жамчужны) то канцэнтрацыя атрутных рэчываў ужо такая, што становіцца смяротна небяспечнай.

Фота з адкрытых крыніц

У Магілёве затрыманы былы палітвязень – верагодна, за супрацьстаянне расійскай агрэсіі

У прапагандысцкім роліку паказваюцца кадры, на якіх Павел Чуркін выказвае рашучасць ваяваць на баку Украіны супраць расійскай акупацыі. Continue reading “У Магілёве затрыманы былы палітвязень – верагодна, за супрацьстаянне расійскай агрэсіі”

Са здароўем у Рыгора Кастусёва ўсё вельмі дрэнна

Палітзняволены Рыгор Кастусёў, які ўтрымліваецца ў гарадзенскай турме, перадаў звесткі пра свой стан. Пра гэта напісаў на сваёй старонцы ў Facebook яго зяць Дзмітрый Антончык.

 “Дайшлі весткі ад Рыгора Кастусёва. Піша, што са здароўем усё вельмі дрэнна.” – паведаміў Антончык. Больш падрабязнасцяў не прыводзіцца, але і без таго не цяжка зразумець, у якім стане зараз знаходзіцца 66-гадовы лідар партыі БНФ, асуджаны на 10 гадоў зняволення і ў якога падчас арышту было выяўлена анкалагічнае захворванне.

У студзені 2024 года палітыка перавялі з калоніі ў турму, што значна пагоршыла ўмовы яго зняволення. Таксама Рыгор Кастусў пазбаўлены спатканняў з роднымі, а ў апошні час – яшчэ і права на тэлефонныя званкі.

Фота: НН