Continue reading “Магілёўскі інстытут стварыў курсы павышэння кваліфікацыі па фальсіфікацыі выбараў”
Continue reading “Кто бы мог подумать – в Краснополье на «выборах» обошлось без нареканий”
Continue reading “Молодой, да не ранний – Владимир Павловский ушел с мясокомбината в депутаты”
На сайте Могилевского облисполкома появилась новость о том, как голосовали молодожены Никита и Кристина Дубровские. Они прибыли к урне прямиком из ЗАГСа. Никита – каменщик. Поэтому выбирал из кандидатов того, кто любит строить.
Кристина должна голосовать на другом участке и приехала за компанию супругом. Председатель участковой избирательной комиссии участка для голосования №5 Людмила Елисеева восхитилась приездом молодоженов и заявила, что в ее практике подобное случается впервые. Попутно Людмила Аркадьевна поведала о том, что досрочно, а значит, абсолютно бесконтрольно, на ее участке проголосовало 40 процентов избирателей.
Думается все-таки, что у молодоженов Дубровских в день бракосочетания имелись дела поважнее, чем участие в сфальсифицированных выборах. Просто кто-то из могилевских идеологов придумал нестандартный пиар-ход и сделал молодым людям предложение, от которого те не смогли отказаться.
Фото с официального сайта Могоблисполкома.
Тэлеграм-канал Касцюковіцкай раённай газеты выставіў ролік з двума самадзейнымі артыстамі, што спяваюць прыпеўкі пра “выбары” 25 лютага. “Меня милый не целует, говорит потом-потом. Когда выборы пройдут, поцелую с огоньком” – дзеліцца праблемамі інтымнага жыцця спявачка.
На пачатку роліка аўтары заяўляюць, што гатовыя спяваць прыпеўкі, прысвечаныя “дню галасавання” хоць цэлую гадзіну, але ў рэальнасці іх хапіла менш чым на паўтары хвіліны. Характэрна, што нягледзячы на заклікі “что б вы нам похлопали”, прадстаўленне праходзіла ў поўнай цішыні.
Фота: “Голас Касцюкоўшчыны”, скрыншот
Continue reading “У склад выбарчых камісій на Магілёўшчыне ўключылі 7 280 невядомых людзей”
Continue reading “Блогер из Костюкович смело раскритиковал западную систему выборов”
У Слаўгарадскім райвыканкаме вызначылі месцы, дзе нельга праводзіць пікеты за кандыдатаў у дэпутаты Нацыянальнага схода Рэспублікі Беларусь. Прычым абмежаванні сур’ёзныя, бо агітацыю за кандыдатаў нельга праводзіць фактычна ў цэнтры горада і ў месцах масавага скаплення людзей.
Да прыкладу нельга размяшчаць выбарчы пікет на цэнтральнай плошчы або ў раёне аўтастанцыі, на рынку і прыпынках грамадскага транспарту. Акрамя таго, нельга пікетаваць каля адміністрацыйных будынкаў, установаў адукацыі і прадпрыемстваў, нават на мастах і парковачных месцах — паведамляе слаўгарадская раённая газета “Прысожскі край”.
Такім чынам, у Слаўгарадзе праводзіць пікет нельга фактычна ў большасці людных месцаў горада, што ператварае так званыя “выбары” у поўны фарс.
Фота з адкрытых крыніц
Ён ляжаў некалькі дзён і “быў вялікі холад” – паведамляе Магілёўская хроніка.
Беларускі і польскі кампазітар, дырыжор, адзін з пачынальнікаў беларускай музычнай культуры, стваральнік польскай нацыянальнай оперы.
Пачатковую музычную адукацыю атрымаў у Д. Стэфановіча ў Мінску, вучыўся ў Мінскай губернскай гімназіі, Берліне.
Працаваў у Вільні, Варашаве. Даваў урокі музыкі мастаку В. Сляндзінскаму, працаваў дырыжорам і дырэктарам варшаўскга опернага тэатру, прафесарам Музычнага інстытуту ў Варшаве. У творчасці выкарыстоўваў беларускі фальклор. Папулярнасць атрымаў дзякуючы операм “Галька”, “Страшны двор”. Аўтар 20 опер і аперэт, 3 балетаў, 5 месаў, 2 рэквіемаў і болей за 300 песень, у тым ліку “Паходнай песні літвінаў” на словы У. Сыракомлі.
Беларускі вучоны-хірург, доктар медыцынскіх навук, прафесар, Заслужаны дзеяч навукі, брат нейрахірурга Іосіфа Іргера, кіраўнік НДІ пералівання крыві.
Пасля абвяшчэння БНР удзельнічаў у справе пераводу студэнтаў-беларусаў з расійскіх універсітэтаў ва Украіну і ў Вобласць Войска Данскога.
Памёр 26 мая 1941 года. Пахаваны на Ваенных могілках у Мінску.
Беларускі гаспадарчы, дзяржаўны дзеяч, доктар тэхнічных навук, прафесар, Заслужаны дзеяч навукі.
Выхаванец Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, начальнік вытворчага аддзялення аддзела аэрадромнага будаўніцтва 1-й паветранай арміі. Пасля вайны – 1-ы намеснік міністра, міністр меліярацыі і воднай гаспадаркі БССР, дырэктар Беларускага НДІ меліярацыі і воднай гаспадаркі.
Памёр 26 студзеня 1991 года.
Першая жыццяздольная граматыка сучаснай беларускай мовы, аснова ўсіх далейшых ліній развіцця беларускай граматыкі. Выдадзена ў Вільні, у паралельных кірыліцкім і лацінскім варыянтах.
Граматыка некалькі разоў перавыдавалася ў Заходняй Беларусі ляжала ў аснове праграм выкладання беларускай мовы ў БССР. У аснове граматыкі ляжалі фанетыка-граматычныя асаблівасці тагачаснага сярэднебеларускага дыялекту, найперш «цвёрдае р» і «моцнае аканне». У правілах граматыкі выкарыстоўваліся як марфалагічны, так і фанетычны прынцыпы.
Словы іншамоўнага паходжання выдзяляліся ў асобную групу. Тарашкевічам было прапанавана пісаць галосныя і зычныя ў іншамоўнай лексіцы так, як яны вымаўляліся ў мове, з якой былі запазычаны, фактычна было прынятае пераважнае іх напісанне як у польскай мове. Так, на гэтыя словы не былі распаўсюджаны правілы акання, дзекання і цекання, часта не змякчаліся зычныя перад галоснымі, перад ётаванымі галоснымі перадаваўся мяккі [л’].
Зважаючы на недахопы граматыкі Тарашкевіча, браты Лёсікі распрацавалі праект яе рэформы, які быў прадметам разгляду Акадэмічнай канферэнцыі па рэформе беларускага правапісу і азбукі (1926).
Бой адбыўся каля в. Стоўпішчы пад Магілёвам. Загінуўшых чырвонаармейцаў пахавалі на сённяшняй плошчы Славы ў Магілёве.
Пяць чалавек 35-га атрада былі ўзнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга РСФСР. Гэта Леў Альбаў і Іван Філатаў, вадзіцелі бронемашын, Васіль Усаў, камандзір бронемашыны, Пётр Кулагін і Аляксандр Міхайлаў, кулямётчыкі.
Дзяржаўны дзеяч, вучоны-хімік, акадэмік Акадэміі навук Польшы ў Кракаве, арганізатар хімічнай прамысловасці ў Польшчы.
Распрацаваў прамысловы метад атрымання азотнай кіслаты з паветра.
Меў падтрымку часткі беларускіх грамадскіх колаў у Заходняй Беларусі.
У яго гонар названы канал у Брэсцкім раёне і ў Валынскай вобласці Украіны.
Беларускі палітычны дзеяч, журналіст, публіцыст. Першы старшыня Народнага сакратарыята БНР.
Быў супрацоўнікам пецярбургскіх газет «Воскресная вечерняя газета», «Столичные вести», часопісаў «Зритель», «Театральное обозрение».
Член ЦК Беларускай сацыялістычнай грамады, Часовага савета Расійскай рэспублікі, узначальваў камітэт Беларускага таварыства ў Петраградзе па аказанні дапамогі пацярпелым ад вайны, быў камісарам юстыцыі і ўнутраных спраў Вялікай беларускай рады, старшынёй Народнага сакратарыята Беларусі і народным сакратаром замежных спраў, адзін з ініцыятараў абвяшчэння БНР.
Міністр беларускіх спраў і сябра кабінета міністраў Літоўскай Рэспублікі (1918-1920), старшыня беларускага Чырвонага Крыжа, таварыства «Беларуская грамада ў Коўне».
У 1923 годзе з’ехаў у Чыкага. Узначальваў Беларуска-амерыканскую нацыянальную асацыяцыю, быў адным з кіраўнікоў Беларуска-амерыканскай нацыянальнай рады, выдаваў газету “Беларуская трыбуна”, вёў праграмы на чыкагскім радыё.
Займаўся выдавецкай і публіцыстычнай дзейнасцю. Аўтар брашур “Беларускае пытанне на момант Версальскай мірнай канферэнцыі. Гістарычна-палітычны нарыс”, “Беларускі рух ад 1917 да 1920 году. Кароткі агляд”.
Прытрымліваўся канцэпцыі «двух ворагаў» беларускага адраджэння — Расіі і Польшчы. Вёў беларускія і рускія праграмы на чыкагскім радыё.
Памёр 4 чэрвеня 1952 года.
Беларуская паэтэса, Заслужаны дзеяч культуры БССР. Яе дэбютны зборнік вершаў “Курганная кветка” (1914) рэдагаваў Янка Купала, афармляў Язэп Драздовіч. Аўтар шэрагу п’ес, зборнікаў вершаў, кніг для дзяцей.
Многія вершы паэтэсы пакладзены на музыку, песня “Люблю” стала народнай. Максім Гарэцкі ў сваёй “Гісторыі беларускай літаратуры” лічыў яе “найбольш выдатнай пасля Цёткі жаноцкай сілай ў нашай поэзіі”.
У іх удзельнічалі і беларускія кандыдаты пісьменнік Сакрат Яновіч (1936-2013), гісторык Яўген Мірановіч (н.1955).
Беларускі мовазнавец, кандыдат філалагчных навук, журналіст і перакладчык, выкладчык Карлава ўніверсітэта ў Празе.
Працаваў у штотыднёвіку “Наша Ніва”, на Польскім радыё, “Радыё Свабода”, дзе вёў аўтарскую перадачу “Жывая мова”. Суаўтар кнігі “Беларускі клясычны правапіс”.
