У Магілёве сёлета запланавана не шэсце, а больш сучасны аўтапарад Дзедаў Марозаў. У Бабруйску ўсё пройдзе больш традыцыйна.
Дзядулі Марозы 17 снежня праедуць на аўтамабілях па Магілёву ў 12.00 ад плошчы Леніна па Першамайскай у парк Падміколле. Там адкрыецца казачны дом Санта-Клаўса, пройдзе казачна-гульнявая праграма “У гасцях у Дзеда Мароза” і выстава яго аўтамабіляў.
А вось шэсце бабруйскіх Дзедаў Марозаў 17 снежня пройдзе больш традыцыйна. Яно пачнецца ў 16.00 ля абласнога тэатра Дуніна-Марцінкевіча і завершыцца на плошчы Леніна, дзе дзядулі запаляць ялінкавыя ліхтары.
У міліцыю паступілі паведамленні ад дзвюх магіляўчанак, якія сталі ахвярамі тэлефонных аферыстаў. Абедзве пенсіянеркі сабралі неабходныя сумы ў памеры 35 тысяч рублёў і аддалі кур’еру, што прыйшоў да іх.
Аператыўнікі ўстанавілі асобу і затрымалі кур’ера, які прыязджаў да жанчын. Ім аказаўся 16-гадовы жыхар абласнога цэнтра, навучэнец каледжа. Атрыманыя ад пацярпелых грошы ён пераводзіў наймальніку праз інфакіёск.
Следчыя распачалі крымінальную справу за махлярства – паведамляе Тэлеграм-канал прэсс-службы УУС Магілёўскага аблвыканкама.
З пачатку снежня зыходзячага 2022 года некалькі крам сеткі “ПерекрестОК” ТАА «РольфТрэйд» прайшлі рэбрэндынг. Яны сталі называцца «ВпрОК» і пазіцыянуюцца як крамы нізкіх коштаў.
Памянялася не толькі назва, але і падыходы да выкладкі прадукцыі. Яна стала нагадваць сетку “Светофор”: больш мінімалізму, еўрападдонаў для тавараў, менш паліц. Асаблівага зніжэння коштаў пакуль не бачна, але іх абяцаюць.
На наша пытанне «Ці будзе ўся сетка пазіцыянавацца як крамы нізкіх коштаў «впрОК» – адказ адмоўны. Супрацоўнікі кажуць, што частка крамаў будуць працаваць пад новай назвай, астатнія захаваюць ранейшую назву «ПерекрестОК».
Гандлёвая сетка “ПерекрестОК” вядома магілёўчанам ўжо 20 гадоў. Сетка ТАА «РольфТрэйд» пачала развівацца з адкрыцця першых двух крам ў 2002 годзе, якія былі арыентаваны на абслугоўванне пакупнікоў у найбольш аптымальным для Магілёва эканамічным фармаце.
Да 2010 года працавала ўжо 12 гандлёвых аб’ектаў, да 2014 года – 15 крам “ПерекрестОК”. На сёння сетка мае 18 крам у Магілёве, і па адной у Бабруйску і Мінску.
Змяшчаецца ў прысяжным лісце князя ноўгарад-северскага Дзмітрыя Альгердавіча вялікаму князю Ягайлу.
Знаходзіцца на рацэ Уша, за 73 км на паўночны захад ад Мінска. Назва ад ракі Маладзечанка. Насельніцтва цяпер – 90 000 чалавек.
Адзіны ў краіне горад, дзе ў 1991-1994 гадах была праведзена дэкамунізацыя гарадской тапанімікі – па ініцыятыве мэра Генадзя Карпенкі.
У горадзе працуюць Мінскі абласны краязнаўчы музей, драмтэатр, праводзіцца больш 30 культурных мерапрыемстваў, у тым ліку рэспубліканскі тэатральны фестываль «Маладзечанская сакавіца», Маладзечанскі фестываль беларускай песні і паэзіі (з 1993 года).
Цэнтр машынабудавання і металаапрацоўкі – адзіны завод парашковай металургіі, лёгкай, харчовай, дрэваапрацоўчай і іншых галін прамысловасці.
Кароль польскі і вялікі князь літоўскі (1648–1668), апошні манарх з дынастыі Вазаў.
У час яго панавання адбыліся разбуральныя войны з Маскоўскай дзяржавай, казакамі, са Швецыяй.
Пры ім былі страчаны Прусія, Смаленскае ваяводства, Кіеў і левабярэжная Украіна.
Агульны гаспадарчы заняпад дзяржавы, няўдачы ў войнах, аслабленне міжнароднага становішча, напружаныя адносіны з магнатамі і шляхтай, смерць энергічнай і актыўнай у палітыцы каралевы Марыі Людвікі прывялі да адрачэння ад трона і эміграцыі ў Францыю ў верасні 1668 года.
Беларускі оперны спявак. Народны артыст БССР, Заслужаны артыст Арменіі.
Працаваў у оперных тэатрах Куйбышава, Ерэвана, Пермі, Свярдлоўска, з 1946 года ў якасці саліста Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі.
У 1960-1975 гадах выкладчык і рэжысёр Опернай студыі Беларускай кансерваторыі, адначасова ў 1960-1987 гадах кіраўнік Мінскай народнай опернай студыі Палаца культуры Белсаўпрофа.
1922 год. У Іерусаліме памёр ураджэнец Глыбоччыны Эліэзер Бэн-Егуда.
Яўрэйскі мовазнаўца, адраджальнік іўрыта. Адзін з заснавальнікаў гебраізму, піянер сіянізму.
Скончыў полацкую ешыву, дзвінскае рэальнае вучылішча, вывучыў фрацузскую, нямецкую і рускую мовы. У Сарбонскім універсітэце Парыжа вывучаў медыцыну, гісторыю і палітыку Блізкага Усходу, пазнаёміўся з сіянісцкім рухам.
У 1881 годзе іміграваў у Палесціну. Яго сын Бэн-Цыён быў першым ізраільцянінам, для каго іўрыт быў роднай мовай, бо іншай не ведаў.
Выкладчык іўрыта, перакладчык, аўтар артыкулаў для газет, заснавальнік уласнай газеты «Гацві» на іўрыце.
Аўтар 17-тамовай працы «Поўны слоўнік старажытнагабрэйскай мовы і сучаснага іўрыту», заснавальнік Акадэміі мовы іўрыт.
Яго намаганнямі 29 кастрычніка 1922 года іўрыт, разам з арабскай і англійскай мовамі, абвешчаны адной з афіцыйных моў Брытанскага мандату ў Палесціне.
У яго гонар у Іерусаліме ўсталяваная памятная дошка, названы вуліцы ў Іерусаліме, Тэль-Авіве, Хайфе і іншых гарадах Ізраіля.
На радзіме ў Лужках Глыбоцкага раёна ўсталяваны памятны знак на месцы дома, дзе ён нарадзіўся. Яго бюст усталяваны на Алеі славутых землякоў у Глыбокім.
Выкладчык графікі, жывапісу, малюнка, кампазіцыі на мастацка-графічным факультэце Віцебскага педінстытута, прафесар вышэйшай педагагічнай школы ў польскай Зялёнай Гуры.
Працаваў у розных графічных тэхніках, акварэлі, алейным жывапісе.
Аўтар шэрагу навучальных дапаможнікаў: па графіцы, манатыпіі, гравюры на кардоне, фларатыпіі.
Сярод асноўных твораў: «Кветка папараці», «Мефістофель», «Дрэва жыцця», «Ахвярапрынашэнне», «Канец ХХ стагоддзя. Рэквіем», цыклы работ «Успаміны пра вайну», «На купальскую ноч», «Рэпрэсіі», «Поры года» (2003) і іншыя.
Творам мастака ўласцівыя філасофская трактоўка вобраза, паэтычная ўзнёсласць, полістылізм, выкарыстанне складаных тэхнічных прыёмаў, асацыятыўнасць колеру, эксперыментальны характар мастацкай мовы.
Памёр 16 лютага 2012 года ў Віцебску.
1951 год. Заснаваны Беларускі інстытут навукі і мастацтва (БІНІМ) у Нью-Ёрку.
Грамадская навукова-культурная арганізацыя беларускай эміграцыі ў ЗША. Мае філіялы ў Германіі (Мюнхен, з 1955 года) і Канадзе (Таронта, з 1967 года). Выдае навуковы штогоднік «Запісы». Акрамя гэтага ў 1950-1960-х гадах выдаваліся часопісы «Конадні», «Абежнік».
Падтрымлівае сувязі з многімі бібліятэкамі свету, асабліва з Публічнай бібліятэкай у Нью-Ёрку.
У розны час інстытут узначальвалі У. Тамашчык, Я. Ліманоўскі, В. Тумаш, А. Адамовіч, у 1982-2022 гадах – В. Кіпель.
Беларускі скульптар.Брат Ф. Янушкевіча і Я. Янушкевіча.
Працуе ў манументальнай і станковай скульптуры, жывапісе.
Аўтар помнікаў А. Міцкевічу ў Лідзе і Навагрудку, харты князя Радзівіла ў замкавым парку ў г. Нясвіж, Ф. Скарыне ў Лідзе, І. Падарэўскаму ў г. Кракаў (1995), М. Доўнар-Запольскаму ў г. Рэчыца, Б. Івановай у г. Уроцлаў, Я. Скрыгану ў г. Йыхві (Эстонія), К. Каліноўскаму ў г. Шальчынінкай (Літва), М. К. Агінскаму ў г. Маладзечна і іншых.
Аўтар мемарыяльных дошак Ф. Скарыну ў Кракаве, Падуі, Мінску, М. Агінскаму ў г. Фларэнцыі, С. Манюшку і шмат іншых.
Ён з’яўляўся афарміцелем касцёлаў Св. Роха ў Мінску, Св. Андрэя Баболі ў Полацку, надмагілляў.
Выканаўца серый рэльефаў для Музея камянёў у Мінску, Музея М. Багдановіча і іншых, станковых кампазіцый вядомых дзеячаў, у тым ліку Ягайлы, Вітаўта, Т. Касцюшкі, Янкі Купалы». Працуе і ў жывапісе.
Скончыў Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава,
Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт.
Мастак сучаснага светапогляду, для якога творчае пераасэнсаванне і спазнанне свету – правакацыйная гульня, дыялог з гледачом.
Яго працы незвычайныя як па форме, так і па змесце, маюць асаблівы філасофскі сэнс і незвычайную метафарычнасць.
Яго скульптурныя творы ўсталяваны ў кітайскіх гарадах Фучжоу, Куньмін, Чанчунь.
Аўтар твораў візуальнага мастацтва, інтэграваных у грамадскую прастору некалькіх станцый мінскага метрапалітэна.
Стваральнік помніка ахвярам Мінскага гета.
Творы аўтара знаходзяцца ў прыватнай калекцыі Райнольда Вюрта Кунцельзау ў Германіі, Музеі алімпійскага мастацтва ў Пекіне, у Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва, у музеях, галерэях, прыватных калекцыях і грамадскіх прасторах Беларусі, Расіі, Літвы, Нідэрландаў, Германіі, Кітая і ЗША.
1980 год. Званне Ганаровы грамадзянін Магілёва нададзена Івану Макараву.
Партыйны, дзяржаўны і грамадскі дзеяч БССР.
У 1939-1941 гадах – першы сакратар Магілёўскага абкама КП(б)Б. У пачатку Вялікай Айчыннай вайны праводзіў вялікую работу па арганізацыі абароны Магілёва, эвакуацыі насельніцтва і каштоўнага абсталявання, стварэнню партыйнага падполля.
Пры ім знік Крыж Еўфрасінні Полацкай.
У 1943-1946 гадах – першы сакратар Магілёўскага абкама КП(б)Б.
Яго імем названы вуліца і завулак у Магілёве.
2006 год. На Кальварыйскіх могілках у Мінску адбылося ўрачыстае адкрыццё надмагільнага помніка Вацлаву Іваноўскаму.
В. Іваноўскі (1880–1943) – беларускі палітычны і грамадскі дзеяч, доктар тэхнічных навук.
Яўген Хлябцэвіч і Браніслаў Тарашкевіч вызначылі яго як цэнтральную фігуру беларускага жыцця ў Пецярбургу, а Максім Гарэцкі – як правадыра нацыянальнага адраджэнскага руху перад Першай сусветнай вайной.
Прадпрыемства павінна крэдыторам суму, большую на 230 тысяч чым кошт усіх актываў па вобласці.
Mogilev.media распавядалі, што праблемы «Магілёўсаюздруку» з’явіліся некалькі гадоў таму праз нястачу грашовых сродкаў. Фінансаў не хапала, каб разлічыцца з насельніцтвам за прададзеную прадукцыю.
Цяпер жа эканамічны суд Магілёўскай вобласці адкрыў ліквідацыйную вытворчасць у дачыненні да ААТ “Магілёўсаюздрук” – паведамляе “Веснік Магілёва” са спасылкай на прэс-службу суда.
«Магілёўсаюздрук» сам звярнуўся ў эканамічны суд з заявай аб прызнанні яго банкрутам. Дэпартамент па санацыі і банкруцтве Мінэканомікі Беларусі на падставе праверкі фінансавага стану плацежаздольнасці прадпрыемства зрабіў высновы аб тым, што арганізацыя неплацежаздольная і неплацежаздольнасць мае ўстойлівы характар.
На агульным сходзе акцыянеры ААТ “Магілёўсаюздрук” прыйшлі да высновы аб немэтазгоднасці прыняцця мер па дасудовым аздараўленні і накіраванні заявы даўжніка аб эканамічнай неплацежаздольнасці у эканамічны суд.
З прадстаўленых у эканамічны суд кіраўніком матэрыялаў вынікае, што крэдыторская запазычанасць не аплачана і складае 7 173 995,98 рубля, а маёмасці даўжніка на суму 6 941 000,36 рубля недастаткова для задавальнення патрабаванняў усіх крэдытораў.
Зыходзячы з праведзенага аналізу фінансава-гаспадарчай дзейнасці, кіраўніком складзены план ліквідацыі, які зацвердзіў сход крэдытораў. Тэрмін ліквідацыі ўстаноўлены па 12 ліпеня 2023 года.
Мікрараён з некалькіх рознаўзроўневых дамоў узводзіцца на перасячэнні вуліцы Першамайскай з Віцебскім тупіком, на месцы былой лякарні сястрынскага догляду. Асаблівасць будынкаў у тым, што ўсе яны будуць без газа, а сілкаванне ўсіх камунальных паслуг будзе забяспечвацца толькі электрычнасцю.
Таксама ў мікрараёне будзе рэалізаваная канцэпцыя “двор без машын”, якая актыўна прымяняецца на новабудоўлях горада. Вось так выглядае, напрыклад, падобны двор каля нядаўна ўзведзеныя дамоў на вуліцы Крывуліна.
Для машын тут прадугледжана асобная стаянка ў баку ад высотнага масіва, а самі двары цалкам ператвораны ў зоны для камфортнага дзіцячага адпачынку.
Больш за палову квадратных метраў у новым мікрараёне ўжо прададзена – паведаміў галоўны інжынер магілёўскага Упраўлення капітальнага будаўніцтва Дзмітрый Хухракоў у сваім інтэрв’ю тэлеканалу “Беларусь-4”. Кватэры ў электрадамах атрымаюць пераважна тыя катэгорыі грамадзян, якія маюць права на ільготнае крэдытаванне – сілавікі, шматдзетныя, работнікі навукі і культуры.
Кніга створана ў фармаце ХХІ стагоддзя супрацоўнікамі Магілёўскага абласнога краязнаўчага музея і ўжо атрымала захапляльныя водгукі.
Яшчэ ў красавіку ў абласным краязнаўчым музеі імя Еўдакіма Раманава была адкрыта выстава “Реликвии войны храним как завещание живым”. І вось, інтэрактыўная кніга пра гісторыю горада падчас вайны з такой самай назвай прадстаўлена ў Магілёве.
І выстава, і кніга сталі вынікам рэалізацыі даследчага праекта, кіраўнік якога – дырэктар музея Віктар Аненкаў, куратар, аўтар-укладальнік і аўтар вершаў – Аляксандра Буракава, мастак – Надзея Жаваронкава.
Асноўная мэта публікацыі – захаваць надзейную гісторыю пра вайну праз яе рэліквіі
Таму ў кнізе прадстаўлены ваенныя рэліквіі, якія захоўваюцца ў музейных калекцыях і сямейных архівах. Лісты, нататкі, лісточкі, карты прадстаўлены ў выглядзе копій рэальных экспанатаў, якія дакладна паўтараюць арыгіналы. Яны могуць быць пагартаныя, пашыраны і прачытаныя. Гэта дае кнізе адмысловую дынаміку. “Гэта дазваляе ў літаральным сэнсе дакрануцца да гісторыі” – лічыць Аляксандра Буракова.
Напрыклад, у кнізе маюцца негатывы фатаграфій Паўла Трошкіна, які ў ліпені 1941 года прыбыў на Буйніцкае поле разам з ваенным карэспандэнтам Канстанцінам Сіманавым. Негатывы тых самых фотаздымкаў, якія ўпершыню ў гісторыі Другой сусветнай вайны паказалі масу разбітай нямецкай тэхнікі, сталі сенсацыяй і абляцелі газеты ўсяго антыфашыскага свету.
Не менш цікавыя лісты Сямёна Куцепава, камандзіра 388-га палка, які трымаў абарону на Буйніцкім полі. У кнізе змяшчаюцца іх копіі з почыркам аўтара ў рэальным памеры.
Кніга ўключае раздзелы пра абарону Магілёва ў 1941 годзе, акупацыю горада, падпольшчыкаў і партызанаў, а таксама герояў Савецкага Саюза – нашых землякоў, пра вызваленне рэгіёну ад нацысцкіх захопнікаў. Яна заканчваецца фатаграфіямі мірнага жыцця.
Міжнародны дзень гарбаты (International Tea Day, з 2005 года).
Прымеркаваны да прыняцця “Сусветнай Дэкларацыі Правоў работнікаў чайнай індустрыі”.
Лічыцца, што чай, як напой, быў адкрыты другім імператарам Кітая Шэнам Нунгам у 2737 годзе да н.э.
Самая «чайная» краіна ў ЕС – Турцыя: выкарыстоўваюць па 3,2 кг на чалавека ў год. Другой ідзе Ірландыя (2,2 кг), потым – Вялікабрытанія (1,0 кг).
Наперадзе беларусаў (0,5 кг) – Расія (0,9 кг), Нідэрланды (0,8 кг) і Германія (0,7 кг). Ва Украіне спажываюць таксама 0,5 кг. Ззаду беларусаў па гарбаце Чэхія, Славакія, Швейцарыя (0,4 кг), аўстрыйцы, венгры і нарвежцы (0,3 кг), Данія, Францыя і Іспанія (0,2 кг).
Але добрай гарбаты ў крамах становіцца з-за санкцый усё меней і ёсць пагроза, што спажыванне можа знізіцца ў 2-3 разы.
Міжнародны дзень эсперанта Zamenhofa Tago, у гонар дня нараджэння стваральніка штучнай мовы Заменгофа.
Акуліст, сваральнік штучнай мовы эсперанта. У 1893 – 1897 гадах жыў і працаваў у Гродна.
Пад псеўданімам Доктар Эсперанта у 1887 годзе выдаў кнігу “Міжнародная мова”. Так упершыню ў свеце жыхары Зямлі даведаліся пра штучную мову “эсперанта” (“надзея”). У якасці прыкладаў у кнізе былі прыведзены тэксты на эсперанта: малітва Ойча наш, урывак з Бібліі, прыклад ліста, арыгінальныя вершы Заменгофа, пераклад верша Г. Гейнэ. Зараз на эсперанта размаўляюць у свеце каля 2 млн чалавек. У Беларусі валодаюць гэтай мовай лічаныя спецыялісты.
Пасля Першай сусветнай вайны займаўся на Браслаўшчыне беларускай асветнай працай, арганізацыяй кааперацыі. Уваходзіў у кіраўніцтва Беларускага інстытута гаспадаркі і культуры, партыі «Беларускі сялянскі саюз».
Друкаваўся ў газеце «Сялянская ніва», часопісе «Новы шлях».
За беларускую патрыятычную дзейнасць арыштоўваўся, сядзеў у Лукішскай турме ў Вільні (1928). З’яўляўся паслом польскага сейма.
Пасля далучэння Заходняй Беларусі да БССР, быў рэпрэсаваны савецкімі ўладамі. Пасля вяртання з лагераў жыў у Браславе. Загінуў у аўтамабільнай катастрофе 14 жніўня 1971 года.
Скончыў Пецярбургскі гісторыка-філалагічны інстытут. Выкладаў гісторыю ў Гродзенскай мужчынскай гімназіі. Прыхільнік заходнерусізму. Член Гродзенскага археалагічнага камітэта і Паўночна-Заходняга адзела Рускага геаграфічнага таварыства.
Даследаваў гісторыю Гродна і даказаў яго тоеснасць з летапісным Гарадзенам. Аўтар аднаго з першых даследаванняў гісторыі горада Гродна – «Гродненская старина».
Унёс значны ўклад у захаванне гістарычнай памяці Гродна.
Беларускі літаратуразнавец, пісьменнік, крытык, краязнаўца. Доктар філалагічных навук, прафесар.
Даследаваў гісторыю беларускай літаратуры XIX – XX стагоддзяў, развіццё нацыянальнага кнігадрукавання і перыядычнага друку, літаратурныя сувязі, у тым ліку беларуска-ўкраінскія. Надаваў значную ролю вывучэнню творчасці Тараса Шаўчэнкі.
Беларускі навуковец-фізік, дзяржаўны дзеяч. Першы кіраўнік незалежнай Рэспублікі Беларусь (1991–1994), адзін з трох удзельнікаў падпісання Белавежскага пагаднення, якое юрыдычна замацавала распад СССР.
У 1989 годзе стаў народным дэпутатам СССР. На Першым з’ездзе народных дэпутатаў СССР у траўні 1990 года ўвайшоў у склад Міжрэгіянальнай дэпутацкай групы.
Лідар партыі Беларуская сацыял-дэмакратычная Грамада (1998-2018).
У 2007 годзе Лех Валенса вылучыў С. Шушкевіча на атрыманне Нобелеўскай прэміі міру.
Член-карэспандэнт НАНБ, доктар фізіка-матэматычных навук, прафесар. Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі Беларусі.
У 1986—1990 гадах працаваў прарэктарам па навуковай рабоце БДУ.
Чытаў лекцый ва ўніверсітэтах ГДР, Югаславіі, Польшчы, ЗША (Гарвардскі, Ельскі, Калумбійскі), працаваў у Даследчым цэнтры імя Вудра Вільсана ў Вашынгтоне.
Падрыхтаваў 33 кандыдата фізіка-матэматычных навук, з’яўляўся навуковым кіраўніком 5 доктарскіх дысертацый.
Памёр 3 мая 2022 года ў Мінску пасля перанесенага каранавіруса і рэанімацыі.
Беларускі тэатральны мастак, жывапісец і графік. Заслужаны дзеяч культуры.
Працаваў галоўным мастаком Рэспубліканскай дырэкцыі эстрадна-цыркавога мастацтва і Тэатра музычнай камедыі Беларусі. Афармляў спектаклі Г. Вагнера, С. Манюшкі, Дж. Вердзі, А. Рубінштэйна, Ш. Гуно, І. Штраўса і іншыя.
Аўтар многіх прац ў жанры духоўнага жывапісу, у тым ліку «Жыццё Іісуса Хрыста», «Спаленне першых хрысціян у Рыме», гістарычна-партрэтнага жывапісу, у тым ліку, «Францыск Скарына», «Еўфрасіння Полацкая», «Рагнеда», «Усяслаў Чарадзей», твораў па гісторыі Беларусі, пейзажаў.
Творы знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах Беларускага саюза мастакоў, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску, Музеі гісторыі тэатральнай і музычнай культуры Беларусі, Музеі А. Бахрушына і Траццякоўскай галерэі (Масква)
У Снове ў 2005 годзе створаны Дом-музей Яўгена Ждана з карціннай галерэяй – зараз філіял Нясвіжскага гісторыка-краязнаўчага музея.
Беларускі літаратар. Заслужаны работнік вышэйшай школы. Кандыдат філалагічных навук, прафесар.
Працаваў загадчыкам кафедры літаратуры Бабруйскага настаўніцкага інстытута (1952-1954), Брэсцкага педінстытута.
Аўтар каля 10 кніг крытыкі з аналізам творчасці Максіма Танка, Уладзіміра Жылкі, Янкі Брыля, складальнік зборнікаў паэзіі Заходняй Беларусі.
Даследаваў заходнебеларукую літаратуру, адкрываючы яе як грамадскі і эстэтычны феномен у беларускай літаратуры 1920-х гадоў.
Адзін з аўтараў дакументальнай кнігі «Я з вогненнай вёскі…» (1975, з А. Адамовічам і Я. Брылём).
Яго працы вылучаюцца высокай творчай культурай, глыбінёй даследчыцкай думкі, імкненнем да аб’ектыўнасці і шматбаковасці даследавання, уменнем стварыць жывыя творчыя партрэты грамадскіх і літаратурных дзеячаў.
2004 год. Памерла першая ледзі Тайваня ў 1978-1988 гадах Цзян Фанлян.
Нарадзілася пад беларускай Оршай як Фаіна Вахрава ў сям’і пуцявога абходчыка ў 1916 годзе.
У Свярдлоўску ва ўзросце 16 гадоў на “Уралмашы” пазнаёмілася з Цзян Цзінго — сынам Чан Кайшы. Яны пажаніліся 15 сакавіка 1935 года. У 1936 годзе пераехала у Кітай.
Памерла ў 2004, была пахавана ў прысутнасці прэзідэнта і іншых афіцыйных асоб Рэспублікі Кітай (Тайваня).
Несколько лет назад на этом месте находились старенькие дома, а теперь построен современный магазин под названием Гринвич, по улице Белинского.
Ровно в 12:00 магазин открыл свои двери и сотни покупателей прошли в торговые залы.
Сразу образовалась очередь за скидочными карточками и это порадовало пенсионеров.
Здесь же можно было продегустировать колбасные изделия. Богатый ассортимент продуктов уже давно привычен обывателю, но всё-таки всё что нужно и в одном месте это хорошо.
Цяпер жыхарцы Магілёва пагражае пазбаўленне правоў кіроўцы да двух год.
Як паведамляе Упраўленне ўнутраных спраў Магілёўскага аблвыканкама, васямнаццацігадовая жыхарка Магілёва падчас кіравання аўтамабілем Nissan спрабавала прыпаркавацца на стаянцы каля парка ў Падніколлі і двойчы пашкодзіла аўтамабіль Opel, які знаходзіўся побач. Ігнаруючы патрабаванні правілаў дарожнага руху, дзяўчына з’ехала с месца аварыі.
Пасля гэтага інцыдэнта ў дачыненні да несумленнай кіроўцы складзена два пратакола. Дзяўчыне пагражае буйны штраф з пазбаўленнем правоў да двух год. Прычым атрымала іх маладая магілеўчанка ўсяго чатыры месяца таму.
