Category: Раёны

Жыхарка Магілёўскай вобласці выжыла пасля землятрусу ў Турцыі і вярнулася на радзіму

Навіна ад

Глусчанка Любоў Шапавалава перажыла землятрус у Турцыі і распавяла падрабязнасці трагедыі.

Ураджэнка Глуска ўжо чатыры гады жыве ў турэцкім Газіянтэпе. Любоў Шапавалава апынулася ў ліку трох беларусак, якіх першымі эвакуявалі на радзіму пасля землятрусу. Цяпер яна з дачкой знаходзіцца ў Глуску, а яе муж застаўся ў Турцыі дапамагаць землякам – піша газета “Радзіма”. 

– Са сваякоў мужа ў першую ж гадзіну загінула сем чалавек. Вядома, вельмі страшна было тым, хто апынуўся пад заваламі, але страшна і перажыць вось гэта ўсё, што адбывалася. – распавядае Любоў – У нас і раней бывала, што трасе, але злёгку, нядоўга, секунд пяць… А тут усё доўжылася паўтары хвіліны. Тым больш пачалося ўсё, калі людзі спалі, у чатыры раніцы, 15-17 хвілін пятага. Ложак кідае, усё ўсюды стукае, люстры, шкло звіняць, паніка, цябе ўсяго трасе, ты не ведаеш, бегчы ці не бегчы, што наогул рабіць… Мы спрабуем уключыць святло, але не можам, таму што нас шпурляе направа-налева, наперад-назад… Мы схапілі дзіцяці, я думаю: ну вось-вось спыніцца, але ўсё горш і горш… Слава богу, мы ў рэшце рэшт спусціліся, я прыхапіла коўдру і падушку для дачкі, селі ў машыну. Але на самай справе і ў машыне не адчувалі сябе ў бяспецы: вакол вышынныя дамы, і яны маглі ў любую секунду абрынуцца.

Сям’я Любові Шапавалавай жыве ў ахоўваемым жылым комплексе (прыкладна 20 шматпавярховак, 20 віл, возера, кафэ, цырульня, трэнажорная зала і г. д.), які акружаны плотам. Комплекс размешчаны на ўскраіне горада, і з аднаго боку ад яго – вялікае поле. Менавіта туды вырашылі ехаць, каб схавацца ад стыхіі. Праўда, сітуацыя пагоршылася тым, што ў пачатку лютага ў Газіянтэпе выпаў снег. Падчас асноўных штуршкоў была моцная бура, з-за якой адключылася электрычнасць, і горад трэсла ў поўнай цемры.

– Два дні, груба кажучы, мы жылі ў машыне. – працягвае аповед Любоў Шапавалава – Але ў нас заканчваўся бензін і няма чым было грэцца, прытым што на вуліцы дзесьці -5, яшчэ пачаліся мокры снег і залева. Добра, мы паспелі заправіць машыну, хоць і адстаялі дзве гадзіны ў чарзе, а потым бензін некалькі сутак наогул не прадавалі. Слава богу, адкрылася мячэць, і мы пайшлі туды. У мячэці нас заспеў другі землятрус, і зноў было страшна. Праўда, там мы яго не адчулі, як у сябе ў кватэры на шостым паверсе, але кажуць, што гэты землятрус было яшчэ мацней, чым першы. Яшчэ суткі мы прабылі ў сяброў, у іх таксама шматпавярховы дом, але кватэра хаця б на першым паверсе.

Люба кажа, што іх жылы комплекс практычна не пацярпеў, так як знаходзіцца ў камяністым раёне, не на пяску: раней на гэтым месцы была скала, яе знеслі і пабудавалі дамы. Адразу пасля землятрусу ў Газіянтэпе і некаторых іншых правінцыях Турцыі з-за пагрозы выбухаў прыпынялі падачу прыроднага газу, былі перабоі з вадой. Цяпер усё наладжваецца. 

Адышоўшы ад першага шоку, усе дні да ад’езду на радзіму Люба развозіла гуманітарную дапамогу пацярпелым. У такой сітуацыі шмат машын і валанцёраў не бывае, тлумачыць яна. Яе муж застаўся ў Турцыі, каб дапамагаць людзям.

З першага ж дня Любоў трымала сувязь з консульствам. Яе, як і іншых грамадзян Беларусі, эвакуявалі бортам Мінабароны. Без перажыванняў, вядома, не абышлося. Вылет прызначылі на поўнач, але напачатку самалёт не атрымаў дазволу на пасадку (аэрапорт у Газіянтэпе быў зачынены, усе рэйсы адменены) і прызямліўся ў 300 кіламетрах. 

– Мы ўжо страцілі надзею, што нас забяруць. – успамінае Любоў – Добра, што я магла нешта спытаць, высветліць у супрацоўнікаў, так як больш-менш ведаю турэцкую, а дзве іншыя жанчыны, якія ляцелі са мной, увогуле мовы не ведалі. 

Апынуўшыся нарэшце з дачкой унутры самалёта, яна не магла стрымаць слёз. Чатырохгадовая Зара цяпер ужо смяецца і спявае песенькі, але, калі здарыўся землятрус, вельмі спалохалася. 

– Слава богу, яна не плакала, істэрыкі ў яе не было, але яна ўвесь час пыталася: “Мама, што гэта? Што гэта? Што гэта адбываецца?” – прыгадвае жанчына – Зара энергічнае дзіця, а тут суткі проста сядзела: усе сядзяць, і яна сядзіць. 

Цяпер, калі дома ў Глуску і Люба, і яе сястра Вера, якая таксама жыве ў Турцыі, сям’я спакойная. Сёстры вернуцца ў Турцыю, калі ўсё супакоіцца. 

Фота з архіву Любові Шапавалавай. 

Занимательная конспирология вокруг шкловского маслодельного завода

Навіна ад

Почти детективная история про одно молокоперерабатывающее предприятие в Шкловском районе – наше расследование.

В Шклове промышленной переработкой молока стали заниматься с 1949 г., после ввода в эксплуатацию маслодельного завода. Шли годы, переработчики звезд с неба не хватали, но и в отстающих не ходили. Со временем сливочное масло перестали производить, так что название “маслодельный” скорее дань истории и ностальгии.

Сегодня маслодельный завод выпускает не менее 28 наименований цельно- и кисломолочной продукции хорошего качества – продукцию завода знают в Беларуси, кроме Брестской и Гродненской областей, а также в России. Шкловский район не входит в состав холдинга “Бабушкина крынка” (такие же смелые переработчики еще нашлись в Горках), но активно с ним сотрудничает через поставки излишков молока.

Естественно, для завоевания рынков (особенно внешнего) нужно производить качественную и разнообразную продукцию через совершенствование отношений с хозяйствами сырьевой зоны и своевременную модернизацию производства.

Следует отметить, что Шкловский маслодельный завод оказывал весомую помощь отстающим хозяйствам района в обеспечении посевной и уборочной кампаний путем выплаты авансовых платежей за поставки молока в будущем. Один из “колхозов” таким образом “выбрал” платежей на 2 года вперед. 

Впервые модернизацию производства на заводе провели (и весьма эффективно) в 1989 г., продолжили в 1996 и в 2008 годах. Предприятие расширяло ассортимент продукции с разной степенью эффективности, но убытки образовывались от беспринципности, некомпетентности и вороватости директоров завода. Кто только не руководил им: агрономы, автомобилисты, инженеры – завод имел коммунальный статус собственности и поиздевались над его трудовым коллективом местные чиновники сполна. Завод периодически отдавался в кормление руководителям-неудачникам из иных отраслей и он попросту грабился недобросовестными участниками событий.

Не дремали и правоохранительные органы: один из очередных назначенцев получил 6 лет зоны, другому пришлось чуть ли не ночью увольняться и куда-то бежать (иначе выловили бы и водворили в более достойное место, чем кабинет директора).

Когда в город входят гусары

Завод стал хиреть и под мудрым руководством чиновников Шкловского райисполкома должен был обанкротится с передачей сырьевой зоны “Бабушкиной крынке”.

Но тут… помните фразу из популярного фильма о том, что жизнь в городе начинается после того, когда в него входят гусары? 

В результате весьма эффективной модернизации производства в 2008 г. завод стал постепенно оживать, но на горизонте мечты очередного бюрократа появился иностранный инвестор в виде российской частной фирмы “Юнимилк”. В конце концов в 2009 г. было зарегистрировано совместное общество СООО “Юнимилк Шклов”, расположившееся на территории маслодельного завода. Иностранный инвестор вложился не слабо в совместное производство, построив современный завод, а вот доля Шкловского маслодельного завода в СООО оказалась 49 %. 

Продали фактически завод и его будущую прибыль ни за что, и винить руководство завода в этом не стоит – владельцем активов был Шкловский райисполком, там и принимались соответствующие решения. 2010-е годы в Шкловской вертикали прошли под знаком воровства и коррупции руководящего состава (посадить никого просто не успели, хотя и пытались на уровне главного кадрового инспектора области), снижением экономической активности и падением авторитета власти.

По сносной цене, через забор

Кстати, в 2011 г. в России регистрируется торговая марка “Избушка молочника”, а доля экспорта молочной продукции шкловского СООО в объемах продаж со временем достигает 40 %. Частное производство стало экономически процветать. А вот схема получения заслуживающей уважения прибыли была не очень оригинальна и проста. 

Заготовкой молока занимался Шкловский маслодельный завод, делал дополнительную очистку (первичная проводится в хозяйствах) и охлаждение продукта и продавал по договорной цене “Юнимилку” буквально через забор. Иностранный партнер никакого участия в финансировании хозяйств сырьевой зоны не принимал и помощи им не оказывал. Такой расклад был утвержден в нужном министерстве нужными же и заинтересованными чиновниками. 

Впоследствии “Юнимилк Шклов” перешел под управления российско-французской кампании “Данон” и образовалось СООО “Данон Шклов” с теми же 49 % доли Шкловского завода. Логистика производства не изменилась, но аппетиты на “дармовщину” резко возросли. Ситуация на маслодельном заводе все меньше была похожа на солнечную перспективу, эффективность производства не удовлетворяла заявленные параметры.

Но тут с какого-то бодуна Шкловский райисполком назначает на должность принципиального директора, который сохранил Родине (без пафоса – он просто исполнял свои обязанности) миллионы и разрушил планы вороватых чиновников различных уровней.

(продолжение следует)

Фото из открытых источников

Больш за 10 праміле – трагічны алкагольны рэкорд у Бабруйску

Навіна ад

Судовыя эксперты падвялі сумныя вынікі алкагольных смерцяў за 2022 года на Магілёўшчыне.

У Бабруйску было знойдзена цела 72-гадовага мужчыны, у крыві якога канцэнтрацыя алаколя склала рэкордныя 10,3 праміле. Для падобнага паказніка мужчына павінен быў выпіць каля 2 літраў гарэлкі за кароткі прамежак часу.

8,6 праміле выявілі ў крыві 65-гадовай жанчыны, што памерла ў Магілёўскім раёне ў 2022 годзе. Гэта антырэкорд сярод жанчын. 

Наогул для чалавека ў сярэднім смяротнай лічыцца доза алкаголю, якая паказвае больш за 5 праміле. Але здараюцца і нечаканыя выпадкі. Так, самым вядомым зафіксаваным выпадкам з’яўляецца паказчык у 13,74 праміле – такі вынік паказаў тэст у мужчыны, якога патрульныя знайшлі на абочыне ў польскім горадзе Тарноўска Воля ў ліпені 2013 года. Да шчасця, гэты чалавек не быў за рулём, і ён выжыў.

Папярэдні рэкорд выжывальнасці паказаў 67-гадовы жыхар баўгарскага горада Плоўдзіў. Тэст паказаў вынік у 9,14 праміле. Прычым пажылы аматар спіртнога апынуўся на бальнічным ложку выпадкова. Туды ён патрапіў не з-за алкагольнага атручвання, а пасля таго як яго збіў аўтамабіль. Зрабіўшы аналізы, медыкі не паверылі сваім вачам і паўтарылі даследаванне 5 разоў.

Фота: Судовыя экспертызы

Першы абласны ліцэй МУС адкрыецца ў Магілёве ў наступным годзе

Навіна ад

У 2024 годзе запрацуе першы абласны ліцэй Міністэрства унутраных спраў  – паведаміў міністр Іван Кубракоў.

У Магілёве ўжо падабраны будынак пад размяшчэнне ліцэя МУС, вядуцца праектныя работы. Чакаецца, што ўжо ў 2024 годзе ліцэй запрацуе ў Магілёве. Гэта будзе першы абласны профільны ліцэй МУС у краіне. 

Фота ілюстрацыйнае.

Новенькі электрадом у Чэрыкаве – вада з люстры, уздутыя шпалеры

Навіна ад

Будаўніцтва новага электрадома ў Чэрыкаве прыцягнула ўвагу мясцовага чынавенства і журналістаў. “Веснік Чэрыкаўшчыны” пабываў на будоўлі чатырохпавярховіка па вуліцы Ракасоўскага і падзяліўся ўражаннямі.

Калі ўнутранае аздабленне на двух ніжніх паверхах выявілася дастаткова прыстойным, то два верхнія паверхі паказалі відавочную спешку альбо абыякавасць будаўнікоў. Часам шпалеры адставалі ад сцяны з боку столі альбо падлогі, былі паклееныя ў нахлёст. У адной з кватэр дзвярны праём быў элементарна запенены, і мантажная пена засталася навідавоку ў пакоі. На самым верхнім паверсе з адтуліны для люстры на ламінат крапала вада, а шпалеры на сценах пацямнелі з-за падцёкаў. Дзе-нідзе шпон адстае ад дзвярэй.

Электрадом у Чэрыкаве разлічаны на восем кватэр, тры з якіх будуць сацыяльнымі, а пяць арэнднымі. Дом узводзіцца з лета 2022 года. Усё жыццезабеспячэнне ў ім будзе сілкавацца электрычнасцю – электрычнымі будуць батарэі і пліта.

Фота: “Веснік Чэрыкаўшчыны”

Тэмпературы блізкія да 0°С, пахмурна, снег. Прагноз надвор’я на першыя выходныя сакавіка.

Навіна ад

На выходныя ў Магілёўскай вобласці сіноптыкі прагназуюць сярэднесутачныя тэмпературы блізкія да 0°С, ноччу да -3 -4°С, днём – да +3°С. 

Будзе пераважаць пахмурнае неба. Пройдзе снег. З пятніцы па нядзелю працягласць дня вырасце на 8 хвілін з 10 гадзін і 54 хвілін 3 сакавіка да 11 гадзін 2 хвілін 5 сакавіка. У нядзелю сонца ўзыйдзе а 7:39, зойдзе а 18:41. Расце Месяц.

Самыя нізкія тэмпературы былі зафіксаваны ў гэтыя дні 1987 года, калі тэрмометры паказвалі ніжэй за -20°С, самыя высокія – ў 1995 годзе +10 +12°С.

Сінаптычны прагноз на апошні рабочы дзень тыдня, 3 сакавіка: раніцай каля 0°С, удзень да +1 +3°С, уноч да -2°С, неба ў асноўным будзе пахмурным, месцамі днём з праясненнямі, у першай палове снег, пад вечар – невялікі снег. Вецер на працягу сутак заходні, хуткасцю да 4-8 м/с. На дарогах галаледзіца.

Народныя прыкметы.

З’явілася звычайная аўсянка – набліжаюцца цёплыя вясновыя дні.

Суботняе, 4 сакавіка, надвор’е абяцае быць пахмурным, са снегам. Раніцой тэмпература каля 0 -1°С, днём 0 +1°С, ноччу да -1 -3°С. Прагназуецца панаванне паўднёва-заходніх вятроў уранні, заходніх – на працягу астатняга дня. Хуткасць ветру вырасце да 6-8 м/с, месцамі пры парывах – да 10 м/с. На асобных участках дарог захаваецца галаледзіца.

Фядот (народны каляндар). Народныя прыкметы.

Снежныя заносы ў гэты дзень абяцаюць познія травы.

Калі на Фядота сустрэнеш у лесе белага зайца, значыць снег абавязкова выпадзе яшчэ.

Пачалі лётаць чайкі – хутка крыгаход.

У нядзелю, 5 сакавіка,  раніцай тэрмометры пакажуць да -3°С, удзень -1 -2°С, да ночы слупок тэрмометра панізіцца да -3 -4°С. На працягу сутак вызначаць надвор’е будуць заходнія вятры хуткасцю да 2-6 м/с, месцамі да 8 м/с. Пахмурна, снег.

Прыкметы.

Як не мяце мяцеліца – усё вясной павявае!

У гэты дзень варта берагчыся прастуд і іншых хвароб, бо па народных павер’ях, хвароба, якая прычапілася ў гэты дзень можа прывесці да самых сумных наступстваў.

Пачынае сок блукаць у клёне і бярозе.

Новы працоўны сакавіцкі тыдзень сустрэне нас пахмурным з невялічкімі марозамі надвор’ем.

Могилевчанин обеспокоен: а что с бомбоубежищами?

Навіна ад

В редакцию mogilev.media обратился читатель. Публикуем его слова.

Мы живём в тревожное время. Мы живём в стране, которая граничит с двумя воюющими государствами. В стране, которая предоставляет свою территорию для одной из воюющих сторон. В стране, на территории которой находится военная техника, летают военные самолёты одной из воюющих сторон и дислоцируется её военный контингент.

Исходя из сложившейся, непростой ситуации, сам собой напрашивается вопрос: “Как у нас в Могилеве обстоят дела с бомбоубежищами? Есть ли они, действующие ли они, сколько их, в каком они состоянии, и знает ли о них население?”

Это не праздное любопытство. От знания ситуации и заблаговременной подготовки бомбоубежищ и информирования населения, зависят жизни этого самого населения. И это не нагнетание паники, это трезвое понимание того, что может произойти.

И в первую очередь об этом должны думать власти, и службы за это отвечающие и знать население.

Как говорится, бережёного Бог бережёт…

На фото – изображение из объявления о продаже в Могилеве одного из бомбоубежищ.

Что стоит за экономическим сотрудничеством могилевских предприятий с российскими регионами – анализ

Навіна ад

Что объединяет регионы России, с которыми сотрудничает Могилевская область, так это депрессивность их экономик – продолжение нашего экономического разбора, а начало здесь.

Среди экономически “авторитетных” регионов Российской федерации можно выделить, пожалуй, всего лишь 5: Москва, Санкт-Петербург, Московская область, Ханты-Мансийский и Ямало-Ненецкий автономные округа. Увы, их представители посещают Могилевскую область в составе других делегаций и самостоятельных поездок не предпринимают. 

Кстати, ведущие регионы России как раз находятся в состоянии экономического кризиса:  Санкт-Петербург (рост валового регионального продукта (ВРП) -4,11 %), Московская область (-5,30) и Ямало-Ненецкий автономный округ (-4,40). Так что отношения с ними могут носить точечный характер без надежды на обширные инвестиционные вливания в нашу экономику. 

Москва сработала к уровню предыдущего года относительно неплохо (-2,10), порадовал только Ханты-Мансийский округ (+2,24). И если с Москвой давно уже наработаны устойчивые связи, в основном в продуктовом направлении, то с Ханты-Манси вряд ли получится наладить продуктивные отношения.

В прошлом году Могилевскую область посещала делегация Белгородской области, которую принимал председатель исполкома Могилевского района. Белгородцы побывали… всего лишь в питомнике ГЛХУ “Могилевский лесхоз”, а о прочих посещениях пресса умолчала. А ведь зря: на тот момент Белгородская область являлась бездотационной, в рейтинге социально-экономического развития регионов России в 2022 г. занимала 23 место, но, увы, по итогам года имела снижение ВРП на 7%. Впрочем, на момент посещения определенный потенциал у взаимоотношений имелся.

Опять же, Могилевский район посетила делегация Ивановской области (59 место, -6,1 % ВРП). Видимо, ввиду отсутствия перспективы в экономических отношения, ивановцы ограничились обменом опыта в сфере образовательных услуг и уехали восвояси без надежд на продолжение сотрудничества.

СЭЗ “Могилев” посетила делегация Рязанской области (48 место, -1,2 %) во главе с зампредседателя регионального правительства, что говорит о серьезности намерений рязанцев. Были и соседи из Смоленской области (54 место, -0,28%). Еще одна представительная делегация деловых кругов в Могилевской области была из Республики Карелия (56 место, – 4,60). 

Единственный регион, сработавший с плюсом в региональном развитии, и приславший на Могилевщину делегацию – Астраханская область (43 место, +0,12). Стоит отметить, что за последние 5 лет товарооборот с данным регионом увеличился в 2,7 раза и достиг в 2022 г. 9 млн. долларов. Астраханцев интересовали могилевские лифты и костюковичский цемент. Ведь только в Астрахани предстоит установить 1 200 новых лифтов в многоквартирных домах, впечатляют и объемы строительных работ. Взамен предлагали рыбную и плодоовощную продукцию. Согласитесь, обмен не совсем равноценный. 

Кстати, производство промышленной продукции Астраханская область в 2022 г. снизила на 1,5 %, а вот сельскохозяйственная продукция выросла на 15 %. Астраханцы пообещали помочь в налаживании транзитных грузоперевозок по коридору “Север-Юг” в страны Азии и Персидского залива, но это, скорее, проблема национального масштаба и должна решаться премьер-министрами обеих стран. Впрочем, могилевским предприятиям предложено стать резидентами двух особых экономических зон, входящих в состав Каспийского кластера. А это уже подход с серьезными последствиями для экономик наших регионов. 

Ездили в Российскую Федерацию и могилевские делегации: в Курскую (39 место, -4,40), Брянскую (50 место, -2,50) и в Орловскую (58 место, -4,20) области.

Что в целом объединяет регионы России, которые проявляют инициативу в налаживании экономических отношений с Могилевской областью, так это депрессивность их экономик. В таком состоянии их перспектива весьма призрачна, а по многим направлениям (научная деятельность по обеспечению инновационности производства, инвестиции в современную технику и технологии) в ближайшее время нереальна.

Отсутствие собственных средств у российских регионов приведет в конце концов к деградации производства и деиндустриализации белорусских производств. Россияне будут потреблять практически все белорусские товары в связи с дефицитом аналогичных производств и отсутствии конкуренции. 

Выводы пессимистичны, в тоже время масштаб дотаций субъектов Российской Федерации впечатляет. Астраханская область нуждалась в 2,6 млрд. руб., Курская – 3,6 млрд. руб., Смоленская – 3,7 млрд. руб., Орловская – 6,6 млрд. руб., Республика Карелия – 8,1 млрд. руб., Ивановская область – 13,7 млрд. руб., Брянская – 14,7 млрд. руб.

Естественно, высокий уровень дотационности регионов-партнеров вынуждает могилевских производителей искать более продуктивные связи, в том числе и в странах дальней дуги, в юго-восточном направлении и, даже, в Африке. Возможности богатых мира сего могут кардинально изменить экономическую ситуацию в могилевском регионе и эти возможности необходимо задействовать своевременно и в нужных объемах.

Фото иллюстративное

У Магілёве адбылася ракіроўка чыноўнікаў: крэсла жанчыны заняў тройчы мужчына

Навіна ад

Ракіроўка прайшла ў Магілёўскіх чынавенскіх адміністрацыях: намеснік старшыні гарвыканкама Ала Галушка сышла ў адміністрацыю Кастрычніцкага раёна, а на яе месца прыйшоў Алег Стэльмашонак з вобласці. Наш жартаўлівы агляд. 

Новы мэр Магілёва Аляксандр Студнеў паступова фарміруе сваю каманду. Вось і прышлося Але Галушка пайсці на паніжэнне ў раённую адміністрацыю. А на яе месца даслалі чыноўніка з абласной культуры Алега Стэльмашонка.  

Ала Галушка адпрацавала “на галерах” намесніцы мэра 7 гадоў. А нарадзілася яна ў 1973 годзе ў Горках. У 1995 годзе скончыла МДУ імя Куляшова, у 2005 годзе – Акадэмію кіравання пры прэзідэнце РБ. Папрацавала Галушка на розных кіруючых пасадах у ідэалогіі, культуры горада і вобласці, курыравала сацыяльную сферу. Цяпер будзе рабіць тое ж самае ў Кастрычніцкім раёне.

Запомнілася пані Галушка сваім спецыфічным падыходам да рашэння вытворчых пытанняў, які часта называюць “жаночым”. Яе каляжанкі адзначалі яе добразычлівасць і адначасова часам невытлумачальную неабавязковасць, забыўлівасць, зацягванне рашэння самых простых рабочых пытанняў. Яле з іншага боку, яе жаночае абаянне дапамагала ёй разруліваць многія складаныя пытанні, не даводзіць іх да канфліктаў. 

Сказалася на яе характары відаць радавое прозвішча. Галушкі ў народнай кулінарыі гэта мяккія смачныя кавалачкі цеста, якія звараны ў кіпні. Таму Ала такая жаноцкая і адначасова гатовая да самых вірлівых выпрабаванняў, яна ж “у кіпені нарадзілася”. 

Лінію ўлады Ала Галушка заўжды праводзіла аддана, але ў 2020 годзе напачатку наважвалася нават заступацца за сваіх падначаленых, спрабавала змякчыць будучыя рэпрэсіі ў адносінах да некаторых з іх. З-за гэтага работнікі міліцыі ў тыя часы нават казалі, што сярод магілёўскіх чыноўнікаў аказаўся толькі адзін мужык, ды і той “баба Галушка”. 

Алег Стэльмашонак – супрацьлегласць сваёй папярэдніцы. Хаця іх біяграфіі і вельмі падобныя. Алег нарадзіўся ў 1973 годзе ў вёсцы Жылічы Кіраўскага раёна. У 1998 годзе ён таксама скончыў МДУ імя Куляшава (факультэт педагогікі), а ў 2013 годзе – Акадэмію кіравання. 

Пачынаў ён сваю працу настаўнікам фізкультуры ў пачатковых класах СШ №32 і запомніўся калегам з самага лепшага боку: малады перспектыўны добразычлівы педагог. Надалей ён займаў самыя розныя кіруючыя пасады: ад дырэктара школы-інтэрната для дзяцей са скаліёзам да намесніка кіраўніка абласнога аддзела адукацыі. Амаль паўсюль былыя калегі пра яго казалі пераважна станоўча. 

Перад прызначэннем у гарвыканкам ён працаваў кіраўніком аддзела культуры абласнога выканаўчага камітэта. Вось там за Стэльмашонкам пачалі заўважацца першыя прыкметы зорнай хваробы. Чыноўнік узмужнеў, ён стаў больш патрабавальным і рэзкім. 

Магчыма, з гадамі пачало сказвацца ягонае радавое прозвішча. А яно састаўное. Першае частка “стэль” паходзіць ад слова “стэла”, якое сімвалізуе мужчынскую моц, мужнасць. Менавіта таму на магілках воінаў ставяць стэлы, якія  нагадваюць фаласы. Другая частка прозвішча ”машонка” кажа за сябе сама. Яна сімвалізуе мужчынскую плоднасць. Ну і па трэцяе, ён і фізіялагічна мужчына. Цяпер магілёўцы маюць намесніка мэра, які тройчы мужчына. 

Перастаноўкі ў магілёўскіх чыноўнічых кабінетах ідуць перманентна і збольшага носяць тэхнічны характар. Змены імён на шыльдах кабінетаў мала што мяняюць у працы сістэмы ўлады. І тым не менш, магілёўцы кожным разам спадзяюцца, што хаця б гэты штосьці зменіць да лепшага. Паглядзім, ці зможа “тройчы мужык” узняць ідэалогію, культуру, адукацыю і сацыяльную сферу горада.

Фота з сайтаў адміністрацый Магілёва.

Станам жывёлагадоўлі Касцюковіцкага раёна заклапацілася пракуратура

Навіна ад

Пракуратура Касцюковіцкага раёна ўстанавіла, што ў раёне не прынята вычарпальных мер па выпраўленні сітуацыі ў жывёлагадоўлі – паведамляе  golk.by. 

Нягледзячы на адсутнасць негатыўнай дынамікі, у студзені 2023 года ў  сельскагаспадарчых арганізацыях раёна адбыўся падзёж 42 галоў буйной рагатай жывёлы, у тым ліку 12 па прычынах безгаспадарлівасці.

Гэта адбываецца з прычыны грубых парушэнняў умоў кармлення, утрымання, вакцынацыі, лячэнні жывёлы, жахлівага стану памяшканняў.

У прыватнасці ўстаноўлена, што на  філіяле № 1 “Цэмагра” Беларускага цэментнага завода дапускаюцца грубыя парушэнні тэхналагічных рэгламентаў для жывёлагадоўлі, адсутнічае эфектыўнае выкарыстанне сховішчаў травяных кармоў, 12 рулонаў  сена на 276 рублёў згнілі. 

Службовымі асобамі парушаліся нормы ветэрынарнай дзейнасці пры пахаванні і знішчэнні трупаў жывёл, прадуктаў жывёльнага паходжання, ветэрынарна-санітарных правілаў, што дазваляла жывёлам пранікаць на тэрыторыю жывёламагільніка.

Пракурор раёна вынесены прадпісанні ў адрас гендырэктара Беларускага цэментнага завода  аб устараненні парушэнняў заканадаўства і кампенсацыі прычыненага ўрону.

Фота мае ілюстрацыйны характар