Спецыялісты выявілі перавышэнне прадуктаў акіслення – амаль у чытыры разы.
У Магілёўскай вобласці Дзяржстандарт пры праверцы прыватнага прадпрыемства з Круглага выявіў у продажы няякасны алей. Дзве гандлёвыя маркі не адпавядалі патрабаванням тэхнічных рэгламентаў Мытнага саюза па бяспецы і маркіроўцы.
– Па выніках выпрабаванняў анізідзінавая колькасць, якая паказвае на колькасць другасных прадуктаў акіслення ў маслах або тлушчах, перавышала дапушчальныя нормы – расказалі агенцтву БелТА спецыялісты Дзяржстандарта – Так, пры рэгламентаваным значэнні для алеяў сланечнікавых рафінаваных дэзадараваных вышэйшага гатунку яно павінна складаць не больш за 3, а ў выніку паказала”. значэнне 3,7 для алею з маркіроўкай “Мирра” і 11,7 для гандлёвай маркі “Алия”.
Трагедыя здарылася на гэтых выхадных на вадаёме каля вёскі Мілаславічы Клімавіцкага раёна. 42-гадовы жыхар Касцюковіч адпачываў на беразе разам з сябрам, лавілі рыбу. У нейкі момант касцюкаўчанін захацеў паплаваць на лодцы. Адплыўшы на 50 метраў ад берага, мужчына звалтўся ў ваду. Самастойна вярнуцца ў лодку ён не здолеў, не змог яму дапамагчы і сябар. Назаўтра ратавальнікі знайшлі ў вадаёме цела мужчыны – паведамляе прэс-служба МНС.
Як дзялілі спадчыну – малодшы брат ударыў старэйшага камянем па твары і ў нервовым прыпадку абкусаў сабе рукі. Надзвычайная шчырасць гарадскога рамізніка патрапіла на старонкі газеты.
Mogilev.media пачынае новую рубрыку – цікавыя звесткі з гарадской прэсы дарэвалюцыйнага часу. Вашай увазе ўрыўкі хронікі з газеты “Магілёўскі веснік” за 26 чэрвеня.
Магілёўская прэса ў асноўным была засяроджаная на агульнадзяржаўных і палітычных тэмах, аднак у сярэдзіне нумароў змяшчаліся так званыя “Мясцовыя звесткі” – кароткія нататкі з гісторыямі гарадскога жыцця. Вось некалькі звестак з “Магілёўскага весніка” за 1911 год.
У 1912 годзе ў гэты дзень разыгрываліся трагічныя і драматычныя падзеі.
Вечарам 25 чэрвеня ў адзін з гандлёвых цэнтраў Магілёва зайшоў нецвярозы 42-гадовы мужчына і паведаміў ахоўніку, што ў яго ў заплечніку знаходзіцца выбуховае прыстасаванне. Работнікі магазіна націснулі кнопку трывожнай сігналізацыі, пасля чаго жартаўнік уцёк.
Мужчыну хутка знайшлі па прыкметах. Ён быў затрыманы проста на прыпынку побач групай затрымання аддзела Дэпартамента аховы МУС. Высветлілася, што 42-гадовы магілёвец пажартаваў, а ў заплечніку ў яго насамрэч знаходзяцца асабістыя рэчы – паведамляе БелТА.
Цяпер мужчыне пагражаюць штраф і крымінальная адказнасць са зняволеннем да сямі гадоў.
З чырвонай стужкай, з высокімі прамовамі мясцовых чыноўнікаў адкрылася новая дзіцячая пляцоўка ў Кіраўску.
Сёлета ў райцэнтры павіна з’явіцца тры дзіцячыя гульнявыя пляцоўкі, якія прапішуцца ў дварах каля шматкватэрных жылых дамоў. І вось першая з іх – каля дома па вул.Валадарскага, 34, была ва ўрачыстай абстаноўцы адкрыта на гэтых выходных.
Адбылося цэлая пафаснае мерапрыемства. Спачатку кіраўнікі раёна і дырэктар кіраўскага будаўнічага прапрыемства разрэзалі чырвную стужку, а затым пачаліся прамовы на публіку – паведамляераённая газета “Кіравец”.
Пасля прамоваў кіраўніцтва раёна, былі яшчэ і песні.
Па заканчэнні афіцыйных ўрачыстасцяў гульнявую пляцоўку жыва запоўніла дзетвара, у паветры загучаў вясёлы дзіцячы смех, а ўсе элементы дзіцячай зоны пачалі актыўна выкарыстоўвацца.
Праваслаўныя вернікі аграгарадка Сялец Мсціслаўскага раёна адзначаюць пяцігадовы юбілей новай драўлянай царквы Ануфрыя Вялікага, а побач знаходзіцца старая барочная Свята-Ануфрыеўская царква ў закінутым стане, хоць яна і з’яўляецца гісторыка-культурнай каштоўнасцю.
У вёсцы Сялец Мсціслаўскага раёна ёсць адно ўнікальнае і атмасфернае месца – Свята-Ануфрыеўская царква ХVІІІ стагоддзя, якая была пабудаваны ў стылі барочнага класіцызму. Узведзена яна была як уніяцкая пры даўнім праваслаўным манастыры, а пасля паўстання 1830-1831 года была перададзена праваслаўным.
Храм захаваўся няблага, але выглядае досыць сумна, бо патрабуе грунтоўнай рэстаўрацыі. У 2007 годзе Свята-Ануфрыўская царква ХVІІІ стагоддзя была занесена ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Беларусі як аб’ект гістарычнай спадчыны рэспубліканскага значэння. Але на гэтым усё і скончылася, бо ўнікальны помнік сакральнай архітэктуры так і застаецца гібець, пакрысе развальваючыся пад уплывам часу.
Шмат год у Сяльцы не было дзеючай царквы, бо стары манастырскі корпус за савецкім часам быў пераабсталяваны пад школу, а царква – пад спартыўную залу. У 1950-х гадах улады разабралі металічны дах будынка, які знаходзіўся ў аварыйным стане. Мясцовыя вернікі раней звычайна ездзілі за 17 кіламетраў у Мсціслаў, каб пабыць у царкве. Аднак шэсць год таму жыхары Сяльца сабралі подпісы і хадайнічалі аб аднаўленні царкоўнага жыцця.
Духавенства дала згоду на аднаўлення праваслаўнага прыхода, аднак аднаўляць старадаўні помнік сакральнай архітэктуры не сталі, а ўзяліся за будаўніцтва новай драўлянай царквы. Сродкі на будаўніцтва храма дапамагалі збіраць не толькі мясцовыя жыхары, але і вернікі з Мсціслава.
У верасні 2017 года ў Сяльцы пачалося будаўніцтва царквы, а 18 лютага 2018 года храм асвяціў біскуп Сафроній. Горацкі лясгас даў лес для будучага храма, а водаканал зрабіў зруб. Будаваць царкву дапамагалі манахі з Пустынскага мужчынскага манастыра, які знаходзіцца пад Мсціславам. 25 чэрвеня царква адзначыла першае прастольнае свята.
Драўляны храм атрымаўся невялікі і камерны – на дваццаць чалавек. Царква прыпісная, адносіцца да прыходу храма ў гонар абраза Тупічаўскай Божай Маці. Набажэнствы ў ёй вядзе клірык сабора Аляксандра Неўскага іерэй Мікалай – паведамляе мсціслаўская раённая газета “Святло кастрычніка”.
Па словах старажылаў, у колішнія часы ў прастольнае свята на царкоўнай тэрыторыі заўсёды праходзіў Ануфрыеўскі кірмаш. Сюды з’язджалася шмат людзей са ўсёй акругі. Гандлявалі сельскагаспадарчымі прадуктамі, начыннем. Адным словам, тут можна было набыць усё патрэбнае. І людзей на службу прыходзіла шмат, нават не заўсёды хапала ўсім месца ў храме.
Адзначым, што Свята-Ануфрыеўская царква на прасторах Магілёўшчыны з’яўяецца важным аб’ектам архітэктуры, які пры жаданні можна адрэстаўраваць і прывесці ў належны выгляд, бо яна няблага захавалася да сённяшняга дня. Больш за тое, краязнаўцы ўжо зрабілі графічную рэканструкцыю храма, згодна якой царква выглядае прыгожа і ўзнёсла.
У студні па адрасе – Дашкаўка, вуліца Паўночная, дом 20 якасць вады не адпавядае гігіенічным нарматывам па санітарна-хімічных і мікрабіялагічных паказчыках. Пра гэта паведамілі ў Дашкаўскім сельвыканкаме са спасылкай на Магілёўскі занальны цэнтр гігіены і эпідэміялогіі.
Да атрымання вынікаў лабараторных выпрабаванняў, якія сведчаць аб адпаведнасці патрабаванням бяспекі, выкарыстоўваць ваду для піцця нельга.
На тэрыторыі Мсціслаўскага раённага цэнтра карэкцыйна-развіваючага навучання і рэабілітацыі з’явіцца новая інклюзіўная дзіцячая пляцоўка коштам 15 000 рублёў – паведамляе “Святло Кастрычніка”. Як расказала дырэктар цэнтра Святлана Цітова, спонсарам для ўладкавання пляцоўкі выступіла дабрачыннае каталіцкае таварыства «Карытас» Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі.
Грошы былі выдзелены пад мікрапраект “Інклюзіўная сэнсарна-дынамічная пляцоўка як сродак развіцця рухальнай актыўнасці дзяцей з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця”.
– Наш калектыў сумесна з бацькамі выхаванцаў распрацаваў гэты праект для ўдзелу ў конкурсе дабрачынных праектаў “Рух у радасць”. Усяго да ўдзелу было прадстаўлена 45 работ з усёй Беларусі. Па выніках конкурсу наша ўстанова заняла другое месца. Прызам стала фінансаванне дзіцячай пляцоўкі. – распавяла дырэктар цэнтра карэкцыі.
На гэтым тыдні ў Бабруйску студэнткі будаўнічага коледжа правялі першы ў горадзе жаночы забег. Абавязковым атрыбутам у ім быў ружовы колер вопраткі – паведамляецца на сайце коледжа.
Крычаўскі дзіцячы парк за апошні час ператварыўся ў пляцоўку, якая насычана асноўнымі ідэалагічнымі пастулатамі дзяржавы. У ім можна пабачыць алеі вайны і міру, выявы мясцовых партызанаў і спартоўцаў, сярод якіх – Аксана Мянькова, якую пазбавілі алімпійскай узнагароды за допінг.
Парк лакалізуецца ў старой частцы горада, зусім блізка з сярэдняй школай № 1. У мінулым годзе ў парку былі ўсталяваны банэры, якія ілюструюць савецкія дывізіі, што вызвалялі Крычаў. Яны размешчаны такім чынам, што вядуць да брацкай магілы салдатаў, якія палеглі ў баях падчас абароны горада. Гэтая брацкая магіла ў старой частцы Крычава, дарэчы, з’яўляецца гісторыка-культурнай каштоўнасцю горада.
Акрамя таго, былі ўсталяваны банэры з выявамі і асноўнай інфармацыяй пра самых вядомых удзельнікаў партызанскага руху на Крычаўшчыне, імёнамі якіх названы вуліцы горада.
На гэтым “банерызацыя” дзіцячага парка не скончылася, а працягнулася ў выглядзе ўсталявання стэндаў з выявамі спартоўцаў, якія бралі ўзнагароды на Алімпійскіх гульнях і паходзяць з Крычава. Напрыклад, Аксана Мянькова, якая на летніх Алімпійскіх гульнях 2008 года ў Пекіне ў дысцыпліне кідання молата здабыла залаты медаль. Аднак Алімпійскі камітэт яшчэ ў 2016 годзе дыскваліфікаваў Мянькову і пазбавіў залатога медаля з-за знойдзенага ў тэстах спартсменкі допінгу.
Адзначым, што некалькі год таму з’явілася і алея воінаў-інтэрнацыяналістаў, што дадае героікі ідэалагічна насычанаму гарадскому дзіцячаму парку.
А літаральна два месяцы таму побач з алеяй воінаў-інтэрнацыялістаў з’явіўся яшчэ адзін падобны аб’ект – алея міра і стваральнай працы. Пагэтаму ў дзіцячым парку цяпер дзве алеі, якія спалучаюць вайну, мір і стваральную працу ў адзін сэнсавы клубок.
Праўда, ідэалагічная нагрузка дзіцячага парка, які афіцыйна называецца скверам імя 60-годдзя Кастрычніка, пачалася яшчэ за савецкім часам. Менавіта тады з’явілася брацкая магіла савецкіх салдатаў і канечне ж, побач быў пабудаваны дом піянераў і помнік Леніна. Цяпер колішні дом піянераў трансфармаваўся ў філіял Крычаўскага раённага цэнтра дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі “Крэчут”, а летась знік і помнік Леніна, пра штопісаліmogilev.media.
Аднак, ідэалагічная апрацоўка зялёнай зоны адпачынку ў цэнтры горада працягваецца, з’яўляюцца новыя ідэалагічна “правільныя” аб’екты, што ствараюць новыя сэнсы і мэседжы.
