Что с экономикой Могилевской области? Задолженности растут, ВРП снижается, а зарплаты… подымают

Просроченная кредиторская задолженность в некоторых районах Могилевщины приближается к 50%, дебиторская достигла 1 миллиарда рублей, падает производительность труда. Что происходит с экономикой региона – аналитика по итогам І квартала от mogilev.media. 

По итогам работы за I квартал 2023 г. валовый региональный продукт (ВРП) Могилевской области по сравнению с аналогичным периодом предыдущего года снизился на 4 %. При этом положительно сработала горнодобывающая промышленность (106,8 %), строительство (106,7 %) и сельское, лесное хозяйство и  рыбное хозяйство (101,6 %). 

Признаки деградации

Провальной оказалась деятельность обрабатывающей промышленности (89,8 %), оптовой и розничной торговли (90,7 %) и, к удивлению – информации и связи (95,9 %). О деградации областной экономики говорит факт резкого снижения показателей вторичного плана: транспортная деятельность, складирование, почтовые услуги и курьерская деятельность недобрали до уровня прошлого года 7,4 %, а использование энергетических составляющих экономики (снабжение электроэнергией, газом, паром, горячей водой и кондиционированным воздухом) скатилось до уровня 97,7 %.

И пусть не умиляет показатель роста в горнодобывающей промышленности (106,8 %) – ведь в статистической отчетности степень влияния горнодобывающей промышленности на ВРП области близка к нулевой (1,9 млн. руб.), а вот степень влияния обрабатывающей промышленности (937 млн. руб.) определена в 27,3 %. Почувствуйте разницу. Вот и выходит, что драйверами роста экономики области неожиданно стали строительство и, естественно, сельское хозяйство.

Еще более настораживает ситуация в промышленности по соотношению складских запасов на 1 апреля 2023 г. к среднемесячным объемам производства в сравнении с предыдущим годом. В целом по области объем запасов возрос в 2023 г. до 76,5 % и увеличился на 21,4 % по сравнению с 2022 г., а в обрабатывающей промышленности ситуацию можно считать вообще катастрофической – 90,1 % против 64,5 % в 2022 г.

Экономическая дисфункция Могилевщины

Дисфункцией в экономике принято считать любые последствия деятельности, которая мешает достижению желаемой цели. В Беларуси, впрочем, как и в ином государстве, в мирное время одной из целей государственной заботы является рост благосостояния подопечного населения. Если рассматривать ситуацию по отдельности: снижение объемов ВРП и реальную зарплату, которая за квартал выросла на 5,9 %, можно предположить (с унынием) миссию чиновников перед народом выполненной. 

Но законы экономики также объективны, как в химии и физике – зарплата должна расти менее высокими темпами, чем производительность труда. В этом случае у субъектов хозяйствования и государства появляется возможность наращивания экономического потенциала, а вместе с этим обеспечивается и рост благосостояния населения. 

Так вот, производительность труда по итогам квартала к уровню прошлого года в Могилевской области составила 96,2 %. О какой перспективе в целом по региону может идти речь? Субъекты хозяйствования повысить зарплату своим работникам при снижении объемов производства, да еще и при росте складских запасов могут только за счет изъятия средств из «оборотки», из рационального соотношения кредиторской и дебиторской задолженности. Также, могут выпросить у государства, могут взять кредиты на зарплату, что само по себе ни в какие экономические ворота не лезет. 

Задолженность растет, а зарплаты… повышают

Хороший руководитель финансовую политику (кроме иных подходов) может строить на манипулировании с кредиторской задолженностью, не забывая при этом, что заигравшись с кредиторкой можно и разориться. Для примера: доля просроченной кредиторской задолженности в общей массе кредиторской задолженности в г.Бобруйске увеличилась на 5,1 процентных пункта, при этом зарплата выросла на 7,2 %. 

В сельских районах ситуация еще более ужасная: в Белыничском районе показатель доли просроченной кредиторской задолженности достиг 36 % при росте зарплаты на 6,3 %; в Дрибинском районе – 38 и 9,5 % соответственно; в Шкловском районе – 45 и 4,6 %! 

Более того, просроченная задолженность по кредитам и займам в Белыничском районе составила 48,2 %, в Мстиславском – 30,2 %, в Круглянском районе – 26,7 %. О беспринципности руководителей субъектов хозяйствования говорит высокий уровень просроченной дебиторской задолженность (а ведь это источники финансирования в реальном исполнении) – в Глусском районе этот показатель достигает 33 %, в Бобруйском – 40 %, в Чаусском и Славгородском – 51 %, в Дрибинском – 55 %, в Круглянском – 58 %. 

Кто-нибудь поясняет руководителям и бухгалтерам патовость данной ситуации для конкретных субъектов хозяйствования? А если предприятия и хозяйства в городах и районах самостоятельно не могут решить проблему дебиторской задолженности, тут как раз и может пригодиться государство в виде облисполкома. Ведь игра стоит финансовых свеч – на 1 марта 2023 г. просроченная дебиторская задолженность в Могилевской области составляла более 1 миллиарда рублей.

Нельзя сказать, что замороженные в дебиторке средства не работают – для ваших контрагентов они являются кредиторской задолженностью и играют роль источников финансирования. Но не нужно забывать, что экономика региона «прирастает» развитием экономики ее субъектов.

Фото иллюстративное, из открытых источников

Міністры абароны Хрэнін і Шайгу падпісалі дакументы аб расійскай ядзернай зброі ў Беларусі

Вечарам 24 мая міністры абароны Беларусі і Расіі падпісалі ў Мінску дакументы, якія вызначаюць парадак утрымання расійскай тактычнай ядзернай зброі ў Беларусі – перадае ТАСС.

“У ходзе сустрэчы падпісаны дакументы, якія вызначаюць парадак утрымання расійскай нестратэгічнай ядзернай зброі ў спецыяльным сховішчы на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь” – гаворыцца ў паведамленні прэс-службы міністэрства абароны Беларусі.

Як паведамляў раней кіраўнік расійскай дзяржавы Уладзімір Пуцін, 1 ліпеня плануецца завяршыць будаўніцтва сховішча для тактычнай ядзернай зброі на беларускай тэрыторыі. Масква ўжо перадала Мінску ракетны комплекс “Іскандэр”, які можа быць носьбітам ядзернай зброі, і аказала дапамогу ў пераабсталяванні беларускіх самалётаў для магчымасці прымянення боепрыпасаў з ядзернай зброяй.

Фота з адкрытых крыніц

Дата адкрыцця Жыліцкага палаца не вызначана – шмат дапрацовак. Паглядзіце, як ідзе рэканструкцыя

Жыліцкі палац, “жамчужына Магілёўшчыны”, палац Булгакаў – помнік архітэктуры позняга класіцызму, гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі ў Кіраўскім раёне працягвае падрыхтоўку да святкавання свайго 200-годдзя. Актыўная фаза рэканструкцыі ўжо завершана – паведамлялі mogilev.media нядаўна. Але дата адкрыцця пакуль невядомая. 

Палац пачаў будавацца ў 1823 годзе і быў пабудаваны да 1825. Пазней – даробліваліся асобныя элементы. Атрымліваецца, што ў гэтым годзе – 200 год з пачатку будаўніцтва. Але кіраўніцтва музейнага комплекса дакладна не ведае, на якую дату будзе прызначана ўрачыстае адкрыццё палаца – у гэтым, а можа і ў наступным годзе, але ва ўсялякім разе не пазней за 2025. 

Прычына – шмат дапрацовак, ёсць планы па ўвядзенню ў строй аранжэрэі,  аднаўленню капліцы, працягу напаўнення залаў мэбляй, рэканструкцыі парка і гаспадарчых пабудоў.

Галоўны фасад.

Парадны ўваход

Герб Булгакаў “Сыракомля”.

Адна са 100 заляў

Кесонная столь адной з заляў. Убранне, дэкор не паўтараецца ад залі да залі.

Фрагмент падлогі. У кожнай зале свой малюнак падлогі.

Прыклад мэбліроўкі заляў.

Рэстаўратары пакінулі фрагменты дэкору да рэстаўрацы, каб параўнаць з тым, што атрымалася ў выніку вяртання палаца да жыцця.

Уваходы ў лядоўню і парк.

Зараз залі комплексу паволі напаўняюцца антыкварнай мэбляй, сучаснымі копіямі мэблі XIX стагоддзя, карцінамі. Ідзе будаўніцтва аранжэрэі.

Mogilev.media на працягу апошніх двух гадоў адсочвае ход рэканструкцыі палаца.

Альтанка.

Даведка. Архітэктурны комплекс дзівіць прыгажосцю і маштабамі: будынак рознай паверхавасці, з вежай, складаецца са 100 памяшканняў агульнай плошчай 4 000 кв. м. Побач парк плошчай каля 20 гектар, рака. 

Жылічы – рэзідэнцыя заможнага шляхціца, бабруйскага павятовага маршалка Ігната Булгака (1798-1848) на рацэ Добасна. Пабудаваны палац па праекце архітэктара Караля Падчашынскага.

Да галоўнага П-падобнага корпуса ў 1864-1876 гадах прыбудавалі, пры ўладальніку Эдгары Булгаку, доўгае двухпавярховае крыло з палацавай царквой і дадатковымі жылымі памяшканнямі. Такое архітэктурнае рашэнне ўтварыла напаўадкрыты ўнутраны двор. Заходняя частка палаца была дабудавана ў 1914 годзе.

Пасля рэвалюцыі ў палацы размяшчаліся дзіцячы дом,  заатэхнічны тэхнікум. У час Вялікай Айчыннай вайны месціўся нямецкі шпіталь.

Пасля вайны ў палацы працавала Бабруйская агранамічная школа. 

Першыя спробы рэканструкцыі палаца зроблены ў 1973 годзе архітэктарам Я. Куртам.

У наш час у палацы размешчаны краязнаўчы музей і музычная школа.

Фота: mogilev.media

700$ за адрэзаны палец – у Мінску затрымалі “спорцікаў”, што каралі наркакур’ераў

У Мінску былі затрыманыя двое мужчын 27 і 38 гадоў, якія працавалі на наркамаркет, караючы кур’ераў, што правініліся. 

Устаноўлена, што яны збівалі закладчыкаў рукамі, нагамі, бітамі, дубінкамі і іншымі сродкамі, а таксама распылялі ім пярцовы газ у твар і ўжывалі электрашокер. Запалохваючы траўматычным пісталетам, прымушалі кур’ераў, якія правініліся, стоячы на каленях пад запіс на тэлефон прасіць прабачэння перад кіраўніком інтэрнэт-крамы.

Гэтыя запісы потым выкарыстоўваліся кіраўніцтвам наркамаркета для падтрымання дысцыпліны ў групоўцы. Сярод пакаранняў, якія на замову кіраўніцтва выканалі “спорцікі” – адрэзаны палец адной дзяўчыне-закладчыцы. 

Як гэта адбылося – распавялі ў Следчым камітэце. Увечары 22 чэрвеня мінулага года паступіла паведамленне аб збіцці 25-гадовага хлопца і 29-гадовай дзяўчыны. Пацярпелыя растлумачылі ў міліцыі, што ў даркнэце яны набылі псіхатропнае рэчыва альфа-PVP і, атрымаўшы каардынаты, накіраваліся забіраць тавар. Прыбыўшы на месца пары выявіла пустую схованку. Праз некалькі хвілін да іх падышлі двое невядомыя са зброяй. Нападнікі жорстка збілі мінчан нагамі і металічнай бітай, а пасля адрэзалі дзяўчыне фалангу пальца рукі.

Як высветлілася, пацярпелая жанчына працавала закладчыцай на буйную інтэрнэт-краму па продажы наркотыкаў. Размяшчаючы закладкі, дзяўчына не выканала пастаўленыя куратарам задачы, за што ён вырашыў яе пакараць. У той дзень мінчанка накіроўвалася за чарговай партыяй наркотыкаў, а свайго хлопца папрасіла яе падвезці. У выніку ў пастцы “калектараў” апынуліся адразу абодва.

Карнікамі наркамаркета выступілі тыя самыя 27-мі і 38-мі гадовыя мужчыны. Як правіла, куратар інтэрнэт-крамы паведамляў ім дадзеныя кур’ераў, іх каардынаты і агаворваў пажаданы спосаб расправы. «Спорцікі» чакалі сваіх ахвяр у зацішных месцах, каб на крыкі аб дапамозе ніхто не прыйшоў.

Свае здзекі яны здымалі на камеры мабільных тэлефонаў і ў якасці справаздачы адпраўлялі кіраўніцтву маркета, за што атрымлівалі ганарар па ўсталяваным прайсе. Напрыклад, за адрэзаны палец дзяўчыны ім належала 700 долараў ЗША.

Усяго на рахунку фігурантаў 4 падобныя «замовы». Пацярпелымі па крымінальнай справе прызнана 4 грамадзян ва ўзросце ад 25 да 30 гадоў. Нярэдка пасля расправы агрэсары выкрадалі мабільныя тэлефоны, ключы ад аўтамабіляў і іншую маёмасць.

Малодшы са “спорцікаў” быў раней судзімы за хуліганства, крадзяжы і ўхіленне ад адбывання пакарання, а старэйшы – за збыт наркотыкаў на тэрыторыі Расійскай Федэрацыі і неаднаразовую язду без права кіравання. Жылі яны за кошт выпадковых заробкаў на розных будаўнічых аб’ектах.

Зараз абодвум прад’яўлена абвінавачванне па пяці артыкулах Крымінальнага кодэкса.

Фота: Следчы камітэт

Магілёўскія могілкі – прадстаўляем лепшае, бадай, месца для альтэрнатыўнай “Ночы музеяў”

Сёння ў Магілёве праходзіць “Ноч музеяў”. Mogilev.media публікавалі праграму мерапрыемстваў, падрыхтаваных магілёўскімі музеямі. А яшчэ мы хочам прапанаваць альтэрнатыўны маршрут на “Ноч музеяў”. Для тых, хто па нейкіх прычынах не хоча альбо не можа наведаць самі музеі, але з задавальненнем прысвяціў бы вечар і ноч дакрананню да гісторыі. Ці для тых, хто пасля наведвання музея хацеў бы працягнуць яскравыя пачуцці, паказытаць сабе нервы.

Магілёўскія могілкі – гэта адразу некалькі насычаных і арыгінальных лакацый, раскіданых па розных кутках горада. Яны цікавыя ўнікальнымі і арыгінальнымі помнікамі, некаторыя з якіх выдзяляюцца нават у агульнабеларускім маштабе.

Каталіцкія могілкі на вуліцы Лазарэнкі, Яўрэйскія і Машэкаўскія ў мікрараёне Юбілейны (за запраўкай “Беларуснафты”) – багатыя, велічныя комплексы помнікаў, што здольныя часам здзівіць вытанчанасцю манументальных кампазіцый, архітэктурным хараством. Але перш за ўсё, уражвае спалучэнне эстэтычнай асалоды з непазбежным суперажываннем чалавечым лёсам, з думкамі пра вечнасць.

Але пачынаць сваё знаёмства з магілёўскімі могілкамі, даруйце за тафталогію, лепш за ўсё з Успенскіх. Яны знаходзяцца на вуліцы Чалюскінцаў, насупраць офіса “Белдзяржстраха”. Чаму лепш з іх? Таму што тут захаваўся самы старажытны і загадкавы помнік, так званая “пліта Валовічаў”.

Спецыялісты адзначаюць, што выяўлены на пліце герб адпавядае асабістаму гербу канцлера ВКЛ Астафея Валовіча, які ў 1550-х гадах быў магілёўскім старастай. Але сам Валовіч быў пахаваны ў склепе пад рэфармацыйным зборам у Сідры пад Гародняй. Пагэтаму гісторыкі называюць помнік абцякальна “плітой роду Валовічаў”, паколькі невядома, хто дакладна можа быць пад ёй пахаваны. Нягледзячы на гэта, пліта цікавая ўжо тым, што гэта самы старажытны з усіх вядомых артэфактаў, што маюцца ў гарадской прасторы Магілёва.

Але – не толькі знакамітыя і велічныя асобы прыцягваюць увагу на старажытных могілках. Часам уражваюць простыя, ажурныя карункі крыжоў на безыменных магілах.

Альбо шчырыя, вусцішныя словы тых, хто моваю гранітных эпітафій імкнецца праз стагоддзі звяртацца да жывых.

Самы маштабны некропаль у Магілёве, бадай што – Яўрэйскія могілкі. Дзясяткі, нават сотні старажытных надмагільных пліт захоўваюць памяць пра людзей, цесна знітаваных з гісторыяй горада. Імёны многіх пахаваных тут людзей насілі дамы па вуліцы Ленінскай, Першамайскай, Пажарным завулку.

Многія пліты былі рабітыя, іх знішчалі дрэвы, хмызняк, непагадзь. Зараз, аднак, ідзе грунтоўнае аднаўленне некропаля. 

На суседніх Машэкаўскіх могілках старажытныя помнікі размешчаныя не так кампактна, але тут таксама ёсць на што паглядзець. Самае прыгожае радавое пахаванне тут, напэўна, належыць роду Саковічаў.

“Приидите ко Мне, вси труждающиися и обремененнии, и Аз упокою вы. Боже, Заступник мой еси Ты, и милость Твоя предварит мя” – можна прачытаць на пліце калежскага саветніка Івана Саковіча, што памёр у 1904 годзе. Што цікава – як мінімум на трох пахаваннях стаяла скульптура Ісуса Хрыста. Дзве ўпалі, адна захавалася дагэтуль.

Адзін з самых старажытных тут помнікаў – гіганцкае, складанае надмагілле калежскага асэсара Фёдара Галынскага 1842 года. З масонскім знакам на вяршыне. Уся стэла складаецца з пяці розных пліт.

Цікавостка на адной з дарожак Машэкаўскіх могілак – сямейнае пахаванне 1825 і 1845 гадоў бацькі і сына Круцілавых, у якое уварваўся нехта з ХХ стагоддзя.

Васіль Круцілаў, бацька, як паведамляе эпітафія, быў колішнім ратманам Магілёўскага магістрата. Гэта значыць, ён заспеў апошнія часы, калі горад Магілёў заставаўся вольным і кіраваўся магдэбургскім правам.

Гэта было толькі беглае і вельмі павярхоўнае знаёмства з магілёўскімі могілкамі. Глыбока раскрыць гэтую тэму не здольная будзе, бадай, нават навуковая манаграфія. Але і мэтай нашага матэрыяла было менавіта – зацікавіць. Памятайце, што могілкі – гэта такая ж важная частка культурнай памяці, як і архітэктурныя помнікі.

Фота: mogilev.media

Недоделано и немного нервно – как открывали Комсомольскую улицу в Могилеве, фото

На 9 мая не успели, 31-го не захотели ждать. Рядовой ремонт в Могилеве превратили в преждевременное праздничное буйство. 

Ремонт Комсомольской улицы в Могилеве – которая длится ровно 347 метров – стал событием и информационным поводом на несколько месяцев для горожан и гостей города. Открытие улицы сначала планировали на 9 мая, хотя изначально говорили про 31-е число. Потом с 9-го перенесли на 14-е, на некий новый праздник. 

Отвлечемся от горького факта, что работы на улице прямо нарушали законодательство Республики Беларусь. С этим обязаны разбираться соответствующие службы, а мы, информационные источники, будем за делом следить. Посмотрим пока – что же открыли.

Обратили внимание на фото? Где, собственно говоря, остановка?

За несколько месяцев работ многие привычные жизненные ритмы были изменены, людям приходилось подолгу привыкать к новым остановкам и маршрутам движения. Казалось бы, это все необходимо было именно для людей, в итоге. А в итоге чиновники приурочили открытие по своим, только им понятным причинам на 14 мая, хотя работы далеко не завершены, и после показухи будут еще недели доработок, наверняка.

Как проходило открытие улицы, mogilev.media сообщили свидетели события. Им слово.

“Появился молодой, целеустремлённый председатель горисполкома, который быстро подошёл к камере и начал комментировать успехи и достижения города… Через некоторое время люди разошлись, ничего нового.

Ага, всё таки есть, вернее нет кое-чего. А где такая нужная остановка? Народ стоит, мнется. Тепленько – это лучше чем дождь без крыши, постоим пока и так.

Да, еще. Мусор, получается, можно бросать вполне официально тут же, мусорок же не предусмотрено. Кстати, на некоторых остановках нашего города их тоже не везде найти.

К тому же, как-то сиротливо и пусто смотрелся угол без ларька Союзпечати, и немного беспокоило отсутствие старого, милого фонтанчика в сквере им. Герцена, что за драмтеатром. Интересно, когда его уже откроют? Может, для этого события ожидается более важный праздник? Будет ли в фонтане вода в этот день? 

Слишком много вопросов.

 Ну, и фото на прощание, чтобы не забывали.

P.S. Для иногородних – справа от троллейбуса, это тоже остановка. Пока так.”

Фото: читатели mogilev.media

Украінскія войскі атрымалі першы поспех пад Бахмутам – генерал Сырскі

Камандуючы Сухапутных войскаў Узброеных сіл Украіны генерал-палкоўнік Аляксандр Сырскі назваў першы поспех наступальных дзеянняў у ходзе правядзення аперацыі па абароне Бахмута.

“Прасоўванне нашых войскаў на Бахмуцкім напрамку – гэта першы поспех наступальных дзеянняў у ходзе правядзення аперацыі па абароне Бахмута. – заявіў Сырскі – Апошнія некалькі дзён паказалі, што мы можам рухацца наперад і знішчаць ворага нават у такіх звышскладаных умовах.”

Таксама Сырскі зазначыў, што Украіна ваюе меншым рэсурсам, чым вораг. Разам з тым, украінцам удаецца разбураць планы расійскіх акупантаў.

“Зрэшты, гэта толькі частковы поспех. І менавіта так яго трэба ўспрымаць. Аперацыя па абароне Бахмута працягваецца” – прыводзіць словы камандуючага агенцтва Unian.

У сваім штодзённым дакладзе аналітыкі з амерыканскага Інстытута вывучэння вайны (ISW) адзначылі, што расійскім акупантам не ўдалося дабіцца ніякіх прасоўванняў у Бахмуце.

У справаздачы адзначаецца, што расійскія сілы правялі беспаспяховыя наступальныя аперацыі ў самім Бахмуце, за 9 кіламетраў на паўночны захад ад Бахмута ў раёне Грыгараўкі, Багданаўкі і Хромавага а таксама за 14 км на паўднёвы захад ад Бахмута ў раёне Белай Гары і Прадцечына.

Ваенны аналітык Юрый Фёдараў выказаў меркаванне, што пад Бахмутам украінская армія пачала браць расіян у клешчы. 

“Для таго, каб зразумець, што адбываецца пад Бахмутам, трэба паглядзець на карту, на якой ясна бачна, што ўзброеныя сілы Украіны рухаюцца, пачынаюць сціскаць абцугі вакол такга “языка”, які накіраваны ў бок Іваноўскага. Гэта населены пункт на паўднёвы захад ад Бахмута і там ёсць такі “язык”, занятая расійскімі войскамі, і там пачынаюць сціскаць “абцугі”. ВСУ падразаюць з поўначы і з поўдня” – прыводзіць словы аналітыка Unian.

На сайце DeepStateMap прадэманстраваная дынаміка баёў пад Бахмутам (на фота). Сінім колерам выдзеленыя тэрыторыі, адваяваныя ўкраінскімі войскамі за апошнія некалькі дзён.

Фота: “Украінская праўда”.

Пад Бранскам была збіта расійская авіягрупа, якая атакавала Украіну – падрабязнасці

Днём 13 мая ў ваколіцах горада Клінцы Бранскай вобласці былі збітыя два верталёты Мі-8, а таксама самалёты Су-34 і Су-35. Самалёты пры гэтым падымаліся ў паветра для нанясення ўдараў па тэрыторыі Харкаўскай вобласці Украіны, а верталёты выкарыстоўваіся для прыкрыцця і на выпадак неабходнасці падбіраць пілотаў самалётаў.

Як пісалі mogilev.media, першая атака на расійскі верталёт адбылася апоўдні 13 мая ў небе над горадам Клінцы, у якім размяшчаецца вялікая вайсковая база. Верталёт Мі-8 разбіўся ў прыватным сектары горада, экіпаж загінуў. Губернатар Бранскай вобласці Аляксандр Багамаз паведаміў пра разбурэнне пяці дамоў у Клінцах у выніку падзення верталёта – перадаюць “Навіны Бранска”.

Крушэнне самалёта Су-34 адбылося следам за падзеннем верталёта і пэўны час прычына аварыі была няяснай. Да вечара 13 мая правяралася інфармацыя пра магчымае збіццё альбо аварыю яшчэ двух “бартоў” расійскай арміі – самалёта і верталёта. Пазней інфармацыя пацвярдзілася – сумарна 13 мая ў Бранскай вобласці былі збітыя два верталёты і два самалёты.

Як мяркуецца, самалёты павінны былі нанесці ўдары па цэлях у Чарнігаўскай вобласці (Украіна), а верталёты іх падстрахаваць, у тым ліку падабраць экіпажы – піша “Свабодная прэса”.

У сацсетках з’явіўся выкладзены мясцовымі жыхарамі відэазапіс атакі на адзін з верталётаў. Мяркуючы па ім, па Мі-8 нанеслі ўдар з зямлі. Для пошуку магчымых дыверсантаў у Бранскай вобласці быў абвешчаны план “Перахоп”. Вынікі пакуль невядомыя. Гэтаксама, няма дакладнай інфармацыі, адкуль быў ненесены ўдар па іншых верталёце і самалётах – з зямлі, ці з паветра.

Як паведамляе тэлеграм-канал Baza, у выніку крушэння загінулі дзевяць чалавек. У верталёце Мі-8 у Клінцах знаходзіліся тры члены экіпажа. Другі верталёт Мі-8 упаў ва Унецкім раёне. Там таксама знаходзіліся тры члены экіпажа. У вёсцы Ніжняе загінулі два пілоты знішчальніка-бамбардзіроўшчыка Су-34. У вёсцы Сурэцкі Муравей загінуў пілот знішчальніка Су-35.

Па масштабах, страта расійскай арміяй цэлай авіягрупы за адзін дзень, супастаўляльная толькі з масавымі стратамі ў самым пачатку агрэсіі Расіі супраць Украіны.

Фота з адкрытых крыніц

Пад Бранскам збілі верталёт, упаў самалёт. Магчыма, упалі яшчэ верталёт і самалёт

Днём 13 мая ў небе Бранскай вобласці адбылося падзенне двух адзінак вайсковай тэхнікі. Каля палудня ў горадзе Клінцы, дзе размяшчаецца вялікая ваенная база, быў збіты верталёт Мі-8.

“Навіны Бранска” паведамляюць, што перад падзеннем верталёт доўга кружыў над горадам, а потым загарэўся і камянём упаў у прыватны сектар. Экіпаж – два чалавекі – загінуў.

Адразу пасля гэтага паявілася інфармацыя пра падзенне ваеннага самалёта Су-34, экіпаж якога таксама загінуў. Калі ў выпадку з верталётам дакладна вядома, што ён быў збіты, то абставіны падзення самалёта яшчэ высвятляюцца. Ад месца падзення Мі-8 да месца падзення Су-34 – 40 кіламетраў.

У Клінцоўскім раёне ўведзены план “Перахоп” – верагодна, шукаюць дыверсантаў.

Тэлеграм-канал Baza піша, што правяраецца інфармацыя пра магчымае падзенне яшчэ аднаго Су-34. Раней канал “112” паведаміў, што збітых верталётаў Мі-8 магло быць два. «Асцярожна, навіны» пішуць, што другі верталёт упаў ля вёскі Сурэцкі Муравей за 10 кіламетраў ад Клінцоў.

Фота: “Навіны Бранска”

Почти десять лет в Новых Чемоданах прозябает шикарный, недостроенный обслуживающий комплекс – фото

Построенный чиновниками, комплекс с заправкой, шиномонтажкой и гостиницей на трассе Е-95 так и не заработал. Пикантность ситуации добавляет факт, что это территория бывшего совхоза “Городец”.

Придорожному автосервису в нашей стране всегда придавалось особое значение – всё-таки Беларусь, как въездные ворота в Россию, должна соответствовать европейским стандартам… Или хотя бы стремиться к их уровню обслуживания участников дорожного движения, в том числе и зарубежных туристов.  

В свое время Указ от 15.05.2008 г. №270 «О мерах по развитию придорожного сервиса» явился своеобразным эмоционально-финансовым импульсом для чиновников по созданию благоприятных условий для развития внутреннего и въездного туризма. Предполагалось, что активная деятельность бюрократов всех уровней привела бы к увеличению объема платных услуг, повышению качества сервисного обслуживания участников дорожного движения и более эффективному в целом использованию транзитных возможностей синеокой Беларуси.

А так как Указом предусматривалось предоставление владельцам объектов придорожного сервиса налоговых льгот и иных преференций, шкловские чиновники с вездесущим «Беларусбанком» сподобились еще в 2011 году «осчастливить» грандиозной стройкой  родину тещи Петра Машерова – деревню Новые Чемоданы.

И как-то так неожиданно получилось, что к намеченному сроку строительство многофункционального объекта 3-го уровня на 199 км а/д М8 у д. Новые Чемоданы Шкловского района (АЗС с шиномонтажем, гостиница, кафе, дом для проведения торжеств, автостоянка) общей площадью 1936 м2 было успешно завершено. 

Ввод объекта в эксплуатацию намечался на 1 полугодие 2014 г. (ответственные исполнители Беларусбанк и Шкловский райисполком), но тут произошел сбой алгоритма осчастливливания местных жителей новыми рабочими местами и прилагающейся к автозаправке торговой точке, а проезжающих водителей шикарным автосервисом. Объект так и не заработал. И не работает уже 9 лет. 

Причины называют разные, но местные жители уверены, что кое-чего из оборудования не довезли (у них свои источники информации), а, значит, и не смонтировали. Злые языки из райисполкома в то время утверждали, что в процессе строительства объекта был допущен слишком большой перерасход средств и не нашлось смелых подписать акт приемки.

Тем не менее, Беларусбанк через агентство недвижимости «Час пик» продолжительное время пытался за 9 млн. рублей «сбагрить» неработающий объект придорожного сервиса наивным покупателям. А так как «наивными» у нас случаются только распорядители бюджетных средств, а в казне государевой постоянно финансовая «напряженка», то и получился расчет на частного покупателя, который изначально не так и наивен, как хотелось бы некоторым чиновникам.

А объект получился шикарный: автозаправка

Гостиница

Пикантность ситуации в том, что деревня Новые Чемоданы входит в состав бывшего совхоза «Городец», которым несколько лет успешно руководил директор А. Лукашенко. Увы, он до сих пор так и не вник в конкретный случай неэффективного исполнения упомянутого Указа, а виновные  финансовые распорядители народных денег так и не получили соответствующую оценку.

Сегодня объектом распоряжается концерн Белнефтехим и без перспективы его задействования – трасса Санкт-Петербург – Одесса, на которой находится д. Новые Чемоданы, пустует из-за событий в Украине. 

Соответственно, автозаправка и гостиничный комплекс практически не востребованы. Вот и получается с автозаправочным комплексом: и содержать дорого, и продать некому. А подумать в свое время о перспективе его использования было некому, а может и боязно перечить реализации очередного грандиозного проекта волюнтаристского характера.

А местным жителям приходится наблюдать из-за забора фантастическую для них красоту республиканского масштаба с несбывшейся мечтой о стационарной торговой точке.

Фото: mogilev.media