Продолжаем знакомить наших читателей с этюдами известного могилевского актера и режиссера Владимира Петровича, который ведет свой блог “Субъективные заметки”.
История, которая стала театральным мемом.
В бытность моего главрежества, одной из главных для меня целей стало привлечение в театр молодого зрителя. Был поставлен ряд спектаклей специально направленных на молодежную аудиторию. И результат не заставил себя долго ждать. В зале в те годы (2004-2006) молодёжная аудитория составляла большую часть зрительного зала.
Одним из таких спектаклей был, “Билокси блюз”, поставленный мной по пьесе американского драматурга Нила Саймона. Это история молодых парней, которые проходили курсы боевой подготовки, перед отправкой на фронт. Первая любовь, первое предательство, первый сексуальный опыт…
На сцене стояли двухъярусные металлические кровати, которые трансформировались, то в полосу препятствий, то в вагон, в котором молодые парни ехали в неизвестность, то в атрибуты парка, где проходило последнее свидание, перед отправкой на фронт.
Интересная трансформация происходила и с самими исполнителями. В спектакле приходилось преодолевать полосу препятствий, прыгать, ползти, отжиматься… Была сцена, где за провинность одного из новобранцев, сержант заставил всех сто раз отжаться от пола.
Было прикольно наблюдать, как стали крепнуть и обрастать мышцами тела исполнителей. Никто не хотел выглядеть хлюпиком, особенно в глазах, пришедших на спектакль, зрительниц противоположного пола. Что ж, они получали свою порцию восхищения и одобрения женской половины зала, когда, поигрывая мышцами, выходили в майках играть сцену “подготовки к увольнению”.
За этим всем “безобразием” строго, и без каких либо сантиментов, наблюдал сержант Тумми в исполнении Руслана К. В построении его роли помог мой собственный армейский опыт и фильм Стенли Кубрика “Цельнометаллическая оболочка”.
Мои первые полгода в армии, муштрой занимался сержант, копия того, кого в своей пьесе описал Нил Саймон. Под два метра ростом, косая сажень в плечах, здоровенные кулаки и с фамилией, Хохлов. Опыт общения с ним оказался полезным, когда мы стали разрабатывать характер сержанта Тумми, логику его поступков, манеру говорить, отдавать приказы. Это не очень отличалось от того, что мы увидели в фильме Кубрика. Кубрик лишь подсказал специфические детали, свойственные американской армии.
У Руслана было много текста, который надо было подавать с экспрессией, безостановочно, и на повышенных тонах. Однажды, войдя в раж, он, случайно, заменил одно слово другим, и фраза приобрела двусмысленный, пикантный, 18+ смысл* Правда, сам он этого не заметил)
* Вместо привычного, ежедневного окрика отжимающимся новобранцам: “Отрывай задницу!!!”, сержант однажды рявкнул: “ОтКрывай задницу!!!”
Теперь сама история.
Сержант Тумми, в очередной раз прессуя “нерадивый молодняк”, заставляет их по очереди отжиматься от пола. Вдруг, из зрительного зала раздается хорошо поставленный командирский голос: “Не нравится мне ваша постановка!.. Полковник, Морозов.”
Человек встаёт, подходит к авансцене, говорит свою фразу, отдает честь, и чуть ли не строевым шагом выходит из зала.
Сержанта Тумми от услышанного “клинит” бесповоротно, “нерадивые новобранцы”, лёжа на полу, начинают трястись от смеха. Усилием воли сержант “возвращается” в сцену, и кое как доводит её до логического конца.
Человек же, (как потом рассказали службы) поднялся в буфет, накатил рюмочку коньяка, и пришёл досматривать спектакль, но уже со второго этажа.
Потом, много лет спустя, эта фраза будет использована в спектакле “Три красавицы”, в этюде знакомства одной из героинь с офицером в парке. Но самое невероятное, что на один из спектаклей придет дочь, этого самого “полковника Морозова”, которая хорошо помнит тот случай, и ту злополучную фразу.
Тогда она пришла на спектакль с молодым человеком, а папа пришел с дамой. Это объясняло, почему он вернулся досматривать спектакль.
А мы ломали голову, почему он не ушёл, почему остался?
Позна вечарам 18 лютага здарыўся пажар у кватэры на пятым паверсе шматпавярховіка па вуліцы Мінская шаша ў Магілёве. Ратавальнікам удалося выявіць жывой у задымленым памяшканні 62-гадовую пенсіянерку. Ёй апранулі кіслародную маску для дыхання і шпіталізавалі. У жанчыны дыягнаставалі атручэнне прадуктамі гарэння. Папярэдне, прычынай пажару стала неасцярожнасць пры курэнні – паведамляе прэс-служба МНС.
У гэты дзень 1986 года Міжнародная кітабойная камісія (МКК), пасля 200 гадоў бязлітаснага знішчэння марскіх гігантаў, забараніла камерцыйны промысел буйных кітоў і гандаль іх мясам. Штогод у гэты дзень розныя прыродаахоўныя групы праводзяць акцыі ў абарону кітоў і іншых марскіх млекакормячых. Часта эколагі аб’ядноўваюцца і прысвячаюць гэты дзень абароне аднаго ўнікальнага віду, якому пагражае смяротная небяспека.
У цяперашні час дазволены толькі абарыгенны промысел кітоў выключна для задавальнення запатрабаванняў карэннага насельніцтва, а таксама канфіскацыя кітоў у навуковых мэтах па спецыяльных дазволах урадаў-членаў МКК.
У сярэднім даўжыня кіта складае ад 22 да 27 метраў. Самы вялікі кіт быў злоўлены ў 1926 годзе: яго даўжыня складала 33 метры, а важыла жывёла 150 тон.
Далёкія продкі кітоў былі сухапутнымі жывёламі, якія хадзілі на чатырох нагах.
1236 год. Папа Рыгор IX абвясціў першы крыжовы паход супраць літоўцаў.
Рыга стала апорным пунктам для прыбываючых воінаў Хрыста. Усяго прыбыло больш за 2 000 саксонцаў, да іх далучылася і 200 пскавічоў, якіх моцна дапяклі набегі балцкіх плямёнаў.
Магістр Ордэна Мечаносцаў Фолквін, не асабліва гарэў жаданнем ісці ў малазнаёмую мясцовасць і таму да восені крыжакі сядзелі ў Рызе.
Крыжакі і іх саюзнікі спустошылі значную тэрыторыю на мяжы сучасных Латвіі і Літвы. Літоўцы хаця і былі заспеты знянацку гэтым уварваннем, даволі хутка сабралі да 3 000 апалчэнцаў.
21 верасня каля Саўле (Шаўляй) крыжакоў сустрэў са сваёй дружынай мясцовы правадыр В. Булёніс, да яго на наступны дзень далучыліся жэмайты Вікінтаса.
Цяжкая конніца крыжакоў увязла ў балоце, што дапамагло літоўцам нанесці суперніку велізарныя страты.
1767 год. Нарадзіўся Юзаф Пешка.
Польскі і беларускі жывапісец, прадстаўнік акадэмічнага класіцызму.
Працаваў у Гродна, Нясвіжы, Мінску, іншых гарадах і мястэчках, выкладаў у Школе прыгожых мастацтваў, у Ягелонскім універсітэце, стаў першым дырэктарам рэарганізаванай Школы выяўленчых мастацтваў.
Пасля падарожжаў па Беларусі пакінуў выявы краявідаў Магілёва і Шклова, Магілёўскай губерні, Віцебска, Нясвіжа, Мінска і іншых.
Аўтар партрэтаў гістарычных дзеячаў, прац па гісторыі Рэчы Паспалітай. Яго пейзажы з’яўляюцца асабліва каштоўнымі для вывучэння архітэктуры Мінска, Магілёва.
Памёр 4 верасня 1831 года.
Юзаф Пешка. Краявід Шклова
1864 год. Нарадзіўся Вячаслаў Адамовіч.
Беларускі палітычны і вайсковы дзеяч, выдавец, публіцыст, паэт, музыка.
Выдавец газеты «Северо-западный телеграф», удзельнік беларускага вайсковага руху, сябра Беларускай Вайсковай Камісіі, браў удзел у стварэнні таемнай сялянскай вайсковай арганізацыі «Зялёны Дуб», якую ўзначаліў яго сын Вячаслаў (атаман Дзяргач).
Браў удзел у антыбальшавіцкай акцыі пачатку 1920-х гадоў. Пазней адышоў ад палітычнай дзейнасці, жыў у Вільні.
Памёр 21 лютага 1939 года.
1887 год. Нарадзіўся Янка Пазняк.
Беларускі грамадска-культурны дзеяч, выдавец, публіцыст, палітык. Дзед палітыка Зянона Пазняка.
У маладосці далучыўся да беларускага руху, удзельнічаў у працы беларускіх хрысціянска-асветніцкіх суполак.
Выдаваў каталіцкую газету «Biełarus», рэдагаваў газету «Biełaruskaja krynica», часопіс «Хрысціянская думка», быў сакратаром Прэзідыума ЦК Беларускай хрысціянскай дэмакратыі, старшынёй Прэзідыума Беларускага народнага аб’яднання, Віленскага беларускага нацыянальнага камітэта. Арганізатар беларускіх сялянскіх мастацкіх калектываў і стваральнік беларускіх вясковых школ.
Яго палітычная дзейнасць сустрэла негатыўную рэакцыю з боку польскіх уладаў. Супраць яго было заведзена 35 судовых спраў, накладаліся грашовыя штрафы, ён быў у зняволенні.
У кастрычніку 1939 года арыштаваны НКУС. Верагодна, пасля 22 красавіка 1940 года быў расстраляны ў Мінску.
супрацоўнікі рэдакцыі «Biełaruskaj krynicy» ў Вільні. Злева направа: Я. Найдзюк, У. Тарасевіч, М. Пяцюкевіч, Ян Пазняк
1890 год. Нарадзіўся Казімір Сваяк (Стаповіч).
Беларускі каталіцкі святар, грамадскі дзеяч, паэт.
Удзельнік беларускага нацыянальнага руху. Скончыў Віленскую каталіцкую духоўную семінарыю. Служыў у касцёлах у Камаях, Клюшчанах, іншых у мястэчках Заходняй Беларусі. З 1915 года вёў казанні на беларускай мове.
Аўтар вершаў, зборніка вершаў, вершаванага апавядання. Выступаў як публіцыст, пісаў драматычныя творы. Асобнымі выданнямі выйшлі «Янка Канцавы», «Купалле». Напісаў філасофскі дзённік «Дзея маёй мыслі, сэрца і волі» з «Аўтабіяграфіяй».
Памёр 6 мая 1926 года.
У 1990 годзе А. Мальдзіс падчас візіту ў Ватыкан пры размове з Папам унёс прапанову прылічыць К. Стаповіча да ліку блаславёных.
У Вільні ўсталявана мемарыяльная дошка ў яго гонар.
1901 год. Нарадзіўся Сяргей Бусел.
Беларускі грамадскі дзеяч, удзельнік Слуцкага паўстання.
Удзельнікк беларускага нацыянальнага руху, сябра Часовага Беларускага нацыянальнага камітэта Случчыны. У часе Слуцкага збройнага чыну прымаў удзел у фармаванні 1-й Слуцкай брыгады войскаў БНР.
Уваходзіў у склад Беларускай вайсковай камісіі, працаваў ў ковенскім Прадстаўніцтве БНР і літоўскім Міністэрстве беларускіх спраў.
У Празе ўдзельнічаў у эмігранцкіх арганізацыях разам з Т. Грыбам, Я. Мамонькам, П. Бадуновай, М. Чарнецкім.
Пасля вяртання ў Вільню працаваў у Беларускім нацыянальным камітэце, у часопісе «Золак». У кастрычніку 1939 года арыштаваны НКУС і вывезены ў Мінск.
У лютым 1940 года прыгавораны да 15 гадоў працоўна-папраўчых лагераў. Далейшы лёс невядомы.
1908 год. Нарадзіўся Станіслаў Шушкевіч.
Беларускі паэт, Заслужаны работнік культуры. Бацька палітыка С. С. Шушкевіча.
Быў членам літаб’яднання «Маладняк», БелАПП. Працаваў у Кніжнай палаце і Дзяржаўнай бібліятэцы БССР, загадчыкам бібліятэкі Навукова-даследчага інстытута сельскай і лясной гаспадаркі, у рэдакцыях шэрагу газет.
Арыштаваны ў 1937 годзе і асуджаны на 8 год лагераў. Знаходзіўся ў лагеры і ссылцы ў Кемераўскай вобласці. У 1946 годзе вярнуўся на Радзіму. Паўторна арыштаваны ў жніўні 1949 года і сасланы ў Краснаярскі край.
Пасля 1956 года працаваў у газетах «Мінская праўда», «Літаратура і мастацтва».
Аўтар вершаў, дзясятка паэтычных зборнікаў, кнігі ўспамінаў, успамінаў пра беларускіх пісьменнікаў, кнігі прозы, зборніка сатыры і гумару. Пісаў і для дзяцей: шэраг зборнікаў вершаў, апавяданняў і казак. Выйшлі Выбраныя творы ў 2-х тамах, «Выбранае».
Многія яго вершы пакладзены на музыку.
Памёр 1 лютага 1991 года.
1919 год. У Магілёве створана дзіцячая музычная школа.
Ініцыятыву аматараў музыкі “праштурхнуў” кампазітар М. Чуркін. Установе, неўзабаве дзіцячай музычнай школе №1 імя М. Рымскага-Корсакава, быў выдзелены асабняк былога прамыслоўца Бачкова па Камуністычным завулку, а ў 1925 годзе быў выдзелены новы будынак.
У 1938 годзе на базе школы было адкрыта Магілёўскае музычнае вучылішча імя Н.А. Рымскага-Корсакава. Школа (зараз – каледж музыкі і харэаграфіі) і вучылішча (цяпер – музычны каледж) да 1960 года працавалі ў адным будынку.
1954 год. Рашэннем Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР Крымская вобласць перададзена з РСФСР у склад Украінскай ССР.
Пастанова Прэзідыума аб перадачы Крыма была прынятая аднагалосна. Фармальнасць адміністрацыйнага ўпарадкавання да 300-годдзя Пераяслаўскай рады, у 2014 годзе стала падставай для расійскай акупацыі Крыма і ўсходу Украіны.
Прынята лічыць, што ідэя перадачы Крыма належала М. Хрушчову.
Ніякага ажыятажу сярод насельніцтва падзея не выклікала. Народ і ў Расіі, і ва Украіне прыняў вестку аб перамене статусу Крыма на здзіўленне будзённа.
1989 год. Адбыўся мітынг на мінскім стадыёне «Дынама», арганізаваны Беларускім народным фронтам і Канфедэрацыяй беларускіх аб’яднанняў («Талака», «Тутэйшыя» і іншыя).
Гэта быў першы ў БССР дазволены ўладамі апазіцыйны палітычны мітынг, першая масавая деманстрацыя нацыянальнай сімволікі – бел-чырвона-белых сцягоў і герба «Пагоня».
Нягледзячы на моцны мароз узяла ўдзел каля 40 000 чалавек.
Спяваў Сяржук Сокалаў-Воюш. Выступалі лідары Фронту, кандыдаты ў народныя дэпутаты СССР, якіх падтрымліваў БНФ.
Перадвыбарчым лозунгам Фронту быў заклік «Заводы – рабочым, зямля – сялянам, улада – народу». Шэраг кандыдатаў, каго БНФ прапагандаваў і падтрымліваў на выбарах, сталі народнымі дэпутатамі СССР: А. Адамовіч і В. Быкаў – па спісах творчых саюзаў, С. Габрусеў, А. Дабравольскі, А. Жураўлёў, М. Ігнатовіч, С. Шушкевіч – ад выбарчых акруг.
1993 год. Памёр ураджэнец Беларусі Часлаў Кудаба (Худаба).
Беларускі і літоўскі географ-краязнавец, эколаг, Лаўрэат Дзяржпрэміі Літвы.
Барацьбіт за незалежнасць Літвы. Кіраўнік праекта па стварэнню геаграфічнага атласа Літвы, аўтар манаграфій, кніг, артыкулаў аб прыродзе, культуры, экалагічным стане Літвы, Беларусі, пра хараство Нарачанскага краю.
Кніга «Па Віліі: падарожныя запісы» прысвечана Беларусі і ўключае гісторыю, этнаграфію, краявіды, культуру, літаратурнае жыццё вёсак, мястэчак і гарадоў, якія мінае р. Вілія.
Чытачы mogilev.media праехалі раніцай 18 лютага па вуліцах Магілёва і падзяліліся з намі сваімі ўражаннямі. Фота больш яскрава чым словы перададуць тое, што зараз адбываецца на дарогах абласнога цэнтра.
У студзені 2023 года аб’ём рэспубліканскай прамысловай вытворчасці ў бягучых цэнах прасеў на 4,1% да ўзроўню студзеня 2022 года. Магілёўская вобласць заняла другі радок па падзенню аб’ёмаў – на 12,3%. Яе аперажае Мінская з паказчыкам ў 15,5% – сведчаць дадзеныя Белстат.
“Плюсуюць” па аб’ёмах прамысловай прадукцыі толькі сталіца – 105,1% і Брэсцкая вобласць – 102,0%.
Калі браць дадзеныя па асобных відах эканамічнай дзейнасці, то павялічіся аб’ёмы вытворчасці толькі ў горнай здабычы – 102,8%, у іншых – знізіліся. Найбольшае зніжэнне паказалі апрацоўчая прамысловасць – на 3,7%, забеспячэнне электраэнергіяй, газам, парай, гарачай вадой і кандыцыянаваным паветрам – на 7,8%
34-гадовая жыхарка абласнога цэнтра пазбавілася сумкі з маёмасцю на суму каля 2100 рублёў, калі яна выходзіла з начнога рэстарана – паведамляецца ў зводцы УУС Магаблвыканкама.
Праваахоўнікі высветлілі, што падчас пераапранання ў гардэробе, у яе з сумкі незаўважна для уласніцы выпаў рыдыкюль з маёмасцю. Яго і прыхапіла незнаёмая наведвальніца ўстановы, што знаходзілася побач.
Незнамка на вуліцы выкінула сумку і тэлефон, пакінуўшы сабе кашалёк. Выкрадзенае канфіскавана часткова. У дачыненні да фігуранткі ўзбуджана крымінальная справа.
Сёння адбудзецца развітанне з вядомай магілёўскай мастачкай Марынай Несцярук, пра заўчасную смерць якой пісалі mogilev.media. Цырымонія пройдзе з 10.30 да 13.30 ў рытуальным зале на вуліцы Чавуская шаша, 2 (раён завода Кірава).
У 10.30 ад плошчы Славы, ад дома №2 па вуліцы Першамайскай да рытуальнай залы будуць адпраўляцца два аўтобусы для ўсіх, хто захоча прыняць удзел у цырымоніі.
Міжнародны Дзень спантанай праявы дабрыні (International Spontaneous Kindness Day, з 1998 года).
Устаноўлены па ініцыятыве міжнародных дабрачынных арганізацый на канферэнцыі ў Токіа. У гэты дзень, як заклікаюць арганізатары, трэба імкнуцца быць добрым да ўсіх, і не проста добрым, а добрым бязмежна і бескарысліва.
Калі чалавек чакае падзякі за сваю дабрыню, гэта не можа лічыцца сапраўднай дабрынёй.
Добрыя справы самі па сабе павінны дастаўляць вам задавальненне, і пры гэтым, даючы нешта іншым ці дапамагаючы ім, вы не павінны чакаць узнагароды. Такая сапраўдная дабрыня.
Нямногія ў наш неспакойны час здольныя на такі “подзвіг” – у стане стомленасці і раздражненні ад надзённых клопатаў мы ўсё часцей абыякава праходзім міма чужых праблем, пакуль яны не закрануць нас саміх.
І тады мы шукаем падтрымку і ўдзел у людзей, для якіх “бескарыслівая дапамога”, “міласэрнасць” і “спагадлівасць” не проста словы, а сэнс жыцця, які стаў пакліканнем.
1772 год. Прускі кароль Фрыдрых II і Кацярына II падпісалі Пецярбургскую канвенцыю аб першым падзеле Рэчы Паспалітай.
5 жніўня 1772 года набыла моц аналагічная руска-аўстрыйская канвенцыя. У верасні 1772 года рускія, аўстрыйскія і прускія войскі занялі адпаведныя тэрыторыі.
Рэч Паспалітая працягвала існаваць, але яе тэрыторыя істотна скарацілася. У верасні 1773 года кароль Станіслаў Панятоўскі прызнаў новыя межы, падпісаўшы мірныя дамовы з Аўстрыяй, Прусіяй і Расіяй.
Наступныя падзелы Рэчы Паспалітай адбыліся ў 1793 і 1795 гадах.
1806 год. Нарадзіўся Канстанцін Тышкевіч.
Беларускі археолаг, гісторык, краязнавец, адзін з заснавальнікаў беларускай археалогіі. На аснове ўласных калекцый разам з бацькам і братам стварыў Лагойскі музей старажытнасцей.
Член навуковых таварыстваў Вільні, Кракава, Масквы, Прагі, Парыжа, Лондана.
Адзін з заснавальнікаў Віленскага музея старажытнасцей, член Віленскай археалагічнай камісіі. Даследаваў каля 200 курганоў, гарадзішчаў і замчышчаў.
У памяць аб вучоным з 2007 года праводзіцца водная экспедыцыя «Шляхам Тышкевіча» па Віліі.
Памёр 13 ліпеня 1868 года.
1837 год. Нарадзіўся Канстанцін Ельскі.
Беларускі вучоны-біёлаг, географ, геолаг і падарожнік.
Сваяк кампазітара С. Манюшкі.
Вучыўся ў Маскоўскім і Кіеўскім універсітэтах. Адзін з першых у Расійскай імперыі дарвіністаў.
Удзельнічаў у падрыхтоўцы паўстання 1863-1864 гадоў ва Украіне. Жыў у эміграцыі.
Займаўся геалагічнай практыкай у Турцыі, працаваў у парыжскім Прыродазнаўчым інстытуце, даследаваў Французскую Гвіяну ў Паўднёвай Амерыцы (1865-1869), Перу (1869-1878), Кардыльеры, вярхоўі Мараньёна – аднаго з вытокаў Амазонкі. Прэпараваныя ім пудзілы адпраўляліся ў музеі Еўропы, адных толькі павукоў даслаў каля 300 экзэмпляраў, адкрыў невядомыя віды жывёл. Сустваральнік і захавальнік прыродазнаўчага музея ў перуанскай Ліме.
Па вяртанні з Амерыкі, працаваў у Варшаве, захавальнікам прыродазнаўчых калекцый Кракаўскай акадэміі навук, у Турцыі, Германіі. Удзельнічаў у геалагічных экспедыцыях на французскі паўвостраў Брэтань, у балканскай Далмацыі.
У гонар вучонага названы від лаўра, некаторыя віды птушак і звяроў.
Памёр 26 лістапада 1896 года.
1937 год. У вёсцы Машанакі Магілёўскага раёна нарадзілася Зінаіда Бандарэнка.
Герой Сацыялістычнай працы, Ганаровы хімік СССР.
Усё яе працоўнае жыццё прайшло на Магілёўскім вытворчым аб’яднанні «Хімвалакно»: прадзільшчыца, апаратчыца. Выбіралася ад калектыва Дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР (1976-1981).
Упершыню ў СССР разам з напарніцай выйшла з брыгады каб на дваіх абслугоўваць адразу 15 станкоў. Пераможца пяці пяцігодак.
1938 год. Памёр у ГУЛАГу Міхась Багун.
Беларускі паэт, празаік, перакладчык.
Працаваў у газетах «Чырвоная Полаччына», «Літаратура і мастацтва», у Белдзяржвыдавецтве.
Аўтар лірычных рамантычна-акрыленых твораў: шэрагу зборнікаў, паэм. Пісаў і апавяданні для дзяцей. Перакладчык на беларускую мову М. Астроўскага «Як гартавалася сталь», вершаў А. Пушкіна, У. Маякоўскага, Э. Багрыцкага і іншых.
Некаторыя яго вершы, пакладзеныя на музыку, увайшлі ў фальклорныя запісы.
Арыштаваны ў лістападзе 1936 года, прыгавораны да 8 гадоў пазбаўлення волі.
1943 год. Нацысты спалілі 1530 жыхароў, уключая двух каталіцкіх святароў, вёскі Росіца Верхнядзвінскага раёна.
16-18 лютага тут прайшла карная аперацыя «Зімовы цуд». Карнікі звезлі мясцовых жыхароў у стайню і падпалілі яе. Святары Антоні Ляшчэвіч і Юры Кашыра адмовіліся пакінуць сваіх парафіянаў і прынялі разам з імі пакутніцкую смерць.
У 1999 годзе Ян Павал II абвясціў ксяндзоў Ю. Кашыру і А. Ляшчэвіча блаславёнымі. 19 жніўня 2000 года ў Росіцы адбылося паўторнае асвячэнне касцёла.
Па колькасці ахвяр Росіца – трэцяя на Беларусі апасля в. Боркі Кіраўскага раёна (2000), былой в. Ала Светлагорскага раёна (1758 чалавек).
1949 год. Заступіў на пасаду першы прэзідэнт Ізраіля Хаім Вайцман (1874–1952).
Ураджэнец м. Моталь пад Пінскам. Выбітны навуковец-хімік, палітык, прэзідэнт (1929-1946) Сусветнай сіянісцкай арганізацыі. Заснавальнік даследчага інстытуту, які цяпер носіць ягонае імя.
Ганаровы доктар Ерусалімскага універсітэта, Ганаровы грамадзянін Ерусаліма.
1952 год. Нарадзіўся Уладзімір Крываблоцкі.
Беларускі мастак-манументаліст, жывапісец. Скончыў Рэспубліканскую школу-інтэрнат па музыцы і выяўленчым мастацтве імя Ахрэмчыка (дыпломнай працай стаў вялізны два з паловай метры ў вышыню трыпціх «Хатынь»), Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут.
Маляваць пачаў у дзяцінстве, свае малюнкі дасылаў у газету «Піонэр Беларусі» і тройчы перамагаў у конкурсах.
Асновай творчасці з’яўляецца Беларусь, яе мінуўшчына, людзі, прырода. Прымаў удзел у рэканструкцыі Нацыянальнага акадэмічнага тэатра оперы і балета, аздабленні будынку Нацыянальнай бібліятэкі.
Творы захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, Беларускім гісторыі і культуры, Магілёўскім абласным мастацкім, Віцебскім краязнаўчым музеях.
Яго вітражы ўпрыгожваюць многія будынкі Мінска, Кобрына, Брэста, Цэнтральнага Батанічнага сада, Ушацкага Музея народнай славы, Палаца Культуры Мсціслава. Паліпціх «Рэквіем» памерам 33 м² – у Музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны.
Жывапіс прысвечаны вязням канцлагеру ў Азарычах ствараўся 3,5 гады. За гэту працу быў вылучаны на атрыманне Дзяржаўнай прэміі Беларусі.
«Зямля», мазаіка на фасадзе Брэсцкага электра-механічнага завода
1955 год. Нарадзіўся Уладзімір Вішнеўскі.
Беларускі мастак-графік, кніжны ілюстратар, жывапісец, скульптар, педагог. Акадэмік графікі Беларускай акадэміі выяўленчага мастацтва.
Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Загадчык кафедры графікі Беларускай Акадэміі мастацтваў. Выдатны майстар станковай і кніжнай графікі, працуе ў тэхніках афорта, літаграфіі, тэмперы.
Аўтар шматлікіх графічных серый, сярод іх «Птушкаловы», «Кірмаш спадзяванняў», «Пабудова чалавека», «Туга страчанага сусвету», ілюстрацый да кніг У. Ягоўдзіка, Якуба Коласа, К. Крапівы, А. Разанава, М. Лужаніна, Ф. Дастаеўскага, А. Пашкевіч (Цёткі).
За ілюстрацыі кніг «Вянок беларускіх народных песень» і «Палата кнігапісная» М. Нікалаева атрымаў дыпломы беларускіх рэспубліканскіх конкурсаў «Мастацтва кнігі».
Творы мастака знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва, у прыватных зборах Беларусі і замежжа.
2013 год. Памёр Сакрат Яновіч.
Беларускі, польскі пісьменьнік, публіцыст, грамадскі дзеяч Беласточчыны. Працаваў ў газеце «Ніва», узначальваў Беларускае дэмакратычнае аб’яднанне, займаўся актыўнай літарганізатарскай дзейнасцю. У яго Villa Socrates праходзілі шматлікія беларускія і міжнародныя інтэлектуальныя спатканні.
Аўтар зборнікаў апавяданняў і мініяцюр, каля 30 кніг, сярод якіх «Беларусь, Беларусь», «Доўгая смерць Крынак» і інш. Пераклаў на польскую мову «Вітражы» Я. Брыля, п’есу Я. Шабана «Шрамы» для Драматычнага тэатра імя Я. Вянгеркі ў Беластоку.
2017 год. У Мінску адбыўся «Марш абураных беларусаў» супраць прэзідэнцкага Дэкрэта № 3 і эканамічнай палітыкі ўлад.
Удзельнічала больш за 2 000 чалавек. Арганізатарамі акцыі сталі апазіцыйныя палітыкі М. Статкевіч, У. Някляеў і іншыя. Марш прайшоў ад Кастрычніцкай плошчы па праспекце Незалежнасці да будынка Міністэрства па падатках і зборах Беларусі, каля якога адбыўся кароткі мітынг.
Затым пратэсты перакінуліся на іншыя гарады Беларусі: Гомель, Магілёў(каля 500 чалавек прайшлі па вуліцы Ленінскай), Брэст, Гродна, Віцебск і іншыя. Удзельнікі маршу актыўна даводзілі, што яны не “дармаеды”, і пратэставалі супраць уторгнення непразрыстай дзяржавы ў зоны асабістай свабоды грамадзян.
Дэкрэт № 3 «Аб папярэджанні сацыяльнага ўтрыманства», больш вядомы як Дэкрэт аб дармаедстве, быў выдадзены 2 красавіка 2015 года. Ён не адпавядае Канстытуцыі, міжнародным дагаворам і іншым заканадаўчым актам краіны.
Падобны ўказ быў прыняты ў 1961 годзе ў СССР, там дармаедства адносілі да крымінальна-каральных злачынстваў.
Улады Беларусі рабілі спробы ўвесці падатковы збор з беспрацоўных грамадзян з 2013 года, з ініцыятывы прэм’ер-міністра М. Мясніковіча.
Па інфармацыі раённага аддзела па надзвычайных сітуацыях у раёне ўсталявана сістэма апавяшчэння. Праверка яе спраўнасці можа выклікаць паніку, але МНС просіць захоўваць спакой.
На тэрыторыі горада Шклова і Шклоўскага раёна ўстаноўлены электрасірэны сістэмы апавяшчэння. У мэтах падтрымання сістэмы апавяшчэння ў стане пастаяннай гатоўнасці будзе ажыццяўляцца штомесячны кантроль за яе працаздольнасцю.
У кожны трэці чацвер ці пятніцу месяца сістэма будзе правярацца шляхам кароткатэрміновага запуску электрасірэн (да 5 секунд). Перад кожнай перадачай любой інфармацыі будзе падавацца папераджальны сігнал: “Увага Усім!”
Паколькі ў сувязі з баявымі дзеяннямі на тэрыторыі Ўкраіны гук сірэны можа выклікаць трывогу і нават паніку, начальнік Шклоўскага РАНС Максім КАШО просіць захоўваць спакой і не прадпрымаць якіх-небудзь дзеянняў пры ўключэнні электрасірэннага абсталявання на тэрыторыі раёна.
Падобныя праверкі будуць здзяйсняцца і ў іншых раёнах вобласці.
Марына Уладзіміраўна Несцярук працавала мастаком Музея гісторыі Магілёва, была сябрам Саюза мастакоў Беларусі, аўтарам шматлікіх мастацкіх выставаў. Апошняя яе выстава “Клумбавосень” адкрылася ў Выставачнай зале Магілёва ў лістападзе мінулага года.
Марына Несцярук – аўтар габеленаў, якімі ўпрыгожаная ратуша Магілёва, жыццярадасных і натхняльных мастацкіх палоцен, што шмат разоў былі прадстаўленыя на найлепшых выставах у Магілёве і ў Беларусі. Яна таксама вылучалася выбітным пачуццём выставачнай экспазіцыі – калегі і прафесіяналы вылучалі яе ў лік адной з лепшых у краіне па мастацтве стварэння выстаў. Несцярук раней узначальвала магілёўскае аддзяленне Саюза мастакоў Беларусі.
Габелен Марыны Несцярук “Анёл з сэрцам Хрыста і гербам Магілёва” паводле малюнка невядомага мастака XVII ст. у ратушы
Марыны Уладзіміраўны не стала 15 лютага, пасля працяглай хваробы сэрца. Муж мастачкі – таксама вядомы магілёўскі мастак Юрый Несцярук, мастацтвам займаецца таксама і сын Леанід – адзін з музыкаў знакамітага гурта “Nizkiz”.
Рэдакцыя mogilev.media далучаецца да спачуванняў родным і блізкім Марыны Несцярук.
