Депрессивный Юго-Восток Могилевщины – статистика и анализ, продолжение

Начало нашего лонгрида можно прочитать здесь через VPN.

Указ Лукашенко № 235 “О социально-экономическом развитии юго-восточного региона Могилевской области” возродил надежду у местной власти, субъектов хозяйствования и населения Юго-Восточного региона (ЮВР) Могилевской области на лучшую жизнь. 

Следует заметить, что государство свои обязательства перед ними сдержало, более того, продлило тепличный режим хозяйствования до 2025 года. Во-всяком случае, за первые 4 года хозяйствования в ЮВР вложено 800 млн. рублей, которые должны были положительно повлиять на результаты хозяйственной деятельности, в первую очередь сельскохозяйственных организаций.

Колхозы, поглотившие максимально от разрешенного Указом куска инвестиций, преференций и льгот (включая сельское население в целом), с отдачей в виде физических показателей радовать государство не спешат. 

Возьмем производство зерна по ЮВР. На важность наращивания производства зерна обратил внимание А. Лукашенко: “Зерно сегодня – это практически новое золото или нефть. Может быть, даже будет дороже…” (“Ударны фронт” № 23 ад 23 сакавіка 2022 года). 

Какова же ситуация в зерноводстве юго-восточного региона? Скажем прямо – с точностью до наоборот относительно ожидаемых результатов. Если Могилевская область в целом в 2022 году увеличила производство “нового золота” по отношению к 2015 году на 6,4 %, то хозяйства ЮВР снизили этот показатель на 16,6 %. Рост урожая показали только 2 района – Краснопольский (100,6 %) и Кричевский (108,7 %). А вот  Климовичский район показал “минус” в 37,6 %, Хотимский – “минус” 34,1 %. Климовичский и Костюковичский районы вообще “умудрились” собрать менее 20 ц/га.

А вспомним, с каким пафосом аграрии ЮВР входили в 2020 год – по бизнес-плану в завершающем году действия Указа 235 они должны были удвоить производство зерна.  И пошло, и поехало: вновь назначенная на должность председателя Чериковского райисполкома Александра Михеенко взялась получить 40 000 тонн “золота” или в 2,2 раза больше уровня предыдущего года, председатель Костюковичского райисполкома взялся за получение 42 тысяч тонн (“Сельская газета” № 42 от 11 апреля 2020 г.) или на 83 % больше (с их-то почвами!).

Нужно отдать должное, хозяйства ЮВР в 2020 году произвели зерна к уровню прошлого года на 39 % больше, а вот к уровню 2015 года – 95 %.  Кстати, не выполнили своих громких обязательсв ни Костюковичский (не добрали 11 000 тонн к обещанному), ни Чериковский (- 12 500 тонн) районы.

А ведь Чериковскому району государство тогда подарило 50 единиц высокопроизводительной техники, помогло с азотными удобрениями. Костюковичскому району в 2019 году за счет бюджетов выделено 2,2 млн. рублей, столько же в 2020 только для приобретения сельскохозяйственной техники. В 2020 году полностью район обеспечен удобрениями, из госрезерва выделено 350 тонн топлива. И так по всему ЮВР – что еще нужно для поступательного развития данной территории?

И как объяснить руководству Костюковичского района снижение урожайности зерновых культур с 2015 по 2022 год на 47 %, Климовичского и Чериковского районов на 37 %? 

Зачем выращивать картофель в Климовичском (урожайность в 2021 году 53 ц/га), в Славгородством (60) и в Кричевском (67 ц/га) районах, если точка безубыточности находится на уровне 200 ц/га. 

Кстати, в своих болотах, лесах и на песках Кличевский район получил 405 ц/га, а Бобруйский – 254 ц/га. Видимо, дело не в преференциях, а в уровне хозяйствования. И разумности принимаемых решений, что наглядно показывает состояние дел в животноводстве ЮВР.

Продолжение следует
Фото: vedomosti.ru

Депрессивный Юго-Восток Могилевщины – статистика и анализ

В регион инвестирован миллиард рублей за последние семь лет, но дало ли это положительный результат?

Юго-восточный регион (ЮВР) Могилевской области в последние десятилетия в своем развитии явно депрессивен, с перспективами явно сомнительного характера. Не совсем помогают и Программы его развития, разработанные в русле принятых Указов № 235 от 8 июня 2015 и № 177 от 28 мая 2020 годов.

В ЮВР входит 7 районов: Климовичский, Костюковичский, Краснопольский, Кричевский, Славгородский, Хотимский и Чериковский и 6 из них относятся к пострадавшим от аварии на ЧАЭС. Это один из факторов сокращения населения, потери значительных площадей сельхозугодий, снижения экономической активности субъектов хозяйствования.

Изначально Программа развития ЮВР с рядом льгот, преференций и открытых возможностей для привлечения инвестиций была рассчитана до 2020 года. Но, увы, запланированные результаты не были получены и было принято решение продлить действие Программы до 2025 года. Акцент в Программе по-прежнему сделан на местное сырье, сельское хозяйство, социальную сферу и привлечение инвестиций.

Но и местные руководители должны были обеспечить рост. Например, к 2020 году по сравнению в 2015 годом ожидалось увеличение производства молока на 17 %, производства мяса крупного рогатого скота (КРС) на 41 %, свинины – на 37 %, зерна – на 10 %. Но, главное, должны быть обеспечены условия для повышения качества и уровня жизни населения. С того времени государство в регион вложило около 1 миллиарда рублей и уже впору спросить с местной (коллективной) вертикали за повышенное внимание минского руководства.

А результаты, прямо скажем, не соответствуют надеждам соответствующих органов и населения ЮВР. Особенно бросается в глаза ситуация как раз с динамикой численности местного населения на всей территории “особого” внимания”.

С 2015 по 2022 год население ЮВР сократилось на 11,1 %, в то время как по области на 5,3 %. Особенно пострадали: Краснопольский (меньше уровня 2015 года на 11,6 %), Климовичский (12 %) и Хотимский (13,7 %) районы. Всего регион за 7 лет потерял 14 684 человека – в принципе с карты ЮВР “стерт” по численности Чериковский район.

Еще хуже ситуация с населением сельских территорий. Если по области оно снизилось на 16,5 %, то на территории ЮВР сельских жителей стало меньше на 10 141 человек или на 21,9 %. Фактически по сельскому населению потеряно три таких района, как Краснопольский, Славгородский и Хотимский.

Потенциально экономическое развитие территории можно представить через динамику числа субъектов хозяйствования. Как раз этот показатель в ЮВР выглядит обнадеживающе: за 7 лет количество организаций возросло на 59 или на 6,1 %. При этом подвижки касаются всех районов, кроме Кричевского – там как было 218 организаций в 2015 году, так и осталось в 2022. Наибольший прирост зафиксирован в Славгородском районе – 13,8 % (+16 организаций), в Хотимском – 10,9 % (+11) и Климовичском – 9,7 % (+17) районах. Естественно, одни организации открывались, другие прекращали свою деятельность, но тенденция их роста впечатляет. За первые 5 лет в ЮВР создано 230 коммерческих организаций, на новые места трудоустроено свыше 2500 человек.

Казалось, регион начал выкарабкиваться из патовой ситуации в социально-экономическом развитии и подтверждалось это сказочным планом на период 2020-2025 гг. по обеспечению темпа производства сельскохозяйственной продукции на 196 % (!). И, судя по динамике занятости экономически активного населения, рост производства продукции должен обеспечиваться не менее фантастическим ростом производительности труда. В противном случае мы видим очередной волюнтаристский подход в решении проблем территории с огромными финансовыми затратами без должной отдачи. А отдачу вложенных средств как раз и обеспечивают занятые в экономике работники.

Так вот, за 7 лет, прошедших от начала реализации Указов и разработанных Программ Могилевским облисполкомом занятость в ЮВР уменьшилась на 6 тысяч человек или на 11,5 %. “Сминусовали” по занятости все районы, а в целом регион потерял по занятым полтора Чериковского района.

Особенно тревожная ситуация сложилась в Климовичском – потеряли 1, 7 тыс. работников (15,9 %), Хотимском – 0,7 тыс. (15,2 %), Кричевском – 1, 8 тыс. (13,5 %). Даже Славгородский район, на который пролился “золотой” дождь инвестиций, потерял 400 работников или 7,8 % от занятых. А вот в Краснопольском районе наименьшие потери – 200 работников и 5,6 % – показатель на фоне других районов неожиданный, но и обнадеживающий.

Увы, итоги работы за предыдущий период ЮВР к оптимизму не располагают.

(Продолжение следует)

Фото: planetabelarus.by

На абласным конкурсе выбіралі лепшых міліцыянтаў – расказваем, што на ім было, а чаго не хапала

Кастрычніцкі і чэрыкаўскі сталі лепшымі на Магілёўшчыне і паказалі, што павінен умець рабіць прафесіянал у міліцыі

З работай самых масавых катэгорый работнікаў міліцыі так ці інакш сутыкаецца кожны беларус. І мы ўсе разумеем, як важна, каб міліцыянеры з аднаго боку былі прафесіяналамі, а з іншага – памяталі, што служаць беларускаму народу, умелі падтрымліваць кантакт і вырашаць праблемы простых людзей. 

Сам жа конкурс цікавы яшчэ і тым, што ён паказаў, якія якасці міліцыянераў лічыць важнымі іх міліцэйскае начальства. 

Абласны этап рэспубліканскага конкурсу прафесійнага майстэрства прайшоў у Магілёве на званне “Лепшы ўчастковы інспектар міліцыі” і “Лепшы ўчастковы інспектар па справах непаўналетніх”. Конкурс паказаў, якія якасці патрэбны самым блізкім да народу шэраговым міліцыянерам для нясення службы і чаго ім не хапае. 

Што было

Як сведчыць сайт УУС вобласці спаборніцтвы пачаліся са страявога агляду і экзамену па страявой падрыхтоўцы. Тут усё зразумела. 

Надалей супрацоўнікі міліцыі стралялі з табельнай зброі і дэманстравалі баявыя прыёмы барацьбы. Трэба адзначыць без жартаў, што гэта вельмі актуальныя навыкі менавіта для ўчастковых. Многія думаюць, што толькі АМАП і іншыя спецыяльныя структуры здзяйсняюць захопы і абясшкоджванне злачынцаў. А насамрэч, “пад нож” часцей за ўсё ідуць менавіта работнікі нізавога звяна, а большасць злачынстваў маюць побытавы характар. 

Яшчэ інспектары здавалі іспыты па фізічнай, спецыяльнай і медыцынскай падрыхтоўцы. Без добрай фізічнай формы і спецыяльных навыкаў паспяхова працаваць немагчыма. А ўмець аказаць першую медычную дапамогу, нават прыняць роды, абавязан кожны міліцыянер.  

Завяршыўся дзень спаборніцтвам у аратарскім майстэрстве. Сайт не тлумачыць, у чым заключаўся гэты конкурс. Калі ва ўменні выступаць са сцэны, то гэта, як падаецца, не самае важнае. 

Чаго не было

Што здзівіла, так гэта адсутнасць рэальна важных конкурсаў па вырашэнню канфліктных сітуацый і прымірэнні жыхароў, на недапушчэнне канфліктаў. 

Што рабіць, калі п’яныя не кантралююць сябе, калі муж скардзіцца, на тое, што жонка скрала з іх халадзільніка ягоную каўбасу? Як паводзіць сябе, калі суседзі знізу “пасылаюць” радыяцыю на суседзяў зверху? 

Падобных нестандартных сітуацый у любога ўчастковага некалькі тузінаў. Вось у вырашэнні іх і крыецца прафесіяналізм міліцыянера, які павінен умець без прымянення сілы знайсці выйсце з самай складанай сітуацыі. Хочацца верыць, што падобныя заданні былі ў час экзамена па спецыяльнай падрыхтоўцы. 

Пераможцы

Лепшым участковым інспектарам міліцыі Магілёўскай вобласці стаў маёр міліцыі Яўген Дзянісенка з Кастрычніцкага РАУС г. Магілёва. Другое месца заняла лейтэнант міліцыі Юлія Дзяшук, якая прадстаўляе той жа райаддзел. На трэцім месцы апынуўся капітан міліцыі з Крычава Уладзіслаў Стручкоў.

Сярод участковых інспектараў па справах непаўналетніх лепшым стаў старшы лейтэнант міліцыі Дзяніс Вараб’ёў, які прадстаўляе Чэрыкаўскі РАУС. На другім месцы старшы лейтэнант Ангеліна Казлова з Краснаполля. Замыкае тройку лідараў капітан міліцыі Вікторыя Прымачак з Ленінскага РУУС г. Магілёва.

Радуе, што палова пераможцаў жанчыны. Сусветная практыка паказвае, што калі колькасць жанчын у паліцыі дасягае хаця б 40%, то скарг, карупцыі і канфліктаў у гэтай службе становіцца значна менш. 

Пераможцы будуць абараняць гонар Магілёўскай вобласці на рэспубліканскім этапе конкурсу прафесійнага майстэрства.

фота: mogilev.mvd.by

Дзень у гісторыі. 1 кастрычніка. Міжнародны дзень сеньёраў (пажылых людзей). Дзень нараджэння дзяржаўнага дзеяча ВКЛ Яна Храпавіцкага. Пераход БССР на рэвалюцыйны каляндар

Міжнародны дзень сеньёраў (пажылых людзей, з 1990 года). 

Колькасць людзей групы 65+ у свеце з 1950 года пастаянна расце разам з ростам працягласці жыцця. 

Да 2050 года кожны шосты зямлянін будзе ўзростам старэй за 65 гадоў (гэта 16% насельніцтва), а зараз кожны адзіннаццаты (9%). 

На 1 студзеня 2022 года ў Магілёўскай вобласці жыла 163,6 тысячы сеньёраў – кожны шосты жыхар, большасць з іх – у гарадах (амаль 74%). 

Міжнародны дзень музыкі (з 1975 года). 

Прафесійнае свята ўсіх музыкаў, кіраўнікоў аркестраў, работнікаў філармоній і музыказнаўцаў.

Адным з ініцыятараў установы дня з’яўляецца кампазітар з беларускімі каранямі Дзмітрый Шастаковіч. 

З музыкай чалавецтва знаёма з даўніх часоў. 

У 2000 годзе кітайскія археолагі знайшлі калекцыю музычных інструментаў, якім 2 тысячы гадоў.

На свеце знойдзецца не шмат людзей, якія абыякавыя да музыкі.

Міжнародны дзень кавы (з 2014 года).

Моцны і духмяны напой, які аднаўляе актыўнасць і падымае настрой, даўно заслужыў уласнае свята.

Беларусы паважаюць каву з моманту з’яўлення першых кавярняў у ВКЛ, пасля таго як быў захоплены абоз з зернямі кавы пад час перамогі войск Яна III Сабескага над асманамі.

Але спажыванне застаецца на нізкім ўзроўні: 700 грамаў на чалавека за год. Гэта паказчыкі аўтсайдэра ў Еўропе. 

У Фінляндыі, для параўнання, ужываюць амаль 13 кілаграмаў (1 месца ў Еўропе).

1612 год. Нарадзіўся Ян Антоні Храпавіцкі.

Дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, ваявода віцебскі.

Адміністратар Магілёўскай эканоміі.

Удзельнік 24 соймаў, маршалак соймаў 1665 і 1668 гадоў, член Скарбовага Трыбунала.

Адзін з падпісантаў Андросаўскага перамір’я (1667).

Пакінуў дзённік за 16581685 гады — каштоўную гістарычную крыніцу пра палітычнае жыццё Рэчы Паспалітай, соймы, штодзённае жыццё заможнай шляхты, звычаі і норавы.

 1881 год. Нарадзіўся Міхаіл Станюта

Беларускі жывапісец, педагог. Бацька Стэфаніі Станюты.

Працаваў загадчыкам аддзела выяўленчага мастацтва Галоўпалітасветы Беларусі, сакратаром аб’яднання мастакоў Беларусі (з 1924), Усебеларускага аб’яднання мастакоў (1927-1930).

 Выкладаў маляванне ў школах, мастацкіх студыях і гуртках. 

Адзін з ініцыятараў і арганізатараў Мінскай гарадской мастацкай выстаўкі (1921).

Працаваў у станковым жывапісе і графіцы.

1888 год. Нарадзіўся Лукаш Дзекуць-Малей

Пратэстанцкі прапаведнік, рэлігійны дзеяч, перакладчык, выдавец.

Актыўны ўдзельнік грамадскага жыцця на Гародзеншчыне і ў Заходняй Беларусі. 

Адзін з кіраўнікоў Беларускага нацыянальнага камітэта і старшыня Беларускай школьнай рады ў Гродне.

Пераклаў рэлігійныя працы на беларускую мову, у тым ліку «Новы Запавет і Псальмы». 

Арыштаваны ДПУ 19 чэрвеня 1941 года ў Брэсце.

З 1944 года ў эміграцыі. 

Быў акруговым прэсвітарам баптысцкай царквы ў Гданьску.

1900 год. Нарадзіўся Раман Семашкевіч

Беларускі мастак-жывапісец, графік, скульптар, удзельнік групы «Трынаццаць».

Яшчэ студэнтам маскоўскага Вышэйшага мастацка-тэхнічнага інстытута стаў прызнаным мастаком. 

Яго творы набывалі Пушкінскі музей, Траццякоўская галерэя і іншыя ўстановы.

Пісаў партрэты, пейзажы, сцэны з гарадскога жыцця, жанравыя кампазіцыі. 

Аўтар партрэтаў дзеячаў 1920-1930-х гадоў, Янкі Купалы, Якуба Коласа.

Расстраляны НКУС у 1937 годзе. 

У 1990 годзе ў Маскве адбылася першая пасмяротная выстаўка яго прац.

1929 год. БССР і іншыя саюзныя рэспублікі СССР перайшлі на рэвалюцыйны каляндар.

У каляндарным годзе прадугледжвалася 360 дзён і адпаведна 72 пяцідзёнкі. Астатнія 5 дзён было вырашана лічыць святочнымі.

Тыдзень у 1929-1930 гадах складаўся з пяці дзён, пры гэтым усе працоўныя дні былі падзеленыя на пяць груп, названых па колерах, і кожная група мела свой уласны выходны дзень у тыдзень. 

Нягледзячы на тое, што выходных дзён стала больш, гэтая рэформа была непапулярная, бо значна ўскладняла асабістае, грамадскае і сямейнае жыццё з-за несупадзення выходных дзён розных чальцоў грамадства.

Канчаткова  адменены  26 чэрвеня 1940 года.

1937 год. Нарадзіўся Іван Вашкевіч

Беларускі акцёр, тэатральны дзеяч. Заслужаны работнік культуры.

Акцёр драматычнага тэатра імя Я. Коласа, дырэктар драматычнага тэатра імя Я. Купалы і Літаратурнага музея Петруся Броўкі.

Старшыня Беларускай канфедэрацыі творчых саюзаў.

1937 год. Нарадзіўся Андрэй Мдзівані

Беларускі кампазітар, педагог. Народны артыст Беларусі.

Адзін з заснавальнікаў праграмнай сімфоніі на нацыянальную тэматыку.

Аўтар твораў: балет “Страсці” (“Рагнеда”), музычная камедыя “Дзяніс Давыдаў”, араторыя “Вольнасць”, сімфоніі, уверцюры, паэмы, п’есы, вакальныя цыклы, рамансы, музыка для тэатра і кіно і іншыя.

Належыць да экспрэсіўнага крыла рамантызму.

1942 год. 80 гадавіна з дня нараджэння Наталлі Парошынай. 

Артыстка балета, педагог, заслужаная артыстка Беларусі. 

У якасці салісткі Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі стварыла выразны вобраз Жанчыны ў чорным у балеце “Свет і цені” Г.Вагнера. 

Выканаўца партый у “Балеро” М.Равеля, у “Лебядзіным возеры” П.Чайкоўскага і іншых.

1992 год. Памёр Мікалай Бірыла

Беларускі мовазнавец, лінгвагеограф. 

Акадэмік НАН Беларусі, доктар філалагічных навук, прафесар. 

Даследчык беларускай дыялекталогіі, сучаснай беларускай літаратурнай мовы і культуры мовы, праблем беларускай і славянскай анамастыкі. 

Суаўтар і рэдактар шматтомнага «Лексічнага атласа беларускай мовы», аўтар «Беларускай антрапаніміі».

2022 год. 315 гадоў з дня заснавання Краснаполля (раней – Маластоўка), 79 гадоў з вызвалення ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. 

У рамках мерапрыемстваў запланавана  адкрыццё мемарыяльнай дошкі ў памяць воіну-афганцу Вячаславу Раманенку ў вёсцы Казелье. 

Пройдзе і традыцыйны турнір па стральбе з пнеўматычнай вінтоўкі, прысвечаны памяці героя.

 

У Краснаполлі «Джылі» збіла дваіх дзяцей. Пацярпелым у раённай больніцы не далі рады і іх адправілі ў Магілёў

Дзеці на ровары нечакана выехалі на праезную частку і трапілі пад машыну.

Пацярпелыя дзяўчынка 2008 і хлопчык 2010 году нараджэння забаўляліся, катаючыся ў дваіх на адным ровары.

У нейкі момант яны раптоўна выехалі на праезную частку дарогі, дзе адбылося сутыкненне з аўтамабілем «Джылі», піша мясцовая раёнка «Чырвоны сцяг».

«З рознымі цялеснымі пашкоджаннямі дзеці былі шпіталізаваны ў Краснапольскую ЦРБ (Цэнтральную раённую больніцу, ММ), адтуль – у Магілёўскую абласную дзіцячую больніцу», піша выданне.

Па факце дарожна-транспартнага здарэння праводзіцца праверка.

фота: redflag.by

Хлебныя войны глыбінкі. У Краснаполлі патрабуюць вярнуць у продаж чавускі хлеб, бо чэрыкаўскі нясмачны

Пакуль аграрыі рапартуюць аб тысячах тон жытнёвага ўмалоту, у глыбінцы жыхары Краснаполля вымагаюць ад чыноўнікаў адказу, куды прапаў чавускі хлеб.

Даць рады праблеме ўзялася краснапольская раёнка «Чырвоны сцяг», якая чакае адказу з Магілёўскага аблспажыўсаюзу і Краснапольскага райспажыўтаварыства на актуальнае пытанне землякоў.

Яна адзначае, што на сустрэчах дэпутатаў райсавету з насельніцтвам пытанне аб прычынах адсутнасці чавускага хлеба ў магазінах Краснапольскага райспажыўтаварыства гучыць пастаянна.

«Калі знік з прылаўкаў чавускі хлеб, выбару не засталося. Чэрыкаўскі хлеб купляю вымушана. Пакуль свежы – яшчэ туды-сюды, але, як адразу бохан не з’ясі, то назаўтра рэжаш, а ён рассыпаецца ў крошку і пах непрыемны», – цытуе газета Краснапольскага райвыканкаму гутарку жыхароў ля адной з мясцовых крамаў.

Колькі гадоў таму падобная сітуацыя з хлебам была і ў самім Чэрыкаве. Жыхары з неахвотай куплялі мясцовы, бо, паводле іх, быў ён не смачны. У прыватных гутарках хвалілі хлеба-булачную прадукцыю з Чавус і Магілёва. Яе ў Чэрыкаў прывозілі, але ў недастатковай колькасці. Высветлілася, што квоты былі ўведзеныя мясцовымі чыноўнікамі, каб жыхары разбіралі свой хлеб. Які цяпер не хочуць есці ў Краснаполлі.

фота: chausy.by