H&M (Hennes & Mauritz) – шведская кампанія з найбуйнейшай у Еўропе раздробнай сеткай продажу адзення. Яе крамы ў Беларусі закрыліся ў сакавіку. Пазней планавалася, што гандаль адновіцца ў жніўні.
16 верасня з’явіліся інфармацыя аб адкрыцці крамаў 19 верасня. У каментары аднаму з незалежных інтэрнэт-выданняў у прэс-службе кампаніі адзначылі, што продаж сапраўды адновіцца, але ненадоўга.
«Мы часова зноў адкрыем нашы тры крамы для продажу пакінутых тавараў і будзем трымаць іх адкрытымі на працягу абмежаванага перыяду часу», – давялі ў прэс-службе.
Сетка H&M прыйшла ў Беларусь тры гады таму. У Беларусі тры яе крамы H&M. Два ў Мінску – і адзін у Гродне.
З пачатку вайны ва Ўкраіне больш за 130 кампаній і сэрвісаў спынілі ці абмежавалі працу ў Беларусі. Сярод іх такія вядомыя кампаніі і сэрвісы, як Henkel, Bolt, ІКЕА, JYSK, Adobe, Intel, Airbnb, Booking, Cisco, DHL Express І многія іншыя.
Польшча з 1 верасня ў адзіночку баранілася ад гітлераўскай Германіі. Уварванне савецкага войска прыспешыла паразу Польшчы.
Савецкі Саюз і гітлераўская Германія былі хаўруснікамі. 23 жніўня 1939 гэтыя дзве краіны падпісалі пагадненне, якое падзяліла сферы ўплыву ў сумежных краінах. Усё, што знаходзілася паміж Рэйхам і СССР, было падзелена. Гэты пакт развязаў Другую сусветную вайну.
У 1939 годзе ўсходнія тэрыторыі Польшчы заняла Чырвоная Армія і ўслед за ёю прыйшлі падраздзяленні савецкіх карных органаў, якія распачалі тэрор супраць насельніцтва.
Дзве часткі Беларусі ў выніку захопу краю Савецкім Саюзам аб’яднаналіся. Іх падзел быў узаконены Рыжскай дамоваю 1921 году. Да Польшчы адышла тады заходняя Беларусь, а Ўсходняй яе часткаю завалодала Савецкая Расія.
У выніку вайны 1939 году аб’янаная Беларусь павялічылася да 226 тысяч кв. км, а колькасць насельніцтва склала больш да 10,3 мільёны чалавек.
Рэжым Лукашэнкі ўварванне Савецкага Саюзу ў Польшчу выкарыстоўвае ў прапагандысцкіх мэтах. Для 17 верасня ідэолагамі прыдуманы Дзень народнага адзінства. Да 2021 годзе 17 верасня быў толькі ў назвах вуліц некаторых беларускіх гарадоў.
1590 год. Лідзе нададзенае магдэбургскае права і герб.
Горад вядомы з 1323 года будаўніцтвам мясцовага замка.
Стотысячны горад з развітай прамысловасцю. Цэнтр турызму нацыянальнага значэння.
1784 год. У Нясвіжы паказалі оперу «Агатка, або Прыезд пана».
Паставіў яе кіраўнік нясвіжскай капэлы Ян Голанд. Дырыжыраваў Джаакіна Альберціні, а лібрэта да оперы напісаў князь Мацей Радзівіл.
Адна з першых опер, створаных і пастаўленых у Беларусі ў XVIII стагоддзі.
Напісаная з нагоды прыезду ў Нясвіж караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага.
Мела асаблівую вядомасць і больш за 40 год не сыходзіла са сцэны тэатраў Рэчы Паспалітай.
1774 год. Нарадзіўся Тадэвуш Тышкевіч.
Дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага княства Літоўскага.
Падчас паўстання 1794 года быў ад’ютантам Якуба Ясінскага, кіраваў атрадам у Вільні. Удзельнік абароны Прагі (прадмесце Варшавы).
За ўдзел у Аўстра-французскай вайне 1809 года ўзнагароджаны ордэнам «Віртуці Мілітары».
У вайну 1812 ваяваў на баку французаў, генерал кавалерыйскай брыгады, удзельнічаў у баях пад Мірам, Смаленскам, у Барадзінскай бітве.
Падчас паўстання 1830–1831 гадоў узначаліў Часовы паўстанцкі ўрад Літвы, на чале паўстанцкіх войск штурмаваў Вільню.
Памёр у Парыжы.
1787 год. Прынята Канстытуцыя ЗША.
Прынята Канстытуцыйным канвентам у Філадэльфіі.
Канстытуцыя ЗША – самы кароткі ў свеце асноўны закон.
Мае прэамбулу і 7 артыкулаў, і з некаторымі змяненнямі (27 паправак) дзейнічае па сёння.
1898 год. Нарадзіўся Павел Крынчык.
Беларускі дзеяч у міжваеннай Польшчы, публіцыст.
Удзельнік Таварыства беларускай школы, член яе Галоўнай управы.
Адзін з арганізатараў і член Галоўнага сакратарыята клуба «Змаганне».
За грамадскую дзейнасць арыштоўваўся польскімі і савецкімі ўладамі.
Вязень Калымскіх лагераў.
1907 год. Нарадзіўся Сяргей Дзяргай.
Паэт і перакладчык.
Працаваў у часопісах «Полымя», «Вожык»
Аўтар 9 зборнікаў паэзіі.
Перакладаў на беларускую мову творы замежных літаратараў.
Савецкімі карнымі органамі арыштоўваўся ў 1935 годзе. За «антысавецкую агітацыю» асуджана да 3 гадоў папраўчых лагераў. У 1939 годзе зноў арыштаваны і высланы ў Казахстан.
Пахаваны на Паўночных могілках Мінску. Рэабілітаваны ў 1992 годзе.
1912 год. Нарадзіўся Максім Танк (Яўген Скурко).
Класік беларускай літаратуры.
Не прымаў сацыялістычны рэалізм. Не цураўся бел-чырвона-белага сцяга, падтрымліваў мову і нацыянальную сімволіку, выступіў супраць вынікаў рэферэндуму 1995 года.
Многія вершы паэта пакладзены на музыку, перакладзеныя на іншыя мовы.
Яго імя нададзена Беларускаму дзяржаўнаму педагагічнаму ўніверсітэту, Мінскаму педагагічнаму каледжу, Сваткаўскай школе, што ў Мядзельскім раёне, і Мядзельскай раённай бібліятэцы.
У Мядзеле стаіць помнік пісьменніку.
1949 год. Нарадзіўся Генадзь Карпенка.
Навуковец і палітык.
На пасадзе старшыні Маладзечанскага гарвыканкаму (1991-1994) правёў дэсаветызацыю гарадской тапанімікі, эканамічныя пераўтварэнні, ініцыяваў правядзенне музычнага і тэатральнага фестываляў, стварэнне футбольнага клубу.
Быўшы намесніка Старшыні Вярхоўнага Савету кіраваў спробай імпічменту Лукашэнкі.
Памёр 6 красавіка 1999 года ў шпіталі.
1959 год. Нарадзіўся Сяргей Дубавец.
Журналіст, літаратар.
Пісаў для газет «Люстра дзён», слонімскай «Набойні», талакоўскага «Бурачок», бюлетэня Таварыства маладых літаратараў «Тутэйшыя» – «Кантроль», газеты «Навіны БНФ».
Рэдактар газеты «Свабода», галоўны рэдактар «Нашай Нівы».
Масон. Вялікі майстар Вялікай ложы Беларусі.
Аўтар шматлікіх твораў, прадмоў да кніг.
Узнагароджаны медалямі Літвы, імя Алеся Адамовіча Беларускага ПЭН-цэнтру, 100 гадоў БНР.
Лаўрэат многіх літаратурных прэміяў.
1985 год. Памёр Васіль Гарбацэвіч.
Адзін з заснавальнікаў беларускай савецкай драматургіі.
Выкладаў беларускую мову і літаратуру ў Магілёўскім педагагічным тэхнікуме (1924-1929).
Арганізатар і кіраўнік Магілёўскай філіі «Маладняка» (1925–1928).
Аўтар шматлікіх п’ес, якія ставіліся беларускімі тэатрамі.
Аўтар успамінаў пра сустрэчы з Максімам Багдановічам у Яраслаўлі.
2013 год. Памёр Віктар Маркавец.
Беларускі мастак-жывапісец.
Быў удзельнікам дысідэнцкай групы беларускай інтэлігенцыі «На Паддашку». Быў сябрам незалежнай суполкі мастакоў «Пагоня».
У яго творчай майстэрні ладзіліся першыя паседжанні Сойму БНФ «Адраджэньне».
Рэканструяваў партрэты знаных дзеячаў беларускай гісторыі і культуры. Аўтар серыі работ, прысвечаных Кастусю Каліноўскаму.
У публікацыі выкарыстаныя звесткі з рэсурсу «Вікіпедыя» і іншых адкрытых у інтэрнэце крыніцаў
Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, медыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.
Сяргей Канавалаў
Асуджаны да 15 гадоў калоніі ўзмоцненага рэжыму і штрафу ў 9600 рублёў.
Праваабаронцы называюць Канавалава «рэйкавым партызанам». Паводле іх, на закрытым працэсе яго абвінавацілі ў «наўмысных дзеяннях, накіраваных на ўзбуджэнне нацыянальнай і іншай сацыяльнай варожасці» і «падрыхтоўцы да ўчынення акту тэрарызму і наўмыснаму прывядзенню ў непрыдатны стан сродкаў сувязі».
Старшыняваў на працэсе суддзя з Віцебску Яўген Буруноў.
Канавалаў працаваў на Віцебскай дыстанцыі сігналізацыі і сувязі чыгункі. 6 сакавіка 2022 году яго схапілі за «падрыхтоўку акту тэрарызму». Згодна з дадзенымі МУС, мужчына нібыта планаваў пашкодзіць сістэмы, якія адказваюць за бяспеку чыгуначнага руху.
7 ліпеня КДБ унёс Канавалава ў «спіс тэрарыстаў».
Яму 50 гадоў. Праваабарончай супольнасцю ён прызнаны палітзняволеным.
Павел Белагалоў
Асуджаны да 2,5 гадоў калоніі агульнага рэжыму і штрафу ў 3,2 тысячы рублёў.
Паводле праваабаронцаў, нагодай для крымінальнага пераследу сталі каментары пра «справу Зельцара».
Справу на жыхара Магілёва разглядаў суд Дрыбінскага раёну.
Інцыдэнт з Зельцарам адбыўся 28 верасня 2021 году. У КДБ тады паведамілі, што ў Мінску падчас рэйду быў смяротна паранены супрацоўнік ведамства. Сілавікі ў адказ адкрылі агонь і застрэлілі жыхара кватэры.
Пазней стала вядома, што ім аказаўся Андрэй Зельцар, супрацоўнік кампаніі EPAM Systems.
За каментары ў сацсетках у «справе Зельцара» затрымалі ўжо каля 200 чалавек.
Арсеній Дзядок
Асуджаны да 3 гадоў абмежавання волі ва ўстанове адкрытага тыпу – «хіміі».
Паводле праваабаронцаў, справу на 19-гадовага хлопца разглядаў суд Савецкага раёну Мінску.
Яго абвінавацілі ва ўдзеле ў пратэстах 2020 году. Ён, нібыта, «блакаваў рух грамадскага транспарту і выкрыкваў лозунгі».
Сцяпан Латыпаў
На 2 гады пераводзяць адбываць пакаранне на турэмны рэжым.
Паводле праваабаронцаў, зрабіць больш жорсткімі ўмовы пакарання для Латыпава пастанавіў суд Івацэвіцкага раёну. Працэс быў распачаты з ініцыятывы адміністрацыі папраўчай калоніі № 22.
Праваабаронцы пішуць, што на знак пратэсту супраць парушэння сваіх правоў у няволі Латыпаў «глытаў лязо і рэзаў вену на руцэ». За гэта атрымаў 17 дзён штрафнога ізалятару.
Праваабарончай супольнасцю Латыпаў прызнаны палітзняволеным.
Дзмітрый Семчанка
Асуджаны на 15 дзён адміністрацыйнага арышту.
Паводле праваабаронцаў, былога тэлевядоўцу і экс-кіраўніка прэзідэнцкага пула на АНТ абвінавацілі ў «дробным хуліганстве».
Ягоную жонку, Юлію, аштрафавалі на 960 рублёў (30 базавых велічыняў) за рэпосты з «экстрэмісцкіх» каналаў.
Абодвух схапілі 15 верасня.
Семчанка ўжо няволіўся пад адміністрацыйным арыштам у верасні 2020 году. Тады яго кінулі за краты таксама на 15 дзён.
Уладзіслаў Багамольнікаў
Асуджаны на 15 дзён адміністрацыйнага арышту.
Паводле праваабаронцаў, нагодай для пераследу сталі, нібыта, пашырэнні допісаў з «экстрэмісцкіх» тэлеграм-каналаў.
Святар славуты тым, што праводзіў службу на «Плошчы Перамен» па Раману Бандарэнку. Таксама ён абвяшчаў галадоўку ў падтрымку палітвязня Ігара Лосіка.
Багамольнікаў – выкладчык Мінскай духоўнай акадэміі.
Андрэй Ільеня
Асуджаны на 10 дзён адміністрацыйнага арышту.
Праваабаронцам пра зняволенне журналіста «Прэсбола» стала вядома ад яго калегі. Што стала нагодай для арышту не вядома.
Ільеня каментуе матчы чэмпіянату Беларусі на беларускай мове.
Міжнародны саюз біятланістаў працягнуў адхіленне расійскіх і беларускіх спартоўцаў ад міжнародных спаборніцтваў. Пра тое гаворыцца ў паведамленні, апублікаваным на старонцы International Biathlon Union у Twitter.
«Кангрэс падтрымаў запыт Выканаўчага камітэту па адхіленні расійскай і беларускай федэрацыі пакуль яны не прадэманструюць сваю поўную прыхільнасць падтрымцы і прасоўванню мэтаў і прынцыпаў IBU», – гаворыцца ў допісе.
Рашэнне было падтрымана 40 галасамі. Адзін быў супраць, чацвёра – устрымаліся.
Днём раней, Міністр спорту і турызму Беларусі Сяргей Кавальчук заявіў, што не чакае пазітыўнага рашэння наконт удзелу беларускіх спартоўцаў у спаборніцтвах пад эгідай Міжнароднага саюзу біятланістаў. На ягоны погляд, «у спорт умяшалася палітыка».
«Мы супраць палітыкі ў спорце. Беларусь правяла чэмпіянат Еўропы ў 2019 годзе, пасля гэтага Эстонія ў 2020 годзе не змагла правесці турнір з-за адсутнасці снегу. Падставілі плячо, узялі мы на сябе ўсе выдаткі і правялі чэмпіянат Еўропы. Вось, нам сказалі дзякуй за працу, якую мы зрабілі», – адзначыў урадовец у каментары БелТА.
У лютым, пасля нападу расійскіх войск на Ўкраіну, IBU забараніў расіянам і беларусам на міжнародных спаборніцтвах выступаць пад нацыянальнай сімволікай. У сакавіку наагул адхіліў зборныя гэтых краінаў ад спаборніцтваў.
Адзначаецца ад 1994 году з ініцыятывы Арганізацыі Аб’яднаных Нацыяў.
16 верасня 1987 года 36 краін падпісалі дакумент, згодна з якім краіны-ўдзельніцы меліся абмежаваць і цалкам спыніць вытворчасць азонаразбуральных рэчываў. У 1994-ым 16 верасня абвясцілі Днём аховы азонавага слою.
Азонавы слой Зямлі мае таўшчыню 5 сантыметраў і паглынае біялагічна актыўнае сонечнае выпраменьванне і інфрачырвоныя хвалі, забяспечвае ўмовы для існавання ўсіх жывых арганізмаў.
У сучасным свеце назіраецца рэзкае падзенне зместу азону ў зямной атмасферы, ствараюцца «азонавыя дзіркі».
Згодна з графікам паэтапнай адмовы ад азонаразбуральных рэчываў развітыя краіны павінны спыніць іх выкарыстанне да 2030 году, а ўсе астатнія – да 2040.
1668 год. Кароль польскі і вялікі князь літоўскі Ян Казімір Ваза адрокся ад гаспадарання ў краі.
Ён – апошні кароль і вялікі князь з дынастыі Вазаў.
У час яго панавання адбыліся разбуральныя войны з Маскоўскай дзяржавай, казакамі, Швецыяй.
Пры ім былі страчана Прусія, Смаленскае ваяводства, Кіеў і левабярэжная Украіна.
Агульны гаспадарчы заняпад дзяржавы, няўдачы ў войнах, аслабленне міжнароднага становішча, напружаныя адносіны з магнатамі і шляхтай прывялі да адрачэння яго ад трону і эміграцыі ў Францыю.
1697 год. Аўгуст Моцны стаў каралём польскім і вялікім князем літоўскім.
Курфюрст саксонскі. Быў каралём польскім і вялікім князем літоўскім у 1697-1706 і 1709-1733 гадах.
Як саюзнік Пятра I, уцягнуў Рэч Паспалітую ў Паўночную вайну, што прывяло да баявых дзеянняў на тэрыторыі краіны, вялікіх страт беларускага насельніцтва, заняпаду краіны.
Пры ім пачалося актыўнае ўмяшанне Расіі, Прусіі, Аўстрыі і Францыі ва ўнутраныя справы, над краінай была ўстаноўлена пратэкцыя Расіі.
Была максімальна абмежавана колькасць войскаў – Польшчы да 18 тысяч і ВКЛ да 6 тысяч.
Кароль больш клапаціўся пра развіццё Саксоніі, і Рэч Паспалітую падпарадкоўваў гэтым мэтам.
1781 год. Рускім Сенатам зацверджаны новы герб Магілёва «яздзец на кані ў чырвоным полі».
Магілёў вярнуў сабе герб з элементам былога дзяржаўнага герба «Пагоня».
Па першым падзеле Рэчы Паспалітай, у 1772-1781 гадах, выява «Пагоні» на гарадскім гербе расійскай уладаю была замененая двухгаловым арлом.
1859 год. Нарадзіўся Браніслаў Эпімах-Шыпіла.
Дзеяч беларускага нацыянальнага руху, выдавец, фалькларыст, мовазнаўца.
Валодаў больш чым 20 мовамі
Ачольваў беларускі культурны рух у Пецярбургу, прымаў удзел у стварэнні беларускага выдавецтва «Загляне сонца і ў наша аконца».
Абгрунтоўваў правы беларускага народу на самастойнае нацыянальнае развіццё.
Працаваў старшынёй камісіі Інстытуту беларускай культуры па складанні слоўніка жывой беларускай мовы.
Складальнік унікальнай рукапіснай хрэстаматыі беларускай літаратуры.
Арыштаваны савецкімі карнымі органамі ў 1930 годзе па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Утрымліваўся ў няволі два месяцы. Вымушаны быў з’ехаць з Мінску. Асеў у Ленінградзе (цяпер Санкт-Пецярбург, Расія), дзе і памёр.
1891 год. Нарадзіўся Антон Баліцкі.
Дзяржаўны дзеяч, публіцыст.
Народны камісар асветы савецкай Беларусі, адзін з актыўных дзеячаў палітыкі беларусізацыі.
Удзельнічаў у распрацоўцы і стварэнні сістэмы сярэдняй і вышэйшай адукацыі.
Аўтар артыкулаў па пытаннях нацыянальнай і культурнай палітыкі.
Правадзейны сябра Інстытуту беларускай культуры, старшыня секцыі беларускай мовы і літаратуры.
Двойчы арыштоўваўся савецкімі карнымі органамі. Расстраляны ў 1937 годзе.
1931 год. Нарадзіўся Пётр Лысенка.
Археолаг, даследчык культуры дрыгавічоў і Тураўскай зямлі.
Вывучаў курганы і старажытныя гарады краіны.
Вынікам яго даследаванняў сталі адкрыццё археалагічнага музею «Бярэсце» і Тураўскі археалагічны музей-павільён.
Аўтар манаграфіяў і звыш 150 навуковых артыкулаў.
Працяглы час быў старшынём палявога камітэту Інстытуту гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
1938 год. Нарадзіўся Віктар Дашук.
Кінарэжысёр-дакументаліст.
Паводле яго сцэнарыяў, знята больш 80 твораў, у тым ліку «Василь Быков. Восхождение», «Витебское дело», забароненых у Беларусі «Ночь длинных ножей», «Репортаж из клетки для кроликов».
Зняў фільмы паводле твораў Алеся Адамовіча «Я з вогненнай вёскі» і Святланы Алексіевіч «У войны не женское лицо».
1940 год. Памёр Сяргей Паўловіч.
Публіцыст, грамадскі і культурны дзеяч, дырэктар Віленскай беларускай гімназіі.
Адзін з кіраўнікоў Таварыства беларускай школы.
Аўтар школьных падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў.
Аўтар прац па самаадукацыі і хатнім выхаванні, культурна-асветнай рабоце, рэлігійнай адукацыі.
Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1930 і 1933 гадах.
Выдавец дзіцячага часопісу «Снапок».
1967 год. 70-годдзе Магілёва.
Адзначалі два дні – 16-17 верасня.
У горадзе з’явіўся сквер 700-годдзя Магілёва перад кінатэатрам «Космас».
1999 год. Знікненне апазіцыйнага палітыка Віктара Ганчара і прадпрымальніка Анатоля Красоўскага.
На меркаваным месцы знікнення былі знойдзеныя аскепкі шкла аўтамабіля Красоўскага і кроў зніклых.
У студзені 2003 года пракуратура Мінска прыпыніла расследаванне крымінальнай справы па факце знікнення Ганчара і Красоўскага.
У снежні 2019 года Deutsche Welle выпусціла дакументальны фільм, у якім былы супрацоўнік спецпадраздзялення МУС Беларусі Юрый Гараўскі кажа, што менавіта яго падраздзяленне арыштавала, вывезла і забіла Захаранку, а пазней Ганчара і Красоўскага.
У публікацыі выкарыстаныя звесткі з рэсурсу «Вікіпедыя» і іншых адкрытых у інтэрнэце крыніцаў
Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, медыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.
Ілля Давыдзенка, Марына Маркевіч, Ганна Кісялёва, Віктар Хімарод, Максім Мацулевіч
Асуджаныя.
Давыдзенка – 3 гады калоніі;
Маркевіч – 2,5 гады;
Кісялёва – 1,5 гады;
Хімарод – 1,5 гады;
Мацулевіч – 1,5 гады.
Паводле праваабаронцаў, суддзя Сяргей Кацар абвінаваціў іх у «абразе Лукашэнкі», а Іллю Давыдзенка і Марыну Маркевіч яшчэ і ў «арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, што груба парушаюць грамадскі парадак, альбо актыўны ўдзел у іх».
Усе асуджаныя праваабарончай супольнасцю прызнаныя палітзняволенымі. На абвяшчэнні прысуду яны былі ў кайданках і іх суправаджалі шасцёра канваіраў.
Нагодаю для пераследу стала спаленне пудзіла і ўдзел у пратэстах.
Павел Наздра
Асуджаны да 2 гадоў калоніі агульнага рэжыму.
Паводле праваабаронцаў, яго абвінавацілі ў садзейнічанні экстрэмісцкай дзейнасці. Нагодаю для пераследу стала перасыланне аднаму з тэлеграм-каналаў інфармацыі аб перасоўванні расійскіх войскаў у Мазыры.
Справу на Наздру разглядаў Гомельскі абласны суд. На працэсе старшынявала суддзя Людміла Грынько.
Праваабаронцы пішуць, што Павел Наздра – экалагічны актывіст з Мазыру, быў затрыманы 11 мая і ўтрымліваўся да суду пад вартаю.
Міхаіл Макараў, Вікторыя Гулькова
Асуджаныя на 15 дзён адміністрацыйнага арышту.
Праваабаронцы пішуць, што сілавікі апублікавалі «пакаянае відэа» з адвакатам Макаравым. У ім ён кажа, што «зліваў дадзеныя экстрэмісцкаму фармаванню» і ўступіў у «план »Перамога«.
Пазней на праўладным канале з’явіўся запіс з затрыманымі адвакатамі Вікторыяй Гульковай і Настай Сагановіч.
Дзмітрый Семчанка
Затрыманы.
Паводле праваабаронцаў, пра зняволенне былога тэлевядоўцы і экс-кіраўніка прэзідэнцкага пула на АНТ стала вядома ад яго жонкі.
Семчаенка ў верасні 2020 года адседзеў 15 дзён адміністрацыйнага арышту.
Прычынамі здарэння называецца «парушэнне правілаў эксплуатацыі тэхнікі».
«Падчас правядзення планавых заняткаў у 72-м гвардзейскім аб’яднаным навучальным цэнтры падрыхтоўкі прапаршчыкаў і малодшых спецыялістаў у выніку парушэння правілаў эксплуатацыі тэхнікі вайсковец, інструктар ваджэння, атрымаў траўму, несумяшчальную з жыццём», – гаворыцца ў паведамленні прэс-службы Міністэрства абароны.
Адзначаецца, што камісіяй Міністэрства абароны ва ўзаемадзеянні з прадстаўнікамі праваахоўных органаў праводзіцца праверка па высмятленні прычын і ўмоваў здарэння.
Ксенія Палаш кінула жыццё ў сталіцы і перабралася ў мясцовую вёску Коханаўка. Як яна апавядае ў сваім відэа, з сям’ёю пераехала ў сельскую мясцовасць, пачуўшы заклікі «аб малой радзіме і, што трэба падымаць сяло».
Пражыўшы ў Коханаўцы два гады жанчына сутыкнулася з праблемамі, якім не змагла даць рады ўлада, таму яна наважылася звярнуцца да Лукашэнкі.
У Ксеніі Палаш тры пытанні: каб ёй далі лішак зямлі, не закрывалі ў аграгарадку дзіцячы садок ды правялі высакахуткасны інтэрнэт.
Не даюць зямлю нават у арэнду, «бо яна калгасная». А вяскоўка дужа прасіла.
Па словах Ксеніі Палаш, у 2016 годзе «яны сталі шукаць сабе жытло ў Мінскай вобласці». Паводле жанчыны, у 2018-ым, пачуўшы анансаванні году Малой радзімы, яе зацікавіла адна з праграмаў.
Да 2020 году яна чакала пакуль праграму аформяць «па закону», але пачалася пандэмія каранавірусу і ў «Мінску стала не магчыма знаходзіцца». Тады, кажа Ксенія, удалося падшукаць дом у Коханаўцы. Па яе словах, цэлы год сям’я займалася ўпарадкаваннем пляцоўкі пад гаспадарку.
Спробы разжыцца лішкам зямлі не далі плёну. Жанчына звярталася ў адпаведныя дзяржаўныя ўстановы. Уладальнік поля, якое побач, гатовы арандаваць гектар зямлі, але толькі юрыдычнай асобе.
Ксенія напісала ў адміністрацыю Лукашэнкі. Адтуль зварот накіравалі ў Асіповіцкі райвыканкам. Мясцовыя чыноўнікі адпісалі, што яе пытанне адправілі ў Магілёўскую землеўпарадкавальную службу. Жанчына кажа, што цягам трох месяцаў з райвыканкаму ёй не адказваюць.
Паўторны ліст, кажа Ксенія, з адміністрацыі Лукашэнкі адправілі ў Магілёўскі аблвыканкам. Той адпісаў, што яна не можа разлічваць на лішні кавалак зямлі.
«Звярнуцца больш няма да каго!», – канстатуе Ксенія Палаш.
Яна кажа, што ў яе толькі 18 сотках зямлі і на іх яна не можа весці паўнавартасную сельскую гаспадарку.
Зачыняюць дзіцячы садок, а каб дабрацца да новага «транспартныя зносіны адсутнічаюць».
Ксенія Палаш цвердзіць, што ў аграгарадку Карытнае, які побач з Коханаўкай, закрываюць дзіцячы садок. Па яе словах, каб дабрацца ў новы, які, як яна мяркуе, будзе ў пасёлку Глуша, дзе і школа, трэба больш за чатыры гадзіны. Ехаць у Глушу трэба праз Бабруйск, бо іншай дарогі няма. Але, ставіць пытанне вяскоўка, як вярнуцца назад?
«Ладна ў мяне ёсць машына, – адказвае яна і зноў пытаецца. – Але, як быць людзям, якія жывуць у аграгарадку Карытнае? У іх няма машын, але дзеці ёсць!».
Паводле яе, закрыццё садка вялікая праблема, бо мясцовыя губляюць і працоўныя месцы.
«Мы знішчым вёску адназначна, – настойвае аўтарка відэа. – Яе і так замала засталося. У нашай вёсцы толькі дзесяць чалавек. У аграгарадку больш. Як прыедзе моладзь? Калі яна не зможа дзіця аддаць у садок?».
Адсутнічае «добры інтэрнэт», бо з яго дапамогай «можна падключыць сістэму «разумны дом», а з ёю лягчэй упраўляцца з гаспадаркай.
Ксенія Палаш тлумачыць, што праблема ў вёсцы з высакахуткасным інтэрнэтам. Яна дзівіцца, што яго няма, калі «мы ўсё жывём у 21 стагоддзі».
Па яе словах, «за 400 мэтраў ад дому ёсць лінія «Белтэлекаму». Адтуль адпісалі, што правесці лініі няма тэхнічнай магчымасці.
«Мне хацелася б чытаць навіны з праўдзівых крыніцаў, камунікаваць з сябрамі, глядзець фільмы і навучацца чамусьці новаму. І вядома, мець «разумны дом», каб можна было б птушку карміць і паіць», – тлумачыць гаспадыня гаспадаркі.
Падсумоўваючы свой аповед Ксенія Палаш адзначае, што прыехалі ў вёску, бо «пачулі заклікі аб малой радзіме, што трэба падымаць сяло».
«У нас тут дзясятак жылых дамоў. А вёска ўсё пусцее і пусцее. Дужа балюча і крыўдна глядзець на тое, што мы маглі б нешта змяніць, але мы не можам», – падкрэслівае Ксенія Палаш у звароце да Лукашэнкі.
На такіх камісіях людзі вымушаныя тлумачыць з чаго жывуць, каб не плаціць 100 працэнтаў камуналкі. Іх чыноўнікі настойліва заклікаюць афіцыйна працаўладкавацца.
У Мсціславе камісія па каардынацыі працы ў садзейнічанні занятасці насельніцтва пачала аналізаваць базу дадзеных працаздольных грамадзян, не занятых у эканоміцы, за трэці квартал 2022 года.
«Набліжаецца ацяпляльны перыяд. Жыхары раёну, не занятыя ў эканоміцы, будуць абавязаны аплачваць паслугі з кампенсацыяй затрат на гарачае водазабеспячэнне, цеплазабеспячэнне, газазабеспячэнне ў поўным аб’ёме. У сярэднім плата за гарачую ваду, ацяпленне, газ, вырасце прыкладна ў пяць разоў, – тлумачыць мясцоваму інтэрнэт-рэсурс Mstlife старшыня Мсціслаўскага райсавету і кіраўніца камісіі Алена Клеянкова.
Як вынікае з публікацыі раёнкі, камісія займаецца спраўджаннем спісаў, каб пазбегнуць памылак у неабгрунтаваным уключэнні жыхароў раёну ў базу дадзеных незанятага ў эканоміцы насельніцтва. Адзначаецца, што беспрацоўным прапанаваныя варыянты працы і яны накіраваны да наймальнікаў.
У Мсціслаўскім раёне няма буйных прадпрыемстваў. Мясцовая эканоміка трымаецца на працы сельгаспрадпрыемстваў, камунальных арганізацыяў ды прыватным бізнесе. Людзі радуюцца заробку ў 700 рублёў на рукі. Многія выязджаюць зарабляць у суседнюю Расію.
Дэкрэт «Аб папярэджанні сацыяльнага ўтрыманства» нормы якога вызначалі, хто працаўладкаваны, а хто не, быў прыняты ў 2015 годзе. Лукашэнка запатрабаваў ад ураду «неадкладна паставіць на ўлік дармаедаў і прымусіць іх працаваць». У 2017 годзе «дэкрэт аб дармаедах» выклікаў масавыя пратэсты. Закон падправілі і змянілі назву: «Аб садзейнічанні занятасці насельніцтва». Цяпер замест штрафаў прапануецца працаўладкаванне, а калі гэта не спрацоўвае, то «беспрацоўнага» страшаць 100 працэнтнай аплатай камунальных паслугаў.
“Трапіла колам у яміну і ў гэты момант з рота нешта вылецела. Аказалася, гэта была ўстаўная сківіца”.
Першую веладарожку ў Чэрыкаве пабудавалі ў 2017 годзе – усяго нейкіх пяць гадоў таму, паведамляемясцовая раёнка. Яе маршрут быў адмыслова пракладзены паміж воркаўт-пляцоўкамі, размешчанымі каля гарадскога возера, на стадыёне і каля школы №1. Дарожка знаходзіцца ў самым цэнтры горада,
Сучасны стан веладарожкі лепш за ўсё апісвае карціна, сведкам якой стала аўтар нарыса пра яе ў раённай прэсе, журналістка Надзея Казанкова.
“Пакуль я ледзь ішла па дарожцы на абцасах, выварочваючы ногі аб камяні, якія там тырчаць, мяне імкліва абагналі дзве жанчыны “ва ўзросце”. – піша Надзея Казанкова – Абедзве былі на веласіпедах і для іх узросту, скажу я вам, ліха імчалі да вуліцы Касманаўтаў. Пры гэтым жанчыны бурна абмяркоўвалі нейкую жыццёвую сітуацыю. У адзін з момантаў адна з іх зрабіла няўдалы манеўр, патрапіла колам у яму, і ў гэты момант на паўслове ў яе з рота нешта вылецела. Аказалася, гэта быў зубны пратэз, прасцей кажучы, устаўная сківіца. Сама, дзякуй Богу, не ўпала. Пажылая жанчына так хутка, наколькі змагла, спынілася і падняла “страту”. Але далей гэты ўчастак веласіпеднай дарожкі абедзве пераадольвалі спешыўшыся і моўчкі.”
Вострыя гравійныя камяні, яміны амаль на ўсю шырыню дарожкі, а часам і арматура на ўзбочынах. У выніку веладарожкай не ў стане карыстацца не толькі раварысты, але і звычайныя мінакі. Акрамя гаротнага стану, яна не адпавядае і самаму мінімальнаму патрабаванню да падобных камунікацый – не абсталяваная адмысловымі дарожнымі знакамі, якія абмяжоўваюць выкарыстанне дарожкі толькі веласіпедыстамі.
