Пятнаццаці- і шаснаццацігадовыя падлеткі, адзін хлопец і тры дзяўчыны ў снежні мінулага года вырашылі атрымаць новыя ўражанні і наеліся мухамораў – паведамляе прэс-служба Дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз. Устаноўлена, што адзін з хлопцаў набыў сушаныя мухаморы масай 30 гр на інтэрнет-сайце. З іх прыкладна 25 гр падлеткі спажылі на чацвярых, елі лыжкай, запіваючы вадой.
Аднак замест чаканага эфекту неўзабаве ўсе чацвёра адчулі сябе дрэнна, сталі губляць прытомнасць. Каля палуначы «хуткая дапамога», якая прыбыла па выкліку, даставіла ўсіх у лякарню, дзе іх шпіталізавалі ў рэанімацыйнае аддзяленне. У бальніцы маладым людзям пастаўлены дыягназ “вострае пераральнае атручэнне мухаморамі”.
Фота: прэс-служба Дзяржаўнага камітэта судовых экспертыз.
1 лютага ў 3 гадзіны ночы здарыўся пажар у адным з кабінетаў новага інфекцыйнага корпуса Магілёўскай гарадской бальніцы №1 па вуліцы Акадэміка Паўлава – паведамляе прэс-служба МНС. Будынак інфекцыйнага корпуса не эксплуатуецца – толькі ідзе яго будаўніцтва. Персанал і пацыенты ў ім адсутнічаюць. Гарэнне адбывалася ў вучэбна-метадычным кабінеце на шостым паверсе. У выніку пажару пашкоджана медыцынская маёмасць, якая складуецца, закурана памяшканне кабінета. Пацярпелых няма. Прычына пажару высвятляецца.
Інцыдэнт адбыўся раніцай 26 студзеня – супрацоўнікі ДАІ спынілі двух механізатараў у раёне дома №3 па праспекце Шмідта ў Магілёве. У абодвух работнікаў Дарожна-маставога прадпрыемства аказалася 0,8-1 праміле алкаголю. Як паведамілі ў ведамстве, перад пачаткам працоўнай змены трактарысты праходзілі медыцынскае асведчанне і былі цвярозымі. Гэта значыць, што алкаголь яны ўжывалі ўжо на працоўным месцы, падчас начной змены. У службовыя абавязкі работнікаў уваходзіла ўборка вуліц і ямачны рамонт на дарогах горада.
Дзеля прадухілення далейшых падобных выпадкаў кіраўніцтва ДМП вырашыла рабіць рэгулярныя рэйды па сваіх супрацоўніках на працоўныя месцы, а таксама ўвесці практыку медыцынскага асведчання пасля заканчэння змены. Праштрафіўшыяся трактарысты-прыбіральшчыкі былі звольненыя.
Пажылой жыхарцы абласнога цэнтра патэлефанавалі невядомыя і расказалі, што яе дачка нібыта стала вінаватай у ДТЗ з пацярпелымі – паведамляе Тэлеграм-канал прэс-службы магілёўскага УУС. Для яе вызвалення ад крымінальнай адказнасці нібыта патрабавалася буйная сума. Нягледзячы на тое, што 64-гадовая жанчына ведала аб такім спосабе махлярства, у стрэсе яна аддала зламыснікам 8 тысяч еўра.
Супрацоўнікі Ленінскага РУУС Магілёва затрымалі кур’ера – 16-гадовага мясцовага жыхара. Ён растлумачыў, што знайшоў аб’яву аб падпрацоўцы ў інтэрнэце. Забраўшы грошы па ўказаным наймальнікам адрасе, адвёз іх на таксі ў Мінск і перадаў пасярэдніку, атрымаўшы свой працэнт. “Заробленае” патраціў на пакупку смартфона.
Шматлікія мадэлі надвор’я на люты сведчаць пра тое, што месяц будзе з марозным надвор’ем, у сярэднім ад 0 да -6ºС, у асобныя дні ад -3 да +2 ºС, самыя мінімальныя начныя тэмпературы могуць дасягнуць адзнакі -9 -12 ºС. Большая частка дзён месяца будуць пахмурнымі, з невялікімі ападкамі.
Люты – апошні месяц зімы. У народзе яго называюць па-рознаму, часцей «люцень», паколькі бываюць яшчэ ў гэты час лютыя маразы. А яшчэ “Люты – ілгун: адзін бок грэе, другі студзіць”. Існуе прымаўка: “Люты – месяц люты, пытаецца: як абуты?”.
У гэтым апошнім каляндарным зімовым месяцы хутчэй расце паўдзённая вышыня сонца, падаўжаецца дзень, з ім расце і сонечная радыяцыя, тэмпература паветра. Але месяц застаецца пахмурным. У сярэднім сонца закрыта аблокамі 16 дзён, бывае і 23. Ясных дзён мінімум 2, максімум – 7.
Сярэдняя тэмпература лютага на 0,7ºС вышэйшая за студзеньскую і складае ў Магілёве -6,9ºС, у Бабруйску -6,8º. Самая нізкая тэмпература лютага на Магілёўшчыне ў Горках -7,8ºС.
Адзін раз на 33 гады сярэдняя тэмпература лютага ніжэй за -15ºС. У лютым 1940 года адзначаны абсалютны мінімум сярэднемесячных тэмператур у вобласці -19ºС.
Пад уплывам Атлантыкі і патокаў міжземнаморскіх паветраных мас з Балкан часта фарміруецца цёплае лютаўскае надвор’е.
Так, у 1990 годзе сярэдняя тэмпература лютага склала +1,7 ºС, што было на 8,6 º вышэй за норму. У гэтым жа годзе быў адзначаны і самы высокі абсалютны максімум лютаўскіх тэмператур: у Магілёве +12,9º, Бабруйску +14,9º.
Амплітуда крайніх тэмператур складае амаль 52ºС, сярэдніх 21º – усё гэта вынік “свавольства” цыркуляцыйных працэсаў.
Паўднёвыя сцены дамоў, схілы дахаў добра праграваюцца і нават у марознае надвоор’е назіраецца капёж. Нездарма месяц называюць “бакагрэй”, “бакі грэй”, бо сонейка пачынае прыпякаць.
У лютым выпадае невялікая колькасць ападкаў – 32-35 мм, але характэрна іх вялікая зменлівасць. У 1890 годзе у Магілёве выпала толькі 1 мм, а у 1926 годзе – 81 мм.
У лютым пераважаюць вятры паўднёвых напрамкаў, у сярэднем хуткасцю 4,1 м/с. У гэтым месяцы да паловы дзён могуць быць з мяцеліцамі.
Прыкметы аб надвор’і ў лютым.
У пачатку лютага цёпла, растае снег – да добрага ўраджаю.
Калі люты халодны – да спрыяльнага лета.
Люты халодны і сухі – жнівень гарачы.
Люты цёплы – да халоднай вясны.
Яркія зоркі ў лютым – да марозу, цьмяныя – да адлігі.
Калі люты выдасца дажджлівым, то такімі ж можна чакаць вясну і лета.
Пагодлівы люты прадвесціць засуху летам.
Моцныя маразы – да кароткай зімы.
У канцы лютага шмат доўгіх ледзяшоў – да доўгай вясны.
Чым халадней апошні тыдзень лютага, тым цяплей будзе ў сакавіку.
Паступіў адказ на зварот аднаго з грамадзян з просьбай аб захаванні ў фондах Музея гісторыі Магілёва арыгінальнай неонавай вывескі з закрытага кінатэатра “Ветразь” – піша Тэлеграм-канал oktagon. Дырэктар музея Сяргей Бяспанскі заўважае, што “для нас, магілёўцаў кінатэатр “Ветразь” з’яўляецца адным з сімвалаў мінулай эпохі. Але ў сувязі з тым, што плошча фондасховішча музея складае 50,5 квадратных метраў, а толькі асноўны фонд налічвае 12 887 адзінак захоўвання, мы не маем магчымасці прыняць у фонды музея такі буйнагабарытны прадмет, як вывеска кінатэатра “Ветразь”.
Прэзідэнт Украіны Уладзімір Зяленскі падпісаў указ аб прымяненні санкцый у дачыненні да 185 кампаній і фізічных асоб. У спіс арганізацый, супраць каго ўведзены санкцыі, увайшлі сярод іншых магілёўскія прадпрыемствы “Кронаспан” і “Омск Карбон Магілёў”.
У сваім відэазвароце Зяленскі заявіў: “Гаворка ідзе аб 185 кампаніях і асобах. Іх актывы ва Украіне блакуюцца, маёмасць будзе выкарыстана для нашай абароны. І мы будзем працаваць над тым, каб аналагічная блакіроўка была прыменена і іншымі краінамі”.
На мінулым тыдні высветлілася, хто пабіў вокны ў касцёле св. Станіслава ў Магілёве.
У магілёўскім парку Горкага па-варварску абкарналі дрэвы. І ў ім жа запланавалі паставіць помнік заснавальніку парка, губернатару Аляксандру Дэмбавецкаму.
Продолжаем знакомить наших читателей с театральными зарисовками известного могилевского актера и режиссера Владимира Петровича, который ведет свой блог “Субъективные заметки”.
В моей режиссерской практике было два случая, когда мужскую роль в пьесе я поменял на женскую. И это был не оригинальный режиссерский ход, не замороченный концепт, а стечение обстоятельств, вынудившие меня на это решение.
Первый мой спектакль, в качестве режиссёра, был поставлен по пьесе Славомира Мрожека “В открытом море”. Это заявлялось как самостоятельная работа. Были приглашены актеры театра, состоялась читка, и мы стали потихоньку “копать” материал. Чем неблагодарна самостоятельная работа c репертуаром в театре провинциального городка, замешанная на добровольных началах? А тем, что в городе один драматический театр, труппа занята под завязку – спектакли, репетиции, выезды, плюс ко всему у каждого свои дела, у кого-то дети, кто-то болеет, у кого-то “халтура”…
А мы могли собираться в свободное от работы время, то есть, время личное. А тут ещё один из главных героев (хотя там главные все) решил покинуть нас, пришлось предлагать роль другому артисту. К слову, после нескольких репетиций и он перестал ходить, не очень внятно объяснив причину ухода. Работа останавливалась.
То, что в театре что-то репетируется, не осталось незамеченным труппой, хотя мы не делали из этого секрет. И вот одна из актрис, а конкретно, Галина Лобанок, все любопытствовала, чем мы там занимаемся, не найдётся ли работа и для неё? Чтобы было понятно дальнейшее, вкратце о пьесе.
Три человека – Крупный обломок, Средний обломок и Мелкий обломок на плоту в открытом море. Если проще, Крупный – правящая элита, Средний – среднестатистический работяга и Мелкий – интеллигенция. Пьеса начинается с объявления, что провиант на плоту закончился, есть всем хочется и это надо как-то решать. Поступило предложение КОГО-ТО из присутствующих на плоту съесть. А так как “все мы люди цивилизованные” то и проблему надо решать цивилизованно. То есть, устроить предвыборную компанию, дебаты, голосование… Короче, конечно съели Мелкого. Вернее, так его идеологически обработали, что он сам себя предложил на съедение.
Однако вернёмся к репетиционному периоду.
Ситуация была безвыходная. Или прекращать работу, или…
Стали советоваться.
Проделан путь, пьеса хорошая, силы и время потрачены, не останавливаться же на пол пути?!.
Короче, решили пригласить, нарезавшую круги возле репетиционного зала, Лобанок. Первое желание было дать ей роль Мелкого обломка.
Почитали…
Послушал…
Понял, что взять и просто съесть женщину – моветон.
И решил предложить роль Крупного обломка.
Вот здесь надо пояснение. Дело в том, что Крупный обломок выступает в роли правящего класса, эдакого идеолога, беспринципного и жестокого, но “соблюдающего все демократические процедуры”. А Галина, на тот момент, юное создание, играющая девочку Элли в “Волшебнике Изумрудного города”, эдакая легкая, обаятельная, красивая девушка.
И вот тут начался настоящий трэш, с которым, правда, Галина блестяще справилась. Меняли всё; тембр голоса, мимику, пластику, речь. Было нелегко. В итоге, благодаря Галине Лобанок, спектакль получил новое звучание, обострил конфликт, внес некоторую пикантность и в завершении, на молодёжном театральном фестивале “Надзея“ в городе Гродно, Галина получила приз за лучшую женскую роль.
К слову, благодаря ей, спектакль поставили в расписание на две недели, что дало повод наконец-то его закончить.
Вторым спектаклем, где мне пришлось поменять пол персонажа, стал спектакль “Билокси блюз” по пьесе Нила Саймона.
В спектакле заняты пять парней и две девушки. Парни, это новобранцы проходящие обучение на военной базе перед отправкой на фронт. Время действия, Вторая мировая война.
Большая часть действия происходит в казарме. Это я все к чему? За недели три до премьеры уходит один из парней, потому что поступил в питерский театральный институт. На тот момент заменить его было некем. Встал вопрос, или останавливать и замораживать работу до лучших времён, или…
Этим “или” оказалась Елена Кривонос, которая предложила себя на роль отсутствующего бойца, во время совместной прогулки с нашей собакой.
Предложение мне показалось настолько диким, что я отказался его обсуждать. Первые мысли. Война, казарма, двухъярусные койки, много парней и среди них, на равных правах, девчонка. Бред.
Но зерно было вброшено и его стали методично поливать. Через день мысль уже не казалась такой бредовой. Оправдывалось это умозрительными допущениями основанными на том, что у них там контрактная армия, а вишенкой на торте, для полного самоуспокоения, стал фильм “Солдат Джейн”)) Короче, я дал себя уговорить.
Да простит нас Нил Саймон, но его пришлось дописать, переписать и местами подкорректировать. На выходе, девушка Джейн Карни, жила в одной казарме с парнями, бегала 20-ти километровый кросс, отжималась, подтягивалась, вступала в мужские конфликты. Появилась неявная любовная линия к главному герою, а сцена похода отделения к проститутке, проявила глубину ее чувства к нему.
Появились разные смыслы, материал зазвучал более объемно. Не обошлось, правда, без замечания критика, который обозвал все это неправдой, мол такого в американской армии быть не может, потому что не может быть никогда. Что, впрочем не помешало спектаклю получить на Международном молодежном театральном форуме “M@rt-контакт” приз, “За лучший актёрский ансамбль”
Хочу сказать слова благодарности сложившимся обстоятельствам и людям, которые помогли эти обстоятельства разрулить.
Аляксандр Ліцін – адзін з самых вядомых і аўтарытэтных фатографаў Магілёўскай вобласці і ўсёй краіны. Дзясяткі выстаў у Беларусі і іншых краінах, дыпломы і прызнанне сярод майстроў і аматараў мастацкай фатаграфіі.
Два дзесяцігоддзя свайго жыцця Аляксандр Ліцін прысвяціў вывучэнню гісторыі яўрэйскай супольнасці ў Магілёве. Дзякуючы яму і яго паплечнікам яўрэйская грамада горада здолела падарыць Магілёву 4 тамы сваёй гісторыі.
Вядомы Аляксандр і сваім удзелам у грамадскім жыцці горада і вобласці. Уваходзячы ў шматлікія арганізацыйныя камітэты розных культурніцкіх імпрэз ён заўжды ўмеў знаходзіць агульную мову з самымі рознымі людзьмі. Усе, хто ведае спадара Ліціна, адзначаюць яго тактоўны, памяркоўны, ураўнаважаны ў адзнаках, талерантны характар.
Тым больш нечаканымі сталі паведамленні пра блакіроўку яго акаўнта кампаніяй Facebook. Паверыць, што Аляксандр кагосьці абразіў, парушыў нейкія правілы надзвычай цяжка, а дабіцца ад кампаніі хаця б якога тлумачэння ці аднаўлення акаўнта аказалася немагчымым. Хтосьці вельмі намагаўся прыпыніць яго актыўнасць у інтэрнэце.
Прыклады блакіроўкі акаўнта ў сацыяльных сетках не адзінкавыя. Гэтая праблема актуальная як для звычайных карыстальнікаў, якія адкрываюць уліковы запіс для зносін у сацыяльных сетках, так і для бізнес- ці палітычных акаўнтаў. У прыватнасці, гэта тычыцца Instagram, які належыць Facebook. Пад санкцыі патраплялі самыя знакамітыя асобы.
Напрыклад, Дональд Трамп быў заблакаваны ў Facebook і Instagram на нявызначаны перыяд пасля беспарадкаў на Капітоліі 6 студзеня 2021 года. Такім чынам, Facebook адказаў на станоўчыя водгукі Трампа пра сваіх прыхільнікаў, якія штурмавалі парламент ЗША.
Але ў 2023 годзе кампанія Meta вырашыла, што акаўнты Трампа больш не ўяўляюць сур’ёзнай пагрозы для грамадства. Кампанія абвясціла, што неўзабаве дазволіць былому прэзідэнту ЗША Дональду Трампу вярнуцца ў Facebook і Instagram з высылкі, якая доўжыла 20 месяцаў.
Блакіроўка ў Facebook – гэта праблема, з якой давялося сутыкнуцца многім і па самых розных прычынах. Праблема заключаецца ў тым, што прычыны блакавання незразумелыя. І немагчыма звязацца з тэхнічнай падтрымкай. А ў выніку карыстальнік часцяком цалкам губляе свой акаўнт. Новыя акаўнты таксама блакуюцца. Карыстальнік нават не паспявае завесці сваю новую старонку, як яго інфармуюць пра парушаныя правілы.
Трэба канстатаваць, што правілы карыстання сацыяльнымі сеткамі досыць строгія і карыстальнікі фактычна маюць надзвычай малыя магчымасці ўплываць на прыняцце рашэннеў у выпадку скаргаў на іх публікацыі з боку іншых карыстальнікаў, або рашэнняў, якія прымае алгарытм.
