Перанос прадпрыемства зроблены для будаўніцтва на яго месцы новага корпуса бальніцы хуткай медыцынскай дапамогі, што знаходзіцца побач.
У студзені 2023 года ААТ “Ольса” ажыццявіла перанос вытворчасці садовых арэляў з пляцоўкі па вуліцы Карла Маркса, 23 на асноўную вытворчую пляцоўку на ўскрайку горада, на вуліцу Грышына, 96 – паведамляе mogilev-region.
Перанос вытворчасці захавае 221 рабочае месца. Цяпер усе вытворчыя і адміністрацыйныя будынкі ААТ “Ольса”, рэзідэнта СЭЗ “Магілёў”, размяшчаюцца на адной пляцоўцы па вуліцы Грышына, на тэрыторыі Свабоднай эканамічнай зоны.
ААТ “Ольса” – прадпрыемства даваеннай пары, створана ў 1932 годзе і вядомае ў магілёўцаў старэйшага пакалення як “ложкавы завод”. Раней выпускала металічныя хатнія ложкі, цяпер вырабляе кемпінгавую мэблю, мэблю ў наборах, арэлі, шэзлонгі, мэблю медыцынскага прызначэння, вулічныя трэнажоры, бытавыя дрэваапрацоўчыя станкі. Назва – ў гонар ракі, якая цячэ з Бярэзінскага раёна па тэрыторыі Клічаўскага і Кіраўскага.
Паводле маніторынга Камітэта дзяржкантролю Магілёўскай вобласці, у рэгіёне працягвацца неэфектыўнае расходаванне грашовых сродкаў – паведамляе mogilevnews.
Напрыклад, Крычаўскі фізкультурна-аздараўленчы комплекс незаконна атрымліваў сродкі на сваю дзейнасць. Больш за 650 000 рублёў гэтых сродкаў ужо вернуты ў бюджэт.
У РУП “Магілёўскае аддзяленне Беларускай чыгункі” “раздувалі” колькасць апарата кіравання, парушалі заканадаўства аб арэндзе, архітэктурнай і будаўнічай дзейнасці.
Камітэт дзяржкантроля выявіў, што правераныя арганізацыі беспадстаўна аказалі спонсарскую дапамогу на 3 000 000 рублёў. На закупцы тавараў у пасярэдніцкіх структур пераплацілі больш за 2 500 000 рублёў, на ўтрыманне залішняй штатнай колькасці выдаткавалі больш за 1 200 000 рублёў, на беспадстаўную выдачу работнікам беспрацэнтных пазык аддалі больш за 85 000 рублёў. Пры гэтым атрымлівалі грошы пры невыкананні асобных мэтавых паказчыкаў.
Наш каментарый
– Няма дзяржаўных грошай, ёсць толькі народныя. – казала Маргарэт Тэтчэр.
Пакуль не будзе кантролю за сродкамі з боку падаткаплацельшчыкаў, ніякімі праверкамі КДК сітуацыю не выправіць. Напрыклад, было б цікава даведацца, ці правяраў КДК эфектыўнасць набыцця дарагіх транспартных сродкаў для чыноўнікаў усіх узроўняў, на якой падставе працоўныя падчас рабочага дня ўдзельнічалі ў аўтапрабегах. А таксама – наколькі эфектыўна і апраўдана захаванне існуючай колькасці чыноўнікаў адміністрацый пры падзенні колькасці насельніцтва. Чаму, напрыклад, павялічваецца колькасць прарэктараў вышэйшых навучальных устаноў пры скарачэнні набору студэнтаў. І шмат іншага.
Пяць разоў судзімы мужчына, прыгавораны ў 2007 годзе да 17 гадоў турмы за забойства з асаблівай жорсткасцю, пад самы канец свайго тэрміну напаў на іншага зняволенага, каб яго забіць. Цяпер ён прыгавораны да новага, яшчэ большага тэрміну ў 18 з паловай гадоў.
Надзвычайнае здарэнне адбылося ў адным з месцаў пазбаўлення волі на Магілёўшчыне – справу разглядаў абласны суд у дачыненні да грамадзяніна Е., паведамляе прэс-служба Вярхоўнага суда Рэспублікі Беларусь.
Асуджаны Е., узяў на тэрыторыі атрада фрагмент завостранага драўлянага бруса і вярнуўся ў атрад, дзе на падставе асабістай непрыязнасці пачаў біць іншага асуджанага брусам у шыю і галаву каб яго забіць. Пацярпелы атрымаў чатыры ўдары, але быў выратаваны трэцім зняволеным, які пастараўся перашкодзіць першаму зэку. Трэці трапіў таксама пад удары Е.
За пакушэнне на забойства рэцыдывіст быў асуджаны на 17 гадоў, а за напад на чалавека, які імкнуўся выканаць свой грамадзянскі абавязак і перашкодзіць яму – яшчэ на тры з паловай гады. Па сукупнасці нападнік атрымаў новы тэрмін у 18 з паловай гадоў.
У цэлым на бягучым працоўным тыдні ў Магілёўскай вобласці захаваецца адносна цёплае для лютага і камфортнае па тэмпературах надвор’е – абяцаюць сіноптыкі.
У аўторак, 7 лютага, прагназуецца ўдзень да -3°С, уночы да -10 -13°С, неба будзе пахмурным, магчыма месцамі праясненне, пройдзе невялікі снег. Вецер паўднёва-усходні, хуткасцю да 3, месцамі да 5 м/с. На дарогах галаледзіца.
Рыгор (народны каляндар). Народныя прыкметы:
Якое надвор’е з раніцы да поўдня, такое будзе і ў першую палову наступнай зімы.
Якое надвор’е з апоўдня да вечара – такое яно будзе ў другую палову наступнай зімы.
Ужо звініць першая крапель з дахаў дамоў нават пры марозе.
Серада, 8 лютага абяцае быць пахмурнай з магчымымі праясненнямі, з невялікім снегам. Днём прагназуецца невялікі мароз -3 -4°, ноччу да -6°С. На дарогах захаваецца галаледзіца. На працягу дня будуць панаваць паўднёва-усходнія вятры, хуткасцю да 2 м/с, месцамі – да 5 м/с.
“Гарохавы” дзень. Па гароху варажылі на надвор’е – рассыпалі на сподак жменьку гароху. Калі ён звонка грукнуўся аб сподак – да жорсткіх маразоў, калі глуха – то хутка пойдзе снег.
Народныя прыкметы і назіранні.
Калі сініца з раніцы спявае, то зіма яшчэ прыйдзе.
Сава крычыць – холад вяшчае.
Выходзяць вонкі бабры.
Пачынаюцца вясновыя гульні ў зайцоў.
З’яўляюцца нашчадкі ў клястоў і мядзведзяў.
У чацвер, 9 лютага, удзень пацяплее, слупок тэрмометра пакажа -1°С, начныя тэмпературы складуць -7 -8°С. На працягу сутак працягнуць панаваць вятры паўднёва-усходняга напрамку, хуткасцю да 3 м/с. На дарогах захаваецца галаледзіца. Захаваецца пахмурнае надвор’е, пераважна без ападкаў.
Дзень Івана Залатавуста.
Калі пасля завеяў у снежных гурбаў грабяні закругленыя, то гэта абяцае добры ўраджай.
Калі снег на палях ляжыць хвалямі, год будзе ўраджайным.
Апошні рабочы дзень тыдня, 10 лютага, днём будзе каля -1 -2°С, уноч да -4°С, месцамі да -8°С. Пахмурна, верагоднасць выпадзення снега. Узмацніцца хуткасць ветра да 7 м/с, месцамі да 9 м/с. Вятры паўднёва-заходняга накірунку.
Яфрэм Ветранік (народны каляндар).
Вецер на Яфрэма – да вільготнага лета. Яфрэмаў вецер не да дабра.
Імяніны дамавіка. Сялянкі рыхтавалі для дамавіка кашу і запрашалі на вячэру.
У інтэрнэце прадаюцца нібыта мошчы Еўфрасінні Полацкай, хоць хутчэй за ўсё маецца на ўвазе Параскева Полацкая, і наогул гэта выглядае як падробка.
На інтэрнэт-пляцоўку eBay выстаўлены лот, падпісаны як “Сярэбраны рэлікварый, частка цела Прападобнай Ефрасінні Полацкай + дакумент”. Сенсацыйны продаж выклікаў інфармацыйную хвалю ў беларускім грамадстве, аднак спецыялісты звяртаюць увагу на тое, што ў самім дакуменце, і на парэштках, яія прадаюцца ў сярэбраным каўчэгу ўказана зусім не Еўфрасіння Полацкая, а “S. Praxedis Polotiensis”.
Выказваюцца меркаванні, што гэта могуць быць парэшткі іншай полацкай святой – Параскевы Полацкай. Гэтая святая таксама выклікае пэўныя пытанні ў спецыялістаў і лічыцца легендарнай. Існуюць меркаванні, што гэтай святой насамрэч не існавала, у яе рэальнасці сумняваўся яшчэ Мацей Стрыйкоўскі, а яе вобраз, верагодна, сфарміраваўся ў пазнейшы час пад уплывам Еўфрасінні Полацкай ці яе стрыечнай сястры Еўпраксіі.
Культ Параскевы Полацкай, беатыфікаванай у 1273 годзе Папам Рымскім Рыгорам Х быў вельмі распаўсюджаны ў Полацку, найперш у XVI стагоддзі і гэта было звязана з намаганнямі езуітаў. Таксама яна шанавалася ўніятамі і праваслаўнымі.
У дакуменце, які суправаджае продаж рэліквіі на eBay, ёсць пячатка і подпіс нібыта каталіцкага біскупа Мінска-Магілёўскай дыяцэзіі Баляслава Слосканса. Баляслаў Слосканс (1893 – 1981) – апостальскі адміністратар Магілёва і Мінска, ён жа быў апостальскім візітатарам для беларускіх і рускіх каталікоў візантыйскага абраду ў эміграцыі.
Спецыялісты, аднак, дэманструючы арыгінальны подпіс Баляслава Слосканса і яго почырк, сцвярджаюць, што яны адрозніваюцца ад таго, што можна пабачыць у дакуменце, прыкладзеным да рэліквіі, што прадаецца на eBay.
Хросны ход і траўрная паніхіда ў памяць аб ахвярах, бязвінна забітых у гады ліхалецца ХХ стагоддзя адбыліся ў Магілёве. У шэсці прыняло ўдзел каля 350 чалавек.
Шэсце пачалося ад парка на Замкавай гары – цяпер парк Горкага і прайшло да крыжа каля Магілёўскага мясакамбіната, пастаўленага ў знак памяці пра ахвяр палітычных рэпрэсій.
Правядзенне хроснага хода да месца расстрэлаў так званых “ворагаў народу” у 1918 – 1930-х гадах стала новай традыцыяй праваслаўнай царквы – пісалі mogilev.media.
Продолжаем знакомить наших читателей с театральными зарисовками известного могилевского актера и режиссера Владимира Петровича, который ведет свой блог “Субъективные заметки”.
Придя по распределению в театр в 1980 году, мы застали яркое старшее поколение актеров. Это Заслуженные артисты БССР Юдифь Гальперина, Станислав Яворский, Вера Кабатникова, Анатолий Рудаков, Василий Гусев, артисты, Лев Закашанский, Лев Полонский, Народный артист БССР Сергей Бульчик…
В те времена гастроли были гастролями, а не кратковременными вылазками в тот или иной город. Театр собирался и всей труппой выезжал на три месяца в Украину, или Россию. Заказывали вагон, полтора и “актерским табором” выезжали на гастроли. Кстати, однажды пришлось делить вагон с цыганским табором. Это был жесточайший трэш! Но это отдельная история. Итак.
История первая
Однажды, где-то на гастролях, играли спектакль “Прости меня”. На сцене стояли фанерные берёзки, лавочки… всё как в настоящем театре)) Игралась сцена – внук навещает бабушку в доме престарелых, куда ее спровадили неблагодарные дочь и сын. Бабушка с внуком ведут очень душевный диалог, и вдруг, внук видит, что со всех сторон, прячась за берёзами (чтобы не мешать их разговору), крадутся какие-то личности. Внук спрашивает: “Кто эти люди, бабушка?” Бабушка: “Это, внучек, мои друзья, пенсионеры, на улицу подышать вышли”
Так должно было прозвучать.
Но на каком-то спектакле Юдифь Самойловна, решив, что она играет простую белорусскую бабушку из деревни, перешла на беларускую мову. Скорее всего решение было спонтанным, не до конца продуманным, потому что в итоге фраза прозвучала так: “Гэта, унучак, мае сябры, пенсіянеры, на вуліцу падыхАць выйшлі” Действие пошло дальше, только почему-то вразнобой ещё долго тряслись берёзы.
Юдифь Гальперина
История вторая.
Играли сказку “Аленький цветочек”. Батюшку играл Заслуженный артист России Александр Палкин. Вот он выходит в центр сцены и говорит: “Я вернулся, доченьки, и привёз вам гостинцев из стран заморских!”
На сцене стоп-кадр, все ошарашенно смотрят на батюшку и не могут выйти из ступора. Первой опомнилась младшенькая дочь Алёнушка, и со страшными глазами двигаясь через всю сцену, прошипела: “Папенька, вы ещё никуда не уезжали!!!”
Дело в том, что батюшка, в исполнении Палкина, вышел в первом акте с фразой второго акта, когда уже много всякого произошло – и у чудища он успел побывать, и назад с подарками воротиться. Так что порцию адреналина тогда получили все без исключения, начиная от артистов, и заканчивая звукооператором и помощником режиссёра.
История третья.
С тем же Палкиным Сан Санычем.
Спектакль “Оглянись в любви своей”. Эдакая предтеча бразильских мыльных опер. Правды ноль, но зритель почему-то его любил. С этим спектаклем у меня очень тесная связь, ибо сыгран был мной он более 400 раз, и мне много о чем есть порассказать. Но об этом как-нибудь в другой раз.
Кратко суть.
У героини роды проходят неудачно. Она умирает, ребёнка спасают.
Деталь. Героиня попросила врачей, чтобы они спасали ребёнка в первую очередь!!!
Моя мама 40 лет принимала роды. Когда я ей это рассказал, она объяснила, что ее бы никто не стал слушать, всегда спасают мать. Но это так, к слову…
Итак, родильный дом. Подруга семьи, которая принимала эти неудачные роды, в своем кабинете курит одну папиросу за одной. К ней входит со словами: “Ну что, Рита родила?” ещё один друг семьи… Так было написано в пьесе и так всегда игралось.
Выездной спектакль в каком-то клубе. Полный зал. Сцена. Врач (друг семьи) нервно курит, а в это время, друг семьи и друг врачихи, заболтался за кулисами. На сцене затянувшаяся пауза…
Вдруг, Палкин (друг семьи и врачихи) хватает цветы, срывается с места, выкатывается на сцену этаким бодрячком со словами: “Ну что, Рита УМЕРЛА?!!”
Через долю секунды он, правда, поправился, но папироса уже выпала изо рта “врачихи” и она, растоптав её каблуком, тяжело смерив его взглядом, проговорила: “Да… (пауза) Нет… Рита умерла…” За кулисами все упали в истерике. Трагический момент спектакля был беспощадно испорчен. Заметил ли это зритель, не знаю)
Тры выставы рэдкіх і забаўных жывёл адначасова праходзяць на Магілёўшчыне.
У Магілёве зверы засялілі выставачную залу ў музеі этнаграфіі каля драмтэатру. Наведванне выставы распачалося з гэтых выходных. такія самыя выставы адначасова прадстаўлены ў Быхаве і Клічаве.
Для агляду выстаўляюцца пераважна паўзуны. Для іх не патрэбныя вялікія вальеры. Яны невялікія і мілыя.
Некаторых паўзуноў, пераадалеўшы страх ці гідлівасць, можна патрымаць у руках, сфатаграфавацца і зразумець, што многія нашы ўяўленні фантомныя, а страхі надуманыя.
У пятніцу ў Магілёве ўрачыста перадалі ключы ад новых 44-ох аўтамабіляў установам аховы здароўя вобласці. Пампезная імпрэза паказала рэальны жахлівы стан машыннага парку сістэмы.
Кожны раён вобласці атрымаў па адной новай машыне хуткай дапамогі. І гэта выдатны паказчык, бо, як сведчаць афіцыйныя дзяржаўныя рэсурсы, у папярэднія гады закуплялася толькі па 18 аўтамабіляў на ўсю вобласць, а спісваць было неабходна 10% – а гэта 60 машын штогод.
У Магілёве застанецца 20 адзінак новых аўтамабіляў, якія і тут крайне неабходныя, бо працуюць для дапамогі не толькі жыхарам горада але і ўсёй вобласці. Машыны працуюць у тры змены і праз 5 гадоў эксплуатацыі ўжо маюць 100% знос.
Па словах галоўнага ўрача Абласной дзіцячай бальніцы Магілёва Ігара Каско, перадача двух рэанімабіляў ва ўстанову стала велізарнай падзеяй для лекараў:
– Гэтыя машыны дазволяць нам замяніць існуючыя. Сёння гэта надзвычай неабходна, важна і своечасова, таму што старое абсталяванне мае 700-800 тысяч кіламетраў прабегу.
Варта сказаць, што аўтапарк рэгіёна складае каля 600 аўтамабіляў, якія маюцца ў кожнай медыцынскай амбулаторнай клініцы. Паколькі транспарт пастаянна зношваецца (да 10% штогод), заўжды маецца вострая патрэба набыцця падобнай тэхнікі. Пры падобнай нагрузцы штогод павінна набывацца 60 аўтамашын, а ў сёлетнім рэкордным годзе плануецца набыць толькі 50. Гэта больш за леташнія 18, але ўсё роўна замала.
Кіраўнік галоўнага ўпраўлення аховы здароўя аблвыканкама Аляксандр Старавойтаў падзякаваў за тое, што ў 2023 будзе набыта больш за 50 адзінак транспарту, ключы ад першых 44-х з якіх былі перададзены сёння. З іх 38 аўтамабіляў медыцынскай дапамогі, 5 машын хуткай медыцынскай дапамогі (2 з іх рэанімабілі) і адзін мабільны медыцынскі комплекс.
Выступенні медыкаў на імперэзе перадачы новай тэхнікі былі поўныя падзяк абласному кіраўніцтву і прыхаваных просьбаў. Яны не крытыкавалі напрасткі, але апісвалі рэальныя патрэбы сістэмы хуткай дапамогі.
Так, медыкі з аднаго боку адзначылі, што ніколі не было такога вялікага абнаўлення аўтамабільнага парку ў рэгіёне, што нарэшце абласны выканаўчы камітэт пачаў вяртаць даўгі медыцыне. Але з іншага, яны ж паказвалі, што нават для простага аднаўлення аўтапарку медычных устаноў вобласці гэтага ўсё роўна недастаткова. З улікам недапаставак мінулых гадоў, машын павінна набывацца нават не па 60 у год, а яшчэ болей.
