На автодороге Минск-Гомель 35-летний житель Боруйского района, управляя автомобилем Toyota, совершил наезд на жителя районного центра, который пересекал проезжую часть дороги в неположенном месте. В результате ДТП мужчине причинены повреждения не совместимые с жизнью. Пешеход был без фликера.
Tag: осиповичи
Брудная вада ў Асіповічах будзе яшчэ некалькі месяцаў
Пры гэтым жыхароў не папярэдзілі перад пачаткам тэхнічных работ, каб запасліся чыстай вадой.
Асіпаўчане ў кастрычніку часцяком скардзіліся на брудную ваду ў кранах іх дамоў. Аказалася, што прычына ў будаўніцтве станцыі абезжалезвання на водазаборы “Паўночны”.
На мінулым тыдні, як паведаміла газета “Асіповіцкі край”, ад жыхароў дамоў на вуліцы Сумчанкі, Сташкевіча і вуліцы 60 гадоў Кастрычніка і суседніх завулкаў райцэнтра паступала шмат нараканняў на якасць пітной вады. Праблема з чыстай вадой у райцэнтры даўняя.
Запыт у мясцовы цэнтр гігіены і эпідэміялогіі выявіў, што 12 кастрычніка праверка водаправоднай сеткі паказала поўную адпаведнасць вады па мікрабіялагічных паказчыках. А па санітарна-хімічных толькі ў адной з дзесяці проб адзначалася павышанае ўтрыманне жалеза.
Пасля ўрэзкі ў водаправодную сетку якасць пітной вады значна пагоршылася.
Але 13 кастрычніка пасля праведзенай Асіповіцкім участкам водаканальнай гаспадаркі філіяла “Бабруйскводаканал” урэзкі ў водаправодную сетку якасць пітной вады значна пагоршылася. Ваду нельга было выкарыстоўваць для прыгатавання ежы. Адзначалася яе павышаная каламутнасць.
Па традыцыі насельніцтва не было папярэджана аб правядзенні работ у водаправоднай сістэме, таму не змагло запасціся чыстай.
Начальнік гарадскога ўчастка водаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі Віктар Пышны апраўдваў сваіх работнікаў такім чынам:
– Падчас пусканаладачных работ, якія ідуць на станцыі абезжалезвання на водазаборы “Паўночны”, правялі першую ўрэзку ў водаправодную сетку ў раёне перакрыжавання вуліц Юбілейнай і Сташкевіча. Без вады ніхто не застаўся, бо нашы работнікі перанакіравалі патокі, з адной трубы ў другую, але яе якасць у многіх дамах часова пагоршылася, таму што з-за перамены кірунку вады з унутранай паверхні труб сарвала пэўную колькасць адкладанняў. А паколькі ў гэтым месцы ідзе разгалінаванне па ўсіх напрамках, прадугледзець, дзе якасць вады пагоршыцца, і, адпаведна, папярэдзіць жыльцоў на прадпрыемстве не здолелі.
Далей горш
Аказалася, што дзеля таго, каб станцыя абезжалезвання ўступіла ў эксплуатацыю, прыйдзецца рабіць яшчэ ўрэзкі ў водаправодную сетку, так што раптоўнае пагаршэнне якасці вады верагодна і надалей, і ўжо ў новых частках горада. Да таго ж, пасля пуску аб’екта на працягу некалькіх месяцаў будзе праходзіць прамыўка труб, і толькі пасля яе завяршэння асіпаўчане нарэшце атрымаюць чыстую пітную ваду.
Расійскія вайскоўцы занялі Асіповіцкі артылерыйскі палігон
Беларускія ваенныя інструктары навучаюць ваяваць мабілізаваных на вайну расійскіх рэзервістаў пад Асіповічамі. Рэха выбухаў стала мясцовай штодзённасцю.
Афіцыйна анансавана, што ў Беларусь на розныя палігоны ў бліжэйшы час прыбудуць 9 тысяч расійскіх салдат. Частка з іх размешчана на Магілёўшчыне.
Мясцовыя жыхары адзначаюць, што расіяне пачалі прыбываць у Асіповічы яшчэ да таго, як было афіцыйна абвешчана аб стварэнні “сумеснай групоўкі войскаў”. Сур’езных канфліктаў паміж расіянамі і беларусамі пакуль не назіраецца. Хаця любоў мабілізаваных ваяк да паходаў у харчовыя магазіны за так званымі “моцнымі” прадуктамі штодзённага ўжывання, асіпаўчане ўжо прыкмецілі. А да кананады ад выбухаў тутэйшы люд ужо прызвычаіўся.
“Сталіцай беларускай артылерыі” пафасна называе Асіповічы дзяржаўная прэса. У савецкія часы ў горадзе кватаравала артылерыйская дывізія. Цяпер жа ў ваенным гарадку Паўднёвы суседнічаюць 51-я гвардзейская артылерыйская брыгада, 336-я рэактыўная артылерыйская брыгада і 465-я ракетная брыгада.
фота: sb.by
Не дзіўна, што на палігоне пад Асіповічамі вядзецца падрыхтоўка расійскіх артылерыстаў.
Пачалася прыхаваная мабілізаця ў Беларусі?
“Шмат людзей забралі на зборы” ў Асіповічах – паведамляюць крыніцы .
Усё больш звестак аб схаванай мабілізацыі, якая пачалася ў краіне, прыходзіць з розных рэгіёнаў Беларусі. Беларускія СМІ паведамляюць, што позвы ў ваенкамат раздаюць у Гомелі і Рагачове. Выклікаюць нібыта для праверкі інфармацыі, але па прыбыцці некаторыя атрымліваюць загад з’явіцца на “зборы”.
У Докшыцах паведамляюць, што нібыта ўсе прадпрыемствы горада атрымалі з ваенкамата лісты з патрабаваннем прадаставіць спісы ваеннаабавязаных супрацоўнікаў.
Таксама, нібыта прадпрыемствам Гомельскай і Віцебскай вобласці пачалі паступаць загады прадставіць спісы ваеннаабавязаных. А ў адзін з пашпартных сталоў Мінскай вобласці паступіў загад падрыхтаваць спісы ваеннаабавязаных мужчын ва ўзросце да 60 гадоў, прапісаных па месцы жыхарства.
Ёсць звесткі, што ў Асіповічах “шмат людзей забралі на зборы”.
Старшыня Асіповіцкага раёна правёў вучэнні па вызваленні захопленай тэрыторыі
У камандна-штабных гульнях удзельнічалі сілавікі з штабоў тэрытарыяльнай абароны Асіповіцкага і Клічаўскага раёнаў. Яны прайшлі чарговы этап падрыхтоўкі да баявых дзеянняў ва ўмовах узброеннага канфлікту.
Пад кіраўніцтвам старшыні Асіповіцкага райвыканкама Канстанціна Жыгуцкага
прайшло камандна-штабное вучэнне “Кіраванне групоўкамі войскаў падчас вядзення ваенных дзеянняў па вызваленні тэрыторыі, часова захопленай (акупаванай) супернікам”, паведаміла газета “Асіповіцкі край”.
Ваенны камісар Асіповіцкага і Клічаўскага раёнаў, падпалкоўнік Фёдар Шапавалаў, распавёў, што было адпрацавана вядзенне баявых дзеянняў па вызваленні часова захопленай тэрыторыі і забеспячэнне сілавых мер ваеннага становішча, барацьба з дэсантнымі групамі суперніка і незаконнымі ўзброенымі фарміраваннямі. Штабныя работнікі адпрацавалі пытанні кіравання сіламі тэрытарыяльнай абароны Асіповіцкага і Клічаўскага раёнаў па абароне населеных пунктаў, барацьбе з дыверсійна-разведвальнымі групамі суперніка.
Падобныя вучэнні пачалі праводзіцца з большай перыядычнасцю ва ўсіх рэгіёнах вобласці згодна з планам падрыхтоўкі Узброеных сіл Рэспублікі Беларусь.
Фота: “Асіповіцкі край”
Анонс суботніх забаваў на Магілёўшчыне. Кірмаш народных рамёстваў, фестываль сямейнай творчасці і Дзень гурка
Апошнія фэсты лета правядуць у Глуску, Асіповічах і Шклове.
Імі завяршаецца абласная праграма фестываляў і святаў клубных арганізацыяў рэгіёну «Яскравае свята лета».
У Асіповічах чакаюць на фестываль-кірмаш народных рамёстваў «Асіпоўшчына рамесная».
Пройдзе на пляцоўцы ля Раённага цэнтру культуры.
У праграме: выстава і продаж работ майстроў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. Канцэрт духавога аркестру.
Арганізатары запрашаюць на майстар-класы па ткацтву паясоў, вырабу керамічных гаршкоў і кашоў з лазы.
У Глуску запрашаюць на рэгіянальны фестываль сямейнай творчасці «Сузор’е талентаў».
Адкрыюць ля Дому рамёстваў.
Тут пройдзе музычна-песенны фестываль, конкурс на лепшую прэзентацыю «атрыбута побыту беларускай сям’і».
У гарадскім парку плануюць правесці конкурс «Тата, мама і я – спартыўная сям’я», а таксама спаборніцтвы па шахматах і футболу.
Увечары абяцаюць канцэрт і салют.
У Шклове ў 16 раз правядуць Свята летняга ўраджаю «Дзень агурка».
Арганізатары запэўніваюць: цікава будзе і малых, і старым.
«Дзень агурка» адзначаць на пляцоўцы вакол комплексу будынкаў гарадской ратушы, у якой месціцца гімназія.
У праграме парад страваў, тэматычная тэатралізацыя, конкурсы, квэсты, інтэрактыў для дзяцей, фестываль фарбаў.
Ля ратушы створаць спартыўна-гульнявую пляцоўку. Тут жа адбудзецца агурочны гастрафест. Не абыдзецца свята без гораду майстроў, фотаасяродка.
Завершыцца «Дзень агурка» канцэртам і дыскатэкай.
У Асіповічах завуць на талаку каб зрабіць прытулак для бадзяжных жывёл
Мясцовыя абаронцы жывёлаў ствараюць прытулак для бяздомных сабак і катоў, але на задуманае бракуе сродкаў. Рупліўцы спадзяюцца на дапамогу грамады.
У 30-тысячным райцэнтры афіцыйнага прытулку для жывёлаў няма. Зоаабаронцы ўзяліся яго ўладкоўваць у прыгараднай вёсцы Мезавічы.
Удзельнікі праекту «Берагі надзеі» – праціўнікі эўтаназіі котак і сабак. На іхную думку, абараніць бяздомных жывёлаў і зменшыць іх колькасць можна пашыраючы ідэі стэрылізацыі. Такі метад рэгуляцыі гуманны і эфектыўны, лічаць яны.
Зоаабаронцы спадзяюцца, што ў іх з’явіцца магчымасць размясціць жывёлаў ва ўласным прытулку, які ўзводзіцца ў вёсцы за 15 кіламетраў ад Асіповічаў. У ім каты і сабакі будуць чакаць сабе гаспадароў. На ажыццяўленне задуманага патрэбная дапамога: людскімі рэсурсамі і будаўнічымі матэрыяламі.
«Патрэбна дапамога ў будаўніцтве вальера: у ім будзе дзве будкі з паддонаў. Таксама ёсць хлеў з печкай, яго можна абсталяваць на зімоўку, але там трэба пакласці падлогу ці тыя ж паддоны і стары лінолеум. Там шмат месца, але патрэбна дапамога рукамі, – кажуць удзельнікі праекту рэсурсу «Осиповичи инфо».
Паведамленнямі пра вострую неабходнасць мець у Асіповічаў адмысловы прытулак для бадзяжных жывёлаў стракацяць сацыяльныя сеткі. Адна з груп публікуе драматычныя гісторыі пакут жывёлаў і іх шчаслівага ратавання.
Удзельнікі паблікаў апавядаюць пра прыгожых кацянят, бязродных дварнякоў, пародзістых каўказскіх аўчарак, прыгожую хаскі, здзічэлага алабая, які з голаду і знясілення стаў паляваць на свойскія курэй.
Часам валанцёры публікуюць гісторыі ад імя жывёлаў.
«Прывітанне. Мяне клічуць Дора», – пачынаецца адна з іх.
«Я адзін з тых сабак, якія былі кінуты на вуліцы сваёй сямʼёй. Адзін з тых, у каго дах над галавой – адкрытае неба, месца начлегу – бліжэйшая яма каля плота, а запаветныя кроплі вады – налітая дажджом лужына. Я ўцякаў ад стрэлаў адлову. Стрэлы, ад якіх нават не паміраеш адразу а павольна задыхаешся…».
Чарговую талаку па будаўніцтве прытулку для жывёлаў пад Асіповічамі ўдзельнікі праекту «Берагі надзеі» плануюць правесці 3-4 верасня і чакаюць талакоўцаў.
фота з рэсурсу: www.instagram.com
У Асіповіцкім раёне зубр напалохаў вёску. Людзі выклікалі ратавальнікаў і сядзелі па хатах
Зубры звычайна атаясамляюцца з Белавежскай пушчай, але і на Асіповіччыне статак гэтых жывёлаў сягае 540 асобін. Іх сюды завезлі два дзясяткі гадоў таму. Тутэйшыя зубры людзей не баяцца, але ставяцца да іх насцярожана і імкнуцца трымаць дыстанцыю.
Днямі зубр завітаў у вёску Лапічы. Паселішча за два дзясяткі кіламетраў ад райцэнтру, разраслося на беразе Свіслачы. Непадалёк ад яго былы вайсковы палігон.
«Ён даволі доўга прастаяў каля гурбаў будаўнічага пяску, потым спусціўся ў пойму Свіслачы. Там паласаваўся дзікай малінай і залёг у густым хмызняку. Вечарам зубр зноў пачаў праяўляць актыўнасць, нетаропка хадзіў па беразе, відаць, думаў, што яму рабіць далей. А ноччу рушыў праз мой участак, выйшаў на вуліцу і некуды знік», – апавядае пра сустрэчу з жывёлай вясковец.
У раённай інспекцыі прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя кажуць, што жыхары, якія ўбачылі ў паселішчы зубра, паведамілі ў райаддзел па надзвычайных сітуацыях і папярэдзілі аб патэнцыйна небяспечнай жывёле суседзяў.
gzt-akray.by
Паводле спэцыялістаў-прыродаахоўнікаў, піша раёнка «Асіповіцкі край», «лапіцкі» зубр спрабаваў перайсці праз шашу Мінск-Гомель, аднак з-за сеткавай агароджы быў вымушаны змяніць кірунак. Пераплыў Свіслач і апынуўся ў Лапічах.
Для дзікай жывёліны сітуацыя аказалася стрэсавая, таму вяскоўцам адмыслоўцы параілі стварыць вакол зубра зону спакою: не шумець, без вострай неабходнасці не выходзіць з дамоў, не пакідаць без нагляду дзяцей і сабак.
Ноччу зубр рушыў у бок былога вайсковага палігона, дзе шчыльнае кустоўе. Магчыма, ён сцішыўся ў прыбярэжных зарасніках, толькі па-за межамі паселішча.
vetliva.by
Прыродазнаўцы адзначаюць, што лясному госцю Лапічаў 17 гадоў. У працэсе размнажэння зубр ужо не ўдзельнічае і, мяркуючы па вонкавым выглядзе, не мае фізічных пашкоджанняў, нармальна развіты.
Колькасць асіповіцкага зубрынага статку неўзабаве зменшыцца. 80 галоў адправяць у Бярэзінскі біясферны запаведнік і ў Чэрыкаўскі раён.
Асіповічам 150 год. Экскурс у гісторыю гораду
Юбілей Асіповічы адзначылі на прамінулых выхадных – 6-7 жніўня. Паводле афіцыйнай інфармацыі, святкавалі яго з размахам.
«Сотні жыхароў гораду былі задзейнічаны ва ўрачыстым шэсці прадпрыемстваў, працоўных калектываў і грамадскіх арганізацый, – паведаміла мясцовая раёнка. – На галоўнай плошчы гораду яблыку не было дзе ўпасці. Прыкавала ўвагу шматлікіх гледачоў сваім выступленнем рота Ганаровай варты Мінскай ваеннай камендатуры ў суправаджэнні ваеннага аркестра».
Асіповічы, як “цэнтр сусвету”
Асіповічы, адзін з самым «маладых» райцэнтраў Магілёўшчыны, але пасля Магілёва і Бабруйску – найвялікшы горад рэгіёну. Тут жыве амаль 30 тысяч чалавек.
Асіповічы буйны чыгуначны вузел. Цягнікі разыходзяцца тут на захад у бок Слуцка, поўнач – у Мінск, поўдзень – у Бабруйск і Гомель і на ўсход у Магілёў. Ад Асіповічаў да сталіцы 90, а да Магілёва – 140 кіламетраў.
Лічыцца, што ад 18 стагоддзя на месцы Асіповіч была аднайменная вёска. Яе насельніцтва займалася земляробствам, рыбалоўствам, паляваннем ды сплаўляла лес. З гістарычных звестак вядома, што ў 1777 годзе ў ёй было 16 сялянскіх двароў. Ёю валодаў Дамінік Еранім Радзівіл – апошні прадстаўнік нясвіжскай мужчынскай лініі роду Радзівілаў.
Чым славуты Дамінік Еранім Радзівіл
З 1810 году ён служыў у войску Княства Варшаўскага, меў званне палкоўніка. У чэрвені 1812 годзе наперадзе свайго палку ачоліў урачысты ўваход войскаў Напалеона ў Вільню, калі той паабяцаў свабоду і незалежнасць Вялікаму Княству Літоўскаму і Рэчы Паспалітай.
Дамінік Еранім Радзівіл удзельнічаў у напалеонаўскай выправе на Маскву, за ўдзел у бітве пад Смаленскам узнагароджаны Ордэнам Ганаровага легіёну.
З кастрычніка 1812 году атрымаў званне маёра Імператарскай Гвардыі, браў удзел у бітве пад Ліпскам. Атрымаўшы цяжкую кантузію ў бітве пад Ханаў, памёр у Францыі 11 лістапада 1813 году.
Улады Расейскай імперыі арыштавалі маёнткі Дамініка Радзівіла за ўдзел яго ў вайне на баку Напалеона.
З вёскі да гораду…
Асіповічы разрасліся да памераў мястэчка, а затым гораду падчас будаўніцтва Лібава-Роменскай чыгункі ў другой палове XIX стагоддзя. Асіповічы – сталі першым паселішчам сучаснай Магілёўшчыны, дзе праклалі чыгунку. У Магілёве тагачасная прыкмета цывілізацыі з’явілася толькі напачатку 20 стагоддзя.
Асіпаўчане лічаць сімвалам гораду помнік паравозу, а дзень чыгуначніка святкуюць тут з асаблівым размахам.
Подзьвіг партызана
У 1943 годзе на станцыі Асіповічы партызан Фёдар Крыловіч знішчыў чатыры нямецкія эшалоны з палівам, снарадамі і танкамі «Тыгр». Гэтая дыверсія ў тым ліку паспрыяла перамозе Савецкіх войск у бітве на Курскай дузе.
За подзвіг Кірыловіча ўзнагародзілі ў 1949 годзе ордэнам Леніна і тое, дзякуючы заступніцтву будучага кіраўніка савецкай Беларусі Кірыла Мазурава. Помнік герою паставілі толькі ў 2009 годзе, калі Беларусь была незалежнай.
Асіповічы – горад артылерыстаў-ракетчыкаў
У Асіповічах за савецкім часам было некалькі буйных вайсковых частак. Цяпер тут дыслакуюцца артылерысты-ракетчыкі. Непадалёк ад райцэнтру распрасціраецца вайсковы палігон, які выкарыстоўваецца падчас беларуска-расійскіх манеўраў.
Фота з рэсурсаў: gzt-akray.by, planetabelarus.by, be-tarask.wikipedia.org, ekskursii.by
У Асіповічах цэх алюмініевага ліцця вырабляе «канкурэнтаздольную» прадукцыю на абсталяванні 1970 гадоў, але спадзяецца на мадэрнізацыю
Цэх падраздзяленне мясцовага заводу аўтаагрэгатаў. Алюмініевую вытворчасць пры ім запусцілі ў 1976 годзе. Нямала тутэйшага абсталявання працуе з таго часу. На той момант яно лічылася сучасным і эксклюзіўным.
«Тыя індукцыйныя печы для плаўкі металу, што былі ўстаноўлены ў сярэдзіне 70-х і маюць серыйныя нумары 001 і 002, працуюць і цяпер, – адзначае газета Асіповіцкі край. – Але гэтыя печы ўжо фізічна і маральна састарэлі, патрабуюць вялікіх намаганняў працаўнікоў цэху для іх абслугоўвання, таму ў планах прадпрыемства іх замена – адзін з прыярытэтных пунктаў».
Цэх мае патрэбу ў набыцці новай печы і аўтаматычнага комплексу для ліцця пад высокім ціскам, але няма фінансавання.
«Гэта дазволіць істотна пашырыць наменклатуру выпусканых сплаваў. Абмежаванасць у выбары гатункаў алюмініевых сплаваў можна лічыць галоўным вузкім месцам асіповіцкай металургіі», – спадзяецца на прарыў кіраўніцтва.
Паводле яго ўласная каляровая металургія «у сённяшніх геапалітычных рэаліях» – важны элемент эканамічнай бяспекі краіны і інструмент для ўмацавання пазіцый нашага машынабудавання на знешніх рынках».
Спажыўцы вырабаў цэху алюмініевага ліцця – МАЗ, БелАЗ, ды расійскія прадпрыемствы. У цэху працуе 126 чалавек.