Tag: могилев

Беларускія землі – прытулак для стараабраднікаў

Навіна ад

У лістападзе адбыліся дзве падзеі, якія тычацца гісторыі стараабраднікаў Беларусі.  30 лістапада 1978 года заснаваны, а 1 лістапада 1987 пачаў працаваць Веткаўскі музей стараабрадніцтва і беларускіх традыцый імя Ф. Шклярова. Гэта адзіны ў краіне музей стараабраднікаў.

Стараабраднікі ў Беларусі – гэта этнакультурная група, якая пачала фарміравацца з XVII стагоддзя. Стараабрадцы жывуць ва ўсіх рэгіёнах краіны. Найбольш значныя іх цэнтры – Ветка Гомельскай вобласці, Браслаў і Відзы Браслаўскага раёна, Капусціна Кіраўскага раёна.

Стараабраднікі (стараверы) ў сярэдзіне XVII стагодзя, у праўленне царэўны Соф’і, уцякалі з Маскоўскай дзяржавы пасля раскола Рускай праваслаўнай царквы. Супраць тых, хто прытрымліваўся традыцый у веры, улада праводзіла палітыку рэпрэсій, якая падахвочвала да эміграцыі.

Значная частка тых, хто не прыняў царкоўную рэформу, адразу ж накіравалася ў Рэч Паспалітую. Стараабраднікі заснавалі на беларускіх землях два буйныя цэнтры – вакол Браслава і Відз (Падзвінне) і вакол Веткі (Палессе).

Спецыяльная камісія ўраду Рэчы Паспалітай на чале з А. Пацеем была накіравана ў 1690 годзе ў Ветку для азнаямлення са слабодамі (іх хутка узнікла 14 пад агульнай назвай Ветка) старавераў. Камісія прыйшла да высновы, што мігранты не ствараюць пагрозы для дзяржавы. Каталіцкая царква разглядала стараабраднікаў, як групу адыходзячых ад праваслаўя. Таму кароль Рэчы Паспалітай Ян III Сабескі ў 1691 годзе дазволіў праціўнікам рэлігійнай рэформы праваслаўнай царквы свабодна жыць у дзяржаве.

Сённяшні горад Ветка – цэнтр раёна Гомельскай вобласці. Заснаваны стараабраднікамі ці то ў 1685, ці то ў 1667 годзе на землях мазырскага старосты Карла Халецкага (каля Веткі – іх маёнтак Хальч). Вядома, што ў Ветцы бываў Емяльян Пугачоў – пазней кіраўнік сялянскага паўстання. У 1764 годзе ён удзельнічаў у карнай экспедыцыі расійскіх войскаў на Веткаўшчыну, каб прымусіць старавераў вярнуцца на радзіму.

Гэта быў не першы падобны выпадак. Маскоўская дзяржава варожа аднеслася да ідэі ўзнікнення пасяленняў стараабраднікаў на тэрыторыі Беларусі.Упершыню расійскія войскі перайшлі дзяржаўную мяжу і ўварваліся на тэрыторыю іншай дзяржавы яшчэ ў 1735 годзе. Былі спустошаны веткаўскія слабоды, большасць насельніцтва, па розных крыніцах ад 14 да 40 тысяч стараабраднікаў была выселена ў Расійскую імперыю. 

Поўнасцю была вынішчана Ветка, якая мела амаль 40 000 насельнікаў (для параўнання, у Гомелі жыло 5 000). Трагічныя падзеі паўтарыліся ў 1764 годзе, «другая выганка», калі была выселена 20 000, галоўным чынам, у Сібір. Тыя, хто выратаваўся ад гвалтоўнай дэпартацыі, рассялілася па ўсім Мінскім ваяводстве, патрапілі на тэрыторыю сённяшніх Бабрусйкага, Кіраўскага і некаторых іншых раёнаў.

Колькасць стараабраднікаў на Беларусі да 1914 года дасягнула 100 000  чалавек. Стараабраднікі мелі драўляныя храмы. Толькі ў Відзах, дзе існавалі каталіцкая, праваслаўная, стараверская, мусульманская, юдзейская і пратэстанцкая абшчыны, быў пабудаваны першы стараабадніцкі мураваны храм Успення Прасвятой Багародзіцы. Ён быў узведзены ў 1907-1910 гадах па праекце ўраджэнца Мсціслаўшчыны Лявона Вітана-Дубейкаўскага.

царква ў Відзах

Зараз на тэрыторыі Магілёўскай вобласці вядомы 7 стараабрадніцкіх абшчын: у Магілёве (1), Бабруйску (3), Бабруйскім (2, у тым ліку ў в. Багушоўка), Кіраўскім (в. Капусціна, маецца царква) раёнах.

У XVIII стагоддзі сфарміравалася асобная рэлігійная традыцыя стараабраднікаў, вылучалася веткаўская школа кніжнай графікі і арнаменту. Для яе характэрны спалучэнне “старадрукаванага” стылю са стылем “маскоўскага барока”, шырокае выкарыстанне расліннага арнаменту. У застаўках і буквіцах выкарыстоўваліся выявы жывёл, птушак і насякомых. Кнігі мелі багатую каляровую гаму.

Набыла вядомасць веткаўская школа іканапісу («веткаўскі абраз»), для якой характэрна спалучэнне старажытных традыцый з новымі элементамі ў тэхніцы. Асаблівую ўвагу даследчыкаў прыцягвае іканаграфія Міколы Агіднага. Спалучэнне канонаў візантыйскай і рускай праваслаўных цэркваў з тэхнікай маскоўскіх, наўгародскіх, украінскіх і беларускіх майстроў тлумачыцца тым, што Ветка мела статус рэлігійнага цэнтра стараверства, да якога імкнуліся ўсе выдатныя майстры.

Склалася самабытная школа веткаўскай разьбы.

Адзіны на тэрыторыі краіны музей, дзе можна азнаёміцца з унікальнымі помнікамі веткаўскай разьбы, кніжнай графікі і арнаменту, «веткаўскімі абразамі» – Веткаўскі музей стараабрадніцтва і беларускіх традыцый. Музей носіць імя выхадца са стараабрадніцкага асяродку, ураджэнца і жыхара Веткі, гарачага прыхільніка і прапагандыста мясцовай культуры, збіральніка прадметаў даўніны, заснавальніка музея Фёдара Рыгоравіча Шклярова (1925-1988).

Дзень у гісторыі. 7 лістапада. Дзень Кастрычніцкай рэвалюцыі. У Магілёве адкрыўся кінатэатр “Радзіма”. Выпуск першых аўтамабіляў на БелАЗе. Створаны Дом-музей Дзеда Талаша

Навіна ад

Дзень Кастрычніцкай рэвалюцыі. Дзяржаўнае свята ў Беларусі.

У 1917 годзе, а 21:45 у Петраградзе халастым стрэлам крэйсера «Аўроры» пачалася Вялікая Кастрычніцкая сацыялістычная рэвалюцыя, Кастрычніцкі пераварот (25-26 кастрычніка / 7-8 лістапада 1917). 

У 2 гадзіны ночы Часовы ўрад быў арыштаваны. 

Краіна, між тым, аб крутых пераменах не падазравала. У Петраградзе ў оперы “Дон Карлас” спяваў Фёдар Шаляпін, у Маскве ў Мастацкім тэатры давалі “Гора ад розуму”, у якім бліскалі Канстанцін Станіслаўскі, Васіль Качалаў, Іван Масквін. Там жа ў  Маскве праходзіў першы бенефіс Аляксандра Вярцінскага. 

Бальшавікі, што рваліся да ўлады, дэкларавалі: пабудову справядлівага грамадства, выкараненне эксплуатацыі чалавека чалавекам, роўнасць людзей у правах і абавязках, барацьбу супраць войнаў, сусветную сацыялістычную рэвалюцыю.

У той жа дзень адкрыўся II з’езд Саветаў рабочых і салдацкіх дэпутатаў, які прыняў пастанову пра пераход улады ў краіне да саветаў, сфарміраваў урад на чале з У. Леніным, абраў Цэнтральны Выканаўчы Камітэт, прыняў першыя дэкрэты аб міры, аб зямлі.

s1.stc.all.kpcdn.net

1579 год. У Гродна памёр Каспар Бекеш. 

Вялікалітоўскі ваенны і палітычны дзеяч, сябар і паплечнік Стэфана Баторыя. Паходзіў са старадаўняга венгерскага роду. 

Камандаваў венгерскай пяхотай. Вызначыўся асабістай мужнасцю і ваеннымі талентамі пры абароне Эльблонга (1577), у полацкай кампаніі (1579).

З імем Каспара Бекеша звязана назва бяке́шы – разнавіднасць кароткага прыталенага кафтана.

wikimedia.org

 1790 год. Нарадзіўся Караль Падчашынскі. 

Архітэктар, прадстаўнік класіцызму, прафесар Віленскага ўніверсітэта.

Аўтар рэканструкцыі касцёла Святых Янаў у Вільні, праектаў палацаў у Яшунах, Тускуленах, Жылічах, будынкаў гімназій у Слуцку, Камянцы Падольскім і Свіслачы, вучылішчаў у Бабруйску, Невелі, Мазыры і іншых.

Найбольш удалым яго творам лічыцца помнік позняга класіцызму евангелічна-рэфармацкая царква ў Вільні.

Аўтар першага ў Беларусі і Літве падручніка тэорыі архітэктуры «Пачаткі архітэктуры для акадэмічнай моладзі», артыкулаў пра выкладанне архітэктуры, даглядання за садамі і паркамі.

Памёр 7 красавіка 1860 года.

Палац ў Жылічах (Кіраўскі раён), upload.wikimedia.org

1896 год. Нарадзіўся Міхась Чарот (Міхаі́л  Кудзелька). 

Беларускі паэт, драматург, празаік, рэдактар, грамадскі дзеяч. 

Адзін з лідараў беларускай савецкай літаратуры 1920-х гадоў, пачынальнік беларускага імажынізму.

Настаўнічаў, спяваў у хоры У. Тэраўскага пры «Беларускай хатцы», быў старшынёй тэатральнай суполкі «Маладзік», Таварыства працаўнікоў беларускага мастацтва, выконваў ролі ў трупе У. Галубка, працаваў рэдактарам газеты «Савецкая Беларусь», двухтыднёвіка «Чырвоная Беларусь», загадчыкам літаратурнага сектара Дзяржаўнага выдавецтва БССР. Сустваральнік літаратурнага аб’яднання «Маладняк». 

Пісаць пачаў у 13-гадовым узросце. Аўтар шматлікіх зборнікаў вершаў, паэм, паэм-фантазій, зборнікаў апавяданняў, п’ес.

Вершам «Суровы прыгавор падпісваю першым» далучыўся да публічнага асуджэння рэпрэсіраваных беларускіх пісьменнікаў.

Арыштаваны ў 1937 годзе, прыгавораны да расстрэлу. Расстраляны ў ноч з 29 на 30 кастрычніка 1937 года.

Іменем паэта названы вуліцы ў Мінску, Гродне, Маладзечне і Рудзенску. У апошнім, на будынку Дома культуры прымацавана мемарыяльная дошка.

1897 год. Нарадзіўся Міхась Каршук.  

Дзеяч беларускага нацыянальна-культурнага руху, краязнавец, публіцыст.

Арганізатар і настаўнік першай беларускай школы ў в. Пералёўка на Гомельшчыне, дзеяч і прапагандыст пашырэння беларускай школы ў Гомельскай губерні, якая тады ўваходзіла ў РСФСР.

Сакратар бюро выкладчыкаў беларусазнаўства ў Мінску (1924). Аўтар артыкулаў па пытаннях педагогікі, культуры, краязнаўства і беларусізацыі  ў часопісах «Асвета», «Наш край», газетах.

Член прэзідыума Цэнтральнага бюро краязнаўства ад Гомельскай акругі.

Пасля 1930 года лёс невядомы.

1918 год. Нарадзіўся Канстанцін Дамарад. Беларускі гісторык

Кандыдат гістарычных навук. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, партызанскагу руху.

Працаваў у інстытутах гісторыі партыі пры ЦК КПБ, гісторыі АН Беларусі. Даследаваў гісторыю падпольнага і партызанскага рухаў у часы Другой сусветнай вайны.

Памёр у 2001 годзе.

1922 год. Нарадзіўся Мікалай Саўчанка. 

Уролаг, доктар медыцынскіх навук, лаўрэат Дзяржаўных прэмій СССР і БССР, акадэмік.

Працаваў у розных медыцынскіх установах, рэктарам Беларускага інстытута удасканалення медыкаў, міністрам аховы здароўя (1966-1986), загадчыкам кафедры уралогіі Мінскага медінстытута (1987-1991).

Даследаваў прыроджаныя заганы развіцця ніжніх мачавых шляхоў, палавых органаў, прыроджаныя анамаліі нырак, праблемы лячэння анкалагічных захворванняў.

Зрабіў першую ў Беларусі перасадку ныркі. Падрыхтаваў 6 дактароў і 19 кандыдатаў медыцынскіх навук.

Памёр 12 чэрвеня 2001 года.

У яго гонар названа 4-я гарадская клінічная бальніца г. Мінска.

csl.bas-net.by

 1923 год. Нарадзіўся Аляксандр Дракахруст. Паэт і перакладчык.

Служыў ваенным журналістам, карэспандэнтам газеты «Во славу Родины».

Аўтар 16 зборнікаў вершаў.

Пераклаў на рускую мову шэраг вершаў і паэм М. Аўрамчыка, А. Астрэйкі, Р. Барадуліна, А. Вялюгіна, С. Грахоўскага і іншых.

Памёр 14 лістапада 2008 года.

1940 год. У Магілёве адкрыўся кінатэатр “Радзіма”. 

Пра гэта напісала “Савецкая Беларусь” 11 лістапада 1940 года. 

Само будаўніцтва скончылася ў сярэдзіне жніўня 1940. 

Пабудаваны ў межах плана пераноса сталіцы БССР у Магілёў.

1948 год. У Германіі на эміграцыі загінуў у аўтакатастрофе Хведар Ільяшэвіч.  Беларускі паэт, грамадскі дзеяч.

Выкладаў у Віленскай беларускай гімназіі, друкаваўся ў беларускіх часопісах. 

Хадзіў па вёсках, распаўсюджваў ідэі беларускасці, літаратуру. 

Па палітычных матывах двойчы арыштаваны польскімі ўладамі, быў вязнем Лукішскай турмы.

Абараніў дысертацыю «Друкарня дома Мамонічаў у Вільні» на ступень магістра філасофіі.

Падчас вайны дзеяч Беларускага камітэта, з вясны 1943 года старшыня Беларускага нацыянальнага аб’яднання ў Беластоку, адзін з арганізатараў беларускага школьніцтва на Беласточчыне, рэдактар штотыднёвіка «Новая дарога». 

Аўтар артыкулаў пра М. Забэйду-Суміцкага, Ф. Аляхновіча, У. Жылку і іншых беларускіх дзеячоў культуры.

З  1944 года на эміграцыі ў Германіі. Займаўся педагагічнай і выдавецкай дзейнасцю, уваходзіў у кіраўніцтва Беларускай незалежніцкай партыі. Удзельнічаў у Другім Усебеларускім кангрэсе.

1958 год. Выпуск першых  25-тонавых  аўтамабіляў МАЗ-525 Беларускім аўтамабільным заводам у г. Жодзіна.

Зараз БелАЗ кантралюе амаль 30% рынку кар’ерных самазвалаў грузападымальнасцю больш за 90 тон і ўваходзіць у лік сямі вядучых сусветных канцэрнаў па вытворчасці кар’ернай тэхнікі.

За гісторыю прадпрыемства тут выпушчана звыш 130 тысяч адзінак кар’ернай тэхнікі – гэта нашмат больш яго асноўнага канкурэнта, кампаніі Caterpillar.

У 2013 годзе завод прадставіў самы вялікі ў свеце самазвал «БелАЗ-75710» грузападымальнасцю 450 тон.

У “БелЛАЗ-Холдынг” уваходзяць  ААТ “Кузлітмаш”, Магілёўскі вагонабудаўнічы завод, Старадарожскі механічны завод, Магілёўскі аўтамабільны завод і іншыя.

chudo.tech

  1961 год. Нарадзіўся Сяргей Алейнікаў. 

Беларускі футбаліст, паўабаронца.

Выступаў за клубы «Дынама» (Мінск), «Ювентус» (Турын), «Лечэ» (Італія), «Гамба Осака» (Японія), «Адэвольд» (Швецыя) і іншых.

У чэмпіянатах СССР правёў 220 матчаў, забіў 31 гол, у еўрапейскіх кубкавых турнірах правёў 36 матчаў, за зборную СССР/СНД – 77 матчаў. У 1992-1994 гадах выступаў за зборную Беларусі.

Працаваў трэнерам італьянскіх «Ананьі Фантана», «Пантэдэру», «Крас», галоўным трэнерам маскоўскага «Тарпеда-Металург», падмаскоўнага «Віднае», літоўскай «Дайнава», у італьянскай дзіцячай школе ў Каперціна, у філіяле футбольнай акадэміі клуба «Ювентус».

Чэмпіён СССР (1982), фіналіст Кубка СССР (1987), віцэ-чэмпіён Еўропы (1988), уладальнік Кубка Італіі і Кубка УЕФА (1990).

У гонар футбаліста заснаваны Клуб Сяргея Алейнікава.

football-pitch.ru

 1989 год. Створаны Дом-музей дзеда Талаша ў вёсцы Навасёлкі Петрыкаўскага раёна. Размешчаны ў хаце Васіля Талаша, пабудаванай ім у 1918-1920 гадах. Васіль Талаш (1844-1946) – удзельнік партызанскага руху ў савецка-польскай і Вялікай Айчыннай войнах, народны герой, герой аповесці Якуба Коласа «Дрыгва», самы стары ўдзельнік Вялікай Айчыннай.

У музеі на 63 м² размешчана каля 500 прадметаў асноўнага фонду і 360 навукова-дапаможнага. Экспазіцыя мае раздзелы: сям’я дзеда Талаша; Дзед Талаш і аднавяскоўцы; 125–130-ая партызанскія брыгады.

 

Керч – каменяломні рыхтуюць пад бамбасховішчы. З’явіўся вайсковы гарадок Расгвардыі, мантаж пралётаў Крымскага маста завершаць да 20 снежня

Навіна ад

Мантаж новых пралётаў на правым баку Крымскага моста, які быў часткова выведзены з экслуатацыі пасля выбуху 8 кастрычніка, плануюць пачаць 5-10 лістапада, і завяршыць да 20 снежня, паведамляюць керчанскія СМІ. 

Пішам, як агрэсіўныя дзеянні Расіі, вайна ва Ўкраіне ўплываюць на жыццё гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці.

Ад выбуху на Крымскім мосце пацярпелі абедзве паласы аўтадарогі. Замену чатырох пралётаў левага боку, па якіх зараз рухаецца транспарт, пачнуць пасля таго, як адновяць пралёты правага боку, якія абваліліся ў ваду і былі зрушаныі. 

«Запусціць рух па абодвух палосах правага боку маста плануем 5 снежня па адной паласе, 20 снежня – цалкам і па іншай. Далей прыступім да прац па разборцы пралётаў левага, меней пацярпелага боку маста. І плануем яе таксама завяршыць да 30 сакавіка» – праінфармаваў віцэ-прэм’ер Расіі Марат Хуснулін.

Усяго выраблена і пастаўлена 1 218 тон металаканструкцый з заводаў Цюмені, Варонежа, Кургана. З іх 925 тон ужо змантавана ў выглядзе пралётных вырабаў.

Вайсковы гарадок Расгвардыі.

У Керчы для Расгвардыі па Індустрыяльнай шашы выгналі ўжо 4 паверхі скрынкі дома для гвардзейцаў.  У лютым 2022 года там было яшчэ голае поле, а цяпер вымалёўваюцца контуры будучага вайсковага гарадка з жылымі дамамі, клубам і ўласным памяшканнем ФСБ.

Каменяломні  пад бамбасховішча

У Керчы правяраюць скляпы жылых дамоў на прадмет магчымасці хованкі, інспектуюць станы ацалелых бамбасховішчаў. Супрацоўнікі музейнага комплексу Аджымушкайскіх каменяломняў не выключаюць магчымасць выкарыстання іх у якасці хованкі, бамбасховішча.

Аджымушкайскія каменяломні з мая да канца кастрычніка 1942 года былі месцам супраціву нямецкім войскам, а да 1943 года – хованкай для тысяч мірных жыхароў.  Даўжыня раскапаных хадоў цэнтральных каменяломняў складае больш за 8 км. Невялікую іх частку займае «Музей гісторыі абороны Аджымушкайскіх каменяломняў».

kerch.fm

Керч – з 1988 года горад-пабрацім Магілёва. Заснаваны ў 610-590 гг. да нашай эры грэцкімі каланістамі з Мілета. У розныя эпохі горад называўся Панцікапей, Чаркіа, Воспора, Корчаў, Баспор. У 480 г. да н.э. Пантыкапей стаў сталіцай Баспорскай дзяржавы.  Знаходзіўся пад уладай Усходняй Рымскай (Візантыйскай) Імперыі  ў VI і ў XI -XII стагоддзях, у VIII стагоддзі патрапіў у сферу ўплыву Хазарскага каганата. У канцы X-XI стагоддзяў горад уваходзіў у склад рускага Тмутараканскага княства. У 1318 годзе горад увайшоў у склад Генуэзскіх калоній. У 1475-1774 у Асманскай, у 1774-1917 – у Расійскай імперыі, у 1917-1954 гадах у складзе РСФСР, у 1954-2014 – у складзе Украіны. У 2014 годзе Крым анэксаваны Расіяй. Сучаснае насельніцтва горада 155 тысяч чалавек.

На Касцерні ў Магілёве плануюць адкрыць АЗС з кафэ-маркетам у пачатку 2023 года

Навіна ад

Рэканструкцыя будынка аўтазаправачнай станцыі пачалася летам бягучага года і працягваецца нават ў выходныя дні. Будаўнікі сцвярджаюць, што аб’ект павінны здаць у канцы гэтага года, а адкрыццё адбудзецца напачатку наступнага. Пра чуткі вакол лёсу на Касцерні пісалі Магілёў.media. 

Лакацыя АЗС – культавая, гістарычная. Гэтая мясціна вядомая як Касцерня альбо Касцярня. У 1661 годзе прыблізна тут былі пахаваныя сотні маскоўскіх стральцоў, якіх забілі магілёўцы падчас знакамітага паўстання. Непадалёку знаходзяцца медыцынскі і сацыяльна-педагагічны коледжы, студэнцкі інтэрнат МДУ імя А. Куляшова, помнік Георгію Каніскаму, глядзельная пляцоўка, лесвіца ў Падмікольскі парк, плошча Арджанікідзэ.

У 2003 годзе гараджан абурыла ўзвядзенне гэтай АЗС у цэнтры Магілёва, паблізу ад бальніцы хуткай дапамогі. Звароты з пратэстамі яны пісалі ў гарвыканкам на імя граданачальніка Віктара Шорыкава. Старшыня гарвыканкама тады вымушаны быў прызнаць факт будаўніцтва небяспечнага аб’екту і намагаўся супакоіць незадаволенасць землякоў, сцвярджаючы, што сучасныя тэхналогіі дазваляюць істотна зменшыць уплыў АЗС на навакольнае асяроддзе. 

Летам 2022 чуткі аб «закрыцці» АЗС узрадавалі многіх гараджан, але ненадоўга. Высветлілася, што запраўку не ліквідуюць, а зробяць рэканструкцыю з дадаткам да яе кафэ-маркета “Цікава”.

Назаві першым, дзе ў магілёве знаходзіцца гэты мурал і атрымай прыз – віктарына выхаднога дня на Магілёў.media

Навіна ад

Прыз – квіткі на выставу, прысвечаную 150-годдзю Бялыніцкага-Бірулі.

У 2021 годзе ў адным двары Магілёва з’явіўся вось гэты незвычайны сценапіс – музычная кружэлка з выявамі архтэктурных помнікаў. Яна адзіная і ўнікальная ў горадзе. Падобнага архітэктурнага глобуса падаецца больш і на Магілёўшчыне няма. Да таго ж кружэлка вельмі сімпатычная, нейкая душэўная. А яшчэ знаходзіцца сценапіс у зацішным месцы і таму малавядомы. 

Для таго, хто першым у каментах у нашых сацыяльных сетках ці ў месенджары правільна ўкажа адрэс будынка, на якім намаляваны гэты роспіс, рэдакцыя падорыць квіткі на дваіх чалавек на выставу ў музеі В.К. Бялыніцкага-Бірулі. Гэтая выстава якраз прысвечаная 150-годдзю славутага мастака, выхадца з нашага рэгіёна.

 

Когнитивный диссонанс могилевской экономики

Навіна ад

Могилевские чиновники в растерянности – явить местному люду осязаемые успехи экономики в текущем году не совсем получается. 

Попытки увести внимание оголодавшего населения от проблем насущных через истерику с ценообразованием явно безуспешны – откат с ценами начался сразу после объявления им войны. В активе бюрократов, пожалуй, две позиции: неслыханные успехи в сельском хозяйстве и рост доходной части бюджета области.

Впрочем, поднадоевшая пластинка с аграрными рекордами имеет явно ретро-аромат: большинство достижений как в растениеводстве, так и в животноводстве были уже достигнуты в промежутке 1970-1990-х годов. И такое впечатление, что проблемами в аграрной отрасли озабочен губернатор области, а обслуживающий персонал из облсельхозпрода активно поставляет “рекордную” информацию. Увы, с таким отношением к собственности в сельском хозяйстве можно всю отрасль похоронить уже в предстоящую зимовку. 

Реляции о производстве кормов так и лезут из средств информации, а факт тотального падения производства молока известен лишь узкому кругу лиц. О том, что Могилевская область единственная в республике увеличила производство мяса тоже в активе чиновников. Но тогда кто ответит за снижение показателей 61 % районов по производству мяса? Кто ответит за поголовье свиней, которое вдвое снизилось по сравнению с прошлым годом? И не забудем, что в прошлом году в Белыничском и Славгородском районах заработали новые мощности по производству свинины.

Пески бесхозяйственности и безответственности превращают Могилевскую область в экономическую пустыню. Частный сектор экономики уже занял внушительную долю в бюджете области, но развернуться ему по-прежнему не дают.  Подумать только, в 2022 году для чиновников тема выделения земельных угодий фермерским хозяйствам традиционно считается больной и непроработанной. 

Губернатор видит три направления эффективного использования земель: крупные хозяйства (с их круглогодичными проблемами), фермеры (с их десятилетним приростом производства) и инвесторы. 

Ставка на перспективу развития крупных сельскохозяйственных организаций госсобственности – признак убогости мышления и экономической безграмотности чиновников. И лизоблюдства, конечно.

Как раз крупные производства и могут подставить подножку экономике Могилевщине. Доходы бюджета за 9 месяцев возросли на 7,2 %. Из государственных промышленных организаций среди налогоплательщиков выделяются практически только СЗАО “Могилевский вагоностроительный завод” и Климовичский ликероводочный завод. При этом достойное место занимают частники: “Бобруйский бровар”, завод полиэтиленовых труб, филиал ООО “Евроторг” и ООО “Кроносхем”. 

А куда исчезли из лидеров среди налогоплательщиков “Белшина” и “Химволокно”?. Или может, для могилевского народа секрет – те проблемы, которые навалились на эти предприятия? И почему это вдруг исчез из списка Могилевоблгаз? Снизились объемы производства на “Химволокно”, пошло на спад потребление газа. Упал спрос на шины, будут проблемы и у поставщиков технического углерода, а вместе с этим и у транспортников.

Но вот что примечательно, так это ситуация в розничной торговле – почти на 10 % упал товарооборот. Это реакция на санкции, которые нам в радость с параллельно открывающимися возможностями или признак обнищания народа? Скорее, второе. Можно подрисовать доходы населения (если учитывать только занятых в экономике), но что делать семьям уволенных, например, из “Химволокно”? И количество их сотнями измеряется.

Пустыня наползает на Могилевскую область. И тут не размышлениями о ВНС голову обывателям дурить, а принимать конкретные меры необходимо. Иначе горя не оберешься…

Мікалаеў: страчана і пашкоджана 13 000 грамадзянскіх аб’ектаў. Невямыя зруйнавалі помнік «Радзіма-Маці»

Навіна ад

Па стане на 3 лістапада з пачатку расійскага ўварвання ў Мікалаеўскай вобласці часткова або цалкам пашкоджаныя 13 025 грамадзянскіх аб’ектаў, паведамляюць рэгіянальныя улады.

photos.app.goo.gl

Пішам, як вайна ва Ўкраіне ўплывае на жыццё еўрапейскіх гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці.

З гэтай колькасці:

– аб’ектаў жыллёвага фонду – 8 309,

– медыцынскіх устаноў – 92,

– устаноў адукацыі – 387,

– устаноў культуры – 183,

– аб’екты прамысловых прадпрыемстваў – 186;

– сродкі жыццезабеспячэння: газ – 983, электраэнергія – 744, вада – 30, цеплазабеспячэнне – 96,

– іншыя аб’екты неваеннага прызначэння – 2 015.

Зараз у вобласці працягваюцца работы па аднаўленні газа- і электразабеспячэння населеных пунктаў, пацярпелых ад вайны.

На сёння без газа застаюцца толькі 6 634 спажыўцы.

На 3 лістапада спынена электразабеспячэнне, водазабеспячэнне і водаадвядзенне ў 89 населеных пунктах Баштанскага і Мікалаеўскага раёнаў.

У Мікалаеве невядомыя ўзарвалі абеліск «Радзіма-Маці».

Позна ўвечары 2 лістапада невядомыя ўзарвалі абеліск – ад яго засталася толькі груда камянёў. Абеліск з надпісам «Вечная слава гордым героям» і высечанымі тварамі воінаў-абаронцаў, курган-брацкая магіла з высечанамі на плітах імёнамі больш за 50 пахаваных воінаў і сквер уваходзяць у мемарыяльны комплекс ахвярам Вялікай Айчыннай вайны.

Літоўскія спецыялісты, у тым ліку з Клайпеды, дапамогуць аднавіць электрасеткі ў Мікалаеўскай вобласці. 

img.novosti-n.org

Пабрацімства Мікалаева з Магілёвам было замацаванае дамовай у 2009 годзе.

31 мая 2022 году мэр украінскага гораду заявіў, што Пагадненне аб пабрацімстве з Магілёвам скасаванае і выказаў спадзеў, што яно будзе адноўленае, калі Беларусь стане свабоднай.

Магілёў.media працягвае сачыць за жыццём Мікалаева, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам.

Мікалаеў месціцца за 65 кіламетраў ад Чорнага мора. Да вайны ў ім жыло 490 тысяч чалавек. Траціна з іх вымушана была пакінуць горад. Паводле Генштабу Узброеных сіл Украіны Мікалаеў адзін з асноўных кірункаў наступу расіян.

Яго рэгулярна абстрэльваюць, знішчаючы гарадскую інфраструктуру і змушаючы мясцовую ўладу капітуляваць. Прэзідэнт Украіны Уладзімер Зяленскі прысвоіў Мікалаеву ганаровае званне «Горад-герой».

Асіповічы: крадзяжы бычкоў, парушэнні правіл дарожнага руху, п’яныя пагулянкі па дарогах, незаконнае паляванне

Навіна ад

Будні раённай міліцыі – п’яныя пешаходы і веласіпедысты, нецвярозыя вадзіцелі, бяспраўнікі і крадзяжы. 

Пра сваю штодзённую працу міліцыянеры распавялі рэсурсу Асіповіцкі край. Прыкладам, толькі за мінулы тыдзень імі папярэджана 169 правапарушэнняў, а да адказнасці прыцягнуты 38 пешаходаў і веласіпедыстаў, два з якіх п’яныя; злоўлены пяць бяспраўнікаў і нецвярозы вадзіцель. Чатыры кіроўцы не прадставілі перавагу ў руху пешаходу, дзесяць чалавек парушылі правілы абгону і перавозкі дзяцей у аўтатранспарце.

Так, за 1 дзень падчас спецыяльнага мерапрыемства “Фільтр” спынена 33 парушэнні правіл дарожнага руху, у тым ліку два – правіл перавозкі дзяцей і па адным – правіл перасячэння чыгуначнага пераезду і парушэнне правіл службовай асобай. Апошняе цікава, бо аказваецца, што выяўленне парушэнняў чыноўнікаў фіксуецца асобна. 

Зарэгістравана восем дарожна-транспартных здарэнняў. Так, днём 28 кастрычніка ў вёсцы Жыцін пад коламі аўтамабіля Hyundai апынуўся пяцігадовы хлопчык, які, па папярэдніх даных, выбег на праезную частку з-за прыгараднага аўтобуса. Дзіця з цяжкімі траўмамі шпіталізавана. 

29 кастрычніка ў 6.50 на 98 кіламетры трасы Мінск-Гомель 35-гадовы жыхар Бабруйскага раёна, кіруючы аўтамабілем Toyota, наехаў на асіпаўчаніна, які перасякаў праезную частку дарогі ў неналежным месцы і не быў абазначаны святлоадбіваючымі элементамі. У выніку мужчына загінуў. 

Аддзелам Дэпартамента аховы выяўлены два факты дробнага крадзяжу. Таксама складзены адміністрацыйныя пратаколы за парушэнне правіл палявання і незаконную транспарціроўку драўніны.

А вось пракуратура Асіповіцкага раёна падобнай драбязой не займаецца. Яна ўзбудзіла крымінальную справу па падазрэнні загадчыцы таварнай фермы ў крадзяжы шляхам злоўжывання службовымі паўнамоцтвамі. 

Вось такая руцінная праца выпадае на долю асіповіцкіх і ўвогуле раённых міліцыянераў штотыднёва. 

Цэнтр Еўразійскіх даследаванняў у жоўта-блакітных танах адкрылі ў Магілёве

Навіна ад

Для вывучэння інтэграцыйных працэсаў у магілёўскім Беларуска-Расійскім універсітэце разам з расіянамі адкрылі цэнтр еўразійскіх даследаванняў імя Анатолія Грамыкі. 

Цэнтр адкрылі Расійскі дзяржаўны гуманітарны і Беларуска-Расійскі ўніверсітэты. Плануецца, што ён стане навукова-адукацыйным аб’яднаннем па вывучэнню “тэндэнцый развіцця прасторы Вялікай Еўразіі”.

Заяўленай мэтай створанага цэнтра з’яўляецца садзейнічанне навукова-адукацыйнай інтэграцыі на еўразійскай прасторы і фарміраванні агульнай навукова-адукацыйнай прасторы Саюзнай дзяржавы, ЕАЭС і СНД.

Рэктар БРУ Міхаіл Лусцянкоў на адкрыцці заявіў: “Захаванне агульных гістарычных каштоўнасцяў – адна з місій нашага ўніверсітэта. Першапачатковая задача цэнтра – вучэбная праца, абмен выкладчыкамі. У бліжэйшай будучыні – рэалізацыя сумесных сеткавых адукацыйных праграм, сур’ёзная аналітычная праца.”

У цэнтры, нягледзячы на прэтэнзію на даследаванне Еўразіі, плануюць вывучаць інтэграцыйныя працэсы выключна ў рамках міжнародных аб’яднанняў, у якіх актыўна ўдзельнічае Расійская Федэрацыя. Аб’ектам вывучэння будуць: Арганізацыя Дагавора аб калектыўнай бяспецы, Садружнасць Незалежных Дзяржаў, Еўразійскі эканамічны саюз, Шанхайская арганізацыя супрацы. 

Сімвалічна, што перарэзалі стужку, паціснулі рукі і падпісалі дамову бакі ў аўдыторыі, якая аформлена ў прыемных жоўта-блакітных каляровых танах.