Пракуроры каардынуюць усе кантрольныя органы, якія выяўляюць і выкараняюць сістэмныя парушэнні ў аграпрамысловым комплексе. Заяўляецца, што мэта дзейнасці – павысіць эфектыўнасць працы сельскай гаспадаркі. Такую задачу ім паставіў Лукашэнка.
“Толькі за апошні тыдзень за атрыманне хабару і іншыя злачынствы арыштаваныя шэсць кіраўнікоў сельгаспрадпрыемстваў” – кажа намеснік начальніка аддзелу па наглядзе за выкананнем правоў і свабод грамадзян Генпракуратуры Павел Елісееў.
Пракурорскія работнікі ў выніку праверак выкрываюць шматлікія факты безгаспадарчасці, нядбайнасці, бяздзейнасці, крадзяжоў, перавышэнні службовых паўнамоцтваў, піша БелТА.
Пракуратура ўбачыла, што службовымі падлогамі займаюцца кіраўнікі і матэрыяльна адказныя асобы прадпрыемстваў, супрацоўнікі ветэрынарнай службы і органы выканаўчай улады. Кіраўнікі прадпрыемстваў неналежным чынам дбаюць аб захаванасці буйной рагатай жывёлы, паліўных рэсурсаў і тэхнікі, псаванні ўраджаю, утойванні рэальных праблем.
Тое было ў 2015 годзе, калі ў Беларусі трываў чарговы перыяд лібералізацыі.
Улада атрымлівала грантавую падтрымку ад еўрапейцаў
Тады рэгіянальны фестываль народнай творчасці, промыслаў і рамёстваў «Дрыбiнскія таржкi» стаў пераможцам у конкурсе садзейнічання развіццю мясцовых ініцыятываў. Ён рэалізоўваўся Праграмай развіцця ААН (ПРААН) пры фінансавай падтрымцы Еўрасаюзу. Бюджэт праекту не агалошваўся, але паводле ўмоваў грантадаўцы, мог сягаць 25 тысяч еўра.
Разам з дрыбінскім праектам былі падтрыманыя яшчэ 17 ініцыятываў з Магілёўскай вобласці.
У 2018-ым Дрыбін адведала кіраўніца прадстаўніцтва ААН у Беларусі Іаана Казана-Вішнявецкая. Яе сустракаў старшыня райвыканкаму. Замежніцу цікавіла, як ажыццяўляецца праект “Стварэнне «Дрыбінскай школы шапавалаў»”, пад які было выдзелена фінансаванне па той жа ААН-аўскай праграме. Бюджэт праекту складаў 12 438 еўра.
Іаана Казана-Вішнявецкая паўдзельнічала ў майстар-класе вырабу сувенірнай прадукцыі. На памяць аб знаходжанні ў Дрыбіне ёй падарылі сувенірныя валёнкі, каралі і эмблему фестывалю «Дрыбінскія таржкі».
Пра супрацоўніцтва з Еўропай у Дрыбіне не згадваюць
У сёлетніх анонсах «Дрыбiнскіх таржккоў» згадкі пра супрацоўніцтва мясцовай улады з еўрапейскай структурай няма. Увага акцэнтуецца на тым, што фестываль праходзіць у 11 раз і на ім будзе весела.
Сёлета ён пачаўся 19 жніўня і завершыцца 20-га. У праграме канцэрты, шоу, майстар-класы, кірмаш. Наведнікам пакажуць рэтрамабілі і для іх спяе Алена Ланская. А потым будзе феерверк. Для жыхароў аддаленага ад буйных людных мясцінаў райцэнтра фестываль – аддушына ў сумным аднастайным жыцці.
«Сёлета ўсе нашы крамніцы і падворкі будуць здзіўляць гасцей рознымі стравамі з цёртай бульбы. І гэта невыпадкова, бо традыцыйныя беларускія дранікі і стравы з цёртай бульбы ўключаны ў дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў краіны. Аднак гэта не адзіная наша неспадзеўка. Упэўнена, свята пройдзе на высокім узроўні і надоўга запомніцца ўсім гасцям і ўдзельнікам» – абяцала напярэдадні адкрыцця галоўны ідэолаг райвыканкаму Ганна Падворная.
Пра Дрыбін, сьцісла
Дрыбін – найменшы райцэнтр Беларусі. Да Магілёва, абласнога цэнтру, 60 кіламетраў. Да беларуска-расейскай мяжы два дзясяткі напрасткі. Вытворчых прадпрыемстваў у раёне няма. Мясцовая эканоміка трымаецца на «калгасах», камунальных арганізацыях, дзяржаўных установах і прадпрымальніцкай актыўнасці.
Раён стварылі пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС. Тут багата набудавана пасёлкаў для перасяленцаў з забруджаных радыяцыяй мясцін Магілёўшчыны. Многія дамы пустуюць.
Мястэчка славутае тутэйшай школай шапавальства. У даўнія часы мясцовыя шапавалы выдумалі сваю мову – «катрушніцкі лемезень».
Насельніцтва Дрыбіна – меней за 3 тысячы чалавек. Упершыню ў гісторыі пра яго згадалі ў XVI стагоддзі, як шляхецкае ўладанне ў Мсціслаўскім ваяводстве. У XVII стагоддзі існаваў Новы Дрыбін. Канцлер Леў Сапега ў сваім тастаменце 1633 году ўпамянуў «вёску і пушчу Дрыбінскую».
Акцыянернае таварыства «Магілёўсаюздрук» само звярнулася ў Эканамічны суд Магілёўскай вобласці, каб яго прызналі банкрутам. Цяпер суд пачаў працэс конкурснай вытворчасці – працэдуры, якую выкарыстоўваюць у справе аб банкруцтве для задавальнення патрабаванняў крэдытораў.
Манапаліст продажу газетаў і іншай прадукцыі вінаваты крэдыторам 5 160 864,45 рублёў і супраць яго распачата 130 працэсаў прымусовага спагнання даўгоў,піша Магілёў.media.
Кошт маёмасці даўжніка паводле бухгалтарскага ўліку – 5 544 580,33 рублёў.
28,89% акцыяў прадпрыемства валодае дзяржава. Яны перададзены ва ўпраўленне. 65,96% акцыяў належаць 4 юрыдычным асобам. 58 асоб фізічных маюць 5,15%.
Праблемы ў арганізацыі з’явіліся некалькі гадоў таму праз нястачу грашовых сродкаў. Фінансаў не хапала, каб разлічыцца з насельніцтвам за прададзеную прадукцыю і нават аплаціць працу работнікаў. З ім спынілі супрацоўніцтва дзяржаўныя прадпрыемствы.
«Магілёўсаюздрук»спыніў продаж газетаў і іншай прадукцыі праз фінансавыя праблемы і стаў прадаваць свае кіёскі ў рэгіёне.
1755 год. Георгій Каніскі стаў епіскапам Магілёўскім (Беларускім).
На той час беларускае праваслаўе знаходзілася ў глыбокім крызісе. У асяроддзі мясцовага праваслаўнага духавенства не знайшлося кандыдатур на такую пасаду. Запрасілі Каніскага з Украіны.
Не змогшы даць рады праблемам беларускага праваслаўя, якое тады было незалежнае ад Масквы, Каніскі спачатку падаўся да груповак, якія выступалі супраць караля Рэчы Паспалітай, а калі і тое не дапамагло, звяртаўся па дапамогу да расійскай самадзержцы Кацярыны ІІ.
Па ўмацаванні на беларускіх землях расійскай улады, з ініцыятывы Каніскага прымусова пачалі навяртаць у праваслаўе ўніятаў, каталікоў ды пратэстантаў. Методыку, апрабаваную на Магілёўшчыне і Мсціслаўшчыне, пазней пашырылі на ўсю Беларусь.
Паводле ўкраінскага гісторыка Яраслава Фошчана, Георгій Каніскі, трапіўшы ў Беларусь, аказаўся закладнікам часу і ўмоваў, у якіх яму давялося дзеіць. Ён прасіўся, каб яго адправілі з архіепіскапскага служэння ў Рэчы Паспалітай ва ўкраінскі манастыр. Навуковец прызнае, што цяпер у гістарыяграфіі стаўленне да дзейнасці Каніскага палярныя.
У Магілёве сёлета паставілі помнік Каніскаму
1898 год. Нарадзіўся Леў Маневіч.
Савецкі ваенны разведчык («Эцьен») у Германіі, Аўстрыі, Італіі, Вялікай Брытаніі.
У 1932-1943 гадах утрымліваўся ў турмах Італіі, у 1943 годзе патрапіў у лагерны комплекс «Маўтхаўзен», дзе працягваў здабыванне разведвальных даных.
Яго імем названы вуліцы ў Мінску, Гомелі, Магілёве, Чавусах.
Маневічу прысвечаны раман і мастацкі фільм.
1937 год. Забаронена дзейнасць «Таварыства беларускай асветы».
Таварыства працавала ў міжваеннай Польшчы.
Мэтай было «праца над развіццём беларускай культуры, пашырэннем школьнай і пазашкольнай асветы беларусаў на іх роднай мове, уздымам маральнага ўзроўню і вывучэнне польскай культуры, культурных адметнасцяў іншых народаў, якія жывуць на супольнай з беларусамі тэрыторыі».
Таварыствам выдавалася газета «Родны край».
1938 год. Уладзімір Пракулевіч.
Грамадскі дзеяч, палітык, публіцыст, журналіст, юрыст.
Адзін з кіраўнікоў Слуцкага збройнага чыну 1920 году, член прэзідыума Першага беларускага з’езда Случчыны, дзяржаўны сакратар Урада БНР.
Дзеяч беларускай эміграцыі ў Празе.
У 1926 годзе вярнуўся ў Беларусь, жыў у Менску. Працаваў у Дзяржаўнай бібліятэцы БССР.
У 1930 годзе арыштаваны савецкімі карнымі органамі па сфабрыкаванай чэкістамі справе «Саюзу вызвалення Беларусі». На пяць гадоў высланы ў расійскую Перм. Зноў быў арыштаваны і 10 ліпеня 1938 году прыгавораны да расстрэлу.
Расстраляны 20 жніўня 1938 году. Рэабілітаваны ў 1988 і 1989 гадах.
У публікацыі выкарыстаныя звесткі з рэсурсу «Вікіпедыя» і іншых адкрытых у інтэрнэце крыніцаў
Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, мэдыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.
Міхаіл Зубкоў
Асуджаны на 3 гады калоніі агульнага рэжыму.
Праваабаронцы паведамляюць, што летась у верасні Зубкоў удзельнічаў у маршы ў Гомелі. Яго затрымаў АМАП. 15 дзён ён правёў у ІЧУ.
Больш да Зубкова прэтэнзіяў з боку міліцыі не было, сцвярджаюць сваякі. Аднак, калі Міхась паехаў на працу ў Маскву, яго зноў затрымалі.
Суд Цэнтральнага раёну Гомля абвінаваціў яго ў арганізацыі і падрыхтоўцы дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак, а таксама ў гвалце над супрацоўнікамі міліцыі.
Максім Плятнёў
Асуджаны на год калоніі агульнага рэжыму.
Праваабаронцы пішуць, што нагодай для крымінальнага пераследу Плятнёва сталі надпісы на кіёску, электрападстанцыі, будынку цепласетак і шматпавярховіку.
19 жніўня суд Ленінскага раёну Гродна прызнаў Плятнёва вінаватым у “апаганьванні збудаванняў і псаванні маёмасці”.
Генадзь Драздоў
Мастак і былы кіраўнік творчага аб’яднання «Пагоня» затрыманы.
Пра зняволенне паведамляюць ягоныя калегі. Яны высвятляюць акалічнасці і прычыны затрымання.
Драздоў з 1999 года – чалец Беларускага саюзу мастакоў. Яго работы экспанаваліся на выставах у Беларусі, Польшчы, Чэхіі, Германіі, ЗША, Нарвегіі, Бельгіі, Украіне, Расіі. У гэтых краінах прайшло больш за дзясятак яго персанальных выставак.
10 сакавіка ён даў інтэрвʼю пра палітвязня, мастака Алеся Пушкіна, якое з 23 снежня 2021 года лічыцца ў спісе «экстрэмісцкіх матэрыялаў».
Аляксей Ільінчык
Затрыманы.
Пра тое паведамляюць праваабаронцы, спасылаючыся на праўладныя тэлеграм-каналы. Паводле іх, мужчыну затрымалі з-за ««творчай» дзейнасці ў інтэрнэце».
Ільінчыку – 60 гадоў. Ён бард, удзельнік і арганізатар фестываляў. Правёў 85 канцэртаў, аўтар кніг.
Ігар Шарамаў
Затрыманы, паведамляюць праваабаронцы.
Яны дапускаюць, што нагодаю да зняволення мог стаць фотаздымак з рамкай у выглядзе сцяга Украіны. Судовы працэс у дачыненні да яго, пішуць праваабаронцы, імаверна пройдзе ў панядзелак.
Шарамаў утрымліваецца ў ізалятары часовага ўтрымання. Сам ён з Наваполацку.
Аляксандр Аўдзяюк
Асуджаны на два гады калоніяў агульнага рэжыму, этапаваны ў Івацэвіцкую папраўчую калонію № 5.
Жыхар Быхава прызнаны праваабарончай супольнасцю палітвязнем.
Суд Быхаўскага раёну 1 красавіка асудзіў яго за «паклёп і абразу Лукашэнкі». Асуджаны паставіў упадабайку пад допісам у «Аднакласніках».
У параўнанні са студзенем-чэрвенем 2021 года даходы жыхароў Магілёўскай вобласці ўпалі на 4,5 працэнты – гэта найгоршы паказчык сярод рэгіёнаў Беларусі. У Віцебскай вобласці падзенне склала 3,9%, у Мінскай – 3,1, а ў Гомельскай – 2,1.
Пра тое сведчыць афіцыйная статыстыка аб узроўні рэальных грашовых даходаў беларусаў у першай палавіне 2022 году, апублікаваная Белстатам.
Рэальныя даходы – гэта сродкі, якія застаюцца ў работніка па сплаце ўсіх падаткаў і збораў, скарэктаваныя на індэкс спажывецкіх цэн.
Адначасна, у Магілёўскай вобласці самая нізкая сярэдняя зарплата на чэрвень 2022 года. Яна складае 1 327 рублёў у параўнанні з 1 626-цю рублямі ў цэлым па краіне, канстатуюць звесткі Белстата.
Другі радок знізу займае Віцебшчына з 1 376 рублямі. Найбольшы заробак маюць работнікі Мінску. Яны маюць у сярэднім – 2 264 рублі.
Агульная структура даходаў насельніцтва Магілёўшчыны характарызуецца гэтак:
– Аплата працы займае 60,9% ад усіх відаў даходаў (па краіне – 65%).
– Даходы ад прадпрымальніцкай і іншай дзейнасці, якая прыносіць даход, – 8,3% (па Беларусі – 8,1).
– Трансферты насельніцтву (пенсіі, дапамогі, стыпендыі і іншыя выплаты) – 27,6% пры 22,1 працэнтах па краіне.
– Даходы ад уласнасці і іншыя даходы – 3,2 працэнта, тады як у сярэднім па Беларусі – 4,8%.
Старажытнае земляробчае свята, звязанае з выспяваннем пладоў. Ад гэтага дня можна спажываць яблыкі.
Гэты спас лічылі днём, калі ў вырай збіраліся адлятаць буслы.
1562 год. Беларусы разбілі пад Невелем маскоўскае войска на чале з Андрэем Курбскім.
Войскам Вялікага Княства Літоўскага камандаваў гетман Мікалай Радзівіл «Руды».
Вынікі перамогі, аднак, трывалі не доўга. Маскоўцы зноў захапілі горад пасля аблогі.
У 1580 годзе кароль і вялікі князь Стэфан Баторы вызваліў Невель, аднак паводле Ям-Запольскага міру яго мусілі аддаць Маскоўскаму княству.
У 1926 году кіраўніцтва савецкай Беларусі прасіла вярнуць горад беларусам, але Масква не пагадзілася таго зрабіць.
1823 год. Утворанае Віцебскае генерал-губернатарства.
Афіцыйна яно называлася ў 1823–1831 гадах як «Віцебскае, Магілёўскае, Смаленскае і Калужскае генерал-губернатарства».
Па захопе земляў Рэчы Паспалітай расійская ўлада пачала ствараць на новых тэрыторыях адміністрацыйныя адзінкі і гэта былі генерал-губернатарствы. Гэтак, беларускія землі штучна дзялілі на расійскі капыл.
Спачатку ўтварылі Беларускае генерал-губернатарства з цэнтрам у Магілёве. Яно праіснавала ад 1772 да 1796 гадоў.
У 1801–1823 гадах цэнтрам Беларускага ваеннага губернатарства стаў Віцебск. Яно складалася з Беларуска-Магілёўскай і Беларуска-Віцебскай губерні.
А затым ужо было ўтворанае Віцебскае генерал-губернатарства.
1831 год. Нарадзіўся Зыгмунт Чаховіч.
Бібліяфіл.
Адзін з кіраўнікоў паўстання 1863 – 1864 году.
За ўдзел у ім прыгавораны да расстрэлу, які заменены 12 гадамі катаргі ў Нерчынскіх рудніках.
У ягоным маёнтку Малыя Бясяды Янка Купала ўпершыню прачытаў нелегальную літаратуру, даведаўся пра паўстанне, карыстаючыся бібліятэкай.
Зыгмунт Чаховіч паўплываў на фармаванне светапогляду Купалы. Вобраз Чаховіча перададзены ў п’есе Уладзімера Караткевіча «Калыска чатырох чараўніц».
1893 год. Нарадзіўся Баляслаў Слосканс.
Каталіцкі святар, рэлігійны і грамадскі дзеяч беларускага замежжа.
Апостальскі адміністратар Мінскі і Магілеўскі, пераследаваўся савецкімі ўладамі. Двойчы арыштоўваўся, знаходзіўся ў канцлагерах на Салаўках, сібірскай ссылцы.
З 1944 г. – у эміграцыі, апостальскі візітатар для беларусаў-католікаў у Заходняй Еўропе. Прымаў удзел у культурным і нацыянальна-рэлігійным жыцці беларускага замежжа.
1912 год. Нарадзіўся Барыс Мікуліч.
Пісьменнік, крытык.
Чалец суполкі «Маладняка», працаваў у Дзяржаўным выдавецтве, адказным сакратаром газеты «Літаратура і мастацтва».
Аўтар зборнікаў апавяданняў, аповесцяў. Адзін з твораў прысвяціў Максіму Багдановічу.
У жанры дзённікавых запісаў падаваў успаміны аб беларускіх пісьменніках, літаратурным і тэатральным жыцці Беларусі, сваім жыцці ў лагерах і турмах.
У 1936 годзе арыштаваны савецкімі органамі і асуджаны як «член контррэвалюцыйнай нацыянал-фашысцкай арганізацыі» і за «антысавецкую дзейнасць» да 10 гадоў калоніяў. Паўторна арыштавалі ў 1949-ым і выслалі ў Сібір на вечнае пасяленне.
Рэабілітаваны 29 снежня 1954, праз тры месяцы пасля смерці.
1925 год. Пабачыла свет беларускамоўная газета «Жыцьцё Беларуса».
Выдавалася ў Вільні і выходзіла 3 разы на тыдзень. Апошні нумар быў памножаны 12 лістапада 1925 году.
Агулам паспелі выдаць 20 нумароў, з іх 5 канфіскавалі.
Выпуск газеты згарнулі праз ціск польскіх уладаў.
Рэдагавалі выданне Язэп Туркевіч, Уладзімір Варава.
Пісала пра жыццё беларусаў, бараніла іх правы і права на родную мову.
1946 год. Нарадзіўся Віктар Гардзей.
Паэт, празаік, перакладчык.
Працаваў у часопісах «Беларусь», «Родная прырода», «Маладосць», «Полымя» і «Вожык», газеце «Літаратура і мастацтва».
Аўтар 6 зборнікаў паэзіі, шэрагу кніг вершаў для дзяцей, кніг прозы. Перакладчык на беларускую мову твораў Густава Флабера, Робэрта Стывенсана, Эрнста Гофмана, казак народаў Еўропы.
1977 год. Памёр Аркадзь Маўзон (Арон Маўшэнзон).
Драматург.
Працаваў акторам драматычнага тэатру ў Віцебску, на кінастудыі «Беларусьфільм», у Міністэрстве культуры савецкай Беларусі. Аўтар пʼес, зборнікаў драматургічных твораў.
Паводле яго сцэнарыяў пастаўлены кінафільмы «Канстанцін Заслонаў», «Зялёныя агні», «Наперадзе – круты паварот».
1991 год. Адхілены ад улады прэзідэнт СССР Міхаіл Гарбачоў.
У Савецкім Саюзе ўладу спрабаваў захапіць «Дзяржаўны камітэт па надзвычайным становішчы», вядомы, як «ГКЧП», а падзеі 18-21 жніўня ўвайшлі ў гісторыю як Жнівеньскі путч. Мэта путчыстастаў палягала ў вяртанні да парадкаў, якія існавалі ў СССР да перабудовы.
Адхіленне Міхаіла Гарбачова ад улады тлумачылася яго немагчымасцю выконваць абавязкі ў сувязі са станам здароўя. ГКЧП паскорыў развал Савецкага Саюзу і абвяшчэнне савецкімі рэспублікамі незалежнасці. У Маскве людзі выступілі супраць путчыстаў, а войскі не сталі выконваць загад страляць па пратэстоўцам. Путч праваліўся.
Камуністычнае кіраўніцтва Беларусі на чале з Аркадзем Малафеевым і сакратарамі партыйных арганізацый на месцах, сустрэлі путч з энтузіязмам.
Беларускі Народны Фронт абвясціў путчыстаў крымінальнымі злачынцамі. 19-21 жніўня з ініцыятывы апазіцыйнай фракцыі ў Вярхоўным савеце перад Домам ураду адбыліся акцыі пратэсту.
У ноч на 20 жніўня было абвешчана пра стварэнне Беларускага згуртавання вайскоўцаў на чале з Мікалаем Статкевічам. Путч праваліўся.
У публікацыі выкарыстаныя звесткі з рэсурсу «Вікіпедыя» і іншых адкрытых у інтэрнэце крыніцаў
Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, мэдыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.
Максім Стасілевіч, Аляксандр Кухарэнка, Вячаслаў Мішура, Вольга Стаянава, Алена Андрошчык, Кацярына Сасім, Вікторыя Ждановіч, Дзяніс Дорах, Віталь Вайтовіч, Таццяна Гаўрыльчук, Валерый Гаўрыльчук, Алена Паўловіч, Уладзімір Астапчык, Дзіяна Міцкевіч, Аляксей Субцэльны.
Праваабарончай супольнасцю прызнаныя палітзняволенымі, а справы, паводле якіх асуджаныя, палітычна матываванымі.
Анджэй Пачобут
Зняволенаму журналісту і актывісту Саюзу палякаў у дадатак да «распальвання варажнечы» інкрымінаванае новае – «заклікі да мераў абмежавальнага характару (санкцый), накіраваных на прычыненне шкоды нацыянальнай бяспецы РБ».
Анджэй Пачобут за кратамі па так званай «польскай справе» з сакавіка 2021 году.
Ігар Аліневіч
Перавялі з калоніі ў турму, тым самым зрабілі больш жорсткімі ўмовы ўтрымання.
Праваабаронцы паведамляюць, што актывіста анархічнага руху этапавалі з Мазырскай калоніі №8 у жодзінскую турму паводле судовага рашэння. Вырак быў абвешчаны 8 жніўня. А этапаванне адбылося 11 жніўня.
Ігар Аліневіч асуджаны да 20 гадоў калоніі ўзмоцненага рэжыму. Праваабарончай супольнасцю ён прызнаны палітвязнем.
Аляксандр Кудловіч
Асуджаны на 2 гады калоніі агульнага рэжыму, пішуць праваабаронцы.
Справу супраць яго разглядала суддзя Інна Паўлоўская з суду Баранавіцкага раёну.
Паводле яе выраку, у верасні і лістападзе 2020 года Кудловіч размясціў у Telegram-канале і мэсэнджары Viber «абразлівую інфармацыю» пра Лукашэнку, а таксама міністра ўнутраных спраў, якім на той момант быў Юры Караеў.
Аляксандр Кудловіч прызнаны праваабарончай супольнасцю палітзняволеным.
Таццяна Мацяеўская
Асуджаная да двух гадоў абмежавання волі без накіравання ў папраўчую ўстанову (гэтак званая «хімія»).
Праваабаронцы даведаліся, што згодна з матэрыяламі справы, Мацяеўская двойчы паставіла ў «Аднакласніках» падабаўку пад выявамі Лукашэнкі.
Гродненскі суддзя Ўладзімір Пазняк угледзеў у такіх учынках знявагу Лукашэнкі
Людміла Шрубак
Аштрафаваная на 4950 (155 базавых велічыняў).
Паводле праваабаронцаў, нагодай для пераследу сталі беларускія стужкі. Яны былі кваліфікаваныя Ваўкавыскім судом, як «парушэнне парадку правядзення масавых мерапрыемстваў».
Маці трох дзетак спачатку хацелі затрымаць у доме, але сілавікам гэта не ўдалося. Тады жанчыну выклікалі ў РАЎС, адкуль завезлі ў ізалятар. Там утрымлівалі да суду.
Паводле праваабаронцаў на «пакаяльным відэа» зняволены кажа, што быў затрыманы за “распаўсюд асабістых дадзеных супрацоўнікаў міліцыі, суддзяў” і “заклікаў людзей да гвалтоўных дзеянняў”.
Кіраўнік магілёўскага прадпрыемства з дапамогай хабару спрабаваў дамовіцца з бізнесоўцам аб пастаўцы заводу металаканструкцыяў. Месцам сустрэчы «кампаньёны» абралі сталічны рэстаран.
Паводле тэлеграм-канала «Милиция Минска» агульная сума хабару склала 900 рублёў (350 долараў ЗША, ММ). Першая яе частка была перададзеная кіраўніку магілёўскага заводу раней, а падчас сустрэчы ў рэстаране яго затрымалі з 300 рублямі (117 долараў ЗША, ММ).
Паведамляецца, што 59-гадовага мужчыну зняволіла мінскае ўпраўленне па барацьбе з эканамічнымі злачынствамі сумесна з супрацоўнікамі Кастрычніцкага РАУС сталіцы з сілавой падтрымкац АМАП.
