Category: Навіны Магілёва

На Магілёўшчыне ўжо каторы раз ратуюць буслоў

Навіна ад

Буслы перыядычна становяцца закладнікамі блізкага пражывання з аб’ектамі чалавечай інфраструктуры. Паведамленні пра трапіўшых у пастку птушак штогод паяўляюцца ў розных рэгіёнах Беларусі.

Два такіх выпадках адбыліся ў Магілёўскай вобласці.

Бусла, які заблытаўся і захрас на воданапорнай вежы, заўважылі жыхары аграгарадка Скрыпліца Кіраўскага раёну. Выратавальнікам давялося падымацца да буслінага гнязда з дапамогай вышкі. Выявілася, што адна з лап улюблёнай беларусамі птушкі заблыталася ў вяроўцы, – паведамляе абласное Упраўленне МНС.

Днём раней бусла ратавалі ў Клімавіцкім раёне. Птушку заўважылі на электрычным слупе ў аграгарадку Малашковічы. Супрацоўніку МНС хапіла трохкаленнай лесвіцы, каб дабрацца да бусла і вызваліць, піша газета «Родная ніва».

 

Справа «Магілёўсаюздрука». Падрабязнасці з працэсу аб банкруцтве манапаліста продажу друкаванай прадукцыі

Навіна ад

«Магілёўсаюздрук» вінаваты крэдыторам 5 160 864,45 рублёў і супраць яго распачата 130 працэсаў прымусовага спагнання даўгоў.

Таварыства «Магілёўсаюздрук» само звярнулася ў Эканамічны суд Магілёўскай вобласці, каб яго прызналі банкрутам. Адпаведны зварот быў пададзены 16 чэрвеня.

На першым пасяджэнні суд абавязаў антыкрызіснага кіраўніка прааналізаваць да 16 жніўня бягучы фінансава-гаспадарчы стан арганізацыі і вынесці рашэнне наконт яго далейшага лёсу. У выпадку ўзбуджэння конкурснай вытворчасці работа «Магілёўсаюдруку» можа быць працягнена.

Стала вядома, што суд пачаў працэс конкурснай вытворчасці – працэдуру, якую выкарыстоўваюць у справе аб банкруцтве для задавальнення патрабаванняў крэдытораў.

Агульная сума крэдыторскай запазычанасці Магілёўсаюздруку сягае 7 819 287,71 рублёў. Дэбіторская запазычанасць – 261 900 рублёў. У адносінах да прадпрыемства ўзбуджана 130 працэсаў прымусовага спагнання доўгу, які складае 5 160 864,45 рублёў.

Кошт маёмасці даўжніка паводле бухгалтарскага ўліку – 5 544 580,33 рублёў, піша «Веснік Магілёва».

28,89% акцый валодае дзяржава. Яны перададзены ва ўпраўленне. 65,96% акцыяў належаць 4 юрыдычным асобам. 58 асоб фізічных маюць 5,15%.

Наступнае судовае паседжанне прызначанае на 12 снежня 2022 года. На ім можа быць прынятае рашэнне аб санацыі альбо ліквідаванні прадпрыемства.

Праблемы «Магілёўсаюздруку» з’явіліся некалькі гадоў таму праз нястачу грашовых сродкаў. Фінансаў не хапала, каб разлічыцца з насельніцтвам за прададзеную прадукцыю. З ім спынілі супрацоўніцтва дзяржаўныя прадпрыемствы. Сярод іх было Бабруйскае тралейбуснае ўпраўленне, якое прадавала праз кіёскі «Белсаюздруку» талоны на праезд, пісаў Магілёў.media.

Рэгіянальны манапаліст продажу газетаў і іншай прадукцыі праз фінансавыя праблемы стаў прадаваць кіёскі ў рэгіёне.

У студзені 2017 года былога дырэктара «Магілёўсаюздруку» суд пакараў на дзесяць гадоў пазбаўлення волі з канфіскацыяй маёмасці за крадзеж у тым ліку грашовых сродкаў кіраванай ім арганізацыі. Было ўстаноўлена, што фігурант справы з лютага 2014 па сакавік 2015 года неаднаразова забіраў выручку з касы прадпрыемства.

Жыхарка Магілёўшчыны прысабечыла 840 літраў паліва – гэта 64% ад усяго аб’ёму накрадзенай саляркі з пачатку месяца ў рэгіёне

Навіна ад

З пачатку месяца міліцыя паведаміла пра шэсць фактаў крадзяжу фарбаванага паліва, у сумарным аб’ёме 1 310 літраў. 

840 літраў міліцэйскі рэйд выявіў у жыхаркі вёскі Машэнакі Магілёўскага раёну. Цяпер праваахоўнікі высвятляе, дзе вяскоўка накрала столькі паліва, прызначанага для запраўкі сельгастэхнікі, напісана на сайце абласной міліцыі. 

З пачатку месяца перыядычныя рэйды праваахоўнікаў выяўлялі значна меншыя аб’ёмы крадзенага дызелю. Папярэдні максімум у 130 літраў выялілі ў жыхара вёскі Глухі.

У жыхара аграгарадка Міхееўка Дрыбінскага раёна знаходзілі 100 літраў фарбаванага дызпаліва. Па 80 літраў у жыхароў Чэрыкаўскага,  Касцюковіцкага, Асіповіцкага раёнаў. 

Як раней пісаў Магілёў.media, з дапамогаю афарбоўкі паліва змагаюцца з махінацыямі не толькі ў Беларусі.

У магілёўскім парку, які заклалі ўлады, паміраюць апошнія старыя вязы (фота)

Навіна ад

Дрэвы не вытрымалі апантанага ўпарадкавання тутэйшай мясціны Падміколля, зацеянага гарадскімі ўладамі. Па заяве Лукашэнкі, што Магілёву «не хапае лоску» гарвыканкам узяўся ствараць тут парк. Старыя дрэвы спачатку пілавалі, а тыя, што засталіся – сталі засыхаць. Нядаўна пад адным з дрэваў паставілі таблічку з надпісам «Дрэва падзякі» і абвязалі яго стужкамі.

Лукашэнка сваю незадаволенасць неўпарадкаванасцю гораду выказаў у 2016 годзе. Ад таго часу ў Падміколлі і трываюць працы. Тут узвялі пампезную лесвіцу, а днямі на глядзельнай пляцоўцы пры ёй паставілі помнік праваслаўнаму святару Георгію Каніскаму, супярэчлівай асобай беларускай гісторыі.

«Добраўпарадкаванне» Падміколля прывяло да аслаблення тутэйшых вязаў. Будаўнікі пракладалі ходнікі падсякаючы іх каранёвую сістэму, што прывяло да засыхання дрэваў.

У 2017 годзе заяўлялася, што ў выніку «упарадкавання» 40 працэнтаў тутэйшых вязаў пазасыхала. А перспектывы для выжывання астатніх былі сумнымі.

«Тут было ўнікальнае насаджэнне вязаў на плошчы 3 гектары. Нідзе ў Беларусі, акрамя як на Падмікольлі, не было такога памеру чыста вязавых насаджэнняў. І мы змаглі іх пахаваць» – казала адна з абаронцаў мясціны чыноўніку гарвыканкаму, які наведаўся на Падмікольле пасля зваротаў неабыякавых жыхароў абласнога цэнтру.

Замест старых дрэваў высаджваюцца алеі саджанцаў, якія не хутка стануць дрэвамі.

Краязнаўцы, пабачыўшы, што дзеецца ў Падмікольлі, зрабілі высновы аб адсутнасці канцэптуальнага бачання ў чыноўнікаў, якім мусіць быць парк. Паводле іх, працы пачаліся без узгаднення з Міністэрствам культуры, у той час як мясціна мае ахоўны статус, уваходзячы ў межы гістарычнага цэнтру гораду.

Незважаючы на гэта, Падміколле ўпарадкоўвалі экскаватарамі, якімі метадычна знішчалі ня толькі дрэвы, але падмуркі старой забудовы. Як сцвярджаюць рупліўцы магілёўскай даўніны, на Падмікольлі здаўна сялілася гарадская знаць. Тут выяўлена вялікая канцэнтрацыя сядзібных дамоў 18–19 стагоддзя. Яны захаваліся на ўзроўні цокальнага паверху ці падмурку. Усе яны сталі ахвярамі «упарадкавання». 

У Магілёве тры вагоны сышлі з рэек. Пацярпелых няма (абноўлена)

Навіна ад

Аварыя адбылася непадалёк ад станцыі «Магілёў-2».

У выніку аварыі ніхто не пацярпеў, з рэек сышло тры вагоны. Адзін быў наладаваны бярвеннем, а два цэлюлозай. Затрымкі іншых саставаў не было.

Аварыя на Магілёўскай чыгунцы адбылася ў 14.10 на ўчастку дарогі каля станцыі «Магілёў -2» – паведамляе абласное МНС. Прычыны здарэння высвятляюцца.

Чыгуначнікі занятыя пастаноўкай вагонаў на рэйкі. Для гэтага выкарыстоўваецца адмысловы аднаўленчы цягнік.

фота з крыніц адкрытых у інтэрнэце

На Яўрэйскіх могілках талака – інвентарызуюць і аднаўляюць помнікі – фота, відэа

Навіна ад

Шматгадовую ініцыятыву магілёўскай яўрэйскай грамады па аднаўленні яўрэйскіх могілак у Магілёве падтрымалі актывісты міжнароднага цэнтра «Сэфер». Для правядзення даследчых прац і інвентарызацыі помнікаў у горад прыехалі даследчыкі з Санкт-Пецярбурга, Мінска, Масквы, Краснадара.

Яўрэйскія могілкі з’яўляюцца аднымі з самых насычаных старажытнымі помнікамі, мацэвамі – так у яўрэйскай культуры называецца каменнае надмагілле. 

Яны вядомыя з 1809 года. На ім захаваліся сотні помнікаў-мацэваў з надпісамі на іўрыце, вытанчанай разьбой у камяні, вершаванымі эпітафіямі. Яўрэйскія могілкі 

знаходзіцца на вуліцы Ольчынскай, па суседзтву з Машэкаўскімі могілкамі, на якіх хаваюць гараджан-хрысціян. 

фота: Актывісты Цэнтра «Сэфер» на яўрэйскіх могілках у Магілёве

На працягу дзесяцігоддзяў Яўрэйскія могілкі разбураліся і зарасталі хмызамі. Актывісты яўрэйскай грамады ўзяліся за іх аднаўленне у пачатку 2000-х. За апошнія гады яны адкрылі велічэзны масіў гістарычных пахаванняў, аналагаў якому па мастацкіх якасцях і па колькасці помнікаў больш няма ў Беларусі.

 

Цэнтр «Сэфер» на яўрэйскіх могілках дэтальна фіксуе кожны выяўлены помнік. Рэгіструецца яго матэрыял, наяўнасць надпісаў і эстэтычных, рэлігійных элементаў. На падставе сабранага матэрыялу даследчыкі цэнтру зрабяць пераклад усіх тэкстаў і выдадуць альбом, прысвечаны яўрэйскім могілкам у Магілёве.

Даследніцкія працы пачаліся 15 жніўня і ўжо далі плён. У глыбіні могілак выяўленыя дзясяткі не ўлічаных раней мацэваў. Іх лёс склаўся прыкра – многія з іх былі зрынутыя і раскіданыя новымі «насельнікамі» – людзьмі, што атрымалі ўчасткі пад захаванне ў 1970-х – 1980-х гадах.

Да аднаўлення Яўрэйскіх могілак далучыліся актывісты з каманды «Віра», якая займаецца падняццем і аднаўленнем занядбаных помнікаў на іншых гістарычных могілках Магілёва. Яны аднавілі адну з абрынутых мацэваў, якую раней немагчыма было падняць без спецыялізаванага абсталявання.

У Магілёве перапахавалі прах пісьменніка Ігара Шклярэўскага, прывезены з Расіі

Навіна ад

Месцам свайго вечнага спачыну літаратар абраў могілкі ў Магілёве. На тутэйшых Машэкаўскіх кладах пахаваныя бацькі Ігара Шклярскага. Ён завяшчаў, каб яго паклалі разам з імі. 14 жніўня ягоную волю выканалі брат і дачка пісьменніка.

«14 жніўня 2022 года назаўжды ўвойдзе ў гісторыю Магілёва, як дзень апошняга вяртання паэта Ігара Шклярэўскага на радзіму, якая была ўслаўленая ў яго вершах, і якая заўсёды ганарылася сваім вялікім сынам», – адрэагаваў на навіну аб пахаванні праху літаратара на радзіме адзін з яго знаёмцаў.

Ігар Шклярэўскі нарадзіўся ў 1938 годзе ў Бялынічах, у сям’і настаўнікаў. Дзяцінства і юнацтва правёў у Магілёве. Затым выбраўся, як кажуць ягоныя калегі, скараць маскоўскія літаратурныя вышыні, але ніколі не забываўся аб сваёй малой радзіме.

Пра Ігара Шклярэўскага пішуць, што ён належаў да пакалення шасцідзясятнікаў. На пачатку творчага шляху сутыкнуўся з цэнзурнымі забаронамі. Набор першага зборніка вершаў «Я іду!» быў рассыпаны ў друкарні і выйшаў з купюрамі.

Як паэт Шклярэўскі дэбютаваў у 1969 годзе. Ён аўтар дух дзясяткаў вершаваных кніг. Многія з іх перакладзены на італьянскую, нямецкую, польскую і нават японскую мовы. Шклярэўскі – лаўрэат некалькіх літаратурных прэміяў.

Пісаў ён таксама прозу, пераважна кароткія эсэ і апавяданні.

Шклярэўскі пакутліва перажываў трагедыю беларускай зямлі, якую прынесла ёй Чарнобыльская катастрофа. Яго намаганнямі збіраліся сродкі для пацярпелых ад Чарнобылю.

Дзяржаўную прэмію, атрыманую ў 1987 годзе, ён патраціў на высаджванне лесу ў Беларусі. Гэтак літаратар зрабіў унёсак у справу пераадолення барацьбы землякоў-беларусаў з радыяцыйным забруджваннем радзімы. Высаджаны ім лес названы «Лесам паэта Шклярэўскага».

Пра Ігара Шклярэўскага кажуць, што ён быў заўзятым гульцом, захапляўся рулеткай, картамі, більярдам і разнастайнымі латарэямі.

Памёр Ігар Шклярэўскі 7 верасня 2021 году, не адужаўшы наступстваў COVID-19.

 

У Магілёве біліся малалеткі двор на двор – відэа (асцярожна, нецэнзурная лексіка)

Навіна ад

Дзве групы маладзёнаў старэйшага і малодшага падлеткавага ўзросту сабраліся з відавочна агрэсіўнымі намерамі пад вокнамі жылога дому. Нецэнзурнай лаянкай завадатары абедзвюх груповак запалохвалі праціўніка ды падбухторвалі паплечнікаў да эскалацыі.

Аддаліўшыся ад акон і балконаў, яны ўсчалі сутычку. У эпіцэнтры апынуліся два маладзёны, якія біліся сам на сам. Па перамозе аднаго з іх калектыўная бойка згасла і кампанія ўзбуджанай разышлася.

Калектыўная сутычка моладзі адбылася на ўскрайку вуліцы Крывуліна блізу 21 гадзіны. Амаль адразу на месца бойкі прыехала патрульная машына.

Відэа бойкі (асцярожна, шмат нецэнзурнай лаянкі!): 

 

Масавыя дваравыя бойкі – рэдкасць для цяперашняй Беларусі. Росквіт баёў «раён на раён» прыходзіўся на 1970-я 1980-я гады. Тады моладзь у гарадах і мястэчках ад няма чаго рабіць арганізоўвала групавыя ходкі для высвятлення адносін паміж жыхарамі розных мікрараёнаў.

Мяркуецца, што гэтая традыцыя сфармавалася ў выніку ўрбанізацыі, але ў найноўшы час страціла сваю актуальнасць – моладзь пераважна сядзіць па дамах, занятая гаджэтамі.

Пенсіянерам і дачнікам дазволілі падзарабіць. Нязвыкла шмат гандляроў свойскай прадукцыі сабралася ля цэнтральнага рынку Магілёва

Навіна ад

Імправізаваныя гандлёвыя рады захапілі не толькі вуліцу Ціміразеўскую, на якой размешчаны рынак, але і суседнюю Першамайскую. Людзі прадаюць вырашчаную на сваіх палетках садавіну і гародніну, а таксама сабраная ў лесе грыбы ды ягады. Па колькасці тавару бачна, што ўсё гэта ўрадзіла.

Гараджане адзначаюць, што на прылеглай да рынку мясціне няма міліцэйскіх нарадаў, якія разганяюць у іншыя дні гандляроў. Расклееныя тут абвесткі папярэджваюць аб адміністрацыйнай адказнасці за гандаль у нявызначаным месцы.

Сярод гандляроў пераважаюць пенсіянеры. На прынесеных з сабою ўслончыках, ці сканструяваных на месцы лаўках, сядзяць і маладзейшыя іх калегі. Твары ўва ўсіх стомленыя, а ў вачах мальба да мінакоў, каб тыя чаго купілі.

Адзначыць Мядовы спас, асвяціўшы харчы, ля тутэйшай царквы сабралося багата праваслаўных вернікаў. Гандляры ля рынку і грамада ля бажніцы ажывілі цэнтр Магілёва ў выхадны дзень. Гараджане заўважаюць, што супрацоўнікі міліцыі назіраюць за абстаноўкай, але не ўмешваюцца ў гарадское дзейства, бо свята ж.

Colorfest прайшоў у Магілёве. Гараджане сталі крыху індусамі. Шмат фота

Навіна ад

Галоўная традыцыя фэсту – абсыпаць адзін аднаго рознакаляровымі яркімі і лёгка змыўнымі фарбамі. Штогадовая імпрэза праходзіла ў мясцовым Парку атракцыёнаў і традыцыйна сабрала шмат дзяцей і моладзі. Фарбы для мурзання ўдзельнікі куплялі на месцы. Яны бяспечныя, але і каштуюць не танна.

Упершыню Colorfest правялі ў Магілёве ў 2017 годзе. Ён адбыўся на стадыёне існуючага на той момант заводу штучнага валакла. Гэта аддаленая ад людных вуліц мясціна, куды адпраўлялі апазіцыянераў пратэставаць. Апошнія гады фэст праводзяць у Парку атракцыёнаў.

Ідэю правядзення фестываляў фарбы еўрапейцы падгледзелі ў індуісцкай культуры. Свята Holi (Пяшчоты) – адно з найбольш маляўнічых у Індыі і Непале. Бенгальцы з фарбамі адзначаюць сваё навагоддзе і свята вясны.

Упершыню ў Еўропе свята Holi правялі 29 чэрвеня 2012 года ў Берліне. У тым жа годзе, убачыўшы, наколькі спадабалася імпрэза людзям, адбылося яшчэ тры падобныя фэсты. Самы масавы адбыўся ў Мюнхене. На яго прыйшло 10 тысяч ахвотнікаў пабыць мурзатымі ад фарбаў.

Ад 2014 году Colorfest становіцца адным з улюблёных дзействаў еўрапейцаў. Яго сталі праводзяць не толькі на старым кантыненце, але ў Новай Зеландыі і нават Паўночнай Афрыцы.

У Беларусі таксама ўзяліся папулярызаваць свята з індуісцкімі каранямі. Да такога наватарства ў Магілёве мясцовая ўлада паставілася з недаверам, таму і адправіла ахвотнікаў абсыпацца фарбамі на аддалены ад гарадскога цэнтру стадыён, што на вуліцы Чалюскінцаў.

Адаптаваная пад Colorfest свята Holi падаецца як фестываль, дзе ўсе роўныя, незалежна ад колеру скуры, нацыянальнасці, узросту і полу. На ім няма месца курэнню і алкаголю – толькі здаровы розум, чыстыя эмоцыі, светлыя пачуцці і жывыя зносіны.