З’явяцца новыя дзіцячыя садкі і карпусы бальніц, будуць праведзены планавыя рамонты дарог, распачнецца планаванне і будаўніцтва новых культурных аб’ектаў. Пра гэта распавёў старшыя Магілёўскага аблвыканкама Анатоль Ісачанка на выніковым пасяджэнні актыва вобласці.
У гэтым годзе ў Магілёве пачнуць будаўніцтва ўнутрыгарадской кальцавой магістралі, якая пройдзе ад вуліцы Якубоўскага да вуліцы Каралёва. Пачнуцца рамонты па праспекце Дзімітрава, вуліцах Будаўнікоў і Камсамольскай.
З’явіцца сёлета ў горадзе і новы дзіцячы садок на 240 месцаў у мікрараёне вуліц Стасавай-Грышына. Акрамя таго, праектныя работы па будаўніцтве дзіцячых садкоў будуць працягнуты ў мікрараёнах Спадарожнік-2, Казіміраўка, Саломінка-2, па вуліцы Гагарына і ў Палыкавічах.
Аднак найважнейшым для гараджан аб’ектам з’яўляецца будаўніцтва новага корпуса экстранай хірургіі. Па словах Анатолія Ісачанкі, на сённяшні дзень завершана будаўніцтва новага інфекцыйнага корпуса, а ў студзені – лютым будзе ўведзены радыёнуклідны корпус анкадыспансера. Акрамя гэтага, пачнецца будаўніцтва рэабілітацыйнага корпуса ў дзіцячай абласной бальніцы.
У 2023 годзе распачнецца і будаўніцтва новага гісторыка-культурнага аб’екта – Музея воінскай славы на Буйніцкім поле.
Як адзначыў Анатоль Ісачанка, сёлета ў Бабруйску, які адносіцца да тэрыторыі паскоранага развіцця, у мікрараёне Кісілевічы будзе пабудаваны дзіцячы садок на 240 месцаў. Таксама ў Бабруйску будзе зроблена праектаванне і распачата будаўніцтва новага хірургічнага корпуса гарадской бальніцы імя У. В. Марзона.
Акрамя таго, у гэтым годзе плануецца пачаць праектаванне вяслярнай базы і фізкультурна-аздараўленчага комплексу. Таксама ў Бабруйску запланавана правядзенне бягучага рамонта вуліц Чангарскай, Урыцкага, Берагавой і Мінскай.
Дзіва – жыхары магілёўскай Саломенкі дабіліся перагляду праекта будаўніцтва новага дома, але канфлікт працягваецца.
У мікрараёне Саломенка адбылася прэзентацыя праекта новага дома па вуліцы Каштанавая. Архітэктары вымушаны былі перарабляць праект, бо ізноў разгарэўся традыцыйны ў падобных выпадках канфлікт, у якім улада прапануе будаўніцтва, а жыхары катэгарычна супраць.
Магілёўскі гарадскі выканкам абвясціў пачатак грамадскага абмеркавання праекта і вывучэння грамадскай думкі наконт узвядзення шматкватэрнага жылога дома паміж домам № 18 па вуліцы Каштанавая і сярэдняй школай №40.
– Папярэдняе абмеркаванне праекта не адбылося па шэрагу прычын. – цьмяна паведаміў начальнік упраўлення архітэктуры гарвыканкама Зміцер Бабкуноў.
Насамрэч, без вывучэння думак жыхароў мікрараёна, яшчэ некалькі месяцаў назад улада планавала пабудаваць чатырохпад’ездны вялізны дом, знішчыць пасадкі дрэў, разбурыць пешаходную вуліцу Каштанавая, зацяніць школу і нарабіць яшчэ масу глупстваў.
Менавіта глупствам і непрафесіяналізмам палічылі задуму жыхары Саломенкі. Яны здолелі самаарганізавацца, стварылі свой раённы чат, у які ўвайшлі жыхары каля 500 кватэр – а гэта прыкладна 2 000 чалавек – і абмеркавалі ў ім план сваіх дзеянняў. У выніку было сабрана некалькі сотняў подпісаў супраць бязглуздага, на думку жыхароў мікрараёна, праекта.
Пра тое, што новы дом перарэжа самую старажытную пешаходную вуліцу ў горадзе і знішчыць толькі што высаджаныя дрэвыпаведамлялі mogilev.media.
Новы праект дома
Трэба аддаць належнае гарадскім чыноўнікам. Яны ўлічылі многія заўвагі і выправілі пэўныя хібы папярэдняга праекта. Замест 4-х пад’ездаў цяпер прапануецца 2. Зроблены асобны праезд да дома. У мікрараёне прадугледжана будаўніцтва новай паркоўкі. І нарэшце, яны ў памяшканні мясцовай школы зрабілі прэзентацыю новага праекта.
Праект прадугледжвае будаўніцтва 10-павярховага жылога будынка ў раёне дома № 18 па вуліцы Каштанавая. Інсаляцыя жылых памяшканняў будынка і яго тэрыторыі цяпер адпавядае стандартам. Таксама назіраюцца нарматыўныя адлегласці да паркоўкі, участкаў цвёрдых адыходаў і гульнявых пляцовак.
У месцах перасячэння пешаходных дарожак з праезнай часткай устаноўка бетонных бакоў будзе пракладацца на тым жа ўзроўні для зручнасці перамяшчэння дзяцей і інвалідных калясак. У межах участка распрацавана ўстаноўка сучаснага велабокса для захоўвання асабістых ровараў.
Таксама распрацавана зона для шпацыраў са зручнымі лавамі і маляўнічымі пасадкамі дрэў і хмызнякоў. Гэтая зона звязана з дарожнай сеткай і існуючым пешаходным бульварам мікразоны.
Патрабаванні і думкі жыхароў
На сустрэчу прыйшла без малога сотня неабыякавых жыхароў мікрараёна, якія прадстаўлялі групу, у якой зарэгістравана больш за 500 кватэр суседніх дамоў на Саломенцы. Сустрэча была жывая, часам жарсці разгараліся, асаблівай актыўнасцю, як звычайна апошнім часам, адзначыліся мясцовыя жанчыны.
Удзельнікі сустрэчы задавалі наступныя пытанні: навошта будаваць дом на месцы нядаўна высаджанага сквера? Хто кампенсуе затрачаныя на пасадку дрэў дзяржаўныя сродкі?
Пад’езд да дома ізноў тупіковы – гэта памылка праектантаў 1990-х гг. Няма асобнага тэхнічнага пад’езда да дому.
Вырасце нагрузка на дзіцячыя сады і на адзіную ў мікрараёне школу №40. І без гэтага дома раённая паліклініка №10 перапоўненая.
Дом і праезд да яго пабудуюць каля школы і стадыёна, што створыць небяспеку для дзяцей.
Жыхары бліжэйшых дамоў выказалі галоўнае пытанне: чаму міністэрства пайшло насустрач, а мясцовая ўлада ўпарта ідзе супраць нас?
Адказы чыноўнікаў:
Транспартнае абслугоўванне вырашыцца ў рамках будаўніцтва мікрараёна Міжгор’е (Саломенка-2). Ужо ў 2023 годзе плануецца пачаць будаўніцтва дзіцячага саду і школы за вуліцай Жамчужная ў новым мікрараёне.
Парковачныя месцы, у тым ліку для жыхароў бліжэйшых дамоў, а не толькі для жыльцоў новага – будуць аднесены ўбок і размесцяцца каля магазіна “Суседзі”.
На многія пытанні жыхароў мікрараёна ў праектантаў, архітэктараў і будаўнікоў не было канкрэтных адказаў. Яны зусім не арыентаваліся на мясцовасці, жыхарам прыйшлося потым вадзіць галоўнага архітэктара на экскурсію на запланаваны ўчастак будаўніцтва.
Не атрымалі жыхары адказу і на галоўнае пытанне: “Ці пачулі вы нашы галасы супраць, і ці будзе распачата будаўніцтва дома?” Галоўны архітэктар толькі паабяцаў перадаць думкі, якія ён пачуў, членам камісіі.
Частку ўдзельнікаў сустрэчы змены ў праекце збольшага задаволілі. А іншыя жыхары суседніх дамоў маюць намер змагацца і надалей.
Міжнародны дзень почырку. Дзень ручнога ліста (International Handwriting Day. Handwriting Day).
У гэты дзень нарадзіўся адзін з вядомых амерыканскіх дзяржаўных дзеячаў – Джон Хэнкок, які першым паставіў свой подпіс пад Дэкларацыяй Незалежнасці ЗША (1774). Подпіс Хэнкока быў буйным і размашыстым, што і дадало аўтарытэту яе аўтару.
Папулярнасць кампутараў, электроннай пошты, СМС і іншых сродкаў хуткіх зносін паступова адводзяць сучаснага чалавека ад магчымасці выказаць свае думкі, напісаўшы іх уласнаручна. І, магчыма, у недалёкай будучыні ліст ці паштоўка, напісаныя “ад рукі”, стануць жаданым набыццём.
Мастацтва ручнога ліста актыўна развівалася на працягу тысяч гадоў. Аб сувязі почырку з духоўным светам і характарам чалавека выказваўся яшчэ Арыстоцель.
У 1875 годзе французскі абат Жан Іпаліт Мішанер ужыў тэрмін “графалогія”, які пазначае вобласць ведаў аб почырку і метадах яго даследавання ў сувязі з псіхічным станам асобы. Па ручным пісьме можна вызначыць індывідуальныя здольнасці чалавека, характар асобы, яе моцныя і слабыя бакі, настрой, стаўленне да наваколля і шмат іншага.
Почырк кожнага чалавека непаўторны. Ён не паддаецца імітацыі. Ад рукі пры напісанні нічога не залежыць, яна толькі прылада мозгу. Таму ў век шаблонных SMS і камп’ютарных сродкаў зносін рукапісны тэкст – гэта напамін пра ўнікальнасць кожнага з нас.
403год. Згодна з легендай скончаны першы адрэзак Вялікай Кітайскай Сцяны.
Наступнай раніцай на ёй з’явіліся непрыстойныя словы.
Чангхенг, літаральна “Доўгая сцяна”, або «Доўгая сцяна ў 10 000 лі» – раздзяляльная сцяна даўжынёй амаль 9000 км (поўная даўжыня – 21200 км) пры вышыні 5-8 метраў, пабудаваная ў старажытным Кітаі з вапняку.
Найбуйнейшы помнік сусветнай архітэктуры. Згадваецца ў Дзяржаўным гімне КНР. Будавалася з ІІІ стагоддзя да нашай эры да 1644 года, потым неаднаразова дабудоўвалася, рэканструявалася.
Помнік Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА, адно з сучасных цудаў свету.
1710год. Курфюрст саксонскі, польскі кароль, вялікі князь ВКЛ Аўгуст Моцны выдаў дэкрэт аб заснаванні славутай цяпер парцалянавай (фарфоравай) мануфактуры ў горадзе Мейсене на Эльбе.
Поспех перасягнуў усялякія чаканні: еўрапейцы здолелі дакапацца да патаемнага кітайскага сакрэту і з 1720-х гадоў пачалася эпоха мейсенскага фарфору, які адразу стаў для свецкай Еўропы сімвалам раскошы і вытанчанасці.
На Нёмане, каля Свержаня ёсць да гэтай пары Фарфурніцкі брод на коласаўскай сцяжыне (хадзіў тут Якуб Колас). Гэта напамін пра фаянсавую мануфактуру, якую тут заснаваў у XVIII стагоддзі Міхал Казімір Радзівіл Рыбанька. Фаянсавы посуд так жа выпускалі ў Цяляханах, Гродна.
Сёння ў краіне фаянсам на прамысловай аснове ніхто не займаецца. Адзіны парцалянавы завод працуе ў Добрушы. Быў яшчэ мінскі, але яго ў 2009 годзе зачынілі.
Беларуская фалькларыстка.Сімвал паўстання 1830-1831 гадоў.
Збірала і апрацоўвала беларускія народныя песні, выконвала на фартэпіяна народныя мелодыі, захаплялася беларускай харэаграфіяй, сама танцавала народныя танцы. Спрабавала пісаць беларускія вершы.
Шмат вандравала па гістарычных мясцінах Інфлянтаў, Літвы, Беларусі і Польшчы.
Падчас паўстання 1830-1831 гадоў стварыла і ўзначала атрад з 280 пехацінцаў, 60 конных воінаў і некалькіх соцень касінераў. Удзельнічала ў некалькіх баях. Была прызначана камандзірам роты 25-га пяхотнага палка, атрымала званне капітана.
Пад канец паўстання яна захварэла і памерла 23 снежня 1831 года.
Стала адным з сімвалаў паўстання. А. Міцкевіч увекавечыў Эмілію ў сваім вершы «Смерць палкоўніка», свае творы ёй прысвяцілі многія паэты, пісьменнікі, мастакі.
У час Другой сусветнай вайны быў створаны Першы асобны жаночы батальён імя Эміліі Плятэр.
1916 год. Самае рэзкае пахаладанне ў свеце, якое адбылося на працягу сутак, было зарэгістравана ў амерыканскім штаце Мантана.
Яно склала 56°С: з +7 да -49°С.
Таксама, з рэзкім пахаладаннем звязана іншае назіранне: у 1911 годзе 10 студзеня ў Рапід-Сіці, у штаце Паўднёвая Дакота, ЗША. Цягам 15 хвілін тэмпература апусцілася на 26 °С.
Надвор’е дае нам такія хітрыкі не толькі з рэзкім пахаладаннем, але і з рэзкім пацяпленнем.
Самае рэзкае зафіксаванае пацяпленне было 22 студзеня 1943 года ў амерыканскім мястэчку Спірфіш у Паўднёвай Дакоце. Усяго за 2 хвіліны, з 7:30 да 7:32 тэмпература паветра павысілася на фенаменальныя 27 градусаў, ад -20 да +7°С.
Даволі цікавым фактам з’яўляецца тое, што большасць такіх рэзкіх скокаў тэмператур была зафіксаваная на тэрыторыі Злучаных Штатаў. На пытанне, чым гэта можа быць выклікана, у вучоных і метэаролагаў няма дакладнага адказу. Па адной з тэорый такое ашаламляльнае ваганне тэмпературы можна растлумачыць тым, што ЗША знаходзіцца паміж двума найбуйнымі акіянамі, а таксама высокай “кантраснасцю” рэльефу.
Беларускі архітэктар. Заслужаны архітэктар. Нарадзілася ў сям’і інжынера Барыса Ладыгіна і Арыядны Александроўскай – сястры беларускай спявачкі Ларысы Александроўскай
Працавала архітэктарам, галоўным архітэктарам Белдзяржпраекта, у Белдзяржпраекце, Дзяржбудзе, старшынёй праўлення Саюза архітэктараў БССР (1961-1965). Удзельнік кангрэсаў Міжнароднага саюза архітэктараў у Гаване, Мадрыдзе), Міжнароднага кангрэса жанчын (Масква).
Аўтар праектаў Мінскай абласной бальніцы ў Бараўлянах, галоўнага корпуса Беларускага тэхналагічнага ўніверсітэта, вадаскідных збудаванняў і ГЭС на Заслаўскім вадасховішчы, Кіраўскага моста у Віцебску, жылых дамоў па шматлікіх мінскіх вуліцах, праспектах, многіх адміністрацыйна-вытворчых будынкаў, Палаца воднага спорту і іншых, а таксама моста праз р. Дняпро (1955) і Палаца культуры вобласці (1976) у Магілёве.
Пісьменнік-сімваліст, паэт, музыкант, вядомы ў свеце эсперантыст. Літаратурныя творы пісаў на эсперанта і японскай мове.
Страціў зрок у дзяцінстве. Вывучэнне міжнароднай мовы эсперанта дала яму штуршок да творчасці. Вучыўся ва ўстановах для сляпых у Маскве, Лондане, Токіа. У Японіі, Кітаі меў шматлікіх знаёмых сярод вядомых літаратараў, журналістаў. На японскай мове публікаваў свае казкі і нарысы.
Працаваў таксама ў Сіаме, Бірме (Мьянма), Індыі, Кітаі, Германіі. Выкладаў эсперанта ў Пекінскім універсітэце. Па прыездзе ў СССР, у 1924 годзе, жыў у Маскве, падарожнічаў па Чукотцы, працаваў у Ніжнім Ноўгарадзе, заснаваў першую ў Туркменістане школу для сляпых, настаўнічаў у Маскоўскай школе для сляпых дзяцей, у Ташкенце.
Творы Ерашэнкі, створаныя ў Японіі і Кітаі, якія зрабілі яго вядомым у гэтых краінах, у СССР не перакладалі да 1962 года. З вялікай колькасці яго твораў, 24 вышлі на японскай, 15 – на рускай, 2 – на ўкраінскай, па адной на кітайскай.
1952год. Нарадзіўся Аляксандр Сомаў.
Магілёўскі фатограф, мастак, падпалкоўнік, грамадскі актывіст, актывіст веларуху.
Чалавек нераўнадушны, няпросты, суровы, прамы, прынцыповы і надзейны – сапраўдны вайсковец і афіцэр. Але сярод дысцыпліны, руціны і прадвызначасці армейскага жыцця, было нешта такое, што непакоіла яго, выходзіла за рамкі уставаў, службовай іерархіі ды казённага патрыятызму. Нейкая частка душы цягнулася да шырокага свету, да новых даляглядаў і адкрыццяў і проста да прыгажосці, мастацтва.
Скончыў вышэйшую артылерыйскую вучэльню, служыў у Магілёве. Прайшоў шлях ад інжынера рамонтнага цэха да намесніка камандзіра часці па якасці, ад лейтэнанта да падпалкоўніка.
Пачаў фатаграфаваць з канца 1970-х гадоў, з 1980-х уваходзіў у склад народнага фотаклуба “Вясёлка”.
Пасля выхаду ў адстаўку заняўся жывапісам, захапляўся гісторыяй, удзельнічаў у шматлікіх праектах мясцовай яўрэйскай абшчыны па пошуках месцаў знішчэння яўрэяў у гады Другой сусветнай вайны, у веласіпедным руху Магілёва.
Працаваў у Віцебскім ветэрынарным інстытуце, Інстытуце мовы, літаратуры і мастацтва АН БССР, Дзяржаўным выдавецтве ў Ленінградзе і ў Ленінградскім тэатральным інстытуце, у Інстытуце рускай літаратуры, у педагагічных і настаўніцкіх інстытутах Даўгаўпілса, Ленінграда, Выбарга, Жытоміра.
Аўтар кніг «Янка Купала: Крытычны нарыс» (1932), «Андрэй Александровіч» (1932), шматлікіх артыкулаў і рэцэнзій у перыядычным друку. Склаў шэраг чытанак, хрэстаматый па беларускай літаратуры для школ.
Фота: Платон Галавач і Лукаш Бэндэ сярод слухачоў менскай партшколы. Галавач другі справа ў верхнім шэрагу, Бэндэ крайні справа ў другім шэрагу
1969 год. Напярэдадні Новага 1970 года, да 100-годдзя з дня нараджэння У. Леніна ўведзены ў дзеянне 1-ы энергаблок Лукомскай ДРЭС.
Гэтая дзяржаўная раённая (старая назва з часоў рэалізацыі плана ГОЭЛРО 1920-х гадоў) цеплавая электрастанцыя размешчана ў горадзе Новалукомль Чашніцкага раёна.
Самая магутная ў краіне – 2890 МВт (8 энергаблокаў па 300 МВт кожны). Выпрацоўка электраэнергіі, без уліку БелАЭС, складае 60% у летні перыяд і 40 % у зімовы ад ўсёй энергасістэмы Беларусі.
Працуе з выкарыстаннем мазута і прыроднага газа.
Будаўніцтва станцыі было пачата ў 1964 годзе. Апошні блок здадзены ў эксплуатацыю ў 1974 годзе.
Пры будаўніцтве ДРЭС каля Лукомльскага возера на р. Лукомка сфарміраваўся горад Новалукомль (узнік у 1964 годзе як п. Піянерны). На прадпрыемстве працуюць каля 1900 чалавек.
Беларуская гімнастка. Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь. Трэнер.
Чэмпіёнка Беларусі, Прызёр Кубку свету па мастацкай гімнастыцы (2011 год, 1 золата, 2 срэбра, 2 бронзы), Прызёр Еўропы, Бронзавая прызёрка на Летніх алімпійскіх гульнях у Лондане.
На прэзідэнтскіх выбарах 2015 года з’яўлялася даверанай асобай Лукашэнкі.
Вуліца Пухоўская пашырыць горад на поўнач у сёмым мікрараёне горада.
Рашэнне ад 11 жніўня 2009 г. пра будаўніцтва вуліцы Пухоўская нарэшце падыходзіць да стадыі рэалізацыі. Як паведамляе “Коммерческий курьер”, у мінулым годзе гарадская тэрыторыя павялічылася на 70 га. Рост адбыўся за кошт лесу і зямель, якія прылеглыя да Моладзёвага (альбо сёмага) мікрараёна. Праект нядаўна прайшоў экзамен, тэндар на выбар генеральнага падрадчыка адбудзецца неўзабаве.
Плануецца, што працы распачнуцца ў студзені 2023 года. Пры своечасовым фінансаванні трафік па новай вуліцы адкрыецца да канца наступнага года. Яе разліковая даўжыня будзе каля аднаго кіламетра. Усяго ўздоўж вуліцы, паводле агульнага плана, будуць пабудаваны дзесяць шматпавярховых жылых будынкаў.
Пухоўская стане самай паўночнай вуліцай Бобруйска, яна злучыць вуліцу Дняпроўскай флатыліі, праспект Будаўнікоў і Прыбярэзінскі бульвар.
Гараджане абавязаныя вызваліць месца, адведзенае пад гаражы, па першым патрабаванні адміністрацыі. Уладальнікі металічных гаражоў павінны прыбраць іх да 10 верасня. На іх месцы ўзвядуць шматпавярховікі.
Будаўніцтва трох дзесяціпавярховых дамоў на вуліцы 30 год Перамогі адгукнулася на лёсе невялікага гаражнага кааператыва. Гаражы, пабудаваныя ў пачатку 1990-х ідуць пад знос у сувязі з распачатым будаўніцтвам. Будаўнікі збіраюцца знішчыць больш за 200 металічных каробак – паведамляе тэлеканал «Беларусь 4 Магілёў».
Першы намеснік кіраўніка Адміністрацыі Ленінскага раёну Аляксей Шарай даводзіць: яшчэ падчас будаўніцтва гаражоў у Дамову быў уключаны адмысловы пункт. Гараджане абавязаліся вызваліць месца, адведзенае пад гаражы, па першым патрабаванні адміністрацыі. Цяпер такое патрабаванне агучанае – на месцы кааператыва запланавана шматкватэрнае будаўніцтва з добраўпарадкаваннем тэрыторыі.
Уласнікі металічных гаражоў павінны самастойна забраць з іх каштоўную маёмасць і паклапаціцца пра новае месца размяшчэння да 10 верасня. Пакінуць гараж на прыдамавой тэрыторыі змогуць толькі інвалідам ІІ групы па хваробе апорна-рухальнага апарату.
Гаражы, у якія не будзе забяспечаны доступ будаўнікам, будуць ускрытыя без прысутнасці ўладальнікаў, а самі металічныя каробкі адправяцца на адмысловы палігон, чакаць свайго далейшага лёсу.
На публікацыю пра адсутнасць датаў пачатку і завяршэння будаўніцтва новага корпусу інфекцыйнай больніцы адрэагавалі чытачы Магілёў.media, даслаўшы фотаздымак з пацверджаннем, што на пашпарце аб’екту іншай лякарні таксама адсутнічаюць такія звесткі. Гаворка пра ўзвядзенне новага корпусу больніцы хуткай дапамогі.
З пашпарту аб’екту невядома, калі пачалося будаўніцтва і калі яно завершыцца. Радкі на інфармацыйным стэндзе не запоўненыя.
11 жніўня Магілёў.media апублікаваў матэрыял пра сітуацыю з узвядзеннем новага корпусу інфекцыйнай больніцы. У ім адзначалася, што згодна з дзяржаўнымі стандартамі, на інфармацыйных стэндах павінны быць пазначаныя звесткі аб будаўніцтве аб’екту ў поўным аб’ёме. У адваротным выпадку, гэта парушэнне. У матэрыяле падкрэслівалася, што адсутнасць такой інфармацыі можа выкарыстоўваецца чыноўнікамі, каб апраўдацца перад грамадствам за спыненне працаў на аб’екце, альбо іх зацягванне.
Што да новага корпусу больніцы хуткай дапамогі, то паводле інфармацыі з сайту Магілёўскага аблвыканкаму, гэты будзе шматфункцыянальны сяміпавярховы корпус замест старых пабудоў. Яшчэ ў лістападзе 2019 году аказаць «садзейнічанне ў рэалізацыі перспектыўнага праекту выказалі гатоўнасць міністр аховы здароўя Уладзімір Каранік і старшыня Магілёўскага аблвыканкаму Леанід Заяц». Цяпер Каранік і Заяц займаюць іншыя службовыя пасады.
У верасні 2021 году ўжо новы міністр аховы здароўя Дзмітрый Піневіч у шэрагу з іншымі медычнымі ўстановамі, якія ўзводзяцца ў Магілёве, згадаў і больніцу хуткай дапамогі.
«Яшчэ праз пару гадоў завершыцца будаўніцтва новых карпусоў гарадской больніцы хуткай медычнай дапамогі. Гэта дазволіць Магілёву да канца 2023 года стаць горадам з аптымальна адладжанай сістэмай аховы здароўя ад паліклінік да буйных медычных цэнтраў», – падавала словы чыноўніка БелТА.
Вызначыць пачатак будаўніцтва новага корпусу больніцы хуткай дапамогі няпроста. Бурыць старыя камяніцы лякарні пачалі яшчэ ўзімку. Іх знішчэнне выклікала неадназначную рэакцыю краязнаўцаў і шараговых магілёўцаў.
У чэрвені агарадзілі пляцоўку пад будаўніцтва корпусу і ўзяліся капаць катлаван. Тады Магілёў.media напісаў, што на гэтым канчаткова знішчана гістарычная забудова мясцовай больніцы хуткай дапамогі.
Перавод новых дамоў на электрычны абагрэў – новы трэнд у праектаванні і будаўніцтве. Ён выкліканы неабходнасцю спажывання электраэнергіі з Беларускай атамнай электрастанцыі. Паколькі еўрапейскія краіны адмаўляюцца імпартаваць электрычнасць з яе, то выйсце чыноўнікі бачаць ва ўнутраным спажыванні.
У Магілёве абяцаюць, што ўсе дамы ў пяці мікрараёнах комплексу «Міжгор’е» будуць поўнасцю электрыфікаваны, а парковачныя месцы абсталяваныя электрычнымі зараднымі станцыямі.
Будаўніцтва «Міжгор’е» было запланавана некалькі дзесяцігоддзяў таму, а ў 2010-м быў распрацаваны праект. Ажыццяўленню задуманага перашкаджала ўзніклая праблема адводу зямлі сельскагаспадарчага прызначэння пад гарадскія патрэбы.
Калі з’явілася АЭС вырашылі дамы цалкам перавесці на электрычны абагрэў. Праект давялося прыводзіць у адпаведнасць і з улікам новых дзейных нарматываў па азеляненні, патрабаванняў адносна ўпарадкавання паркоўкі і транспартных развязак.
Вестуном пачатку будаўніцтва стаў выстаўлены на пляцоўцы вежавы кран і выкопванне катлавана.
Арыенціровачна ўзвядзенне першых дамоў расцягнецца на 5 гадоў. Увесь комплекс прац ахопіць цэлае дзесяцігоддзе.
На першай лініі забудовы ўзвядуць дамы спраектаваныя паводле індывідуальных праектах у 20-22 паверхі.
Насельніцтва «Міжгор’я» складзе 29,5 тысяч чалавек. Тут пабудуюць 13 тысяч кватэр. Узвядуць некалькі школ і дзіцячых садкоў.
У дакументацыі фігуруе працоўная назва «Саломенка-2». Але сам раён будзе мець даўнішнюю назву тутэйшай мясцовасці – Міжгор’е. Некалі існавала тут такое паселішча.
