Хроніка прыхаванай рэальнасці. Суды, зняволенні, вызваленні

Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, медыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.

Кацярына Еўдакімава, Паліна Палавінка, Уладзіслаў Мальцаў, Дар’я Кароль, Раман Багрый, Іна Панова, Юрый Караткевіч, Алег Кірычэнка, Арцём Крылоў, Дзмітрый Таратынаў.

Праваабарончай супольнасцю прызнаныя палітзняволенымі, а іх крымінальны пераслед палітычна матываваным.

Яўген Гукаў

Асуджаны да 1 году і 10 месяцаў калоніі.

Паводле праваабаронцаў, нагодай для крымінальнага пераследу былі каментары ў сацыяльных сетках. Абвінавацілі яго ў «абразе Лукашэнкі і міністра ўнутраных справаў Караева».

Яўген Меркіс

Затрыманы ў межах крымінальнай справы.

Праваабаронцы паведамляюць, што журналіста забралі 13 верасня. У доме яго бацькі 14 верасня быў праведзены ператрус – забралі тэлефоны і ноўтбук.

У пастанове на ператрус было пазначана, што ён праводзіцца ў межах крымінальнай справы за “заклікі да мер абмежавальнага характару (санкцый), іншым дзеянням, накіраваным на прычыненне шкоды нацыянальнай бяспецы Рэспублікі Беларусь”. Гэты артыкул прадугледжвае пакаранне да 6 гадоў зняволення.

Міхаіл Макараў і Анастасія Сагановіч

Затрыманыя.

Праўладныя тэлеграм-каналы паведамляюць, што адвакаты схопленыя за, нібыта, «незаконнае распаўсюджванне канфідэнцыйнай інфармацыі», у тым ліку «персанальных дадзеных».

Віктар Пархімчык

Вызвалены па адбыванні прысуджанага.

Праваабаронцы пішуць, што Пархімчыка абвінавацілі ў раскіданні самарэзаў ля адміністрацыйнага будынку памежнага камітэту.

Уладзімір Целяпун

Вызвалены па адбыванні 10 дзён адміністрацыйнага арышту.

Паводле праваабаронцаў, на яго былі складзены тры пратаколы адміністрацыйнага правапарушэння за «распаўсюджвання экстрэмісцкіх матэрыялаў».

 

Вайна ва Ўкраіне. Горы лайна і крадзеж абразоў: аповед аб жахах вызваленага паселішча на Данеччыне

Паселішча Багародзічнае ад расійскіх войск вызвалілі 11 верасня. Украінскіх вайскоўцаў шакавала ўбачанае ў ім. Яны знайшлі трупы ўкраінскіх салдат без галоў і забітых мясцовых жыхароў.

“Расіяне так уцякалі, што пакінулі па сябе нават недавараныя макароны на пліце. І кучу зброі і боепрыпасаў. І лайно. Горы лайна. Яны гадзілі паўсюль – у школе, дзе жылі, у дамах і нават у царкве мясцовага манастыра. Тут яны зладзілі сральню прама за алтаром. У самім сяле, за якое ішлі разлютаваныя баі, хлопцы знайшлі целы нашых байцоў – без галоў і без абутку. І паўдзясятка цел забітых мірных жыхароў”, – пераказвае аповед ваеннага журналіста Аляксея Кашпораўскага інфармацыйнае агенцтва «УНІАН».

images.unian.net

Паводле журналіста, па расійскай акупацыі з вёскі з’ехалі ўсе жыхары, акрамя 60-гадовага Мікалая і яго 93-гадовай маці Ніны Ільінічны. Частку жыхароў паселішча забілі расіяне, а частку – падчас абстрэлаў. Сярод забітых і родныя адзіных жыхароў Багародзічнага. Старэйшага сына Ніны Ільінічны разам з жонкай застрэлілі расіяне. Іх пахавалі за домам.

Аляксей Кашпораўскі апавядае, што пенсіянерка і яе сын Мікалай жывуць у невялікім хляўку, бо ўсе дамы разбураны. У іх засталіся дзве гусі, астатніх забралі расіяне. Мікалай расказаў журналісту, што «сам ставіў расцяжкі для гарачай сустрэчы з захопнікамі і сам жа іх здымаў».

images.unian.net

Расіяне перабывалі на тэрыторыі паўразбуранага манастыра, там жа ўладкавалі склад боепрыпасаў. Уцякаючы, яны падпалілі склад, але ён не ўзарваўся.

«З самай царквы расіяне скралі іконы. І абасралі ўсё, што толькі можна. За царскай брамай проста зладзілі прыбіральню. Гэтак жа абгаджаная і школа, дзе размяшчаліся расійскія падраздзяленні. Рэшткі ежы, парнаграфія, кінутая зброя і амуніцыя – гэтае месца хутчэй нагадвае нейкі лагер бамжоў. У куце байцы «другой арміі свету» зладзілі «месца кахання» – некалькі матрацаў на падлозе, крэм для рук і расійскія парнаграфічныя часопісы. Думаў, такое ўжо гадоў дваццаць ніхто не друкуе«, – расказвае Аляксей Кашпораўскі.

 

Хроніка прыхаванай рэальнасці. Суды, зняволенні, вызваленні

Звесткі пра пераслед паводле праваабаронцаў, мэдыяў і родзічаў тых, хто зазнае яго.

Павел Абуховіч, Аляксей Грыцкевіч, Павел Бабчанок, Уладзімір Рабчанка, Уладзімір Прадкін, Іван Супрунчык, Віталь Гузаў, Аляксей Парэцкі, Роберт Кузняцоў, Аляксей Багдзей.

Прызнаныя палітвязнямі.

Праваабарончая супольнасць лічаць іх справы палітычна матываванымі.

На 25 жніўня ў Беларусі прызнаныя палітычнымі вязнямі 1307 чалавек.

Ілля Гольцаў

Асуджаны на 1,5 гады калоніі агульнага рэжыму.

Суддзя з Гомельскага абласнога суду Васіль Бягун прызнаў яго вінаватым у «распальванні варожасці ці варажнечы», пішуць праваабаронцы.

Міхаіл Міхута

Асуджаны на 5 гадоў «хатняй хіміі» – абмежаванне волі без накіравання ў папраўчую ўстанову адкрытага тыпу.

Чэмпіёна Еўропы і віцэ-чэмпіёна свету па гандболе суд Зэльвенскага раёну абвінаваціў у «абразе Лукашэнкі» і «паклёпе на Лукашэнку».

Паводле праваабаронцаў, справу Міхуты разглядала суддзя Люцыя Жук.

Нагодай для крымінальнага пераследу сталі каментары ў сацыяльных сетках, апублікаваныя ў 2010 годзе.

Таццяна Мацвеева

Віцебскую журналістку пасадзілі на 8 дзён адміністрацыйнага арышту.

Нагодай для пераследу сталі «аватаркі ў сацыяльных сетках», паведамляюць праваабаронцы. Іх суд кваліфікаваў, як «парушэнне парадку арганізацыі або правядзення масавых мерапрыемстваў».

Журналістку затрымалі яшчэ 29 ліпеня, але разгляд справы адкладалі.

Ілля Сілянкоў

Адбыў пакаранне і вызвалены.

Яго асудзілі на 1,5 гады «хіміі» за абразу Лукашэнкі. Іх адбываў у папраўчай установе адкрытага тыпу №9.

Як пішуць праваабаронцы, студэнт 4 курсу Гомельскага дзяржаўнага тэхнічнага ўніверсітэту 13 жніўня 2020 года расклеіў і раскідаў не менш за 17 улётак з выявай Лукашэнкі і надпісамі, якія, як палічыў суд, «прынізілі яго гонар і годнасць».

Праваабарончай супольнасцю Сілянкоў прызнаны палітвязням.

Віктар Іванцоў

Вызвалены.

Яго асудзілі на два гады калоніі агульнага рэжыму за «наўмыснае пашкоджанне чыгункі». 

Па гэтай справе асуджаныя яшчэ двое, прызнаных праваабарончай супольнасцю, палітвязняў.