Крыніцу асвяцілі ў вёсцы Клеевічы, якая на сёння не існуе. Клеевічы вядома тым, што на высокім беразе Беседзі ў даваенны час беларускі археолаг Канстанцін Палікарпавіч (ураджэнец суседняй вёскі Белая Дуброва) раскапаў старажытную стаянку першабытнага чалавека, якую датавай каля 100 тысяч гадоў да новай эры.
Былая вёска Клеевічы ўжо знікла, бо ў ёй не засталося ніводнага жыхара, толькі некаторыя закінутыя хаты. Яна некалі знаходзілася ў чатырох кіламетрах ад цяперашняга аграгарадка Белая Дуброва. Аднак крыніца ў Клеевічах тым не менш славіцца чысцінёў і якасцю вады, нездарма да яе прыязджаюць час ад часу з усёй акругі. Між іншым супрацоўнікі касцюковіцкага цэнтрна гігіены і эпідэміялогіі бралі пробы вады з самой крыніцы і ручая, які з яе выцякае. Прадстаўнікі цэнтра эпыядэміялогіі прыйшлі да высновы, што вада апдавядае ўсім санітарным нормам і прыдатна для ўжывання.
Сёлета добраўпарадкаваннем крыніцы займаўся Беладубраўскі сельвыканкам і падыйшоў да гэтага грунтоўна, правёўшы некалькі суботнікаў, у якіх удзельнічалі мясцовыя жыхары, мясцовыя дэпутаты, калектывы ўстаноў адукацы, культуры, прадстаўнікі сацыяльнай службы, лясніцтва, а таксама работнікі фізкультурна-аздараўленчага цэнтра.
Урэшце крыніца прыведзена ў парадак, высечаны дзікарослыя кусты на прылеглай тэрыторыі, зроблена падсыпка грунту і выраўноўванне мясцовасці, добраўпарадкавана стаянка для аўтамабіляў і ўстаноўлены лаўкі, сталы, альтанка і паклонны крыж, збудаваны калодзеж з навесам. У далейшых планах – пабудаваць купель і ўсталяваць валун вагой 12 тон – паведамляе газета “Голас Касцюкоўшчыны”.
Адслужыў святочную літургію і асвяціў воды ключа ў гонар прарока Іллі іерэй Кірыл, расказаўшы прысутным гісторыю свята. Акрамя таго на асвячэнні вады ключа выступалі раённага Савета дэпутатаў і мясцовага сельвыканкама, заклікаючы людзей берагчы новаствораную святыню.
Дарэчы, амаль месяц таму mogilev.media ужо пісалі пра аналагічнае мерапрыемства на суседняй Клімавічыне, дзе таксама асвячалі крыніцу на тэрыторыі зніклай вёсцы.
Ад рэдакцыі. Адзначым, што ўпарадкаванне крыніцы збольшага адбылося дастаткова акуратным: шмат што зроблена з натуральнага будаўнічага матэрыяла – дрэва, але крыніца ўсё роўна засталася забетаніраванай і закаванай у бетоннае кальцо. Гэта не самы лепшы і экалагічны падыход ва ўдарадкаванні крыніцы.
Чарговае авячэнне крыніцы і прызнанне ў якасці святой – з’ява сучасная, бо дагэтуль яна наўрадці такой лічылася мясцовым насельніцтвам, а прызнавалася як месца добрай пітной вады. Што цікава, то асвяцілі крыніцу ў гонар праваслаўнага святога, але пры гэтым хочуць яшчэ зрабіць купелю і камень, які верагодна таксама стане ў якасці паклоннага аб’екта. Відавочна, што ў нечым капіруецца слаўгарадская Блакітная крыніца (Сіні калодзеж), дзе існуе паклонны камень. Прычым робіцца гэта з мэтай стварэнне новага ўнікальнага сакральнага аб’екта, які будзе мець элементы дахрысціянскіх (язычніцкіх) вераванняў, бо пакланення камяням – не ўласціва храсціанскай рэлігіі і культам.
Фота “Голас Касцюкоўшчыны”
