Пра здарэнне паведамляе канал “Могилев live” са словаў свайго падпісчыка. Гаворыцца, што чалавек “вылецеў з балкона” 17-павярховага дома па адрасе Першамайская, 16.
Афіцыйных каментарыяў пакуль няма.
Category: Навіны Магілёва
Восеньскі настрой у ваколіцах магілёўскага касцёла святога Станіслава – відэазамалёўка
Сабор Унебаўзяцця Дзевы Марыі, Сабор Унебаўзяцця Дзевы Марыі і Святога Станіслава – помнік архітэктуры ў стылі барока, пабудаваны ў 1738 – 1752 гадах.
Чын асвячэння адноўленага храма Пакрова Прасвятой Багародзіцы прайшоў у Магілёве – фота
Раніцой 23 кастрычніка адбылася важная для праваслаўных прыхаджан Магілёва – асвячэнне адроджанай святыні, якая была знішчана ў часы камунізму. Даследчыя і будаўнічыя работы працягваліся 5 гадоў.
Пакроўская царква была пабудавана ў 1687 г. і сфармавала вакол сябе Пакроўскі пасад. Яна з’яўлялася ўзорам Магілёўскай школы дойлідства. Яе адлюстравалі на сваіх карцінах мастакі Напалеон Орда і Дзмітрый Струкаў. Храм з’яўляўся апошнім месцам служэння свяшчэннамучаніка Паўліна, арцыбіскупа Магілёўскага. Царква знаходзіцца за 400 метраў ад Свята-Мікольскага жаночага манастыра у Падміколлі.
Недалёка ад месца, дзе першапачаткова знаходзіўся храм Пакрова Прасвятой Багародзіцы быў усталяваны драўляны паклонны крыж з мемарыяльнай дошкай: «Тут знаходзілася Пакроўская царква XVII стагоддзя пабудовы, у якой служыў святамучанік Паўлін (Крошачкін). Разбурана багаборцамі ў 1948 годзе. Паклонны крыж усталяваны ў красавіку 2017 года». Крыж пастаўлены не на месцы былога храма, а хутчэй на месцы іншай знішчанай святыні – каталіцкага манастыра бернардынаў. Лагічна, што цяпер крыж павінен быць ліквідаваны.
Паколькі месца страчанай царквы нічым не было забудавана, то гэта дало магчымасць адрадзіць святыню. Вяліся жаркія спрэчкі, ў якім выглядзе адбудоўваць храм: барочным, у якім ён будаваўся ў 17 стагоддзі, ці класічным, якім храм стаў пасля перабудовы 19 стагоддзя. Архітэктары і царкоўныя актывісты спыніліся на дакладна вядомым па малюнках і фотаздымках класічным экстэр’еры, хаця і з элементамі барока.
20 лютага 2017 г. у Магілёве адбылося асвячэнне месца пад будаўніцтва храма ў гонар Пакрова Божай Маці. Чын асвячэння здзейсніў біскуп Магілёўскі і Мсціслаўскі Сафроній.
І вось работы скончаны. У прысутнасці вышэйшых іерархаў і магілёўскіх прыхаджан чын асвячэння і Боскую літургію ўзначаліў мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі Веніямін.
Дождж не толькі не сапсаваў настрой прысутным, але стаў добрай прыкметай шчаслівай будычыні храма.
На Магілёўшчыне абсталяваны ўжо пяць участкаў дарог з сістэмамі кантролю сярэдняй хуткасці – мапа
Пяты комплекс катролю сярэдняй хуткасці быў устаноўлены ў аграгарадку Рэчыца Чэрыкаўскага раёна – паведамляе Тэлеграм-канал прэс-службы абласнога УУС. Сістэма кантралюе адрэзак трасы Р-43 працягласцю ў 1 кіламетр 366 метраў.
Адна камера знаходзіцца ў пачатку населенага пункта, а другая ў канцы. Імі аўтаматычна вылічваецца сярэдняя хуткасць праезду населенага пункта. Калі яна перавышае 60км/г, то ўладальнік аўто атрымлівае па пошце квітанцыю на штраф.
Усе адрэзкі дарог Магілёўшчыны, на якіх ужо абсталяваныя сістэмы кантролю сярэдняй хуткасці можна пабачыць на гэтай мапе (выдзеленыя фіялетавым).
Мядзведзь Фёдар з Буйніцкага заасаду прадказаў набліжэнне зімы
Мядзведжыя прагнозы спраўджваліся ўсе апошнія гады. Днямі галоўны сіноптык Магілёўскай вобласці з заасада пачаў прадвяшчаць пахаладанне і надыход зімы. Як ён распавядае пра будучыню, расказваюць заатэхнікі.
У заасадзе, які першапачаткова быў прытулкам для жывёлаў у нядолі, сабраны самыя разнастайныя віды жывёлінаў. Візіткамі магілёўскага заасада ў Буйнічах называюць зуброў і аленяў, знакамітага льва. Камусьці падабаюцца ламы і вярблюды. Хтосьці фотаграфуецца з лебедзямі.
Але ў садзе жыве і самы вядомы прадказальнік надвор’я – мядзведзь Фёдар. Работнікі заасада паўжартам называюць яго галоўным сіноптыкам Магілёўскай вобласці. З самага засялення ў сваіх сінаптычных прагнозах ён ні разу не памыліўся.
Увогуле ў заасадзе месцяцца два мядзведзя. Каля ўваходу вялізны драўляны мядзведзь добразычліва сустракае гасцей. А ў вальеры бавіць час жывы мядзведзь па мянушцы Фёдар. У навучальную лабараторыю «Заасад» ён прыехаў яшчэ медзведзянём.
“Цяпер Фёдар вядзе актыўны лад жыцця і есці любы корм, каб назапасіцца перад спячкай тлушчам і добра перажыць зіму. – падзяліўся назіраннем загадчык навучальнай лабараторыі “Заасад” Магілёўскага дзяржаўнага агралесатэхнічнага каледжа імя К.П. Арлоўскага Іван Ніжнікаў – Яго любімы ласунак – мёд, а таксама перад зімой шмат даем яму мяса, рыбы, сухафруктаў.”
Што ж прадказваюць паводзіны мядзведзя? Фёдар актыўна спажывае ўсё прадукты, каб назапасіць тлушч на зіму, а гэта азначае, што кліматычная зіма не за гарамі.
Магілёўскія эксперты знайшлі дачнага злодзея па адбітках пальцаў
Зламыснік выставіў акно на лецішчы 80-гадовага пенсіянера з Магілёва і скраў электрычны трымер і нешта па дробязях. Таксама ён выпіў таблеткі карвалола, якія знайшоў у дачным доміку і падсілкаваўся ежай, пакінутай пенсіянерам у хаце. Тым жа шляхам што і пранік у будынак, ён пакінуў памяшканне.
Звычайна падобныя злачынствы маюць мала шанцаў на раскрыццё. Аднак у дадзеным выпадку злодзей пакінуў свае адбіткі пальцаў на фрагменце аконнага шкла і каробках з-пад лекаў.
Супрацоўнікі Дзяржаўнай судовай экспертызы па Магілёўскай вобласці здолелі высветліць, што адбіткі належаць 48-гадоваму магілёўцу. Тым часам выкрадзены трымер супрацоўнікі міліцыі ў той жа дзень знайшлі ў ламбардзе. Прыладу ў ламбард здаваў той жа самы 48-гадовы жыхар абласнога цэнтра. Узбуджана крымінальная справа, падазраваны затрыманы.
Першы беларускі электрамабіль “Інэса” мог паявіцца ў Магілёве трыццаць год таму
Для пачатку серыйнай вытворчасці ў горад даставілі эксперыментальны італьянскі электракар.
Ідэяй запусціць на “Магілёўсельмашы” вытворчасць савецкіх электрамабіляў яшчэ ў канцы 1980-х загарэўся тагачасны першы сакратар Магілёўскага абкама КПБ Васіль Лявонаў – сцвярджае выданне “Віртуальны Брэст”. Але яго прапанова з адпаведнымі разлікамі, адпраўленая ў саюзнае Міністэрства аўтамабільнай прамысловасці, лягла пад сукно.
Затое ў пачатку 1990-х гадоў навацыйная ідэя па стварэнні кампактнага гарадскога электрамабіля з’явілася ў інжынераў Казіміраўскага доследна-эксперыментальнага завода. Існуе версія, што куратарам рэвалюцыйнай ініцыятывы выступаў першы дэмакратычна абраны мэр горада Сяргей Габрусеў.
Італьянскія запчасткі, беларускі канвеер
У 1992 годзе на Казіміраўскі завод быў дастаўлены эксперыментальны электракар вытворчасці адной італьянскай фірмы. Што за фірма паставіла гэты аўтамабіль магілёўцам, як і арыгінальная назва вопытнага ўзору – застаецца загадкай. Ужо няма на свеце тых, хто памятае дэталі гэтай ініцыятывы. Але на фотаздымках з беларускай прэсы 1990-х гадоў на капоце электракара можна пабачыць назву “Vector 90”. У Магілёве аўтамабілю, аднак, прысвоілі новую назву.
Фота: Нататка ў газеце ”Вечерний Минск”
“Вопытна экзэмпляр двухмеснага аўтамабіля “Інэса” прыбыў на Казіміраўскі доследна-эксперыментальны завод у Магілёве. – пісаў ”Вечерний Минск” у 1992 годзе – Дасягнутая дамоўленасць пра тое, што адна з італьянскіх фірм будзе пастаўляць прадпрыемству камплектуючыя дэталі, а збіраць электрамабіль будуць на беларускім канвееры. Частка машын паступіць на рынак рэспублікі.”
У сваім каментарыі аднаму беларускаму выданню галоўны інжынер Казіміраўскага завода Ігар Хадорчанка паведаміў, што, сапраўды, у 1992 годзе на завод прыехаў электрамабіль ад італьянцаў. Але нават да дробнасерыйнай зборкі справа не дайшла. Магілёўцы так і не сабралі ніводнага экзэмпляра. Па словах галоўнага інжынера, “профіль завода памяняўся некалькі разоў”, і дакументацыю на электрамабіль згубіліі.
А вось сам эксперыментальны экзэмпляр так і застаўся на заводзе. У 2003 годзе карэспандэнт газеты “Советская Белоруссия” знайшоў гэты аўтамабіль, зрабіў яго каляровы фотаздымак і даў падрабязнае апісанне машыны.
Фота: Павел Мінчанка, “СБ”
Лёгкім рухам рукі хэтчбэк можна было ператварыць у кабрыялет
“Такога тэхнічнага ўнікума, як Inessa (менавіта так завецца электрамабіль), я, аўтааматар са стажам, яшчэ не бачыў. – піша аўўтар нататкі 2003 года, Павел Мінчанка – Па-першае, маленечкія памеры, нешта накшталт абрэзанай напалову “Акі”. У кабіну з маім ростам забрацца аказалася дастаткова праблематычна. Але ў выніку атрымалася-такі ўладкавацца за абаранкам, прычым досыць камфортна.
Калі б аўтамабільчык гэты быў на хаду, то ў дарогу я мог бы ўзяць толькі аднаго спадарожніка – відавочна не сямейны варыянт. За сядзеннямі знайшоў дастаткова вялікую прастору. Падумаў, што гэта багажнік, дзе можна размясціць пару-тройку валізак, але памыліўся. Тут, аказваецца, месца для акумулятарнай батарэі. Увогуле, атрымліваецца, што сяджу за рулём тыповага гарадскога аўтамабільчыка, якім уяўлялі яго фантасты і канструктары-футурысты ў 1960-70-я гады.
Хоць спідометр разлічаны на 160 кіламетраў у гадзіну, тактыка-тэхнічныя характарыстыкі электрамабіля значна сціплейшыя – максімальная хуткасць 50 км/г, аднаго зарада батарэі хапае на 100 кіламетраў прабегу. Да гэтага дадайце яшчэ здымны пластыкавы кузаў, і лёгкім рухам рукі хэтчбэк можна ператварыць у кабрыялет ці пляжны аўтамабільчык.”
Эксперыментальны экзэмпляр у 2003 годзе ўяўляў сабой толькі кузаў з хадавой часткай – ні рухавіка, ні акумулятарнай батарэі ў ім ці то ўжо не было, ці то яшчэ не было. Праўда, адзін раз аўтамабілю прыйшлося прыняць удзел у здымках рэкламнага кліпа для Італіі. Тады насустрач машыне пусцілі КамАЗ, які нясецца на вялікай хуткасці. У гледача ж складалася ўражанне, быццам гэта грузавік стаіць на месцы, а імчыцца электрамабіль.
Трэці суботнік запар ладзіцца ў Магілёве
Недахоп фінансаў ці кепскае добраўпарадкаванне? Ці проста новы мэр хоча заявіць пра сябе, як пра актыўнага і ініцыятыўнага кіраўніка?
Гарвыканкам заклікаў магілёўцаў паўдзельнічаць у агульнагарадскім суботніку 22 кастрычніка. Папярэдні суботнік быў два тыдні таму, а з часу суботнікаў у Кастрычніцкім і Ленінскім раёнах не прайшло і тыдня.
Увага нададзена ўборцы і добраўпарадкаванню двароў, плошчаў, сквераў, вуліц, паркаў, зон адпачынку і іншых аб’ектаў сацыяльна-бытавога і культурнага прызначэння. Таксама – мемарыяльных комплексаў, месцаў баявой і воінскай славы, тэрыторый арганізацый, навядзенні парадку ў прамысловых зонах, гаражна-будаўнічых кааператывах, ліквідацыі несанкцыянаваных звалак. Запланавана таксама пасадка дрэў і кустоў. Суботнік праходзіць у рамках месячніка па добраўпарадкаванні, аб’яўленага ў абласным цэнтры з 13 кастрычніка па 12 лістапада.
У чым прычына падобнай суботняй актыўнасці?
Усе запланаваныя працы ўжо рабіліся ў мінулыя суботы. Можа, магілёўцы кепска працавалі на ранейшых суботніках?
Экстраннай сітуацыі для суботніка, надзвычайных катаклізмаў у горадзе таксама не назіраецца. Асаблівых новых планаў работ зноў жа няма. Ну не восеньскае ж лістоўе стала прычынай суботніка?
Там дзе няма канкрэтыкі ад уладу маючых, нараджаюцца чуткі. Нездарма ў горадзе ўжо пляткараць, што папросту так новы мэр Студнеў хоча заявіць пра сябе, як пра актыўнага і ініцыятыўнага кіраўніка. Пра гэта ўжо пісалі Магілёў.media.
З іншага боку, некаторыя эканамісты ўказваюць на фінансавы складнік акцыі. Кожная арганізацыя і прадпрыемства павінны пералічыць пэўную суму грошай, якую нібыта зарабілі калектывы ў гэты дзень, у незалежнасці ад таго, якія віды работ яны выконвалі. Таму, магчыма, празмерная колькасць суботнікаў выклікана простым недахопам фінансаў у гарадскім бюджэце.
Як бачым, версій многа, а дакладнага адказу няма, бо ўлада кепска патлумачыла гораду неабходнасць працаваць трэцюю суботу запар.
Расійская карамель з фруктова-ягадным начыннем з густам «Кавун» зніжае актыўнасць і ўвагу дзяцей
У Магілёве канфіскавалі з продажу карамель з сінтэтычным фарбавальнікам з Расіі.
Як паведамілі ў Дзяржстандарце, падчас праверкі адной з крам Магілёва ў продажы знайшлі небяспечную карамель з фруктова-ягадным начыннем з густам «Кавун» расійскай вытворчасці. Даследаванне карамелі паказала, што цукеркі не адпавядаюць патрабаванням “аб бяспецы харчовай прадукцыі”, а таксама патрабаванням “аб бяспецы харчовых дабавак”.
У складзе карамелі знайшлі незаяўлены ў маркіроўцы сінтэтычны фарбавальнік понсо 4R (Е124) у колькасці 11,2 мг/кг. А ў інфармацыі аб саставе прысмакаў быў указаны зусім іншы фарбавальнік. А яшчэ на цукерках не было папераджальнага надпісу аб тым, што прадукт змяшчае фарбавальнік, які можа аказваць негатыўны ўплыў на актыўнасць і ўвагу дзяцей.
Цяпер увоз і продаж гэтых прысмакаў у Беларусі забаронены. Спажыўцам трэба быць уважлівымі, кармель можа яшчэ заставацца на паліцах іншых крамаў.
Тры “салодкія” муралы ад Сасюры ўпрыгожылі Магілёўшчыну, два ў Магілёве і адзін у Бабруйску
Адзін з твораў стаў лепшым новым муралам свету, але амаль не вядомы самім жыхарам горада.
«Бацькоўскі кут» Яўген Сасюра нядаўна намаляваў на будынку па праспекце Міра, 61. Гэта не першы мурал аўтара ў горадзе. У 2020-м падобны “салодзенькі”, як кажуць дызайнеры, твор упрыгожыў вуліцу Першамайскую, а яшчэ адзін радуе вока бабруйчан.
Аматары вулічнага мастацтва ў Магілёве адразу звярнулі ўвагу на падабенства новага мурала і дзяўчынкі на Першамайскай. І яны сапраўды пазналі руку аднаго майстра. Стылёва муралы шмат у чым падобныя, а вось па сімволіцы маюць адрозніванні. Дапытлівым гледачам ёсць пра што паразважаць і на што паглядзець.
“Бацькоўскі кут” на праспекце Міру
Арт-аб’ект нанесены на тарэц будынка па праспекце Міра, 61. Плошча роспісу – 330 квадратных метраў. Манументальны роспіс працягвае рэспубліканскі праект “Традыцыі дзеля будучыні”, які здзяйсняецца ў гонар 100-годдзя Беларусбанка.
Стваральнік мурала – вядомы беларускі вулічны мастак Яўген Мutus Сасюра. Насамрэч, Яўген не адзіны аўтар твора. Над роспісам працавалі мастакі і дызайнеры арт-супольнасці @urbansignal.
“У аснове кампазіцыі — выява гнязда, сімвал роднай хаты і Пачатку. Сюжэт з гняздом на Дрэве жыцця часта сустракаецца ў беларускім фальклоры… На карціне намалявана маладая жанчына над “горадам-гняздом” з Магілёўскай ратушай унутры. Дзве птушкі прыносяць у гняздо залаты ключ і манету… На працягу ўсёй гісторыі Магілёў быў адным з найбагацейшых гарадоў на тэрыторыі Беларусі. Дзякуючы прадпрымальнасці і ўпартай працы яго жыхароў” – растлумачыў мастак сваё бачанне твора.
“Дзяўчынка з птушкай” на Першамайскай
Першы падобны “салодкі” мурал ад Сасюры месціцца на вуліцы Першамайская 50 на рагу з вуліцай Карабанаўская і ўжо мае сваю гісторыю. У 2020-м амаль тузінам муралаў горад упрыгожыў Цэнтр гарадскіх ініцыятыў. Самым манументальным і рэзанансным у свеце стала менавіта “Дзяўчынка з птушкай”. Яна была прызнана ў год стварэння (па версіі галасаванкі на сайце аднаго з аўтарытэтных мастацкіх часопісаў Еўропы) адным з лепшых новых муралаў свету.
Так атрымалася, што мурал дзяўчынкі з птушкай на Першамайскай застаўся ў самім горадзе малавядомым. Нягледзячы на міжнародны поспех, у Магілёве яго мала хто ведае. Тарэц дома №50 непрыкметны, а розгаласу ў горадзе не было.
Бабруйскі мурал
Для параўнання і ўяўлення пра стыль аўтара варта паглядзець мурал, да якога зноў мае дачыненне Сасюра, толькі цяпер у Бабруйску. Тут зноў мы бачым дзяўчынку на арэлях над старажытным горадам і вельмі мілы сюжэт. Пра яго ўжо пісаў наш сайт.
Кампазіцыі ва ўсіх выпадках, асабліва ў магілёўскіх, трымае мілы вобраз дзяўчыны ці жанчыны. Адразу кідаецца ў вочы, што аўтары эксплуатуюць жаночую прыгажосць, жаночы пачатак для стварэння пазітыўнага настрою карціны.
Вобраз птушкі таксама нязменны элемент беларускага фальклёру. Павы, стрыжы, галубы, каршуны, крумкачы – каго толькі няма ў нашай народнай творчасці. Птушкі сімвалізуюць людзей, якія разлятаюцца па свеце, але заўсёды вяртаюцца дамоў. Больш таго, у беларускіх казках і песнях часта сустракаецца вобраз дзяўчыны-птушкі: «Абярнулася падчарка шэрай птушкай, запела і паляцела». Што хацелі сазаць вобразам птушкі, самі стваральнікі не патлумачылі, але відавочна, што гэта нейкая добрая вестка ці істота. На карціне адна з птушак нясе залаты ключ – традыцыйны сімвал пачатку вясны, адраджэння жыцця, другая – трымае манетку, якая сімвалізуе дабрабыт.
Дзяўчына ці жанчына з птушкай, па шчырасці, заежджаная ў мастацтве тэма. У залежнасці ад талента мастака атрымоўваецца па рознаму, але заўжды міла, хаця часцяком так міла, што аж ці не прыкра. Нягледзячы на розныя густы, як правіла, падобныя творы падабаюцца мясцовым жыхарам. Алергію і спрэчак, у адрозненні ад канцэптуальных карцін, такія творы, не выклікаюць. Яны супакойваюць нэрвовую сістэму, і добра.
Пры стварэнні мурала на праспекце Міру, аўтары відавочна пайшлі далей ад проста стварэння мілага вобразу. Тут сімвалізм нашмат больш складаны. У цэнтры кампазіцыі – выява гнязда як сімвал роднай хаты, сям’і. Гераіня карціны – увасабленне кахаючай жанчыны і маці, клапатліва глядзіць на свой “горад-гняздо”, нібыта яго ахоўвае. У самім гняздзе размешчаны горад з ратушай, якая з даўніх часоў лічыцца не толькі адміністрацыйным будынкам, але і ўвасабленнем сталасці, “самастойнасці” горада.
Падобныя па стылю малявання муралы, карціны, фотаздымкі многія мастацтвазнаўцы і дызайнеры называюць “салодкімі” і лічаць самім лёгкім шляхам да масавага гледача. Але варта прызнаць, што яны сапраўды ўпрыгожваюць гарады і маюць права на жыццё.