У 2023 годзе ў дачыненні да трох жыхароў Краснапольскага раёна распачаты крымінальныя справы. Яны па месцы жыхарства захоўвалі наразныя боепрыпасы і выбуховыя рэчывы – паведамляе “Чырвоны сцяг”.
У іх знойдзеная агнястрэльная зброя, выбуховыя рэчывы і боепрыпасы і цяпер пагражае пазбаўленне волі тэрмінам да 12 гадоў.
Фота мае ілюстрацыйны характар.
У Мікалаеўскай вобласці працягваюцца абстрэлы расійскімі акупантамі. За апошні месяц штодня колькасць разбураных дамоў павялічвалася на 1-3, але іх колькасць павялічылася ў апошнія дні. За перадапошнія суткі было разбурана адразу 8 дамоў, паведамляла inshe.tv, а за апошнія адразу 19.
Усяго ў Мікалаеве ад абстрэлаў пашкоджана 933 шматпавярховыя дамы, амаль у 240 з іх пашкоджаны дах. У масштабах Мікалаеўскай вобласці пашкоджана на 14 лютага 16 091 дом, часткова або цалкам пашкоджаны 16 110 грамадзянскіх аб’ектаў.
Нягледзячы на разбурэнні жыллёвага сектара, жыхары вяртаюцца да сваіх гарадоў, сёл, хат.
Больш за 100 000 мікалаеўцаў пасля дэакупацыі Херсона вярнуліся ў Мікалаеў – распавёў Мікалаеўскі гарадскі галава А. Сянкевіч.
Паводле яго слоў, жыццёва важныя праблемы ў горадзе паступова вырашаюцца: пакрысе здымаецца праблема пітной вады, гораду дапамаглі з набыццём новых кацельняў.
Адразу 4 000 жыхароў вярнуліся да сваіх хат у лютым у Галіцынаўскай грамадзе – паведамляе «Корабелов.Инфо». Усе жыхары сямі сёл грамады забяспечваюцца хлебам і кансервамі па праграме ААН, электра- і газазабеспячэннем.
Пачалі вяртацца жыхары і ў сяло Новагрыгараўка, якое страціла 85% жыхароў. Сярод першых – настаўніца пачатковых класаў Н. Сідар, якая адразу ўзялася весці ўрокі музыкі, як толькі падвялі электрычнасць. І гэта ў пасёлку, у якім не засталося ніводнага ацалелага будынка, гаворыцца ў паведамленні ТСН.
Людзі, што вяртаюцца да сваіх разбомбленых хат, жывуць хто ў ацалелых прыбудовах, хто ў лазнях, сараях, буданах. Але вакол шмат абломкаў ракет, снарадаў, не разазарваўшыхся мін.
Людзі гуртуюцца і разам дапамагаюць адзін аднаму – каму плёнку нацягнуць на дах, каму дровы падвезці. У сяло вярнулася ўсяго каля 40 жыхароў, астатнія некалькі сотняў чакаюць вясну і цяпло, каб пачаць адбудоўваць свае дамы.
Вяртанню людзей спрыяе і падключэнне 85% дэакупаваных населеных пунктаў вобласці да электрычнасці – піша Мікалаеўская праўда.
А аграрыі Мікалаеўскай вобласці – 2432 індывідуальныя прадпрымальнікі і 338 фермерскіх гаспадарак рыхтуюцца да пасяўной. Харчовая і сельскагаспадарчая арганізацыя ААН (ФАО) аказвае ім дапамогу ў насенні, якое прадастаўляецца бясплатна.
Пабрацімства Мікалаева з Магілёвам было замацаванае дамовай у 2009 годзе.
31 мая 2022 году мэр украінскага гораду заявіў, што Пагадненне аб пабрацімстве з Магілёвам скасаванае і выказаў спадзеў, што яно будзе адноўленае, калі Беларусь стане свабоднай.
Магілёў. media працягвае сачыць за жыццём Мікалаева, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам.
Мікалаеў месціцца за 65 кіламетраў ад Чорнага мора. Да вайны ў ім жыло 490 тысяч чалавек. Траціна з іх вымушана была пакінуць горад. Паводле Генштабу Узброеных сіл Украіны Мікалаеў адзін з асноўных кірункаў наступу расіян.
Яго рэгулярна абстрэльваюць, знішчаючы гарадскую інфраструктуру і змушаючы мясцовую ўладу капітуляваць. Прэзідэнт Украіны Уладзімер Зяленскі прысвоіў Мікалаеву ганаровае званне «Горад-герой».
Цэнтральныя часткі такіх гарадоў, як Клімавічы, дагледжаныя да бляску. Крок у бок і трапляеш у іншы свет. Яго пабачылі супрацоўнікі Клімавіцкага цэнтру гігіены і эпідэміялогіі. Яны бэсцяць нядбайных гараджанаў і кіраўнікоў прадпрыемстваў за псаванне вобразу прыбранага гораду.
«Адразу адзначу, што выяўленыя факты парушэнняў у вочы кідаліся адразу. А ўсё таму, што на фоне добрага ці практычна ідэальнага тое, што не адпавядае неабходным стандартам, рэзка выбіваецца з роўнага шэрагу», – каментуе ўбачанае мясцовай раёнцы «Родная ніва» кіраўніца службы Ірына Лазоўская.
rodniva.by
«Ідзем па вуліцы Янкі Купалы, адзначаем, што ўсе прыдамавыя тэрыторыі абкошаны, вакол прыгажосць, у кветніках кветкі цешаць вока мінакоў, – апавядае яна. – Як гаворыцца, што ўсё так выдатна, што нават прычапіцца няма да чаго – і раптам бачым невялікі астравок зямлі, зарослы травой, а пасярэдзіне – яго студня».
На адной з вуліц некалі стаяла гарадская лазня. Яе знеслі.
«А цяпер тут каласіцца бур’ян у рост чалавека», – падае абурэнне Лазоўскай выданне райвыканкаму.
rodniva.by
Заяўляецца, што па ўсіх выяўленых парушэннях санітарнай службай кіраўнікам арганізацыяў дасланыя рэкамендацыйныя лісты з указаннем тэрмінаў іх устаранення. Калі тое не будзе зроблена то будуць прыцягнутыя да адміністрацыйнай адказнасці.
Грукат, шархаценне, удары – адбіваюць жаданьне жыхароў ад перасовання ў ім.
Ліфт, усталяваны ў шматпавярховым доме па вуліцы Каштанавай тры месяцы таму, палохае яго жыльцоў незвычайнымі гукамі.
Відэа з праблемнай працай ліфта адна з жыхарак выклала ў адзін з магілёўскіх паблікаў.
“Як вы думаеце, праца такога ліфта – ці бяспечная?” – задае пытанне аўтар відэа ў пабліку.
– Гэта труць кантрольныя чаравікаў… Спачатку нічога страшнага, пакуль не заб’юць накіроўвальныя, укладышы і г.д. – адказвае адзін абазаны чытач.
– Нічога небяспечнага няма, – паўтарае другі “спецыяліст” – ідзе прыцірка.
“Навошта і што прыціраецца ўжо тры месяцы? – не сунімаецца аўтар допісу – І шум апошнім часам у грукат перайшоў – у кватэрах чутны”.
– Не небяспечна. – супакойвае яшчэ адзін каментатар – Націсніце на кнопку са званочкам і растлумачце праблему дыспетчару. Абслугоўваючы механік прыбярэ праблему. Пасля мантажу, яшчэ бывае паўгода вылазяць “касякі”. І гэта таксама нармальна.
Практыка афарбоўкі паліва для сельгастэхнікі не новая. Яе выкарыстоўвалі ў гаспадарках з сярэдзіны 2000-х, але сёлета рэйды па пошуку скрадзенага паліва праходзяць надзвычай часта.
За мінулыя выхадныя на Магілёўшчыне міліцыя сумарна канфіскавала 340 літраў фарбаванага паліва.
Найвялікшы аб’ём крадзенага паліва быў выяўлены ў кіроўцы грузавога аўтамабіля «МАЗ» з Круглага – 160 літраў. Жыхар райцэнтру прызнаўся, што набыў яго ў неўстаноўленай асобы і заліў у бак аўтамашыны, паведамляе абласная міліцыя.
100 літраў фарбаванага дызпаліва было знойдзена на падворку ў жыхара Чавускага раёну, што працуе кіроўцам аднаго з сельгаспрадпрыемстваў.
У вёсцы Акунёўка Шклоўскага раёну ў 26-гадовага мясцовага жыхара праваахоўнікі канфіскавалі 80 літраў фарбаванай саляркі.
Ва ўсіх выяўленых выпадках грамадзян, у якіх было знойдзена падобнае дызельнае паліва, чакае штраф да 1600 рублёў (50 базавых велічынь).
З дапамогаю афарбоўкі паліва змагаюцца з махінацыямі не толькі ў Беларусі.
У Бельгіі, напрыклад, паліва, прызначанае для фермерскіх гаспадарак, каштуе ў чатыры разы танней, чым звычайнае на запраўках. Такое паліва фарбуецца ў чырвоны колер (у нас – у зялёны), а для праверкі выкарыстоўваюцца адмысловыя рэактывы, якія паліцыя падносіць да выхлапной трубы. Штраф за выкарыстанне чырвонага паліва чакае нават самаго фермера, калі ён заправіць такой саляркай свой асабісты аўтамабіль.
Жыхар Магілёва заклікае землякоў трымацца на адлегласці ад сценаў будынку на рагу вуліц Першамайскай і Лазарэнкі. У гэтым доме некалі месціўся магазін «Тэатральны», а цяпер «Наш выбар».
Магілёвец цвердзіць, што час ад час ад фасаду дому адвальваюцца кавалкі тынку. Па ягоных словах адзін з іх на дасланым фота. Камлыгаю прыціснутая цырата, каб яе не знесла ветрам, удакладняе ён.
«Увесну і падчас дажджу трымаюся падалей ад сценаў дому, бо страшна. Ад яго адвальваюцца кавалкі, але мне першы раз давялося пабачыць, каб іх выкарыстоўвалі для нечага. Звычайна выкідаюць», – адзначыў аўтар ліста.
Мост праз невялічкую ручаіну злучае дзве паловы вёскі Ульяшына на беразе Проні. Гэты мост яшчэ ў васьмідзясятых гадах мінулага стагоддзя зрабілі самі жыхары вёскі – абсталявалі насыпы на абодвух берагах ручаіны і паклалі на іх дзве бетонныя пліты. Да таго, як маста не было, праз рачулку прыходзілася хадзіць проста ўброд, альбо абыходзіць усю вёску іншай дарогай. Калі мост з’явіўся, яго шырыні і трываласці спачатку хапала для праезду на гужавым транспарце, і нават легкавой машыне.
Пазней – зноў жа сіламі саміх вяскоўцаў – мост быў пашыраны і ўмацаваны бярвеннем, і па ім змаглі праяжджаць грузавыя машыны і трактары. Гэта яго і згубіла – пад цяжарам гусенічнага трактара ён аднойчы не вытрымаў і часткова зламаўся. Адзіная бетонная пліта, што вытрымала тое падзенне экскаватара, так і застаецца апошняй рэшткай ад калісьці шырокага і зручнага маста. У зімняе надвор’е карыстацца такой пераправай бывае небяспечна для вяскоўцаў – па склізкай нахінутай паверхні можна лёгка зваліцца ў ручаіну.
Вяскоўцы зноўку спрабавалі сваімі сіламі адрамантаваць пераправу, падганялі кран, разлічваючы зноўку навесці бетонныя пліты. Аднак берагі ручаіны за апошнія гады забалоціліся, і тэхніка проста не змагла пад’ехаць.
– Усё ж такі нам бы не хацелася займацца самадзейнасцю. – падзялілася з выданнем horki.info сваімі перажываннямі жыхарка вёскі Алена – Трэба, каб за гэта ўзяліся спецыялісты. Мост павінен быць такі, каб не толькі было бяспечна хадзіць, але і ездзіць. Вось нядаўна рэчка разлілася – і хоць ты на лодцы пераплывай на суседнюю вуліцу. Там прыпынак аўтобуса, дзеці выходзяць туды, каб ехаць у школу. Бабулькі нашы тут увесь час ходзяць, дачнікі. Так што мост трэба зрабіць абавязкова.
Зварот у сельсавет асаблівай надзеі вяскоўцам не дадаў. Прадстаўніца адміністрацыі прыяжджала для ацэнкі масштаба работ і вынесла несуцяшальную рэзалюцыю – “Магчыма, калі-небудзь зробім”.
Раман Ганін
фота: horki.info
