Мясцовыя мастакі стварылі мурал з узброеным катом для падтрымкі тых, хто застаўся ў горадзе і тых, хто абараніць яго.
Пішам, як вайна ва Ўкраіне ўплывае на жыццё еўрапейскіх гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці
«Кот-ахоўнік», галоўны персанаж карціны, намаляванай на тарцы аднаго з дамоў, паводле задумы аўтараў дапаможа жыхарам прыфрантавога гораду аднаўляць раўнавагу.
«Нязломныя Херсон, Адэса і Мікалаеў», суправаджае ката надпіс.
Аўтараў муралу мясцовыя медыі называюць Алёнай і Змітром. Яны кажуць, што галоўная ідэя іхнага твору ў тым, каб людзі не толькі зважалі на агрэсію і разбурэнне, але і бачылі тое, што можа ўзняць настрой. Прысвечаны ён землякам, якія засталіся ў горадзе, і тым, хто яго бароніць.
«Калі шмат цемры, чалавечая псіхіка імкнецца дадаць і ўбачыць нешта добрае, таму вырашылі са Змітром стварыць гэты мурал», – падаесловы Алены мікалаеўская фотамастачка Святлана Воўк. Яна першай паведаміла, што ў Мікалаева з’явіўся «кот-ахоўнік».
Пабрацімства Мікалаева з Магілёвам было замацаванае дамовай у 2009 годзе. 31 мая 2022 году мэр украінскага гораду заявіў, што Пагадненне аб пабрацімстве з Магілёвам скасаванае і выказаў спадзеў, што яно будзе адноўленае, калі Беларусь стане свабоднай.
Магілёў. media працягвае сачыць за жыццём Мікалаева, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам.
Мікалаеў месціцца за 65 кіламетраў ад Чорнага мора. Да вайны ў ім жыло 490 тысяч чалавек. Траціна з іх вымушана была пакінуць горад. Паводле Генштабу Узброеных сіл Украіны Мікалаеў адзін з асноўных кірункаў наступу расіян.
Яго рэгулярна абстрэльваюць, знішчаючы гарадскую інфраструктуру і змушаючы мясцовую ўладу капітуляваць. Прэзідэнт Украіны Уладзімер Зяленскі прысвоіў Мікалаеву ганаровае званне «Горад-герой».
У Латвіі перабываюць расійскія артысты, якія адкрыта выказвалі сваю пазіцыю адносна агрэсіі Расіі супраць Украіны. Там жа «адпачываюць» і тыя хто ніяк не адрэагаваў на тое, што творыць Расіі ва Ўкраіне. Найбольш расійскія артысты ўпадабаюць балтыйскае ўзмор’е.
Генадзь Хазанаў
Генадзь Хазанаў абвяргае чуткі аб эміграцыі, але ў Латвіі «адпачывае» амаль паўгода.
У Латвіі ён перабывае – як мінімум, з сярэдзіны сакавіка. Яго бачылі ў кампаніі з яшчэ адным расійскім артыстам Леанідам Ярмольнікам.
Як піша латвійскае выданне Press нагодаю для чутак пра эміграцыю Хазанава стаў неадназначны каментар дырэктар расійскага тэатру «Ленком» Марка Варшавера. Ён заявіў, што вярнуцца артыст (Хазанаў, ММ) не можа, і загадкава дадаўшы: «Так здарылася».
Паводле Press Генадзь Хазанаў паабяцаў, што гледачы яго пабачаць на сцэне «Ленкома». Ён адмаўляе, што эміграваў з Расіі, але ягоны каментар гучыць не пераканаўча.
«Трэба проста пільна глядзець на тое, што адбываецца ў маскоўскіх тэатрах. Тады ніякіх пытанняў не ўзнікне. Я гуляю ў спектаклях. Цяпер лета, вакацыі. Але ж гэта не значыць, што я эміграваў», – падае словы расійскага артыста Press, спасылаючыся на канал «Тeleprogramma.pro».
Генадзь Хазанаў мае нерухомасць у краінах Балтыі. Ён удзельнічаў у пастаноўках Рыжскага рускага тэатра.
Леанід Ярмольнік
У Леаніда Ярмольніка ёсць кватэра ў Юрмале. Ён яе прыдбаў у 2012 годзе. Як хвалілася жонка артыста, яны туды ездзілі “як на дачу”, піша выданьне “Фокус”.
Леанід Ярмольнік жыў у Заходняй Украіне, калі яго бацька служыў ува Львове.
Яфім Шыфрын
Пра жаданне пакінуць Расіі раней выказваўся яшчэ адзін тамтэйшы артыст Яфім Шыфрын. Ягоны бацька быў рэпрэсаваны ў Савецкім Саюзе, а будучы артыст нарадзіўся ў Магаданскай вобласці. Пазней ягоная сям’я пераехала ў Латвію і пасялілася ў Юрмале. У Латвіі Шыфрын скончыў школу і пачаў вучыцца ў мясцовым універсітэце.
У адным з інтэрв’ю Шыфрын назваў сябе латышом і нават па-латышску звярнуўся да прэзідэнткі краіны Агаты Муцэніецэ, піша выданьне BB.lv.
Ала Пугачова і Максім Галкін
У Латвіі цяпер Ала Пугачова з мужам Максімам Галкіным. Яны абодва асудзілі ўварванне Расіі ва Ўкраіну і вымушаныя былі пакінуць радзіму. Аселі ў Ізраілі.
Мала часу таму наведаліся ў балтыйскую краіну, дзе Галкін дае канцэрты, на якіх выказваецца супраць расійскай агрэсіі. Па ягоным словах вучыць латышскую мову.
Каменданцкі час у Мікалаеве трываў з вечара 5 жніўня і да раніцы 8 жніўня. Улада яго абвясціла, каб выявіць памагатых расійскаму войску, якое штодня абстрэльвае горад.
Пішам, як вайна ва Ўкраіне ўплывае на жыццё еўрапейскіх гарадоў, якія маюць партнёрскія дачыненні з гарадамі Магілёўскай вобласці.
Старшыня абласной ваеннай адміністрацыі Віталій Кім паведаміў у тэлеграм-канале, што праваахоўнымі органамі зарэгістравана каля 20 працэсаў.
«Выяўленыя пяць чалавек, якія знаходзіліся ў вышуку. Знойдзена абсталяванне, якое рэгістравала падробленыя акаўнты і да т.п. Мы разабраліся яшчэ з адной групай, якая не будзе нам цяпер перашкаджаць», – паведаміў Кім.
Паводле Службы бяспекі Ўкраіны за тры дні каменданцкага часу ліквідаваная расійская выведвальная сетка, якая збірала звесткі аб пазіцыях Узброеных Сіл, а таксама інфармавала расіян аб наступствах ракетна-бомбавых удараў, артылерыйскіх абстрэлаў і маштабах разбурэнняў, піша выданне Meta.ua
Па сканчэнні каменданцкага часу гараджане масава вяртаюцца ў Мікалаеў. Паведамляецца, што ў прыгарадзе ўтварыліся вялізныя заторы.
«Ёсць вялікая чарга, не бачна канца. Там сотні машын», – цытуюць старшыню аблсавету Ганну Замазееву «Николаевские новости».
Службоўка спадзяецца, што патрульная паліцыя дасць рады сітуацыі.
Ад пачатку поўнамаштабнага ўварвання расійскіх войск ва Ўкраіну ў Мікалаеве ад абстрэлаў загінулі 132 мірныя жыхары, у тым ліку 1 дзіця, 619 атрымалі раненні рознай ступені цяжкасці, у тым ліку 8 дзяцей.
Пашкоджаныя больш за 500 шматпавярховых дамоў і каля 700 прыватных дамоў.
Паводле мэраАляксандра Сянкевіча, «у цэлым расійская агрэсія нанесла Мікалаеву шкоду амаль на 790 мільёнаў грыўнаў (па курсе на 8 жніўня – гэта больш за 21 мільён долараў ЗША)».
Пабрацімства Мікалаева з Магілёвам было замацаванае дамовай у 2009 годзе. 31 мая 2022 году мэр украінскага гораду заявіў, што Пагадненне аб пабрацімстве з Магілёвам скасаванае і выказаў спадзеў, што яно будзе адноўленае, калі Беларусь стане свабоднай.
Магілёў. media працягвае сачыць за жыццём Мікалаева, нягледзячы на спыненне партнёрскіх сувязяў з Магілёвам.
Мікалаеў месціцца за 65 кіламетраў ад Чорнага мора. Да вайны ў ім жыло 490 тысяч чалавек. Траціна з іх вымушана была пакінуць горад. Паводле Генштабу Узброеных сіл Украіны Мікалаеў адзін з асноўных кірункаў наступу расіян.
Яго рэгулярна абстрэльваюць, знішчаючы гарадскую інфраструктуру і змушаючы мясцовую ўладу капітуляваць. Прэзідэнт Украіны Уладзімер Зяленскі прысвоіў Мікалаеву ганаровае званне «Горад-герой».
4-гадовая Ліза Дзмітрыева загінула падчас абстрэлу расійскімі войскамі ўкраінскай Вінніцы 14 ліпеня. Яны з маці ішлі да лагапеда. Дзяўчынка была з сіндромам Дауна, у паўгода перанесла цяжкую аперацыю на сэрцы.
Паводле экспертаў, дзяўчынка загінула адразу. Маці з цяжкімі раненнямі шпіталізавалі. Родныя не казалі ёй, што дачкі ў яе больш няма, бо непакоіліся, ці перанясе яна такую трагедыю. Дзяўчынку пахавалі17 ліпеня.
«Любоў мая, любімая дзяўчынка, ты была такой вясёлай і навучыла мяне кахаць безумоўна, нягледзячы ні на што! Нажаль, так мала я была тваёй мамай, так мала… Мы абавязкова цябе сустрэнем. Маё сэрца назаўжды з табой, мая душа плача» – напісала ў Фэйсбуку Ірына Дзмітрыева.
У допісе яна адзначыла, што расіянам няма даравання за іхныя злачынствы, учыненыя ва Ўкраіне.
«Я не ведаю, чаму засталася жыць на гэтай зямлі, я не разумею, чаму. – адзначае ў допісе жанчына. – Проста патрэбны час. Але пакуль не хочацца верыць, як у страшны даўні сон».
«Я дзякую ўсім за падтрымку – родным, сваякам, сябрам, знаёмым, людзям, якіх я нават не ведаю, – гаворыцца ў допісе Ірыны Дзмітрыевай. – Вы з Лізуняй шмат зрабілі для нас, падтрымалі. Дзякую ўсяму свету».
Падчас атакі расіян на Вінніцу загінулі яшчэ двое хлопчыкаў сямі і васьмі гадоў.
Адзін з іх знаходзіўся на абследаванні ў лякарні і памёр разам з маці. Другі чакаў дзядзьку ў прыпаркаванай машыне.
14 ліпеня ў 10.45 Расія нанесла ракетны ўдар па Вінніцы ракетамі тыпу «Калібр» з падводнай лодкі з акваторыі Чорнага мора.
Загінулі 24 чалавекі. Медычная дапамога была аказана 202 пацярпелым.
Прычыны дэмаршу Эрдагана, які апрабоўвае сябе ў ролі міратворцы, застаюцца пакуль не агучанымі. Напачатку сустрэча двух палітыкаў выглядала бясхмарнай.
Адмена прэсавай канферэнцыі стала нечаканасцю. Акрамя таго, Эрдаган скараціў фотасесію з Пуціным да мінімуму. Некалькі сумесных фатаграфій зрабіў толькі адзін фатограф.
Турэцкі лідар амаль адразу пасля чатырохгадзінных перамоваў вылецеў на радзіму, адмовіўшыся ад сумеснай з Пуціным вячэры, паведамляе інфармацыйнае агенцтва «УНІАН», спасылаючыся на паведамленні расійскіх мэдыяў.
Эрдаган сустракаўся з Пуціным у Сочы. Напярэдадні ён прапанаваў прэзідэнту Расіі сустрэцца з прэзідэнтам Украіны Ўладзімірам Зяленскім у Турцыі, каб там дасягнуць дамоўленасцяў аб аднаўленні перамоваў аб спыненні вайны ва Ўкраіне.
Таксама Эрдаган пацвердзіў, што Турцыя будзе часткова аплачваць пастаўкі расійскага газу расійскімі рублямі.
У Чарнігаве 8-гадовы спявак сабраў 64 тысячы грыўнаў на рамонт трафейнага танка. Хто яшчэ з дзяцей дапамае украінскім вайскоўцам.
Сяргей Мароз ладзіў дабрачынныя канцэрты разам з бацькам, але бацькі падкрэсліваюць, што ідэя падтрымаць Узброеныя Сілы Украіны сыходзіла ад самаго хлопца.
Сабраныя грошы ён перадаў украінскаму валанцёру Сяргею Прытуле.
На відэа ёсць замілаваны момант, калі Сяргей Прытула жартаўліва пытае хлопца:
– А гэтыя грошы дакладна сабраныя законным шляхам?
Не паразумеўшыся, хлопец упэўнена кажа:
– Не!
64 тысячы грыўняў адпавядаюць прыблізна 3 500 беларускіх рублёў. Каб сабраць гэтыя сродкі, хлапчуку спатрэбіліся два тыдні. Усе сродкі пойдуць на рамонт танка, які ЗСУ адваявалі ў расійскай арміі.
Хто яшчэ з дзяцей дапамогае ўкраінскаму войску
Месяц таму 10-гадовая чэмпіёнка свету па шашкам Вераніка Яжовасабрала 21 тысячу грыўнаў(700 долараў) на дапамогу ўзброеным сілам Украіны. Гэтыя грошы яна таксама перадала ў дабрачынны фонд украінскага валанцёра і тэлевядучага Сяргея Прытулы, паведамляў Магілёў.media.
Сямігадовая Сафія Чарненка з Мікалаева сабрала для Узброеных сіл Украіны больш за тысячу долараў. Ейныя карціны прадаюцца на адной з інтэрнэт-платформаў у Казахстане, а таксама праз суполку «Цмок міру» у ЗША. Грошы адразу пералічваюцца ў крыптавалюту Узброеных сіл Украіны.
Дзяўчынка з маці выехала з Мікалаева 24 лютага, калі пачалася поўнамаштабная вайна. Яна была расстроеная, што адмянілі заняткі малявання.
Па словах маці Ганны, дачка вядзе ўласную хроніку вайны і адлюстроўвае яе ў малюнках. Спачатку яна малявала вайну таемна, пакуль яе творы не ўбачылі сваякі, пісаў Магілёў.media.
На сваіх старонках у сацыяльных сетках Ганна размясціла фатаграфіі малюнкаў Софіі. Іх заўважыла ўкраінская ілюстратарка Іра Шу і прапанавала разам стварыць тэматычны стыкерпак. Грошы ад продажу пойдуць на дапамогу Узброеным сілам. У планах – стварэнне тэматычных налепак.
Хто такі Сяргей Прытула
Украінскі тэлевядучы, радыёвядучы, гумарыст і шоумен.
Актыўна займаецца валанцёрскай дзейнасцю, збірае матэрыяльную дапамогу ад неабыякавых грамадзян. Разам з тэлевядучым Генадзем Папенка не раз асабіста наведваў прыфрантавыя зоны, дапамагаючы ўкраінскім вайскоўцам.
Частку грошай, заробленых выступамі, ахвяруе на дапамогу арміі. У Цярнопалі ўтрымлівае рэабілітацыйны цэнтр для пацярпелых ад вайны.
У 2022 годзе за 3 месяцы вайны яго фонд сабраў 700 мільёнаў грыўняў на патрэбы арміі. З 22 чэрвеня 2022 года ад імя уласнага фонду збірае сродкі на 3 байрактары для ўкраінскага войска.
Пра тое стала вядома з допісу спявачкі ў Інстаграме. Туды яна выклала і фота, на якім сядзіць у жоўтай сукенцы з жоўта-сіняй хусткай – гэта колеры ўкраінскага сцягу.
«Прыехала ў месца сілы! Тут я нарадзілася, расла, пайшла ў школу. Тут я пачала спяваць. Родныя Маршынцы нагадалі мне, як важна не страціць пачуццё лучнасці з сваёй Зямлёй, адчуваць сувязь з тымі, хто даў табе жыццё, выхаваў і падтрымліваў у тваіх пачынаннях», – адзначыла ў допісе Сафія Ратару.
Сёння, 7 жніўня, у яе дзень народзінаў і юбілей. Сафія Ратару піша, што адзначаць яго не будзе.
«Сёння не час святкаваць юбілей, сёння я малюся, каб, як заўжды, праз пару тыдняў пасля майго Дня нараджэння, мы святкавалі Дзень Незалежнасці Украіны!» – падкрэслівае яна.
«Каб як мага хутчэй, замест паветраных трывог, у кожным доме, у кожнай сям’і, у кожным горадзе нашай цудоўнай Украіны гучалі песні пра Любоў і Свет! Ваша Сафія Ратару» – такімі пажаданнямі завершаны допіс спявачкі.
Сафія Ратару – адна з улюблёных артыстак жыхароў Савецкага Саюзу. Яе лічаць сваёй ва Ўкраіне, Малдове і нават Расіі. Перапетая ёю ўкраінскамоўная песня “Червона рута” стала хітом на ўсе часы.
Сафія Ратару поп-спявачка, танцоўшчыца, актрыса, музычны і кіна-прадзюсар, прадпрымальніца. Яе рэпертуар налічвае больш чым 500 песень на рускай, украінскай, малдаўскай, румынскай, балгарскай, сербскай, польскай, нямецкай, італьянскай, іспанскай і англійскай мовах.
1565 год. Беларусы Пятро Мсціславец і Іван Фёдараў (Федаровіч) у Маскве сталі выдаваць «Часоўнік».
Гэта была іх другая кніга. Першую «Апостал» яны надрукавалі ў Маскве годам раней.
У 1566 друкарам давялося ўцякаць з Масковіі ў Вялікае Княства Літоўскае праз пераслед з боку царкоўных і свецкіх дзеячаў. Разам з тым, Іван Фёдараў лічыцца ў Расіі першадрукаром і асветнікам.
Калі беларусы вучылі маскоўцаў выдавецкай справе, то самі яны на радзіме ўжо мелі кнігі на сваёй нацыянальнай мове. У 1517 годзе Францыск Скарына выдаў першую кнігу «Псалтыр».
1879 год. Нарадзіўся Пётр Крачэўскі.
Палітычны і грамадска-культурны дзеяч.
Удзельнік Усебеларускага з’езда. Па яго разгоне бальшавікамі ўвайшоў у Выканаўчы камітэт Рады Усебеларускага з’езда, а пасля ў Раду Беларускай Народнай Рэспублікі
Арганізатар Усебеларускай канферэнцыі 1921 году ў Празе. Яна асудзіла падпісанне Рыжскай дамовы між Бальшавіцкай Расіяй і Польшчай, якая ўзаконіла захоп Польшчай значнай часткі беларускіх і ўкраінскіх зямель. Права беларускай нацыі на нацыянальна-тэрытарыяльнае самавызначэнне ў этнічных межах было праігнаравана.
На Пражскай канферэнцыі былі пацверджаныя ідэалы незалежнасці Беларусі.
Крачэўскі дамогся ад урада Чэхаславакіі стыпендый для беларускіх студэнтаў. Ён адзін са стваральнікаў Беларускага загранічнага архіва ў Празе, выдавец альманаху «Замежная Беларусь».
Аўтар вершаванай драмы «Рагнеда», вершаў, гістарычных і літаратурных эсэ, перакладаў з рускай, чэшскай і ўкраінскай моў.
1932 год. Нарадзіўся Адам Мальдзіс.
Літаратуразнавец, гісторык, грамадскі дзеяч.
Даследчык гісторыі беларускай культуры і літаратуры XVII-XIX стагоддзяў.
Перакладаў з польскай і балгарскай моў.
Складальнік зборнікаў «Зямля навагрудская, краю мой родны…» і «Пан Тадэвуш» А. Міцкевіча, «Творы» Язэпа Дылы, Рэдактар слоўніка «Беларускія пісьменнікі».
1932 год. У Савецкім Саюзе выдалі пастанову «Аб ахове маёмасці дзяржаўных прадпрыемстваў, калгасаў і кааперацыі і ўмацаванні грамадскай (сацыялістычнай) уласнасці».
Пастанова вядомая яшчэ як «Закон аб трох каласках».
Закон прадугледжваў за крадзеж калгаснай уласнасці расстрэл з канфіскацыяй маёмасці, нават калі памер прысвоенага не перавышаў тых самых трох каласкоў.
Амністыя па такіх справах не прадугледжвалася. Па набыцці законам моцы на палях ставіліся дазорныя вышкі, высылаліся конныя раз’езды і вартавыя з вінтоўкамі.
Гэтай пастановай у юрыдычную практыку СССР было ўведзена паняцце «крадзяжу сацыялістычнай уласнасці» як «злачынства супраць дзяржавы і народу» для перадухілення «масавых крадзяжоў дзяржаўнай і калгаснай маёмасці».
1949 год. Нарадзіўся Генадзь Шкуратаў.
Актор. Заслужаны артыст Беларусі.
Сыграў больш дзясятка роляў у Беларускім нацыянальным драматычным акадэмічным тэатры імя Якуба Коласа, каля 20 – у кіно.
1954 год. Нарадзіўся Алег Трусаў.
Археолаг, гісторык, грамадскі і палітычны дзеяч.
Шматгадовы старшыня Таварыства беларускай мовы імя Францыска Скарыны.
Праводзіў археалагічныя раскопкі ў многіх гарадах, у тым ліку Магілёве і Мсціславе.
Даследчык помнікаў манументальнага дойлідства, матэрыяльнай культуры Беларусі XI-XVIII стагоддзяў.
Удзельнік распрацоўкі афіцыйнай выявы дзяржаўнага герба «Пагоня», бел-чырвона-белага дзяржаўнага сцяга, сузаснавальнік Беларускага гуманітарнага ліцэю імя Якуба Коласа. Суаўтар кнігі аб магілёўскай ратушы.
Адзіны ў краіне выкладчык гісторыі філатэліі Беларусі. З 2017 году рэктар прыватнага Нацыянальнага ўніверсітэту імя Ніла Гілевіча.
1958 год. Нарадзіўся Віктар Манаеў.
Актор тэатру і кіно. Народны артыст Беларусі.
Уладальнік Дзяржаўных прэміяў за ролі ў спектаклях «Радавыя», «Тутэйшыя», «Пінская шляхта».
40 гадоў служыў у тэатры імя Янкі Купалы. Больш за 30 год удзельнічаў у радыёспектаклях.
У верасні 2020 году сышоў з Купалаўскага тэатру, далучыўшыся да сваіх калегаў, якія пратэставалі супраць звальнення дырэктара Паўла Латушкі праз іхную пазіцыю адносна гвалту сілавікоў і фальшавання выбараў у 2020 годзе.
1995 год. Памёр Максім Танк (Яўген Скурко).
Паэт і грамадскі дзеяч, класік беларускай літаратуры.
Яшчэ ў сталінскія часы не прымаў сацыялістычны рэалізм. Падтрымліваў беларускую мову і нацыянальную сімволіку, выступіў супраць вынікаў рэферэндуму 1995 году.
Многія вершы паэта пакладзены на музыку, перакладзены на многія мовы народаў свету.
У публікацыі выкарыстаныя звесткі з рэсурсу «Вікіпедыя» і іншых адкрытых у інтэрнэце крыніцаў.
Нацыянальны банк падсумаваў вынікі дзейнасці за першыя паўгода. Паводле іх, фінансаваму рэгулятару ўдалося справіцца з адтокам укладаў, адзначаецца станоўчая дынаміка на валютным рынку, застаюцца адносна высокімі золата-вылютныя рэзервы і нават інфляцыя пад кантролем.
Рэсурс Myfin.by звярнуўся па каментар да акадэмічнага дырэктара Цэнтру «BEROC» Кацярыны Барнуковай, якая адказвае на пытанні, ці насамрэч так усё добра, як падаецца на першы погляд, на што варта звярнуць увагу і якія непрыемныя прыкметы праблемаў, у тым ліку магчымай дэвальвацыі, заўважаюцца цяпер.
BEROC – вядучы незалежны акадэмічны даследчы цэнтр у галіне эканамічных даследаванняў у Беларусі.
Адказы эксперткі падаюцца Магілёў.media ў скарочаным выглядзе.
Пра поспехі
У Нацбанка ёсць поспехі, якія адзначаны ў дакладзе, лічыць Кацярына Барнукова. На яе погляд, рэгулятар справіўся з цяжкай сітуацыяй адтоку ўкладаў у сакавіку, калі людзі спрабавалі здымаць рублёвыя зберажэнні і пераводзіць іх у валюту. У гэтым дапамаглі рашэнні, прынятыя летась, калі дэпазіты былі падзелены на адзыўныя і безадзыўныя.
Гэта таксама дазволіла Нацбанку, падкрэслівае экспертка, не ўводзіць жорсткія абмежаванні на валютным рынку, у адрозненне ад расійскага фінансавага рэгулятара.
«У цэлым Беларусь з малым запасам трываласці і рэзерваў, чым Расія, змагла збалансаваць сітуацыю без увядзення драконаўскіх мер. Тут ёсць чым ганарыцца» – адзначае яна.
Пра праблемы
З іншага боку, ёсць тэмы, аб якіх гаварылася мімаходзь ці не вельмі падрабязна, звяртае ўвагу экспертка.
Падчас трансляцыі справаздачы нам паказалі графік інфляцыйных чаканняў, які ў папяровую справаздачу не ўвайшоў, заўважае яна.
Інфляцыйныя чаканні перасталі публікаваць з пачаткам крызісу гэтай вясной, нагадвае Барнукова. Мабыць, з-за таго, што на графіку было бачна, як гэтыя інфляцыйныя чаканні рэзка выраслі ў сакавіку-красавіку. Цяпер графік зніжаецца, тым самым Нацбанк дэманструе, што рост коштаў, нарэшце, узяты пад кантроль і інфляцыя будзе зніжацца.
На погляд эксперткі ёсць і незакранутыя тэмы. Праблема лішку ліквіднасці ў банкаў і тое, да чаго яна можа прывесці. Гэты лішак фармуецца ў тым ліку таму, што Нацбанк выкупляе валюту з унутранага рынку, наўзамен укідваецца рублёвая маса і ніяк не стэрылізуецца, што азначае фактычную эмісію рублёў.
Яна дадае, што таксама мы маглі назіраць, як банкі выкупляюць аблігацыі Мінфіна па фантастычна нізкіх стаўках. Верагодна, гэта адбываецца па рэкамендацыі рэгулятара. І якія маштабы такой эмісіі, да чаго яна можа прывесці, якія праблемы могуць узнікнуць у эканоміцы – гэтыя пытанні ў дакладзе аказаліся не асветлены.
Мы не ўбачылі глыбокага аналізу сітуацыі на валютным рынку, заўважае Барнукова.
З аднаго боку, усё добра, Нацбанк выкупляе лішкі валюты. З іншага боку, увесь лішак валюты ствараецца з-за раптоўнай прысутнасці нерэзідэнтаў, якія раней на валютны рынак аказвалі мінімальны ўплыў.
Што гэта за нерэзідэнты, як доўга яны яшчэ будуць знаходзіцца на беларускім валютным рынку, задаецца пытаннем экспертка.
Адказы на гэтыя пытанні дапамогуць зразумець, адзначае яна, ці будзе сітуацыя валютнай раўнавагі захоўвацца ў найбліжэйшай будучыні. Бо, без нерэзідэнтаў на беларускім валютным рынку ўжо ўтварыўся б дэфіцыт – усе астатнія ўдзельнікі рынку сталі б чыстымі пакупнікамі валюты.
Пра ўздыманне памераў пенсіяў
Рублёвая эмісія не праходзіць бясследна, адзначае Барнукова. Гэтыя грошы праз выкуп аблігацый Мінфіна трапляюць у бюджэт, а з бюджэту папаўняецца ў тым ліку Фонд сацыяльнай абароны насельніцтва, з якога і выплачваюцца падвышаныя пенсіі і дапаможнікі.
Лішкі грошай банкі выкарыстоўваюць для крэдытавання дзяржпрадпрыемстваў, якія цяпер у цяжкай фінансавай сітуацыі. Таму, мы бачым зніжэнне заробкаў толькі ў тых сектарах, дзе яны былі дастаткова высокімі, што не нясе за сабой ніякіх сацыяльных наступстваў.
«У астатніх сектарах эканомікі падтрымліваюцца занятасць і заробкі. Відавочна, што на фоне сур’ёзных санкцый і скарачэння эканомікі гэта можа адбывацца за кошт запасаў ці фінансавых уліванняў» – падкрэслівае яна.
Мы бачым традыцыйную для Беларусі сітуацыю – спробу дзяржавы кампенсаваць наступствы высокай інфляцыі дадатковымі выплатамі пенсіяў, дапамог і падтрыманнем узроўню зарплаты.
Паводле эксперткі, у рэальным выражэнні заробкі скарачаюцца, але частковае кампенсаванне росту коштаў усё ж адбываецца. Павышэнне пенсіяў на 10% – гэта таксама ніжэй інфляцыі, але значна лепш для пенсіянераў, чым нічога.
Пра рызыкі на фоне праблем з паступленнем валюты
Дырэктарка BEROC нагадвае: мы ўжо шмат разоў бачылі ў эканамічнай гісторыі Беларусі, да чаго гэта можа прывесці: інфляцыя, дэвальвацыя, фінансавыя праблемы.
Ужо цяпер, адзначае яна, мы бачым, што расце закрэдытаванасць беларускіх кампаній у расійскіх рублях. І гэта можа аказацца такой жа праблемай, як і лішак доларавых крэдытаў. Бо пакуль Расія не сутыкаецца з сурʼёзнымі абмежаваннямі асноўнага экспарту (энергарэсурсы, збожжавыя і інш.), а Беларусь ужо сутыкнулася з імі.
Гэта значыць, заўважае экспертка, у расійскага рубля няма ў доўгатэрміновай перспектыве трэнду на паслабленне. У нас сітуацыя горшая, таму што трэнд на паслабленне беларускага рубля ёсць: акрамя эмісійнага ціску і праблем з экспартам, фінансавы стан беларускіх прадпрыемстваў далёкі ад ідэальнага.
Трэба разумець, тлумачыць яна, што крэдыты прадпрыемствы цяпер проста «праядаюць», яны не трацяцца на інвестыцыі ці нават не вельмі паспяховую мадэрнізацыю. Усе грошы ідуць на папаўненне абаротных сродкаў – як для выплаты заробкаў, так і для закрыцця тэрміновых аплат па рахунках.
Пра прыкметы дэвальвацыі
Дырэктар BEROC раіць уважліва сачыць за дынамікай эканамічнага росту.
Паводле яе, чэрвеньскія паказчыкі валавага ўнутранага прадукту прадэманстравалі запаволенне падзення эканомікі. Але памесячная дынаміка не вельмі паказальная, варта назіраць далей, каб зразумець – гэта разавае запаволенне і ў ліпені падзенне пагоршыцца, ці ўсё ж разварот, і эканоміка пачынае аднаўляцца. З аднолькавай верагоднасцю можа адбыцца як адно, гэтак і другое.
«Цяпер дзейнічаюць розныя сілы: з аднаго боку, беларуская эканоміка прыстасоўваецца да санкцый, з другога боку, санкцыі стала больш жорсткімі. І пакуль незразумела, якая з дзейных сіл у выніку пераможа» – адзначае яна.
Калі падзенне эканомікі замарудзіцца, дык таксама незразумела, як доўга мы будзем выходзіць з рэцэсіі.
Напрыклад, працягвае экспертка, паказчык росту складскіх запасаў ілюструе, што падзенне эканомікі пераносіцца ў будучыню.
Цяпер прадукцыя вырабляецца на склад з разлікам на тое, што знойдуцца новыя схемы экспартных паставак, вырашацца лагістычныя праблемы і гэта дасць магчымасць даволі хутка склады разгрузіць. І калі гэтыя спадзяванні не апраўдаюцца, то прадпрыемствам давядзецца спыняць вытворчасць.
«Я таксама рэкамендую сачыць за навінамі аб крэдытаванні, аб выпусках аблігацый пад нізкія працэнты, бо гэта ўсё павялічвае эмісію і ціск на беларускі рубель. – падсумоўвае Кацярына Барнукова – І, канешне, варта сачыць за навінамі пра новыя шляхі паставак беларускага калію, што адбываецца з нашымі нафтапрадуктамі. Усё гэта будзе ўплываць на далейшае развіццё падзеяў у эканоміцы».
Фота з рэсурсу: myfin.by, а таксама з іншых адкрытых у інтэрнэце крыніцаў
Гэта ўжо трэцяя фаст-фудаўская ўстанова, якая працуе пад брэндам KFC, у абласным цэнтры і 76-я – у Беларусі.
Новую ядальню ўзвялі на вакзале. Ён ад гарадскога цэнтру за 10 хвілінаў язды грамадскім транспартам. Шкляной будынінай знішчаная клумба, якая ўпрыгожвала наваколле ля прывакзальнай плошчы.
На адкрыццё прыйшло пад паўсотню чалавек, пераважна моладзь. Грамада пачала збірацца задоўга да пачатку імпрэзы. Асаблівага ажыятажу не назіралася. Не было штурханіны, як на адкрыцці першых падобных ядальняў у горадзе. У залі ўтварылася чарга з аматараў фаст-фуду.
Аператарам брэнду KFC у Беларусі з’яўляецца акцыянернае таварыства «Бел Фуд Сэрвіс». Яго заснавалі ў 2014 годзе. Брэнд KFC найбольш прадстаўлены ў краіне колькасцю рэстаранаў.
KFC і вайна ва Ўкраіне
Як адбілася вайна ва Ўкраіне на стаўленні кампаніі Yum! Brands, якой належаць брэнды KFC и Pizza Hut, да іх выкарыстання ў Беларусі высветліць не ўдалося.
Між тым кампанія Yum! Brands прыпыніла інвестыцыі і развіццё такіх ядальняў у Расіі яшчэ ў сакавіку, неўзабаве па яе поўнамаштабным ваенным уварванні ва Ўкраіну.
«Як і многія ва ўсім свеце, мы ўзрушаны і засмучаны трагічнымі падзеямі, якія разгортваюцца ва Украіне. Yum! Brands прыпыніла ўсе інвестыцыі і развіццё рэстаранаў у Расіі, пакуль мы працягваем ацэньваць дадатковыя варыянты», было адзначана на сайце кампаніі.
Yum! Brands разглядае розныя варыянты продажу свайго расійскага бізнесу мясцоваму аператару. Любы з іх мае гарантаваць захаванне працоўных месцаў і выкананне абавязацельстваў перад пастаўшчыкамі і партнёрамі.
Вялікая частка рэстаранаў, якія працуюць пад брэндам KFC у Расіі, кіруецца па дагаворах франчайзінгу і належыць расійскім юрыдычным асобам. Яны працягваюць працаваць у звычайным рэжыме. Такім чынам, мяркуюць у Расіі, брэнд KFC застанецца на мясцовым рынку.
