Велічыня папуляцыі іспанскага смаўжа ў Беларусі мізэрная, але можна чакаць, што адсутнасць натуральных ворагаў і камфортныя ўмовы надвор’я паспрыяюць яго пашырэнню ў нашых краях.
Нават зімняе надвор’е нашых шырот дастаткова камфортнае для гіганцкага малюска. І на стадыі лічынкі, і на стадыі дарослай жывёлы ён спакойна трывае мінусавыя тэмпературы.
З 2010-х гадоў гэтага смаўжа пачалі сустракаць у Падмаскоўі, затым і ў больш паўночных рэгіёнах Расіі. Нядаўна іспанскі атрутны малюск быў заўважаны пад Мінскам – пра гэта паведамілі ў тэлеграм-канале «Мінск-Навіны».
Спецыялісты раяць не дакранацца да гіганцкага малюска рукамі, паколькі яны могуць быць пераносчыкамі вялікай колькасці захворванняў.
Гіганцкі смоўж яркага аранжавага, альбо карычневага колеру насамрэч родам з Партугаліі. У пачатку ХХ стагоддзя з пацяпленнем клімату ён стаў распаўсюджвацца на поўнач па Еўропе. Рассяленне іспанскага – яго яшчэ называюць партугальскім, лузітанскім – смаўжа на нашых землях спецыялісты звязваюць з масавай закупам пасадачнага матэрыялу ў Еўропе. Яго выкарыстоўваюць падчас добраўпарадкавання тэрыторый. З пасадачным матэрыялам сюды трапілі лічынкі смаўжоў, якія адаптаваліся да кліматычных умоваў Усходняй Еўропы.
Смаўжы вырастаюць да вялікіх памераў, аж да 15 сантыметраў. Памер і агрэсіўны колер палохаюць птушак, таму гэты інвазійны шкоднік не мае натуральных ворагаў у экасістэме і бесперашкодна распаўсюджваецца ў новай для сябе прыродзе. Галоўным чынам ён паражае культурным раслінам, якімі харчуецца.