У Магілёве ўсталявалі інфармацыйную таблічку ў памяць пра цунамі 1942 года

Гэта першая ўзгадка пра незвычайную тэхнагенную катарстрофу ў гарадской публічнай прасторы.

Трагедыя на Дубравенцы, альбо Магілёўскае цунамі адбылося 10 красавіка 1942 года. Чыгуначны насып, які перасякае Дубравенку ў раёне Карабанаўкі, быў падарваны яшчэ савецкімі войскамі летам 1941 года. У выніку частковага абрушэння насыпу, спынілася хада ракі, і ўтварылася возера, якое прарвала насып вясной наступнага года. 

Падчас цунамі 10 красавіка 1942 года. Фота з калекцыі Алега Давіда Лісоўскага

У той дзень вадзяны вал з абломкамі льда пранесся па даліне Дубравенкі, дасягаючы некалькіх метраў вышыні, і знішчаючы ўсё на сваім шляху. Ахвярамі трагедыі сталі ад некалькіх соцень да двух тысяч чалавек.

Трагедыя 1942 года практычна не асвятлялася і не ўзгадвалася ў савекція часы, хоць да гэтага часу ў горадзе жывуць дзясяткі чалавек, што бачылі яе на ўласныя вочы. 

Інфармацыйная таблічка ўсталяваная высілкамі магілёўскага актывіста Ігара Бадзькова, які атрымаў афіцыйны дазвол гарвыканкама. Свае матэрыялы для яе прадставілі калекцыянер Алег Давід Лісоўскі і гісторык Аляксей Бацюкоў.

Таблічка размяшчаецца на набярэжнай Дубравенкі, каля спуска ад гасцініцы Магілёў і абернутая ў бок чыгуначнага насыпу.

Набярэжная Дубравенкі ў Магілёве застаецца без лавак – толькі для спартоўцаў

Дубравенская рыўера стала месцам праменаду для многіх магілёўцаў. Але застаецца без абсталяваных месцаў адпачынку, што засмучае гараджан. І гэта сістэмная праблема для Магілёва.

Жыхары Магілёва часцяком скардзяцца на малую колькасць лавак у горадзе, нават у месцах, якія нібыта і прадугледжаны для адпачынку. Асабліва гэта адчувальна летам, калі ў спёку нагульваць кіламетры цяжка, хочацца адпачыць на свежым паветры, а не ў душных кватэрах.

Прагулка па набярэжнай Дубравенцы пацвердзіла актуальнасць скаргаў. Прытуліцца няма дзе. Ад зоны адпачынку ля возера пад праспектам Міру два кіламетры да другой саджалкі ля Быхаўскага рынку. І ніводнай лаўцы.

Прысесці можна толькі калі прынясеш дыванок з дому.

Месцаў для таго каб пасядзець вельмі мала. Увага ўлады засяроджана толькі на парку Падміколле.

Адзін з пенсіянераў пабурчаўшы на адсутнасць лавак прапанаваў браць прыклад з Гомеля. Па ягоных словах у парку Перамогі тамтэйшыя ўлады прапанавалі арганізацыям гораду зрабіць па адной лаўцы.

«У выніку там няма ніводнай падобнай! Усе лаўкі розныя, шмат прыкольных. На кожнай напісана, якая арганізацыя яе зрабіла. Вось бы нашым айцам гораду выступіць каардынатарамі такога праекту!», – адзначыў пенсіянер.