У Магілёўскім гарвыканкаме завяршылася грамадскае абмеркаванне праблемы ўздзеяння работ па будаўніцтве дарожна-транспартнай інфраструктуры ў парку Падміколле на навакольнае асяроддзе. Апублікаваны на сайце гарвыканкама пратакол абмеркавання паказвае, што эколагі звярнулі ўвагу на шэраг асаблівасцяў развіцця гэтай паркавай зоны, якія спрыяльнымі для захавання прыроднага свету ніяк не назавеш.
Так, удзельніца абмеркавання Валерыя Яфрэмава звярнула ўвагу, што праект будаўніцтва дарожнай інфраструктуры ў парку прадугледжвае:
- выдаленне аб’ектаў расліннага свету;
- вырубку дрэваў.
Таксама падчас падрыхтоўкі да арганізацыі будаўнічых прац было праігнаравана тое, як гэтыя працы паўплываюць на жывёльны свет і якім будзе шумавое ўздзеянне ад дарожна-транспартнай інфраструктуры.
Пасля парушэння прыродных экасістэм
Цяпер зробім невялікае адступленне, для таго, каб пагрузіцца ў кантэкст праблемы. Справа ў тым, што ўжо шмат гадоў магілёўскія эколагі звяртаюць увагу, што арганізацыя парка ў Падміколлі ідзе парадаксальным для паркавага будаўніцтва чынам. Раней зялёная зона ў Падміколлі з’яўлялася натуральным прыродным калідорам, які ішоў фактычна праз увесь горад па беразе Дняпра, злучаючы зоны дзікай прыроды на поўнач і поўдзень ад Магілёва. Будаўніцтва ж парка, замест захавання гэтага некранутага ўчастка, арганізаванае так, каб яго цалкам перарэзаць.
Паглядзіце, як пра гэта прама гаворыцца ў адказе прадстаўнікоў Магілёўскага гарвыканкама падчас грамадскага абмеркавання: “Сообщества почвенных беспозвоночных, мелких земноводных, сформированные после нарушения природных экосистем, являются вторичными… [вследствие чего] расчет компенсации для данной территории нецелесообразен”.
Такім чынам, атрымліваецца, што будуючы парк у Падміколлі, арганізатары спачатку самі ж парушылі прыродныя экасістэмы, а потым самі ж заяўляюць, што раз уж так атрымалася, то і жывёльны свет тут ужо другасны, і на яго можна напляваць.
Будаўніцтва парка метадам вырубкі дрэваў
Другая парадаксальная рэч падчас будаўніцтва парка ў Падміколлі – знішчэнне старых дрэў, асабліва рэдкіх парод. Звычайна парк – гэта дрэвы. У нас жа, атрымліваецца, што парк – гэта лесвіца і дарожкі.
Пра тое, што ў парку паміраюць старыя вязы, mogilev.media пісалі яшчэ два гады таму. Зараз жа праект стварэння ў Падміколлі новай дарожна-транспартнай інфраструктуры наўпрост прадугледжвае “значнае выдаленне аб’ектаў расліннага свету, у тым ліку вырубку дрэваў”.
Наўзамен старым вязам у Паміколлі стараюцца пасадзіць сотні маладых дрэўцаў, але калі яны вырастуць? І ці вырастуць? Ці не атрымаецца ў нас яшчэ адзін такі ж самы лысы парк, як той, што каля Святога возера?
Такім чынам, пакуль што ў Магілёве галоўны парк горада, у які ўлады ўжо амаль дзесяць гадоў укідваюць каласальныя сродкі – гэта бетонныя дарожкі, вінегрэт з розных аматарскіх скульптурных кампазіцый і вулічных трэнажораў. Ну і лесвіца, якая нікуды асабліва і не вядзе, а існуе як быццам бы проста сама па сабе.
Фота: mogilev.media