Замест рэстаўрацыі адной рэтра-машыны крычаўскія ўлады проста забралі сабе чужы помнік – успамінаем жарсці, якія ўскалыхнулі глыбінку.
Увосень 2020 года са скверу аграгарадка Касцюшкавічы Крычаўскага раёна раптам знік з пастамента трактар-помнік, “пуцілавец” 1930-х гадоў, на якім працаваў жыхар вёскі, першы трактарыст раёна. Раптоўнае знікненне помніка спарадзіла занепакоенасць мясцовых жыхароў, а таксама шмат чутак наконт яго лёсу.
Старшыня Касцюшкавіцкага савета дэпутатаў Уладзімір Мядзведзеў вырашыў супакоіць вяскоўцаў, і распавядаў, што з дапамогай спецтэхнікі трактар звезлі на рэстаўрацыю. Аднак неўзабаве трактар-пуцілавец апынуўся ўжо на іншым пастаменце ля былога транспартнага прадпрыемства “Крычаўгрузаўта” ў самім Крычаве.
У сваю чаргу грузавую машыну-самазвал ЗІЛ-164, што знаходзілася каля транспартнага прадпрыемства, прыбралі з пастамента, аднак не сталі рэстаўраваць і рамантаваць, а проста замянілі на трактар-пуцілавец.
Адразу пасля з’яўленне трактара-помніка на новым месцы, дзяржаўныя сродкі масавай інфармацыі пачалі пісаць пра з’яўленне новага турыстычнага аб’екта ў Крычаве. У мясцовай раёнцы “Крычаўскае жыццё” пачалі з’яўляцца матэрыялы, якія з гонарам паведамлялі, што абноўлены помнік уключаны ў турыстычны маршрут Магілёўшчыны.
З назіранняў чытачоў mogilev.media, за два гады, што прайшлі пасля гэткага бясхітраснага прысабечвання, трактар-пуцілавец так і не стаў турыстычным аб’ектам у Крычаве.
А жыхары Касцюшкавічаў, у сваю чаргу, пазбавіліся адметнага помніка, які адлюстроўваў пачатак механізацыі іх мясцовасці – вядома, што гэты трактар першым праклаў баразну на калгасным полі Касцюшкавіцкага сельсавета, а першым трактарыстам Крычаўшчыны быў якраз мясцовы жыхар Іван Вацура, успаміны якога захоўваюцца ў вясковай школе.
Зараз можна пераканацца ў абыякавым стаўленні да помніка ў Крычаве – дарога да яго замецена снегам, тэкст з інфармацыйнага банера здалёк прачытаць немагчыма. Падыйсці ж да банера цяжка, бо гурбы снега не даюць гэта нармальна зрабіць.
Трактар «Універсал», выпускаўся на Ленінградскім заводзе «Чырвоны пуцілавец» з 1934 па 1940 гады. На тэрыторыі Беларусі падобныя тэхнапомнікі сустракаюцца дастаткова рэдка.
Фота: mogilev.media